Provocateurs achter rellen Ambon kan Le Pen
PZC
PZC feiten en meningen
de kop kosten
Burundi blijft etnische tijdbom
Burgemeestersposten blijven voor Paars
Herfkens krijgt de
onrust die ze wil
2
Gevechten tussen christenen en moslims verbazen iedereen OpiïlBTS jVIé^FCt
23 januari 1949
De dagenlange vechtpartijen
tussen christenen en mos
lims op Ambon in het oosten van
Indonesië hebben veel mensen
verrast. Ook John Pattikayha-
tu, die Molukse geschiedenis
doceert aan de Pattimurauni-
versiteit in Ambon, gelooft niet
dat een religieus conflict spon
taan kan uitlopen op een veld
slag met tientallen doden en
meer dan honderd gewonden.
Juist op Ambon bestaan van
oudsher nauwe banden tussen
christenen en moslims. De zoge
noemde pela's staan garant voor
verdraagzaamheid en begrip.
„Wij zijn broeders, we komen
van dezelfde moeder
door Theo Haerkens
Pela's, vriendschapsbanden
die vooral bestaan tussen de
dorpen op Ambon en de buurei-
landen Haruku, Sapparua en
Nusa Laut, gaan aanzienlijk
verder dan de jumelages die Eu
ropese gemeenten kennen. De
banden tussen christelijke dor
pen onderling, moslimdorpen
onderling, maar ook tussen
christelijke en moslimdorpen
zijn voor de bewoners van deze
eilanden net zo belangrijk als
bloedbanden.
Ze staan voor economische
steun in tijden van tegenspoed,
maar als er een kerk gebouwd
wordt kan ook gerekend worden
op het islamitische bi'oeder-
dorp. Omgekeerd helpen chris
tenen met het bouwen van een
moskee als dat te pas komt. De
dorpen die een pela hebben, be
schouwen elkaar letterlijk als
broers en zussen. Dat gaat zo ver
dat een huwelij k tussen een j on-
gen en een meisje uit deze dor
pen taboe is. „Die traditie is zo
sterk dat zelfs Ambonezen in
Nederland zich eraan houden",
bevestigt Pattikayhatu.
De wetenschapper is toevallig
in Jakarta omdat zijn vrouw er
al enige tijd in het ziekenhuis
ligt en heeft de bloedige rellen
van de afgelopen dagen niet
meegemaakt. Hij is met vele an
deren verbijsterd over de extre
me gewelddadigheid. „Pela's
waren er al voordat de Neder
landers en de Portugezen op de
Molukken kwamen. Ze ontston
den toen bewoners van dorpen
in de heuvels naar elders ver
trokken en daar nieuwe dorpjes
stichtten. Nog steeds hebben ze
het gevoel van dezelfde moeder
af te stammen."
Dat het ene dorp voornamelijk
christelijk is en het andere isla
mitisch doet er niet zo veel toe,
want vanaf de veertiende eeuw
was iedereen moslim. Pas onder
invloed van de kolonisatie in de
zestiende en zeventiende eeuw
is dat veranderd. Maar dat heeft
de banden niet aangetast.
Zo heeft het moslimdorpje waar
de vlam deze week in de pan
sloeg, Batu Merah, een pela met
het verderop gelegen christelij
ke Paso. Overigens kan één dorp
met verscheidene andere zo'n
band onderhouden, er bestaan
ook pela's tussen dorpen van
verschillende eilanden. Patti
kayhatu zelf is oorspronkelijk
afkomstig van het christelijke
Titawai op Nusa Laut dat een
pela heeft met het moslimdorp
Pelau op Haruku.
Het onderling begrip is groot en
maakt het extreme religieuze
geweld moeilijk te verklaren.
Pattikayhatu verjaagt een stel
lastige vliegen en legt gerouti
neerd het schoteltje op het thee
kopje. „Misschien komt het om
dat het leven in Ambon-stad
anders is geworden dan in de
dorpen, waar mensen vasthou
den aan tradities", oppert hij.
De laatste jaren zijn ook van na
burige eilanden zoals Sulawesi,
het voormalige Celebes, mensen
naar Ambon gekomen. Voor hen
hebben de pela's geen betekenis.
Maar hij gelooft niet dat de
strijd ging tussen nieuwkomers
en autochtone Ambonezen, die
zelf ook vaak van andere eilan
den afkomstig zijn. Hij ver
moedt daarom het werk van
provocateurs.
Pattikayhatu staat in deze op
vatting lang niet alleen. Mos
limleider Gus Dur heeft al eer
der dergelijke vermoedens
geuit. Ook secretaris J. Pattiasi-
na van de Raad van Kerken in
Indonesië gelooft niet in spon
taan religieus geweld op deze
schaal. „Het is iedere keer het
zelfde: er worden jongelui aan
gevoerd met vrachtwagens en
dan gaat het mis."
De kerken hebben de regering
vorige week nog gevraagd om
extra bescherming, omdat ze
zich bedreigd voelen. „We heb
ben recht op bescherming, want
Indonesië kent vrijheid van
godsdienst", betoogt hij. „Maar
waar het echt op aan komt, is het
aanpakken van onrecht en het
uitzoeken van talloze raadsel
achtige misdrijven die gepleegd
zijn onder het regime van ex-
president Soeharto. Zolang
daar niet serieus werk van
wordt gemaakt, is er geen res
pect voor de regering-Habibie
en gaan degenen die het land
willen ontwrichten hun gang."
Pattiasina is somber over de na
bije toekomst en vreest met vele
anderen meer geweld en bloed
vergieten. „Tot aan de verkie
zingen op 7 juni zijn de kerken
in gevaar, onze veiligheid ligt in
de hand van God." GPD
zaterdag 23 januari 1999
door Cees van Zweeden
Als het Front National dit
weekeinde voor een buiten
gewoon congres in het Zuid-
Franse Marignane bijeenkomt,
ontbreekt zijn leider. Maar dit
congres is dan ook georgani
seerd, zo zei Jean-Marie Le Pen
vorige week, door 'een stelletje
dieven en bedriegers'.
De bedriegers in kwestie staan
onder de bezielende leider van
Bruno Mégret, de chef-scheur
maker. Zelf spiegelt Mégret zich
gaarne aan Napoleon, maar zo
als Le Pen ooit zei: „Brunp ver
geet dat zich onder Napoleon al-
tij d een paard bevond."
Le Pen mag graag de nadruk
leggen op het schlemielige voor-
komen van Mégret. „Je kunt
geen grote politieke carrière
maken als je maar 1.30 meter
bent", zei hij ooit. Entoen de lei
der, zelf 1.84 meter, vorige week
gevraagd werd of hij naar het
congres in Marignane zou gaan,
antwoordde hij: „Ik maak geen
bedevaart naar Lilliput."
Maar de harde waarheid voor
Le Pen is dat Mégret 1.58 meter
is, en zich verzekerde van een
hoop steun binnen de ultra
rechtse partij. Mégret kreeg
zonder veel moeite de handte
keningen bij elkaar die hij vol
gens de statuten nodig om het
congres te mogen organiseren.
Meer dan de helft van de geko
zen fascisten (leden van ge
meente- en regionale raden)
heeft zijn kant gekozen. Tot de
'mégretisten' behoort zelfs ene
Marie-Caroline, de oudste
dochter van Le Pen.
Geconfronteerd met deze pale
isrevolutie trok Le Pen alle re
gisters open. Hij vergeleek
Mégret met Brutus, die op laag
hartige wijze César ombracht,
maar sprak: „Wat mij van César
onderscheidt, is dat ik mijn
zwaard uit de schede trek en
Brutus dood alvorens hij mij
doodt."
Remmen
Hoe serieus dat dreigement is,
weet niemand, maar Mégret zou
geregeld de remmen van zijn
dienstauto laten nakijken. De
'kleine Goebbels' herinnert zich
nog hoe Stirbois, die in de jaren
tachtig Le Pen naar de kroon
stak, omkwam bij een duister
verkeersongeluk.
Om de aanval op Mégret een ex
tra dimensie te geven heeft Le
Pen zich omringd met een aan
tal lieden die gemakkelijk uit de
heup schieten. Een van hen is
Jean-Claude Martinez, een
hoogleraar die bekend staat om
zijn fysieke walging van Mé
gret. Toen op een congres twee
buitenlandse correspondenten
hem voor Mégret aanzagen zei
Martinez: „Mégx'et? Dat ben il;
niet. Maar u herkent hem ge
makkelijk. Hij is kleiner dan ik
en ook fascistischer."
Voordat hij doorLe Pen werd af
gedankt, had Mégret gepoogd
het Front National een respec
tabeler imago te geven. Om hel
fascistische woordgebruik van
partijleden wat bij te stellen had
Mégret voor hen een boekje me!
correcte uitdrukkingen ver
vaardigd. In plaats van 'alk
nikkers de zee in' adviseerdf
Mégret te spreken van 'de terug,
keer van immigranten uit dt
derde wereld'.
Hitler-adepten
Le Pen heeft echter altijd volge
houden dat Mégret de groten
fascist van hen beiden was. Hij
mocht graag grappen makes
over Mégrets uiterlijk, zoal;
toen hij eens de arm om de mat
heen legde en zei: „Hij is groot
hè, voor een pygmee?" Maar zo
dra het ging om Mégrets ideeën
werd de toon ernstiger. Eet
woordvoerder van Le Pen ze
ooit: „Mégret is de man die d>
neonazi's en de adepten van Hit
Ier binnen de partij de hand bo
ven het hoofd houdt.
Hoewel Jean-Marie Le Pen noj
populair is onder de vaste kie
zers van het Front National, kaï
de fascistische pygmee hem vee
ellende bezorgen. Le Pen wis t
van het Front een partij te ma
ken die goed is voor gemiddeli v
vijftien procent van de stem c
men, zo zei Mégret. Maar om ui 1;
'het getto van de vijftien pro s
cent' te komen, moet het Fron v
National nu worden hervormd j;
En daarvoor kan Le Pen, die ge n
matigd rechtse kiezers af h
schrikt, niet worden gebruikt.k
Zoals Mégret zei: „De toekoms T
van Le Pen ligt achter hem. d
GPD v
John Pattikayhatu: „We komen van dezelfde moeder."
foto Theo Haerkens/GPD
door Leo Roggeveen
De burgers moeten grotere invloed
krijgen op burgemeestersbenoemin
gen. Deze zin staat bijna letterlijk in het
regeerakkoord dat PvdA VVD en D66 af
gelopen zomer met elkaar sloten. Voordat
het zover is, zal er nog heel wat water door
de Rijn stromen.
De recente benoemingen van Opstelten
(VVD), Postma (PvdA) en De Graaf (VVD)
tot burgemeesters van respectievelijk
Rotterdam, Leiden en Apeldoorn bewij
zen dat de regeringspartijen het nog veel
te aantrekkelijk vinden om hun geestver
wanten op strategische posten te 'drop
pen'. Naar alle waarschijnlijkheid zal mi
nister Peper van Binnenlandse Zaken pas
rusten als hij het aantal CD A-burgemees
ters fors heeft teruggebracht. Ondanks
vier jaar Paars levert die partij nog steeds
de helft van het aantal burgervaders.
Het 'kwartetten op hoog niveau' om va
cante burgemeestersposten is nog nooit zo
hevig bedreven als de afgelopen maan
den. Vacatures in Leiden en Apeldoorn en
de overstap van de Friese Commissaris
van de Koningin Hermans en de burge
meesters Peper, Apotheker, Verstand en
Faber naar het kabinet Kok-2 zorgden er
voor dat zeven bestuurslichamen opeens
aan een nieuwe man of vrouw moesten
worden geholpen.
Door handig spel van 'blufpokeraar' Pe
perzijn sinds gisteren zes van de zeven va
catures redelijk naar wens vervuld en zit
alleen Zutphen nog zonder. Wat opvalt, is
dat de WD aan invloed heeft gewonnen
met het binnenhalen van de hoofdprijs
Rotterdam ten koste van de PvdA Toch
heeft die laatste partij nauwelijks reden
tot klagen. De sociaal-democraten ver
overden immers Leiden op de liberalen en
Leeuwarden op D66 en lijken niet gepas
seerd te kunnen worden voor het openge-
vallen Utrecht.
Officieel zal het kabinet ontkennen dat de
Haagse politiek uitmaakt wie in de Dom
stad de scepter gaat zwaaien met een ver
wijzing naar de - nog te installeren - onaf
hankelijke vertrouwenscommissie. In de
praktijk zal blijken dat de uiteindelijke
opvolger van Opstelten nu al dringend
wordt verzocht om te solliciteren. Be
stuurders die de nadrukkelijke steun van
de Pvd A-top ontberen, maken weinig
kans.
Mensen die hun hoop hebben gevestigd op
het - door D66 zo fel begeerde - referen
dum, waarmee de burgers meer invloed
zouden krijgen op de burgemeestersbe
noemingen, hoeven zich volgens Kok ook
geen illusies te maken. De premier bena
drukte dat de minister van Binnenlandse
Zaken het laatste woord zal blijven hou
den. GPD
door Jaco van Lambalgen
Ze wilde discussie, want het
was te lang stil geweest in
Nederland. Minister Herfkens
van Ontwikkelingssamenwer
king zoekt luidkeels de discus
sie. En als het aan de
Nederlandse ontwikkelingsor
ganisaties ligt, kan ze die krij
gen. De hulpverleners verdrin
gen zich bij de microfoons als
Herfkens deze week na een pit
tige inleiding vragen beant
woordt op een late nieuwjaars
bijeenkomst van Cordaid.
Herfkens heeft de organisaties
dan net verweten dat zij 'defen
sief' reageren op haar uitspra
ken. Zij ziet een duidelijke taak
voor de gx'ote vier (Novib, Icco,
Hivos en Cordaid) weggelegd:
zij moeten zich aanpassen aan
het beleid dat de minister voert
en vooral in die landen werken
waar zo'n slechte regering zit
dat Herfkens daar als minister
geen zaken mee kan doen. Zij
krijgen tenslotte 650 miljoen
per jaar van Ontwikkelingssa
menwerking en dat schept ver
plichtingen.
Gebeten
De organisaties, onder acht jaar
ministerschap van Pronk ge
wend aan onafhankelijkheid,
reageren als gebeten. Een verte
genwoordigster van Cordaid
wil weten waarom de regering
met de 'goede' landen mag wer
ken en de 'moeilijke' landen
overlaat aan de hulporganisa
ties. „Je moet juist met mensen
samenwerken, zodat ze uit zich
zelf aandringen op een goed be
stuur van hun regering."
Iedereen heeft zich duchtig
voorbereid op deze discussie,
omdat Herfkens haar plannen
een week eerder al uiteenzette
op de Nieuwjaarsreceptie van
Novib. Toen was er geen debat
gepland, zodat de organisaties
via de media hun gal spuiden.
Herfkens staat te' trappelen om
nu direct te reageren.
Boot
„Wij gaan helemaal niet uit de
moeilijke landen weg. Ik geef
maar liefst een kwart van mijn
budget uit aan particuliere or
ganisaties, die buiten de rege
ringen om in ontwikkelingslan
den werken. En dat blijft ook
zo", betoogt Herfkens. Alleen
voor de hulp die Nederland di
rect aan regeringen geeft, zo'n
1,3 miljard per jaar, geldt dat ze
zaken wil doen met regeringen
die werk maken van goed be
stuur, niet meedoen aan corrup
tie en oog hebben voor de
mensenrechten. In totaal heeft
Herfkens jaarlijks 6,8 miljai'd te
besteden.
Zij wil de hulp die nu nog naar
78 landen gaat beperken tot
twintig landen. Degenen die
buiten de boot vallen moeten
dan extra aandacht krijgen van
Icco. Novib, Cordaid en Hivos,
en dat tast de zelfstandigheid
van de organisaties aan, vinden
zij. Herfkens is daar duidelijk
over. Het budget voor ontwik
kelingssamenwerking wordt
kleiner en de 'Nederlandse be
lastingbetaler accepteert niet
dat het geld gaat naar wanstal
tig rijke elites die zich privé-
vliegtuigen kunnen veroorlo
ven. Hoeveel mensen in Neder
land kunnen dat?'
Morele plicht
Het geld dat via de grote vier
voor arme landen bestemd is,
moet goed worden besteed.
„Het is mijn morele en politieke
plicht daarvoor te zorgen." Met
andere woorden: de hulporgani
saties zullen gewoon de lijnen
moeten volgen die Herfkens uit
zet, of ze dat nu leuk vinden of
niet.
Een vertegenwoordiger van de
Nederlandse Zendingsraad, die
onder luid applaus voorstelt om
nog veel meer hulp via de parti
culiere organisaties te verlenen,
wordt door de minister zonder
pardon in de hoek gezet.
„Daar ben ik het volstrekt mee
oneens. Zo lossen we de armoe
de niet op." Om vervolgens een
ander heilig huisje van de hulp
organisaties omver te trappen.
„Eén van de gevaren als je te
veel aan particuliere organisa
ties overlaat, is dat ze taken van
de overheid gaan overnemen.
Het is de taak van de regering
voor deze basisvoorzieningen te
zorgen. Het is tekenend voor
Afrika dat zoveel particuliere
organisaties dat hebben overge
nomen."
De zaal reageert rumoerig. En
Herfkens krijgt haar debat. Het
half uurtje discussie bij Cordaid
is slechts het begin. De grote
vier hadden onder Pronk een
onbedreigde positie, maar deze
minister haalt de draden van het
beleid aan alle kanten los, er
kent een ambtenaar.
Herfkens krijgt steun uit onver
dachte hoek. Sheela Patel, di
recteur van de organisatie
Sparc uit India, reageert op de
bijeenkomst van Cordaid laco
niek. „Als het mijn geld zou zijn,
zou ik ook willen bepalen waar
ik het aan uitgaf." GPD
door Frans van den Houdt
Burundi is nog altijd niet
veilig. Vrijwel dagelijks
vinden er overal in het land
slachtpartijen plaats. Uitge
voerd door Hutu-milities en
het Tutsi-leger die er nog
steeds niet in zijn geslaagd af
spraken te maken over een be
stand en vrede. Toch menen de
Verenigde Naties en regionale
leiders dat sancties tegen
Burundi nu opgeheven dienen
te worden.
Op een top van Oost-Afri
kaanse leiders in Arusha, Tan
zania, zal daarover vandaag
worden beslist. „Uit humani
tair oogpunt gezien is het goed
dat de sancties verdwijnen",
meent een westerse diplomaat
in de Burundese hoofdstad
Bujumbura. „De bevolking
lijdt onder een gebrek aan me
dicijnen en andere essentiële
spullen en de hoge, voor velen
onbetaalbare, prijzen. Poli
tiek gezien is er de afgelopen
jaren nog niet veel verbeterd.
Sancties van omringende lan
den hebben nauwelijks in
vloed gehad op het leiderschap
van het land.
President Buyoya heeft een
aantal concessies gedaan en is
gedwongen mee te doen aan
het vredesoverleg in Arusha,
maar de fundamentele proble
men, gebaseerd op de etnische
ongelijkheid in het land, zijn
nog altijd niet aangepakt. Het
geweld duurt daardoor voort."
Angst
Nadat Pierre Buyoya in juli
1996 de macht in Burundi
overnam van Hutu-president
Sylvester Ntibantunganya,
die zich uit angst voor het door
Tutsi's gedomineerde leger ge
dwongen zag onder te duiken,
waren leiders van omringende
landen er als de kippen bij om
een boycot tegen Buyoya's
nieuwe regime in te stellen.
Oost-Afrikaanse landen von
den dat een dergelijke militai
re machtsovername afgestraft
moest worden en riepen een
aantal economische sancties
af om Buyoya ertoe te dwingen
een democratisch bestuur te
herstellen en met de Hutu-re-
bellen te gaan onderhandelen.
Ondanks de boycot bleven
producten van buiten Burundi
het land binnenkomen, maar
de aanvoerroutes werden lan
ger en moeilijker en de prijzen
gingen daarom drastisch om
hoog. Medicijnen en brandstof
bijvoorbeeld zijn duur en
moeilijk te verkrijgen. Het
sterftecijfer onder baby's is
Een groep Hutu-vluchtelingen in september 1996 bij Butara in Rwanda, nadat ze met VN-trucks
vanuit Burundi over de grens waren gebracht.
drastisch omhoog gegaan.
Voor de VN was de situatie
eind vorig jaar aanleiding om
een beroep te doen op de regio
om de sancties op te heffen,
'aangezien ze geen enkel effect
op het regime hebben, maar
wel een vernietigend effect
hebben op Burundi's ai-men'
Sancties
Voormalig president van Tan
zania Julius Nyerere is inmid
dels ook die mening toegedaan
en zal de regibnale top in
Arusha dit weekend daarom
voorstellen de sancties te laten
voor wat ze zijn. Nyerere heeft
het afgelopen jaar vier ge
spreksronden over Burundi
voorgezeten om alle betrokken
partijen warm te maken voor
een plan dat een eind moet ma
ken aan de etnische slachtpar
tijen, die sinds de mislukte mi
litaire staatsgreep van 1993,
waarbij de eerste Hutu-presi
dent Melchior Ndadaye werd
gedood, onverminderd hebben
voortgeduurd. Echte vooruit
gang is echter nimmer ge
boekt. Het enige resultaat
luidde steeds: 'zolang we aan
het praten zijn is er hoop op
vrede'. Maar de partijen zijn
het nog nergens over eens ge
worden.
Er is sinds vorig jaar in Burun
di een coalitieregering aan de
macht waarin de belangrijkste
Tutsi- en Hutu-partij zitting
hebben, respectievelijk Upro-
na en Frodebu, maar voor vre
de en stabiliteit heeft de rege
ring nog niet gezorgd.
„Toch zijn er lichtpuntjes",
vindt een Europese diplomaat
in Bujumbura. „De verhou
dingen tussen de grote partijen
zijn sinds de start van de coali
tie flink verbeterd. Er is meer
overleg tussen Hutu- en Tutsi-
politici en er wordt serieus ge
poogd beide stammen met el
kaar te verzoenen. Bovendien
is ook het leger bij die verzoe
ningspogingen betrokken. Of
ficieren voeren overleg met
dorpsgemeenschappen, advi
seren mensen over hun veilig
heid en vragen hun medewer
king bij het bestrijden van de
Hutu-rebellen. En soldaten
die schuldig worden bevonden
aan schendingen van de men
senrechten worden gearres
teerd en berecht."
Eén van de tekenen dat het be
ter gaat in het binnenland is
dat meer mensen vanuit de
hoofdstad naar hun dorpen
reizen in delen van het land die
voorheen als zeer gevaarlij k en
ontoegankelijk golden. Deso-
nanks blijft het oppassen,
want Hutu-milities blijven -
zij het op kleinere schaal dan
voorheen - toeslaan en burgers
foto David Guttenfelder/AP
afslachten. En het leger
schrikt er vervolgens nog al
tijd niet vóór terug om hard te
rug te slaan. Bij de jacht op
guerrilla's doden ze vaak on
schuldige mensen.
Vrijgelaten
Of Burundi er ooit i n zal slagen
die geweldspiraal definitief te
doorbreken blijft zeer twijfel
achtig. Volgens de voorname
lijk door Hutu's geleide oppo
sitiepartijen zijn de eerste
vereisten dat politieke gevan
genen worden vrijgelaten en
dat gewapende groepen die tot
dusver zijn buitengesloten van
het overleg, er alsnog bij be
trokken worden. Daarnaast is
het van belang dat de speciaal
voor Hutu's opgezette dorpen,
door de oppositie concentra
tiekampen genoemd, worden
opgeheven. Het officiële argu
ment voor de verplichte ver
huizing naar speciale neder
zettingen is dat de bevolking
daar beter beschermd en ge
ïsoleerd kan worden van de re
bellen, maar de Hutu's menen
dat ze hierdoor juist een mak
kelijker doelwit zijn geworden
voor het leger. Ze hebben bo
vendien zwaar te lijden van
slechte hygiënische omstan
digheden en gebrek aan voed
sel, drinkwater en medische
zorg. GPD
Zeevruchten
Op het strand van IJmuiden
zijn enige duizenden grape-
fruits en sinaasappelen aange
spoeld. De schooljeugd was er
als de kippen bij om de nog
goed eetbare zuidvruchten te
verzamelen. Een groot deel
van de 'zeevruchten' is ge
schonken aan ziekenhuizen en
kindeiverblijfplaatsen.
Voetballers weg
Twee Argentijnse voetballers,
Carlos de Felice exr Ernesto
Paggi, zullen terug moetexx ke
ren naar hun club Napels. Het
duo was verdwenen nadat ze
van de penningmeester elk één
miljoen lire 4500) hadden
ontvangen. De voetballers
bleken zich aan boox'd van een
schip te bevinden dat op weg
was naar Argentinië.
Eerste kampioen
VSV uit Velsen is de eerste dis
trictskampioen. VSV won met
5-1 van KFC is daarmee onbe
reikbaar geworden EDO, de
nummer twee in district IL
SVV deed in district I goeds
zaken door Ajax met 2-1 tl
verslaan. In de vier andere dis
tricten staan Limburgia, Hee
renveen, Beyerheide en AGO'
W bovenaan. Vlissingen
met een vierde plaats in de
tweede klasse B, net achter hel
Roosendaalse RBC, de hoogs!
geklasseerde Zeeuwse ploeg
In de meeste districten en klas
sen moeten nog drie tot vijf
wedstrijden gespeeld woxdeiï.
Uitgever:
W. F. de Pagter
Hoofdredactie:
A. L Oosthoek
A. L Kroon (adjunct)
Centrale redactie
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Redactiefax. (0118)470102
's avonds op zondag t/m
vrijdag, vanaf 19 00 uur
in het weekeinde:
verwijzing via de
telefonische boodschap
op de kantoren
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Fax. (0118) 472404
Goes: Voorstad 22
4461 KN Goes
Tel. (0113) 273000
Fax. (0113) 273010
Terneuzen: Axelsestraat 16
4537 AK Terneuzen
Tel. (0115) 694457
Fax. (0115) 620951
Axel: Nassaustraat 15
4571 BK Axel
Tel. (0115) 568000
Fax. (0115)561415
Hulst: 's Gravenhofplein 4
4561 AJ Hulst
Tel. (0114)373839
Fax. (0114)373840
Zierikzee: Grachtweg 23a
4301 KJ Zierikzee
Tel. (0111) 454647
Fax. (0111)454659
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
I van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee en Hulst:
8.30-17.00 uur
Zaterdags in Vlissingen
van 8.00 tot 10.30 uur
City OnLine Internet
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
http://www.pzc.nl
e-mail: pzcredcity1@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800 - 0231231 of maandag
t/m vrijdag: op de kantoren
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 14.00 uur
op de kantoren door de klacht in te
spreken op de band of de
verwijzing op te volgen
Overlijdensadvertenties:
tijdens kantooruren en
uitsluitend maandag-
t/m vrijdagavond van 20 30
tot 22.00 uur en zondagavond
van 20.00 tot 22.00 uur
Tel. (0118) 484000
Fax(0118)470100
Abonnementsprijzen:
per kwartaal 98,00,
franco per post 128,50;
per maand 35,75;
per jaar 372,50,
franco per post 491,00,
bij automatische afschrijving
per termijn 1,50 korting,
losse nummers
maandag t/m vrijdag 1,80,
zaterdag 2,60 p.st..
(alle bedragen inclusief 6 pet. blw);
Postrek.nr.: 3754316
t.n.v. PZC ab.rek. Vlissingen
Advertentietarieven:
191 cent per mm, minimumprijs per
advertentie 28,65;
ingezonden mededelingen
2,5 x tarief;
speciale posities: tarief op aanvraag;
voor brieven bureau van dit blad
6,50 meer (excl. 17,5 pet btw);
volledige tarieven met
contractprijzen op aahvraag;
(alle advertentieprijzen
exclusief 17,5 pet btw)
Giro: 35 93 00, Uitgeverij
Provinciale Zeeuwse Courant B V
Vlissingen
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV Wegener Arcade NV