Provocateurs achter rellen Ambon kan Le Pen PZC PZC feiten en meningen de kop kosten Burundi blijft etnische tijdbom Burgemeestersposten blijven voor Paars Herfkens krijgt de onrust die ze wil 2 Gevechten tussen christenen en moslims verbazen iedereen OpiïlBTS jVIé^FCt 23 januari 1949 De dagenlange vechtpartijen tussen christenen en mos lims op Ambon in het oosten van Indonesië hebben veel mensen verrast. Ook John Pattikayha- tu, die Molukse geschiedenis doceert aan de Pattimurauni- versiteit in Ambon, gelooft niet dat een religieus conflict spon taan kan uitlopen op een veld slag met tientallen doden en meer dan honderd gewonden. Juist op Ambon bestaan van oudsher nauwe banden tussen christenen en moslims. De zoge noemde pela's staan garant voor verdraagzaamheid en begrip. „Wij zijn broeders, we komen van dezelfde moeder door Theo Haerkens Pela's, vriendschapsbanden die vooral bestaan tussen de dorpen op Ambon en de buurei- landen Haruku, Sapparua en Nusa Laut, gaan aanzienlijk verder dan de jumelages die Eu ropese gemeenten kennen. De banden tussen christelijke dor pen onderling, moslimdorpen onderling, maar ook tussen christelijke en moslimdorpen zijn voor de bewoners van deze eilanden net zo belangrijk als bloedbanden. Ze staan voor economische steun in tijden van tegenspoed, maar als er een kerk gebouwd wordt kan ook gerekend worden op het islamitische bi'oeder- dorp. Omgekeerd helpen chris tenen met het bouwen van een moskee als dat te pas komt. De dorpen die een pela hebben, be schouwen elkaar letterlijk als broers en zussen. Dat gaat zo ver dat een huwelij k tussen een j on- gen en een meisje uit deze dor pen taboe is. „Die traditie is zo sterk dat zelfs Ambonezen in Nederland zich eraan houden", bevestigt Pattikayhatu. De wetenschapper is toevallig in Jakarta omdat zijn vrouw er al enige tijd in het ziekenhuis ligt en heeft de bloedige rellen van de afgelopen dagen niet meegemaakt. Hij is met vele an deren verbijsterd over de extre me gewelddadigheid. „Pela's waren er al voordat de Neder landers en de Portugezen op de Molukken kwamen. Ze ontston den toen bewoners van dorpen in de heuvels naar elders ver trokken en daar nieuwe dorpjes stichtten. Nog steeds hebben ze het gevoel van dezelfde moeder af te stammen." Dat het ene dorp voornamelijk christelijk is en het andere isla mitisch doet er niet zo veel toe, want vanaf de veertiende eeuw was iedereen moslim. Pas onder invloed van de kolonisatie in de zestiende en zeventiende eeuw is dat veranderd. Maar dat heeft de banden niet aangetast. Zo heeft het moslimdorpje waar de vlam deze week in de pan sloeg, Batu Merah, een pela met het verderop gelegen christelij ke Paso. Overigens kan één dorp met verscheidene andere zo'n band onderhouden, er bestaan ook pela's tussen dorpen van verschillende eilanden. Patti kayhatu zelf is oorspronkelijk afkomstig van het christelijke Titawai op Nusa Laut dat een pela heeft met het moslimdorp Pelau op Haruku. Het onderling begrip is groot en maakt het extreme religieuze geweld moeilijk te verklaren. Pattikayhatu verjaagt een stel lastige vliegen en legt gerouti neerd het schoteltje op het thee kopje. „Misschien komt het om dat het leven in Ambon-stad anders is geworden dan in de dorpen, waar mensen vasthou den aan tradities", oppert hij. De laatste jaren zijn ook van na burige eilanden zoals Sulawesi, het voormalige Celebes, mensen naar Ambon gekomen. Voor hen hebben de pela's geen betekenis. Maar hij gelooft niet dat de strijd ging tussen nieuwkomers en autochtone Ambonezen, die zelf ook vaak van andere eilan den afkomstig zijn. Hij ver moedt daarom het werk van provocateurs. Pattikayhatu staat in deze op vatting lang niet alleen. Mos limleider Gus Dur heeft al eer der dergelijke vermoedens geuit. Ook secretaris J. Pattiasi- na van de Raad van Kerken in Indonesië gelooft niet in spon taan religieus geweld op deze schaal. „Het is iedere keer het zelfde: er worden jongelui aan gevoerd met vrachtwagens en dan gaat het mis." De kerken hebben de regering vorige week nog gevraagd om extra bescherming, omdat ze zich bedreigd voelen. „We heb ben recht op bescherming, want Indonesië kent vrijheid van godsdienst", betoogt hij. „Maar waar het echt op aan komt, is het aanpakken van onrecht en het uitzoeken van talloze raadsel achtige misdrijven die gepleegd zijn onder het regime van ex- president Soeharto. Zolang daar niet serieus werk van wordt gemaakt, is er geen res pect voor de regering-Habibie en gaan degenen die het land willen ontwrichten hun gang." Pattiasina is somber over de na bije toekomst en vreest met vele anderen meer geweld en bloed vergieten. „Tot aan de verkie zingen op 7 juni zijn de kerken in gevaar, onze veiligheid ligt in de hand van God." GPD zaterdag 23 januari 1999 door Cees van Zweeden Als het Front National dit weekeinde voor een buiten gewoon congres in het Zuid- Franse Marignane bijeenkomt, ontbreekt zijn leider. Maar dit congres is dan ook georgani seerd, zo zei Jean-Marie Le Pen vorige week, door 'een stelletje dieven en bedriegers'. De bedriegers in kwestie staan onder de bezielende leider van Bruno Mégret, de chef-scheur maker. Zelf spiegelt Mégret zich gaarne aan Napoleon, maar zo als Le Pen ooit zei: „Brunp ver geet dat zich onder Napoleon al- tij d een paard bevond." Le Pen mag graag de nadruk leggen op het schlemielige voor- komen van Mégret. „Je kunt geen grote politieke carrière maken als je maar 1.30 meter bent", zei hij ooit. Entoen de lei der, zelf 1.84 meter, vorige week gevraagd werd of hij naar het congres in Marignane zou gaan, antwoordde hij: „Ik maak geen bedevaart naar Lilliput." Maar de harde waarheid voor Le Pen is dat Mégret 1.58 meter is, en zich verzekerde van een hoop steun binnen de ultra rechtse partij. Mégret kreeg zonder veel moeite de handte keningen bij elkaar die hij vol gens de statuten nodig om het congres te mogen organiseren. Meer dan de helft van de geko zen fascisten (leden van ge meente- en regionale raden) heeft zijn kant gekozen. Tot de 'mégretisten' behoort zelfs ene Marie-Caroline, de oudste dochter van Le Pen. Geconfronteerd met deze pale isrevolutie trok Le Pen alle re gisters open. Hij vergeleek Mégret met Brutus, die op laag hartige wijze César ombracht, maar sprak: „Wat mij van César onderscheidt, is dat ik mijn zwaard uit de schede trek en Brutus dood alvorens hij mij doodt." Remmen Hoe serieus dat dreigement is, weet niemand, maar Mégret zou geregeld de remmen van zijn dienstauto laten nakijken. De 'kleine Goebbels' herinnert zich nog hoe Stirbois, die in de jaren tachtig Le Pen naar de kroon stak, omkwam bij een duister verkeersongeluk. Om de aanval op Mégret een ex tra dimensie te geven heeft Le Pen zich omringd met een aan tal lieden die gemakkelijk uit de heup schieten. Een van hen is Jean-Claude Martinez, een hoogleraar die bekend staat om zijn fysieke walging van Mé gret. Toen op een congres twee buitenlandse correspondenten hem voor Mégret aanzagen zei Martinez: „Mégx'et? Dat ben il; niet. Maar u herkent hem ge makkelijk. Hij is kleiner dan ik en ook fascistischer." Voordat hij doorLe Pen werd af gedankt, had Mégret gepoogd het Front National een respec tabeler imago te geven. Om hel fascistische woordgebruik van partijleden wat bij te stellen had Mégret voor hen een boekje me! correcte uitdrukkingen ver vaardigd. In plaats van 'alk nikkers de zee in' adviseerdf Mégret te spreken van 'de terug, keer van immigranten uit dt derde wereld'. Hitler-adepten Le Pen heeft echter altijd volge houden dat Mégret de groten fascist van hen beiden was. Hij mocht graag grappen makes over Mégrets uiterlijk, zoal; toen hij eens de arm om de mat heen legde en zei: „Hij is groot hè, voor een pygmee?" Maar zo dra het ging om Mégrets ideeën werd de toon ernstiger. Eet woordvoerder van Le Pen ze ooit: „Mégret is de man die d> neonazi's en de adepten van Hit Ier binnen de partij de hand bo ven het hoofd houdt. Hoewel Jean-Marie Le Pen noj populair is onder de vaste kie zers van het Front National, kaï de fascistische pygmee hem vee ellende bezorgen. Le Pen wis t van het Front een partij te ma ken die goed is voor gemiddeli v vijftien procent van de stem c men, zo zei Mégret. Maar om ui 1; 'het getto van de vijftien pro s cent' te komen, moet het Fron v National nu worden hervormd j; En daarvoor kan Le Pen, die ge n matigd rechtse kiezers af h schrikt, niet worden gebruikt.k Zoals Mégret zei: „De toekoms T van Le Pen ligt achter hem. d GPD v John Pattikayhatu: „We komen van dezelfde moeder." foto Theo Haerkens/GPD door Leo Roggeveen De burgers moeten grotere invloed krijgen op burgemeestersbenoemin gen. Deze zin staat bijna letterlijk in het regeerakkoord dat PvdA VVD en D66 af gelopen zomer met elkaar sloten. Voordat het zover is, zal er nog heel wat water door de Rijn stromen. De recente benoemingen van Opstelten (VVD), Postma (PvdA) en De Graaf (VVD) tot burgemeesters van respectievelijk Rotterdam, Leiden en Apeldoorn bewij zen dat de regeringspartijen het nog veel te aantrekkelijk vinden om hun geestver wanten op strategische posten te 'drop pen'. Naar alle waarschijnlijkheid zal mi nister Peper van Binnenlandse Zaken pas rusten als hij het aantal CD A-burgemees ters fors heeft teruggebracht. Ondanks vier jaar Paars levert die partij nog steeds de helft van het aantal burgervaders. Het 'kwartetten op hoog niveau' om va cante burgemeestersposten is nog nooit zo hevig bedreven als de afgelopen maan den. Vacatures in Leiden en Apeldoorn en de overstap van de Friese Commissaris van de Koningin Hermans en de burge meesters Peper, Apotheker, Verstand en Faber naar het kabinet Kok-2 zorgden er voor dat zeven bestuurslichamen opeens aan een nieuwe man of vrouw moesten worden geholpen. Door handig spel van 'blufpokeraar' Pe perzijn sinds gisteren zes van de zeven va catures redelijk naar wens vervuld en zit alleen Zutphen nog zonder. Wat opvalt, is dat de WD aan invloed heeft gewonnen met het binnenhalen van de hoofdprijs Rotterdam ten koste van de PvdA Toch heeft die laatste partij nauwelijks reden tot klagen. De sociaal-democraten ver overden immers Leiden op de liberalen en Leeuwarden op D66 en lijken niet gepas seerd te kunnen worden voor het openge- vallen Utrecht. Officieel zal het kabinet ontkennen dat de Haagse politiek uitmaakt wie in de Dom stad de scepter gaat zwaaien met een ver wijzing naar de - nog te installeren - onaf hankelijke vertrouwenscommissie. In de praktijk zal blijken dat de uiteindelijke opvolger van Opstelten nu al dringend wordt verzocht om te solliciteren. Be stuurders die de nadrukkelijke steun van de Pvd A-top ontberen, maken weinig kans. Mensen die hun hoop hebben gevestigd op het - door D66 zo fel begeerde - referen dum, waarmee de burgers meer invloed zouden krijgen op de burgemeestersbe noemingen, hoeven zich volgens Kok ook geen illusies te maken. De premier bena drukte dat de minister van Binnenlandse Zaken het laatste woord zal blijven hou den. GPD door Jaco van Lambalgen Ze wilde discussie, want het was te lang stil geweest in Nederland. Minister Herfkens van Ontwikkelingssamenwer king zoekt luidkeels de discus sie. En als het aan de Nederlandse ontwikkelingsor ganisaties ligt, kan ze die krij gen. De hulpverleners verdrin gen zich bij de microfoons als Herfkens deze week na een pit tige inleiding vragen beant woordt op een late nieuwjaars bijeenkomst van Cordaid. Herfkens heeft de organisaties dan net verweten dat zij 'defen sief' reageren op haar uitspra ken. Zij ziet een duidelijke taak voor de gx'ote vier (Novib, Icco, Hivos en Cordaid) weggelegd: zij moeten zich aanpassen aan het beleid dat de minister voert en vooral in die landen werken waar zo'n slechte regering zit dat Herfkens daar als minister geen zaken mee kan doen. Zij krijgen tenslotte 650 miljoen per jaar van Ontwikkelingssa menwerking en dat schept ver plichtingen. Gebeten De organisaties, onder acht jaar ministerschap van Pronk ge wend aan onafhankelijkheid, reageren als gebeten. Een verte genwoordigster van Cordaid wil weten waarom de regering met de 'goede' landen mag wer ken en de 'moeilijke' landen overlaat aan de hulporganisa ties. „Je moet juist met mensen samenwerken, zodat ze uit zich zelf aandringen op een goed be stuur van hun regering." Iedereen heeft zich duchtig voorbereid op deze discussie, omdat Herfkens haar plannen een week eerder al uiteenzette op de Nieuwjaarsreceptie van Novib. Toen was er geen debat gepland, zodat de organisaties via de media hun gal spuiden. Herfkens staat te' trappelen om nu direct te reageren. Boot „Wij gaan helemaal niet uit de moeilijke landen weg. Ik geef maar liefst een kwart van mijn budget uit aan particuliere or ganisaties, die buiten de rege ringen om in ontwikkelingslan den werken. En dat blijft ook zo", betoogt Herfkens. Alleen voor de hulp die Nederland di rect aan regeringen geeft, zo'n 1,3 miljard per jaar, geldt dat ze zaken wil doen met regeringen die werk maken van goed be stuur, niet meedoen aan corrup tie en oog hebben voor de mensenrechten. In totaal heeft Herfkens jaarlijks 6,8 miljai'd te besteden. Zij wil de hulp die nu nog naar 78 landen gaat beperken tot twintig landen. Degenen die buiten de boot vallen moeten dan extra aandacht krijgen van Icco. Novib, Cordaid en Hivos, en dat tast de zelfstandigheid van de organisaties aan, vinden zij. Herfkens is daar duidelijk over. Het budget voor ontwik kelingssamenwerking wordt kleiner en de 'Nederlandse be lastingbetaler accepteert niet dat het geld gaat naar wanstal tig rijke elites die zich privé- vliegtuigen kunnen veroorlo ven. Hoeveel mensen in Neder land kunnen dat?' Morele plicht Het geld dat via de grote vier voor arme landen bestemd is, moet goed worden besteed. „Het is mijn morele en politieke plicht daarvoor te zorgen." Met andere woorden: de hulporgani saties zullen gewoon de lijnen moeten volgen die Herfkens uit zet, of ze dat nu leuk vinden of niet. Een vertegenwoordiger van de Nederlandse Zendingsraad, die onder luid applaus voorstelt om nog veel meer hulp via de parti culiere organisaties te verlenen, wordt door de minister zonder pardon in de hoek gezet. „Daar ben ik het volstrekt mee oneens. Zo lossen we de armoe de niet op." Om vervolgens een ander heilig huisje van de hulp organisaties omver te trappen. „Eén van de gevaren als je te veel aan particuliere organisa ties overlaat, is dat ze taken van de overheid gaan overnemen. Het is de taak van de regering voor deze basisvoorzieningen te zorgen. Het is tekenend voor Afrika dat zoveel particuliere organisaties dat hebben overge nomen." De zaal reageert rumoerig. En Herfkens krijgt haar debat. Het half uurtje discussie bij Cordaid is slechts het begin. De grote vier hadden onder Pronk een onbedreigde positie, maar deze minister haalt de draden van het beleid aan alle kanten los, er kent een ambtenaar. Herfkens krijgt steun uit onver dachte hoek. Sheela Patel, di recteur van de organisatie Sparc uit India, reageert op de bijeenkomst van Cordaid laco niek. „Als het mijn geld zou zijn, zou ik ook willen bepalen waar ik het aan uitgaf." GPD door Frans van den Houdt Burundi is nog altijd niet veilig. Vrijwel dagelijks vinden er overal in het land slachtpartijen plaats. Uitge voerd door Hutu-milities en het Tutsi-leger die er nog steeds niet in zijn geslaagd af spraken te maken over een be stand en vrede. Toch menen de Verenigde Naties en regionale leiders dat sancties tegen Burundi nu opgeheven dienen te worden. Op een top van Oost-Afri kaanse leiders in Arusha, Tan zania, zal daarover vandaag worden beslist. „Uit humani tair oogpunt gezien is het goed dat de sancties verdwijnen", meent een westerse diplomaat in de Burundese hoofdstad Bujumbura. „De bevolking lijdt onder een gebrek aan me dicijnen en andere essentiële spullen en de hoge, voor velen onbetaalbare, prijzen. Poli tiek gezien is er de afgelopen jaren nog niet veel verbeterd. Sancties van omringende lan den hebben nauwelijks in vloed gehad op het leiderschap van het land. President Buyoya heeft een aantal concessies gedaan en is gedwongen mee te doen aan het vredesoverleg in Arusha, maar de fundamentele proble men, gebaseerd op de etnische ongelijkheid in het land, zijn nog altijd niet aangepakt. Het geweld duurt daardoor voort." Angst Nadat Pierre Buyoya in juli 1996 de macht in Burundi overnam van Hutu-president Sylvester Ntibantunganya, die zich uit angst voor het door Tutsi's gedomineerde leger ge dwongen zag onder te duiken, waren leiders van omringende landen er als de kippen bij om een boycot tegen Buyoya's nieuwe regime in te stellen. Oost-Afrikaanse landen von den dat een dergelijke militai re machtsovername afgestraft moest worden en riepen een aantal economische sancties af om Buyoya ertoe te dwingen een democratisch bestuur te herstellen en met de Hutu-re- bellen te gaan onderhandelen. Ondanks de boycot bleven producten van buiten Burundi het land binnenkomen, maar de aanvoerroutes werden lan ger en moeilijker en de prijzen gingen daarom drastisch om hoog. Medicijnen en brandstof bijvoorbeeld zijn duur en moeilijk te verkrijgen. Het sterftecijfer onder baby's is Een groep Hutu-vluchtelingen in september 1996 bij Butara in Rwanda, nadat ze met VN-trucks vanuit Burundi over de grens waren gebracht. drastisch omhoog gegaan. Voor de VN was de situatie eind vorig jaar aanleiding om een beroep te doen op de regio om de sancties op te heffen, 'aangezien ze geen enkel effect op het regime hebben, maar wel een vernietigend effect hebben op Burundi's ai-men' Sancties Voormalig president van Tan zania Julius Nyerere is inmid dels ook die mening toegedaan en zal de regibnale top in Arusha dit weekend daarom voorstellen de sancties te laten voor wat ze zijn. Nyerere heeft het afgelopen jaar vier ge spreksronden over Burundi voorgezeten om alle betrokken partijen warm te maken voor een plan dat een eind moet ma ken aan de etnische slachtpar tijen, die sinds de mislukte mi litaire staatsgreep van 1993, waarbij de eerste Hutu-presi dent Melchior Ndadaye werd gedood, onverminderd hebben voortgeduurd. Echte vooruit gang is echter nimmer ge boekt. Het enige resultaat luidde steeds: 'zolang we aan het praten zijn is er hoop op vrede'. Maar de partijen zijn het nog nergens over eens ge worden. Er is sinds vorig jaar in Burun di een coalitieregering aan de macht waarin de belangrijkste Tutsi- en Hutu-partij zitting hebben, respectievelijk Upro- na en Frodebu, maar voor vre de en stabiliteit heeft de rege ring nog niet gezorgd. „Toch zijn er lichtpuntjes", vindt een Europese diplomaat in Bujumbura. „De verhou dingen tussen de grote partijen zijn sinds de start van de coali tie flink verbeterd. Er is meer overleg tussen Hutu- en Tutsi- politici en er wordt serieus ge poogd beide stammen met el kaar te verzoenen. Bovendien is ook het leger bij die verzoe ningspogingen betrokken. Of ficieren voeren overleg met dorpsgemeenschappen, advi seren mensen over hun veilig heid en vragen hun medewer king bij het bestrijden van de Hutu-rebellen. En soldaten die schuldig worden bevonden aan schendingen van de men senrechten worden gearres teerd en berecht." Eén van de tekenen dat het be ter gaat in het binnenland is dat meer mensen vanuit de hoofdstad naar hun dorpen reizen in delen van het land die voorheen als zeer gevaarlij k en ontoegankelijk golden. Deso- nanks blijft het oppassen, want Hutu-milities blijven - zij het op kleinere schaal dan voorheen - toeslaan en burgers foto David Guttenfelder/AP afslachten. En het leger schrikt er vervolgens nog al tijd niet vóór terug om hard te rug te slaan. Bij de jacht op guerrilla's doden ze vaak on schuldige mensen. Vrijgelaten Of Burundi er ooit i n zal slagen die geweldspiraal definitief te doorbreken blijft zeer twijfel achtig. Volgens de voorname lijk door Hutu's geleide oppo sitiepartijen zijn de eerste vereisten dat politieke gevan genen worden vrijgelaten en dat gewapende groepen die tot dusver zijn buitengesloten van het overleg, er alsnog bij be trokken worden. Daarnaast is het van belang dat de speciaal voor Hutu's opgezette dorpen, door de oppositie concentra tiekampen genoemd, worden opgeheven. Het officiële argu ment voor de verplichte ver huizing naar speciale neder zettingen is dat de bevolking daar beter beschermd en ge ïsoleerd kan worden van de re bellen, maar de Hutu's menen dat ze hierdoor juist een mak kelijker doelwit zijn geworden voor het leger. Ze hebben bo vendien zwaar te lijden van slechte hygiënische omstan digheden en gebrek aan voed sel, drinkwater en medische zorg. GPD Zeevruchten Op het strand van IJmuiden zijn enige duizenden grape- fruits en sinaasappelen aange spoeld. De schooljeugd was er als de kippen bij om de nog goed eetbare zuidvruchten te verzamelen. Een groot deel van de 'zeevruchten' is ge schonken aan ziekenhuizen en kindeiverblijfplaatsen. Voetballers weg Twee Argentijnse voetballers, Carlos de Felice exr Ernesto Paggi, zullen terug moetexx ke ren naar hun club Napels. Het duo was verdwenen nadat ze van de penningmeester elk één miljoen lire 4500) hadden ontvangen. De voetballers bleken zich aan boox'd van een schip te bevinden dat op weg was naar Argentinië. Eerste kampioen VSV uit Velsen is de eerste dis trictskampioen. VSV won met 5-1 van KFC is daarmee onbe reikbaar geworden EDO, de nummer twee in district IL SVV deed in district I goeds zaken door Ajax met 2-1 tl verslaan. In de vier andere dis tricten staan Limburgia, Hee renveen, Beyerheide en AGO' W bovenaan. Vlissingen met een vierde plaats in de tweede klasse B, net achter hel Roosendaalse RBC, de hoogs! geklasseerde Zeeuwse ploeg In de meeste districten en klas sen moeten nog drie tot vijf wedstrijden gespeeld woxdeiï. Uitgever: W. F. de Pagter Hoofdredactie: A. L Oosthoek A. L Kroon (adjunct) Centrale redactie Postbus 18 4380 AA Vlissingen Tel. (0118) 484000 Redactiefax. (0118)470102 's avonds op zondag t/m vrijdag, vanaf 19 00 uur in het weekeinde: verwijzing via de telefonische boodschap op de kantoren Vlissingen: Postbus 18 4380 AA Vlissingen Tel. (0118) 484000 Fax. (0118) 472404 Goes: Voorstad 22 4461 KN Goes Tel. (0113) 273000 Fax. (0113) 273010 Terneuzen: Axelsestraat 16 4537 AK Terneuzen Tel. (0115) 694457 Fax. (0115) 620951 Axel: Nassaustraat 15 4571 BK Axel Tel. (0115) 568000 Fax. (0115)561415 Hulst: 's Gravenhofplein 4 4561 AJ Hulst Tel. (0114)373839 Fax. (0114)373840 Zierikzee: Grachtweg 23a 4301 KJ Zierikzee Tel. (0111) 454647 Fax. (0111)454659 Opening kantoren: Maandag t/m vrijdag I van 8.00 tot 17.00 uur Zierikzee en Hulst: 8.30-17.00 uur Zaterdags in Vlissingen van 8.00 tot 10.30 uur City OnLine Internet Postbus 18 4380 AA Vlissingen http://www.pzc.nl e-mail: pzcredcity1@pzc.nl Bezorgklachten: 0800 - 0231231 of maandag t/m vrijdag: op de kantoren gedurende de openingstijden; zaterdags tot 14.00 uur op de kantoren door de klacht in te spreken op de band of de verwijzing op te volgen Overlijdensadvertenties: tijdens kantooruren en uitsluitend maandag- t/m vrijdagavond van 20 30 tot 22.00 uur en zondagavond van 20.00 tot 22.00 uur Tel. (0118) 484000 Fax(0118)470100 Abonnementsprijzen: per kwartaal 98,00, franco per post 128,50; per maand 35,75; per jaar 372,50, franco per post 491,00, bij automatische afschrijving per termijn 1,50 korting, losse nummers maandag t/m vrijdag 1,80, zaterdag 2,60 p.st.. (alle bedragen inclusief 6 pet. blw); Postrek.nr.: 3754316 t.n.v. PZC ab.rek. Vlissingen Advertentietarieven: 191 cent per mm, minimumprijs per advertentie 28,65; ingezonden mededelingen 2,5 x tarief; speciale posities: tarief op aanvraag; voor brieven bureau van dit blad 6,50 meer (excl. 17,5 pet btw); volledige tarieven met contractprijzen op aahvraag; (alle advertentieprijzen exclusief 17,5 pet btw) Giro: 35 93 00, Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant B V Vlissingen Auteursrechten voorbehouden Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV Wegener Arcade NV

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1999 | | pagina 2