Hendrikse stippelt eigen route uit
De Graaf gevangen tussen bal en bat
Schouwse ploegen
hebben massaal
goed resultaat nodig
Voetballer van WIK'57 beleeft laatste deel revalidatieproces
vooruitzicht
Nieuw toernooi
4 in Graanbeurs
- slaat aan bij
de driebanders
achter de schermen
tussen burgh en bru
door Klaas Verspoor
ZIERIKZEE - Als WIK'57 morgen
ihuisspeelt tegen Bevelanders zal Leon
Hendrikse weer niet van de partij zijn.
De reden? Die ligt ver achter ons. Oor
zaak? Zaterdag de dertiende septem
ber 1997 was voor de frêle voetballer
alsof het een vrijdag was. In een compe
titieduel van de reserves van WIK tegen
het vierde team van Bruse Boys liep
Hendrikse een enkelbreuk op. Zestien
maanden later is hij nog niet klaar met
zijn revalidatie.
De verrassing was groot voor vele voet
balliefhebbers toen in de PZC van 11
januari 1999 de naam Leon Hendrikse
ineens weer opdook in de opstelling
van WIK'57. Tien minuten voor afloop
van de wedstrijd van zijn ploeg tegen
Krabbendijke, in de derde ronde van de
beker, maakte de speler bij een 3-0
voorsprong zijn rentree. Hendrikse
leek uit de voetbaldood herrezen, zo
plotseling was daar zijn terugkeer.
Een verantwoorde actie? ,,Het leek
voor mij allemaal niet serieus. Het was
een mooi gebaar dat Joost van de Griek
(trainer van WIK, red.) me dat gunde.
Mijn serieuze rentree komt nog. Gezien
mijn gesteldheid ben ik er na bijna an
derhalf jaar loopwerk nog niet hele
maal aan toe. De komende twee maan
den ga ik gewoon twee keer per week
trainen. Ik heb tot nu toe geen klachten
maar als het niet hoeft, voetbal ik nog
niet. Het is allemaal nog geen garantie
dat het weer helemaal goed met me
komt", vertelt Hendrikse.
De geboren Zierikzeeënaar begon zijn
voetballoopbaan bij Zieiikzee waar hij
zich vanaf de C's tot en met de A-junio-
ren serieus met keepen bezig hield.
..Van Cees Lodewijk (trainer A-junio-
ren, red.) mocht ik onder Jack Schipper
(trainer eerste selectie, red.), ik was
toen zestien, met het eerste mee. Ik had
mijn oogjes goed open en zag iets
moois. Die ambiancespreekt
Hendrikse bijna lyrisch. Vanaf de re
servebank zag het keeperstalent spe
lers als Peter Noordijke, Peter van Vos
sen, Rini Stoutjesdijk en Kees Verkaart
aan zich voorbijtrekken.
Omgeturnd
„Dat was een ander niveau dan het Zie-
rikzee van nu. Maar toen wist ik eigen
lijk al dat ik dat ook wilde meemaken,
in het eerste van Zierikzee spelen."
Tien jaar later deed het feit zich voor.
Toen ook was keeper Leon Hendrikse
omgeturnd tot rechtsbuiten Hendrikse
en had hij behoorlijk wat voetbalbaga
ge in zijn sporttas.
Vanaf de A's van Zieiikzee maakte
Hendrikse de overstap naar MEVO,
waar hij samen met Eiik-Jan Kort in
Leon Hendrikse: „Revalidatie is een weg die je alleen bewandelt."
1989 in het eerste debuteei-de. Als veld
spelen Hij bleef de Zierikzeese zater
dagvereniging twee jaar trouw- alvo
rens terug te keren naar Zierikzee waar
hij onder Toon van Tïggelhoven twee
jaar in de tweede selectie speelde.
Daarna vond Hendrikse het tijd voor
een overstap naar Kerkweive waar hij
vier seizoenen de groen-witte kleuren
verdedigde.
Met succes, Hendrikse groeide uit tot
een voetballer die wat extra's kan bren
gen voor een team. „Ik had het reuze
naar mijn zin bij WIK. Het ging goed
met me maar ik was 26 en had zoiets
van: als ik nog wat wil moet het nu ge
beuren." En juist dat 'nu', zo meent hij
zelf, heeft in zijn nadeel gespeeld. Hen
drikse kwam terecht bij Zierikzee waar
de combinatie tussen spelers en trainer
Jan Englebert niet werkte. Maar dat
was niet de oorzaak dat Hendrikse niet
echt uit de verf kwam bij de rood-z war-
te formatie die dat seizoen degradeerde
uit de zondag-derdeklasse.
„Voor mij persoonlijk ging het mis toen
Marco van Oeveren geblesseerd raakte
en wegviel. Het probleem lag op het
middenveld, ik werd niet meer aange
speeld en viel helemaal weg." Juist
Marco van Oeveren was de enige speler
met wie Hendrikse tien jaar eenier als
junior tussen de senioren op de foto
ging. Een foto die Hendrikse koestert
op zijn slaapkamer. Nadat Hendiïkse
al eerder degradaties bij MEVO en Zie
rikzee 2 meemaakte, was het nu de
beurt met de Zieiikzeese hoofdmacht.
Geen moment heeft hij ooit spijt gehad
van zijn overgang
Terug naar de I3e september 1997.
WIK 2 leidde met 1-0 in Kerkwerve
toen het noodlottige moment zich na 25
minuten in de eerste helft voordeed. Na
een seizoen absentie was Hendrikse
juist weer teruggekeerd op het WIK-
nest. „Ik had geen florissant seizoen bij
Zierikzee meegemaakt maar had toch
niet het idee dat ik me opnieuw moest
bewijzen. Ik heb toch genoten, al heb ik
op het eind bijna niet meer gespeeld. Ik
had eigenlijk vijf maanden niet gevoet
bald en ook de voorbereiding op het
nieuwe seizoen niet meegemaakt. Er
gebeurde eigenlijk heel weinig. Tien
minuten daaivoor had ik wel een tik
gehad op die enkel maar op het moment
zelf gebeurde er heel weimg. Het was
een ongeluk en als het ware 'molen-
wiekte' ik mijn eigen been. Niemand
van Bru had er schuld aan. Het was ge
woon een ongecontroleerde beweging
van mezelf."
Ziekenhuis
In plaats van de gang naar de kleedka
mer werd het voor Hendrikse de gang
het ziekenhuis in Zierikzee. „Ik was er
ooit eens geweest voor wratjes en om op
bezoek te gaan maar verder nog nooit,"
kijkt Hendrikse lachend terug. Chirurg
De Morree nam de onfortuinlijke onder
zijn hoede. „Het ging allemaal heel snel
want om vijf uur werd ik al geopereerd.
Er was een enkelvoudige mooie breuk
van mijn enkel geconstateerd maar ze
zijn bijna twee uur aan het sleutelen
geweest. Om tien voor zeven reed ik van
de operatiekamer.
Vier dagen in het ziekenhuis, zeven we
ken niet werken en zes weken gips. De
oo<
ZIERIKZEE - Volgens Kees
Vermeulen van de Zierikzeese
biljartvereniging De Graan
beurs was de belangstelling van
Schouwse driebanders voor de
nieuwe, gelijknamige trofee zo
j onverwacht groot, dat hij als or-
ganisator een wachtlijst heeft
moeten aanleggen. „Bij 32 in
schrijvingen hadden we afge-
j sproken dat we zouden stoppen,
j En die 32 hadden zich al
I binnen de kortste keren inge
schreven."
De Graanbeurs is een nog jonge
vereniging en niet bang om aan
de weg te timmeren. Met dit
driebandentoernooi voorziet de
Zierikzeese biljartvex-eniging in
een behoefte omdat, zegt Ver-
meulen, er op Schouwen-Duri
veland geen driebandentoer-
nooi bestaat.
Vorig week gingen de deelne
mers met acht poules van
vier personen van start. Tot en
met de finale van morgen zijn er
elke avond twee poules ge
speeld.
Respect
De acht finalisten beginnen om
elf uur uur in café restaurant
Huis van Nassau aan hun eind
strijd. En dat wordt volgens
Vermeulen een echte thriller.
Hoewel Vermeulen zelf pas Ne
derlands kampioen is gewor
den, spreekt hij met veel respect
over zijn tegenstanders Peter
van Mierlo, Peter van Hou we
lingen, Cees Roggeband en de
enige vrouwelijke deelneemster
Ankie Smit.
Bij die namen merkt hij meteen
op dat de 'jonge honden' Peter
en Huib Flikweert beslist niet
mogen worden onderschat als
kanshebbers voor de eindzege.
Nieuwe lakens
Alle deelnemers zijn vol lof over
de accommodatie. „Speciaal
voor het tpeiriooi zijn de tafels
voorzien van nieuwe lakens en
banden. Het is zo perfect dat
veel deelnemers boven hun ge
middelde spelen."
Het gemiddelde tot waar kori
worden ingeschreven voor de
Graanbexxrs-Trofee lag op 0.900
punten. Gezien de ruime op
komst en de enthousiaste reac
ties krijgt het driebandentoer-
nooi zeker een vast plaats op de
biljartkalendei-. Kees Vermeu
ten tenslotte: „Het wordt mor
gen héél spannend. Iedereen
kan van iedex-een winnen. En ie
dereen wil ook van iedereen
winnen."
Scaldina-lid gelooft ook na 25 jaar in toekomst eilandelijk tafeltennis
door Frans Evers
NIEUWERKERK - Door de
oliecrisis iix 1973 stopte Ad de
Graaf bij Delta Sport met
handballen. Een hele zondag
met openbaar vervoer onder
weg voor een handbalwed
strijd vond hij 'niet zo aantrek
kelijk'. Ondanks de crisis
wilde De Graaf toch iets aan
sport blijven doen.
Op een door de Zierikzeesche
Nieuwsbode gesponsorde pos
ter zag hij dat de 24 sterkste
mannen- en vrouwentafelten-
nissers van Nederland in Zie
rikzee zouden strijden om de
NTTB-Cup en de Limburg
Coupe. De Graaf weet het nog
precies. Het was op zaterdag 8
december 1973 in sporthal On-
derdak. De entree was twee
kwartjes, inclusief het pro-
gi-ammaboekje. In het bewuste
programmaboekje stond een
oproep of er mensen 'iets' voor
het tafeltennis in de regio wil
den gaan doen. De Graaf rea
geerde. Binnen een week stond
er ene Sjaak Vermeulen aan de
deur. Na 25 jaar is De Graaf
nog altijd lid van de Zierikzee
se tafeltennisvereniging Scal-
dina.
Aanjager
„Sjaak was de toernooileider
van de wedstrijd in Zierikzee.
Bij een ieder die aan de oproep
gehoor had gegeven, was hij
persoonlijk langs gegaan. Zo is
het eerste bestuur ontstaan.
Karei Holm wei-d voorzitter en
mevrouw Erbrink onze eerste
secretaris. Verder zaten Frans
Pocomi en ik het bestuur. Met
Vermeulen als de aanjager."
Op 28 januari 1974 ging tafel
tennisvereniging Scaldina of
ficieel van start. Met Vermeu
len kon De Graaf altijd lezen
en schrijven. Ad, zei Vermeu
len. jij moet de cursus jeugd-
trainer maar gaan doen in Rot
terdam. Dus ging De Graaf een
seizoen lang naar Rotterdam
en haalde hij er zijn papieren.
Zo kreeg Scaldina in de gym
nastiekzaal aan de Raamstraat
in Zieiikzee zijn eerste tafel-
tenniskader in huis.
Tot op de dag van vandaag
leert De Graaf op donderdag-
avond de jeugd tafeltennissen,
nog steeds aan de Raamstraat.
„Jammer dat we nooit een ei
gen clubgebouw hebben ge
had. Dat is een remmende
factor geweest op de ontwik
keling van het tafeltennis op
Schouwen-Duiveland. Je moet
Met veel plezier kijkt Ad de Graaf in zijn plakboeken terug op 25 jaar Scaldina.
bestuuxiijk zwaargewichten
van kaliber in huis hebben om
'politiek' bepaalde zaken van
de grond te kunnen tillen
Enigszins jaloers kijkt De
Graaf bijvoorbeeld naar de ve
le tennisaccommodaties die
het eiland rijk is. „In het ge
meentelijk accommodatiebe-
leid heeft tafeltennis eigenlijk
nooit echt meegeteld", conclu
deert De Graaf met enige frus-
tratie. „Tegenwoordig zie je
steeds meer buitenspoxten ge
bruik maken van de zaal ter
wijl wij die als typische bin-
nenspoxt eigenlijk hard nodig
hebben."
Hoewel hard nodig, is een
aparte avond voor de jeugd nog
steeds onmogelijk. Hetzelfde
geldt voor een seniorenavond
op vrijdag. Hard nodig, maar
onmogelijk Na 25 jaar georga
niseerd tafeltennis kan Scaldi
na met veertig leden dus nog
steeds geen echte vuist maken.
Ondanks dat kijkt De Graaf te
rug op 25 hele mooie jaren. Een
van de hoogtepunten vindt hij
nog steeds het grote recreatie-
tafeltennistoernooi dat hij sa
men met Sjaak Vermeulen tien
jaar lang in Brouwershaven
organiseerde. „In 1982 zijn
Sjaak en ik daarmee gestart. In
de jachtenbexging van Van Ast
in Brouwershaven zorgden we
voor zestig tafels. Gemiddeld
hadden we daar 380 deelne
mers. Met allemaal mensen
van campings uit de omgeving.
Tien jaar lang hebben we voor
veel mensen qua recreatief ta
feltennis iets kunnen beteke
nen. Het was het grootste tafel-
tennistoernooi van zijn soort."
In 1991 moest Vermeulen door
omstandigheden er mee stop
pen. „Heel erg jammei; ik mis
die samenwerking nog steeds",
klinkt het met spijt in zijn
stem. Terugkijkend in zijn rijf
dikke plakboeken met daarin
de historie van Scaldina, reali
seert De Graaf hoeveel mensen
hij in 25 jaar tijd al les heeft ge
geven. „Hans Volkeri en Mi
chel Holm van ons eerste team
heb ik vanaf hun elfde jaar be
geleid. Nu zijn ze zelf vader
van kinderen. En kijk", wij
zend naar een foto in het al
bum, „hier staat Arjan Bom die
ik als jongetje nog les heb gege
ven in Kerkwerve. Daar heb ik
het dus altijd voor gedaan. En
dat is een goed gevoel."
Een minder goed gevoel krijgt
De Graaf als ouders naar hem
toekomen met de opmerking
'hij wordt hopelijk niet zo goed
dat ik moet gaan rijden Dat
raakt De Graaf enorm. „Steeds
minder ouders hebben er iets
voor over om het talent van
hun kinderen te stimuleren. In
het weekeinde met hun kinde
ren naar toernooien gaan, is
vaak al teveel gevraagd."
Kilometers
De Graaf weet waarover hij
praat. Toen zijn zoon Paul in
'84 begon te tafeltennissen,
wist vader dat hij kilometers
moest gaan maken. Want
foto Marijke Folkertsma
zoonlief had talent. Naast een
keer trainen in Zierikzee.
kwam er al gauw een districts
training in Oudenbosch bij.
Kort daarop speelde Paul lan
delijk bij Hotak '68 in Hooger-
heide „Soms reed ik in één
weekeinde van Bovenkarspel
naar Venlo."
Al met al maakte de familie -
moeder ging altijd mee - soms
1350 kilometer per weekeinde.
Niet onverdienstelijk voor een
man die vanwege de oliecrisis
stopte met handbal Maar de
investering was het waard.
Zijn zoon speelt op dit moment
bij landskampioen FVT Rot
terdam. „Terugkijkend is het
een absoluut hoogtepunt dat ik
mijn zoon heb kunnen begelei
den." En vooruitkijkend. „Op
grond van de enorme belang
stelling van de schooljeugd op
ons jaarlijkse Taptoe-toer
nooi. blijft ik met Scaldina ge
loven in de toekomst van het
tafeltennis op Schouwen-Dui
veland.
foto Marijke Folkertsma
lange weg terug was ingeslagen maar
Hendrikse raakte met in een isolement
Thuis werd hij verwend door zijn ou
dere, een aantal spelers van Bruse Boys
4 kwamen met een mooi cadeau en
langzamerhand trok Hendrikse zijn ei
gen weg. „Revalidatie is een weg die je
alleen bewandelt. Ik loop al vijftien
jaar voor mezelf dus dat was ik wel ge
wend. Begin januari 1998 deed ik mijn
trimschoenen voor de eerste keer aan."
Twaalf maanden later moest Hendrik
se voor het eerst zijn voetbalschoenen
na een wedstrijd schoonmaken Maar
voor hem gaat voorlopig aUes onder het
motto 'niks hoeft'. „Een tijd geleden
hep ik met mijn vriendin langs het veld
van OW uit Oostvoorne en zag ik het
voetbalveld stralen in het zonnetje.
Dan wil ik direct mijn schoenen aan
doen. Mooi weer, mooi veldje, zo'n type
ben ik.Toch doet Hendrikse niks over
haast maar alles weloverwogen. Daar
voor heeft de technische voetballer, die
veel van zijn snelheid en intuïtie moet
hebben, binnen de lijnen voor zichzelf
al te vaak de moeilijke weg gekozen.
door Ben Hameeteman
ZIERIKZEE - De eilandelijke
voetballiefhebbers kunnen het
komend weekeinde weer volop
hun favorieten gaan steunen.
Zes ploegen spelen hun wed
strijd op Schouwse bodem,
vooropgesteld natuurlijk dat de
velden bespeelbaar zullen zijn.
Verschillende formaties zijn
voornemens de handen eens
flink uit de mouwen te steken,
voor eindelijk eens dat goede re
sultaat. Een van de weinige
ploegen die de wind mee heeft is
Brouwershaven, dat morgen
thuis opponent Internos treft.
SKNWK-trainer Hugo Crucq
realiseert zich dat het uur van de
waarheid is aangebroken. De
momenteel in de gevarenzone
bivakkerende zaterdag-twee
deklasser moet de komende
weken gaan proberen een even
tuele degradatie af te wenden.
Morgen wacht op eigen veld de
nummer drie Temeuzense Boys.
„We zullen het moeten hebben
van keihard werken en scherpte
in de duels. Ik hoop dat we dit
eindelijk eens negentig minuten
lang vol weten te houden. Tot nu
toe hebben we steeds periodes
gehad waarin we wegvallen en
zodoende de wedstrijd uit han
den geven", aldus Crucq.
Het wisselvallig acterende WIK
treft in eigen huis opponent Be
velanders. waarvan in de heen
wedstrijd met 3-1 werd verlo
ren. Trainer Joost van de Griek
blikt vol vertrouwen de komen
de weken tegemoet, waarin nog
acht thuiswedstrijden en drie
uitwedstrijden op het program
ma staan. „Ik heb er wel ver
trouwen in dat het ons lukt om
nog de nodige punten te gaan
pakken. Als de kopjes maar de
zelfde kant op blijven staan."
Patrick de Broekert is weer fit.
Of dat van de rest van het team
gezegd kan worden, moet nog
blijken. Vandaag treedt name
lijk keeper Krijn Hendrikse in
het huwelijk en de gehele selec
tie is voor het huwelijksfeest
uitgenodigd.
Zootje
DFS speelt een thuiswedstrijd
tegen Apollo. Gezien de 4-1-ze-
ge destijds verwacht trainer
Marcel de Nijs het duel in winst
te kunnen omzetten. „In princi
pe kan DFS in deze klasse ieder
een aan. Als we maar in goede
doen zijn en een volledig elftal
kunnen neerzetten." En daar
wringt hem nu juist de schoen.
Zoals het er nu naar uitziet zal
De Nijs weer moeten schrapen
om voldoende spelers binnen te
lijnen te krijgen. „Het is mo
menteel een zootje wat betreft
de zieken."
Kampioenskandidaat Brou
wershaven treft op sportpark
Onder de Molen het defensief
ingestelde Internos. Oefen-
meester Pim Potappel heeft
geenszins zijn twijfels over een
goede afloop. „Internos stelt ei
genlijk niet veel voor. Alleen
hoop ik wel dat we nu wat slim
mer spelen dan toen bij hun. Het
was toen bar slecht Brouwer
shaven pompte alles in die
trechter, liep teveel met de bal
en de organisatie was soms hele
maal weg." Ook blikt Potappel
stiekem alvast vooruit naar de
ontmoeting van volgende week
tegen Smerdiek. „Als we die
wedstrijd kunnen winnen, doen
we een flinke stap in de goede
richting van het kampioen
schap."
Voor ZSC-trainer Edwin Kriens
en de zijnen staat er weer een
moeilijke wedstrijd op het pro
gramma. De nummer drie, Wol-
phaartsdijk, komt op bezoek.
Kriens verwacht dat zijn elf
enorm gemotiveerd deze ont
moeting zullen ingaan, „Bij
Wolphaartsdijk hebben we on
verdiend met 3-2 verloren. Dus
we hebben nog iets recht te zet
ten", klinkt het strijdlustig.
ZSC zal het moeten doen zonder
de inzet van topscorer Niels van
de Moezel die met vakantie is.
En ook John Dorreman is voor
een week of acht uitgeschakeld.
Hij scheurde onlangs zijn enkel
banden.
Mevo moet naar hel Brabantse
land. In Etten-Leur wacht het
plaatselijke elftal van DSE.
Trainer Nico Schoute is zeer te
vreden met een punt. De thuis
wedstrijd vorig jaar ging met 2-
1 verloren Keeper Kees de Rui
ter heeft zijn duim geblesseerd
en kan er niet bij zijn. Ook de in
zet van de tweede keeper is nog
onzeker, vanwege een rugbles
sure. „Maar vaak als je denkt
dat iets niet gaat lukken, lukt
het juist en wanneer je denkt
geen problemen te hebben gaat
het juist niet, is mijn ervaring",
houdt Schoute het hoofd koel.
Jeugdspelers
Normaal gesproken moet Dui-
veland morgen in Bergen op
Zoom geen problemen hebben
tegen het onderin bengelende
Vrederust. De thuiswedstrijd
vorig jaar werd met ruime cij
fers gewonnen. „Ik hoop dat de
jongens de tegenstander niet
onderschatten en meteen scherp
beginnen, anders heb je kans
dat je alsnog punten laat lig
gen", vertelt de trainer. Verwest
wordt gedwongen diverse
jeugdspelers op te stellen van
wege de afwezigheid van onder
andere Jacco de Bruine, Chris
Stouten (beiden geschorst). Je
roen van de Maas en Hans Ver
hoek (beiden geblesseerd)
Trainer Bert Penturv en zijn
mannen moeten zondag op be
zoek bij Patrijzen. De thuiswed
strijd werd indertijd vrij
eenvoudig door Zierikzee ge
wonnen. ..Maar ik vond Patrij
zen toen wat afwezig. Dus ik
verwacht dat ze zondag wel
meer weerstand zullen bieden
en Zierikzee handen vol werk
zal hebben", aldus Pentury.
Laatstgenoemde heeft overi
gens geen enkele idee waar het
in deze competitie op uit zal
draaien. Door de vele afgelas
tingen is er een geheel scheef
beeld van de stand ontstaan.
„Het kan vriezen en het kan
dooien. We hebben deze compe
titie tegen drie ploegen nog he
lemaal niet gespeeld. Dus hoe
het allemaal afloopt ik weet het
niet."
Bij Renesse staat de thuiswed
strijd tegen koploper Sprundel,
die met 7-1 werd verloren, nog
vers in het geheugen. De return
zal waarschijnlijk met gemeng
de gevoelens tegemoet getreden
worden. „Sprundel is de beste
ploeg in deze klasse. We zullen
moeten proberen om de tegen
stander uit de zestien te houden.
Maar dat zal moeilijk zijn Als
dan ook nog maar niet het kopje
naar beneden gaat, want dan
wordt het helemaal moeilijk", is
de weinig optimistische kijk
van trainer Nico Kind.
Belabberd
Trainer Toine Tiggelman van
Dreischor bespeurt binnen zijn
selectie een weerslag van de ab
normaal vele afgelastingen van
de laatste tijd. „Je ziet dat ze
veel minder gemotiveerd zijn.
Daarbij komt dat het veld van
Dreischor belabberd slecht is
Het zou eens goed gerold moe
ten worden, maar de gemeente
doet er niets aan. Daarom gaan
we dat zelf maar proberen via
een boer of zo.Als de thuiswed
strijd tegen Schoondijke door
gaat, verwacht Tiggelman dat
er gewonnen moet kunnen wor
den
Ouwerkerk-trainer Jakkoo
Brouwer is als een kind zo blij
met de komst van aanvaller Erik
Bleiji. „Erik is afgelopen zon
dag al meteen zeer waardevol
voor Ouwerkcrk gebleken. Hij
heeft ons eigenlijk uit het dal
weten te tillen. Ouwerkcrk zat
de laatste tijd toch min of meer
op een dood spoor. Maar nu heb
ben we weer een extra aanspeel
punt erbij." In het uitduel tegen
Schijf wil Brouwer drie punten
pakken. „We hoeven niet te pro
moveren, maar meedoen in die
nacompetitie is wel leuk."
Rencsse-lrainer Nico Kind is niet optimistisch over de komende
wedstrijd tegen de koploper. „Sprundel is de beste ploeg in deze
klasse. We zullen moeten proberen om de tegenstander uit de zes
tien te houden. Maar dat zal moeilijk zijn."
foto Marijke Folkertsma
