Caesar werkt
Amerika lijkt steeds meer op een circus
verslavend
PZC
Zomerse avonturen op
Amsterdams festival
Met zijn
drieën
heel erg
sterk
kunst
cultuur
Op zoek
naar nieuw
publiek
The Offspring
met 'verknipt'
nieuw album
13
Het blijft iets eigenaardigs houden, een
punk in een superdeluxe hotel. Maar in
iet geval van Dexter Holland is diens aan-
pezigheid in The Grand logisch. Want Hol-
land is de zanger van The Offspring, een van
ie best boerende punkbands van de jaren
negentig. Het album Smash uit '94 zorgde
met elf miljoen verkochte platen voor een
doorbraak van The Offspring. Hun nieuwe
album heet Americana en biedt pakkende
punkrockliedjes. Ongetwijfeld wordt er
werk gespeeld van die vijfde Offspring-
plaat tijdens het concert dat het kwartet uit
Californië geeft op 22 januari in 013 te Til
burg.
Hoe het leven van een punkmiljonair er uit
ziet? Holland lachend:,Ik zie mezelf niet als
miljonair. Ik kan van de muziek leven. Ze
ker. Maar belangrijker voor mij is dat ik
mensen iets terug kan geven. Ik heb een ei
gen onafhankelijk platenlabel opgericht,
zodat ik met mijn geld andere bands een
goede start of een steun in de rug kan geven.
Met Jello Biafra van The Dead Kennedys
heb ik een jongerenorganisatie in het leven
geroepen om geld in te zamelen. Het idee is
oorspronkelijk van de Grateful Dead. In '97
hebben we veertig instanties financieel on
dersteund met geld dat we met concerten
van The Offspring bijeen gespeeld hebben.
De titel van het nieuwe album verwart bui
tenstaanders een beetje. Americana draait
weer om punk. En niet om de roots-muziek
die tegenwoordig americana heet. „De term
'americana' bestaat al sinds de achttiende
eeuw. Vroeger stond het voor mooie huizen
met witte hekjes, voor nette jongetjes bij de
kapper. Onze liedjes stammen uit de Ameri
kaanse cultuur, maar die is tegenwoordig
heel anders, Hedentendage draait het bij
'americana' om MacDonald's, Jerry Sprin
ger en Bill Clintons seksschandaal. Het is
meer een circus. Amerikaanse cultuur heeft
momenteel iets verknipts."
..Wat wij met die titel willen zeggen? Elk
nummer op de cd is een momentopname van
de Amerikaanse cultuur. Neem 'Pretty fly
(for a white guy)'. Dat gaat over een door
snee wit joch uit een voorstad dat probeert
vragen zich vaak af waar we in
Gods naam mee bezig zijn. Ik
weet het ook niet precies. Het is
een soort verslaving denk ik. Ik
vind juist het gedoe er omheen
zo leuk. Van benzine tanken tot
ergens eten. Ik onthoud van een
concert vooral of we goed
gegeten hebben!"
Een vrouwelijke drummer in
een band is geen alledaags
fenomeen. Marit de Loos
gruwelt van de vraag hoe dat
nou zo toch gekomen is, maar hij
moet toch maar gesteld worden.
Het antwoord: „Gewoon, omdat
ik het leuk vind. Mensen
vermoeden vaak dat een vrouw
niet genoeg kracht heeft om te
(drummen. Ik wil helemaal niet
het tegendeel bewijzen of zo,
maar ik vind het gewoon leuk.
Vanaf het eerste moment dat ik
met muziek in aanraking kwam,
op de middelbare school. Nee,
niet via m'n ouders, die
draaiden veel klassiek. Maar
m'n zus luisterde naar Abba en
toen heb ik maar een plaat van
de Ramones aangeschaft."
Nu luistert ze naar Palace
Brothers, Neil Young en oude
Motown-soul. „Maar ik draai
weinig muziek hoor, Thuis heb
ik altijd Radio 1 aan staan,
omdat ik geïnteresseerd ben in
actualiteiten. Ik geloof dat ik
helemaal niet zo bij ben als het
om muziek gaat. Ik zou niet eens
weten welke cd ik als laatste heb
aangeschaft, ik koop er maar
zo'n vijf per jaar."
Marit kijkt uit naar aanstaande
zaterdag. „We waren in
december al in Groningen, in
Vera, dat was ook een dolle
boel." Ze speelde al eens eerder
in de grote zaal van De
Oosterpoort met Chicas del
Rock in het vooi-programma van
The Scene. „Dat is wel wennen
hoor, in zo'n grote zaal met
stoelen erin. Of ik zenuwachtig
ben? Nou, op dit moment niet,
maar zo'n half uur voor een
optreden krijg ik vaak de
kriebels. Het hangt er ook een
beetje vanaf wie er in de zaal
zitten. Voor sommige goeie
vrienden wil je gewoon goed
spelen. Ja, die zijn er nu ook wel,
maar niet het type om je
zenuwachtig voor te maken,
haha."
Marit wil vooral Speed 78, ook
op hetExcelsior-label, zien.
„En Lemming, een soort
Britpopband uit Amsterdam.
Die zijn nogal pretentieus bezig.
Maar ze spelen gelijk met ons,
dus dat wordt moeilijk. Wie de
Popprijs moet winnen? Junkie
XL, denk ik. Anouk maakt ook
een goeie kans. Maar ja, ik ben
een beetje het spoor bijster wat
betreft de criteria van die prijs.
Ik dacht altijd dat het eeix soort
exportprijs was, maar dan laten
ze opeens Max-co Borsato
winnen."
Gert Meijer
Caesar staat zaterdagnacht om
kwart over tioaalfop het hoofdpodi
um van Noorderslag in De Ooster
poort, Groningen.
Tijdens het Amerikaanse festival in Amsterdam treden deze zomer het Concertgebouworkest en het Kronos Kwar
tet gezamenlijk aan in een werk van dein 1991 overleden componist Morton Feldman. foto archief Wim Riemens
Het Koninklijk Concertge
bouworkest wei'kt samen
met de band van Winton Marsa-
lis in een Ellington-programma.
Enkele dagen later treedt het
orkest op met het Ki-onos Kwar
tet ('het strijkkwartet in spij-
kerbroek') in een werk van Mor
ton Feldman. 'Kruisbestuiving'
en 'nieuw publiek' zijn de sleu
telwoorden. In de zomer van
1999 organiseren het Concert
gebouw en het Concertgebouw-
orkest samen een Amerikaans
festival (22 juni tot 4 juli), 'Ame
rican Adventures' getiteld. Voor
muziekliefhebbers wordt het
een alternatief voor het Holland
Festival, dat in zijn nieuwe be
leid aan de toonkunst geen hoge
prioriteit geeft.
Concertgebouworkest en Con-
cexlgebouw: ze hebben dage
lijks met elkaar te maken. De
een huurt bij de ander. Maar
voor het eerst ox'ganiseren ze sa
men een evenement. Het risico
wordt gedeeld.
Concexlgebouw-dixlecteur
Martijn Sanders: „Het plan da
teert van het Mahler Feest in
1995. Dat ging van ons uit, maar
het ox-kest was er natuurlijk
sterk bij betrokken. We dachten
toen: we moeten dit idee verder
uitwex-ken. Maar door de druk
ke programmering van gebouw
en orkest duurde het even"
Jan-Willem Loot, algemeen di
recteur vanhet Koninklijk Con
certgebouworkest spreekt van
'een historische gebeurtenis'.
Tot 1952 was het ox-kest in dienst
van het gebouw. De scheiding
werd door het orkest als een be-
langrijke stap voox'waarts be
schouwd. Nu vormen ze samen
de as van wat een multi-disci-
plinair festival wordt, waaraan
talrijke Amstex-damse kunstin
stellingen meewei'ken.
„Klassieke orkesten hebben
niet de reputatie dat ze het top
punt van souplesse zijn", zegt
Jan-Willem Loot, die nu wil kij
ken hoe ver hij met het ensem
ble, dat hem een half jaar gele
den benoemde, kan gaan. De
Ellington-bewei'kingen die het
Concextgebouworkest op 24 ju
ni speelt zijn van de hand van
Winton Marsalis. Eerdei; op 22
en 23 juni, treedt Marsalis als
tx'ompettist op met het Lincoln
Center Jazz Ox-chestra.
Er zijix in het Concertgebouw»
ook concex-ten door het Arditti
Kwartet, het Kronos Kwartet,
het Asko Ensemble en de zange
res Sylvia McNair. De program-
ma's bevatten werk van onder
anderen Gex'shwin, Carter, Zap
pa, Feldman, Reich, Bernstein,
Ives en Barber. En Philip Glass
komt in de Gx-ote Zaal enkele
van zijn Etudes voor piano spe
len. Het Concertgebouworkest
sluit het festival op 4 juni af met
een concert in het Vondelpark,
geleid door Leonard Slatkin, de
'centrale dix-igent' van 'Amei'i-
can Adventures'.
De Amerikaanse cultuur wordt
tijdens het festival ook gepre
senteerd door het John Adams
Instituut (lezingen), het Bim-
huis (jazz), het Filmmuseum
(jazzfilms), het Tropeninstituut
(salsa) en de Beurs van Berlage
(expositie gewijd aan architect
Frank Lloyd Winght). In het Ste
delijk Museum is werk te zien
van onder anderen Philip Gus-
ton. Museumdirecteur Rudi
Fuchs zoekt dia's uit voor een
'ontmoeting tussen beeldende
kunst en muziek' bij het Asko
Ensemble,
De IJsbreker zorgt er voor, dat
argeloze voorbijgangers op wis
selende locaties in Amsterdam
worden verrast door mobiele
geluidsperformances op de
'fietsende klanksculpturen' van
het Ensemble Karei uit de Ca
nadese stad Montréal. Na een
lange afwezigheid treedt de
zangeres-performer Lauri An-
dex-son op in Theater Carré. Er
komt ook een mobiele tentoon
stelling, gewijd aan de Harley-
Davidson, deStradivanis onder
de motoren.
De afdeling marketing van het
Concertgebouw werkt hard aan
dit alles. De woorden 'joint pro
motion' en 'communicatieplan'
zijnniet van de lucht. Er is al een
loge en er komt zeker een festi
valpas. Philips verzorgt de
publiciteit. Als het geheel een
succes woi'dt willen het Con
certgebouw en het Conceidge-
bouworkest het niet bij^dit ene
festival laten. Misschien is ex-
weer tijd voor in 2001.GPD
Over de reacties op de cd had
Marit de Loos, de 25-jarige
drumster van Caesar, bepaald
geen klagen.,,Ik ben
verschrikkelijk trots op deze
plaat. Kijk, ik had al dix-ect het t
gevoel dat we een goeie plaat
aan het maken waren, maar het
Is natuurlijk altijd afwachten of
de mensen dat ook vinden." Het
is een van de beste gitaai-platen
ooit op Nederlandse bodem
vavaardigcl. Rauwe, stuwende
liedjes met sterke melodielijnen
en van een kwaliteit, waar ze
zelfs in het toch niet makkelijke
Engeland van overtuigd zijn.
Ook al heet de cd daar No Rest
For The Lonely, omdat ze van
woordspelingen niet zoveel
snappen.
De cd heeft Caesar een tamelijk
hectisch jaar bezorgd, vex-telt
Marit de Loos. „In juli waren we
een maand vrij, maar verder
hebben we toch vooral gespeeld
engerepeteex-d. Ook in
Engeland ja, drie weken lang.
Dat was echt geweldig. We
speelden er al voordat de cd uit
was, maar de recensies waren
erg goed en we kregen er veel
et NoRestForTheAlonely
maakte de Amsterdamse
gitaarband Caesar
volgens de mensen die het kunnen
weten - of dat althans denken - de
mooiste Nederlandse cd van 1998.
Excelsior, het platenlabel van Caesar,
heeft al meer mooie bandjes
afgeleverd - Johan en het Groninger
Benjamin B bijvoorbeeld - maar No
Rest For The Alonely is de meest
geprezen én verkochte cd tot nu toe.
Dat Caesar dit keer voor het eerst op
het hoofdpodium van Noorderslag
staat - na twee keer de foyer
aangedaan te hebben - is dus terecht.
voox-bij in die talkshow. Neem ook de tienex-s
die de rest van het gezin uitmoox-den. Dat is
het afgelopen jaar al drie keer gebeux-d in
Amex-ika. En we hebben natuurlijk Bill
Clinton. Wat hij heeft gedaan, is moreel
fout. Maar dat gedoe op televisie vexvult mij
met schaamte. Het is bijna surx-ealistisch al
lemaal, de hedendaagse samenleving als
een grap."
Americana geeft volgens Holland een com
mentaar; levex-t geen kritiek. „Een groot
land als de Verenigde Staten heeft een hoop
zoi'gen. Het smeltkroes-idee is schitterend,
maar het levex-t een stel problemen op. Men
sen moeten probex-en met elkaar te leven.
Een aantal zaken, zoals geweld, wordt
evenwel in de media aangedikt."
Holland was echtereen jaar geleden wel be
trokken bij een schietpartij in zijn eigen
wijk in Los Angeles. „Met mijn vrouw sta ik
op mijn beurt te wachten bij een ijsverkoop-
punt. Opeens klinkt er geschreeuw: 'pas op,
er rijdt hier iemand met een geweer x-ond'.
Eerst dacht ik dat het een grap was. Maar
dan hoor je zeven schoten. Iedex-een laat zich
zo snel mogelijk op de gx-ond vallen. Het is
maf, maar het. kan overal gebeuren."
Sarcasme is voor The Offspring een middel
om iets duidelijk te maken. „Dat doen we in
een aantal nummers. The Dead Kennedys
van Jello Biafra, die meedeed op onze vorige
plaat, deed dat vaker. Humor is belangrijk.
De kids begrijpen het. Zij zijn slim. Hun ou
ders snappen het daarentegen niet altijd.
Die nemen dingen vaak zeer letterlijk. Wij
kx-egen kwade brieven van ouders naar aan
leiding van het nummer 'Bad habit'. Dat
ging, met de toxxg in de wang, over geweld op
de snelweg. Maar dan ki'ijg je bi'ieven waar
in ouders stellen dat ze niet begx-ijpen dat
wij autobaan-geweld aanmoedigen."
Zelf heeft Holland een dochter van elf.
„Sommige van onze liedjes, de vrolijke,
vindt ze goed. Of ze ook van The Backstx-eet
Boys houdt? Ik hoop van niet. Ze is wel weg
van Celine Dion. Dat is vanzelfsprekend
voorkinderen. Als ze ouder woi'dt, zal ze het
werk van The Offspring wel meer waarde
ren."
'Smash' verkocht elf miljoen exemplaren.
De opvolger 'Ixnay on the hombre' slechts
drie miljoen. Je moet ook geluk hebben,
stelt Holland. „'Smash' kwam op het juiste
moment uit. Na Nix-vana waren bands als
Green Day en The Offspring een logische
volgende stap." Punkrock zal altijd de basis
blijven voor The Offspring. Holland: „Maar
wij willen niet in een strak keurslijf zitten.
Elke plaat bevat wel wat experimenteier
werk. 'Pay the man', de afsluiter van 'Ame
ricana', heeft iets weg van de muziek uit het
Midden-Oosten. Liedjes blijven voor ons
ook van gx-oot belang. Veel punkbands zijn
slechts trashy, schreeuwei-ig en lawaaiig.
Voor hen zijn liedjes niet belangrijk. Voor
The Ramones wel. The Ramones zijn van
wege de schitterende liedjes index-daad een
voorbeeld voor The Offspring. Zij wax-enhet
die in de jax-en zeventig punkrock begon
nen."
„Ook The Sex Pistols zijn door hen beïn
vloed. The Ramones zijn een klassieke for
matie. Vooreen film hebben we 'I wanna be
sedated' van hen opgenomen. Dat was bijna
heiligschennis. We brengen het echter niet
uit op een plaat, want het ox-igineel van The
Ramones kun je nooit evenaren. Dat is zó
goed. Een nummer als 'Stairway to heaven'
moet j§ ook niet willen opnemen."
René Megens
airplay. Engeland is belangrijk
voor ons omdat we daar een
platendeal hebben en dan moet
je toch iets van de grond krij gen.
Bovendien, Nederland is maar
een klein land, op een gegeven
moet je wel als je meer wilt.
Maar gemakkelijk is het nooit
hooi-, in het buitenland. Ze zijn
er altijd zo chauvinistisch."
Caesar trok in het najaar naar
Spanje, niet om daar door te
ireken maar om er in alle x-ust
lan nieuwe nummers te wei-ken.
itarit: „Met akoestische gitaren
in een acht-spoi-enrecorder
lebben we daar een beetje
[epield en de aanzetten van een
tuk of acht nummers gemaakt.
n de praktijk blijvep daar een
lummer of di-ie van ovex-, dus er
snog wex'k aan de winkel. Maar
le planning is dat de nieuwe cd
las in het najaar uitkomt, dus
r we hebben nog even.
vlarit ontvluchtte met oud
ïieuw de drukte van de stad, om
in de Ardennen even bij te
tomen. „Ik heb de rustigste
'jaarwisseling ooit gevierd. Om
twaalf uur heb ik drie knalletjes
gehoord, geloof ik." Ze is dus
weer opgeladen voor het
«geert dat de band tijdens
iYooixlerslag geeft. De kans dat
Caesar, met vooraan drumster Marit de Loos. Links zanger/gitarist Roald van Oostenen aan de andere kant bassist
Sem Bakker. foto Harry Meijer
Berend Dubbe van Bettie
Serveert daarbij aanwezig is, is
zeer klein. Dubbe gaf een tijd
lang op toetsen de live-
opti-edens van Caesar wat extra
kleur, maar moest tijdens de
december-tournee al verstek
laten gaan. Max-it: „Hij heeft het
veel te druk met allex-lei dingen.
Jammer, maar geen ramp hoor.
Kijk, we hebben geprobeerd
met een viex-de man wat details
van de plaat ook live te bx-engen
en het was heel fris om Berend
erbij te hebben. Maar Caesar zal
altijd een echte driemansband
blijven, gewoon omdat we met
z'n di-ieën heel ex-g sterk zijn. Af
en toe hebben we dit sooii
extraatjes even nodig: we
vervelen ons nogal snel en dan
moet je oppassen dat je niet op
de automatische piloot
overschakelt. Je maakt muziek
voor je plezier en dat moet zo
blijven. Ik vind tx-ouwens de
liedjes net zo goed als we met z'n
drieën spelen hooi-.
„Wat er nou zo leuk aan spelen
in een bandje is? Ja, dat heb ik
me ook vaak afgevx-aagd. Je gaat
om twaalf uur weg om te spelen
in een of andere uithoek van het
land en je komt diep in de nacht
tei'ug. Kennissen, die wel eens
een optx-eden met ons meegaan,
Dexter Holland (tweede van rechts) van The Offspring: „We willen niet in een strak keurslijf zitten.
de gangster uit te hangen. 'Why don't you
get a job' gaat over een vrouw die in de Jerry
Springer-show zat. Ze is een striptease-
danseres om haar thuiszittende, werkschu
we man te kunnen onderhouden. Als ze dat
beuis, roept ze tegen hem: waaromga jij niet
een baan zoeken? Als je dat niet doet, ver
koop ik je een schop.
Holland voelt zich een outsider ,Ik wil geen
dominee zijn en ook geen politicus, maar als
muzikant kun je met je songteksten wel
commentaar geven op de hedendaagse
maatschappij. Hoe freakachtig de Ameri
kaanse samenleving is, kun je zien aan de
Jerry Springer Show. Natuurlijk proberen
ze de zaken in dat televisie-programma sen
sationeler te maken dan ze zijn, maar ex-
komt me toch een stoet krankzinnige lui
vrijdag 8 januari 1999
