Bizar landschap in Ierland Nationaal park The Burren 33 34 35 37 39 PZC zaterdag 2 januari 1999 vrije tijd Monai L.Conn Sligo oCarrick, IERLAND L.Comb Niet alleen het landschap in de noordwesthoek van Clare is bijzonder. Ook de fauna en met name de flora van het kalksteenplateau onderscheidt zich. Wie een maandlandschap wil zien en ervaren, hoeft echt geen kleine vierhonderdduizend kilometer met een raket of shuttle af te leggen. Op amper anderhalf uur vliegen - met vliegtuig wel te verstaan - strekt zich aan de rand van Europa, in het westen van Ierland, een landschap uit dat net zo kaal, zo onherbergzaam en desolaat oogt als de zeeën op d'aardes satelliet. De Ieren noemen dit unieke gebied 'Boireann', wat staat voor 'rotsig land'. Een streek, die volgens de overlevering ontstond, toen de Heer de schepping van de aarde zo goed als voltooid had en Hij zich geen raad meer wist met een handvol stenen dat was overgebleven. Achteloos liet Hij de stenen vanuit de hoogte vallen, waarna ze terechtkwamen op een hoopje aan de rand van Europa. Galway L.Ree Galway Bay Lisdöonvarna Ennis. Lou9h Derg ..Shannon 1 The Shannon -ümerickL •Trölee Tipperary Clonmel mester Wa,er1or[i:, O---'. Dungarvar Cork" Youghal TTandaag de dag kan het tweehonderd V vierkante kilometer grote gebied in het graafschap Clare zich verheugen op de belangstelling van natuur-en cultuur liefhebbers uit heel Europa. Ierland zit, als het toeristische belangstelling gaat, behoorlijk in de lift. In 1998 dwaalden er ruim vijf miljoen buitenlandse bezoekers over het groene eiland, bijna een half mil joen meer dan een jaar ervoor. Zeker in de zomermaanden overtreft het aantal be zoekers het aantal van 3,5 miljoen eiland bewoners en de Ieren zij n daar blij om. Te meer, daar het toerisme de laatste jaren is uitgegroeid tot een zeer belangrijke eco nomisch sector. Het aantal Nederlanders dat Ierland be zoekt, is bescheiden, zo'n 140.000 het voorbije jaar, maar groeit jaarlijks nog met drie tot vijf procent. Een derde van de Ierlandgangers uit Nederland komt op vallend genoeg terecht in de Shannon-re- gio, waarin ook het nationale park The Burren ligt. Zee De uitleg van de Ieren ten spijt, werd het Burren-gebied 350 miljoen jaar geleden gevormd, toen het hele gebied deel uit maakte van een warme ondiepe zee waar in koraal en schelpen zich ophoopten. Al lerhande bewegingen van de aardkorst zorgden er zo'n 270 miljoen jaar terug voor dat het kalkrijke zeebed ver boven zeeniveau werd uitgetild. Sindsdien hebben wind, regen en ijs het gebied de vorm gegeven die het nu heeft. De vrucht bare dunne grondlaag werd weggespoeld en wat overbleef, was een massieve kalk stenen schaal met hier en daar een wat ho gere hardere leistenen bult. Water en kalksteen hebben sinds de oudheid een voortdurend gevecht met elkaar gevoerd. Het water loste delen van de kalkplaat op en zakte de diepere steenlagen in om on deraards tal van grotten, poelen en rivie ren te vormen. Bovengronds liet het een bizar golvend landschap achter met scheuren, holtes en vrijstaande rotsen in fantasierijke vormen. Niet alleen het landschap in de noord westhoek van Clare is bijzonder. Ook de fauna en met name de flora van het kalk steenplateau onderscheidt zich. The Bur ren is het vlinderrijkste gebied van heel Ierland. Van de dertig soorten die er op het eiland voorkomen, fladderen er 28 over het maanlandschap. Voorde rotskust, van de hoge kliffen van Moher tbt aan de baai van Galway, komen talloze papegaaidui kers, valken, zeekoeten en andere zeevo gels voor. In de scheuren tussen de kalk- blokken groeien arctische en alpiene plantjes zij aan zij met mediterrane soor ten, hetgeen The Burren weer maakt tot een Mekka voor botanici. In het gebied, dat in 19 91 de status van na tionaal park kreeg, liggen weinig dorpjes of steden. Ballyvaughan, aan de noord kant van The Burren, ontwikkelde zich in korte tijd tot een echt vakantieplaatsje met wat pubs, enkele hotels en een grote hoeveelheid vakantiewoningen in oud- Ierse cottagestijl. Aan de zuidkant van het gebied ligt het 700 inwoners tellende Lisdoonvarna, het enige kuuroord van naam in Ierland, dat echter zijn grootste faam verwierf, niet met de mineraal- In het gebied The Burren, dat in 1991 de status van nationaal park kreeg, liggen weinig dorpjes of steden. gp. «SP! H The Burren oogt desolaat, onherbergzaam en kaal. foto's Iers Nationaal Bureau voorToerisme houdende bronnen, maar met het Match- makingfestival elk jaar in september. Dit festival is een koppelfestijn waar trouw lustigen een man. dan wel vrouw aan de haak hopen te slaan. Enkele kilometers oostelijk van het kuuroord ligt het nietige Kilfenora, het stadje van de kruizen, met een dakloze kathedraal, een prachtig kerkhofje met Keltische kruizen en het Burren Center, waarin met behulp van vi- deovertoningen tekst en uitleg gegeven wordt over het ontstaan van het gebied en de natuurlijke rijkdommen die het her bergt. De mens zwerft al eeuwenlang rond in dit bizarre landschap. De eerste landbou wers trokken 6000 jaar geleden het gebied in en gebruikten de weinige vruchtbare stukjes grond in de vallein voor de ver bouw van gewassen. Bleef de grond in ge breke, dan werden grote hoeveelheden zand en zeewier aangevoerd om toch nog iets van oogst binnen te halen. Op de ho gere gronden, in de kale heuvels hield de voor-historische mens al vee. Sindsdien is er niet veel veranderd, met dien verstande dat de vroegere mensen meer dan vijfhon derd stenen forten en een paar honderd grafkamers nalieten. Meststoffen In het Burren-gebied wordt nogsteedsge- boerd. Tegenwoordig nog meer dan een kwart eeuw terug. Veel akkers die waren uitgeput, zijn de laatste jaren met moder ne middelen weer geschikt gemaakt voor productie, met alle problemen van dien. Het gebruik van natuurlijke en kunstma tige meststoffen vormt een bedreiging voor de kwaliteit van het water in de streek. Ook de naaldbossen, die met EG- steun werden aangelegd om boeren in komsten uit de bosbouw te laten genere ren, hebben, zo is uit onderzoek van de universiteit van Cork gebleken, de regio geen goed gedaan. Verzuringsverschijn- selen van bodem en water zorgen ervoor dat het kalkgesteente langzaam oplost. Ook het toerisme laat - in negatieve zin - zijn sporen in het gebied na. The Burren dreigt slachtoffer te worden van het eigen succes. Trof je luttele jaren terug bij de Poulnabrone Dolmen in het hart van het gebied op een zomerdag slechts een handvol mensen aan op het stenen veld, tegenwoordig worden ze met busladingen aangevoerd. Naast de prehistorische grafkelder bouwen de mensen zelf mini- dolmen en de bijzondere vegetatie heeft zwaar te lij den onder de vele schoenzolen Steeds meer boeren in het gebied schro men dan ook niet om hun percelen af te zetten en bordjes 'Verboden Toegang' te zetten. Gevaar Plaatselijke autoriteiten en de Shannon Development stichting onderkennen het gevaar dat The Burren bedreigt. Laatst genoemde instelling genereert sinds haar oprichting begin jaren zestig geld uit de exploitatie van het internationale vlieg veld nabij Limerick. Geld, dat vervolgens gestoken wordt in de ontwikkeling van toeristisch-recreatieve projecten, die de regio vervolgens werk en inkomen moe ten opleveren. De stichting was de stu wende kracht achter de restauratie van Bunratty Castle, de bouw van een Folk Park bij het kasteel, een opknapbeurt van het centrum van Limerick en de bouw van Craggaunowen, een bronzen tijdperk themapark vlakbij Ennis. Nu hebben de deskundigen van de instel ling samen met andere overheden hun vi zier gericht op The Burren. Woordvoerder J. Lennard: „Het is de bedoeling dat begin volgend jaar een aantal stuurgroepen wordt opgericht, dat nader gaat bekijken hoe in The Burren weer een evenwicht ge vonden kan worden tussen de verschillen de bevolkingsgroepen die het gebied ge bruiken en bezoeken. De bosbouw is een bedreiging, maar kan niet zonder meer worden opgedoekt. Behalve de staat zijn ook particulieren voor hun inkomsten van de bosbouw afhankelijk geworden. Je moet die mensen een alternatief kunnen bieden, voordat er wordt ingegrepen. Ook het toerisme dient beter gekanaliseerd te worden. Bepaalde gebieden zullen niet meer voor grote groepen bezoekers toe gankelijk worden. Dat betekent wel dat er bijvoorbeeld een beter en dus ook groter bezoekerscentrum tegenover moet staan. Dat soort zaken moeten we nader bekij ken." Volgens Lennard is het zaak om het na tuurgebied op korte termijn te vrijwaren van bedreigingen, maar er tegelijkertijd voor te zorgen dat de bezoekers het unieke landschap kunnen blijven bezoeken. Het is ook een bijzonder landschap aan de rand van Europa, waar overigens niet ie dereen van gecharmeerd is. Generaal Ludlow, een van Crom wells generaals, die Ierse opstandigen in de 17de eeuw een les je moest lerenwas er niet van onder de in druk. Sterker nog, hij verfoeide het ge bied, omdat er -zo schreef hij zijn Lord Protector - 'geen water was om een man in te verdrinken, geen bomen om iemand aan op te hangen en geen grond genoeg om een mens in te begraven'. Conny van Gremberghe De ongestoorde nachtrust staat sterk onder druk Hout verovert de badkamer Overzicht van de hypotheken Thaise keuken kenmerkt zich door pure smaken Eiwitten zijn onmisbaar in het dagelijks menu Lifestyleblad Ketch Up voor de jeugd Oldsmobile Alero komt als Chevrolet naar Nederland Nieuw topmodel van Alfa blijkt veel groter Lage standaard voor een stabiele fiets Een wandeling door de buik van een vulkaan in het Franse Vulcania Virtuele rondgang door museum d'Orsay Postzegels en puzzel

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1999 | | pagina 33