ri
Jfc-J
Ik ben nogal huiverig voor talent
Een mooie schaakpartij ontroert
PZC
A n/V
Voor HVV naderen
nu cruciale partijen
sport vrijdag 30 oktober 1998 z 30
Marion van Dorssen gedreven bezig met eigen judoschool
Rapide richt
zijn pijlen op
middenmoot
tussen schelde en grens
vooruitblik
W h V I
Dertienvoudig Zeeuws kampioen Cor Jansen kan niet stoppen
door Jasper van der Bliek
WEMELDINGE - De Oost-
Duitse arts Siegfried Tarrasch
zei ooit: het schaakspel is in
staat iemand gelukkig te ma
ken. Cor Jansen vindt het een
wijze uitspraak, en maar al te
waar. Hij is een bevlogen per
soon, die vol passie over zijn
sport spreekt. Een sport die
hem ontroert, fascineert en im
mer bezighoudt. Cor Jansen
(60) uit Wemeldinge, dertien
voudig Zeeuws kampioen
schaken: „Ik speel mijn eigen
partijen vaak in mijn hoofd na,
dat kan soms weken duren."
Een fanaticus aan het woord
over het Zeeuwse schaken, de
magie van het spel en gekke
grootmeesters.
„Schaken is iets betoverends.
Ik speel al bijna heel mijn leven
en ik denk niet dat ik er ooit
mee kan stoppen. Een tijdje
misschien, maar nooit hele
maal. Wat er zo mooi is aan
schaken, kan ik niet zo zeggen.
Ik heb er gewoon plezier in.
Daarnaast kan ik door een
mooie partij, waar heel verbe
ten wordt gestreden, ontroerd
worden. Het is ook een kunst,
een groot geheim met veel fa
cetten, die nooit ophoudt met
ontwikkelen. Zo voel ik dat."
Analyseren
„Ik ben niet meer zo fanatiek
als vroeger. Ik speel nog wel elk
weekeinde, maar maak me niet
meer zo druk. Er zijn tijden ge
weest dat ik niet kon slapen als
ik een belangrijke wedstrijd
had, ik kon dan nergens anders
aan denken. Het is een ge
woonte van me om mijn partij
en altijd na te spelen, te analy
seren. Zeker als ik verloren
heb. Daar ben ik soms heel lang
mee bezig, maar ik wil gewoon
weten waar het fout ging, zo
dat het niet nog eens gebeurd.
Aan verliezen wen ik namelijk
nooit. Dan ben ik ook een tijdje
sikkeneurig. Behalve mijn ei
gen partijen speel ik ook grote
partijen van grootmeesters na.
Het is gewoon ontzettend
spannend om de strijd tussen
twee toppers te beleven en er
van te leren."
„Als ik aan het schaken ben,
vergeet ik alles, Dan telt alleen
het spel, de stellingen en de
tactiek. De wereld om me heen
bestaat even niet. Achter het
bord is elke schaker een beetje
een ander mens. Vrienden wor
den even vijanden, verlegen
jongens roofdieren die je naar
Cor Jansen: „Ik speel al heel mijn leven schaak en denk niet dat ik er ooit mee kan stoppen."
je strot vliegen. Dat zie je bij
veel grootmeesters. Om mee
om te gaan zijn het aardige,
vriendelijke lui en achter het
bord ineens irritante tegen
standers die je met hun zetten
tot wanhoop kunnen drijven.
De echt grote schakers zijn al
lemaal geken hebben een tic.
Het is natuurlijk ook een raar
beroep. Je moet ontzettend
egocentrisch zijn, mentaal su
persterk, overtuigd van je ei
gen kx-achten. De meeste groot
meesters zijn dan ook echte
einzelgangers. Niet getrouwd,
want verplichtingen zijn moei
lijk na te komen. Mijn vrouw-
klaagt ook vaak genoeg als ik
op zaterdag weer ga schaken."
Wereldtoppers
„Zeeland is landelijk gezien
een gemiddelde schaakprovin
cie, niet slecht, ook niet echt
goed. Wereldtoppers hebben
we nooit voortgebracht, maar
Koen Leenhouts uit Oostburg
bijvoorbeeld is een veelbelo
vende speler. Die jongen is pas
veertien jaar, maar werd vorig
jaar bij het Zeeuws Kampioen
schap al tweede. Achter mij.
Ook Martin Martens, die in
1994 Nederlands jeugdkampi
oen werd kan best wat worden
Wat het clubschaken betreft
hebben we eigenlijk maar één
stokpaardje en dat is het Witte
Paard uit Sas van Gent. Die
speelden vorig jaar nog in de
hoogste landelijke klasse. En
op provinciaal niveau hebben
we met spelers als Johan de
Wolf en Hans Groffen heel aar
dige schakers."
„Behalve het spelen van het
schaakspel, weet ik er ontzet
tend veel vanaf. Ik heb onder-
hand een hele bibliotheek op
gebouwd met meer dan 400
schaakboeken, vele jaargan
gen van allerlei tijdschriften,
en een computer waar 300.000
partijen in zijn opgeslagen. Als
ik even niets te doen heb, dat is
overigens niet vaak zo, pak ik
een schaakboek en ben ik ver
trokken. Of als iemand iets wal
weten over, ik zeg maar wat,
een schaakpartij uit 1967, dan
heb ik het zo gevonden."
„Voor de krant maak ik weke
lijks de schaakrubriek. Al 25
jaar doe ik dit met veel plezier
en inmiddels heb ik er al 1298
gemaakt. In die nxbriek gaat
behoorlijk wat tijd zitten. Je
moet alles weten en er komt
ontzettend veel literatuur over
schaken uit. Veelal zijn dit ook
nog eens dikke pillen met nieu
we theorie en allerlei wed
strijdanalyses, geen kinder
achtig spul. Daarom beperk ik
me ook vooral tot het Zeeuwse
gebeuren. Dat is beheersbaar."
Exotisch
„In het schaken zijn ontzet
tend veel openingen en varian
ten. Denk maar aan Siciliaans,
Frans of Russisch. Die namen
zijn meestal bedacht door die
gene die de opening het eerst
gebruikte of daarvan afgeleid.
Zo is de Indische opening ont
staan toen in een parti j lang ge
leden iemand een hele gekke,
onverklaarbare zet deed. Dat
werd geassocieerd met Indië,
ver weg, ongrijpbaar en exo
tisch. In mijn kast heb ik een
soort bijbel, waar al die be
grippen keurig instaan. Want
het is onmogelijk om die uil je
hoofd te kennen."
„Schaken heeft een grote im
pact op mijn leven gehad. Ik
foto Willem Mieras
wilde vroeger altijd leraar op
de middelbare school worden
en daarvoor heb ik in allerlei
vakken studies gevolgd: ge
schiedenis, Frans, Nedexlands
en wiskunde. Geen enkele heb
ik afgemaakt, omdat ik het
druk had met schaken. Toen
ben ik onderwijzer op de basis
school geworden. Ik heb geen
spijt van alle tijd die ik in het
schaken heb gestoken. Behalve
veel spelplezier heb ik er veel
vrienden mee gemaakt. Laatst
bijvoorbeeld, kreegik een brief
met een schaakprobleem van
iemand waar ik in 1957 tegen
gespeeld had. Heel leuk was
dat."
„Ik ben niet meer zo fanatiek
als vroegei-. Er zijn tijden ge
weest dat ik zelfs tegen mezelf
ging schaken, net als die man
uit het beroemde boek Schach-
novelle van Stefan Zweig. Dat
gaat best, je moet gewoon net
doen alsof zwart en wit twee
gescheiden partijen zijn. Het is
in elk geval beter dan tegen een
computer schaken. Daar heb
ik een ontzettende hekel aan.
Wat dat betreft ben ik heel ou
derwets."
HULST - De hockeyers van Ra
pide staan zondag om 14.30 uur
in de tweede klasse voor een be
langrijke thuiswedstrijd. De
ploeg uit Hulst ontvangt Tempo
en hoopt door een overwinning
aansluiting te krijgen met de
middenmoot.
Rapide begon de competitie
voortvarend met een overwin-
ning en een gelijkspel, maar is
na de flitsende start teruggeval
len. Trainer Ab Klaeijsen verze
kert echter dat zijn team met de
week beter hockey laat zien.
„Alleen zijn de resultaten niet
zo goed." De oefenmeester wijt
dat voor een belangrijk deel aan
een andere samenstelling van de
selectie en het spelen van een
nieuw systeem. Het inslijpen
van automatismen vergt tijd.
Ab Klaeijsen: „Er zijn verschil
lende spelbepalende spelers ge
stopt, maar daar zijn anderen
voor gekomen. We proberen wat
meer vooruit te verdedigen en
de zone zo klein mogelijk te ma
ken. We willen zo veel mogelijk
op de helft van de tegenpartij
spelen. Maar we laten nogal
eens een steekje vallen. Een goe
de organisatie is belangrijk. We
hebben de neiging om met te
veel spelers voor de bal te lo
pen." Rapide liep in de voorbij
duels daardoor te vaak in het ei
gen mes. „We creëren veel kan
sen, maar maken ze niet af."
Klaeijsen kent Tempo als een
technisch sterk team, dat twee
jaar geleden uit de eei-ste klasse
degradeerde en vorig jaar een
verjonging doorvoerde. „Het is
een ploeg in opbouw. Ze combi
neren goed, maar niet altijd ef
fectief. Tempo speelt verzorgd
hockey. Dat ligt ons in principe
wel. Tegen sterke tegenstanders
laten wij ons beste spel zien."
Michel MuIIaert slaat met Axel voor de lastige uitwedstrijd tegen!
Rood Wit. „Een ploeg die rare uitslagen maakt."
foto Charles Strijd'
door Eddy van der Hooft
TERNEUZEN - De voetbal
competitie is het komend week
einde in vrijwel alle klassen aan
de achtste speeldag toe: de laat
ste speeldag van de eerste perio
de in de klassen waarin twaalf
teams uitkomen. Welke ploegen
voor de eerste periodetitel ook
in aanmerking komen: niet
HW'24, Terneuzen, AZW of
Axel.
Terneuzense Boys heeft nog
slechts een waterkansje, maar
gelooft daar zelf al niet meer in.
Het doelsaldo van Kapelle is
veel beter dan dat van de Ter-
neuzenaren (+20 tegen +5). De
koploper kan zich morgen zelfs
nog een nederlaag met dubbele
cijfers permitteren. Op het pro-
gramma voor het komende
weekeinde staan: HVV'24-BSC,
Temeuzen-Internos, Rood Wit-
Axel. Terneuzense Boys-Yerse-
ke en AZ W-GPC.
HW'24
HW'24 verraste twee weken
geleden met 1 -0-zege op koplo
per Zwaluw VFC, waar vooraf
een gelijkspel al als pure winst
werd beschouwd. Verdiend was
de overwinning zonder meer,
vond middenvelder Arno Zwe-
gers. „Voetballend was Zwaluw
erg goed, maar alleen tot aan de
zestienmeterlijn'7, zei hij. „Wij
creëerden tenminste nog een
paar kansen. Zwaluw nietéén."
De overwinning op de koploper
moet voor HW de aanzet vor
men tot een betere periode.
„Want," zegt Zwegers, „de ko
mende weken kunnen wel eens
beslissend worden voor de ver
dere competitie." Zo speelt de
ploeg van trainer Ko Stoutj es-
dijk zondag uit tegen BSC, de
nummer laatst van de ranglijst,
en wacht volgende week de
thuiswedstrijd tegen RKDVC.
„Als we zondag niet winnen,
kan het nog wel eens heel moei
lijk worden", zegt Zwegers.
HVV werd begin deze week nog
geplaagd door een aantal lichte
blessures, maar hoopt zondag
een fitte groep te hebben.
Terneuzen
Temeuzen zag vorige week voor
de tweede keer binnen een tij ds-
bestek van nog geen twee maan
den de thuiswedstrijd tegen
Moerse Boys afgelast. Aan één
kant werd dat betreurd („Ik had
best wel willen spelen", zei Bar
ry van der Hooft), aan de andere
kant kwam het Temeuzen zo
slecht nog niet uit. Zo konden
Michel de Vries en Peter Nies-
kens verder herstellen van hun
blessures en weet Terneuzen bij
een volgend bezoek van Moerse
Boys Jos Kayser en Danny Ma-
gito verlost van een schorsing.
Zondag krijgt Terneuzen be
zoek van Internos, clat met een
totaal van tien punten uit zeven
wedstrijden de zevende plaats
op de ranglijst inneemt. Winst is
geboden, weet ook Barry van
der Hooft: „Als je bovenin wilt
blijven meedoen, moet je dit
soort wedstrijden winnen." Hoe
sterk Internos is, weet hij niet.
Wél dat de ploeg uit Etten-Leur
weinig tegendoelpunten krijgt.
Behalve Jos Kayser, Dannv Ma-
gito en de langdurig uitgescha
kelde Antoine Thoen is zondag
ook Danny van de Velde absent.
Axel
Na twee opeenvolgende neder
lagen (1-2 tegen Zierikzee, 0-1
tegen Terneuzen) weet Axel dat
het zondag niet opnieuw mag
verliezen om niet nóg verder
weg te zakken. De uitwedstrijd
tegen Rood Wit zal voor de ploeg
van trainer Edy de Witte echter
geen makkelijke opgave zijn.
,Het is een ploeg die rare uitsla
gen maakt", meent Axel-verde
diger Michel Mullaert. „Veel
peil is er niet op te trekken." De
matige resultaten van de laatste
weken kunnen Mullaert echter
niet weerhouden van 'een goed
gevoel' voor de wedstrijd van
zondag. „We spelen dit seizoen
best wel goed", beweert hij, „In
feite zijn we er alleen tegen Ter
neuzen niet in geslaagd om kan
sen te creëren."
Voor de wedstrijd van zondag
hoopt Axel weer de beschikking
e hebben over Harald Verschu
ren. Niki de Wolff (die binnen
kort een enkeloperatie onder
gaat) is zeker niet inzetbaar.
Terneuzense Boys
Terneuzense Boys gaat zondag
het duel met Yerseke (thuis) aan
in de wetenschap dat de eerste
periodetitel nauwelijks nog
haalbaar is. Het doelsaldo van
Kapelle is zoveel beter dan dat
van de Terneuzenaren, dat Ka-!,
pelle zich tegen Middelburg,
(uit) nog een nederlaag met dub-;
bele cijfers kan veroorloven.
Dat wil echter niet zeggen dau
de ploeg van trainer Jaap Goos-
sen morgen niet voor de winst
zal gaan, aldus Anrico vanHec-
ke. „Thuis hebben we tot nu toe
redelijk wat spektakel kunnen
bieden'', beweert de middenvel-ji
der. „Ik zou niet weten waarom];
we daar morgen niet opnieuw!
naar zouden streven." VanHec-j;
ke zegt Yerseke nauwelijks te!;
kennen, maar verwacht een,
ploeg die werkvoetbal speelt. i
Onno Ribbens en Mare de Kun-ji
der zijn nog te geblesseerd omn
van start te gaan. Beschikbaar,
zijn weer wel Ronald Gort er»,
Leon Goossen, die het oefenduel
met NAC Al vorige week uil
voorzorg lieten schieten.
AZW
AZW mocht vorige week, thuis
tegen Wemeldinge, voor hel'
eerst sedert weken het zoet dei
overwinning proeven. De 2-1-
zege kon echter niet verhuller i
dat met name de tweede helf
van het duel met de nummei;
laatst op een laag peil stond
„Hoe slechter het weer werd i
hoe verder wij wegzakten" i
vond aanvaller Jaap den Doel I
der, die het overigens een plus
punt noemde dat Wemeldingf
geen enkele kans kreeg. „Hel'
doelpunt dat ze scoorden kwan l
uit een verwaaide voorzet."
Morgen ontmoet AZW in Axe
GPC, dat achter Meeuwen d< i
tweede plaats inneemt op d<i
ranglijst en nog ongeslagen is
Het is om die reden dat Der
Doelder denkt dat ze morgei
toch wel iets te winnen hebben i
AZW komt zo langzamerham
in elk geval weer wat ruimer ir
zijn spelers te zitten. De enigei i
die tegen GPC nog ontbreken
zijn Johnny Dieleman, Then
Hanny, Peter Bakker en Patricli
Baumgarte.
Vierde klasse
In de vierde klasse van het zon
dagvoetbal mocht IJzendijki
zich vorige week niet ongeluk
kig prijzen met de 2-1-overwin i
ning op Clinge, dat geei
moment de mindere van de kop
loper was. Zoals zo vaak echte i
maakte Adr-i van Hanegem wee
eens het verschil.
Zondag speelt IJzendijke thui I
tegen MOC'17, dat met zes pun i
ten uit acht wedstrijden voorlo i
pig op de elfde plaats staat i
Frank Neve is voor dat duel noj
geschorst, maar in vergelijkin
met de wedstrijd tegen Clinge i
Frank van de Vijver weer we
beschikbaar.
De reeks van overwinningen;
die IJzendijke tot nu toe neerge
zet heeft, heeft overigens wel tc i
gevolg gehad dat de meest
ploegen al op ruime afstan i
staan. De belangrijkste concur
rent is RCS (op vijf punten nu i
twee wedstrijden minder
daarna volgen Hoofdplaat (o i
zeven punten) en Breskens (o
acht punten). RCS gaat zonda
op bezoek bij Vogelwaard! i
Hoofdplaat is vrij en Bresken
verwelkomt Sluiskil. Voo1
Steen staat de uitwedstrijd te;
gen Luctor'88 op het program
ma en Honterxisse komt in Bei i
gen op Zoom in actie tegen F(;
Bergen. Clinge tenslotte spee
opnieuw thuis: dit keer tege i
Hansweertse Boys.
In de vierde klasse van het zal
terdagvoetbal versterk®
Zaamslag vorige week zijn leu
dende positie door een 5-1
overwinning op Borssele, ten.
wijl Wolfaartsdijk twee puntej'
liet liggen tegen Nieuwdorp (l i
1). Datzelfde Nieuwdorp kom;
morgen op bezoek in Zaamslag.
Spui ontvangt Wolfaartsdij]
(en kan Zaamslag dus een hanai
je helpen) en Cadzand gaat ol
bezoek bij SVD in Driewegen. I
Hockeycoach Ab Klaeijsen:
„We gaan met de week beter
spelen."
het spelletje en heb nog veel
contact met Marjolein van
Unen, de bondscoach bij de
vrouwen. Misschien ga ik samen
met Angel i que Seriese weer
meetrainen met de nationale se
lectie. Wij zouden op die manier-
ónze conditie weer op niveau
kunnen krijgen. De bondscoach
zou met ons bepaalde technie
ken kunnen overbrengen."
Denken
Als trainer van een eigen judo
school wil Marion van Dorssen
haar pupillen vooral aan het
denken zetten. Ze werd zelf voor
een belangrijk deel gevormd
door Staf de Moor en stak veel
op van de bondscoaches Cor van
der Geest, Leo de Vries en Karei
Gietelink. „Ik kwam bij Staf de
Moor op nul bi nnen en ben voor
al door hem beïnvloed. Maar er
was wel ruimte voor zelfstan
digheid. Ik ben met oogkleppen
op begonnen, maar die zijn al
leen maar wijder gaan staan.
Dingen die ik voor mij belang
rijk vond, pikte ik op. Daar heb
ik een heel eigen visie uit ge
haald."
„Fatsoen en respect hebben
voor elkaar, vind ik heel belang
rijk. Kinderen die elkaar niet
liggen, moeten elkaar wel res
pecteren. Daarnaast streef ik
naar zelfstandigheid. Ze zijn
zelf verantwoordelijk voor hun
spullen. Als we naar een wed
strijd gaan, moeten ze zelf op
hun gewicht letten en eraan
denken dat ze een paspoort
meenemen. Het gaat erom dat ze
niet alles klakkeloos overne
men, maar zelf nadenken over
wat goed is en wat niet."
Met een kleine zestig leerlingen
draait de judoschool Marion
van Dorssen ruim een half jaar.
„Je moet kwaliteit bieden om
mensen te houden", weet ze.
„Talent heeft niet alleen met
techniek te maken. Het gaat er
ook om hoe het-karakter is, of er
thuis mogelijkheden zijn en of
iemand zelf tot de top wil door
stoten. Plezier in het judo staat
voorop. Als iemand naar een
wedstrijd wil, dan wil ik mee
gaan, maar niet elk weekend. Ik
kies zelf wedstrijden uit, waarin
mijn leerlingen op hun plaats
zijn. Het gaat erom dat ze suc
ceservaring kunnen opdoen en
niet na twee keer twintig secon
den op de mat te hebben gestaan
weer naar huis moeten."
door Peter van Kouteren
TERNEUZEN - Marion van
Dorssen zette vijf jaar geleden
een punt achter haar eigen im
posante carrière, maar is nog al
tijd bezeten van judo. De inmid
dels 30-jarige judoka is in het
bezit van het hoogste judotrai-
nersdiploma en runt sinds een
halfjaar een eigen school. Ple
zier in de sport staat daarbij
voorop. Marion van Dorssen
heeft al gezien dat een aantal
pupillen aanleg heeft. „Maar ik
ben altijd een beetje huiverig
voor talent."
Het is misschien wel ingegeven
door haar eigen loopbaan,
waarin ze op 12-jarige leeftijd
voor het eerst nationaal kampi
oen werd, die niet altijd over ro
zen ging. Marion van Dorssen
bereikte de wereldtop, maar
moest daarvoor heel veel opzij
zetten. „Ik heb er geen spijt van
gehad", vertelt ze, nadat ze met
veel enthousiasme en heel ge
dreven les heeft gegeven.
„Maar ik heb me altijd voor
driehonderd procent moeten in
zetten om topsport te kunnen
bedrijven. Topsport is leuk,
maar het blijft daarnaast heel
belangrijk dat je je school niet
laat versloffen. Ik heb er onge
looflijk veel voor moeten doen
en laten, zonder dat ik het ge
voel heb dat ik iets heb gemist.
Ik ben niet zo'n feestganger en
eigenlijk wat dat betreft een
beetje saai. Ik zit veel liever een
keer op een terrasje. Maar ik ben
nu begonnen aan wat anderen
tien jaar geleden hebben ge
daan. Ik heb weer moeten leren
stilzitten, nadat ik gestopt was.
Ik was het niet meer gewend om
een boek te lezen. Ik geniet weer
als ik met de hond door het bos
of over het strand loop."
Marion van Dorssen was negen
jaar, toen ze voor het eerst in
aanraking kwam met judo. „Ik
had daarvóór geturnd, gevoet
bald en aan paardrijden ge
daan", verhaalt ze. „Judo trok
me vanaf de eerste les. Het stoei
en, het sociaal bezig zijn en de
grondvorm van de bewegingen
sprak me enorm aan. Ik volley
balde met veel plezier bij Savok
onder Gerard Gillesen. Hij nam
het me niet in dank af dat ik
stopte. Ik was Nederlands judo
kampioen geworden, een grote
re stimulans om erin door te
Marion van Dorssen: „Ik heb in mijn carrière overal flink voor moeten knokken."
gaan was er niet. Omdat het in
een individuele sport altijd aan
jezelf ligt hoe je presteert, koos
ik voor judo."
Knokken
Van Dorssen blikt tevreden te
rug op een belangrijke periode
in haar leven. „Ik heb door het
judo heel veel meegemaakt en
een enorme persoonlijke ont
wikkeling doorgemaakt", be
seft ze. „Ik sjouw een rugzak
aan ervaring mee. Niet alleen
aan puur technische elementen,
maar ook aan randvoorwaar
den. Het zit namelijk niet altijd
mee. Meestal kom je daar ster
ker uit. Ik heb overal flink voor
moeten knokken. Ik werd als
15-jarige tweede bij de senioren
op het NK. Later moest ik altijd
knokken tegen Irene de Kok en
Anita Staps."
„Mijn mooiste prestaties? Ik ben
een paar keer tweede en derde
geworden in het Tournoi de Pa
ris, een wereldtoemooi. Daar
naast ben ik,twee keer derde
geworden op het Europees kam
pioenschap, twee keer met de
landenploeg derde op het Euro
pees kampioenschap en een
keer derde op het WK. Het
mooiste Nederlands kampioen-
schapwasin 1987. Ik versloeg in
de voorronde Irene de Kok en
won in de finale van Anita
Staps."
„Ik kwam uit Zeeland, had in
het begin geen auto en moest
bijna altijd met openbaar ver
voer overal naar toe. Dat heb ik
voor mezelf nooit als negatief
er-varen. In mijn maatschappe
lijke loopbaan moet ik opnieuw
knokken. Dat begon al toen ik
voor het eerst solliciteerde naar
een vaste baan. Tijdens het sol
licitatiegesprek werd aan me
gevraagd of ik eigenlijk ook wel
kon werken.... Mensen hebben
kennelijk het idee dat het alle
maal gemakkelijk gaat en er al
tijd deuren voor je open gaan."
Armoede
Als gevolg van een optelsom
haakte ze vijf jaar geleden in de
wedstrijdsport af. Van Dorssen
had de Olympische Spelen van
Barcelona aan haar neus zien
voorbijgaan en sukkelde met
slechte knieën. „Ik had ontzet
tend veel moeite met de manier-
waarop ik Barcelona heb ge-
foto Charles Strijd
mist", vertelt ze. „Er hebben
dingen gespeeld, waarvan ik
nog steeds geen weet heb. Ik
leefde bovendien puur in ar
moede. Ik had een studiebeurs
en een onkostenvergoeding en
moest leven van negenhonderd,
duizend gulden in de maand.
Dan ben je blij als je af en toe
eens bij een ander mag eten."
„Ik had daarnaast slechte knie-
en, was 25 jaar en moest toch
ook aan een maatschappelijke
carrière denken. Het telde alle
maal mee. Ik heb een verstande
lijke keuze moeten maken.
Emotioneel was het enorm
moeilijk. Als ik eenEK of WK op
televisie zie, heb ik het er soms
nog moeilijk mee. Dan denk ik:
daar had ik ook kunnen staan."
„Ik ben nog helemaal kapot van
