Melkboeren op
het schoolplein
Ik heb mijn
vaderland nog
nooit gezien
HOEK
KLOETINGE
Onno Doeland
Dimitri Mbuyu
Na een onderbreking van één seizoen wordt morgen
(zaterdag) de derby tussen Hoek en Kloetinge in ere
hersteld. De beide hoofdklassers treffen elkaar in Hoek. In de
vier eerdere confrontaties op het hoogste niveau in het
zaterdagvoetbal kwam Kloetinge nog niet één keer tot winst.
Zowel in eigen huis als op vreemde bodem werd steevast met
grote cijfers verloren.
Eerdere resultaten:
Seizoen 1995/1996 Hoofdklasse B
4 november 1995: Hoek - Kloetinge 4-1 (1-1). 36. John Kole 0-1; 41. Davy Gijsel 1-1;
51. Benedikt van de Walle 2-1; 75. Davy Gijsel 3-1; 89. Benedikt van de Walle 4-1
4 mei 1996: Kloetinge - Hoek 1-4 (0-2). 33. Jacky Lambert 0-1; 41. Jacky Lambert 0-2;
47. Geertjan de Smet 0-3; 84. John Bentschap Knóok 1-3; 84. Davy Gijsel 1-4.
Seizoen 1996/1997 Hoofdklasse A
2 november 1996: Kloetinge - Hoek 0-3 (0-0). 72. Benedikt van de Walle 0-1; 80
Geertjan de Smet 0-2; 92. Michel Leonhart 0-3.
19april 1997: Hoek - Kloetinge 3-1 (0-0). 52. Jacky Lambert 1-0; 78. Arjo den Dekker
1-1; 82. Pieter van der Neut 2-1 (eigen doelpunt); 90. Jacky Lambert 3-1.
Hij oogt niet als een killer,
maar Kloetinge-spits
Onno Doeland (21) is in het
vijandige strafschopgebied als
een granaat waar de pin wordt
uitgetrokken. Met zijn
doeltreffende explosies drijft
hij verdedigers geregeld tot
wanhoop. Een monoloog van
een Souburgs voetbaldier over
Hoek, profvoetbal in Zeeland
en koningsvoetbal.
Onno Doeland (rechts), een spits met een killersinstinct. foto Willem Mieras
Dimitri Mbuyu is in de nadagen van zijn carrière teruggekeerd op de velden. „Ik wil laten zien dat ik nog een aardig potje kan voet
ballen." foto Charles Strijd
Hij voetbalt weer, scoort weer, maar is
de laatste tijd met het hoofd meer bij
zijn toekomst dan op het veld. Want Dimi
tri (Kongolese vader, Belgische moeder)
beweegt zich tegenwoordig op de spelers-
markt. Hij heeft samen met zijn jongere
broer Didier een bureau opgestart als
voetbalmakelaar en werkt vooral met
donkere spelers. „We onderhandelen met
clubs, brengen spelers onder en begelei
den ze in België. Ja, vooral donkere spe
lers, dat schept vertrouwen, omdat we
zelf ook donker zijn. In België is dat cul
tuurverschil ernstiger dan in Nederland.
De 33-jarige aanvaller (31-10-1964) is in
België geboren en opgegroeid, maar
wordt zelf ook nog af en toe geconfron
teerd met een grondige afkeer van donke
re mensen. „Ik heb er zelf niet zo'n last van
gehad, omdat ik als voetbalprof bekend
was en overal binnen mocht. Andere jon
gens uit onze kringen wel. Het gebeurde
wel eens dat we een discotheek in wilden
gaan, dat ik binnen mocht, omdat ze mij
kenden als voetballer van Lokeren, maar
achter mij werden mijn vrienden tegenge
houden. Dan draaide ik me om en ging zelf
ook weg."
De oudste van twee broers was op het veld
het meest bedreven en trad al vroeg in de
voetsporen van zijn vader Jean. Dimitri
Mbuyu had het talent om het ver te schop
pen. ..Ik heb er alleen te weinig mee ge
daan", bekent hij op een vroege ochtend
in een stamcafé op de Lokerse markt.
„Het is zeker niet geworden wat ik er zelf
van had verwacht. Toen ik midden twin
tig was. had ik mijn top gehad. Dan heb je
iets verkeerd gedaan."
Vaderland
Hij dwaalt terug in de tijd. „Mijn vader
kwam in 1958 uit Kongo, dat nu Congo
heet, naar hier. Hij was één van de eerste
voetballers uit dat land die in België gin
gen spelen. Andere bekende speler waren
Kialunda, die naar Anderlecht ging en
Zorgvliet van Gantoise. Mijn vader ging
bij Lokeren spelen en is later met een Bel
gische getrouwd. Zo'n twintig jaar gele
den is hij één keer teruggeweest naar
Kongo om zijn broers op te zoeken. Ik heb
mijn vaderland nooit gezien."
Het zal er ooit wei eens van komen. Dimi
tri: „Ik ben vooral benieuwd naar het cul
tuurverschil dat ik daar zal aantreffen.
Mijn broer en ik praten er af en toe over
met twee jonge Congolese spelers die wij
als makelaar begeleiden. Ekakia speelt
bij Brugge, Kabemba bij Oostende. Ze
hebben pas een interland gespeeld en ra
den me af om te gaan. Het is onrustig, on
veilig, een dreigende oorlogssfeer. Toch
wil ik er eens naartoe. Ik wil het land zien
en de mensen ontmoeten
Met zijn één jaar jongere broer onder
houdt hij een hechte band. De Mbuvu's
groeiden als voetballers samen op bij Lo
keren en werden later prof. Dimitri is ge
trouwd, vader van een vijf jarige tweeling:
zoontje Cédric en dochtertje Felien. De
Dimitri Mbuyu op de markt in Lokeren. „Ha, Kloetinge komt dus ook uit Zeeland..."
foto Charles Strijd
carrière van Didier werd zeven jaar gele
den abrupt afgebroken, toen hij een
zwaar auto-ongeluk kreeg. Dimitri: „Hij
liep zelf verschillende breuken op^zijn
dochtertje raakte gewond en zijn vrouw
heeft negen dagen in coma gelegen. Mijn
broer is na de revalidatie voorgoed afge
keurd voor profvoetbal."
Stroomversnelling
De toen 27-jarige Dimitri had zijn twee
interlands met de Belgische ploeg (tegen
Bulgarije en Portugal) net achter de rug.
Zijn profcarrière kwam in een stroomver
snelling met transfers naar Standard
Luik en Club Brugge. De beweeglijke,
technisch begaafde spits speelde er onder
meer samen met Jan Ceulemans, Mare
Degrijse en Alex Czerniatinsky. Het keer
punt kwam in 1992 met een transfer naar
Waregem. De international liet het hoofd
op hol brengen door een makelaar die hem
onder druk zette.
„Ik ging van een topclub naar het povere
Waregem. Daar heb ik mijn draai nooit
kunnen vinden. Het was een mentale
kwestie, het zat in mijn hoofd niet meer
goed. Ik ben er psychisch een beetje kapot
gegaan en heb nooit meer het niveau ge
haald van mijn beste jaren. Daarna heb ik
nog heel kort in Israël gespeeld, maar ik
zakte steeds verder weg. Ik heb er een
punt achter gezet toen ik nog geen dertig
was. omdat ik het niet langer kon opbren
gen."
Twee jaar heeft hij bijna niets gedaan. Vo
rig jaar haalde Gerrit Emans hem over om
naar Hoek te komen. De Zeeuws-Vlaamse
hoofdklasser had een spitsprobleem, om
dat Ad Gladdines kort voor de winterstop
besloot te stoppen. En sinds die dag is
Mbuyu terug op de velden. Hij begon
spectaculair, met twee doelpunten in een
thuiswedstrijd, maar kreeg een terugslag.
„Ik heb een moeilijke start gehad, nu wil
ik laten zien dat ik nog een aardig potje
kan voetballen."
Hij beseft dat het de nadagen van zijn car
rière zijn. Mbuyu blinkt vooral uit door
techniek en balgevoel. „Ik ben niet zo snel
meer en ik moet het ook niet van werklust
en knokken hebben." Scoren doet hij wel.
En hij heeft het naar zijn zin in Hoek.
Mbuyu: „Ik vind het mooi dat ik nog wat
voor de club kan doen, omdat mijn oude
maatjes er spelen Patrick Naudts en An-
gelo Nijskens ken ik al uit de tijd van Lo
keren Ik vind wel dat we een mooie ploeg
hebben, met veel kwaliteit en routine. Het
komt er alleen nog niet uit."
„Het elftal zal het best tot zijn recht ko
men als we de bal rond laten gaan. Niet
zoals we eerst hebben gedaan. Patrick
Naudts en ik moeten veel aan de bal kun
nen komen. We hebben, tot zaterdag in
Huizen, een systeem gespeeld waarin de
bal te snel naar voren werd gegooid Wij
werden overgeslagen in de opbouw. Het
gebeurde te veel met hoge. lange ballen.
De trainer heeft dat op tijd ingezien, denk
ik."
Frits Bakker
Onno Doeland: „Die twee jaren van
profclub Vlissingen in de eerste divi
sie kan ik me nog goed herinneren. Aan
vang zaterdagavond om half acht. Elke
thuiswedstrijd stond ik samen met een
paar vriendjes in hetzelfde hoekje van het
stadion te kijken. Uit volle borst zongen
we allerlei liedjes en moedigden we Jos
Kayseraan. Niet omdat hij ons grote idool
was, maar gewoon omdat hij als links
back het dichtst bij onze vaste plek in het
stadion stond."
„Idolen heb ik eigenlijk nooit gehad. Ja,
Marco van Basten was natuurlijk een fan
tastische voetballer, maar ik heb mijn ka
mer nooit met voetbalposters behangen.
Er hing één postertje van het Nederlands
elftal, meer niet. Dat had toch weinig nut,
want ik kwam eigenlijk alleen op mijn ka
mer om te slapen. De rest van de tijd was
ik buiten aan het voetballen met mijn
maatjes."
„Als vroeger de school uitging, stpnden
we direct klaar om te voetballen. Een
maatje van me zat op een andere school en
hij was altijd een kwartier eerder uit dan
ik. Dan zag ik hem al op ons schoolplein
staan wachten met de bal onder zijn arm
en ik moest nog een kwartier. Daarna
speelden we op het plein of op een veldje
in de buurt. Wie wilde voetballen, kwam
naar dat veldje. Koningsvoetbal en melk
boeren waren onze favorieten. Wat dat is?
Bij koningsvoetbal speelt iedereen in zijn
eentje tegen elkaar en melkboeren is ei
genlijk gewoon penalty's schieten."
Lies
„Ik heb op straat leren voetballen, maar
dat sportieve zit ook in de familie. Mijn
vader heeft vroeger gevoetbald, mijn
moeder speelde fanatiek volleybal en
mijn zus zit op basketbal. Ik ging op mijn
zesde voetballen bij RCS. Vorig jaar ben
ik overgestapt naar Kloetinge. Ik wilde
me zo graag bewijzen dat ik meteen mijn
lies overbelaste, waardoor ik het begin
van het seizoen miste. Tegen Veere kreeg
ik mijn kans, maar ik stond tegen Jurjen
Onno Doeland op het Oranjeplein in Oost-Souburg. „Samen met mijn neef doe ik twee
a drie keer in de week krachttraining op mijn zoldertje." foto Dirk-Jan Gjeltema
Swiers en dat was niet echt een succes.
Het duurde daarom tot de negende wed
strijd voordat ik een basisplaats verover
de. Jeffrey van de Velde had zijn arm ge
broken en daardoor kwam ik in de spits
terecht."
„Zelf vind ik dat ik meer een speler ben
voor achter de spitsen, om openingen te
creëren. Bij Kloetinge ben ik echter omge
turnd, want Ik moest de man voorin wor
den. Ik denk alleen dat ik daarvoor te veel
voetballer ben. Ik wil veel balcontact
hebben, maar bij Kloetinge mag ik de bal
niet zomaar gaan halen op het midden
veld. Toch vind ik ook dat het frivole, on
voorspelbare en jeugdige in mijn spel
moet blijven, zolang het rendement maar
hoog blijft. Van een spits worden immers
doelpunten verwacht. Ik heb er nu drie
gemaakt. Dat betekent iedere twee wed
strijden een goal. Als ik die lijn doortrek,
heb ik er aan het eind van de rit dertien.
Toch niet slecht voor een eerste jaar in de
hoofdklasse?"
„Als spits van een hoofdklasser krijg je
heel wat klappen en schoppen te verwer
ken. Ik ben natuurlijk maar een iel man
netje, maar daar probeer ik verandering
in te brengen. Samen met mijn neef doe ik
twee a drie keer in de week krachttraining
op mijn zoldertje. We hebben zelf een
schemaatje opgesteld en op een fitness-
bank gaan we daarmee aan de slag. Met
zijn tweeën is het hartstikke gezellig om te
trainen en je kunt elkaar motiveren."
„Tot mijn zestiende heb ik in het Zeeuwse
team gespeeld. Twee keer ben ik doorge
stroomd naar selectiewedstrijden voor
Jong Oranje in Zeist. Samen met Gilbert
Engeldal, die nu bij Veere zit, speelden we
tegen jongens als Boudewijn Zenden, Ar
nold Bruggink en Kiki Musampa. Verder
dan de laatste 32 heb ik het niet gebracht.
Op een gegeven moment werd ik nog ge-
scout door dat kleine mannetje van PSV.
hoe heet-ie ook alweer? Oh ja, Kees Rij
vers. Ik mocht twee keer een proef wed
strijd komen spelen voor PSV, maar uit
eindelijk wilden ze me niet."
„Toen ik werd gescout door PSV gebeurde
dat overigens tijdens een wedstrijd op het
veld van Hoek. Het is de enige keer dat ik
daar gevoetbald heb. Ik weet sowieso
weinig over Hoek. Op de Borsele
Sloepoort Cup hebben we met 3-0 van ze
verloren. We zijn toen min of meer in het
mes gelopen. We wilden vroeg druk zet
ten, maar de balcirculatie bij Hoek was zo
hoog dat we weggecounterd werden.
Morgen zullen we minder opportunis
tisch moeten spelen."
„De derby leeft wel bij Kloetinge. Erwin
Dek had deze week zelfs eefl oud shirt van
Hoek aangedaan tijdens de training. Mijn
directe tegenstander zou aanvankelijk
John Bentschap Knook zijn, de vriend
van mijn zus. Maar hij is vorige week van
de voorstopperplaats naar het midden
veld verkast. Net op tijd. Of niet.
Rudy Boogert
Het wordt zijn eerste
Zeeuwse derby voor de
competitie, maar hij kent dat
gevoel niet. Wat zegt ge, een
derby? Dimitri Mbuyu, vorige
week nog één van de negen
Belgen in het elftal van Hoek:
„Aha, Kloetinge komt ook uit
Zeeland. Dat wist ik niet." Voor
de joviale spits, die in zijn
voetbalcarrière twee
interlands speelde, is de
wedstrijd Hoek-Kloetinge
(zaterdag) een wedstrijd
zonder sentimenten. „Maar als
het moet, zullen we een stapje
extra doen." Dimitri Mbuyu,
een voetballer met een
verleden.
gpAVENBOER
SCHEERS
