Ongediertebestrijding is een vak
Designtapijt maakt vloer exclusief
Lullo's hadden echt bier in de ijskast
Parelvissers zonder
stevige krenten toch
nog smakelijke rijst
Bestuurlijk overleg D
over Westerschelde
moet op andere leest!
zeeland
18j
Yersekenaar specialist in strijd tegen ratten, vlooien en ander ongemak
Beurs voor
zeevissers in
Stellendam
ondernemend zeeland
kunst cultuur
Zuiden wil ook graag
regiocontract met Rijlf
Nu '91 eist onderzoek!
naar klachten Arduir
woensdag 30 september 1998
door Richard Sandee
YERSEKE - Ratten, muizen,
kakkerlakken, wespen, vlooi
en: allemaal sidderen ze als
Kees Kooijman uit Yerseke zijn
gezicht laat zien. Hij haalde
zijn diploma bij de Stichting
Vakopleiding Ongediertebe
strijding, en sinds kort heeft hij
zijn eigen bedrijf, Kooijman
ongediertebeheersing. „Mijn
werk is vooral preventief", zegt
de ondernemer in een vak
apart.
Sinds een paar maanden is
Kooijman nu actief met zijn be-
STELLENDAM - In de jacht
haven Marina in Stellendam
vindt op zaterdag 3 en zondag 4
oktober Zilt '98 plaats, een in
ternationale beurs voor zeevis
sers. Het evenement wordt ge
organiseerd door enkele hen
gelsportwinkeliers en Beet
sportvissersmagazine. Bezoe
kers van Zilt '98 worden be
stookt met informatie en kun
nen deelnemen aan allerlei ac
tiviteiten.
Groothandels tonen hun laat
ste vindingen voor het vissen in
binnen- en buitenland, en reis
bureaus zijn aanwezig om
nieuwe vislocaties te promo
ten. Ook wordt aandacht be
steed aan de nieuwe kunstaas-
collecties. Geïnteresseerden
kunnen bovendien leren hoe ze
zelf lood moeten gieten, en hoe
vis gerookt wordt.
Voor een andere demonstratie
is de Belg Danny Moerkops
aanwezig, die met zijn speciale
strandhengels wereldrecord
houder afstandswerpen iè ge
worden. Voor bezoekers die
niet passief willen blijven, lig
gen aan de steigers van de Ma-
nnahaven verschillende boten
klaar voor proefvaarten. Daar
naast wordt in het kader van de
beurs een zeevis wedstrijd ge
houden.
Zaterdag duurt het evenement
van 10.00 tot 18.00 uur, enzon-
dag van 10.00 tot 17.00 uur.
Meer informatie: 010-4842997.
drijf. Hij heeft er nog geen full
time baan aan, maar daar wil
hij wel naartoe. „Ik doe er nu
nog een paar dagen per week
ander werk naast, maar dat
probeer ik af te bouwen. Tot nu
toe gaat het niet slecht. Ik heb
al wat opdrachten van gemeen
ten en particulieren binnenge
kregen en ik ben begonnen met
het benaderen van bedrijven.
Het is te hopen dat dat ook wat
oplevert."
Kooijman gelooft zelf wel dat
er een markt is voor zijn dien
sten. Dat ligt aan een paar din
gen: „Ten eerste zijn steeds
meer bedrijven verplicht om
van alles te doen aan ongedier
tebestrijding. Alle zaken waar
met levensmiddelen wordt ge
werkt, moeten bijvoorbeeld
kunnen aantonen dat ze er alles
veel werk voor ongediertebe-
strijders bij gemeenten. Niet
omdat de ongenode beesten
aan een opmars bezig zijn,
maar omdat het waterschap
die taak heeft laten vallen.
aan doen om ongedierte buiten
de deur te houden. Bedrijven
mogen die controle zelf uitvoe
ren, maar vaak hebben ze daar
de kennis niet voor in huis."
Daarnaast is er de laatste tijd
„Daarom zijn de gemeenten nu
verplicht om in ieder geval de
bruinrat en muizen zelf te be
strijden. Daar moeten ze men
sen voor aantrekken."
Behalve dat Kooijman om deze
redenen 'mogelijkheden zag
om een bedrijfje te beginnen',
trok het werk hem al langer.
„Een kennis van me op Goeree
deed dit al, en door hem begon
ik er ook eens over na te den
ken. En je helpt mensen na
tuurlijk. Als ze je bellen, zitten
ze toch met een probleemDaar
heb ik dan de oplossing voor,
dat maakt het leuk."
Wie denkt dat ongedierte te
genwoordig maar weinig voor
komt. zit er naast. Kooijman:
„Met name de bruine rat, die
voorkomt in het riool en langs
de waterkant, zien we nog re-
door Bianca Abrahamse
KOEWACHT - Voor smaakvol
le, eigentijdse en exclusieve ta-
pijtonderwerpen die in het oog
vallen staat de freelance-
tapijtontwerpster en binnen-
huisarchitecte Cindy de Maes-
schalck garant. Enkele ont
werpen van de Koewachtse
zijn te zien in één van de etala
geruimtes van het Terneuzense
winkelcentrum Steenen Beer.
De ontwerpen van de wand- en
vloertapijten van De Maes-
schalck worden geproduceerd
door de Belgische tapijtenfa
brikant Tapijt Ontwerp Op
Maat (TOOM) in Sint-Niklaas.
Elk persoonsgebonden ont
werp is uniek en aangepast aan
de smaak en aanwijzingen van
de klant. Er bestaan geen stan
daard afmetingen of ontwer
pen. Elk tapijt wordt 'hand-
getuft', handmatig worden
stukjes wol 'ingeschoten' in een
doek met een latex rug.
Voor de ontwerpen op papier
komen, heeft De Maesschalk
door een huisbezoek bij de op
drachtgever een veelzeggend
pakket informatie bijeen ge
sprokkeld die ze als uitgangs
punt gebruikt. Ze let daarbij op
het hele interieur, het uiterlijk
en de plaats van het meubilair,
de wensen van de klant en de
afmetingen van de ruimte
waarvoor het tapijt is bestemd.
De klant heeft de keuze uit
minstens drie ontwerpen,
gelmatig opduiken. Bij de ge
meente Middelburg komt elke
week wel een melding binnen.
Ik weet toevallig ook dat ze
laatst in Zeeuws-Vlaanderen
nog last hadden van zwarte
ratten.''
Particulieren schakelen Kooij
man voornamelijk in omdat ze
last hebben van vlooien of wes
pen. En kakkerlakken, die echt
niet alleen voorkomen in ver
vuilde woningen, verzekert
Kooijman. „Dat wordt wel
vaak gedacht, maar ik heb kak
kerlakken bestreden bij de
keurigste mensen. Nog nooit
moest ik in een echt smerig
pand aan de slag."
Het gevaar om een kakkerlak
in huis te halen, ligt dan ook al
tijd op de loer volgens de on
dernemer. „Als je bijvoorbeeld
een pakje koekjes koopt waar
toevallig een eitje inzit, dan
kun je al problemen verwach
ten. Doordat mensen steeds
meer reizen naar warme lan
den waar die beesten veel voor
komen, groeit het probleem bo
vendien. Een kakkerlak
springt zo in je koffer."
Muizenval
Kooijman maakt bij de bestrij
ding gebruik van moderne
middelen. De ouderwetse mui
zenval laat hij links liggen,
want die is 'veel te arbeidsin
tensief.' De professional legt
gewoon een brokje voedsel
neer, met daarin een gifsoort
waar het beestje na nuttiging
nooit meer van bijkomt. Vlie
gen worden heel effectief onder
stroom gezet. En Kooijman is
24 uur per dag bereid om zijn
verdelgingsmiddelen ter hand
te nemen. Waarom? „Als je
naar bed wilt en je treft een
slaapkamer vol wespen aan,
dan wil je die toch eerst weg
hebben?"
Ontwerpster Cindy de Maesschalck: „Het is de bedoeling dat de vloer het visitekaartje wordt."
foto Charles Strijd
waarvan er uiteindelijk één
daadwerkelijk wordt uitge
voerd. Voor het unieke tapijt
moet de klant 765 gulden per
vierkante meter neertellen.
„Mijn ontwerpen, uiteenlo
pend van klassiek tot hyper
modem, staan geheel in het
teken van de wensen van het
bedrijf of de particulier die de
opdracht geeft. Het is tenslotte
de bedoeling dat de vloer het
visitekaartje wordt. Ik werk
naar de ruimte toe en maak er
met creativiteit iets exclusiefs
van. Meestal verwerk ik iets
speels in mijn ontwerpen. Dat
geeft karakter", aldus De
Maesschalck. Tapijtenfabri
kant TOOM in de Mercator-
straat Sint-Niklaas houdt ko
mende zaterdag en zondag een
open atelier-weekeinde. Be
langstellenden kunnen dan
zien hoe van duizenden draad
jes wol uiteindelijk een tapijt
wordt gemaakt.
De rubriek Onderne
mend Zeeland staat on
der redactie van Claudia
Sondervan. Vragen, tips
en mededelingen kunnen
schriftelijk ivorden aan
geboden aan de redactie
van de PZC, postbus 18,
4380 AA Vlissingen, of
via fax 0118-470102.
MIDDELBURG
Stadsschouwburg
Staatsopera Rousse onder lei
ding van Walter Althammer
Bizet: De Parelvissers
Nadir: Francesco Marcacci;
Zurga: Venislav AnastasovLei-
la: Ramona Eremia; Nourabad:
Martin Tzonev
door Leen de Broekert
De Parelvissers is een echte
rijst-met-krenten-opera.
Een werk, dat - als je de krenten
('het' duet en misschien nog de
palmenaria van Nadir) eruit
pikt - voor de rest nagenoeg on
bekend is. Omdat het hier een
opera betreft die niet tot het
ijzeren repertoire mag worden
gerekend, betekent deze Bizet
een nieuwe ontwikkeling in de
reeks opera's die Zeeland in de
laatste jaren vanuit het Oost
blok bereikten.
Een jeugdwerk, zo mag je dit
werk, dat Bizet op 25-jarige
leeftijd schreef, gerust noemen.
Het libretto is doordrenkt van
het exotisme, waar men in de ja
ren zestig en zeventig van de vo
rige eeuw zo dol op was. In de
instrumentatie uit zich dit ori-
entalisme vooral in het drukke
gebruik dat de componist van
het slagwerk maakt en in de
oosters aandoende melodievor
ming, vaak gebaseex-d op de
overmatige secundeschrede.
Het orkest klonk pittig, rit
misch voldoende geprofileerd,
maar in de gortdroge akoestiek
van de schouwburgzaal nogal
schraal en dun.
De Parelvissers is een kooropera
bij uitstek. Het koor van de ope
ra van Rousse benutte de kansen
die de partituur biedt ten volle
om er iets moois van te maken.
De sierlijke oriëntalismen in de
eerste acte. de dreigende man
nenkoren, de extatische mo
menten in de tweede acte, al de
ze passages werden door het
koor met een rijk geschakeerde
dynamiek en een gulle expressi
viteit over het voetlicht ge
bracht.
Je kunt op het krap bemeten po
dium van de stadsschouwburg
natuurlijk geen wonderen van
enscèneringskunst verwachten.
Toch werd met bescheiden mid
delen een suggestief ogende mi-
se-en-scène gepresenteerd. Ook
de lichtregie was gevarieerd en
doordacht. Het bliksemen heb
ik, moet ik eerlijk zeggen, wel
eens bloedstollender meege
maakt in het theater. Nu was het
net of Zeus met een zaklantaarn
aan het spelen was.
De opera kent eigenlijk maar
drie hoofdpersonen: de prieste-
res Leila en de vissers Nadir en
Zurga. De sopraan Ramona
Eremia overtuigde in de tweede
en derde acte beduidend meer
dan in de eerste, waar ze een wat
timide indruk maakte en waar
haar koloraturen glibberend en
behoedzaam klonken. In de vol
gende acte stond er naar mijn
gevoel een totaal andere zange
res op het toneel. Haar stem had
kleur en volheid, de topnoten
werden stralend in de zaal ge
projecteerd. In de laatste twee
actes zette ze op een betrokken
en geloofwaardige manier de
figuur van Leila voor ons
neer
De zwakste prestatie - zowel op
het acteer- als op het vocale vlak
- leverde de bariton Venislav
Anastasov in de rol van Zurga.
Hij gaf deze rol te houterig en te
kleurloos gestalte om de krach
tige aanvoerder Zurga geloof
waardig te maken. Vooral in de
laagte miste zijn stem glans en
volume.
Gelukkig werd de figuur van
Nadir door Francesco Marcacci
meer leven ingeblazen. Marcac
ci bezit een slanke en tegelijker
tijd metalig-glanzende tenor
stem. Waar nodig - bijvoorbeeld
in de mooie palmenaria - wist
hij zijn stem heel fraai te voile-
ren, daarbij in de hoogte het fal
setteren niet schuwend. Zijn
topnoten verdienden niet echt
de schoonheidsprijs, ze waren
ook niet van onverdachte zui
verheid. Tja, en dan 'het' duet,
de krent uit de rijstebrij. In het
vlotte tempo, dat dirigent Wal
ter Althammer koos kon het
stuk zich niet extatisch ont
plooien zoals het behoort. Jam
mer, maar de rijst was ook
zonder krenten niet te versma
den.
De onvolprezen boventiteling
was ditmaal dubbel welkom,
omdat het Frans van de Rous-
sianen niet om over naar huis te
schrijven was. Dat de opera van
Rousse in Middleburg geen
paarlen voor de zwijnen heeft
geworpen bleek uit het feit, dat
de zaal tjokvol zat met een pu
bliek dat haar enthousiasme on
dubbelzinnig toonde.
Herman Koch signeerde ook zijn boeken in de Zeeuwse Bibliotheek.
foto Ruben Oreel
Auteur Herman Koch ontkomt in Middelburg niet aan Jiskefet
door Ben Qerlemans
MIDDELBURG - Is literatuur impopulair
onder jeugdigen? Niet als je Herman Koch
binnen de muren haalt. Gisteravond was de
schrijver van onder meer Redt ons Maria
Montanelli te gast van de Stichting Literai
re Activiteiten Zeeland (SLAZ) te gast in de
aula van de Zeeuwse Bibliotheek in Middel
burg.
De zaal was gevuld met tientallen bezoe
kers, het merendeel jongeren. Ademloos en
geamuseerd luisterden ze naar Kochs voor
lees- en vragenavondDat alleen de literaire
kwaliteiten van de spreker garant stonden
voor een volle zaal, is niet volledig waar.
Koch is, samen met Kees Prins en Michiel
Romeyn één van de leden van het televisie
trio Jiskefet. Iemand uit beide werelden
dus.
Toch opende Koch de avond met het voorle
zen van een van zijn columns uit de
Volkskrant die ging over de - altijd proble
matische relatie - tussen schrijven en
drankgebruik. Flitsende zinnen en rappe
Kochiaanse vergelijkingen rolden over het
podium. Dat er drie soorten auteurs zijn:
probleemdrinkers, zuurpruimige geheel
onthouders en mensen zoals Koch zelf, die
weliswaar veel innemen, maar toch het
drankgebruik in de hand houden. Het ver
haal eindigde met een telefoontje van de
dokter, die in 's schrijvers bloedspiegel een
teveel aan leverschade had aangetroffen.
Koch biechtte eerlijk op: „Ik drink negen
borrels per dag", wat de huisarts goed kan
keuren. Later op de avond ging Koch hier op
in tijdens de vragenronde. „Ik ben dus min
of meer een autoriteit aan het worden. Ik
kwam in Groningen iemand tegen die zeven
glazen per avond innam. Hij zei: „Koch met
zijn negen mag ook drinken van de dokter,
dus is mijn tax nog niet eens zo erg." Het te
kent de populariteit van de gastspreker en
met name van het programma Jiskefet, wat
in de vragenronde uitgebreid aan bod
kwam. „Alles is hier vrij", aldus de acteur.
„Niet alleen vragen over literatuur, maar
ook over televisie mogen gesteld worden",
waarvan gretig gebruik werd gemaakt.
Onder een publiek van voornamelijk stu
denten hebben vooral de drie corpsballen,
beter bekend als 'lullo's' furore gemaakt.
„We kwamen in een café en daar kwamen
mensen die op de beurs werkten", aldus
KochVan die yuppen met GSM-telef oons.
We hebben de karakters tot student omge
vormd en ze in een keuken laten wonen.
Improviseren
De vaak warrige gesprekken tussen de drie
heren waren ook in het echt zonder kop of
staart, meldde Koch. „Meestal was het puur
improviseren- We wisten alleen wie er wan
neer binnen kwam op het toneel en verdel
gingen we maar wat voor de vuist wegspe
len. Het voordeel bij de lullo's was, dat we
ook echt bier in de ijskast hadden in plaats
van Malt. Op een professionele toneelavond
is dit ondenkbaar.
Jiskefet, ooit begonnen als televisie-amuse
ment om op een poëtische manier het pu
bliek te shockeren is salonfahig geworden,
merkt ook Koch. „Toch willen we weer niet
te popi worden." Toen de uitzendingen
gaandeweg naar een publieksvriendelijker
tijdstip verschoven en de losse absurdisti
sche sketches werden vervangen door serie
verhalen als 'Debiteuren Crediteuren' ging
het hele gezin naar Jiskefet kijken, „Daar
om hebben we in het kantoorverhaal eens
een hele schokkende sinterklaasavond op
genomen en lieten we de corpsstudenten een
Turkse pizzabezorger uit het raam gooien.
Was uiteindelijk het hele gezin aan ons ge
wend, konden we toch nog net die verras
sing eraan gaan geven. Zelfs vanuit de stu-
dentencorpora, die zich soms wat lacherig
met ons gingen identificeren, kwamen er
klachten."
Lewinsky-affaire
Het schokkende element kwam ook deze
avond ruim aan bod. Koch het het publiek
genieten van zijn restaurantervaringen in
Harlingen en Amsterdam, besprak de ont
vangst van de Lewinsky-affaire in het Mon-
tessoiï-onderwijs - inclusief pikante details
- en deed en passant een boekje open over de
werkwijze van het Jiskefet-team. „We kun
nen niet zo best dwangmatig plannen in
vergaderingen. De beste ideeën borrelen
toch meestal op in de kroeg of op vakantie."
Vanaf 1 november is er een nieuwe serie af
leveringen van Jiskefet te zien. Tijdens het
oude tijdstip van Koot en Bie. „Maar die
zullen jullie waarschijnlijk niet meer ken
nen", grapte Koch.
t U„4.
door Richard Hoving
MIDDELBURG - Zeeland,
Noord-Brabant en Limburg
willen net als de drie noordelij
ke provincies een regiocontract
met het kabinet afsluiten. Daar
in moeten onder meer afspraken
komen te staan over vernieu
wing van het Zeeuwse platte
land en de bereikbaarheid van
haventerreinen.
Groningen, Friesland en Dren
the kunnen tot en met 2006 op
ongeveer 1,6 miljard gulden van
het Rijk rekenen. Niet duidelijk
is of Paars-2 ook een dergelijk
gebaar naar het zuiden wil ma
ken, zo blijkt uit een verslag van
het bestuurlijk overleg Zuid-
Nederland dat onlangs is ge
houden. De drie commissaris
sen van de koningin gaan vol
gens dit verslag in 'hun Haagse
circuit het reële karakter van
een regiocontract na'. Het c<
tract-idee ontstond tijdens
campagne voor de Tweede K
merverkiezingen in mei van )or
jaar. PvdA-hjsttrekker K
vroeg zich tijdens een sprei )S
beurt in Noord-Brabant hard n
af of drie zuidelijke provinc uir
hiertoe geen actie zouden m< ml
ten onder nemen. at
Hoewel er nog geen uitsluitse nc
over de haalbaarheid van e tte
regiocontract, zijn de voor! n,
reidingen in volle gang, jci
Zeeuwse inbreng zal in het vi tre
lengde liggen van de planr. d<
die in de brochure Voortvare e r
Zeeland werden gepresentee [te
Het dagelijks provinciebesti:
bracht de brochure, waarin n f
name om geld wordt gevraa
voor het verbeteren van weg
en spoorlijnen, eerder dit je
onder de aandacht van de kal
netsformateur.
door Roelf Reinders
MIDDELBURG - De vakbond
van verpleegkundigen Nu '91
wil dat een onafhankelijk bu
reau klachten van werknemers
van Arduin gaat onderzoeken.
Verder wil de bond op korte ter
mijn een gesprek met directeur
Piet van den Beemt van de in
stelling voor geestelijk gehandi
capten om afspraken te maken
over werkomstandigheden en
de kwaliteit van zorg.
Dat is het resultaat van een be
sloten bijeenkomst dinsdag
avond in Middelburg. Nu '91 en
werknemers van Arduin be
spraken daar klachten over het
personeelsbeleid en de zorgver
lening. De vakbond opende eind
juni van dit jaar een postbus
nummer waar personeel met
klachten terecht kon. Bij de
bond waren signalen binnenge
komen dat er bij Arduin werd
'gesjoemeld' met personeel en
contracten. Volgens Huib Geld
of van Nu '91 zijn er in drie
maanden 63 klachten binnen
gekomen. Tijdens het gesprek
met Van den Beemt gaat de bond
'keiharde eisen' stellen.
Hij wil 'uit oogpunt van strate
gie' niet verder ingaan op de in
houd van de klachten. Eerder
bleek dat die onder andere gin
gen over te weinig personeel i of
té weinig gekwalificeerd persaa
neel, onduidelijkheid door men:
nagers die elkaar tegenspreki3e
en stress bij gehandicapten do
verplichte dagbesteding. a(
Hachje In'
Op de bijeenkomst waren zo :n
25 Arduin-medewerkers afg!n
komen, de meeste van de locat 'e'
in Middelburg. Volgens Geld
had een aantal mensen afgebe f
of op andere wijze laten weti
niet te willen komen. „De mei
sen durven gewoon niet. Ze zij
bang voor hun hachje." Volgei Ï1
hem heeft de bijeenkomst aai
getoond dat het op Arduin nt L
steeds schort aan de zorgverli li;
ning. tri
Hij wil dat directeur Van de oc
Beemt een bureau inschake^c
om de klachten te onderzoekei ar
„Geen klachtencommissie of z< fli
Het moet een bureau zijn di et
geen enkele band met Ardui ei
heeft."Geldof zegt dat er op Ai ai
duin de laatste tijd wel mee er
overleg plaatsvindt tussen ka ri
der en personeel en dat de on lit
dernemingsraad bezig is d er
communicatie met het persoloi
neel te verbeteren. „Dat zijn po cl
sitieve ontwikkelingen. Maar e lo:
zijn op Arduin structurele vei ;e:
anderingen nodig." io;
door Harmen van der Werf
VEERE - Het bestuurlijk over
leg over de Westerschelde, tus
sen rijksoverheid, provincie, ge
meenten en waterschappen,
moet op een andere leest worden
geschoeid. Zo niet dan dreigt
herhaling van de volledig mis
lukte ontpolderingsdiscussie.
Het overleg moet, volgens mr.
Toine Poppelaars uit Veere, ver
anderen in een openbaar li
chaam, dat zelfstandig beslui
ten kan nemen.
Poppelaars, ambtenaar bij de
gemeente Veere en statenlid
voor het CDA, heeft voor zijn
studie bestuurskunde aan de
Open Universiteit het 'falend
beleid om te komen tot een na-
tuurherstelplan voor de Wester
schelde' grondig onderzocht.
Zijn analyse toont aan dat er
maar wat is aangeklungeld.
Poppelaars richt zijn pijlen met
name op het Bestuurlijk Over
leg Westerschelde (BOWS). Dat
overlegorgaan van Rijk, provin
cie, gemeenten en waterschap
pen heeft zich in de
natuurhersteldiscussie een rol
aangemeten, die het niet aan
kon. Onder leiding van CDA-
gedeputeerde L. Nederhoed-
Zijlstra heeft het BOWS wel een
belangrijke rol voor zichzelf op
geëist in de besluitvorming. Dat
gebeurde al in 1993 in een brief
aan minister van Verkeer en Wa
terstaat, A Jorritsma. Daarin
werd over ontpoldering gespro
ken, om natuur te herstellen én
om de opvang van water te ver
groten voor de veiligheid.
Waarschuwing
Opvallend is dat niet één lid van
het bestuurlijk overleg tegen
het versturen van die brief
stemde. Of degenen die tegen
waren, waren niet aanwezig,
want het BOWS werd (en wordt)
slecht bezocht. Oud-wethouder
G. A van de Voorde uit Hulst
was de enige die waarschuwde
voor emotionele reacties.
J. G. van Zwieten (WD) volgde
in het voorjaar van 1995 Neder-
hoed- Zijlstra op als voorzitter
van het BOWS. Hij kreeg de na
tuurhersteldiscussie in de
schoot geworpen. Rijkswater
staat Zeeland zei geen mensen
te hebben om de inspraak te co-
ordineren. De provincie nam die
taak over.
Zeker niet tegen heug en meug.
Van Zwieten wilde zich als pas
aangetreden gedeputeerde dol
graag profileren. Een kritische
nota over het functioneren van
het bestuurlijk overleg werd iim,
zijn eerste vergadering als voor rij
zitter terzijde geschoven. Pop eg
pelaars constateert in zijn on re
derzoek: 'Wellicht dat men hero
optimisme van de kersverside
voorzitter niet wenste te versto
ren'.
Van Zwieten kreeg de vriji q
hand, maar dat is slechts schijn
Het zijn met name voorstander!
van ontpoldering (Rijkswater
staat Zeeland en adviesburear
Heidemij) die de voorsteller
voor natuurherstel voorbereid
den, signaleert Poppelaars. Er
nog voor de eerste voorlich
tingsbijeenkomst in Sluiskil
sloot Rijkswaterstaat Zeeland
een overeenkomst met natuur-
en milieu-organisaties over na-
tuurherstelmaatregelen. De
vraag of Van Zwieten hiervan
op de hoogte was, laat Poppe
laars onbeantwoord.
Landbouw
Met de landbouw werd geen
vooroverleg gevoerd. Poppe
laars stelt: „De discussie is ge
start met een vertrouwensbreuk
met de belangrijkste oppo
nent." Wat de landbouw aan
vooroverleg miste, werd later
tijdens de voorlichtingsbijeen
komsten ruimschoots goedge
maakt. En zij wist de Zeeuwse
bevolking achter zich te krijgen;
Wat een open dialoog had moe
ten worden over natuurherstel-
maatregelen, werd al snel een
'onbeheersbaar proces'. Mede
dankzij de inbreng van twee
prominente voorstanders van
ontpoldering, commissaris van
de koningin drs. W. T. van Gel
der en prof. dr. H. L. F. Saeijs
van Rijkswaterstaat Zeeland.
De discussie over natuurherstel
Westerschelde was een experi
ment. Rijkswaterstaat - dus niet
de provincie - wilde de bevol
king geheel blanco, in een pril
stadium, laten meepraten. Vol
gens Poppelaars een slechte
keuze: „Dit was te grootschalig
voor een proef. De term 'experi
ment' is ook te mooi voor woor
den. Men probeerde maar wat.
De discussie over de toekomst
van de Westerschelde en ontpol
dering is nog niet klaar. Medio
2001 wordt een lange termijn
visie verwacht voor de rivier.
Om tegen die tijd als regio beter
beslagen ten ijs te komen, advi
seert Poppelaars de Zeeuwse
bestuurders om een openbaar li
chaam voor de Westerschelde in
het leven te roepen; op basis van
de Wet Gemeenschappelijke
Regelingen.
