Opstand tegen verslaafdenopvang
Poolse bevrijders in Axel herdacht
Muzikaal weekeinde van topniveau
Estes brengt een Wagner van formaat
zeeland
Vlooswijkstraat Terneuzen voert actie tegen mogelijke vestiging
Nieuw-Namen kijkt op
van dubbele werving
kerkbestuursleden
Meisjes lastig
gevallen door
potloodventer
kunst cultuur
maandag 21 september 1998
door René van Stee
TERNEUZEN - De bewoners
van de Vlooswijkstraat in de
Terneuzense binnenstad zijn de
gang van zaken rond het tijde
lijke opvangcentrum voor
drugsverslaafden en daklozen
jfan de Schependijk meer dan
zat. De onzekerheid over de ver
plaatsing van het centrum naar
een definitieve vestiging, baart
hen zorgen. De onrust wordt ge
voed door geruchten dat het
pand van de voormalige slagerij
IJsebaert in de Vlooswijkstraat
het nieuwe onderkomen van de
opvang wordt.
Om uiting te geven aan hun on
genoegen hebben bewoners een
pamflet rondgestuurd, waarin
ze duidelijk laten blijken een
dergelijke opvang niet in hun
straat te wensen. Teksten als
'Binnenkort openlijke sex in de
Vlooswijkstraat' en 'Afwerk
plek tegenover de kerk van de
gereformeerde gemeente Ter
neuzen' laten er geen misver
stand over bestaan. Eén van de
initiatiefnemers, A de Deken,
hierover: „Zolang ervan de kant
Heikant viert
jubileum van
feestcomité
HEIKANT - Het feestcomité
Heikant vierde zaterdag het
veertigjarig bestaan met veel
activiteiten. Het feestcomité te
kent jaarlijks voor de organisa
tie van onder meer Koninginne
dag, het sinterklaasfeest,
kermis, een dropping en festivi
teiten rond vijftig- en zestigjari
ge huwelijken van bewoners,
's Middags vertrok een fietsen-
rally over 32 kilometer voor het
gehele gezin. De familie Ver-
straeten ging met de eer strij
ken. Ondertussen hielden de
plaatselijke duivenvereniging
en biljartclub wedstrijden.Te
gen de avond lieten de kinderen
vanaf de manege aan de Vylain-
laan ruim honderd ballonnen
op.
De geplande vlucht van een gro
te heteluchtballonwerd vanwe
ge de minder gunstige weersom
standigheden af geblazen.In de
manege hield het feestcomité
nog een receptie, die druk werd
bezocht.
van de gemeente geen officiële
ontkenning is dat die opvang
niet in de Vlooswijkstraat komt,
zullen wij er alles aan doen om
te voorkomen dat hij er daad
werkelijk ook komt. Het loopt
op het moment weer de spuiga
ten uit en nu willen we niet nog
eens een beslissing door onze
strot geduwd krijgen, waar we
het als binnenstadsbewoners
massaal mee oneens zijn."
Wassen neus
De Deken doelt hiermee op de
gang van zaken rond de vesti
ging van de huidige tijdelijke
opvang. Naar zijn mening was
er twee jaar terug sprake van
een voorgekookt besluit. De in
breng van omwonenden zou
toen totaal niet serieus zijn ge
nomen. „Problemen die wij
voorzagen werden achteloos
terzijde geschoven en de in-
spreekavond was eveneens een
wassen neus. Vooraf mochten
we vragen stellen en dat was het
dan. Over Moskou aan de Schel
de gesproken", aldus De Deken.
Gevaren als rondslingerende
spuiten, besmettelijke ziektes,
overlast in de vorm van ge
schreeuw en openbare dronken
schap, het in het openbaar
bedrijven van sex en waarde
vermindering van omliggende
panden staan volgens de bewo
ners onomstotelijk vast. Daar
naast is er vrees voor een aan
zuigende werking van een
permanente opvang. Ook de
scheiding tussen dag- en nacht-
opvang haalt volgens hen niets
uit. De Deken: „Uit eigen obser
vatie is gebleken dat de bezoe
kers van de dagopvang negen
van de tien keer dezelfden zijn
als die van de nachtopvang. Dus
die scheiding tussen drugsver
slaafden overdag en daklozen 's
nachts is ook flauwekul."
Voet bij stuk
Het lijkt erop dat de bewoners
dit keer echt van plan zijn om
voet bij stuk te houden. „Niet
alleen namens de Vlooswijk
straat, maar voor de hele bin
nenstad. En deze actie is nog
maar het begin. Er is een harde
kern die bereid is heel ver te
gaan om ons te verlossen van de
huidige problematiek. We laten
niet meer met ons sollen. Des
noods gaan we er bij Bram Pe
per (minister Binnenlandse Za
ken) voor op de stoep liggen",
aldus De Deken.
Kransen werden gelegd bij het monument aan de Zeestraat en het Pools Dragonderkruis aan de Hulsterseweg. foto Peter Nicolai
door Barend Pelgrim
AXEL - Vierenvijftig jaar na dato blijft de
herdenking van de bevrijding van Axel
door Poolse militairen voor veel mensen
een speciale gebeurtenis. Sterker nog, het
leeft meer dan ooit tevoren. De afdeling
Axel van de Vrienden van de Eerste Poolse
Pantserdivisie ontving in de week voor de
plechtigheid van afgelopen zaterdag haar
honderdste lid, de heer Luyckx uit Koe
wacht (B). Sinds in 1995 de Stichting Ax
el-Polen zichzelf ophief, wordt de herden
kingsplechtigheid in september georga
niseerd door de Vrienden van de Pantser
divisie, naar tevredenheid van de Poolse
oud-strijders.
Zaterdag waren er 43 Polen aanwezig, die
deelnamen aan de bevrijding van Axel in
september 1944. Hoeveel Polen er in dat
offensief omkwamen, is niet exact be
kend, maar op de Algemene Begraaf
plaats in Axel liggen er 22 begraven. Met
het aantal dat een ï-ustplaats kreeg op Bel
gische kerkhoven, is drieënveertig slacht
offers de officiële telling.
Met diverse plechtigheden werd in Axel
stilgestaan bij de militaire, burger- en
verzetsslachtoffers die omkwamen. Eerst
werd een eucharistieviering gehouden in
de katholieke kerk met daarna een ont
vangst in het Gregoriuscentrum. Op de
begraafplaats, bij het Algemeen Monu
ment aan de Zeestraat en bij het Pools
Dragonderskruis aan de Hulsterseweg
werden kransen gelegd. Op alle drie loca
ties werden de volksliederen van België,
Nederland en Polen gespeeld, alsmede de
'Last Post'. Een aantal Poolse oud-strij
ders had het zichtbaar moeilijk.
„Axel is altijd de parel van de Poolse her
denkingen geweest verklaart secretaris
van de afdeling Axel van de Pantservrien
den, H. Zegers, de toenemende populari
teit van zijn vereniging ..Bij de Polen
heeft onze stad een speciale plaats in het
hart, en dat we nu nog groeien, daaruit
blijkt dat mensen toch een grote betrok
kenheid hebben, ongeacht politieke of so
ciale achtergrond. Dat is waarschijnlijk
ook een grote troef.
De afdeling Axel bezoekt jaarlijks zo'n
twaalf herdenkingen die met Polen te ma
ken hebben. „We komen daar ook weer
mensen tegen die herdenken, en vandaar
dat ook Belgische organisaties (o.a. Pool
se oud-strijders Gent en Poolse oudstrij-
dersbond België, red.) naar Axel komen.
Want in Axel is ook een verzetsman van de
Belgische Witte Brigade gesneuveld."
door Barend Pelgrim
NIEUW-NAMEN - Inwoners
van het grensdorp Nieuw-Na-
men hebben al twee oproepen
ontvangen voor de werving van
kandidaats-kerkbestuursle
den. De Sint Josephparochie zit
sinds half juli zonder bestuur en
dorpsraad van Nieuw-Namen
had na overleg met de vicaris
zichzelf de taak toebedacht om
op zoek te gaan nieuwe be
stuursleden. Zes inwoners rea
geerden positief op het verzoek
van de dorpsraad, die deze men
sen vervolgens heeft voorgedra
gen aan het bisdom. Groot was
dan ook de verbazing toen er
woensdag een tweede brief in de
brievenbussen viel - een schrij
ven van het demissionaire kerk
bestuur - met de vraag naar be
stuursleden voor de parochie.
Twee maanden geleden hield
het bestuur het voor gezien, na
een al twee jaar durend conflict
over het kerkgebouw van
Nieuw-Namen. Daarbij kwa
men het kerkbestuur aan de ene
kant en de dorpsraad plus het
grootste deel van de inwoners
aan de andere kant steeds grim
miger tegenover elkaar te staan.
Het kerkbestuur wil de Sint Jo-
sephkerk afstoten, maar de be
volking van het dorp wil haar
kerk behouden en door vrijwil
ligers laten restaureren.
Begin juni werd er nog een bij
eenkomst belegd in het gemeen
schapscentrum en toen leek het
alsof er een toenadering tussen
de partijen was. Het kerkbe
stuur ging akkoord met de vor
ming van een stichting die de
Sint Joseph zou gaan opknap
pen. Een maand later gaf het
kerkbestuur er alsnog de brui
aan omdat 'er geen vertrouwen
was van de dorpsraad in het
kerkbestuur'.
Gezichtsverlies
De dorpsraad kwam uiteinde
lijk met de vicaris overeen zelf
kandidaten voor het kerkbe
stuur te wei-ven. Zes mensen
hebben zich nu beschikbaar ge
steld. Het inmiddels afgetreden
kerkbestuur is echter statutair
gemachtigd om kandidaten op
te roepen voor een nieuw be
stuur. De dorpsraad vermoedt
dat dit een zet is om de hele zaak
te traineren.
Een dorpraadslid, dat anoniem
wil blijven, meent dat het afge
treden kerkbestuur 'wel demis
sionair is, maar zeker niet
stilzit'. Het beweert dat deze
tweede oproep weliswaar con
form de kerkwet is, maar vooral
als doel heeft de zaak weer op de
lange baan te schuiven. „Er is
een aantal mensen dat bang is
voor gezichtsverlies", luidt het
commentaar op de schriftelijke
uitnodiging van het kerkbe
stuur.
Draagkracht
„Ze hebben toch niks meer te
verliezen. Als wij met ons plan
en onze vrijwilligers aan de slag
gaan, is dat toch geen probleem.
Zelfs de technische dienst van
het bisdom heeft het plan van de
dorpsraad voor de opknapbeurt
van de Sint Joseph goedge
keurd. De bisschop heeft verder
gezegd dat het nieuwe bestuur
draagkracht onder de bevol
king moet hebben. Welnu, het
lijkt me dat op 6 juni, m het ge
meenschapshuis wel is gebleken
hoeveel steun er is voor het (de
missionaire) kerkbestuur: bijna
geen."
Pastor L. Verwer houdt de kerk
in het midden. Volgens hem is de
oproep van de demissionaire
kerkenraad geen middel om de
beoogde restauratie te vertra
gen. „Eind volgende week sluit
de kandidatentermijn en dan
zal in overleg met het bisdom
worden beoordeeld wie als be
stuursleden worden voorgedra
gen. Ik denk dat we half oktober
een nieuw bestuur hebben."
TERNEUZEN - Een nog onbe
kende man heeft vrijdagoch
tend op de Haarmanweg in Ter
neuzen een meisje uit Sluiskil
lastig gevallen.
Ze was op weg naar school toen
de man zijn geslachtsdeel uit
zijn broek haalde en aan haar
toonde. Later die dag was er ook
een potloodventer actief in
Sluiskil, maar het is niet duide
lijk of het om dezelfde man gaat.
In Sluiskil werd een meisje uit
Philippine met de man gecon
fronteerd. Beide slachtoffers
waren flink overstuur door de
gebeurtenis.
Muzikaal Kerkepad (zaterdag
19 september)
KLOOSTERZANDE, NH Kerk
Regiiia Albrink - piano
Werken van Debussy, Chopin,
Liszt
HENGSTDIJK, RK Kerk
Jard van Nes - mezzo sopraan,
David Selig - piano
Liederen van Clara Schumann,
Hugo Wolf en Gustav Mahler
WESTDÖRPE, RK Kerk (zon-
dag 20 september)
Isabelle van Keulen - viool, Ro
nald Brautigam - piano, Mi
chael Collins - klarinet
Werken van Beethoven, Bartok
en Schumann
door Arie Karreman
Een weekend dat ik me nog
lang zal herinneren. Een
weekend vol muziek, maar
vooral een weekend intens ge
nieten van muzikale kwaliteit.
Het is misschien wel een erg en
thousiaste opening van een re
censie, maar naar mijn gevoel
helemaal terecht.
Kloosterzande
We begonnen in het intieme
kerkje van Kloosterzande, dat
akoestisch een perfecte ruimte
e bleek te zijn voor een pianoreci-
REDACTIE
ZEEUWS-VLAANDEREN
Axelsestraat 16
4537 AK TERNEUZEN
Tel: (0115) 694457
Fax: (0115)620951
e-mail: redtern@pzc.nl
C.A.M. van Gremberghe (chef)
W.A. Bareman
P.I.F.M. Cappetti
M. Modde
S. van Doorsselaer
J.F.D. Bakker (sport)
's Gravenhofplein 4
4561 AJ HULST
Tel: (0114) 373839
Fax: (0114)373840
e-mail: redhulst@pzc.nl
R.E.A. Hoonhorst
B.J.G. Pelgrim
CENTRALE REDACTIE
Oostsouburgseweg 10
Postbus 18
4380 AA VLISSINGEN
Tel: (0118) 484000
Fax:(0118)470102
e-mail: redactie@pzc.nl
City OnLine/Internet
http://www.pzc.nl
e-mail: pzcredcity1@pzc.nl
Kees de Jongen
de grote winnaar
met vier Elektra's
Tom Roovers laat zijn vreugde de vrije loop zaterdag nadat hij een Elektra kreeg voor zijn rol als
Keesl. foto Ruben Oreel
door Edith Ramakers
MIDDELBURG - Toneelgroep
Duinart kon het niet geloven. De
25 amateurtoneelspelers van Ar
duin wonnen de Elektra Award
1998 in de categorie opmerkelijke
productie voor hun Romeo en Ju
lia. Met vier Elektra's kreeg het to
neelstuk Kees de Jongen van de
Zeeuwse Komedie alle lof.
De jury wees Tom Roovers als
Kees I aan als winnaar van de op
merkelijke mannelijke hoofdrol.
In de afgeladen Middelburgse
stadsschouwburg werden zater
dagavond tien Elektra's
uitgereikt. Tien keer werd de
spanning opgevoerd met tromge
roffel en lichteffecten, voordat de
winnaar bekend werd gemaakt.
De prijswinnaars van de Elektra's:
Opmerkelijke algehele vormge
ving: A Christmas Carol. Ron
Lubbersen, Kerstproductie
Stadsschouwburg/ZCA/Scoop.
Opmerkelijke belichting: Wiens
leven is hel eigenlijk. Gerard van
de Bliek. St. Middelburgs Theater.
Opmerkelijke vrouwelijke bijrol:
De Muizenval. Chnstianne Davis
als Miss Casewell, Sempre Avanti.
Opmerkelijke muzikale vormge
ving: De twee Wezen. Ans Schil
ders, St. Middelburgs Theater
Opmerkelijk decor: Kees de Jon
gen. Bob Goedhart/Nico de Ha
mer, Zeeuwse Komedie Opmer
kelijke mannelijke bijrol: Kees de
Jongen. RonThiry als Meester en
Pa, Zeeuwse Komedie. Opmerke
lijke kostuums: Pallieter Jenny
Roosendaal-Dees/Marijke Buk-
kens/Leden de Plattelanders. Op
merkelijk ensemblespel: Kees de
Jongen. De Zeeuwse Komedie.
Opmerkelijke mannelijke hoofd
rol: Kees de Jongen. Tom Roovers
als Kees I. Opmerkelijke produc
tie: Romeo en Julia. Toneelgroep
Duinart.
tal. Regina Albrink vertolkte
daar vier Preludes van Debussy.
Het prachtig transparante 'Fille
aux cheveux de lin', de grillige
grimassen in 'Danse de puck'de
voorbij schuivende zeilen van
'Violes' en de bijzondere atmos
feer in 'La catherale engloutie".
Ik heb Debussy zelden zo mooi
horen spelen. In een recensie in
de Chigao Sun-times wordt ge
sproken van 'een gave voor me
lodische verfijning' en dat is
mijns inziens de perfecte ver
woording van wat zij zaterdag
aan ons overbracht. Prachtig op
de mooie Bösendorfer vleugel.
Ook de muziek van Frederic
Chopin heeft mij aangenaam
verrast. De beide Scherzo's,
prachtig van lyriek maar ook
ruimte latend voor de woede, de
verscheurde ziel in stuwende
passages. Echter nergens werd
het grof. De nocturne gaf weer
wat het hele recital door eigen
lijk waar te nemen was. Klank
schoonheid. Zelfs in Chopins
laatste etude was daar nog de
aandacht voor melodie door de
rollende akkoorden.
Liszts illustratie van de over
steek van Franciscus bleek een
prachtig stuk muziek te zijn.
Openend met een koraalachtige
melodie breekt in de linkerhand
een virtuoze storm los, waarin
de koraalmelodie zo nu en dan
kopje onder gaat, maar aan het
einde toch triomfeert. Het stuk
werd indrukwekkend vertolkt.
De vraag om een toegift was dan
ook terecht. Het werd een inge
togen dans van de Argentijn Gi-
nastera. Deze pianiste moet ze
ker nog eens terugkomen.
Hengstdijk
Van het volle kerkje van Kloos
terzande gingen we naar
Hengstdijk voor een liederenre-
cital door de mezzo-sopraan
Jard van Nes, een vocaliste die
optreedt met de beste orkesten
en dirigenten ter wereld. Zij
vertolkt zowel het klassieke als
het hedendaagse repertoire.
In een volledig gevulde kerk
hoorden we een vijftal liederen
van Schumanns echtgenote
Clara. Het bleken verrassend
mooie liederen te zijn. Ik noem u
'Er ist gekommen' waarbij de
prachtige pianopartiij opvalt,
en Heine's beroemde gedicht
over 'Die Loreley' waarin Clara
Schumann een geweldige span
ning opbouwt en de pianopart ij
al vanaf het begin een dramati
sche ondertoon geeft, alsof die
ons al moet waarschuwen voor
het dreigende gevaar-
Van de grote liedcomponist Hu-
go Wolf klonken vijf korte liede
ren uit zijn Italienisches Lieder-
buch met pittige teksten die
door Jard van Nes met veel hu
mor en perfecte timing als klei
ne operaatjes werden neergezet.
De serieuzere liederen uit het
Mörike Liederbuch werden met
een intense beleving vertolkt.
'Denk es o Seele' was heel ont
roerend. Gustav Mahler was
vertegenwoordigd met een ze
vental liederen waarvan ik wil
noemen 'Nicht widersehen', met
een prachtige spanning gezon
gen, en als hoogtepunt van het
concert 'Das Irdirsche Leben'
over de waanzin van het uitstel
len met een even verrassend als
indringend slot. Wat een gevoel
voor drama. Gedragen door een
prachtige pianopartij, voelde je
dit lied tot in je botten.
'•%T I VN.V^'
Na het heerlijke 'Rheinlegend-
chen' werd de satire van Koe
koek en Nachtegaal kostelijk
gebracht. De toegift van
Brahms was een aangename
verrassing.
Dit was een groots recital. Een
recital om nooit te vergeten. Een
zangeres die haar publiek volle
dig vasthoudt door een bijzon
dere gave voor expressiviteit.
Westdorpe
Ook naar de rk kerk van West
dorpe waren weer vele muziek
liefhebbers gekomen om te
luisteren naar het recital van
Isabelle van Keulen op viool en
altviool, pianist Ronald Brau
tigam en de Engelse klarinettist
Michael Collins. We werden ver
rast door een hele mooie uitvoe
ring van Beethovens vierde so
nate voor piano en viool. Mooi
en heel zangerig en toch vol
doende contrast. Hoewel deze
kerk wat groot is voor een trio,
viel het mij op dat ondanks een
wat wollige klank, details toch
behoorlijk waarneembaar wa
ren. Ook de piano, een moeilijk
instrument in een kerk, voegde
zich goed in het geheel.
Schumanns Marchenerzahlun-
gen klinken heel aangenaam
mede dankzij de altviool. In dit
werk vinden we weinig sterke
melodiek, het zijn meer flarden
die ondergeschikt zijn aan de
harmonie. Als compositie wei
nig interessant maar door het
perfect in balans zijnde spel,
heel mooi van klankkleur.
Na de pauze moesten we recht
op onze stoel. Bartoks Sonate
uit 1921 is een zeer energiek
werk met uitermate virtuoze
partijen. Wel met een zeer rijke
harmonie. Een tweede deel dat
mediterend voortbouwt op
prachtige akkoorden en een rui
ge Hongaarse dans als slotdeel.
Zeer virtuoos met een soms ha
merende pianopartij ontwik
kelt dit deel zich in een complex
contrapunt en ritmiek naar een
bijna extatische waterval van
noten aan het eind. Een lang
niet voor een ieder zo toeganke
lijk werk, maar heel indruk
wekkend gespeeld.
Ook de contrasts' uit 1938 voor
viool, klarinet en piano zijn bij
zonder levenslustige werken.
Het zijn dansen vol speelse imi
taties en een interessante klari
netpartij. Na de mysterieuze
spanning van de vaak tegenge
steld bewegende dialoog tussen
viool en klarinet, een snelle op
zwepende slotdans met de vu
righeid van zigeunermuziek.
We hoorden uitmuntende musi
ci die ons met perfect samen
spel, een overtuigende expressie
en het nodige temperament een
pittige zondagmiddag hebben
bezorgd.
Het waren drie concerten die de
hoge kwaliteit van dit Festival
van Zeeuws-Vlaanderen 1998
alleen nog verder onderstrepen.
KOEWACHT, RK kerk
Het Residentie Orkest onder lei
ding van George Pehlivanian en
m.m.v de bas-bariton Simon Es
tes in werken van Wagner, Sibe
lius en Debussy.
door Kees Cijsouw
Jarenlang niet gehoord in deze
provincie en zo zijn ze er twee
keer: het Residentie Orkest fun
geert deze maand als een van de
schragende gezelschappen ach
ter het Festival van Zeeuwsch-
Vlaanderen. In beide gevallen
komen ze niet alleen met hun in
strumenten. maar nemen ook
zangers mee. In de loop van deze
week klinkt Vaughan Williams
opera Riders to the Sea vijf keer
in Breskens, zaterdagavond
maakten orkest en bas-bariton
Simon Estes ook een concert
met een gedegen Wagner-helft
mogelijk.
Natuurlijk, op het programma
paste moeiteloos het plakkertje
Zee. dat ditmaal het thema van
het festival is. Voor wie wilde,
kwam er tussen Wagners ouver
ture tot Der fliegende Hollander
en Debussy's La Mer ook nog
een ander noemertje tevoor
schijn: muziek van vernieuwers.
Hoe groot ook de invloed im
mers is geweest van Wagners
klankspektakels, de vernieu
wingen van Debussy's zoveel
subtielere - en vaak niet minder
dynamische - klanktaal werk
ten in de westerse muziek even
indringend door. Tussen die
twee zo verschillende werelden
was de ideale brug gelegd met
Sibelius' late symfonische ge
dicht De Oceaniden - een Wag
neriaanse orkestbezetting voor
Debussiaanse subtiliteit in
klankschittering
De bas-bariton Simon Estes stal
voor de pauze de show in de vrij
wel geheel bezette Koewachtse
kerk Hij zong twee van Wag
ners formidabele soli, de mono
loog van de Hollander en Wo-
tans afscheid en de Feuerzauber
uit Die Walküre. Ze klonken
krachtig, sympathiek en be
trokken. Zonder nodeloze pa
thetiek gaf Estes de stukken zo
veel aplomb mee, dat het tussen
die twee geprogrammeerde ge
bed van Heinrich uit Lohengrin
erbij verbleekte
Zijn Wagner had formaat en dat
gold niet minder voor die van
het Residentie Orkest. Aan die
indruk doen de wat stroeve aan
pak van de ouverture tot Der
fliegende Hollander met de niet
vlekkeloos gelijke blazersinzet-
ten weinig af. Het orkest gaf
Wagner onder de beheerste di-
.ectie van de jonge Pehlivanian
voldoende spirit, zeker in de
monoloog en het slottafereel
van Die Walküre- daar orgelde,
dreigde en twinkelde men soe
pel en organisch.
Even organisch trouwens
bouwden Pehlivanian en de mu
sici Sibelius' late - zij het niet
zijn beste - symfonisch gedicht
en Debussy's La Mer op. Beide
werken kregen een contrastrij
ke vertolking. De rijke instru
mentatie kwam voldoende tot
haar recht en in La Mer met na
me revancheerden de blazers
zich voortreffelijk. Zo was de
hernieuwde kennismaking met
het Residentie Orkest een aan
gename.