Kathedraalmuziek in
Vlissingse Jacobskerk
l
V
PZC
X
Internationaal festival
voor klassieke gitaar
Babybird kijkt doorlopend in de spiegel
13
w
I BABYBIRD
'3
FLYakf
Met het concert FLYakf opent JorritTamminga
het Festival van Zuid-Beveland.
Aan dit speciaal voor deze gelegenheid ge-
schreven elektronische muziekstuk werken
mee de Goose City Singers, didgeridoospelers
van Nada Naga en oud-medewerkers van
Schelde AKF. Vervolgens treedt het Griftheater
tweemaal op met bewegingstheater en film
(20.30 en 22.00 uur). De dag wordt besloten met
The Beats op je Fiets Crew (23.00 uur). Gedu
rende de zes dagen van dit festival is ook de ex
positie Vliegende Mannen ingericht,
vr. AKF aan de Houtkade, Goes, 19.30 uur.
Marktrock
Middelburg staat twee dagen in het teken van
Marktrock.
Het optreden van Dragline wordt om 22.00 uur
gevolgd door dat van Bad to the Bone. Zaterdag
zijn eerst de Jumpin'Jacks te beluisteren en om
I 21.30uurCuby&TheBlizzards.
vr. Markt, Middelburg, 20.30 uur.
za. Markt, Middelburg, 20.00 uur.
Kroegentocht
Door de binnenstad van Middelburg kan een
muzikale kroegentocht gemaakt worden.
In elf horeca-gelegenheden zijn even zoveel
bands te beluisteren.
vr. Binnenstad, Middelburg, 21.00 uur.
P The spirit
j The spirit of the eighties wordt omschreven als
een wervelende, spectaculaire show.
e Hits uit de jaren tachtig worden verpakt in een
adembenemende show, met medewerking
van twee persoonlijkheden met een erotische
[j uitstraling: allround zangeres Angelique en
i Sanna, die op tv te zien was als de vrouw van
j Theo van Gogh in Wat is het hier verschrikkelijk
j gezellig en in verschillende reclamespots,
vr. Grandcafé La Liberté, Middelburg, 22.00 uur
- Shiver
De formatie Shiver treedt op in Middelburg.
Het repertoire bestaat voornamelijk uit rock 'n
roll, country muziek en een mix van tal van an-
nt dere muziekgenres.
vr. Diner Saloon La Pampa, Middelburg, 22 uur.
Op stelten
Tijdens het festival 'Domburg op stelten' tre-
is den vijf bands op.
Het gaat om Blaf (16 uur), Fiction Defens (17.45
jj uur), Jeska (18.45 uur), The Per (19.45 uur) en
J Enge Buren (20.45 uur).
vr. Podium Stationsstraat Domburg, 16-22.30
la uur.
et
FLYakf
Jeroen Hofs ('Eboman') en zijn band Sample
Paradijs maken een interactieve compositie.
Eboman en zijn band brengen een nieuwe
manier van audiovisueel componeren en inter-
j actieve performances. Verschillende compu
termuzikanten, die door een netwerkzijn ver
bonden, componeren live video's en muziek.
Door gebruikmaking van stereoprojecties ont-
staat meer diepte in de films en waant de kijker
zich in het verhaal. Het publiek kan zich tussen
1 de projecties bewegen.
za. AKF aan de Houtkade, Goes, 22.30-24.00
tli uur.
1 JanVayne
Pianist Jan Vayne geeft een concert in de Ne
derlands Hervormde Kerk in Dreischor.
De p;anist begeleidt op zijn vleugel de Ooster-
houtse Nachtegalen.
4 za. Nederlands Hervormde Kerk, Dreischor,
20.00 uur.
Bernard Krebs
Bernard Krebs bespeelt het orgel van de Grote
of Sint Nicolaaskerk in Brouwershaven.
I Krebs is afkomstig uil Wolphaartsdijk.
za. Grote of Sint Nicolaaskerk, Brouwersha
ven, 14.30 uur
I Brassband
De Domburgse Brassband Apollo geeft een
j concert op het Dorpsplein in Aagtekerke.
I De dirigent is René Passenier.
j za. Dorpsplein, Aagtekerke, 19.30 uur.
I Strandconcert
j Cees Meerman geeft een optreden.
1 Het concertvindt plaats in strandpaviljoen Pan-
thaRei.
Manhuistuinconcert
Dance-Big-Band The Evergreens zet de serie
Manhuistuinconcerten voort.
Deze oudste bigband van Zeeland bestaat uit
I. vijf trompetten, vier trombones, vijf saxen en
I een ritmegroep van vier man. Het genre vari-
I eert van bigband-jazz tot meer populaire mu-
I ziek. Het repertoire varieert van nummers van
I Glenn Miller en Count Basie tot Marco Borsato
en UB 40.
Manhuistuin, Zusterstraat 11, Goes, 12.00
tot 13.00 uur.
Texas Rangers
De Arnhemse feestband The Two-Bit Texas
Rangers treden op in het Goese café de Pompe.
De muziek van het vijftal vindtzijn oorsprong in
de country western, rockabilly en rock roll.
[Met hun feestnummers beloven ze er een 'fa-
Ibulousfiësta' van te maken,
po. Café de Pompe, Goes, 16.30 uur.
Koorconcert
iHet befaamde koor van het Jesus College uit
Ihet Engelse Cambridge geeft een koorconcert
lin de Sint Jacobskerk.
IHet programma bestaat grotendeels uit Engel-
Ise kathedrale muziek, vooral muziek die gezon-
Igen wordt in de zogenaamde Evensong.
I Zie elders op deze pagina
Sint Jacobskerk, Vlissingen, 15.00 uur
woensdag 2 september 1998
Gitaarfan Pieter van der Staak...grondlegger van Zwols gitaarfestival..
foto Frans Paalman
Jesus College Choir uit Cambridge...bij de top van de Engelse kathedraalkoren....
Het Jesus College Choir uit Cambridge maakt een tournee
door Nederland en België. In het kader daarvan wordt ook
de Sint-Jacobskerk in Vlissingen aangedaan. Zondag 6
september brengt het befaamde koor het programma Fes
tival Evensong, met hoogtepunten uit de Engelse kathe
draalmuziek.
door Ernst Jan Rozendaal
Dertig jaar geleden speelden de deelnemers van de Gi-
taarweken in Zwolle nog uitsluitend voor elkaar. Het wa
ren allemaal studenten uit Leeuwarden en Zwolle van
Pieter van der Staak. Er wordt nu al jaren gesproken van
de Internationale Gitaarweken, een evenement met mas-
terclasses, cursussen en concerten. Eén van de 'meesters'
dit jaar is Pieter van der Staak. De huidige organisatie
heeft de grondlegger van het gitaarfestival gestrikt voor
een masterclass ensemblespel en Segoviatechniek.
Zoals over veel Engelse kathe
draalkoren, gaat ook over dat
van het Jesus College een bijna
mythisch verhaal. Het college
en de bijbehorende klooster
omgang dateren uit de twaalf
de eeuw. Daarmee behoren ze
tot de oudste gebouwen van
Cambridge. Aan het eind van
de vijftiende eeuw zouden nog
slechts twee nonnen in het
complex hebben gewoond: de
ene hoogbejaard en de andere
zwanger. Dat was voor bis
schop John Alcock van Ely re
den om het klooster op te hef
fen en er een eigen instituut te
stichten. Dat bestond uit een
zangschool, een lagere school
en een universiteit.
Tot 1570 speelde muziek een
belangrijke rol in de diensten
van de kapel, maar daarna
vonden vrij wel uitsluitend nog
woorddiensten plaats. Tot in
1849 op initiatief van profes
sor Sir John Sutton weer een
knapenkoor werd opgericht.
Hij schonk tevens een orgel
aan de kapel. Vanaf dat mo
ment bloeide de cultuur van de
kerkmuziek in Cambridge
weer op. Naast het knapen
koor werd een gemengd koor
in het leven geroepen, samen
gesteld uit studenten van de
wereldberoemde universiteit
in Cambridge en vrijwilligers
uit de omgeving. Het koor
heeft zich in de loop der jaren
opgewerkt naar de top van de
Engelse kathedraalkoren.
Nog steeds is het zingen in de
eredienst de belangrijkste
functie van het koor, maar
daarnaast worden uitstapjes
gemaakt en cd's opgenomen.
Deze weektbegint het Jesus
College Choir aan een korte
tournee door Nederland en
België. Het koor wordt gediri
geerd door de jonge Greg Mor
ris (1976). Hij studeert mo
menteel bij dirigent Paul
Stubbings van het wereldbe
roemde Saint-Martin-in-the-
Fields. Julian Thomas is de or
ganist die het koor begeleidt.
Concert: Jesus College
Choir in de Sint-Jacobs-
kerk in Vlissingen. Zondag
6 september om 15 uur.
De Vlissingse Sint Jacobskerk, waar het Jesus College Choir
zondag zingt.
foto Lex de Meester
door Dick Laning
Al in de wieg werden zijn han
den nauwkeurig onderzocht.
Lange vingers, echte gitaar
handen, schijnt een oom ge
mompeld te hebben. De gitaai-
was hét instrument in de fami
lie van Pieter van der Staak.
Maar de jonge Pieter voelde er
niets voor. „Ik was niet be
paald begeesterd", vertelt hij.
„Dat komt omdat er in de fa
milie vooral rinkeldekinkel-
muziek werd gespeeld."
Dat heeft geduurd tot na de
Tweede Wereldoorlog. „Ik was
een jaar of 15,16 toen ik voor
het eerst gitaar speelde. Ik ont
dekte dat ik altijd alleen zat
als er familie kwam, want de
rest maakte allemaal muziek.
Ik luisterde alleen maar. Toen
ik aangaf toch ook wel een gi
taar te willen, kreeg ik er me
teen een. Alle neven en nichten
kwamen op m'n verjaardag
met een gitaarmuziekstukje.
Ik werd dan wel geacht het een
jaar later te kennen en voor te
spelen. En dan kon ik het ook.
Noten lezen leerde ik van m'n
moeder. In heel Nederland wa
ren er toen misschien vier of
vijf mensen die fatsoenlijk
klassiek gitaar speelden."
Meer dan een halve eeuw later
mag de Zwolse gitarist, docent
en componist zich tooien met
de titel 'éminence grise van de
klassieke gitaar in Nederland'.
Wftf SOMETHING BOM OH
n
door Gert Meijer
Babybird
Babybird is het alter ego van Stephen
Jones, een Brit die ooit op een zolder
kamertje met tapes heel lo-fi in de weer
was maar inmiddels een hele band om
zich heen verzameld heeft. Daarmee
maakte hij There's Something Going
On (Echo/Universal) en dat is, als je de
teksten van Babybird verder beluis
tert, het understatement van het jaar.
Babybird doet op het nieuwe album
namelijk vooral aan zelfonderzoek en
dat leidt tot een tamelijk eclectisch al
bum, waarbij hij parodiërende teksten
niet uit de weg gaat.
Dit is het werkstuk van een man die
doorlopend in de spiegel kijkt, zichzelf
observeert en ondertussen lijdt aan een
grote mate van narcisme en zelfmede
lijden tegelijkertijd. 'You're so lovable,
I'm a fuck' heet het in 'First Man On
The Sun', om even later Celine Dion te
citeren in 'You Will Always Love Me'.
Muzikaal worden we getrakteerd op de
grandeur van David Bowie en Pulp, en
de eighties-psychedelica van Echo
The Bunnymen, Julian Cope en Black.
SC'fl. Ti fat
Snoop Dogg
Kleine hondjes worden groot en dus
luistert Snoop Doggy Dogg nu naar de
naam Snoop Dogg. Een snoepie is-ie
trouwens nog steeds niet, al hebben de
moordpartijen in het gangsta-rap-cir-
cuit hem zo te horen wel wat rustiger
gemaakt. Het schijnt nog steeds gang-
sta-rap te heten wat hij op Da Game Is
To Be Sold, Not To Be Told (No Limit-
/Priority/Virgin) doet, maar de teksten
zijn toch iets vriendelijker dan voor
heen en dat geldt al helemaal voor de
muziek. Van de moddervette g-funk
van de beide eerste albums is weinig
meer over en vergeleken daarbij klinkt
deze nieuwe als een afgekloven bot.
Het wordt tijd dat het hondje weer wat
krachtvoer krijgt.
Pijnlijke gewrichten beletten
hem al sinds een aantal jaren
het spelen, maar in de wereld
van de klassieke gitaar is de
naam Van der Staak (zelf
noemde hij zich ook graag Pa
ter van der Stiek) een begrip.
Als leermeester en componist,
maar zeker ook als beij veraar
voor de emancipatie van de gi
taar. Andrés Segovia wordt al
gemeen gezien als de man die
de klassieke gitaar op de con
certpodia heeft gebracht; voor
Nederland heeft Van der Staak
een vergelijkbare rol vervuld.
De Zwolse maestro is de enige
Nederlandse leerling van de
grote Segovia. 'Ik ben een dis
cipel van de ouwe heer', grin
nikt hij. 'Toen ikeen jaar of 25
was heb ik in Hilversum in ho
tel Gooiland eens iets aan hem
voorgespeeld. Daarna moest
ik met andere kandidaat-leer
lingen in Sienna proefspelen.
Gelukkig ging het alfabetisch,
dus ik was niet meteen aan de
beurt Maar toen i k die mensen
hoorde spelen, dacht ik: 'moet
ik dat allemaal kunnen?' Op
eens klonk het 'Staak! Sidde
rend stond ik op. Segovia keek
me aan en zei: 'jou heb ik al ge
hoord, je bent aangenomen'.
Jonge mensen
De in 1987 overleden legenda
rische gitarist had het niet
slecht gezien. Want hij was
vooral geïnteresseerd in jonge
mensen die bereid waren voor
de gitaar te vechten. Van der
Staak doet dat tot op de dag
van vandaag. 'Dat is nog
steeds nodig', zegt hij stellig.
'Er zijn nog steeds speciale fes
tivals nodig voor de gitaar.
Voor de grote massa zijn er
maar een paar instrumenten
op de hele wereld: de viool en
de piano. De rest vinden ze niet
interessant. Ik zie dat als een
aanwijzing voor de beperkt
heid van het menselijk vermo
gen. Een aantal conservatoria
heeft de gitaar zelfs al weer af
geschaft. Dat heet dan bezui
nigen. Maar het is dus wel weer
de gitaar die als eerste op
straat wordt geschopt.'
Verschil
De manier waarop de vrolijke
'godfatheri'zijn instrument
moest leren beheersen, is niet
meer te vergelijken met de hui
dige conservatoriumstudies.
'Een ongelooflijk verschil, dat
is niet van dezelfde planeet',
schetst hij. 'Ik woonde een
tijdje in Parijs en ging liftend
naar Den Haag omdat ik daar
voor 25 gulden kon optreden.
Daar begrijpen ze nu niks
meer van. Maar het instru
ment zelf is in de 22ste eeuw
nog net zo moeilijk als het in de
16de eeuw was. Kunst laat
zich niet democratiseren.'
De Gitaarweken in Zwolle die
in 1969 voor het eerst door Pie
ter van der Staak werden geor
ganiseerd, ervaart hij nu voor
al als een gezellig weerzien
met 'die andere gitaargekken'.
„Het is zeker geworden wat ik
me er toen van had voorge
steld', zegt hij. 'Wat ik vooral
wilde was dat een gitarist zich
vrijer op het podium zou voe
len. Want toen kregen gitaris
ten veel te weinig kans in het
openbaar te spelen."
Zo weinig als de kleine Pieter
voor de gitaar voelde, zo dier
baar is het instrument hem la
ter geworden. Misschien heeft
het te maken met zijn fijnge
voelige gehoor: „Ik was een
bijzonder impressionabel
kind. Ik schrok van harde
stemmen. Daarmee bevond ik
mij overigens in goed gezel
schap. De familie Mozart had
kennis aan een trompettist en
als die eens langs kwam, moest
hij spelen. Maar de kleine
Wolfgang hield dan zijn han
den voor zijn oren en zei. 'och
papa, alstublief niet'."
Gitaarfestival Zwolle. Van
7 tot en met 12 september.
Met masterclasses van Pie
ter van der StaakAnnette
Kruisbrink, Stepan Rak,
Alan Thomas en Michael
Troster. Concerten van:
Stepan Rak, Jan Bartlema,
Alan Thomas, Michael
Troster met het Meander-
kwartet en de cursisten
van het festival.
Nelson/Harris
Goed voorbeeld doet volgen en dus
nam Willie Nelson voor zijn nieuwe al
bum Teatro (Island/Mercury) producer
Daniel Lanois in de arm, de man die de
carrière van Willies vrouwelijke tegen
voeter Emmylou Harris ook al nieuwe
glans gaf. Op Teatro is de aanwezigheid
van Lanois iets minder manifest. Hij is
wel volop op gitaar te horen, maar van
de wat mystieke sfeer die Lanois door
gaans op zijn producties oproept is hier
niet zoveel te merken. De Pippi Lang
kous van de countiymuziek klinkt hier
bijzonder geïnspireerd en liet zich hiel
en daar zelfs verleiden tot New Or-
leans-achtige klanken. In liefst drie
kwart van de nummers is bovendien
Emmylou Harris te horen.
'The Maker' vormt ook het slotakkoord
op Spyboy (Grapevine/PI AS), een live-
cd waannee Emmylou Harris opnieuw
aantoont, dat ze de ongekroonde ko
ningin is van de minder traditionele
country. Met in haar band coryfeeën
als gitarist Buddy Miller en bassist
Daryl Johnson brengt ze een bijzonder
aantrekkelijk repertoire van eigen en
andermans werk.
Doug Sahm
Doug Sahm gaat al mee sinds Mendoci
no, en die hit stamt uit 1969, toen zijn
bandje nog het Sir Douglas Quintet
heette. In de loop der jaren heeft hij on
der heel wat namen albums opgeno
men en op Get A Life (Munich) laat hij
zich The Texas Tornado noemen, naar
de band waar hij een paar cd's mee op
nam. Aan de muziek is veel minder ver
anderd. Ook op Get A Life is het weer
hoofdzakelijk traditionele tex-mex
dat de klok slaat, hier en daar overgo
ten met een vet country-sausje.
Aardig is vooral dat Sahm naast vaste
kompanen als Augie Meyers en pedal-
steelgitarist Tommy Detamore in twee
nummers ook een beroep doet op de
nieuwe helden van Austin Texas, The
Gourds. Het titelnummer is grappig:
'Goodbye San Francisco - Hello Am
sterdam' lekker swingend. En een
voorproefje op de tournee die het stel
binnenkort onder meer naar Neder
land voert. De fans kunnen zich alvast
opwarmen.
