Koningin kijkt niet op een uurtje PZC koninklijk bezoek 26 Vele mensen op de been in Terneuzen, Vlissingen en de Walcherse dorpen woensdag 26 augustus 1998 Luisteren naar het Scheldeloodsenkoor in Vlissingen. Vlissingen. door Richard Hoving VLISSINGEN - Het overvolle programma van koningin Beatrix biedt dinsdag op voorhand weinig ruimte voor spontane ont moetingen. Een 'brutale' vishandelaar uit Arnemuiden en een groep bewoners van verpleeghuis Der Boede in Koudekerke be wijzen het tegendeel. Het streekbezoek van de koningin aan Zeeuws-Vlaanderen en Walcheren dreigt even een race tegen de klok te worden. Exact volgens het draaiboek landt de ko ninklijke helikopter om 9.55 uur bij het be zoekerscentrum van het Verdronken Land van Saeftinge in Emmadorp. „Dat belooft wat voor de rest van de dag", merkt een er varen volger van het koninklijk huis op. Tientallen mensen, die op afstand worden gehouden door drie dranghekken en een handvol agenten, slaan de aankomst gade. foto's Ruben Oreel (Walcheren) en Charles Strijd (Zeeuws-Vlaanderen) Vijft oudere dames uit Hulst en Vogelwaar de, met oranje honkbalpetjes op het hoofd, staan vooraan. Ruim een uur staan ze al te wachten. „We zijn er ons bed voor uitgeko men", klinkt het opgewekt. Als de koningin uit de helikopter stapt, roepen ze om het hardst. „Leve de koningin. Hoera!" Uitkijkplateau Dat het draaiboek niet heilig is blijkt als er in het bezoekerscentrum over het beheer van de Westerschelde wordt gesproken. Het gesprek loopt flink uit. N a een paar minuten op het uitkijkplateau boven op de dijk te genover het bezoekerscentrum vertrekt het gezelschap in de blauwe koninklijke bus richting de haven van Perkpolder. Vanuit Perkpolder gaat het vervolgens met de loodstender Enterprise naar de voormalige veerhaven van Terneuzen. De ontvangst in Emmadorp valt in het niets Aankomst in Emmadorp. bij de honderden mensen die in Terneuzen staan te wachten. Met enige moeite wordt er een doorgang gemaakt. „Aan de kant, an ders kan de majesteit er echt niet langs", roept een agent met lichte wanhoop in zijn stem. Eenmaal van boord snelt de koningin, voorafgegaan door een legertje fotografen, naar de gereedstaande bus. De bouwput van de Westerscheldetunnel wacht. De tunnel is het laatste programmaonder deel in Zeeuws-Vlaanderen. In de bouwput gaat het over het werven van personeel voor het boorwerk dat volgend voorj aar moet be ginnen. Een maal terug in Terneuzen stapt de koningin ruim na het middaguur aan boord van de Jan Blanken om richting Vlis singen te varen. Aan de Koop manshaven in de Vlissingse binnenstad is de belangstelling op dat moment al behoorlijk. Rond half twee, de geplande aankomsttijd, is het aantal toe schouwers ge groeid tot een paar duizend. Als de Jan Blan ken om twee uur nog niet is gear riveerd worden de leden van het zeecadetten- korps ongedul dig. Kwartier meester Ronald Jansen is de hoogste in rang van de cadetten die de erehaag moeten vormen. Hij ergert zich zichtbaar aan Terneuzen, bouwput Westerscheldetunnel. het ongedisciplineerde gedrag van de jon geren en roept ze tot de orde. Terwijl de Vlissingse burgemeester J. C. Th. van der Doef wordt geïnformeerd over de nieuwe vertraging, vertelt de 11-jarige Sop hie Gerritse gedwee aan iedereen die het wil horen wat ze gaat zeggen bij het aanbieden van een bosje bloemen. „Alstublieft, majes teit." Eenmaal aan het woord verklapt Sop hie dat ze eigenlijk het liefst wil vragen hoe het met Willem-Alexander gaat. Er is alleen een probleem, vervolgt ze teleurgesteld. „Dat mag niet." Sophie houdt zich aan de afspraken als de koningin met ruim 35 minu ten vertraging arriveert. Het is onduide lijk of vishande laar Henk Marijs uit Arne muiden, die de vorstin een haring aan biedt, dat ook doet. Als de ko ningin zijn kraam passeert op weg naar het maritiem at tractiecentrum het Arsenaal, spreekt hij haar spontaan aan. „Mag ik u een haring aanbie den majesteit?" De koningin reageert zicht baar verrast. De woordenwisse ling tussen de koningin en Ma rijs gaat verlo ren in de ver baasde reacties van het publiek. De haringen vinden geen af trek. Marijs ver telt even later, als de koningin is doorgelopen, dat ze 'vriendelijk maar be slist weigerde'. „Ze had net geluncht, dus ging het over." De vishandelaar kan er wel begrip voor opbrengen. „Vol is vol hé." Geruststellend In het Arsenaal gaat het met de lift omhoog naar de uitkijktoren. Dat de ongeveer veer tig meter hoge toren beweegt ontgaat ook de koningin niet. Na een paar geruststellende woorden van burgemeester Van der Doef wordt het gesprek over de stedelijke ont wikkeling van Vlissingen vervolgd. Eenmaal weer beneden wordt het streekbe zoek voortgezet per bus. Over de drie Vlissingse boulevards en door de wijk Paau- wenburg gaat de stoet richting Koudeker ke. Ter hoogte van het verpleeghuis Der Boede houdt de koninklijke stoet halt. Bur gemeester A C. de Bruijn van Veere voegt zich bij het gezelschap in de bus. Veel haast om verder te gaan naar kasteel Westhove i Domburg wordt er vervolgens niet maakt. De bewoners van Der Boede moete worden begroet. Tientallen van hen hebbe zich samen met een aantal begeleiders aa de weg gemeld. De koningin schudt ze nage noeg allemaal de hand. De dorpen op het Walcherse platteland Zoutelande, Westkapelle, Domburg, Oost kapelle en Serooskerke - blijken uitgelope te zijn voor het koninklij k bezoekTij d om t stoppen is er in de namiddag niet meer. Al in het buurtcentrum De Zandput in Seroos kerke rond half vijf nog een keer alle t sprekspartners van de dag zijn verzameld, het streekbezoek ruim een uur uitgelopei RVD-medewerker H. Kamp maakt zich e allerminst druk om. Volgens hem is het eei goed teken. „Als de koningin het ergens in teressant vindt en meer wil weten, dan blijf ze gewoon wat langer." Oostkapelle.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1998 | | pagina 26