Guus Meeuwis geniet In Use's country klinkt weinig avontuur Trio Bier brengt smartlap op basis van rock 'nroll Carillon NI, Vanhoecke geeft een concert van een uur op het carillon in de toren van het stadhuis in Vee re. De heer Vanhoecke is beiaardier te Nijmegen en Arnhem. do. Stadhuis, Veere, 15.00 uur. Caraïbischedag |n Domburg wordt een Caraibische dag gehou den. Het evenement, dat onder meer een exotische markt om vat, wordt geopend door de Authority Brassband. Verder is er een optreden van de Dutch Rhythm Steel Show Band en rond 20.00 uur begint een Street Parade. De afslui ting is omstreeks 22.30 uur in handen van de Cocaainhas met een fire- en limboshow. Bij de horeca zijn tot één uur 's nachts live optredens, do,Stationsstraat, Domburg, 16 00 uur. Beiaard Frans Eggermont geeft een beiaardconcert van een uur. Museumplein en Manhuistuïn zijn de aange wezen plekken om dit concert te beluisteren, do. Toren Grote Kerk, Goes, 19.30 uur. Dirk Zwart De Rotterdamse organist Dirk Jansz. Zwart geeft zijn vierde concert van dit seizoen in Dreischor. Hij speelt werken van onder anderen Bach, Wi- dor, Mendelssohn. Brahms en Piernè. do. Hervormde kerk, Dreischor, 20.00 uur. In Geval van IMoot De Zeeuwse band In Geval van Noot treedt op in de openlucht. Het concert dient ter opluistering van het Mos selfestival. do Bellamypark, Vlissingen, 21.00 uur. Fragment De band Fragment is te beluisteren in Kortge- ne. Deformatie beweegt zich op het terrein van de popmuziek. do. De Pompweie, Kortgene, 21.00 uur. Dat gebeurt tijdens een r&b-party in de disco heek. do. The Nighttrain, Middelburg, 23.00 uur. (Vnko Vleugel Vleugel uit Oudelande geeft een orgel- het programma staan werken van J. P. J. S. Bach en César Franck. Anko werd in 1971 geboren in Goes en stu- het Brabants Conservatorium in Til- bij Bram Beekman. In 1996 behaalde hij diploma Docerend Musicus Orgel en in juni dit jaar het diploma Uitvoerend Musicus Het optreden maakt onderdeel uit van de middagpauzeconcerten, rr. Sint Jacobskerk, Vlissingen, 12.00 uur. Sountry jve muziek maakt onderdeel uit van een coun- ry-avond. Jaarnaast is ereen optreden van de Country Li te Dancers Noord-Beveland en kan er genoten vorden van een barbeque. t. Kerkplein, Kortgene, 19.00 uur. Scaldis Jazz Band )e Scaldis Jazz Band treedt vrijdagavond op. formatie luistert het verblijf in café-bar De r. De Boschhoek, Oostkapelle, 19.30 uur. Darkraver wordt gezien als de nummer één van Holland. werkt mee aan een Fantasia House Party in discotheek. r. The Nighttrain, Middelburg, 23.00 uur. lees van Eersel geeft een concert van een uur p het carillon in de toren van het stadhuis te 'eere. |an Eersel isstadsbeiaardiervan Veere en Zie- kzee. a. Stadhuis, Veere, 19.00 uur. iuus Meeuwis anger Guus Meeuwis treedt op in het familie- istaurant. 'oor de begeleiding heeft hij zijn band Vagant Zie ook elders op deze pagina, Roompot Beach Resort, Kamperland, 21.00 Parel heater De Parel beleeft een Zeeuwse muziek- vond. let voorprogramma komt voor rekening van e band The PER, die zowel plugged als un- lugged progressieve gitaarrock brengt. Er van dit optreden video-opnamen ge laakt. Hoofdact van de avond is hierna het wartet Blpf. De Parel, Domburg, 21.30 uur. ladio 10 Gold e Radio 10 Gold Show is aanwezig ter gele enheid van de Visserijdagen. ot 16.30 uurzijn er optredens van Albert West, larco Marlé en Arie Ribbens, afgewisseld met pellatjes. De presentatie is in handen van Ja- 3b Hut, J. Oranjeplein, Breskens, 14.00 uur aap Zwart rganist Jaap Zwart jr uit Hattem geeft een eze kleinzoon van de vermaarde organist Jan wan speelt op het Proper-orgel werken van Walther, J. L. Krebs, J. S. Bach, A. Pomper, Gigout, A. Guiimant, A. de Kierk en J. Zwart, Gereformeerde kerk. Vrouwenpolder, uur. van den Driest leidt wederom de Maan- agavondzang. ledewerking aan deze samenzangavond ver- nen deze keer Hendrie Westra op marimba en arry Hamer oporgel. ia. Gereformeerde kerk. Haamstede, 20.00 ioorschool e jongens van de Zeeuwse Koorschool geven sn toeristenconcert. et is dit jaar voor de vijfentwintigste keer dat reeks van dergelijke concerten wordt gege id Maria Magdalenakerk, Goes, 11.00 uur. et wekelijkse marktconcert op het orgel in de rote Kerk beleeft de laatste aflevering van de- zomer. rganist Kees van Eersel improviseert op the- liet publiek hem vijf minuten van te vo aanreikt. Grote Kerk, Goes, 12.30 uur. amminga oerd Tammïnga bespeelt gedurende een uur !t carillon. imminga is stadsbeiaardier van Goes. Grote Kerk. Goes, 13.30 uur. an de Viet m de Viel geeft een orgelconcert. 5 Viet is organist te Steenbergen en Bergen )Zoom. Nieuwe Kerk, Zierikzee, 15.00 uur. rvvin Wiersinga de serie zomeravond-orgelconcerten is het beurt aan Erwin Wiersinga. programma van deze organist uit Roden werken van Johann Sebastian Bach 685-1750), Georg Böhm (1661-1733), Johann Reinken (1623-1722), Pierre Dumage 6/4-1751Antonio Vivaldi (1678-1741) en Boëly (1785:1858). Nieuwe Kerk, Middelburg, 20.00 uur. Mark Lanegan Terwijl het rond de Screaming Trees veel te rustig is (niet voort niets behoort hun 'Sweet Oblivion' tot mijn stan daarduitrusting op iedere reis), komt zanger Mark Lanegan elke twee jaar keurig met een nieuw solo-album. En dat niet alleen: Mark lijkt zich per cd nog te verbeteren. Zodat zijn derde, Scraps At Midnight (SubPop/Beggars Banquet/PIAS) wellicht straks ook met mij mee op reis moet. Op Scraps At Midnight heeft Lanegan de juiste balans gevonden tussen akoestische en elektidsche pop. Nou ja, pop, het album is een mengeling van folk, blues en rock, de ingrediënten zeg maar waarmee hij al experimenteerde toen de Screaming Trees nog veronder steld werden gewoon grunge te maken. Lanegan trekt die lijn op zijn solo-pla ten door. Hier geen grunge-achtige in vulling, maar een veelal semi-akoesti- sche blik in zijn ziel. Intimiteit en intensiteit zijn hier de sleutelwoorden: met zijn bijna haperende stem is hij de vleesgeworden breekbaarheid. Met het nodige avontuur, gelukkig wel: leg de instrumentale surf in opener 'Hospital Roll Call" maar naast de Zeppelin-ach- tige folk in het afsluitende 'Because Of This' Mark Lanegan klinkt op Scraps At Midnight geïnspireerder dan ooit. Nu staat er nog een sticker op zijn cd dat hij de zanger is van de Screaming Trees. Nog even en op de cd's van Screaming Trees staat een sticker dat het hier de band van Mark Lanegan be treft. Midnight Oil Midnight Oil laat er op haar nieuwe al bum Redneck Wonderland (Columbia/ Sony Music) geen gras over groeien. Het openings- tevens titelnummer dondert met veel geweld je kamer bin nen en de opvolger 'Concrete' klinkt ook al net zo beton als de titel deed ver moeden. De Aussies willen kennelijk snel afrekenen met de kritieken op de stuurloze voorganger 'Breathe', en dat lukt ze redelijk. Midnight Oil klinkt hier in ieder geval een stuk zelfverze kerder dan we de laatste jaren van ze gewend waren en bovendien schuwen ze het avontuur niet. Dat neemt niet weg dat het geheel een wat rommelige aanblik biedt, waardoor sommige stukken klinken als het resultaat van een onvoltooide zoektocht. Tamelijk onverwacht en daardoor grappig is de Brian Wilson-achtige koers in 'Drop In the Ocean', maar een sferische poging als 'Safety Chain Blues', met veel vio len, is beter. Verwacht hier geen nieuwe Beds Are Burning, verwacht ook geen band die opnieuw het succes naar haar hand zet. Maar een band die een moedi ge poging doet om oude en nieuwe rockinvloeden samen tc laten vloeien. En daarmee uit het dal krabbelt. Ringo Starr Ooit, een jaar of vijfentwintig geleden, scoorde Ringo Starr een hit metPhoto graph". Dat nummer spookt met enige regelmaat door m'n hoofd bij het be luisteren van Vertical Man (Mercury), Ringo's eerste nieuwe cd in acht jaar. Wie daaruit de conclusie trekt dat er in het muzikale leven van Ringo in een kwart eeuw niets veranderd is, heeft het bij het rechte eind. Dertien num mers lang zingt hij op vrolijke wijze over levens en liefdes, alles voorzien van het pretentieloze sausje dat Starr al jaren typeert. Zelfs het aloude 'Love Me Do' keert terug. Achter de micro foon wordt Ringo bijgestaan door een schieronafzienabrerij giganten (onder wie Steven Tyler. Ozzy Osbourne, Ala- nis Morissette, Tom Petty en Scolt Wei land) en muzikaal is er hulp van onder anderen Joe Walsh, Brian Wilson en zijn ex-bandleden Paul McCartney en George Harrison. Bij een beroemde muzikant wil iedereen wel even buur ten, immers. Vertical Man wordt er niet aantrekkelijker van. Hooguit nuttiger voor een spelletje Wie-is-wie? Ilse DeLange Zo in één keer was ze er, althans, zo leek het. Almelose Ilse de Lange was na tuurlijk al wat langer bekend in het va derlandse country-circuit, maar toen ze een rechtstreeks contract tekende met Warner Nashville, haar naam ver anderde in Ilse DeLange en de single 'I'm Not So Tough' uitbracht, ontdekte de rest van Nederland haar ook. Dat Il se een contract tekende én haar de- buut-cd opnam in Nashville is niet eens zo vreemd. World Of Hurt (Warner Bros.) bevat de country-flavored mu ziek waar Amerikanen gek op zijn en die eerder al Drentse Erikah Karst naai de overkant van de plas voerde. Coun try met een lichte pop-inslag, zonder al teveel dobro's en pedal steels, maar - helaas - ook zonder al teveel body. De pijn, die de albumtitel suggereert hoor jc in de stem van Ilse niet terug Produ cer Barry Beckett, toch niet de eerste de beste, maakte met Ilse een tamelijk gladde en weinig avontuurlijke plaat, en dat terwijl ze in 'I'm Not So Tough' liet horen hoe ze het ook kan DeLange schreef vier nummers op World Of Hurt (mede) zelf, iets wat veel van haar gen regenoten niet kumien zeggen. Mis schien dat daar in de loekomst de winst voor Ilse ligt, want die nummers zijn bepaald niet de slechtste. Het fenomeen van een hulpeloos kapseizende eendags vlieg in het amusement is de zanger Guus Meeuwis be spaard gebleven. Dat ligt aan hemzelf, niet aan ons. Hij is niet weg te krijgen. Ook als je het gevoel hebt dat je een tijdje iets minder vaak wat van en over hem verneemt, is hij er opeens weer. Zoals met de cd Schilderij. Het duurde even voordat hij er aan dacht om er een single van te trek ken... Dat is typisch Meeuwis: de pretentie van het preten tieloze. Het mag allemaal wel, graag zelfs, maar zo nodig hoeft hij nou ook weer niet. door Jacques J. d'Ancona Zorgeloos is hij niet. Hoog stens een tikje nonchalant. Het genieten van het zingen en de optredens staat bij Guus Meeuwis voorop. Hij moet zich er echt toe zetten na te denken over het materiaal voor een volgende cd. „Professioneel gezien is het niet goed dat er een gat valt en een single te lang uitblijft. Dat hoort niet in dit vak. De mensen moet je steeds overtuigen dat je er nog bent. Dat vergeten we wel eens", stelt hij met kritisch in zicht vast. Als fans na afloop van een bruisend-woest live concert in een discotheek of een feestzaal om foto's zeuren, blijven ze vaak met lege handen en volle harten staan. Guus Meeuwis meldt dan met een veroveren de glimlach dat hij de foto's weer eens thuis heeft gelaten. Vergeten. „Nee, daar zijn we niet zo goed in. We lachen onderweg in de bus veel met de jongens, de vrienden in de band. We heb ben het druk, doen vaak in een weekeinde vier optredens, maar op zakelijke punten moet manager Willem van Schijndel wel eens ingrijpen". Zijn vriendin Valerie werkt op het kantoor van het manage ment. In de contactuele zake lijke sector zijn de afstanden dus gering. Guus Meeuwis be hoeft er bovendien nauwelijks iets voor te ondernemen om in de publiciteit te raken. De jon gens en de meisjes van de me dia hebben hem graag in de programma's op radio en tv. Daar zijn twee redenen voor: hij is leuk en heeft nog iets ver standigs te vertellen ook. Rechtenstudie De zanger en tekstdichter Guus Meeuwis komt er voorlo- pig waarschijnlijk niet aan toe zijn rechtenstudie even af te maken. Aandacht en succes zitten hem op dat punt enigs zins in de weg. Hij neemt en heeft de tijd. Dit in tegenstel ling tot zijn broer Mare (even eens rechten) die afgestudeerd is, maar desondanks de ruimte vindt serieus en ingrijpend bij te dragen aan het repertoire van de club. Via een hotelwip in Vlaanderen kwam Guus een jaar of drie geleden op het idee een lied te schrijven waarin een bed, de restanten van een fles wijn en een hoopje kle dingstukken een situatie schetsten die ons aansprak. Dat liedje over die NACHT dééd het, omdat het een men geling bevatte van suggestieve romantiek met een lekkere melodie op een tekst in mooie, duidelijke beelden. Niet té moeilijk, maar op afstand be ter dan de geijkte broddelrij- men van veel collega's. Wat heeft de Brabantse zanger Guus Meeuwis dat anderen net niet hebben? Dat jolige, onge compliceerde misschien, het 'gewone' ook, en vooral niets van de verwende vedette wiens schoenen te klein zijn geworden. Bij een fles port taxeert hij na afloop van zijn show met de vijf makkers hoe snel het ge gaan is met het verschijnsel Guus Meeuwis Vagant. Heel snel, schijnbaar moeiteloos. Zijn eerste hit werd vrij spoe dig gevolgd door een caba retesk vers over een ontmoe ting op een perron, Per Spoor. Wederom een eenvoudig idee, briljant uitgewerkt in een ver haal met een begin en een slot. Het Kedéng Kedéng ritme Guus Meeuwis: „De mensen moetje steeds overtuigen datje er nog bent." foto Roland de Bruin wordt overal meegebruld, in stadions waar duizenden bij een zijn, of in discotheken waar het eveneens een killer is. Dat nummer verkocht destijds binnen enkele weken 90.000 exemplaren. In totaal zit hij op zo'n 300.000 stuks. Het gaat lekker. De Dikke Lui Band uit Sneek maakte in maart '96 een vari ant op Kedéng Kedéng in de vorm van Lekker Ding Lekker DingStoephoeren toen kwam Meeuwis toch juridisch in ac tie. Hij vond de parodie scha delijk voor zijn reputatie en zijn omzet. Problemen zijn er verder nooit geweest. De agenda voor dit jaar zit vol met optredens voor uiteenlopende gelegenheden. De dubbel single 't Dondert en 't Bliksemt op tekst van de twee broertjes Meeuwis, Rob bert Schrijen en Erwin Boe- renkamps (plus een karaoke- versie voor de liefhebbers) be reikte een aardige notering, evenals de jongste single Ik wil met je. En dat is een facet waarmee Guus zich tegen woordig toch een beetje bezig houdt, omdat het bij het vak hoort... Niet elk nummer is van eigen fabrikaat. Meeuwis heeft iets met het oude lied van Joost Nuissl (tegenwoordig theater directeur in Amsterdam), Ik ben zo blij dat ik je niet verge ten ben. Ook het repertoire van Boudewijn de Groot is hem aan het hart gebakken. Van daar zijn vertolking van Jim my (Hoe sterk is de eenzame fietser). Maar eigenwerk flo reert, inclusief het klaterende Een twee drie waarbij Mare als therapeutisch bewegingsad viseur zelfs de lauwste zaal tot gymnastische actie dwingt met rek- en strekoefeningen. Mag je concluderen dat Guus Meeuwis in navolging van Borsato, Gordon, Joling, Ney- man, De Nijs en anderen dus een theatertournee over weegt? „Nee. Zover zijn we nog niet. Ik heb er wel eens over nage dacht. We doen zo nu en dan inderdaad een optreden in een schouwburg. Maar het ligt in gewikkelder. Theater moet je verdienen. Het werkt anders dan in een massa of in een dis cotheek, daar ben ik me van bewust. We zijn er nog niet he lemaal aan toe". Guus Meeuwis en Vagant treden zaterdagavond op in familierestaurant Room pot Beach Resort in Kam perland, aanvang 21.00 uur. Bij de eerste cd Verspilde Tranen bestond Trio Bier nog ge woon uit vier man. Je bent een trio of je bent het niet. Bij de lancering van de opvolger Dans Met Mij zijn ze met z'n zessen. Zes mannen van de smartlap op rock 'n rollbasis en met een vleugje tex-mex. Trio Bier, gezellig in een sixpack. Maar met vijf man op de foto, dat wel. door Ton Ouwehand Trio Bier zingt het levenslied op basis van rock 'n roll, met een vleugje tex-mex. Het is een soort Rowwen Hèze, maar dan verstaanbaar. Wie wil horen hoe het klinkt hoeft tegen woordig alleen de radio maar aan te zetten. De cd Dans Met Mij en vooral de single met de toepasselijke naam Regentijd wordt flink gedraaid. Het inmiddels zeskoppige 'trio' heeft inderdaad ooit uit drie man bestaan. Zanger Jan Eilander (39) geeft het ruiter lijk toe. Dat was vijf jaar terug. Met twee vrienden ging hij naar Antwerpen: Trio Bier. Op straat liedjes zingen van de Zangeres Zonder Naam. Van de opbrengst zouden ze zich vol laten lopen met het in de groepsnaam vermelde vocht. Eilander vond het allemaal prachtig. Henk Jonkers, toen drummer van Fatal Flowers, ook maar die liet het bij die ene keer. De derde man was eigen lijk kapitein op de grote vaart van z'n vak. Die moest weer richting ruime sop. Weg trio. Maar Eilander wist wat-ie wou. Zijn zwager Roelf ter Veld kwam in beeld. Een erva ren muzikant, want hij speelde bas in een rock 'n' roll-bandje. Die werd de gitarist. Datzelfde RINCO STARR door Gert Meijer bandje bevatte meer bruikba re leden. De gitarist bijvoor beeld, Rini Dobbelaar Die had als kind accordeon gespeeld. Zo iemand hadden ze net no dig, een accordeonist. Trio Bier was weer met z'n drieën. Ze hadden geen drummer. Dat sloeg nergens op, stelden ze vast. Het eerder genoemde rock 'n' rollbandje stond op nieuw een lid af: drummer Rob Ero. „We hadden een bassist die gitaar was gaan spelen en een gitarist die accordeonist was geworden Samen met de drummer die alleen een snare- trommel gebruikte, speelden we heel veel op straat. Tussen allerlei schuifdeuren hebben we gestaan en feesten, veel feesten. En het sloeg altijd aan wat we deden.'" Repertoire Het repertoire bestond vooral uit eigen opvattingen van be staande levensliederen. Tot het moment dat accordeonist Rini Dobbelaar zich realiseer de dat hij zelf betere liedjes kon maken dan de stukken die het 'trio' coverde. „We gingen steeds meer eigen liedjes spelen. En die sloegen duidelijk beter aan dan de co vers. Op een gegeven moment kreeg Thé Lau een bandje van ons in handen. Hij draaide dat vaak als hij met de Scene op pad ging. Hij vond dat we maar eens een cd moesten ma ken." Thé Lau praatte voor Trio Bier een contract los bij Columns Discs in Friesland, een platen maatschappij die vooral bekend was van cd's die bij drogisterijketens op de balie stonden. En Lau zelf dook met de mannen van "bier" de studio in. Jan Eilander, midden-der tigertoen, journalist, tv-ma- ker, schrijver van de biografie van Herman Brood, had zich zelf wel wat volwassener inge schat. Maar met een zelfge maakte cd veranderde hij tot zijn eigen verbazing in een jochie dat z'n jongensdroom zag uitkomen. De wereld zou er vanaf nu wel even anders uit komen te zien, meende hij. Dat viel tegen ..Er gebeurde hele maal niets. De cd viel in een soort vacuüm. De platenmaat schappij had geen geld meer voor promotie. En dan zit je met een cd, waar niemand het bestaan van weet. Na een paar maanden was de maatschap pij zelfs failliet. We waren nog net op tijd om ons eigen spul terug te kopen." Aandacht Maar blues kruipt toch waar het niet gaan kan. Deze Ver spilde Tranen bleek een hal jaar later toch geen verspilde moeite te zijn geweest. Via cd- spelers van enkele belangrijke mensen kwam de cd toch on der de aandacht. De pers raak te laaiend enthousiast en in een enkel geval werd de cd zelfs tot 'beste Nederlandsta lige plaat van het jaar' ver klaard. De molen rondom de band loopt inmiddels heel wat ge smeerder. Trio Bier is met saxofonist Koos Prins en gita rist Cor van der Berg uitge breid tot een 'sixpack' dat door platenmaatschappij Warner als hun paradepaardje wordt gekoesterd. Er zijn zelfs plan nen om de eerste cd opnieuw uit te brengen. Curieus, want als journalist had Eilander ooit in HP een vlammend arti kel geschreven toen dezelfde maatschappij (destijds WEA geheten) op een gegeven mo ment alle Nederlandse arties ten aan de dijk zette Wie de muziek van Trio Bier hoort, hoort gezelligheid. Maar volgens Eilander is er wel degelijk sprake van een boodschap. „We hebben sym pathie voor mensen die aan de zelfkant van de maatschappij zitten. Daar gaan de meeste liedjes over. We vinden ook dat teksten mooi moeten zijn. We vinden de teksten heel belang rijk. Maar ik geef toe dat we bij optredens wel eens de neiging hebben om ons te verliezen in het plezier van het muziekma- ken. Maar wat we spelen is ze ker niet alleen lang leve de lol." Trio Bier treedt zondag middag (16.00 uurop in het Museumpark in Rotter dam. woensdag 5 augustus 1998

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1998 | | pagina 43