Guus Meeuwis geniet
In Use's country klinkt weinig avontuur
Trio Bier brengt smartlap
op basis van rock 'nroll
Carillon
NI, Vanhoecke geeft een concert van een uur
op het carillon in de toren van het stadhuis in
Vee re.
De heer Vanhoecke is beiaardier te Nijmegen
en Arnhem.
do. Stadhuis, Veere, 15.00 uur.
Caraïbischedag
|n Domburg wordt een Caraibische dag gehou
den.
Het evenement, dat onder meer een exotische
markt om vat, wordt geopend door de Authority
Brassband. Verder is er een optreden van de
Dutch Rhythm Steel Show Band en rond
20.00 uur begint een Street Parade. De afslui
ting is omstreeks 22.30 uur in handen van de
Cocaainhas met een fire- en limboshow. Bij de
horeca zijn tot één uur 's nachts live optredens,
do,Stationsstraat, Domburg, 16 00 uur.
Beiaard
Frans Eggermont geeft een beiaardconcert
van een uur.
Museumplein en Manhuistuïn zijn de aange
wezen plekken om dit concert te beluisteren,
do. Toren Grote Kerk, Goes, 19.30 uur.
Dirk Zwart
De Rotterdamse organist Dirk Jansz. Zwart
geeft zijn vierde concert van dit seizoen in
Dreischor.
Hij speelt werken van onder anderen Bach, Wi-
dor, Mendelssohn. Brahms en Piernè.
do. Hervormde kerk, Dreischor, 20.00 uur.
In Geval van IMoot
De Zeeuwse band In Geval van Noot treedt op
in de openlucht.
Het concert dient ter opluistering van het Mos
selfestival.
do Bellamypark, Vlissingen, 21.00 uur.
Fragment
De band Fragment is te beluisteren in Kortge-
ne.
Deformatie beweegt zich op het terrein van de
popmuziek.
do. De Pompweie, Kortgene, 21.00 uur.
Dat gebeurt tijdens een r&b-party in de disco
heek.
do. The Nighttrain, Middelburg, 23.00 uur.
(Vnko Vleugel
Vleugel uit Oudelande geeft een orgel-
het programma staan werken van J. P.
J. S. Bach en César Franck. Anko
werd in 1971 geboren in Goes en stu-
het Brabants Conservatorium in Til-
bij Bram Beekman. In 1996 behaalde hij
diploma Docerend Musicus Orgel en in juni
dit jaar het diploma Uitvoerend Musicus
Het optreden maakt onderdeel uit van de
middagpauzeconcerten,
rr. Sint Jacobskerk, Vlissingen, 12.00 uur.
Sountry
jve muziek maakt onderdeel uit van een coun-
ry-avond.
Jaarnaast is ereen optreden van de Country Li
te Dancers Noord-Beveland en kan er genoten
vorden van een barbeque.
t. Kerkplein, Kortgene, 19.00 uur.
Scaldis Jazz Band
)e Scaldis Jazz Band treedt vrijdagavond op.
formatie luistert het verblijf in café-bar De
r. De Boschhoek, Oostkapelle, 19.30 uur.
Darkraver wordt gezien als de nummer één
van Holland.
werkt mee aan een Fantasia House Party in
discotheek.
r. The Nighttrain, Middelburg, 23.00 uur.
lees van Eersel geeft een concert van een uur
p het carillon in de toren van het stadhuis te
'eere.
|an Eersel isstadsbeiaardiervan Veere en Zie-
kzee.
a. Stadhuis, Veere, 19.00 uur.
iuus Meeuwis
anger Guus Meeuwis treedt op in het familie-
istaurant.
'oor de begeleiding heeft hij zijn band Vagant
Zie ook elders op deze pagina,
Roompot Beach Resort, Kamperland, 21.00
Parel
heater De Parel beleeft een Zeeuwse muziek-
vond.
let voorprogramma komt voor rekening van
e band The PER, die zowel plugged als un-
lugged progressieve gitaarrock brengt. Er
van dit optreden video-opnamen ge
laakt. Hoofdact van de avond is hierna het
wartet Blpf.
De Parel, Domburg, 21.30 uur.
ladio 10 Gold
e Radio 10 Gold Show is aanwezig ter gele
enheid van de Visserijdagen.
ot 16.30 uurzijn er optredens van Albert West,
larco Marlé en Arie Ribbens, afgewisseld met
pellatjes. De presentatie is in handen van Ja-
3b Hut,
J. Oranjeplein, Breskens, 14.00 uur
aap Zwart
rganist Jaap Zwart jr uit Hattem geeft een
eze kleinzoon van de vermaarde organist Jan
wan speelt op het Proper-orgel werken van
Walther, J. L. Krebs, J. S. Bach, A. Pomper,
Gigout, A. Guiimant, A. de Kierk en J. Zwart,
Gereformeerde kerk. Vrouwenpolder,
uur.
van den Driest leidt wederom de Maan-
agavondzang.
ledewerking aan deze samenzangavond ver-
nen deze keer Hendrie Westra op marimba en
arry Hamer oporgel.
ia. Gereformeerde kerk. Haamstede, 20.00
ioorschool
e jongens van de Zeeuwse Koorschool geven
sn toeristenconcert.
et is dit jaar voor de vijfentwintigste keer dat
reeks van dergelijke concerten wordt gege
id Maria Magdalenakerk, Goes, 11.00 uur.
et wekelijkse marktconcert op het orgel in de
rote Kerk beleeft de laatste aflevering van de-
zomer.
rganist Kees van Eersel improviseert op the-
liet publiek hem vijf minuten van te vo
aanreikt.
Grote Kerk, Goes, 12.30 uur.
amminga
oerd Tammïnga bespeelt gedurende een uur
!t carillon.
imminga is stadsbeiaardier van Goes.
Grote Kerk. Goes, 13.30 uur.
an de Viet
m de Viel geeft een orgelconcert.
5 Viet is organist te Steenbergen en Bergen
)Zoom.
Nieuwe Kerk, Zierikzee, 15.00 uur.
rvvin Wiersinga
de serie zomeravond-orgelconcerten is het
beurt aan Erwin Wiersinga.
programma van deze organist uit Roden
werken van Johann Sebastian Bach
685-1750), Georg Böhm (1661-1733), Johann
Reinken (1623-1722), Pierre Dumage
6/4-1751Antonio Vivaldi (1678-1741) en
Boëly (1785:1858).
Nieuwe Kerk, Middelburg, 20.00 uur.
Mark Lanegan
Terwijl het rond de Screaming Trees
veel te rustig is (niet voort niets behoort
hun 'Sweet Oblivion' tot mijn stan
daarduitrusting op iedere reis), komt
zanger Mark Lanegan elke twee jaar
keurig met een nieuw solo-album. En
dat niet alleen: Mark lijkt zich per cd
nog te verbeteren. Zodat zijn derde,
Scraps At Midnight (SubPop/Beggars
Banquet/PIAS) wellicht straks ook
met mij mee op reis moet.
Op Scraps At Midnight heeft Lanegan
de juiste balans gevonden tussen
akoestische en elektidsche pop. Nou ja,
pop, het album is een mengeling van
folk, blues en rock, de ingrediënten zeg
maar waarmee hij al experimenteerde
toen de Screaming Trees nog veronder
steld werden gewoon grunge te maken.
Lanegan trekt die lijn op zijn solo-pla
ten door. Hier geen grunge-achtige in
vulling, maar een veelal semi-akoesti-
sche blik in zijn ziel. Intimiteit en
intensiteit zijn hier de sleutelwoorden:
met zijn bijna haperende stem is hij de
vleesgeworden breekbaarheid. Met het
nodige avontuur, gelukkig wel: leg de
instrumentale surf in opener 'Hospital
Roll Call" maar naast de Zeppelin-ach-
tige folk in het afsluitende 'Because Of
This' Mark Lanegan klinkt op Scraps
At Midnight geïnspireerder dan ooit.
Nu staat er nog een sticker op zijn cd
dat hij de zanger is van de Screaming
Trees. Nog even en op de cd's van
Screaming Trees staat een sticker dat
het hier de band van Mark Lanegan be
treft.
Midnight Oil
Midnight Oil laat er op haar nieuwe al
bum Redneck Wonderland (Columbia/
Sony Music) geen gras over groeien.
Het openings- tevens titelnummer
dondert met veel geweld je kamer bin
nen en de opvolger 'Concrete' klinkt
ook al net zo beton als de titel deed ver
moeden. De Aussies willen kennelijk
snel afrekenen met de kritieken op de
stuurloze voorganger 'Breathe', en dat
lukt ze redelijk. Midnight Oil klinkt
hier in ieder geval een stuk zelfverze
kerder dan we de laatste jaren van ze
gewend waren en bovendien schuwen
ze het avontuur niet. Dat neemt niet
weg dat het geheel een wat rommelige
aanblik biedt, waardoor sommige
stukken klinken als het resultaat van
een onvoltooide zoektocht. Tamelijk
onverwacht en daardoor grappig is de
Brian Wilson-achtige koers in 'Drop In
the Ocean', maar een sferische poging
als 'Safety Chain Blues', met veel vio
len, is beter. Verwacht hier geen nieuwe
Beds Are Burning, verwacht ook geen
band die opnieuw het succes naar haar
hand zet. Maar een band die een moedi
ge poging doet om oude en nieuwe
rockinvloeden samen tc laten vloeien.
En daarmee uit het dal krabbelt.
Ringo Starr
Ooit, een jaar of vijfentwintig geleden,
scoorde Ringo Starr een hit metPhoto
graph". Dat nummer spookt met enige
regelmaat door m'n hoofd bij het be
luisteren van Vertical Man (Mercury),
Ringo's eerste nieuwe cd in acht jaar.
Wie daaruit de conclusie trekt dat er in
het muzikale leven van Ringo in een
kwart eeuw niets veranderd is, heeft
het bij het rechte eind. Dertien num
mers lang zingt hij op vrolijke wijze
over levens en liefdes, alles voorzien
van het pretentieloze sausje dat Starr
al jaren typeert. Zelfs het aloude 'Love
Me Do' keert terug. Achter de micro
foon wordt Ringo bijgestaan door een
schieronafzienabrerij giganten (onder
wie Steven Tyler. Ozzy Osbourne, Ala-
nis Morissette, Tom Petty en Scolt Wei
land) en muzikaal is er hulp van onder
anderen Joe Walsh, Brian Wilson en
zijn ex-bandleden Paul McCartney en
George Harrison. Bij een beroemde
muzikant wil iedereen wel even buur
ten, immers. Vertical Man wordt er niet
aantrekkelijker van. Hooguit nuttiger
voor een spelletje Wie-is-wie?
Ilse DeLange
Zo in één keer was ze er, althans, zo leek
het. Almelose Ilse de Lange was na
tuurlijk al wat langer bekend in het va
derlandse country-circuit, maar toen
ze een rechtstreeks contract tekende
met Warner Nashville, haar naam ver
anderde in Ilse DeLange en de single
'I'm Not So Tough' uitbracht, ontdekte
de rest van Nederland haar ook. Dat Il
se een contract tekende én haar de-
buut-cd opnam in Nashville is niet eens
zo vreemd. World Of Hurt (Warner
Bros.) bevat de country-flavored mu
ziek waar Amerikanen gek op zijn en
die eerder al Drentse Erikah Karst naai
de overkant van de plas voerde. Coun
try met een lichte pop-inslag, zonder al
teveel dobro's en pedal steels, maar -
helaas - ook zonder al teveel body. De
pijn, die de albumtitel suggereert hoor
jc in de stem van Ilse niet terug Produ
cer Barry Beckett, toch niet de eerste de
beste, maakte met Ilse een tamelijk
gladde en weinig avontuurlijke plaat,
en dat terwijl ze in 'I'm Not So Tough'
liet horen hoe ze het ook kan DeLange
schreef vier nummers op World Of Hurt
(mede) zelf, iets wat veel van haar gen
regenoten niet kumien zeggen. Mis
schien dat daar in de loekomst de winst
voor Ilse ligt, want die nummers zijn
bepaald niet de slechtste.
Het fenomeen van een hulpeloos kapseizende eendags
vlieg in het amusement is de zanger Guus Meeuwis be
spaard gebleven. Dat ligt aan hemzelf, niet aan ons. Hij is
niet weg te krijgen. Ook als je het gevoel hebt dat je een
tijdje iets minder vaak wat van en over hem verneemt, is
hij er opeens weer. Zoals met de cd Schilderij. Het duurde
even voordat hij er aan dacht om er een single van te trek
ken... Dat is typisch Meeuwis: de pretentie van het preten
tieloze. Het mag allemaal wel, graag zelfs, maar zo nodig
hoeft hij nou ook weer niet.
door Jacques J. d'Ancona
Zorgeloos is hij niet. Hoog
stens een tikje nonchalant. Het
genieten van het zingen en de
optredens staat bij Guus
Meeuwis voorop. Hij moet zich
er echt toe zetten na te denken
over het materiaal voor een
volgende cd. „Professioneel
gezien is het niet goed dat er
een gat valt en een single te
lang uitblijft. Dat hoort niet in
dit vak. De mensen moet je
steeds overtuigen dat je er nog
bent. Dat vergeten we wel
eens", stelt hij met kritisch in
zicht vast.
Als fans na afloop van een
bruisend-woest live concert in
een discotheek of een feestzaal
om foto's zeuren, blijven ze
vaak met lege handen en volle
harten staan. Guus Meeuwis
meldt dan met een veroveren
de glimlach dat hij de foto's
weer eens thuis heeft gelaten.
Vergeten.
„Nee, daar zijn we niet zo goed
in. We lachen onderweg in de
bus veel met de jongens, de
vrienden in de band. We heb
ben het druk, doen vaak in een
weekeinde vier optredens,
maar op zakelijke punten
moet manager Willem van
Schijndel wel eens ingrijpen".
Zijn vriendin Valerie werkt op
het kantoor van het manage
ment. In de contactuele zake
lijke sector zijn de afstanden
dus gering. Guus Meeuwis be
hoeft er bovendien nauwelijks
iets voor te ondernemen om in
de publiciteit te raken. De jon
gens en de meisjes van de me
dia hebben hem graag in de
programma's op radio en tv.
Daar zijn twee redenen voor:
hij is leuk en heeft nog iets ver
standigs te vertellen ook.
Rechtenstudie
De zanger en tekstdichter
Guus Meeuwis komt er voorlo-
pig waarschijnlijk niet aan toe
zijn rechtenstudie even af te
maken. Aandacht en succes
zitten hem op dat punt enigs
zins in de weg. Hij neemt en
heeft de tijd. Dit in tegenstel
ling tot zijn broer Mare (even
eens rechten) die afgestudeerd
is, maar desondanks de ruimte
vindt serieus en ingrijpend bij
te dragen aan het repertoire
van de club. Via een hotelwip
in Vlaanderen kwam Guus een
jaar of drie geleden op het idee
een lied te schrijven waarin
een bed, de restanten van een
fles wijn en een hoopje kle
dingstukken een situatie
schetsten die ons aansprak.
Dat liedje over die NACHT
dééd het, omdat het een men
geling bevatte van suggestieve
romantiek met een lekkere
melodie op een tekst in mooie,
duidelijke beelden. Niet té
moeilijk, maar op afstand be
ter dan de geijkte broddelrij-
men van veel collega's.
Wat heeft de Brabantse zanger
Guus Meeuwis dat anderen net
niet hebben? Dat jolige, onge
compliceerde misschien, het
'gewone' ook, en vooral niets
van de verwende vedette
wiens schoenen te klein zijn
geworden.
Bij een fles port taxeert hij na
afloop van zijn show met de
vijf makkers hoe snel het ge
gaan is met het verschijnsel
Guus Meeuwis Vagant. Heel
snel, schijnbaar moeiteloos.
Zijn eerste hit werd vrij spoe
dig gevolgd door een caba
retesk vers over een ontmoe
ting op een perron, Per Spoor.
Wederom een eenvoudig idee,
briljant uitgewerkt in een ver
haal met een begin en een slot.
Het Kedéng Kedéng ritme
Guus Meeuwis: „De mensen moetje steeds overtuigen datje er
nog bent." foto Roland de Bruin
wordt overal meegebruld, in
stadions waar duizenden bij
een zijn, of in discotheken
waar het eveneens een killer is.
Dat nummer verkocht destijds
binnen enkele weken 90.000
exemplaren. In totaal zit hij op
zo'n 300.000 stuks. Het gaat
lekker.
De Dikke Lui Band uit Sneek
maakte in maart '96 een vari
ant op Kedéng Kedéng in de
vorm van Lekker Ding Lekker
DingStoephoeren toen kwam
Meeuwis toch juridisch in ac
tie. Hij vond de parodie scha
delijk voor zijn reputatie en
zijn omzet.
Problemen zijn er verder nooit
geweest. De agenda voor dit
jaar zit vol met optredens voor
uiteenlopende gelegenheden.
De dubbel single 't Dondert en
't Bliksemt op tekst van de
twee broertjes Meeuwis, Rob
bert Schrijen en Erwin Boe-
renkamps (plus een karaoke-
versie voor de liefhebbers) be
reikte een aardige notering,
evenals de jongste single Ik wil
met je. En dat is een facet
waarmee Guus zich tegen
woordig toch een beetje bezig
houdt, omdat het bij het vak
hoort...
Niet elk nummer is van eigen
fabrikaat. Meeuwis heeft iets
met het oude lied van Joost
Nuissl (tegenwoordig theater
directeur in Amsterdam), Ik
ben zo blij dat ik je niet verge
ten ben. Ook het repertoire van
Boudewijn de Groot is hem
aan het hart gebakken. Van
daar zijn vertolking van Jim
my (Hoe sterk is de eenzame
fietser). Maar eigenwerk flo
reert, inclusief het klaterende
Een twee drie waarbij Mare als
therapeutisch bewegingsad
viseur zelfs de lauwste zaal tot
gymnastische actie dwingt
met rek- en strekoefeningen.
Mag je concluderen dat Guus
Meeuwis in navolging van
Borsato, Gordon, Joling, Ney-
man, De Nijs en anderen dus
een theatertournee over
weegt?
„Nee. Zover zijn we nog niet.
Ik heb er wel eens over nage
dacht. We doen zo nu en dan
inderdaad een optreden in een
schouwburg. Maar het ligt in
gewikkelder. Theater moet je
verdienen. Het werkt anders
dan in een massa of in een dis
cotheek, daar ben ik me van
bewust. We zijn er nog niet he
lemaal aan toe".
Guus Meeuwis en Vagant
treden zaterdagavond op
in familierestaurant Room
pot Beach Resort in Kam
perland, aanvang 21.00
uur.
Bij de eerste cd Verspilde Tranen bestond Trio Bier nog ge
woon uit vier man. Je bent een trio of je bent het niet. Bij de
lancering van de opvolger Dans Met Mij zijn ze met z'n
zessen. Zes mannen van de smartlap op rock 'n rollbasis en
met een vleugje tex-mex. Trio Bier, gezellig in een sixpack.
Maar met vijf man op de foto, dat wel.
door Ton Ouwehand
Trio Bier zingt het levenslied
op basis van rock 'n roll, met
een vleugje tex-mex. Het is een
soort Rowwen Hèze, maar dan
verstaanbaar. Wie wil horen
hoe het klinkt hoeft tegen
woordig alleen de radio maar
aan te zetten. De cd Dans Met
Mij en vooral de single met de
toepasselijke naam Regentijd
wordt flink gedraaid.
Het inmiddels zeskoppige
'trio' heeft inderdaad ooit uit
drie man bestaan. Zanger Jan
Eilander (39) geeft het ruiter
lijk toe. Dat was vijf jaar terug.
Met twee vrienden ging hij
naar Antwerpen: Trio Bier. Op
straat liedjes zingen van de
Zangeres Zonder Naam. Van
de opbrengst zouden ze zich
vol laten lopen met het in de
groepsnaam vermelde vocht.
Eilander vond het allemaal
prachtig. Henk Jonkers, toen
drummer van Fatal Flowers,
ook maar die liet het bij die ene
keer. De derde man was eigen
lijk kapitein op de grote vaart
van z'n vak. Die moest weer
richting ruime sop. Weg trio.
Maar Eilander wist wat-ie
wou. Zijn zwager Roelf ter
Veld kwam in beeld. Een erva
ren muzikant, want hij speelde
bas in een rock 'n' roll-bandje.
Die werd de gitarist. Datzelfde
RINCO STARR
door Gert Meijer
bandje bevatte meer bruikba
re leden. De gitarist bijvoor
beeld, Rini Dobbelaar Die had
als kind accordeon gespeeld.
Zo iemand hadden ze net no
dig, een accordeonist. Trio
Bier was weer met z'n drieën.
Ze hadden geen drummer. Dat
sloeg nergens op, stelden ze
vast. Het eerder genoemde
rock 'n' rollbandje stond op
nieuw een lid af: drummer Rob
Ero. „We hadden een bassist
die gitaar was gaan spelen en
een gitarist die accordeonist
was geworden Samen met de
drummer die alleen een snare-
trommel gebruikte, speelden
we heel veel op straat. Tussen
allerlei schuifdeuren hebben
we gestaan en feesten, veel
feesten. En het sloeg altijd aan
wat we deden.'"
Repertoire
Het repertoire bestond vooral
uit eigen opvattingen van be
staande levensliederen. Tot
het moment dat accordeonist
Rini Dobbelaar zich realiseer
de dat hij zelf betere liedjes
kon maken dan de stukken die
het 'trio' coverde.
„We gingen steeds meer eigen
liedjes spelen. En die sloegen
duidelijk beter aan dan de co
vers. Op een gegeven moment
kreeg Thé Lau een bandje van
ons in handen. Hij draaide dat
vaak als hij met de Scene op
pad ging. Hij vond dat we
maar eens een cd moesten ma
ken."
Thé Lau praatte voor Trio Bier
een contract los bij Columns
Discs in Friesland, een platen
maatschappij die vooral
bekend was van cd's die bij
drogisterijketens op de balie
stonden. En Lau zelf dook met
de mannen van "bier" de studio
in. Jan Eilander, midden-der
tigertoen, journalist, tv-ma-
ker, schrijver van de biografie
van Herman Brood, had zich
zelf wel wat volwassener inge
schat. Maar met een zelfge
maakte cd veranderde hij tot
zijn eigen verbazing in een
jochie dat z'n jongensdroom
zag uitkomen. De wereld zou
er vanaf nu wel even anders uit
komen te zien, meende hij. Dat
viel tegen ..Er gebeurde hele
maal niets. De cd viel in een
soort vacuüm. De platenmaat
schappij had geen geld meer
voor promotie. En dan zit je
met een cd, waar niemand het
bestaan van weet. Na een paar
maanden was de maatschap
pij zelfs failliet. We waren nog
net op tijd om ons eigen spul
terug te kopen."
Aandacht
Maar blues kruipt toch waar
het niet gaan kan. Deze Ver
spilde Tranen bleek een hal
jaar later toch geen verspilde
moeite te zijn geweest. Via cd-
spelers van enkele belangrijke
mensen kwam de cd toch on
der de aandacht. De pers raak
te laaiend enthousiast en in
een enkel geval werd de cd
zelfs tot 'beste Nederlandsta
lige plaat van het jaar' ver
klaard.
De molen rondom de band
loopt inmiddels heel wat ge
smeerder. Trio Bier is met
saxofonist Koos Prins en gita
rist Cor van der Berg uitge
breid tot een 'sixpack' dat door
platenmaatschappij Warner
als hun paradepaardje wordt
gekoesterd. Er zijn zelfs plan
nen om de eerste cd opnieuw
uit te brengen. Curieus, want
als journalist had Eilander
ooit in HP een vlammend arti
kel geschreven toen dezelfde
maatschappij (destijds WEA
geheten) op een gegeven mo
ment alle Nederlandse arties
ten aan de dijk zette
Wie de muziek van Trio Bier
hoort, hoort gezelligheid.
Maar volgens Eilander is er
wel degelijk sprake van een
boodschap. „We hebben sym
pathie voor mensen die aan de
zelfkant van de maatschappij
zitten. Daar gaan de meeste
liedjes over. We vinden ook dat
teksten mooi moeten zijn. We
vinden de teksten heel belang
rijk. Maar ik geef toe dat we bij
optredens wel eens de neiging
hebben om ons te verliezen in
het plezier van het muziekma-
ken. Maar wat we spelen is ze
ker niet alleen lang leve de
lol."
Trio Bier treedt zondag
middag (16.00 uurop in
het Museumpark in Rotter
dam.
woensdag 5 augustus 1998