Rode Kruis duikt de regio's in
Nummerweergave
nieuw wapen tegen
hijgers en stalkers
Skaters werken aan hun droombaan
Gedoogbeschikking
kerncentrale wekt
woede Greenpeace
Monumentale sta-in-de-weg
op de Vlissingse boulevard
ifdeling Zeeland wordt gesplitst in vier districten
evangentoren Vlissingen
zeeuwse almanak
Vrije tijd
PEC zeeland
woensdag 5 augustus 1998
door Jacques Cats
VLISSINGEN - Een nieuw wa
pen tegen 'een gruwelijk ernstig
probleem'. Zo beschouwt Han-
na van de Starre van de Stich
ting Slachtofferhulp Zeeland de
mogelijkheid voor klanten van
KPN Telecom om met ingang
van deze maand op het vaste te
lefoonnet gebruik te maken van
de dienst nummerweergave.
Daarmee krijgen ze ook meer
zicht op de identiteit van bela
gers als hijgers en stalkers.
Op een display in het telefoon
toestel of op een los naast het
apparaat te plaatsen schermpje
is het nummer te zien van de
persoon aan de andere kant van
de lijn. De ontvanger kan op ba
sis van deze informatie afwegen
de beller meteen te woord te
staan, daarvan af te zien of de
oproep automatisch te laten
doorlopen naar Voice Mail of
antwoordapparaat.
KPN maakt gewag van grote be
langstelling bij het publiek. Het
nieuwe fenomeen wordt verge
leken met het bekende loergaat-
je in menig voordeur van een
woning: even kijken voordat je
opendoet. Nummerweergave
maakt het mogelijk voortaan
niet meer lastig te worden ge
vallen door bepaalde mensen.
Wreedheid
Volgens de woordvoerster van
de Stichting Slachtofferhulp
Zeeland zijn in deze provincie
'zeker tientallen, maar mis
schien wel honderden personen'
het slachtoffer van telefoonter-
reur, waarbij zich ernstige
gevallen van geestelijke wreed
heid kunnen voordoen. Num
merweergave werpt voor de
hulpverlening het probleem op
dat telefoontjes van de stichting
naar slachtoffers niet meer
doorkomen, omdat belaagde
personen het nummer van
Slachtofferhulp als zijnde on
bekend en dus onbetrouwbaar
negeren. „De tijd zal moeten le
ren wat de effecten zijn. Mis
schien zullen we onze diensten
in het vervolg per brief moeten
aanbieden. Dat werkt wel ver
tragend op de hulpverlening."
De politie Zeeland waarschuwt
voor al te groot optimisme over
de effecten van nummerweerga
ve op de telefoonterreur. De bel
ler kan, net als iemand die een
geheim nummer heeft, te allen
tijde de weergave van zijn num
mer blokkeren.
Loos alarm
De meldkamer van de politie
wordt beduidend minder met
gevallen van loos alarm ge
plaagd, sinds in een publici
teitscampagne is aangegeven
dat bellers kunnen worden her
kend De meldkamer wordt nog
wel regelmatig belaagd vanuit
telefooncellen. Vooral in deze
vakantieperiode is het regelma
tig prijs. Er wordt vooral zonder
noodzakelijke aanleiding met
het alarmnummer gebeld van
uit telefooncellen langs de kust
van West-Zeeuws-Vlaanderen
en de Schouwse Westhoek.
„Dat gebeurt soms een kwartier
of een half uur aan één stuk",
meldt Toon de Waal van het
meidcentrum in Middelburg.
„Dan wordt er als wij opleggen
meteen weer teruggebeld. Dat
gebeurt soms vanuit twee te
genover elkaar staande cellen."
Elk telefoontje wordt in princi
pe serieus genomen. De Waal:
„Vanuit zo'n cel kan vlak daar
na ook een noodoproep komen.
Zakkenrollers
VLISSINGEN - Een 38-jarige
vrouw uit Wolphaartsdijk is gis
termiddag in de Walstraat in
Vlissingen de dupe geworden
van een zakkenroller.
Uit haar schoudertas werd een
portemonnee met geld en pasjes
gestolen. Hetzelfde overkwam
een 26-jarige vrouw uit Ede. Zij
werd bestolen in de Lange Delft
in Middelburg
oor Henk Postma
[IDDELBURG - Het Rode
[ruis Zeeland is aan het ver
wijnen. In plaats daarvan wor-
en vier districten gevormd,
[et doel daarvan is bestuursle-
en en beroepskrachten dichter
ij de vele honderden vrijwilli
gs te brengen. Zowel de Kring
eeland als de plaatselijke _af-
elingen van het Rode Kruis
[jn inmiddels met de nieuwe
pzet akkoord gegaan,
ie reorganisatie moet op 1 ja-
uari 1999 rond zijn. Het Pro-
inciaal Bureau, gevestigd aan
et Molenwater in Middelburg,
ordt dan opgeheven. Het ge-
ouw is verkocht aan een pro-
etontwikkelaar die er kantoor
aat houden. Het bestuur van de
ring Zeeland zal de werk-
iamheden overdragen aan vier
ieuw te vormen districtsbestu-
:n: één voor Zeeuws-Vlaande-
:n, één voor Walcheren, één
aor Schouwen-Duiveland, en
>n voor De Bevelanden, Tholen
ïSt. Philipsland.
e zes parttime beroepskrach-
n die nu nog werken vanuit
?t Provinciaal Bureau worden
arspreid over vier nog in te
chten districtskantoren,
aarvoor heeft het Rode Kruis
abouwen van plaatselijke af-
alingen op het oog. In Zeeuws-
laanderen is al beslist om het
strictskantoor in Oostburg te
astigen.
)or drie districten zijn
middels besturen in het leven
roepen, samengesteld uit af
vaardigden van plaatselijke
'delingen. Op Walcheren
ordt nog aan de vorming van
i'n districtsbestuur gewerkt,
e plaatselijke afdelingen blij-
:n eigen besturen houden. Wel
jn ze her en der aan het fuse-
n.
[egio-indeling
e nieuwe organisatiestructuur
in Het Rode Kruis sluit niet
ladloos aan op de regio-inde-
ig voor rampenbestrijding die
overheden er op na houden.
coördineerde. Erg zwaar wil ze
er overigens niet aan tillen „Het
is het goed recht van de afdelin
gen om zelf te beslissen over de
districtsindeling. Een probleem
hoeft het niet te zijn. Districten
zullen nu afspraken met elkaar
moeten maken. Maar voor men
sen die werkzaam zijn in een or
ganisatie als Het Rode Kruis is
dat niet zo moeilijk. Die zijn ge
wend organisatorische maatre
gelen te nemen."
Sigmagroepen
Los van de reorganisatie voert
Het Rode Kruis ook nieuwe
werkwijzen door. Zo worden de
geneeskundige pelotons opge
heven. Deze groepen van 65
hulpverleners, die binnen twee
uur inzetbaar zijn om assisten
tie te verlenen in rampsituaties,
zijn in Zeeland nooit uitgerukt
Ze worden nu vervangen door
veel kleinere eenheden, de zoge
naamde Sigma-groepen (Snel
inzetbare geneeskundige een
heden ter medische assistentie).
Zo'^i Sigma-eenheid bestaat uit
24 hulpverleners die werken in
groepen van acht personen.
Zo'n groep kan al meteen in het
eerste uur dat hulp is vereist ter
plekke zijn, en is ook inzetbaar
voor 'opvang en verzorging' bij
kleinere calamiteiten, ontrui
mingen of evenementen. Te den
ken valt aan kettingbotsingen,
evacuaties bij bomalarm en
drukbezochte popfestivals.
Er worden in Zeeland drie Sig
ma-groepen gevormd, één in el
ke rampenbestrijdingsregio.
Per 1 november is de eerste
Zeeuwse Sigma-groep, die voor
Zeeuws-Vlaanderen, operatio
neel. Wat deze ontwikkeling be
treft, zijn de Rode Kruis-afde-
lingen in Zeeland verder dan die
elders in het land.
De reorganisatie betekent ook
dat de officiële functie van Riet
Mahu per 1 augustus is gewij
zigd. Van rampencoördinator,
werkzaam op het Provinciaal
Bureau in Middelburg, is ze nu
'coördinator grootschalige
hulpverlening' geworden.
Die telt in Zeeland drie regio's:
Zeeuws-Vlaanderen, Walche
ren/De Bevelanden en Schou
wen-Duiveland Tholen Sint
Philipsland. „Het zou natuur
lijk prettiger zijn wanneer de
districtsindeling van het Rode
Kruis daarmee gelijk liep, maar
de afdelingen hebben anders
beslist", zegt Riet Mahu, die in
Zeeland tot nu toe de rampen
bestrijding van het Rode Kruis
door Mieke van der Jaqt
GOES - Als de gemeente niets doet, doen
we het zelf. De skaters hebben per slot van
rekening vakantie. De jongeren die een
paar weken geleden nog de trappen van
het stadskantoor gebruikten om te skaten
en te grinden, zijn gisteren begonnen met
het opknappen van de skatebaan in Goes-
Zuid, die een paar maanden geleden door
vandalen in brand is gestoken.
Voor de verf hebben ze een sponsor gevon
den: Verfhandel Franse.
Eigenlijk wi Hen de jongeren van het plek
je waar de skatebaan staat, in het Trimbos
in Goes-Zuid, dé skateplek van Goes ma
ken. Met een grotere, veiligere baan, een
rampje waarop de kleintjes kunnen oefe
nen en een geasfalteerd paadje naar de
Van Hertumweg.
Een telefooncel in de buurt lijkt hen ook
zinvol omdat ze meteen willen ingrijpen
als hun toestel weer wordt belaagd door
brandstichters. „We willen niet naar
Goes-Noord, want dan is het zeker dat dat
ding zo weer in de hens staat."
Bij de gemeente hebben de jongeren nog
niet aangeklopt. Wethouder M. 't Hart
kijkt verheugd op van de actie. Hij vindt
het een mooi initiatief, dat uitstekend
past in Premie op Actie, maar de jongeren
hebben nog geen contact gezocht. Ze zijn
van plan om dat deze week nog te doen.
De jongeren knappen de beschadigde skatebaan zelf op; eigenlijk willen ze dé skateplek van Goes maken. foto Willem Mieras
Soms denken we nog wel
eens terug aan de tijd dat al
les nog vertrouwd en over
zichtelijk was. Een tijd waar
in de zondag nog als rustdag
werd geheiligd, en er op de
zes overige dagen van de
week gewoon werd gewerkt
of naar school gegaan,
's Zomers ging je even op va
kantie, tegelijk met iedereen.
Daarvoor leverde je dan je
vakantiebonnen in. Van dat
patroon week jeverderalleen
af in geval van hoge nood.
Daarvoor had je dan jaarlijks
een paar snipperdagen.
Kom daar heden ten dage
nog maar eens om. Wat va
kanties, vrije dagen en ande
re vormen van vrije tijd be
treft, is het tegenwoordig da
gelijks snipperdag. Want wie
kan nu nog bijhouden hoe het
met td die werk- en schooltij
den is gesteld. Michiel, een
vijf jarig joch uit Middelburg
m elk geval niet
Gisteren kwam hij terug van
de jaarlijkse logeerpartij bij
familie in de Randstad. „En?
vroeg de buurman, na be
langstellend bij het joch naar
diens vakantie-ervaringen te
hebben geïnformeerd: „En nu
moet je zeker weer naar
school?" Waarop Michieltje
antwoordde„Nou, voorlo
pig nog niet. Want ik heb nog
een heleboel ATV-dagen."
van onze regioredactie
BORSSELE - Ondanks dat
kerncentrale Borssele niet alle
geldige vergunningen heeft,
mag ze van de overheid toch
blijven doordraaien. Gisteren
kreeg de kerncentrale, tot erger
nis van milieuorganisatie
Greenpeace, een gedoogbe
schikking.
De voormalige minister Wijers
van Economische Zaken liet
twee weken geleden in ant
woord op Kamervragen van
GroenLinks al weten dat de
centrale wat hem betreft kan
doorgaan met de productie van
elektriciteit.
Intussen loopt de procedure
voor echte vergunningen. Zo
lang die nog niet zijn afgegeven,
kan de centrale toch blijven
draaien. „Stilleggen zou onvei
liger zijn", stelt een woordvoer
der van het ministerie van Eco
nomische Zaken. Het kan nog
wel enige jaren duren voordat
de nieuwe vergunningen zijn af
gegeven.
De Raad van State vernietigde
in juni twee vergunningen voor
de centrale, omdat de handteke
ning van de minister van Ver
keer en Waterstaat onder de
vergunning ontbreekt. Eén ver
gunning dateert uit 1994 en gaat
over aanpassingen die de veilig
heid moeten verhogen. De ande
re vergunning uit 1996 gaat over
een wijziging in de verrijkings
graad van de splijtstof.
Greenpeace reageert furieus op
de handelwijze van EZ. „Het is
bij de wilde spinnen af. Je wint
na vier jaar een procedure en het
ministerie lacht je gewoon uit.
Zij geeft een gedoogbeschik
king af en de centrale draait ge
woon door. Wat is dan een uit
spraak van de Raad van State
nog waard?" Greenpeace vocht
samen met de stichting Natuur
en Milieu en de Zeeuwse Mi
lieufederatie de vergunningen
aan. De organisaties onderzoe
ken of zij ook de gedoogbeschik
king kunnen aanvechten.
Volgens Greenpeace overtreedt
Nederland ook een internatio
naal verdrag waarin staat dat er
geen kerncentrales mogen
draaien zonder vergunningen
Het ministerie bestrijdt dat.
EZ stelt dat de centrale niet on
veiliger is omdat er een handte
kening van een minister ont
breekt. „De vergunningen
waren juist bedoeld om de mo
dernisering mogelijk te maken
en daarmee de veiligheid te ver
groten." ANP
Felicitaties
MIDDELBURG - Commissaris
van de koningin drs. W. T van
Gelder heeft de leden van het
nieuwe kabinet elk schriftelijk
proficiat gewenst met hun be
noeming en hen uitgenodigd
voor een werkbezoek agn Zee
land.
door Richard Hoving
De Gevangentoren op de Vlis
singse boulevard is wat je
noemt een sta-in-de-weg. Ruim
twintig meter hoog en met een
doorsnee van bijna acht meter
vormt het al ruim vijfhonderd jaar
een onverwoestbare rots in de
branding.
Het is een merkwaardig gezicht.
Geflankeerd door nieuwbouw
staat halverwege de Boulevard de
Ruyter het oudste monument van
Vlissingen. De flats dateren van
nog geen dertig jaar geleden, de to
ren werd vermoedelijk in 1491 ge
bouwd als onderdeel van een mid
deleeuwse stadspoort.
Een groepje toeristen dat tegemoet
komt lopen aarzelt zichtbaar. Ze
staan op zo'n tien meter van de in
gang van de toren en hebben drie
keuzen. Even binnen kijken,
rechtsom het trottoir volgen of
linksom de houten loopbrug ne
men. Het wordt het laatste. Een on
vervalst compromis. „Een beetje
cultuur is meegenomen, maar ei
genlijk komen we voor het verder
op gelegen badstrand."
Een gemiste kans. Eenmaal binnen
vertelt de eigenaar van de toren, die
sinds het begin van de jaren zeven
tig is ingericht als restaurant, het
verhaal achter de stenen kolos. Ad
van der Heijden is goed gedocu
menteerd. Hij beschikt niet alleen
over een flinke stapel oude foto's en
een verzameling krantenartikelen,
maar heeft een paar jaar geleden
ook de beschikking gekregen over
het boek De Westpoort te Vlissin
gen. „Een geschenk van een oud-
Vlissinger, op voorwaarde dat het
boek tot in lengte van dagen in de
toren blijft liggen", vertelt Van der
Heijden.
Verboden toegang
Hoewel een klim naar de omgang
niet op het menu staat en blijkens
het opschrift 'Streng verboden toe
gang' doorgaans ook niet erg op
prijs wordt gesteld, strijkt de eige
naar met de hand over z'n hart.
Tussen de kantelen door zien we
aan de zeezijde het drukke scheep
vaartverkeer en de eerste badgas
ten die zich in het nog koude water
wagen. Aan de landzijde valt ons
oog op andere markante bakens
van Vlissingen, zoals de uitkijkto
ren van het Arsenaal en de toren
van de Sint Jacobskerk. Heel in de
verte zijn de ronde koepel van de
kerncentrale Borssele en de
schoorsteen van de naastgelegen
kolencentrale zichtbaar.
Aan de bouw van de Gevangento
ren gaat een onverkwikkelijke
handeling vooraf. Een stelletje
schurken uit Sluis steekt op 22 mei
1584 de Westerschelde over en
zaait dood en verderf in het stadje
Vlissingen. Philips van Bourgon-
dië. heer van Vlissingen, besluit
daarop tot de aanleg van wallen
aan de landzijde en muren aan de
zeezijde In de muur wordt een
poortcomplex aangebracht, be
staande uit twee spitse torens met
daartussen een gebouw dat van een
doorgang is voorzien.
Het complex doet ruim tachtig jaar
dienst als toegangspoort tot de
stad. Als Vlissingen in de tweede
helft van de zestiende eeuw uit
breidt in westelijke richting komen
beide torens binnen de stadsmuren
te liggen. Het tussengebouw en de
grote toren worden ingericht als
gevangenis. Het kleine torentje
doet dienst als kruitmagazijn.
Bomvrije
Onder het Franse bewind worden
de kruittoren en het tussengebouw
in 1811 vervangen door een kazer
ne. De Gevangentoren blijft ge
spaard, maar gaat voortaan door
het leven als de 'bomvrije toren'. De
kap wordt verwijderd. Op het plat
te dak wordt vervolgens een dikke
laag zand aangebracht die een
eventuele bominslag het hoofd
moet bieden.
foto's Lex de Meester
Na de Franse tijd leidt de toren een
kwijnend bestaan. Het is vanaf de
ze tijd dat de Gevangentoren keer
op keer met sloop wordt bedreigd.
Alles en iedereen blijkt zich ineens
te ergeren aan het monument Het
verzoek van de gemeente om de to
ren neer te halen wordt in 1883 van
hogerhand afgewezen.
Niet iedereen is daar even blij mee.
In een ingezonden brief in de Mid-
delburgsche Courant pleit een in
woner van Middelburg een paar
weken later onverholen voor sloop.
Hij had een paar dagen eerder in de
krant gelezen dat de toren van de
slopershamer was gered. Een grote
teleurstelling voor allen die zich in
een recht wandelpad langs de zee
hadden verheugd, zo stelde de man.
Verbouwing
Zwaar beschadigd door het strijd
gewoel staat de toren na de Tweede
Wereldoorlog wederom ter discus
sie. Uiteindelijk grijpt de Vlissing
se gemeenteraad in. Met zeventien
stemmen voor en twee tegen wordt
in augustus 1959 besloten tot een
ingrijpende verbouwing. Het meest
opvallende is het kleine torentje
dat op de toren wordt geplaatst.
Brieven met het verzoek de Gevan
gentoren te slopen komen de afge
lopen decennia niet meer binnen
bij de krant. Het gekrakeel spitst
zich de laatste jaren meer en meer
toe op het behoud van het monu
ment. In het begin van de jaren ne
gentig presenteert Van der Heijden
een plan voor de uitbreiding van
het restaurant. Schuin voor de in
gang moet een modem vormgege
ven serre van glas en metaal ko
men. Een storm van protesten
steekt op. Moe van het doorlopen
van alle procedures trekt Van der
Heijden na vijf jaar de bouwaan-
vraag in. „Of ik daar spijt van heb?
Ik praat er liever met meer over. Als
ik er aan terugdenk hoeveel tijd en
energie ik in de uitbreidingsplan
nen heb gestoken, word ik al weer
kwaad."
De Gevangentoren op de Boulevard de Ruyter in Vlissingen dateert
vermoedelijk van rond 1491. De omgang van de toren ligt op zestien
meter hoogte. Van de voet lot aan de windvaan meet de steenklomp
22,5 meter. Het restaurant De Gevangentoren is nagenoeg het hele
jaar open. De omgang kan alleen tijdens de jaarlijkse Open Monu
mentendag op de tweede zaterdag in september worden bezocht.
