Het gist onder Turkse jongeren
PZC
PZC
Poging tot staatsgreep werpt
Guinee-Bissau terug in ellende
Politiezorg
Extreem-rechts rukt
op onder hooligans
feiten en meningen
Allochtone politici in Amsterdam somber over tweede generatie
23 juni 1948
dinsdag 23 juni 1998
door Carine Neefjes
In zijn werkkamer op stads
deelkantoor Zeeburg hangt
een landkaart van Turkije. Als
politiek vluchteling verliet
Nesip Can in 1984 zijn geboor
teland. nu is hij de eerste Turkse
wijkwethouder in de hoofdstad.
Can, dagelijks bestuurder voor
GroenLinks. wil niet te lang
stilstaan bij zijn Turkse af
komst. „Vlak voor mijn aantre
den werd ik schuin aangekeken.
Sommige buurtbewoners zijn
bang dat ik mij alleen voor Tur
ken inzet. Maar ik word niet ge
dreven door mijn nationaliteit.
Ik zit hier niet omdat ik Turk
ben maar omdat ik in de ideolo
gie van GroenLinks geloof."
De reactie van Can is typerend
voor de stroom allochtone
nieuwkomers. Ze moeten ver
trouwen zien te winnen van Ne
derlanders en tegelijkertijd ook
hun eigen landgenoten ervan
overtuigen dat er niet zo maar
iets te ritselen valt nu er toeval
lig een Turk of Surinamer in de
raadzaal zit. In de dertien deel
raden van Amsterdam is vijftien
procent van de leden alloch
toon, in de gemeenteraad is dat
24 procent.
Vlak voor het zomerreces kijken
debutanten terug op een hecti
sche startfase. De rellen tussen
Marokkaanse jongeren en de
politie in het stadsdeel Sloter-
vaart/Overtoomseveld heeft
ook in de andere stadsdelen veel
emoties losgemaakt. In Zeeburg
waar Can wethouder is, wonen
32.000 mensen, 40 procent is
niet-Nederlands. „Ik verwacht
binnenkort een opstand onder
Turkse jongeren. Ze hebben
geen zin om terug te gaan naar
Turkije waar hun vaders al hui
zen hebben laten bouwen voor
het nageslacht. Ze blijven hiel
en komen er straks achter dat ze
op de arbeidsmarkt minder
kansen hebben dan him Neder
landse leeftijdsgenoten. Ze zijn
lager opgeleid en vinden moei
lijk een leuke baan. Die achter
standspositie werkt protest in
de hand. Nu al hoor ik sommige
jongeren zeggen: „Wij gaan ook
een rel schoppen. Dan wordt er
tenminste naar ons geluisterd."
Can erkent dat laag opgeleide
Nederlandse jongeren moeilijk
aan de bak komen, maar vindt
de situatie van de allochtone
jeugd duidelijk zorgwekkender.
„Zij hebben ook in hun vrije tijd
vaak het gevoel dat ze er niet bij
horen. De portier van de disco
zal een Nederlands jongen niet
vragen wat hij komt doen en
hoeveel geld hij bij zich heeft.
Aan stappende Turken en Ma
rokkanen worden die vragen
wel gesteld. Het gevoel dat ze
hier niet welkom zijn wordt op
die manier extra gevoed."
Werkloos
Can is niet zomaar pessimis
tisch over de toekomst van al
lochtone jongeren in de hoofd
stad. In het onlangs verschenen
1\ Terg ens in Nederland zijn zoveel allochtone politici als in
1V Amsterdam. In dertien deelraden wordt het rode pluche
hezet door Ghanezen, Turken, Marokkanen en Surinamers.
Zelfs Kameroen is vertegenwoordigd in de raadzaal. Vlak
voor het zomerreces blikken yiieuwkomers kritisch terug op
hun eersteperiode. Uit het niets zijn we in de politiek beland.
Als dat maargoed gaat."
Stedelijk Jaarverslag waar een
speciaal hoofdstuk is gewijd
aan Amsterdam als multicultu
rele stad, zijn de cijfers niet
rooskleurig. Twintig procent
van de beroepsbevolking heeft
geen betaald werk, bij sommige
allochtone groepen is dat per
centage twee keer zo hoog. Zo is
42 procent van de Marokkanen
en 47 procent van de Turken
werkloos. Zorgelijk is dat die
verhouding de laatste zeven
jaar nauwelijks is veranderd.
Over de integratie ook weinig
positieve geluiden. Het aantal
gemengde basisscholen daalt
drastisch. In het jaar 2005 zal
nog maar een derde van alle ba
sisscholen zwarte en witte leer
lingen hebben, het aantal zwar
te scholen is dan met sprongen
gestegen. Het toverwoord par
ticipatie' is ook nog niet hele
maal in praktijk gebracht. Vol
gens PvdA'er Dita Vermeulen,
oud-voorzitter van stadsdeel
De Pi jp en zelf van Zuid-Moluk
se origine, gebeurt het te vaak
dat Turken of Marokkanen die
zich inzetten voor projecten
vanuit eigen kring worden te
ruggefloten. „Ze willen niet dat
hun landgenoten bij die andere
kant gaan horen, ze worden al
gauw als een verlengstuk ge
zien, soms zelfs als verrader. Al
lochtone politieagenten hebben
daar in het bijzonder last van."
Analfabeet
Mustapha Laboui, Marokkaan
en raadslid voor GroenLinks in
stadsdeel De Baarsjes, heeft wel
een verklaring waarom de inte
gratie zo traag verloopt. „De
eerste generatie heeft hier ja
renlang absoluut geleefd met de
'terugkeergedachte'Integreren
was niet nodig. Hun kinderen
hielden dat in stand. Neem mijn
eigen moeder, ze is al bijna 25
jaar hier maar spreekt geen
woord Nederlands. In noodge
vallen helpen wij, de kinderen
haar. Mijn moeder is door ons
verwend. Pas de laatste jaren
dringt het tot de eerste generatie
door dat ze hoogstwaarschijn
lijk nooit meer definitief terug
gaan naar het moederland. Voor
hun is integratie in Nederland
eigenlijk net begonnen."
Het in stand houden van de 'te
rugkeergedachte' heeft nog
steeds veel invloed op de tweede
generatie, de allochtone jonge
ren. Laboui: „Kinderen kunnen
hun ouders van alles wijsmaken
omdat ze geen Nederlands spre
ken. Een voorbeeld. Een Marok
kaanse jongen spijbelt veel en
de schooldirecteur stuurt een
brief naar zijn ouders waarin
een schorsing wordt aangekon
digd. Thuis moet de jongen die
brief voorlezen en hij zegt dood
leuk dat de meester schrijft dat
zijn klas binnenkort op school
reis gaat. De controle van ou
ders op schoolprestaties is vol
ledig zoek."
Toch is Laboui minder pessi
mistisch over de allochtone
jeugd dan zijn partijgenoot in
stadsdeel Zeeburg. „Ik woon al
heel lang in Nederland, maar
heb in al die jaren weinig onwil
bespeurd. We moeten gewoon
blijven investeren. Meer tolken
inzetten op scholen om ouders te
informeren over hun kinderen.
Allochtone leerlingen met een
achterstand nog intensiever be
geleiden. Het kost energie, tijd
en geld, maar de multiculturele
samenleving is nu eenmaal
duur." GPD
De roep om meer blauw op straat is niet ver]
stomd. Sterker nog: veel gemeenten zitten mei
de handen in het haar. Het handhaven van d]
openbare orde wordt een steeds groter probleem. Voor]
al rellen in en rond het uitgaansleven vragen om meej vj
aandacht van de politie. Gemeenten waar in de zome:
de druk van het toerisme erg groot is, krijgen met de be-
schikbare agenten van de regionale politie de reguliere
taken niet meer vervuld. De inwoners van die gemeenk
ten voelen zich in de kou gezet.
Al jaren pleiten lagere overheden in vooral de platte-d
landsgebieden voor meer politieagenten. Zeeland heef d
onlangs een succesje behaald: dertig agenten mogei
worden toegevoegd aan het regionale korps. Die hand
reiking van minister Dijkstal van Binnenlandse Zaker
biedt echter geen structurele oplossing, stellen de re- ir
gionale korpsbeheerders. Ook binnen andere korpsen V;
is de schreeuw om extra blauw groot. Sinds de invoe-
ring van de regionale politiekorpsen zitten de platte
landsprovincies met structurele problemen.
Een aantal gemeenten zoekt naarstig naar oplossingen
Die worden gevonden in het huren van particuliere be
veiligingsdiensten of aanstellen van extra agenten me
gemeentelijke middelen. De politiek heeft zich inmid
dels tegen het inzetten van bewakingsdiensten ge
keerd. Volgens de fracties van D66, CDA en WD in d(
Tweede Kamer moet het handhaven van de openban
orde een taak van de politie blijven. Ook het meebeta
len van horeca aan de politiezorg, ziet de politiek niel
zitten.
De Tweede Kamer heeft gelijk: de politie moet het
handhaven van de openbare orde niet uit handen geven
Bewakingsdiensten kunnen nooit de bevoegdheid krij
gen die de politie heeft. De fracties van D66 en WE
voelen wél wat voor het plan van de gemeente Tilburg
om extra agenten te betalen uit de gemeentebegroting.
Door een verschuiving van het gemeentelijke budget
zou de gemeente twee extra politiefunctionarissei
kunnen huren. Het CDA vindt terecht dat daarmee een
ongelijke situatie wordt gecreëerd. Een rijke gemeente
kan zo meer veiligheid kopen dan een gemeente, die J
door andere problemen - geen ruimte heeft op de begro]
ting.
Bovendien lijkt de in Tilburg toegepaste constructie erg
op de situatie van voor de komst van de regionale poli
tiekorpsen. Toen beschikten grotere gemeenten ovei
een eigen politieapparaat: de gemeentepolitie. Via eei
omweg lijken de gemeenten nu weer terug te keren naai
het verleden. Dat is nooit de opzet van de regiopolitie
geweest. Er is maar een oplossing voor de problemei
van gemeenten, die met een tekort aan toezicht kam
pen: het Rijk moet zorgdragen voor meer agenten. De
Tweede Kamer kan nu wel bezwaar hebben tegen aller
lei gemeentelijke trucs om de openbare orde veilig te
stellenmaar de fracties zouden hun pij len moeten rich
ten op de minister van Binnenlandse Zaken. Als deze
niet thuis geeft, kunnen ze altijd nog zelf het initiatie!
nemen om de problemen op te lossen.
door Cees van Zweedert
De Franse minister van Bin
nenlandse Zaken klonk
gisteren wanhopig. „We kunnen
geen divisies samentrekken",
sprak Jean-Pierre Chevène-
ment daags na het geweld van
Duitse hooligans in Lens.
„We hadden duizend man poli
tie en gendarmerie. Maar er zijn
grenzen aan wat die kunnen
doen tegen honderden aanval
lers wier enig doel is hun geweld
bot te vieren op plekken die we
niet vooraf kennen. Als het er
enkele tientallen zijn - ja. Maal
ais ze komen met honderden of
duizenden, wordt het een onmo
gelijke taak."
Een dag na de Duitse invasie
van Lens - ouderen in het
Noord-Franse stadje spraken
van de tweede Duitse invasie -
vocht een gendarme voor zijn le
ven. Hij was volgens sommigen
van achteren neergeslagen met
een ijzeren staaf en daarna
langdurig in zijn gezicht ge
schopt. Dat gezicht, omgeven
door een plas bloed,.werd door
alle Franse kranten en televisie
stations getoond.
De 44-jarige gendarme, die gis
teren nog in coma lag, was niet
het enige slachtoffer. Hij was
evemnin het eerste. Die twijfel
achtige eer viel te beurt aan een
Braziliaanse cameraman, die
het ziekenhuis werd in ge
schopt.
Minder nog dan hun Engelse
vakbroeders in Marseille en
Toulouse waren de Duitse hooli
gans gekomen voor de wed
strijd. „Er zijn sterke aanwij
zingen dat zich onder de Duitse
hooligans leden van extreem
rechtse partijen bevonden", zei
de politieprefect zondagavond
na de gewelddadigheden.
„Sommigen hadden gebitbe
schermers en ijzeren staven bij
zich."
Werkterrein
Sedert lang beschouwt ultra
rechts voetbalstadions als haar
werkterrein, en niet alleen in
Duitsland. Wat in Duitsland het
Nationaal Socialistisch Ac
tiefront heet, is in Italië de
Ordine Nuovo en in Spanje de
Ultrassurs. Al deze groepen re-
cruteren leden onder fanatieke
voetbalsupporters, wier enige
nadeel hun clubloyaliteit is
In zijn boek 'Onder de Hooli
gans' verhaalt de Brit Bill Bud-
ford dat bijeenkomsten van het
fascistische National Front
vaak uitliepen op vechtpartijen
tussen supporters van verschil
lende clubs. In Italië is een van
de slogans van de Milanese 'Ul
tra's: 'Hitier, niet alleen de jo
den! OokdeNapolitanen!'
Wat al deze groepen gemeen
hebben is hun onbesuisde
wreedheid. Volgens de Daily
Mirror gingen hooligans in 1989
zo ver op de lijken te urineren
van de 94 mensen die in het sta
dion van Sheffield omkwamen
na vechtpartijen. Aanhangers
van Feyenoord en Ajax haalden
vorig jaar de wereldpers met een
tevoren afgesproken veldslag,
die aan een Amsterdammer het
leven kostte.
Onverholen racisme
Onthullender nog dan hun
wreedheid is het onverholen ra
cisme. Het lijfblad van de Fran
se skinheads die tot voor kort bij
PSG de Pitbull Kop onveilig
maakten, schreef eens: „De jo
den zijn overal, zelfs in Ausch
witz, waar ze zich niet verma
ken." Van de tribunes in het Pare
des Princes klinkt ook geregeld
het 'Le Pen, President!' uit de
kelen van lieden die een T-shirt
dragen met de letters MOT (naar
de steden Marignane, Orange en
Toulon die door Le Pens Natio
naal Front worden bestierd).
De wanhopige woorden van
Frankrijks minister van Bin
nenlandse Zaken indachtig,
lijdt het geen twijfel dat enkele
honderden exemplaren van de
ze diersoort in staat zijn het
voetbalfeest grondig te verpes
ten. In 1995 slaagde Combat 18
er in Dublin in de wedstrijd Ier-
land-Engeland te verstoren (18
staat voor de eerste en de acht
ste letter van het alfabet, AH,
ofwel Adolf Hitler). Enkele
tientallen leden van Combat 18
begonnen een vechtpartij in het
stadion, sleurden honderden
dronken supporters daarin in
mee, en voila: wedstrijd afge
last.
De vraag is, wat kan worden ge
daan om te voorkomen dat En
gelse en Duitse supporters een
spoor van vernieling nalaten in
iedere stad waar hun teams spe
len. Voor de zeer serieuze en ge
zaghebbende Economist, een
Brits weekblad, is het antwoord
eenvoudig: de Engelse voetbal
bond moet besluiten haar voet
balteam uit de WK terug te trek
ken. En als de voetbalbond daar
niet toe bereid is, dan moet de
regering het doen.
Een dergelijke stap zou miljoe
nen vredelievende supporters
straffen, aldus de Economist.
Maar juist daarom zou terug
trekking Engeland - én Duits
land - dwingen voor eens en
voor altijd af te rekenen met het
hooliganisme. GPD
door Ian Stewart
Na tientallen jaren van eco
nomische malaise begon
Guinee-Bissau net tekenen te
vertonen van herstel, tot het
onheil deze maand toesloeg.
Het land had zijn post-koloni-
ale marxistische systeem van
zich afgeschud en was de afge
lopen jaren begonnen inves
teerders van buitenaf aan te
trekken en ontwikkelingshulp
te accepteren, om de armoede
te verlichten die zo groot was
dat het tot de tien armste lan
den ter wereld behoorde. Een
mislukte coup die werd ge
volgd door hevige gevechten
tussen muitende militairen en
regeringstroepen in de hoofd
stad Bissau heeft het land ech
ter teruggeworpen in de ellen
de. Ook heeft de coup geleid
tot gevechten elders in de re
gio, die wordt gekenmerkt
door ingewikkelde onderlinge
verhoudingen.
Bissau, waar zo'n 300.000 van
de één miljoen inwoners van
het land woonden, is vrijwel
uitgestorven. Flatgebouwen
in het centrum van de stad zijn
na twee weken van gevechten
zwaar gehavend door explo
sies en doorzeefd met kogels.
De bevolking is op de vlucht
geslagen, op zoek naar veilig
heid, maar met voedsel- en
drinkwatertekorten in het
vooruitzicht. Volgens hulpver
leners, die Bissau noch andere
delen van het land kunnen be
reiken, zitten tienduizenden
vluchtelingen dringend verle
gen om hulp.
„De mensen zijn ziek. Ze heb
ben geen onderdak en we
kunnen nog steeds geen hulp
bieden", zegt Jeröme Da Silva,
afgevaardigde van het Rode
Kruis in het buurland Senegal.
De crisis die begon toen op
standige militairen op 7 juni
probeerden president Joao
Bernardo Vieira af te zetten
vindt zijn oorsprong in de on
macht van de regio om na het
vertrek van de koloniale
machten evenwicht te vinden.
De leider van de coup, Ansum-
ane Mane, wil wraak nemen op
Vieira, nadat die hem ontsloeg
als legerleider omdat hij wa
pens zou hebben gesmokkeld
naar rebellen in Casamance,
een gebied in Senegal dat van
de j-est van het land wordt ge
scheiden door Gambia. Vol
gens sommigen heeft Vieira
Een vluchteling uit Guinee-Bissau draagt zijn zusje de grens met Senegal over.
foto David Guttenfelder/AP
Mane opgeofferd en als zonde
bok aangewezen om Senegal
tevreden te stellen.
Kettingreactie
Waar Mane niet op had gere
kend was dat Senegal en de
Republiek Guinee, een ander
buurland van Guinee-Bissau,
het leger te hulp zouden schie
ten om te voorkomen dat hij de
macht zou grijpen. Mane's
couppoging heeft een ketting
reactie in de regio uitgelokt,
waarbij het conflict in Guinee-
Bissau slechts wordt gebruikt
als excuus om bredere histori
sche geschillen uit te vechten.
Het geweld heeft reeds be
staande angsten aangewak
kerd voor een schimmige
intellectuele beweging die
campagne voert voor het her
stel van een pre-koloniaal rijk
dat Guinee-Bissau, Gambia en
Casamance omvat, zeggen
Westerse diplomaten en de
historicus Abdoulaye Bathily.
Het idee zou zijn dat Ca
samance onafhankelijk wordt,
waarna de drie landen een
confederatie vormen. De angst
voor dit scenario zou de reden
zijn dat Senegal de regering
van Guinee-Bissau te hulp is
geschoten, met de bedoeling
om in een moeite door korte
metten te maken met de rebel
len in Casamance. Het was het
Senegalese leger dat de strijd
tegen Mane aanvoerde en Ma
ne en zijn troepen verdreef uit
een militaire vesting in een
buitenwijk van Bissau. In het
noorden van Guinee-Bissau
voert het Senegalese leger on
dertussen omvangrijke aan
vallen uit op de plaatsen Ingo-
re en Bula, waar de rebellen uit
Casamance bases zouden heb
ben.
„Guinee-Bissau en Gambia
herbergen strategisch grond
gebied voor de separatisten in
Casamance", zegt Bathily. „De
problemen in Casamance zijn
nauw verbonden met die in
Guinee-Bissau."
Bloedige strijd
Anders dan de meeste andere
West-Afrikaanse landen werd
Guinee-Bissau pas onafhan
kelijk na een langdurige en
bloedige strijd, die werd geleid
door de Afrikaanse Partij voor
de Onafhankelijkheid van
Guinee-Bissau en Kaapverdië,
die banden had met de separa
tisten in Casamance. Na veer
tien jaar strijd verleende Por
tugal Guinee-Bissau in 1975
onafhankelijkheid.
De toekomst van het onafhan
kelijke Guinee-Bissau, dat
door Portugal voornamelijk
als een enorme pinda- en
palmplantage werd gezien,
zag er weinig rooskleurig uit.
De mensen werden er gemid
deld niet ouder dan 35 jaar en
de helft van de kindex-en haal
de de vij f j aar niet. Het marxis
tische systeem dat werd
ingevoerd bracht weinig ver
lichting, maar in 1986 begon
Vieira de economie voorzich
tig te hervormen.
De afgelopen jaren werden ex-
met behulp van buitenlandse
investeringen enkele indu
strieën gevestigd, een
vervoersnet aangelegd en bui
tenlandse ondernemers aan
getrokken. Na de couppoging
en de daaropvolgende gevech
ten hebben de meeste buiten-
landei-s hun koffers weer ge
pakt. AP
Wimbledon
De Amerikaan Frank Parker-is
de grote favoriet bij de Open
Engelse tenniskampioen
schappen die deze week in
Wimbledon van start zijn ge
gaan. Een andex-e kanshebber
is de Australiër Bromwich.
Bij de dames is de Amerikaan
se Margaret Dupont-Osborne
- winnares van 1947 - de be
langrijkste titelkandidate. De
Nederlander Van Meegeren
werd op de eerste dag al uitge
schakeld; hij verloor in drie
sets (6-26^-06-3) van de Zuid-
Afrikaan Sturgess.
Staal voor wapens
Het Amerikaanse CongTes
heeft, president Truman de
machtiging gegeven om aan de
staalindustrie opdracht te ge
ven onbeperkt te leveren aan
wapenfabrikanten.
Staalproducenten die geen
militaire conti'acten accepte-
i~en zijn forse straffen in het
vooruitzicht gesteld. Zij kun
nen een gevangenisstraf van
drie jaar en een boete van vijf- j
tigduizend dollar krijgen.
Schapen in tuin
Tegen een ondexwijzex-es te
Middelburg is proces-verbaal j
opgemaakt omdat zijn in haar
achtertuin een kleine kudde
schapen hield. De vrouw had
acht volwassen cliei'en en vier
lammeren achter haar woning
lopen, terwijl de dieren niet
waren geregistreerd.
Uitgever:
W F dePagter
Hoofdredactie:
A L. Oosthoek
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie
Postbus 18
4380 AAVIissingen
Tel. (0118) 484000
Redactiefax: (0118) 470102
's avonds op zondag t/m
vrijdag: vanaf 19.00 uur
in het weekeinde:
verwijzing via de
telefonische boodschap
op de kantoren
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AAVIissingen
Tel. (0118) 484000
Fax. (0118) 472404
Goes: Voorstad 22
4461 KN Goes
Tel. (0113)273000
Fax. (0113) 273010
Terneuzen: Axelsestraat 16
4537 AK Terneuzen
Tel. (0115) 694457
Fax. (0115)620951
Axel: Nassaustraat 15
4571 BK Axel
Tel. (0115) 568000
Fax. (0115)561415
Hulst: 's Gravenhofplein 4
4561 AJ Hulst
Tel. (0114) 373839
Fax. (0114)373840
Zierikzee: Oude Haven 41
4301 JKZierikzee
Tel. (0111) 454647
Fax. (0111)454659
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee en Hulst.
8.30-17.00 uur
Zaterdags in Vlissingen
van 8.00 tot 10.30 uur
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV Wegener Arcade NV
City OnLine Internet
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
http://www city nl
e-mail: pzcredcity1@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800 - 0231231 of maandag
t/m vrijdag op de kantoren
gedurende de openingstijden,
zaterdags tot 14.00 uur:
op de kantoren door de klacht in te
spreken op de band of de
verwijzing op te volgen
Overlijdensadvertenties:
tijdens kantooruren en
uitsluitend maandag-
*t/m vrijdagavond van 20.30
tot 22.00 uur en zondagavond
van 20.00 tot 22.00 uur:
Tel. (0118) 484000
Fax(0118)470100
Abonnementsprijzen:
per kwartaal 95,00,
franco per post 125,50:
per maand 34,75;
per jaar 366,50;
franco per post 485,00;
bij automatische afschrijving
per termijn 1.50 korting;
losse nummers
maandag t/m vrijdag 1.75,
zaterdag 2,50 p.st.,
(alle bedragen inclusief 6 pet. btw);
Postrek.nr.: 3754316
t.n.v. PZC ab rek. Vlissingen
Advertentietarieven:
184 cent per mm; minimumprijs per
advertentie 27,60;
ingezonden mededelingen
2,5 x tarief;
speciale posities; tarief op aanvraag,
voor brieven bureau van dit blad
ƒ7,- meer (excl. 17,5 pet btw);
volledige tarieven met
contractprijzen op aanvraag;
(alle advertentieprijzen
exclusief 17,5 pet btw)
Giro: 35 93 00, Uitgeverij
Provinciale Zeeuwse Courant B V.
Vlissingen
foto Roland de Bruin/GPD
Nesip Can verwacht grote problemen met allochtone jongeren.
