Voor elke
kwaal een
biologische
remedie
De Franse slag, vergeet het maar
PZC
premie
J*
Exclusief voor u
Zssty
WW) i
l^rlófb
29
ourreïigeDsea
woensdag 17 juni 1998
door Sheila van Doorsselaer
Velden vol salie, tijm, kalmoes,
ginkgo, rode zonnehoed,
kamille, vrouwenmantel en nog
veel meer. Behalve lekker in de
keuken, door de geneeskrachtige
werking ook nog eens goed tegen
allerlei kwalen. In het
laboratorium van Marleen
Kruiden in Axel worden de
geneeskrachtige kruiden op
biologische wijze verwerkt tot een
krachtig helend tinctuur, op de
droogvloer gedroogd tot
grondstof voor thee of vermengd
met siroop voor een adequate
hoestdrank of maagbitter. Voor
elk kwaaltje is er tegenwoordig
wel een biologische remedie.
De biologische leefwijze raakt
steeds meer in zwang. Steeds meer
mensen kiezen ervoor alleen maar
producten zonder kleur- en
smaakstoffen te gebruiken, vrij
van bestrijdingsmiddelen. Dat
geldt niet alleen voor de voeding.
Ook bij de behandeling van
diverse kwaaltjes wordt
teruggegrepen naar de natuur.
Paardekastanje tegen spataders,
de thuj a-conifeer tegen wratten
en valeriaan tegen stress. Op de
kruidenboerderij Marleen
Kruiden verbouwen Marleen en
Ronald van de Winckel al voor het
tiende seizoen meer dan honderd
verschillende planten en kruiden
op biologische wijze. De bedden
worden gevoed met
groenbemesting in plaats van
dierlijke mest en onkruid wordt
zoveel mogelijk met de hand
In het laboratorium van Marleen en Ronald van de Winckel worden onverdunde extracten gemaakt.
verwijderd. De oogst van de
kruiden gaat het hele jaar door,
omdat niet alle planten op
hetzelfde moment plukrijp zijn.
Van de meeste kruiderijen wordt
niks verspild, zowel van de
wortels, de bloemblaadjes en
bessen wordt tinctuur gemaakt.
Het bereiden van de tinctuur is
nog het best te vergelijken met
koken. In enkele dikke boeken
staan de recepten vermeld die
nodig zijn om een verantwoorde
tinctuur te bereiden. Na de oogst
worden in het laboratorium de
verse kruiden fijngesneden tot
pulp en wordt van een monster
daarvan in een droogstoof het
sapgehalte bepaald. Afhankelijk
van dit sapgehalte wordt de
kruidenpulp vermengd met
alcohol of water. Zachte delen van
de plant zoals bloemblaadjes en
bessen hebben minder alcohol
nodig om de werkzame stoffen uit
de plant te halen, harde delen
zoals wortels, wat meer. Simpel
gezegd worden de planten gewoon
vloeibaar gemaakt. Na twee
weken tot twee maanden inweken
in grote vaten kan de smurrie
worden geperst.
De vloeistof die overblijft is de
tinctuur, de droge stof is afval. De
tinctuur wordt overgedaan in
plastic vaten en glazen potten die
worden opgeslagen in de
'schatkamer' van de boerderij.
Duizenden liters verschillende
tincturen verkregen na honderden
uren werk, liggen te wachten om te
worden opgehaald door de firma's
Natudis en Bonusan. De firma's
VSM en Biohorma nemen de verse
planten en kruiden af. Zij
verwerken de planten weer verder.
De tincturen van Marleen
Kruiden hebben niets te maken
met homeopathie. In de
homeopathie vormen de tincturen
slechts de basis van het
geneesmiddel, het wordt dan
aangelengd met andere
vloeistoffen. Het gebruik van de
pure, onverdunde extracten zoals
die bij Marleen Kruiden gemaakt
worden, heet fitotherapie.
In trek
De rode zonnehoed is het plantje
dat tegenwoordig het meest intrek
is en dus het meest verbouwd
wordt. De meeste mensen kennen
het als het hoofdingrediënt van
Enchinaforce, de bekende
druppels die voor alles goed lijken
te zijn en die bijna iedereen slikt.
Marleen en Ronald brengen hun
eigen versie op de markt onder de
naam Echinaeae Purpurea.
Samen met alle andere tincturen
en sii'open vrij verkrijgbaar op de
boerderij. Ook maken ze speciale
hoestsiropen die geëxporteerd
worden naar Engeland. Daar
houden ze namelijk van een ander
smaakje dan in Nederland.
Engelsen houden niet van de
uitgesproken dropsmaak die
Nederlanders met een koutje juist
juist wel waarderen. Om de
Britten tegemoet te komen maken
ze bij Marleen Kruiden daarom
hoestsiroop met een stevige
anijssmaak.
Belangstellenden die willen zien
hoe het maken van tincturen in
zijn werk gaat of de zelfgemaakte
bischopswijn willen proeven, zijn
zondag 21 juni van 11 tot 17 uur,
tijdens de Open Dag Biologische
Landbouw, welkom op de
boerderij. De
natuurvoedingswinkel en de
Zonneschool uit Terneuzen zullen
samen met
natuurbeschermingsvereniging
De Steltkluut ook aanwezig zijn
met een kraampje. Behalve in
Axel zijn er door de hele provincie
biologische bedrijven die
meedoen aan de open dag. Op
zaterdag 2 0 juni is dat Ter Linde in
Oostkapelle, daar is onder andere
een biologische kaasmakerij
Zondag is De Zuidbos, tuinbouw
foto's Peter Nicolai
in vollegrond in Noordgouwe
geopend, samen met De Ring in
Oud Sabbinge. Hier wordt uitleg
gegeven over het biologisch telen
van fruit en tuinbouwproducten
en het houden van bijen.
(Advertentie)
als lezer van deze krant
Vogelvrij is een boek voor iedereen die hart
heeft voor de vogels van Zeeland.
Met prachtige vogeltekeningen en interessante
wetenswaardigheden over zestig verschillende
soorten, hun leefgedrag en de plekken waar
ze voorkomen.
Ter gelegenheid van
Juni - Zeeland Natuurmaand
verrassen de PZC en de Zeeuwse boekhandel
u met 5,= korting.
JUNI-VOORDEELBON voor PZC-lezers
Tegen inlevering van deze bon bij boekhandel
of warenhuis betaalt u slechts 20.- (normale
prijs 25.-) voor Vogelvrij van Uitgeverij
Uniepres. ISBN 90 6825 200 3.
lezers
Naam boekhandel:
Deze kortingsactie is geldig gedurende de maand juni 1998 en alleen in
Nederland (actienummer 429-005).
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
door Kees Cijsouw
Het grootste deel van de
afgelopen week heeft
landbouwer Kees Bierens over de
heg gekeken in een van de andere
EG-landen, Frankrijk. Met een
groep Walcherse boeren en him
partners ging hij op excursie naar
het noordwesten van Normandië.
Gastheer en gids waren kennissen
van een van de deelnemers, een uit
Friesland afkomstig echtpaar, dat
al vele jaren in Normandië boert.
Het eerste wat hem is opgevallen,
is 'dat Frankrijk iets heeft
waarvan wij stukken minder
hebben: ruimte.' Het uit zich in de
infrastructuur, in hele goede
wegen, in ruim aangelegde
rotondes, die de doorstroming van
het verkeer zeer bevorderen. Voor
de landbouw is het gevolg van die
ruimte, dat de Franse boer te
maken heeft met veel lagere
grondkosten dan zijn collega in
Nederland. Eén hectare goede
grond komt er op 15 mille, hier
betaal je al gauw 50 mille.
Bierens: „Ook de pacht ligt
stukken lager, het scheelt
driehonderd gulden per hectare.
Als je dus een bedrijf van 60
hectare hebt, betaal je toch 20.000
gulden minder. En die grond levert
even zo goed 10 ton tarwe per
hectare. Ze produceren net zo veel,
de prijzen verschillen weinig met
die in Nederland, maar de kosten
zijn flink lager."
Tijdens die vier dagen Normandië
heeft hij ook geconstateerd, dat
niet alleen de EG-regelgeving
dezelfde is als in Nederland, maar
dat ook de controle even streng is.
„De milieuwetgeving is op dit
moment misschien nog wat
soepeler, maar die wordt ook
steeds strakker. Alleen de
toepassing van de regels is ex-
makkelijker, omdat er ruimte is.
Neem de mestwetgeving. Hier
graast het vee op kleine percelen,
daar is de ruimte per dier veel
groter. Dus de milieulast op die
grond is veel minder."
Het nationale landbouwbeleid is
in Frankrijk naar zijn indruk
socialer dan in Nederland. Niet
omdat men de landbouw zo
welgezind is. Wel omdat men het
plattèland leefbaar wil houdn.
Oudere boeren die stoppen krijgen
een saneringspremie; en jonge
boeren, die op een klein bedrijf
met een melkquoatum van
bijvoorbeeld 150.000 kilo
beginnen, krijgen er 25.000 kilo
bij. Het doet sociaal aan, maar
Bierens vraagt zich wel of of het de
economisch gezien juiste weg is:
„Een rendabel bedrijf heeft een
quotum van tegen de 500.000 kilo
nodig. Met 175.000 kilo melk is je
bedrijf onrendabel en blijft het
hangen en wurgen. Die bedrijfjes
zullen geld toe moeten krijgen."
Ook in Frankrijk heeft Bierens een
beleid van
plattelandsvernieuwing ervaren.
Tijdens een bezoek aan een
ciderboerderij en een
struisvogelfokkerijEn vooral ook
tijdens een maaltijd in een
boerderijrestaurant annex
eendenmesterij. Die activiteit
wordt alleen gesteund onder
voorwaarde dat de gerechten voor
een groot deel afkomstig zijn van
het eigen bedrijf. „Dat gebeurde
dus ook en dat
boerderijrestaurant liep
uitstekend. Zo hadden ze met
Pinksteren 250 gasten."
Opvallend aan zijn Franse
intermezzo vond Bierens het ook
te zien hoe groot het aandeel is van
gewassen, waarvoor een Europese
premie wordt toegekend: graan,
koolzaad, erwten, mais. „Zo ben je
wel erg afhankelijk van
desnbsidiekraan. Als de politiek
de toeslagen afbouwt, hebben de
boeren in Frankrijk een probleem.
Ze kunnen dan niet terugvallen op
de buffer, die bij ons wordt
gevormd door gewassen als
aardappelen en uien en andere
zogenaamde vrije produkten."
Bierens, zijn Normandische trip
overziend: „Er stonden hele mooie
gewassen, ze hebben er grote
percelen, dezelfde teeltmethodes
als wij en ze hebben duidelijk
lagere grondkosten. Alleen de
bedrijfsgebouwen waren meer toe
aan achterstallig onderhoud dan
we bij ons gewend zijn. Verder
doet de landbouw het daar zeker
zo goed als hier. Ze is volop in
ontwikkeling. Dus wat wij nog
weieens willen zeggen, dat van de
Franse slag - vergeet dat maar."
Akkerbouw
lijks verslag
lit Grijpskerke doet in deze rubriek v
n wederwaardigheden.
