De buren kwamen van de hemel in de hel terecht Murphy's wet in de praktijk Alsof er een straalvliegtuig staat warm te draaien Elsta Waslijst aan missers dossier 28 donderdag 11 juni 1998 Toen hij er 25 jaar geleden kwam wonen, was de Bij de Etty's is het al niet veel beter gesteld.Je hele sociale leven gaat naar de knoppen. Met de pinksterdagen zijn we uit pure ellende weggegaan. Ja?! Vorig jaar, toen ze de boel aan het opstarten waren, was het zo erg dat we zes maanden zijn gevlucht. Echt gevlucht! We hebben zelfs onze slaapkamers gewisseld, op zo'n manier dat de grootste van de twee nu als buffer dient. Hoe ver kunnen ze ingrijpen in je privéleven. Ja?! Dit is toch absurd! De provincie zegt niets meer te kunnen doen dan de vinger aan de pols te houden, totdat de boel in orde is gebracht. Maar daar koop ik niets voor. Ze terroriseren de boel. Het is al anderhalf jaar niet in orde en wij hebben er al helemaal geen vertrouwen in dat het ooit nog goed zal komen ook." Van Geffen: „Die fabriek had gewoon nooit mogen draaien, voordat aan alle bepalingen in de milieuvergunning was voldaan. Dat is puur een kwestie van geld en willen. Toen de provincie een dwangsom had opgelegd, kwamen ze ineens met die geluidsmuur van vijftien miljoen gulden op de proppen zetten. Moet je eens opletten wat er gebeurd wanneer wordt bepaald dat de boel plat moet. Dan is alles binnen de kortst mogelijke tijd dik voor elkaar. Daar ben ik van overtuigd." De Muur De Muur. Elsta heeft er alle vertrouwen in dat de 25 meter hoge en 600 meter aluminium wand de geluidsoverlast binnen het terrein zal houden. De omwonenden allerminst. Nog los van het feit dat hun uitzicht er straks niet fraaier op wordt. Ze wijzen op het eerdere falen van de computerberekeningen, waardoor de warmtekrachtcentrale in de problemen is gekomen. „Waarom denk je dat Gedeputeerde Staten aan hun besluit om geen nieuwe dwangsom op te leggen het zinnetje hebben toegevoegd een dergelijke maatregel opnieuw te zullen overwegen wanneer straks mocht blijken dat de muur niet voldoet? Niet omdat ze zo zeker zijn van hun zaak... Die centrale zit van onder tot boven vol met constructiefouten. Dat los je niet op met een muur. Bovendien, wanneer ze stoom afblazen, gebeurt dat boven die muur uit. Het is één grote beerput. Ze hebben nog steeds geen vergunning. Waarom draaien ze dan nog?! Moet je als simpele burger eens op eigen houtje een dakkapel zetten. Mooi dat je die kunt afbreken. Van Geffen en zijn lotgenoten willen een civielrechtelijke procedure aanspannen tegen de hele gang van zaken. De bouwvergunning voor de muur vormt het aanknopingspunt. Ook zijn ze van plan de kwestie aanhangig te maken bij de Tweede Kamer. „Ik denk dat het maar goed is dat we die mogelijkheid hebben ook. Anders had ik echt niet meer voor mezelf ingestaan en had je hier Greenpeace-achtige toestanden gehad. Eigenlijk is alles heel simpel. Die hele centrale staat op de verkeerde plaats." Etty: „Centrales die stoom produceren, staan in Europa allemaal keurig in gebouwen. Helemaal! Enhier?! Zo vind je ze alleen in de Sahara." Van Geffen: „Ambtenaren én gedeputeerde Dek hebben ook al toegegeven dat ze er nooit aan zouden hebben meegewerkt, als ze alles van te voren hadden geweten. Maar terug kunnen ze niet. Er is hier van twee kanten op een verschrikkelijke manier geblunderd. AES heeft de boel overgenomen met de lusten én lasten. Al moeten ze er nog één miljard gulden tegenaan gooien, dat zal mij een zorg zijn. Of laat ze ons anders maar uitkopen. Ik wil hier niet weg, maar om in deze situatie de rest van m'n leven te slijten, daar pas ik voor." Marcel Modde Lovenpolderstraat nog een echt polderweggetje. „Dow was ver weg. Ik geloof dat ze in die periode net met de bouw van de styreen-3 fabriek waren begonnen. Nooit geweten dat BOC Gas hier zou komen, nooit geweten dat we nog later een warmtekrachtcentrale in onze achtertuin zouden krijgen", zegt Rick van Geffen geëmotioneerd. De ogen van buurman Wim Etty schieten vuur bij de gedachte aan de geluidsoverlast van Elsta. Hij woont op een paar honderd meter afstand in een door bomen omgeven oude boerderij. „Een eigen paradijsje. Althans, dat was het. From heaven to hell. Ja?!" Zo op het oog een vredige woensdagmorgen in het Hoekse buitengebied. De honden in het buitenhok van Van Geffens dierenpension gaan tekeer. Pas wanneer de baas hen een paar keer vermanend heeft toegesproken, keert de rust weer. Vogels kwetteren op de achtergrond, in de verte sputtert een grasmaaier. Verder niets... „Moet je eens een keer terugkomen wanneer de wind verkeerd staat. Dan is het wel anders", bezweert de pensionhouder. Een paar dagen later is het monotone 'geloei' vanaf het fabrieksterrein inderdaad nadrukkelijk aanwezig. Alsof er constant een straalvliegtuig staat warm te draaien, zo omschrijven Van Geffen en Etty het geluid dat sinds anderhalf jaar hun leven lijkt te beheersen. „Of als de branding van de zee. Maar dan een keer of vijfhonderd versterkt." En dan hebben ze het nog niet eens over de extreme overlast die ze ondervinden wanneer Elsta stoom De buren van de Elsta-centrale...of er een straalvliegtuig staat warm te draaien... fotografie Charles Strijd afblaast. Normaal gesproken een gezinnen in de omgeving die direct uitzondering, maar nu eerder nog overlast hebben van de nieuwe regelmaat. stoomfabriek. Ze worden er bijna Beide buren maken deel uit van de twaalf letterlijk gek van. „Je kunt potdomme niet eens meer met goed fatsoen in je eigen beetje van m'n rust kunnen genieten", tuin zitten! Met mooi weer moet ik mijn zegt Van Geffen. Hij en zijn vrouw lopen ramen en deuren dichthouden en de op de toppen van hun tenen. „Je krijgt rolluiken naar beneden wil ik nog een geen rust. De 25 meter hoge aluminium wand, die is neergezet om de geluidsoverlast binnen het terrein van de Elsta-centrale te houden en de buren er niet mee te hinderen. Alles wat er tegen kon zitten, heeft zo langzamerhand ook tegengezeten. Geluiddempers die niet naar behoren bleken te werken, condensators die niet deden wat de ontwerpers op de tekentafel hadden bedacht, doorblazen van leidingen zonder de vereiste voorzorgsmaatregelen te nemen, ketels die ietwat luidruchtiger zijn dan was berekend door de computermodellen, drukregelaars die direct na plaatsing alweer aan modificatie toe waren. Extra kosten: tussen de honderd en honderdtwintig miljoen gulden, schat hoofd-operations Johan Swemmelaar. Maart 1996 zag het er allemaal nog rooskleurig uit. Meer dan driehonderd vaklui timmerden vrolijk aan de verrijzing van de Elsta warmtekrachtcentrale. De bouw veldiep keurig volgens schema en in niets leek het erop dat de fabriek in het najaar van 1997 - zoals gepland - nog geen productie zou draaien. De wirwar aan buizen, pijpen en stellingen riep al snel een vergelijking op met het wereldwijd gewaardeerde Centre Pompidou. Maar gewaardeerd maakte Elsta zich kort na het begin van de eerste tests maart vorig jaar en de navolgende opstartfase allerminst. Al snel bleek dat de stoommachines veel meer lawaai voortbrachten dan een ieder voor mogelijk had gehouden. Omwonenden klagen regelmatig steen en been over de nacht- en weekeinderust die ze door toedoen van de nieuwe buurman moeten ontberen. De provincie zag meerdere keren aanleiding voor ingrijpen in de vorm van proces-verbalen. Gedeputeerde staten besloten april dit jaar zelfs tot het uitvaardigen van een dwangsombeschikking om Elsta aan te zetten tot een spoedige aanpassing van de installaties. Dat besluit werd uiteindelijk op last van de Raad van State geschorst. Voornamelijk omdat Elsta verbetering had beloofd in de vorm van een extra pakket geluidswerende maatregelen. Geluiddempers Alle denkbare uitlaten worden voorzien van geluiddempers, 62 stuks in totaal. Daarnaast wordt een aantal installaties (zoals compressoren) ingepakt tussen vier muren en een dak. Het meeste nut wordt evenwel vernacht van een vijfentwintig meter hoge en zeshonderd meter lange wand die in u-vorm rond het grootste gedeelte van het complex wordt opgetrokken. Enkel het zicht op Dow Benelux blijft nog open. De aluminium wand krijgt een dikte van zo'n twaalf centimeter. Voor de buitenwereld worden de panelen voorzien van een door kunstenaar Johnny Beerens (bekend van de Oostburgse watertoren en de graansilo in Breskens) bedachte kleurschakering in groen en blauw. Het geheel wordt bovendien gemaskeerd door een groengordel die Elsta nog zal aanplanten. Vorige week is met de bouw begonnen. Amfitheater „Beerens heeft zich laten inspireren door een amfitheater", zegt Swemmelaar. „Normaal bedoeld om het geluid te versterken, maar in dit geval om het zo veel mogelijk te reduceren." Aan de binnenkant, op zicht voor het personeel, zijn de panelen geperforeerd. Daar kan het geluid doorheen en zo wordt het geabsorbeerd door het geluidsisolerende materiaal dat erin verwerkt is. „Het is misschien een walgelijk ding, die muur, maar we moeten toch iets doen! We zitten nu eenmaal met die problemen. Helemaal overnieuw beginnen kun je niet. De boel platgooien is ook weinig reëel. Er waren mensen die zeiden, had je voor die vijftien miljoen gulden die nodig is voor die muur, niet veel beter de hele polder kunnen opkopen? Ja natuurlijk! Wij hebben ook met de gedachte rondgelopen er een mooi park van te maken. Maar wat je niet kunt kopen, zijn die paar vierkante meter waarop de controlepunten van de provincie staan. Je moet nu eenmaal vold oen aan de algemeen geldende geluidsnormen in Nederland. Misschien gaat de wet daarin wel wat te ver, maar anderzijds heb je er wel mee te maken. Regeltjes De regelgeving is iets waar toenmalig Elsta-eigenaar Destec (een volle dochter van Dow Chemical en tussentijds overgenomen door AES) zich flink op Hoofd operations Johan Swemmelaar: „Je moet nu eenmaal voldoen aan de alge meen geldende geluidsnormen in Neder land." heeft verkeken, meent de 36-jarige ingenieur. „Destec heeft altijd gezegd, dat die geluidsnormen geen probleem zouden zi jnDan ga je draaien en loop je tegen een waslijst van dingen aan die niet goed zijn. Het begon met het doorblazen van de gasleidingen. Die Amerikanen dachten dat even te doen zonder geluiddempers. Tja, dat waren mannen uit Texas, waar zo'n zelfde centrale middenin de woestijn staat. Maar dat kan hier nietVervolgens ga je de ketels opstarten en blijkt dat de berekeningen niet kloppen. Het opstarten gaat gepaard met een steambloiü en flink wat lawaai. Daar was met de provincie zelfs nog nooit over gesprokenAllemaal van dat soort dingen. Als Destec destijds gewoon met een opstartplan was gekomen, was ónze relatie met de provincie momenteel een stuk minder stroef geweest." „Die jongens van Destec hebben blijkbaar gedacht dat Zeeuws- Vlaanderen een soort Derde Wereldland was. Zo van, die fabrieken hebben we daar zo gebouwd, dat doen we hier ook wel even. Inmiddels zijn ze er ook achter dat het een beetje anders ligt. Ik hoop niet dat de buitenwereld ons op die fouten in het voortraject blijft afrekenen. AES wil verder in Europa. Dat is ook de reden waarom ze, ondanks alle problemen die opdoken, zo aan dit project hebben vastgehouden." Waterdamp De grote stoompluimen waardoor de centrale nu duidelijk herkenbaar wordt gemarkeerd in het landschap, behoren volgens Swemmelaar tot het verleden zodra de fabriek volledig commercieel draait, Het enige wat zichtbaar blijft, is een wolk waterdamp van de koeltoren. „Verder zullen de omwonenden van ons straks geen last meer hebben. In normale situaties tenminste, want overlast door storingen zul je nooit helemaal kunnen uitsluiten. Dat kan zich iedere dag voordoen en daar is dan ook wel weer e'en oplossing voor. Maar als je daardoor de rem erop moet blijven gooien, dan kun je net zo goed nooit beginnen." Marcel Modde

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1998 | | pagina 28