Ik slaap gewoon bij m'n ventje
Leontien wordt nooit meer super
PZC
Erwin Simpelaar
kan Europees
niet imponeren
De Koeijer twee
jaar naar Kortrijk
Waarom krijgen we geen drinken?
sport
20
Tolhoek in
hel naar
tiende plek
Leontien van Moorsel stralend middelpunt van sterrenparade
Baukje Doedee
in top twintig
maandag 8 juni 1998
door Maarten Wijffels
MALMÖ - Atleet Erwin Simpe
laar is er tijdens wedstrijden om
de Europa Cup voor landen
teams in het Zweedse Malmö
niet in geslaagd zich te profile
ren. De 20-jarige Goesenaar
eindigde zaterdagmiddag als
vierde bij het kogelstoten met
een afstand van 16.80 meter. Als
totaal presteerde de Nederland
se afvaardiging dit weekeinde
naar behoren. Zowel de mannen
STEIN - Wielrenner Pa
trick Tolhoek uit Yerseke
heeft in abominabele om
standigheden de tiende
plaats behaald in de Ron
de van Limburg. De Bata-
vus-coureur ploeterde
door modder, regen en ste
nen, kwam als één van de
achttien finishers over de
meet, maar was deson
danks niet tevreden.
„Ik was bevangen door de
kou en zat klappertan
dend op mijn fiets. We
moesten door dikke lagen
modder en we fietsen
stroomopwaarts door de
regen. Helaas gedij ik
slecht in zulke omstan
digheden", aldus een te
leurgestelde Tolhoek. „Ik
ben in momenteel goed in
vorm. Het is frustrerend
dat ik in deze wedstrijden
mijn top niet kan halen.
Jongens als Meys en Kap-
pes liet ik vorige week nog
minuten achter me en nu
zit ik achter hen.
Winnaar van de Ronde
van Limburg over ruim
tweehonderd kilometer
werd Pronk uit Warmen-
huizen in 513.2 5Tolhoek
finishte met zijn metge
zellen Henrix (Duitsland)
en Engels (Zwartemeer)
op 1.16.
Zeelands enige profwiel
renner Davy Dubbeldam
heeft in Strombeek de ze
vende plaats behaald in
een plaatselijke kermis-
koers over 166 kilometer.
als de vrouwen handhaafde,
zich in de eerste divisie, de mid
denklasse van Europa.
Voor Simpelaar, bezig aan zij
eerste jaar bij de senioren, wa
ren zijn prestaties wat achterge
bleven bij de verwachtingen
Die waren gewekt, nadat Sim
pelaar veertien dagen geledei
met een afstand van 180 7 mete
de beste seizoensprestatie hai
laten noteren. „Wat ik heb vei
nomen, is dat hij nog vrij vei
last had van een griepje dat vo
rige week de kop opstak. Daar
door was zijn voorbereiding o;
dit evenement niet optimaal'
meldde vader Jan Simpelaa;
die via de telefoon op de hoogst
was gebracht. „En wat hem ooi
parten speelde was een gebrei
aan ervaring. Dit seizoen goo:
hij pas voor het eerst bij de 'gro
te jongens'. Dat vergt de nodig
aanpassing is gebleken."
De winst bij het kogelstote
ging naar de Noor Houge, di
een afstand van 20.07 overbrug
de. „Dat is ruim drie meter ver
der dan de worp van Erwin", re
kende Jan Simpelaar voor. „Ei
dat is op internationaal niveai
een behoorlijk gat. Voor Erwi!
dus een teken dat er nog vet
werk aan de winkel is."
Wie zich in het voetbalstadio;
van Malmö wel met de beste!
konden meten, waren Este
Goossens en Patrick van Bal
kom. Goossens won de 400 me
ter in een tijd van 51.35 secon
den en verbeterde daarmee he
zeven jaar oude nationale re
cord van Gretha Tromp (51.68
Van Balkom finishte op de 20
meter als eerste in een tijd va
20.76 seconden.
Surfer Gideonse
derde bij NK
VLISSINGEN - Stefan Gideon
se uit Veere neemt na de vierd
race om het Nederlands kampi
oenschap windsurfen de derdi
plaats in. Hij moet in het klasst
ment Ramses Landman en Adi
Keet voor zich dulden.
Bij de jeugd pakte de 18-jarig
Christian Sandee uit Vrouwen
polder de leiding. Hij profiteer
de van de afwezigheid van Ed
wy Zoonekynd. De strijd omö s'
nationale titelstrijd wordt ze
terdag 4 en zondag 5 juli in Ha:
gen voortgezet. De grote finai
wordt 19 en 20 september i Ul
Scheveningen gehouden.
door Maarten Wijffels
TERNEUZEN - Erik De Koeijer
speelt de komende twee seizoe
nen voor KV Kortrijk. De 31-ja-
rige doelman uit Temeuzen, die
eerder een overgang naar Roda
JC op het laatste moment zag af
ketsen, bereikte afgelopen vrij
dag overeenstemming met de
kersverse eersteklasser. De
Koeijer is afkomstig van Excel
sior Moeskroen.
Met zijn overgang naar Kox*t-
rijk, afgelopen seizoen kampi
oen in de Belgische tweede
klasse, sluit De Koeijer een tur
bulente periode af. Half maart
was de Zeeuws-Vlaming zo
goed als rond met Kortrijk, toen
eredivisionist Roda JC hem een
aantrekkelijk aanbod deed. De
Koeijer: „Het bestuur van Kox*t-
rijk reageerde vol begrip.
'Mocht je er niet uitkomen, dan
blijft de deur voor jou hier
open', zeiden ze zelfs."
Wachten
De doelman voerde vervolgens
een positief gesprek met be
stuurslid technische zaken Nol
Hendriks. „Hij wilde me direct
hebben, maar zei dat ik nog even
moest wachten of de nieuwe
trainer (Sef Vergoossen, red.)
ook met mij in zee wilde. Blijk
baar zag die mijn komst niet zit
ten, want vrijwel gelijktijdig
met zijn komst trok Roda een
Australische keeper aan."
„Of ik een slechte smaak aan de
gang van zaken heb overgehou
den? Mwoh, niet echt. Ik heb
nooit geroepen dat ik definitief
naar Roda zou gaan. Dat heeft
de pers ervan gemaakt. Zelf heb
ik altijd een slag om de arm ge
houden. Achteraf kan ik alleen
maar zeggen dat het spijtig is
dat Sef Vergoossen mij niet wil
de, want zelf was ik enthousiast
Ik had graag nog een paar jaar in
Nederland gespeeld."
Revanche
Na het afketsen van de transfer
nam De Koeijer weer contact op
met Kortrijk, dat de zaak ver
volgens snel rondmaakte. Bij de
ploeg van trainer Regis van Ac
ker hoopt de sluitpost revanche
te kunnen nemen voor een ui
terst teleurstellend jaar bij Ex
celsior Moeskroen, waar hij na
de komst van trainer Hugo
Broos zijn basisplaats verloor.
„Vanaf de eerste trainingsdag
was duidelijk dat ik de strijd
met Yves Feys, een aankoop van
Broos, niet kon winnen. Meer
dan wat wedstrijdjes in he
tweede heb ik niet gespeeld."
Bij Kortrijk wordt hij echte
weer eerste keus. „Dat staa
vast. De tweede doelman is ee:
21-jarige knul die ik de komen
de jaren wegwijs ga maken i:
het profwereldje, zodat hij o;
termijn mijn plaats kan overne
men. Wat ik verder van Kortriji
weet? Het is een jonge, onerva
ren ploeg, die de komende we
ken nog wel wat versterkingei
zal krijgen. Ik heb in elk geva
wel een goed gevoel over het ko
mende seizoen. De laatste jare:
presteren de meeste clubs die ui
de tweede klasse promoverei
meteen goed op het hoogste ni
veau. Denk maar aan Harelbeki
een paar jaar geleden, Westerli
afgelopen seizoen en natuurlij!
aan Moeskroen, waarmee ik ii
mijn eerste seizoen meteen Eu
ropees voetbal haalde.
Vierde plaats
Irma Heeren
TILBURG - Irma Heeren
is gisteren vierde gewor
den op de tien kilometer
van Tilburg. De voormali
ge Middelburgse, die te
genwoordig in Zeewolde
woont, legde de afstand af
in een tijd van 33 minuten
en 30 seconden. Die tijd
was goed voor de beste
Nederlandse prestatie
van het jaar. Heeren
maakte haar rentree na
een slepende blessure
(stressfractuur), die haar
bijna tien maanden uit
competitie hield.
De wedstrijd werd ge
wonnen door de Keniaan-
se Tegla Loroupe in 32.02.
Loroupe ging de Ethiopi
sche atlete Merima Dem-
boba en de Russische Na-
dezhda Iljina vooraf. Bij
de mannen, die tien mijl
'aflegden, ging de over
winning naar Worku Bek-
ila. De Ethiopiër won in
46.58 voor de Keniaan
Ehud Kurgat en de Mexi
caan German Silva. Greg
van Hest finishte als vier
de in 472 6Hi j verbeterde
hiermee de beste j aarpres
tatie van Bert van Vlaan
deren, die zich ziek had
afgemeld.
van onze sportredactie
KLOOSTERZANDE - „Ik heb
kramp, dorst en ik ben klets
nat", kreunde Nicole Vermast
zaterdag aan het eind van een
etappe in de gutsende regen. Ze
keek bedremmeld naar de
ploegleider van Opstalan en zei:
„Waarom krijgen we hier toch
geen drinken?"
Leontien van Moorsel reageer
de: „Ik snap het ook niet. D'r zat
geen zuurstof in de lucht en hal
verwege waren alle bidons al
leeg." Wedstrijdleider Eddy
Bogaert had er een passende
verklaring voor. „Het is niet toe
gestaan om te verzorgen in een
wedstrijd minder dan 150 kilo
meter. Bovendien is het veel te
riskant voor valpartijen.
Met de schade viel het nog mee.
De Duitse wielrenster Suzanne
Gall, die zaterdag ten val kwam,
was een van de slachtoffers. Ze
moest ter observatie één dag in
het ziekenhuis blijven en bleek
een lichte hersenschudding te
hebben 'opgelopen. Melanie
Mansveld, vrijdagavond geval
len, mocht zaterdag naar huis
met een sleutelbeenbreuk en een
hersenschudding.
En dan was er - in de overigens
voortreffelijke organisatie - nog
wat ongemak bij de start van de
tijdrit op zondagmorgen in
Walsoorden. De politieagent
klaagde over een aantasting van
de openbare orde. Hij zei: „Ikzie
overal plassende dames in de
bosjes, voordat ze van start
gaan. Ze hadden toch op z'n
minst voor een piaslokaaltje
kunnen zorgen."
Pikant detail: de start van deze
tijdrit was voor de hoofdingang
van Pabo, het verzendhuis voor
sexartikelen.
door Frits Bakker
KLOOSTERZANDE - Wie
heeft Jenita Smit in drie dagen
koersen op kop zien rijden? Het
kan nooit lang zijn geweest,
want ze houdt niet van kasseien,
wind en waaiers. Maar toch zag
je vóór en na de koers af en toe
een toeschouwer wijzen: „Kijk,
da's de vrouw van Erik Huize
bosch..." Ze reed drie dagen mee
met het vrouwenpeloton in Zee
land. met niks anders 'aan de
kop' dan fietsen. „Want Erik
moet zingen, hij kon niet komen
kijken."
Mariëlle van Scheppingen reed
wel voorin de wedstrijd. Zater
dag, in een schuchtere vlucht
poging, toen het peloton de be
nen even stilhield. En zondag
toen het klassement werd ge
maakt. Mariëlle is de vriendin
van Gianni Romme. Zelf een ta
lentvolle rijdster in het peloton,
maar toch vooral bekend door
haar relatie met de schaatsheld,
die met twee keer goud in Naga
no werd gekroond.
Edith Klep won zaterdag een
etappe, na een heroïsche finale
met bliksemflitsen, donder en
hagelbuien. Ze bleef op de lange
aankomst in Westdorpe nog net
uit de greep het aanstormende
peloton. Edith is de vriendin
van profrenner Koos Moeren
hout, die vorig jaar op het we
reldkampioenschap in San Se
bastian een prachtige finale
reed.
Leontien van Moorsel won twee
etappes en het eindklassement
van de Ster van Zeeland. Het
optreden was indrukwekkend
en stijlvol, als in de glorietijd.
Leontien is de vrouw van Mi
chael Zijlaard. Hij is een ex-
amateur, de zoon van gangma
ker Joop Zijlaard en ploegleider
van de Opstalan-ploeg.
Kwellingen
Michael Zijlaard heeft zijn be
kendheid meer te danken aan
zijn beroemde echtgenote dan
andersom. Hij heeft haar - zo
wordt gezegd - gered uit een die
pe crisis. Tinus (haar koosnaam
in het peloton) heeft de kwellin
gen van het afkicken gevoeld.
Ze was ooit, in haar toptijd, een
lichtgewicht van 44 kilo, smeet
twee jaar geleden de fiets aan de
kant en sloeg door naar 86 kilo.
Daar zit ze nu tussenin met 65.
„Ze leidt nu een normaal leven,
met tijd voor het fietsen en tijd
voor zichzelfzegt Michael Zij-
laard. En Tinus is ook gewoon
weer een vrolijke meid. ..Wil je
wat van me weten? Kom maar
naar het hotel. We zitten in ka
mer 121. Ja, gewoon met Mi
chael op één kamer. Ik slaap ge
woon bij m'n ventje hè..."
Het tweetal beweegt zich onaf
scheidelijk door het peloton,
maar zonder dat andere tekort
komen. Michael is het aan
spreekpunt voor iedereen. „Ze
zeggen wel eens dat de ploeg om
Leontien is gebouwd. Dat is niet
waar. Maar als Leontien in top
vorm is, zoals nu, dan wordt ze
wel beschermd. We komen ten
slotte om te winnen."
En niemand kan er omheen: Le
ontien is drie dagen het stralen
de middelpunt van de sterren
parade. Veel meer dan Mariëlle
van Scheppingen en Jenita
Smit. En nóg veel meer dan In-
grid Haringa, ook een ex-we
reldkampioene (baan), maar
heel bitsig in de omgang en als
ploegleidster van de nationale
selectie zeker geen boegbeeld.
Lacherig
Wat een verschil met Michael
Zijlaard, die weet wat de spon
sor van hem wil. „We hebben
een prachtig team met Opsta
lan, dat willen we ook uitdra
gen." En met Van Moorsel zelf.
Het hoofd is nooit op hol gesla
gen, de gulle lach is echt. „Weet
je wat ik nou zo stom vind", zegt
ze op zaterdagmiddag net na de
etappe. „Dat we geen drinken
krijgen onderweg." Kritiek,
oké, maar wel mild. En geen ve
dette-neigingen.
Het is ook minder stressiger dan
in de tijd dat alles nog moest
wijken voor de fiets. Maar toen
was er de druk van buitenaf, de
welhaast ongezonde ambitie.
Hoe kwam dat ook weer? Piet
Hoekstra, de coach, had in een
onbewaakt moment gezegd dat
het maar niks was met die dikke
konten in het vrouwenpeloton.
Dat het geen gezicht wasEn dat
alleen drastisch vermageren en
eindeloze trainingen de presta
ties konden verhogen.
Hij trof Leontien waar hij haar
wilde hebben. De vrolijke Bra
bantse lachebek werd een klui
zenaar op een racefiets. Ze at
met de weegschaal naast haar
bord en woog zelfs een droge
bruine boterham, in een zieke
lijke drang om de beste te wor
den. „Tinus leefde op yoghurt en
sla, verder was ze wereld
vreemd", weet Michael Zijlaard
nog uit de begintijd van de rela
tie met haar.
Het bracht haar de roem en de
glorie van het succes, maar
daarna ook de geestelijke in
storting. Ze stapte het gewone
leven in en ging weer extreem.
Tinus zei dat er een nieuwe we
reld openging, omdat ze gewoon
„patat en ijs" kon eten en van al
le andere geneugten mocht ge
nieten. Dat heeft twee jaar ge
duurd. Ze werd twee keer zo
zwaar, maar kreeg later toch
weer heimwee naar het peloton.
Michael Zijlaard: „En nu is Le
ontien wat ze zelf graag wil zijn.
Ze rijdt weer mee voorin, wint
wedstrijden en heeft ook nog
een leven buiten de fiets om.
„We gaan veel meer met vrien
den om, we gaan uit eten en af en
toe op stap. Ik zeg ook gewoon:
als je wint in Zeeland, gaan we
Chinezen met de ploeg. En
Tinus eet lekker mee. Ze heeft
nu geleerd wat het echte leven
is."
KLOOSTERZANDE - De 22-
jarige Baukje Doedee leefde op
een wolk. De Zeeuwse renster,
die rijdt voor de sponsorploeg
van Hartol, vond zichzelf zon
dagmiddag na drie dagen
fietsen terug op een keurige ze
ventiende plaats. Ruim twee
minuten achter Leontien van
Moorsel.
Ze was - net als de wedstrijd zelf
- de Ster van Zeeland in haar
eerste grote optreden. „Het is
wel heel zwaar geweest, maar
ook heel mooi", glunderde ze
aan de finish.
Baukje Doedee, geboren aan de
rand van Kloosterzande, maar
sinds kort woonachtig in
Ovezande, was er intens geluk
kig mee. Ze had de laatste we
ken al bewezen dat er progressie
was. „Ik was ook al zevende in
's-Heerenberg, een klimkoers
waar Van Moorsel won."
Maar dat ze al zo sterk was... „Ik
heb wel al heel veel geleerd dit
jaar. En ik train ook wat meer.
Veel gerichter, met het verstand
erbij." Dat vertaalde zich vooral
in een sterke tijdrit: 21e op een
achterstand van 1.51 op Van
Moorsel. Haar indruk van de
koers? „Ik heb het zwaar gehad,
maar ik kan goed afzien. En ik
heb goed gekeken. Wat de mees
te indruk heeft gemaakt? Zoals
Van Moorsel reed. Zo onvoor
stelbaar hard."
Naast Doedee was Karin Krij
ger uit Biervliet getuige van het
machtige optreden van Van
Moorsel. Ervan genieten kon ze
niet, want bij een val in de eerste
etappe Kwadendamme-Kwa-
dendamme liep ze gekneusde
ribben op. Toch reed Krijger de
Ster van Zeeland uit. „Ik heb
hard op mijn tanden gebeet",
toonde ze mentaliteit.
Baukje Doedee
Een samengepakt peloton houdt zich rustig in de buurt van Groenendijk. foto Charles Strijd
Winnares van Ster van Zeeland richt zich na dit jaar op de baan
door Frits Bakker
KLOOSTERZANDE - Het
machtsgevoel was even terug,
maar het was anders dan vroe
ger. „Ik voel me veel beter, om
dat ik meer power heb", zei Le
ontien van Moorsel, nadat ze
met overmacht de driedaagse
Ster van Zeeland op haar naam
had geschreven. De klasse van
de vroegere wereldkampioene
verloochent zich nog altijd niet.
Dat werd weer eens onder
streept in die drie dagen. Leon
tien is terug, na een lange lij
densweg. „Het zal nooit meer
echt super worden zoals vroe
ger", beseft ze zelf het best. „Ik
wil nooit meer honger lijden om
de wereldtop te halen."
Het succes op de weg is ook van
korte duur. Aan de finish in
Kloosterzande, de inspanning
alweer te boven, onthulde ze dat
dit haar laatste jaar is waarin de
nadruk op het wegfietsen ligt.
Leontien gaat de baan op. „Ik
rijd volgend jaar alleen nog wat
Nederlandse wedstrijden op de
weg", verklaarde ze stellig.
„Mijn voorkeur gaat meer uit
naar de baan, waar ik me ga spe
cialiseren op de drie kilometer."
Dat geldt ook al voor dit jaar. De
ooit tot vallende ster van het
wegfietsen gedoemde Van
Moorsel wil nog één keer vlam
men Het zal haar een gevoel van
revanche geven. Ze wil wraak
nemen op mensen die haar heb
ben gekwetst. „Ze hebben me
uitgelachen en gezegd: die komt
dus nooit meer terug. Daar doe
ik het nu voor. Ik zit dicht tegen
mijn topvorm aan. Het NK (4 ju
li) is een volgende doel. Daarna
het WK in eigen land. Het is een
parkoers voor renners met po
wer, dus..."
Macht heeft ze, meer dan ooit
Nicole Vermast (links) mag van ploeggenoot Leontien van Moorsel in Kloosterzande winnen.
zelfs. De souplesse om swingend
een berg op te rijden niet meer.
„Maar ik wil nooit meer 44 we
gen, dus dat komt niet meer te
rug." Leontienis ook selectiever
geworden in haar planning. En
zegt: „Het is uitgesloten om in
deze tijd nog een heel jaar goed
te zijn. Het beste is nu pas op
komst. Ik heb de koers in Zee
land benut om naar mijn top toe
te groeien."
Tijdrit
De manier waarop maakte grote
indruk. De 28-jarige Leontien
van Moorsel was de aanvoerster
van de Opstalan ploeg (budget
een half miljoen) die de koers
drie dagen lang souverein naar
de hand zette. Vier etappes le
verden vier individuele over
winningen op. Twee keer was
Van Moorsel zelf de beste: in de
vrijdagrit en in de tijdrit. Zatex-
dag, in een opkomend nood
weer, won Edith Klep. En
zondag werd de zege aan de na
tional e kampioene Nicole Ver
mast gegund.
Het machtsblok van de rood
zwarte brigade verlamde de
verzamelde concurrentie. Twee
ploegen (Greenery en Hartol)
deden nog wel verwoede pogin
gen. Het waren slechts spelde-
prikjes voor de leiders in de
koers. Nicole Vermast: „Leon
tien was zo sterk, dat wij alleen
af en toe moesten corrigeren."
Michael Zijlaard, de ploeglei
der, zei vooraf: „Het maakt mij
niet uit wie er wint, als het maar
iemand van de ploeg is." Hij
voorzag wel een hoofdrol voor
Van Moorsel. „Ze zal vooral in
de tijdrit moeilijk te verslaan
zijn." En zo gebeurde het ook.
De toon werd tijdens die zon-
dagrit tegen de klok gezet.
Van Moorsel reed op 'de veer
tien' een tempo dat het hele veld
deed verbleken. Chantal Belt
man (Greenery) kwam nog het
foto Charles Strijd
dichtst in de buurt van de eind-
tij d van de leidster, maar was al-
tij d nog een kleine halve minuut
langzamer. Edith Klep, Marije
Gemser en Sonja van Kuik, de
subtoppers, moesten nog meer
toegeven.
Daax; tussen Walsoorden en
Kloosterzande, werd de basis
voor de eindoverwinning ge
legd. De slotiït werd daardoor
een fox-maliteit. De Opstalan-
ploeg controleerde met bijna
speels gemak. Met de finish in
zicht werden de rijen gesloten.
Nicole Vermast sprintte naar de
etappewinst, als dank voor de
bewezen diensten onderweg.
MVVv,
