Monica Seles verbaast iedereen
Coach mag geen watje zijn
Marianne Timmer
naar Sanex-ploeg
Rouwende tennisster ontmaskert Martina Hingis en is nu favoriete in finale
Haarhuis en Eltingh
weer samen in finale
Camacho trainer Madrid
door Paul van den Bosch
PARIJS - Toen Rieha rd Kraj icek zich in
1996 een weg baande naar de finale van
Wimbledon, noemde hij zich een 'man
met een missie'. Een topsporter op zoek
naar zijn heilige graal. Op het centre-
court van Roland Garros stond gister
middag een rouwende dochter met een
missie, een vrouw vol passie en verbe
tenheid: Monica Seles.
De finaleplaats van Monica Seles sluit
naadloos aan bij het rouwproces van de
124-jarige Amerikaanse, die sinds vori
ge maand niet meer kan terugvallen op
haar overleden vader, coach èn kame
raad Karolj. Seles heeft lang getwijfeld
of ze zou spelen in Parijs. Maar omdat
de muren thuis op haar afkwamen,
meldde ze zich toch op het Grand
Slam-toernooi. Met hartzeer, zonder
wedstrijdritme. Na zes partijen, waar
onder gisteren de genadeloze ontmas
kering van Martina Hingis (6-3 6-2) in
de halve finale, vindt de voormalige
nummer één van de wereld zich plots
terug in de finale van de Open Franse.
Tegen de Spaanse Arantxa Sanchez-
Vicario gaat Seles morgenmiddag ook
meteen als favoriet van start. Het leven
heeft verrassende wendingen, maar
dat hoeft niemand de gelouterde ten
nisster te vertellen. Een gestoorde sup
porter van Steffi Graf, genaamd
Gunther Parche, hield haar met een
messteek bijna twee jaar van de baan,
ze kampte met gewichtsproblemen en
vader Karolj leed de laatste jaren aan
verschillende vormen van kankei-
waarvan de laatste - aan z'n maag -
hem op 14 mei fataal werd.
Ruwe kanten
In tegenstelling tot veel van de 'barbie-
poppen' in het hedendaagse vrouwen
tennis, kindsterretje Anna Koernikova
voorop, kent Monica Seles dus de ruwe
kanten van het leven. Dat het méér is
dan vijfsterrenhotels, adorerende fans,
gretige sponsors en nog meer klater
goud. „Het is de laatste vijf jaar niet
makkelijk geweest, door allerlei om-
standigheden,'' weet Seles. „Nu pro
beer ik mijn carrière zo goed mogelijk
voort te zetten als ik maar niet word
dwarsgezeten door dingen, waarover
ik geen controle heb
Haar persoonlijke leven maakt haar
Monica Seles speelde in superhoog tempo en gaf Martina Hingis het nakijken.
populairder dan ooit bij de toeschou
wers; op Roland Garros is ze dit jaar
voelbaar de 'People's Princess'. Seles
zit eigenlijk in hetzelfde schuitje als
Pete Sampras, die zijn koele imago op
slag kwijtraakte toen hij zijn emoties
toonde over de dood van zijn coach en
vriend Tim Gullikson. De Amerikaan
droeg in 1996 zijn US Open-titel aan
hem op. Het volk droeg hem op handen.
Monica Seles, een veel emotionelere
persoonlijkheid dan Sampras, weiger
de gisteren vooralsnog haar successen-
reeks op Roland Garros op te dragen
aan vader Karolj. „Nee, dat doe ik niet.
Ik mis hem ongelooflijk, maar of ik aan
hem denk, hangt niet af van winst of
verlies." In Parijs slaat dochterlief zich
manmoedig door alle vragen over haar
vader. Tijdens persconferenties moet ze
soms even slikken en vullen de traan
buizen zich even. Maar emotionele uit
barstingen blijven uit. Dat ze in een
heel donker tennis-outfit op de baan
staat, moet ook niet als een teken van
rouw worden opgevat. „Mijn sponsor
heeft dit voor mij ontworpen."
Vader Karolj zou in elk geval - zo veel is
wel zeker - gisteren ongelooflijk trots
zijn geweest op zijn dochter, die Marti-
foto Lionel Cironneau/AP
na Hingis met een ongekende over
macht de voet dwars zette. De Zwitser
se torste ook een missie met zich mee, al
was die dan niet zo emotioneel als in
Seles' geval. De kopvrouw van de we
reldranglijst, met afstand zelfs, kon in
Parijs haar persoonlijke Grand Slam
binnenhalen na haar overwinningen
op Wimbledon, Flushing Meadows en
in de Australian Open. Geen officieel
'Groot Slem', want daarvoor moet een
tennisser de vier belangrijkste toer
nooien van het seizoen in hetzelfde ka
lenderjaar winnen. Maar het zou een
nieuwe bevestiging zijn van Hingis' su
prematie bij de vrouwen. Het enige
Grand Slam-toernooi op gravel blijft
nu ontbreken op de conduitestaat van
de Zwitserse.
Vijf keer eerder zagen Hingis en Seles
elkaar aan de andere kant van het net,
in alle gevallen ging de winst naar de
jongste van de twee. Precies twaalf
maanden terug was hun onderlinge
halve finale (6-7, 7-5, 6-4 voor Hingis)
in Parijs de te vroege finale. Dat was
het gistermiddag opnieuw, al kon Hin
gis alleen in de eerste set de scherpe
spreiding en het bezeten tempo van Se
les volgen. In de tweede reeks maakte
de Zwitserse steeds meer onnodige fou
ten en legde ze het hoofd in de schoot.
„Niemand had verwacht dat Monica zo
goed kon terugkeren", reageerde Hin
gis. „Ze heeft iedereen hier verbaasd."
Stijgen
Door haar finaleplaats stijgt Monica
Seles volgende week naar de vijfde
plaats in de wereldorde. Nog steeds ver
verwijderd van Hingis, maar ook van
haar runner-up Lindsay Davenport.
Seles in haar huidige vorm moet in
staat worden geacht om Davenport van
die plek te verdrijven, want elke verge
lijking tussen beiden valt in haar voor
deel uit.
Het is typerend dat Davenport in koele
cijfers nog altijd de belangrijkste be
dreiging vormt voor Hingis, hoewel ze
nimmer een Grand Slam-finale haalde.
In het foutenfestival tegen Arantxa
Sanchez-Vicario - dat misstond als
halve finale van een Grand Slam -
modderde Davenport naar hartelust:
3-6 6-7. Daardoor staat de Spaans^
voor de zesde keer in de finale van Ro
land Garros, met winst in 1989 en '94.
In 1991 prolongeerde de toen 15-jarige
Monica Seles haar titel in Parijs door
de 17-jarige Sanchez-Vicario in twee
sets te verslaan. Dat is zeven jaar gele
den. De 'oude' Seles is terug, werd gis
teren meteen geconcludeerd. „Dat is
moeilijk te zeggen", riep ze zelf uit. „Ik
ben dezelfde als voorheen. Maar het
was de laatste jaren moeilijker om me
te concentreren. Dat is misschien nu
weer wat makkelijker geworden.
Door de onvermijdelijke dood van haar
vader, bedoelde ze dus. Winst op Ro
land Garros zou morgen een ontroeren
de laatste eer zijn. GPD
van onze sportredactie
PARIJS - Patrick Rafter liet
zich dit jaar ontvallen dat hij
Jonas Björkman de beste
dubbelspeler van het tennis-
circuit vindt. De Australiër
was dan ook blij dat de
Zweed met hem een koppel
wilde vormen. Rafter werd
meteen op zijn vingers getikt
door Jacco Eltingh. „Ben je
niet iemand vergeten?",
vroeg hij hem.
Dat was-ie, zo bleek gisteren
tijdens de halve finale op Ro
land Garros. Eltingh plaats
te zich samen met zijn vaste
partner Paul Haarhuis voor
de eindstrijd door winst op...
Rafter en Björkman (6-2 6-
2). Morgen (zaterdag) spelen
de Nederlanders voor de
hoofdprijs in Parijs tegen
Mark Knowles van de Baha
mas en de Canadees Daniel
Nestor.
Het was voor Jacco Eltingh
een bijzondere halve finale.
Aan de andere kant van het
net stond immers Björkman,
met wie hij eerder dit jaar de
Australian Open won. Haar
huis was toen niet beschik
baar vanwege de zwanger
schap van zijn vrouw.
Voor Eltingh wordt het der
halve de tweede Grand
Slam-finale van het seizoen,
hoewel hij nauwelijks nog
traint, zijn knieën moet ont
zien en heel ontspannen naar
de dubbelpartijtjes toeleeft.
Met Haarhuis won hij dit jaar
al de toernooien in Philadel
phia, Rotterdam, Barcelona
en Monte Carlo.
Eeuwig zonde
Elke week wordt het duo nog
beter, hoewel alleen Paul
Haarhuis nog af en toe een
single afwerkt. De eerste
plaats op de wereldranglijst
is vast in handen, de concur
renten worden weggespeeld.
Het lijkt eeuwig zonde dat
het duo er na dit seizoen mee
ophoudt.
„Eigenlijk zou ik wel willen
stoppen als we straks Wim
bledon winnen," zegt El
tingh. „Dat zou een prachti
ge afsluiting zijn." „Of we
nou Wimbledon winnen of
niet," voorspelt Paul Haar
huis, „ik ga toch nog eens een
babbeltje maken met Jacco."
In de finale van het gemengd
dubbel staan de Williams
Sisters tegenover elkaar. Se
rena speelt met de Argentijn
Lobo, Venus met haar land
genoot Gimelstob. De laatste
twee veroverden begin dit
jaar de titel in het gemengd
dubbel op de Australian
Open. GPD
van onze sportredactie
MADRID - José Antonio Camacho (42) volgt Jupp Heynckes op als
trainer van Real Madrid.
De 81-voudig Spaanse international heeft met Real-manager Pirri
mondelinge overeenstemming bereikt over een contract. Camacho
moet nog een afrondend gesprek voeren met voorzitter Sanz, waar
na hij voor twee of drie jaar zal tekenen bij de Champions League
winnaar. Camacho was in het seizoen 1989/'90 al assistent-trainer
bij Real onder Alfredo di Stefano. Hij was hoofdcoach bij Rayo Val-
lecano, Espanyol, Sevilla en afgelopen seizoen opnieuw bij Es-
panyol. SID
door Maarten Wijffels
HOOFDDORP - Altijd maar
winnen, steeds het uiterste ge
ven. Daar draaide het bij In
grid Haringa zestien jaar lang
om. Eerst als schaatster, tot
1989, daarna als wielrenster.
Vorig jaar nam de vrouw met de
turbo-dijen afscheid van de
wedstrijdsport en aanvaardde
een functie in de staf van de na-
tionele vrouwenploeg. De tus
senbalans na een half seizoen:
„Vrouwen beleven het wielren
nen veel emotioneler dan man
nen. Dat vergt het nodige van
een coach, heb ik gemerkt. Je
mag zeker geen watje zijn".
Het maken van een afspraak
met Ingrid Haringa blijkt niet
eenvoudig. De inwoonster van
Hoofddorp is een drukbezet
mens. Nadat ze vorig jaar okto
ber haar laatste wedstrij d reed,
ruilde ze het zadel van haar ra
cefiets vrijwel onmiddellijk in
voor een plekj e achter het stuur
van haar auto. „Ik ben ontzet
tend veel onderweg", zegt de
ex-politieagente, die de func
tie van baancoach bij de vrou
wen-junioren combineert met
het co-ploegleiderschap bij de
nationale selectie.
„Officieel ben ik voor beide
functies op parttimebasis be
noemd. Maar ik wil graag dat
alles loopt zoals ik het voor
ogen heb en dat betekent dat er
in de praktijk veel meer tijd in
gaat zitten.Voor Haringa, vijf
keer wereldkampioene op de
baan en in het bezit van drie
olympische medailles, was het
geen vanzelfsprekendheid dat
ze na haar loopbaan als coach
aan de slag zou gaan. „De
KNWU heeft mij niet echt ge
polst en ik heb mezelf ook niet
opzichtig aangeboden. Soms
ben je waarschijnlijk gewoon
op het juiste moment de juiste
persoon op de juiste plaats. Ik
zie het een beetje als een onver
wachte samenloop van om
standigheden."
„Ik heb wel altijd de ambitie
gekoesterd om na mijn loop
baan iets in de begeleidende
sfeer te gaan doen, maar aan
can-ièreplanning heb ik nooit
gedaan. Vorig jaar sprak ik met
Gerrit Middag (toenmalig
technisch manager van de
KNWU) en hij vertelde dat cle
Wielren Unie mensen zocht die
het vrouwenwielrennen een
positieve impuls konden ge
ven. In de loop van dat gesprek
filosofeerde hij er lustig op los:
Haringa, succesvolle periode
achter de rug, groot aantal me
dailles, gekende naam in het
wielenvereldje én gezegend
met een flinke dosis inzet en
enthousiasme. Vervolgens
kwam de zaak in een stroom
versnelling."
Haar positieve karaktereigen-
Ex-wielrenster Ingrid Haringa leidt nationale ploeg in Ster van Zeeland
Ingrid Haringa (voorgrond, tweede van links) maakt een dolletje tijdens een trainingsritje met de nationale selectie. Links Jean-Paul
van Poppel, met wie Haringa de regie binnen de ploeg voert. foto ANP
schappen stellen de voormali
ge koningin van de sprint in
middels alweer een klein half
jaar in dienst van de nationale
selectie.
Samen met een ander voorma
lig snelheids wonder, Jean-
Paul van Poppel, voert ze de re
gie binnen de ploeg. „De eerste
drie maanden deden we alles
samen. Trainingen, besprekin
gen, alles gebeurde in overleg.
Nu gaan we langzamerhand
toe naar de situatie dat ik de
wedstrijden in Nederland voor
mijn rekening neem en Jean-
Paul de buitenlandse koersen
doet. Momenteel zit hij met de
zes meest ervaren selectieleden
in Amerika in het kader van de
Coupe du Monde."
Bij afwezigheid van de geves
tigde orde, houdt Haringa zich
intensief bezig met het begelei
den van vier aankomende ta
lenten, die dit weekeinde zul
len starten in de derde editie
van de Ster van Zeeland.
Het werken met de jonkies
Sonja van Kuik, Arenda Grim
berg, Mirella van Melis en Da-
niëüe Moonen, allemaal acht
tien tot twintig-jarigen,
ervaart Haringa als een ver
ademing. „Met hen heb ik niet
samen gefietst, zodat ze mij als
een echte begeleidster zien. Ze
accepteren mijn leiderschap
zonder morren. De oudere le
den uit de ploeg doen dat ook
wel, maar het levert soms klei
ne irritaties op als zij op hun
donder krijgen van iemand die
jarenlang één van hen was. Wat
dat betreft, kunnen vrouwen
heel emotioneel reageren."
Die laatste constatering vormt
een belangrijk aspect in de tus
senbalans die ze na een half
jaar wel even wil opmaken. „Ik
heb gemerkt dat het belangrijk
is om dingen goed uit te praten.
Vrouwen beleven het wielren
nen over het algemeen emotio
neler dan mannen, ze reageren
heftiger en minder rationeel op
beslissingen en situaties. Wer
ken met vrouwen moeilijker?
Mwoh, moeilijk is niet het juis
te woord, ik zou eerder zeggen
anders."
„Het begeleiden van wielren-
sters vergt een speciale bena
deling", zegt ze vervolgens. „Ik
probeer mijn enthousiasme en
ervaring zo goed mogelijk over
te brengen op de ploeg, maar je
moet steeds alert zijn dat je als
coach niet te emotioneel be
trokken raakt. Je moet op een
bepaalde manier dominant
blijven, anders is je aanzien zo
verdwenen."
Hoekstra
Haringa spreekt van een 'frisse
start' na de periode Piet Hoek
stra. Haar woordenstroom
stokt echter als haar mening
wordt gevraagd over de vorig
jaar in opspraak geraakte - en
later vertrokken - bondscoach.
„Je kunt vragen wat je wilt,
maar ik ga het niet meer over
hem of over het vorige seizoen
hebben. Achteromkijken doe
ik niet. Piet Hoekstra treedt al
een tijdlang niet meer in de pu
bliciteit, wij ook niet."
„Als ik zeg verfrissend, dan
doel ik op de nieuwe gezichten
in de selectie. Vorig jaar waren
we met z'n achten. Twee mei
den, onder wie ikzelf, hebben'
afscheid genomen en dat gat is
opgevuld met vier junioren.
Voeg daarbij een compleet an
dere staf en je kunt zeggen dat
we begonnen zijn aan een
nieuw tijdperk."
Een tijdperk, waarin de natio
nale selectie niet meer automa
tisch bestaat uit de elite van het
vaderlandse vrouwenpeloton.
Zo presenteerde Leontien van
Moorsel begin dit jaar de rond
haar geformeerde Opstalan-
ploeg en ook de teams van The
Greenery en Hartol hebben
hun plekje in het peloton ge
vonden.
Wat ze van die ontwikkeling
vindt? „Het is natuurlijk geen
onbekend fenomeen", meent
Haringa. „Begin jaren negen
tig had je ook al een aantal
ploegen naast de nationale se
lectie. Mij interesseert het eer
lijk gezegd weinig. Zolang ik
kan werken met rensters die
talent en ambitie hebben,
maakt het mij niet uit wie in de
nationale selectie rijdt. En ie
mand als Leontien van Moorsel
gun ik bovendien het allerbes
te, ik geloof dat zij het behoor
lijk voor elkaar heeft met haar
ploeg."
Sterkste team
Problemen rond de afvaardi
ging voor het WK, begin okto
ber in Valkenburg, verwacht ze
al helemaal niet. „De zes sterk
ste wouwen worden afgevaar
digd", klinkt het overtuigend.
„Uit welke ploeg die komen is
niet belangrijk. Van Poppel
zorgt er als bondscoach ge
woon voor dat Nederland met
het sterkste team op het WK
verschijnt. Dat lijkt me ook lo
gisch j e wilt immers geen mod
derfiguur slaan."
Zo duidelijk als Haringa is over
de selectieprocedure voor het
WK, zo vaag blijven voorlopig
de bespiegelingen over haar ei
gen toekomst. „Het enige wat
vast staat, is dat mijn contract
op 31 december afloopt. Wat er
daarna gebeurt, is nog niet dui
delijk. In principe wil ik wel op
de huidige voet verder, maar
het is afwachten wat de KNWU
wil. Zelf heb ik wel een goed
gevoel over mijn eerste half
jaar als coach. Ik probeer een
meerwaarde te zijn voor de
rensters, probeer die meiden
beter te maken. En als ik zie dat
ze daadwerkelijk progressie
boeken, dan betekent dat voor
mij meer dan een karrenvracht
aan overwinningen bij elkaar."
zie ook pagina 28
Marianne Timmer gisteren tijdens de persconferentie van de Sa-
nex-ploeg. foto Vincent Boon/ANP
door Gijs van Oosten
ZEIST - Na drie succesvolle
maar eenzame jaren achtte
hoofdsponsor Sanex de tijd rijp
om een vrouw te zoeken naast de
'gezondste man van Nederland'.
Opvallend was de gretigheid
waarmee schaatsster Marianne
Timmer het aanbod aanvaardde
om Rintje Ritsma de komende
twee winters op de ijsbanen te
vergezellen. „Ik ben heel blij en
vind het een eer om voor dit
team uit te mogen komen", zei
Timmer gistermiddag nogal be
scheiden voor een tweevoudig
olympisch kampioene.
Timmer had zich al verzoend
met een verlengd verblijf in de
kernploeg sprint en stond op het
punt het haar toegezonden con
tract van een handtekening te
voorzien. Net op tijd. niet meer
dan enkele weken geleden, nam
Patrick Wouters van den Ou-
denweijer namens Sane^ (huid
verzorgingsproducten) contact
op met de schaatskampioene.
Timmer had niet veel tijd nodig
om een overstap naar de com
merciële schaatsploeg te over
wegen, vertelde ze gistermiddag
tijdens een persconferentie van
de Sanex-ploeg in Zeist.
Timmer had al lang genoeg ge
wacht op de kans om de Ko
ninklijke Nederlandse Schaats
bond (KNSB) de rug toe te
keren. In Nagano, waar de 23-
jarige Sappemeerse olympisch
goud won op de 1000 en 1500
meter, uitte ze haar ongenoegen
over de organisatie en interne
communicatie bij de KNSB.
Timmer vroeg de bond om dui
delijkheid over onder meer de
medische en technische onder
zoeken die tijdens het seizoen
werden verricht. Haar onvrede
werd door de bond niet als ver
ontrustend ervaren en evenmin
weggenomen. Bondssponsor
Aegon liet zich zelfs verrassen
en reageerde gisteren ontstemd
op het vertrek van Timmei'.
Onvrede
Voor Timmer was het al enige
tijd een uitgemaakte zaak. „Na
de Olympische Spelen heb ik
een brief gestuurd naar de
KNSB, waarin ik mijn vragen
heb gesteld. Ondanks mijn ver
zoek om alstublieft binnen tien
dagen te antwoorden, heb ik
niets gehoord. Ik heb in het af
gelopen seizoen meer strijd bui
ten de ijsbaan moeten leveren
dan op de ijsbaan. Plet is moei
lijk om van Gunda Niemann te
winnen, maar nog moeilijker
om met de schaatsbond op één
lijn te komen."
Ritsma krijgt niet alleen gezel
schap van Timmer, maar ook
van de kernploegleden Martin
Hersman en Frouke Oonk. De
eenmansploeg is na drie seizoe
nen waarin Ritsma optrok met
een trainingsmaatje (eerst Ar
jan Schreuder, later André
Vreugdenhil) uitgebouwd tot
een volwaardig team. Ritsma
nam tevens afscheid van zijn
coach Wopke de Vegt.
Ritsma, Timmer, Hersman en
Oonk gaan de komende twee
jaar (met een optie tot 2002) aan
de slag met een trojka van coa
ches. Arie Koops schrijft de
trainingsprogramma's, oud
schaatser Geert Kuiper geeft de
technische aanwijzingen en Jil-
lert Anema neemt de medische
begeleiding voor zijn rekening.
Ritsma vindt het 'heerlijk' om
meer mensen om zich heen te
hebben. Timmer heeft er juist
zin in om met een kleinere ploeg
aan de slag te gaan. De gezond
ste man en gezondste vrouw van
Nederland hebben elkaar dui
delijk gevonden. Nu is het nog
even wachten op de tv-commer-
cial. GPD
