blues alleen
Niet b
I
I
I
Live heeft Lou Reed genoeg power
Bailey blaast alsof
hij z 'n tanden poetst
ALBUM TOP 10
tweede dag in met Piet Noordijk, Jazzy Five en
het nachtconcert Tribute to Johnny Meyer
Dutch Swing College Band.
Piet Noordijk brengt met zijn eigen kwartet,
trompettist Benny Bailey en het strijkkwartet
van Ernö Oléh een ode aan Charlie 'Bird' Par
ker. Tijdens het nachtconcert spelen de Belgi
sche accordeonist Rony Verbiest, tubaspeler,
bassist en arrangeur Jose Fontaine en een stel
professionele Belgische jazzmusici muziek uit
de tijd dat de Amsterdamse jazzmusicus John-
nyMeyeropnamen maakte met de Dutch
Swing College Band.
vr. Zuidlandtheater. Terneuzen, 20.00 u.
vr. Porgy Bess, Terneuzen, 24.00 u.
The Kids
Enkele bands spelen een try out tijdens The
Kids are allright.
Tijdens daze Kids are allright-avonden worden
beginnende bands in de gelegenheid gesteld
zich aan het publiekte presenteren,
vr. De Piek, Vlissingen, 21.00 uur
Transtech no
Brogum staat deze avond in het teken van een
Transtechnonight.
Het is de bedoeling dat dj Armand Hesseima-
nia iedereen uit zijn dak laat gaan.
vr Brogum, Zierikzee, 21,00 u.
Jeugd festival
Tijdens het Nationaal Jeugd Festival en Taptoe
1998 strijden jeugdkorpsen van harmonie, fan
fare, brass-, drum- en showband om de lande
lijke titel.
Sinds enkele jaren is Vlissingen het vaste decor
voor het enige Nationale Jeugdfestival in Ne
derland. Jeugdkorpsen van harmonie, fanfare,
brass-, drum- en showband doen mee aan de
wedstrijd.
za. Stadhuisplein, Vlissingen, 11.20 u.
za. Stadhuisplein, Vlissingen, 20.00 u.
Jazzweekend
Een supersessie onder leiding van Paul Spoel-
stra is de start van de tweede dag van het Berg
se Jazzweekend.
's Middags staat de Heineken Street Parade op
het programma en de festivaldag wordt 's
avonds besloten met een kroegentocht,
za. diverse locaties in Bergen op Zoom, vanaf
13.30 u.
Schelde Jazz festival
Het Schelde Jazz Festival in Terneuzen heeft
zowel optredens zowel buiten als binnen.
Op het programma staan namen als John Whi
te's Bigband, David Sanchez Quintet. Scat cats,
en Hexable Workforce,
za. Tal van lokaties, Terneuzen, 14.00 u.
O nda
De Brassband Onda geeft een concert met ge
varieerd werk.
De band staat onder leiding van Ronny de
Rooy.
za. Fort Rammekens, Ritthem, 15.30 uur.
■v Schubert concert
Het christelijk gemengd koor God is mijn Lied
geeft een Schubert-concert.
Het opvallendste werk is Mi: jams Siegesge-
sang van Schubert. De Zuid-Bevelandsesq-
v praan Willy Feytel en de Rotterdamse pianiste
Sylvia Schijve werken hieraan mee. Een sa
mengesteld mannenkoor met leden uit Wal
cheren, België en Oost- en West-Zeeuws-
Vlaanderen verzorgt samen met Sylvia Schij-
ve, Willy Feytel en de bas-bariton Leen Dekker
de rest van het concert,
za. Samen-op-Weg-Kerk, Breskens, 20.00 u.
The Vipers
Rockband The Vipers treden op tijdens een
Schuurfeest.
De vijf man sterke Gentse rock- en blues cover
band speelt rythm 'n blues, rock en blues.
s za. minicamping De Rusen, Wemeldinge, 20.00
k JammaTamma
1C De Groningse skaband JammahTammah
heeft een concert.
De band brengt een muzikale explosie van
t energie met ska, Poolse polka's, pret-punklie-
deren, Spaanse smartlappen en Jamaïcaanse
ritmes.
za.'t Beest, Goes, 21.00 u.
et The Bob Color
5- The Bob Color verzorgt een concert met in het
voorprogramma Silly Putty.
De band, die al tien jaar een eigen plaats heeft
in de Nederlandse pop, bestaat uit een stel 'wil-
a debrassen'die niet in een muzikaal vakje te
a( plaatsen zijn. Zekeris dat hun repertoire, dat in-.
middels al op vier verschillende cd's is uitge
bracht, een mix is van zwoele soul, opgefokte
funk en trashy rock 'n' roll. Het concert van The
Bob Color wordt voorafgegaan door Silly Put-
r ty. ookal een band die zich niet laat binden door
een bepaalde stijl of vorm.
za. Brogum, Zierikzee, 22.00 u.
Groovability
De band Groovability speelt soul- en funk-
danceclassics.
Groovability bestaat uit conservatoriumstu-
- denten die de Middelburgse drummer Alvin
Manuhuwa rond zich verzameld heeft. De band
speelt bekende soul-en funkclassics uit dë ja
ren zestig tot en met negentig,
za. De Piek, Vlissingen, 22.00 u.
Jazzweekend
Een oecumenische Jazzdienst en optredens
van diverse orkesten vullen de laatste d3g van
het Bergse jazzweekend.
The DeafQuartle Jazzband, The Sweet Inva
sion en zangeres Deborah J. Carter verlenen
medewerking aan de jazzdienst.
De rest van de dag treden nationale en interna
tionale orkesten op met een programma vol
bop, jive, en oude (zwarte) jazz.
zo. Sint Gertrudiskerk, Bergen op Zoom, 10.00
zo. fcstivaltent Bergen op Zoom, 11.15 uur
Oog in oog
Fluittist Cees Veerman en organist Sietze van
Wijgerdsn geven in het kader van de serie Oog
in oog met Bach een concert.
Veerman studeerde fluit aan de conservatória
in Rotterdam en Den Haag. Hij volgde meester-
cursussen enis als docent verbonden aan mu
ziekscholen op Goeree-Overflakkee en in de
Hoekse Waard. Hij verleent regelmatig mede
werking aan kamermuziekconcerten. Tijdens
dit concert voert hij een meerdelige fiuitsonatë
uit in E-Dur. Van Wijgerden studeerde orgel,
docerend en uitvoerend musicus, kerkmuziek
en muziekwetenschappen. Hij is als organist
verbonden aan de hervormde gemeente in Re-
nesse. Hij bespeelt het uit 1882 stammende
Oberlinger orgel in dé Jacobuskerk. Zijn aan
deel in dit concert zal bestaan uit een koraalbe
werking en een groot preludium en fuga in G
grote terts.
zo. Jacobuskerk, Renesse, 11.00 u.
Koffieconcert
Brassband Geduld Overwint geeft een koffie
concert.
Het concert is georganiseerd in samenwerking
met het Streekmuseum West Zeeuws Vlaande
ren
zo. Hervormde kerk, IJzendijke, 11.30 d.
Manhuistuinconcert
Muziekvereniging De Echo treedt op in de serie
Manhuistuinconcerten.
De Echo, een fanfare uit Wilminadorp. bestaat
uit veertig leden en staat onder leiding van Ad
van Nieuwenhuyze.
zo. Manhuistuin Goes, 12.00 uur.
Schelde Jazz
Het Schelde Jazz Festival wordt besloten met
optredens in de openlucht en in Porgy Bess.
Op het programma staat bands uit binnen-en
buitenland met diverse jazzstijlen.
zo. Markt en andere straten, Terneuzen, 14.00
zo. Porgy Bess, Terneuzen, 16.00 u.
Busted
De Zeeuwse blues- en rockformatie Busted
treedt op tijdens de kermiskoers.
Busted speelt onbekende covers van bekende
artiesten als WallerTrout, Omar, Joe Cocker en
Buddy Guy en Nederlandse composities,
zo. Kermiskoersterrein, Ovezande, 15.00 u.
BSUR
De band BSUR geeft een unplugged concert.
BSUR staat onder leiding vanzanger-gitaristen
tekstschrijver Gert de Meijer en brengt melodi
euze songs ten gehore, waarbij de gitaartech
niek van De Meijer voor een verrassende in
breng zal zorgen.
zo. Brooklyn, Middelburg, 17.00 uur.
Benny Bailey onlangs tijdens een Trumpet Summit in het Am
sterdamse Concertgebouw. foto Arnold Parre
1. Total Touch: This way (-)
2. Madonna: Ray of light (2)
3. Celine Dion: Let's talk about love 1)
4. Titanic: Original soundtrack (7)
5. Eros Ramazzotti: Eros (3)
6. Anouk: Together alone (5)
7. Emma Shapplin: Carmine meo (4)
8. Lenny Kravitz: 5 (8)
9. Jantje Smit: Het land van mijn dro
men (81)
I 10. Frans Bauer: Wat ik je zeggen wil|
iussen haakjes de notering van vorige week
woensdag 3 juni 1998
The Radio Kings zijn een live-band bij uitstek.
Enige ironie is Michael Dinallo en zijn maten niet vreemd.
Want de gitarist uit Boston speelt in een band die zich The
Radio Kings noemt. En dat terwijl ze een soort blues en
rootsmuziek maken waaraan de meeste radiomakers, ze
ker de Nederlandse 3FM-dictators, een broertje dood
hebben. „Ik zou willen dat we de koningen van de radio
waren. Het type muziek dat we spelen is echter niet echt
populair. Veertig jaar geleden was het dat wel. Ik betreur
dat de tijden zijn veranderd, want ik zou graag grote hits
hebben."
door René Megens
Maar Dinallo kan er niets aan
veranderen en hij klaagt niet
over airplay. Het kan nog
slechter. „In de Verenigde Sta
ten zijn The Radio Kings wel
veel te horen op college-radio.
En met onze nieuwe plaat wor
den we ook veel op
mainstream rock roll-sta-
tions gedraaid."
Dinallo is zeer trots op de twee
eerste cd's van The Radio
Kings. „Het zijn goede al
bums, maar Money road, is de
eerste die echt klinkt als The
Radio Kings. Voor het eerst
zijn Brian en ik onze invloeden
ontstegen. De liedjes komen
nu van onszelf, terwijl we op
de eerste twee platen ons be
wogen in het spoor van mensen
als Little Milton en B.B. King.
Het is een natuurlijke evolu
tie."
De platen die Little Milton
maakte voor het legendarische
label Sun Records hebben een
oerdrang die Dinallo en zijn
co-componist Brian Temple-
ton zeer aanspreekt. „En B.B.
King is van grote invloed op
mijn gitaarspel. Het werk dat
hij in de jaren vijftig opnam, is
de beste elektrische blues die
er is. Hij zette een standaard.
Mijn gitaarspel is een combi
natie van alle dingen die ik ge
hoord heb. Ik ben een enorme
fan van de gitaristen B.B.
King, Muddy Waters en Robert
Jr. Lockwood."
Het kwaliteitrijke Money road
kent een aangename diversi
teit. Dat komt omdat The Ra
dio Kings niet alleen op blues
gefixeerd zijn. „Ik ben bij
voorbeeld een grote liefhebber
van traditionele country,
rockabilly en countryblues. Al
die verschillende stijlen ko
men terug in onze muziek. In
1991 zijn we begonnen als een
bluesband. Naar mijn mening
zullen The Radio Kings wel al
tijd een bluesband blijven, ook
al is Money road meer een
rootsalbum. Zelfs de roots ge
oriënteerde nummers op Mo
ney road hebben een sterke
blues-basis. Blues kun je he-
dentendage breed zien. Het
gaat niet alleen om Little Wal
ter en Freddy King. Tegen
woordig is Hank Williams
zelfs blues. George Jones ook."
Macho
Een Nederlandse band waar
mee The Radio Kings ver
wantschap hebben is L' Atten
tat. Veel vaker worden ze op
een lijn gesteld met The Fa
bulous Thunderbirds. „Door
die vergelijking met The Fa
bulous Thunderbirds zijn we
zeer gevleid. Ik ben een grote
fan van Jimmie Vaughan. Zijn
gitaarspel behoort tot het bes
te wat je deze tijd kunt krijgen.
Als kwartet met een mondhar
monica-speler loop je trou
wens al snel de kans om met
The Fabulous Thunderbirds
vergeleken te worden. Vooral
de originele bezetting van die
band was klasse."
Het speciale aan The Radio
Kings is in de ogen van Dinallo
het eclecticisme van het kwar
tet. Dat komt er van als je van
zoveel verschillende soort mu
ziek houdt. Een ander sterk
punt vindt Dinallo de kwali
teit van de composities. The
Radio Kings zijn in zijn optiek
een groep met liedjes. Dit in te
genstelling tot bands die al
leen maar solo's spelen.
„Muziek moet een verhaal ver
tellen. We zingen over onze er
varingen, over hoe wij de we
reld zien. En soms gaan ze ook
over de bluesmuzikant zelf.
Over zijn macho-kant. Het cli
ché luidt dat bluesmusici
macho-types zijn. Of dat waar
is, valt te bediscussiëren. Ik
denk dat veel bluesmusici een
macho-imago koesteren. Dat
zit er een beetje ingebakken. In
de ogen van veel mensen kun j e
beter een klootzak en een
schurk zijn, dan iemand die
iets relevants te zeggen heeft.
Soms zijn wij echter zelf ook
een beetje macho," conclu
deert Dinallo lachend.
Kenners typeren The Radio
Kings als een uitstekende live
band. Dinallo: „Overal ter we
reld kijken mensen anders
naar onze optredens. Het ver
schil tussen een concert van
The Radio Kings in Nederland
en in de Mississippi-delta is
dat de mensen in Mississippi
een concert meer benaderen
als een partijtje waarop ze ple
zier kunnen maken. Het is een
uitlaatklep. In Europa komt
het publiek meer voor de mu
ziek zelf.
(Het trio The Radio Kings, be
staande uit Brian Templeton,
zang, harmonica en accorde
on, Michael Dinallo, gitaar en-
Bob Christina, drwtis, wordt
tijdens het concert in Terneu
zen aangevuld met. bassist Ste
ve Norris.)
Concert Radio Kings: zon
dag 7 juni op het Schelde
Jazzfestival in Terneuzen,
16.00 uur.
door Gert Meijer
Tricky
Tricky wordt nooit als de pionier van
de triphop gezien, maar was al betrok
ken bij het verrassende debuut 'Blue
Lines', dat Massive Attack in 1991 uit
bracht. Bovendien is zijn eigen debuut
'Maxinquae' uit '95 minstens zo revo
lutionair door de experimentele sa
menvoeging van eigentijdse stijlen als
dub, rock. jungle, wereldmuziek en
hiphop. Ook op zijn derde album An
gels With Dirty Faces (Island/Mercury)
laat Tricky niet met zich spotten. Waar
veel van de Bristol-exponenten in het
kielzog van Portishead voor een poppy
aanpak hebben gekozen, klinkt Tricky
misschien wel meer trippy dan ooit.
Een stuk duidelijker zijn z'n teksten.
Record Companies is een regelrechte
aanklacht tegen achtereenvolgens
handwapens en de connectie tussen
platenlabels en gangstarappers: 'Re
cord companies love when them kill
themselves it boost up the record sa
les'. Gitarist Marc Ribot en P.J. Harvey
zijn de bekendste gasten op dit album.
Net als Tricky geluidsfreaks, en echt
temmen konden ze hem dan ook niet.
Tegen het einde slaat Tricky namelijk
een beetje door, zoals in het a-ritmi-
sche, onnavolgbare 'Talk To Me' of het
ogenschijnlijk in een timmerfabriek
opgenomen 'Tear Out My Eyes'. Het ge-
fröbel met geluidscollages en samples
'gaat dan ten koste van de songs, maar
dat krijg je als je graag de Pink Floyd
van de jaren negentig wil zijn.
Lou Reed
Lou Reed heeft z'n definitieve live-al
bums natuurlij kal lang gemaakt. Bijna
vijfentwintig jaar geleden zelfs, met
eerst 'Rock 'n Roll Animal' en een jaar
later 'Lou Reed Live', overigens opna
mes van hetzelfde concert. Zo weerga
loos als die albums zijn. zo weerzin
wekkend klinken latere live-registra
ties als 'Take No Prisoners' en 'Live In
Italy". De laatste is alweer zo'n vijftien
jaar oud en dus vond ome Lou het de
hoogste tijd worden voor een nieuw li
ve-album. En het moet gezegd, Perfect
Night Live In London {Reprise/Warner
Music) voegt wel iets toe aan eerder
bühne-werk. In de eerste plaats omdat
Lou als geluidsfreak alles heeft gedaan
om zijn akoestische gitaar een perfect
geluid te bezorgen (hij raakt er zelf niet
over uitgepraat in de inlay en noemde
het amplified purity) en in de tweede
plaats omdat veel van de nummers
enigszins aangepast werden aan de se-
mi-akoestisclie setting daar in Londen.
Niet altijd met het gewenste resultaat
(hij zingt soms net zo staccato als Drs.
P. en 'Perfect Day' heeft bepaald niet de
gevoeligheid van het origineel) maar
verderop, bijvoorbeeld in de trits 'Vi
cious/Busload Of Faith/Kicks', weet
hij voldoende power en dynamiek aan
de dag te leggen om te boeien.
Ridge Creek Drippers
Onder de naam The Original Harmony
Ridge Creek Drippers houdt zich te
genwoordig Mark Olson schuil, de man
die ooit The Jayhawks gezicht gaf. Zijn
stem maakt dit album dan ook zo her
kenbaai; maar de muziek is een stuk in
getogener dan destijds bij The Jay
hawks. Het trio dat deze Drippers
vormt (met onder anderen Olsons
vrouw Victoria Williams) bedient zich
uitsluitend van akoestische instru
menten, waarbij banjo, riool en mond
harmonica een hoofdrol vervullen.
Lieve folk-liedjes vaak. met een mooie
melodie, die het echter op den duur
toch afleggen tegen de grotere intensi
teit en verscheidenheid van The Jay
hawks. De relatief korte tijdsduur (pre
cies 32 minuten) is dan ook precies lang
genoeg om tevreden te zijn met de te
rugkeer van Mark Olson op het cd-
front.
Peter Green deelt met zijn bandlid Ni-
gel Watson uit de Splinter Group een
passie voor het werk van Robert John
son. Dus is het verschijnen van The Ro
bert Johnson Songbook (Dureco) van
dit gelegenheidsduo niet zo'n vreemde
zaak. Jammer is wel dat de nummers
afwisselend worden gezongen door
Green en Watson, want waar de eerste
met zijn breekbare stem het repertoire
van Johnson iets karakteristieks geeft
klinkt Watson toch wel erg gewoont jes.
Smashing Pumpkins
Ik beweer nog wel eens dat de beste
bands zich onderscheiden van de rest
door het onverwachte. Door op tijd het
blikveld te verruimen, in plaats van ge
makkelijk het succes te kopiëren. Als ik
die bewering wil volhouden zou ik weg
moeten zijn van Adore (Hut/Virgin),
het nieuwe album van de Smashing
Pumpkins. En. je voelt 'mal aankomen,
dat is niet zo. Op Adore overheersen
piano, akoestische gitaar en de ingeto
gen stem van Billy Corgan. Natuurlijk
zijn er de hardere momenten, zoals in
de prima single 'Ava Adore' of het met
een lichte technobeat opgevrolijkte
'Appels Oranjes' (inderdaad, op z'n
Nederlands!), maar die momenten zijn
niet zo veelvuldig en bovendien is het.
verschil niet zo schril als we van bij
voorbeeld Mellon Collie gewend wa
ren. De Smashing Pumpkins klinken
hier meer dan ooit als een solo-avon
tuur van Billy Corgan, die de ernstige
behoefte voelt om zijn slechte ervarin
gen in de liefde in intieme liedjes te ver
woorden. Zo verstild, of zeg maar ge
rust sloom, als in 'To Sheila', 'Crestfal
len', 'Shame', 'For Martha' of 'Blank
Page' gebeurt het niet overal, maar ook
in het wat steviger werk overheerst net
iets te vaak steriliteit en ontbreekt net
iets te vaak de spanning. Kortom, een
typisch geval van een kabbelplaat
Maar ja. ik had het kunnen weten na
tuurlijk. Want niet elke verandering is
per definitie een verbetering.
gebouw stond hij onlangs nog
naast veteraan Clark Terry en
youngster Roy Hargove. Het
maakt Benny niets uit. Naast
gastoptredens had hij tot voor
kort een kwintet met de Kroa
tische saxofonist Domagoy
Ralasic.
Hij schuwt moeilijke projec
ten ook niet. Samen met de Ita
liaanse klarinettist en tenor
saxofonist Daniel D'Agaro
wijdde hij een speciaal pro
gramma aan de werken van te
norist Don Byas, die tot zijn
dood in 1972 in Amsterdam
woonde. In 1994 werden Byas'
composities op het North Sea
Jazz Festival ten gehore ge
bracht.
Slagwerker Eric Ineke, die
voor de 23e keer optreedt op
North Sea en in Terneuzen ook
van de partij is, zegt het altijd
leuk en spannend te vinden
Benny Bailey te begeleiden. Al
staat bij Piet Plays Bird het re
pertoire vast, Bailey speelt
nooit dezelfde solo's, zegt Ine
ke. Met gedempte trompet
speelt Bailey lange lijnen die
op onverwachte momenten
grillige kronkels maken. Ineke
stelt dat Bailey blaast met het
gemak waarmee een ander zij n
tanden poetst.
Knipoog
Daarnaast brengt hij, met een
knipoog naar Armstrong,
songs ten gehore. Ineke vindt
dit met name voor het publiek
wel leuk. Maar het gevaar ligt
op de loer dat Benny op Piet's
feestje het middelpunt wil
zijn Aan de andere kant jut
dat Noordijk ook weer op Het
resultaat: twee licht ontvlam
bare karakters die elkaar met
noten bestrijden met het pu
bliek vaak als winnaar. En
daar gaat het tenslotte om.
Concert: Piet Noordijk en
Benny Bailey, vrijdag 5 ju
ni, Schelde Jazzfestival,
Terneuzen, 20 uur.
De tegenwoordig in Amsterdam wonende Amerikaanse
trompettist Benny Bailey (72) is de bijzondere gast op de
jubileumtournee Piet Plays Bird van altsaxofonist Piet
Noordijk. De tournee voor dit seizoen wordt afgesloten in
Terneuzen.
door Arnold Parre
Twintig concerten met volle
zalen zitten er dan op En als
klap op de vuurpijl volgt er
nog een optreden op de ope
ningsdag van het North Sea
Jazz Festival, vrijdag 10 juli
De formule is steeds hetzelfde:
voor de pauze is Noordijk te
beluisteren met het strijk
kwartet Ernoh Olah. Mooie
kamermuziek die herinnerin
gen oproept aan Piet's voor
beeld en inspirator Charlie
Parker. Het is sterk gearran
geerde muziek waarmee de
altklank van Noordijk mooi
contrasteert. Na de pauze is
het tijd voor debeboppers. Het
vuurtje wordt dan vaak aan
gewakkerd door trompettist
Benny Bailey, die het muzikale
beest in Piet Noordijk los
maakt. Benny Bailey is een
prachtige tegenstrever en me
dekompaan omdat de trom
pettist qua stijl ongrijpbaar is.
Muzikaal kan hij niet in een
vakje gestopt worden.
Benny Bailey heeft het staartje
van de swingperiode, de bloei
van de bebop maar ook het
couveuse kind free jazz van
dichtbij meegemaakt. Al die
stijlen beheerst hij met een
groot gemak. Benny is ook
goed ingevoerd in de Neder
landse jazzwereld. In de jaren
zestig speelde hij vaak als
gastsolist mee in Boy Edgar's
Big Band met het gemak waar
mee een ander zijn tanden
poetst. Daar ontmoette hij Piet
Noordijk. Samen met Piet zat
hij ook in het orkest van Oliver
Nelson dat zangeres Rita Reys
begeleidde, dat was oktober
1965.
Bailey maakte toen deel uit
van de Francy Boland-Kenny
Clarke Big Band. „Maar die
tijd is voorbijvoorgoed voor
bij verzucht hij van achter de
telefoon in Amsterdam-Oost.
„Maar soms wordt de klok
weer teruggezet net zoals nu
met Piet Noordijk."
Het toeval wil dat de trompet
tist een dezer dagen na 25 jaar
zangeres Genie van der Kley
begeleidt, de weduwe van Boy
Edgar. Die hernieuwde ken
nismaking met de zangeres
brengt het onderwerp naar de
tijd dat Bailey vaak jamde in
de Sheherazade in Amster
dam. Na een lange avond en
nacht zat hij dan weer een paar
uur later okselfris achter de
bladmuziek bij Boy's Big Band
of het Metropole Orkest.
Met weemoed maar ook veel
vuur praat hij over de jaren
zestig.
Benny Bailev begon zijn loop
baan bij de bands van Jay
McShann, Count Basie en
Dizzy Gillespie. In 1947 kwam
Bailey voor het eerst met Dizzy
naar Europa. Toen wist hij al
dat hij terug wilde komen. In
Europa lag het terrein van de
jazz goeddeels braak, er was
veel belangstelling voor deze
muziekvorm. Van 1948 tot
1953 was Bailey een van de
stersolisten van de ongekend
populaire Lionel Hampton Big
Band. In die band zat hij in de
trompetsectie met onder meer
Quincy Jones, de latere succes
volle orkestleider. Bij een be
zoek aan Zweden schreef
Quincy Jones een aantal jaren
later de compositie Meets Ben
ny Bailev.
In de jaren zestig vestigde de
trompettist zich in Europa en
werkte vervolgens met de
Amerikanen Eric Dolphy, Les
McCann en maakte hij deel uit
van de Francy Boland-Kenny
Clarke Big Band en tal van
studio-orkesten. Europa was
zijn werkterrein. Bailey woon
de achtereenvolgens in Italië,
Frankrijk en Zweden.
Terug
In de jaren zeventig en tachtig
verdwijnt Bailey wat uit de be
langstelling. Maar nu is hij
weer terug. De laatste jaren is
hij vaak eregast op diverse
Trumpet Summit's, de ont
moetingsplaatsen van jazz-
trompettisten tijdens de grote
festivals.
In het Amsterdamse Concert-
