Lange wachttijd
nekt rechtspraak
PZC
Halflege zaal in Hulst
deert Total Touch niet
Elk plekje heeft wel wat bijzonders
Eerbetoon aan vergeten
schilderes Van der Feer
Officier van justitie
wil onderzoek naar
grenzen opiumwet
Kritiek Thuiszorg
op CAO-resultaat
Antwerps kwartet
met live-reputatie op
podium Terneuzen
Een leuke vorm van anarchie
zeeland
Persofficier Veurink naar Flevoland
kunst+ cultuur
zaterdag 23 mei 1998
door Jacques Cats
MIDDELBURG - Omdat de zit
tende magistratuur onvoldoen
de menskracht heeft om het
aantal strafzittingen op te voe
ren ontstaan er knelpunten op
het terrein van de doorlooptijd
en liggen zaken op de plank te
'rotten'. Worden die dan ten
slotte toch in behandeling geno
men dan loopt het Openbaar
Ministerie de kans dat rechters
en advocaten zich in kritische
zin uitlaten wat ze met zo'n ou
de kwestie aan moeten. In som
mige gevallen bestaat zelfs de
kans dat het niet meer tot een
berechting komt.
Daarom zijn we", aldus persof
ficier van justitie mr. D. Veu
rink, „uiterst kritisch aan het
schiften of bepaalde zaken naar
de politierechter moeten of naai
de meervoudige strafkamer.
Daarbij kan de vraag rijzen of
het nu zo wenselijk is om een
grote fraudezaak aan de politie
rechter voor te leggen."
De magistratuur in Middelburg
wordt bij voortduring geplaagd
door een grote werkdruk. Het
afgelopen jaar liep het hele
Openbaar Ministerie op het
tandvlees, zowel op het niveau
van de officieren van justitie als
op het ondersteunende vlak. En
nu zijn het de rechters die te
kampen hebben met knelpun
ten in de zittingscapaciteit.
Veurink treedt met de toelich
ting over de bezettingsproble-
matiek voor het laatst op als
woordvoerder van justitie. In
Mr. D. Veurink.
Flevoland wacht een nieuwe
functie: die van teamleider van
het OM. Veurink zag een begeer
de benoeming tot hoofdofficier
in het Middelburgse arrondisse
ment aan zijn neus voorbij gaan
en acht het, zeker nu hij geruime
tijd plaatsvervangend hoogste
baas is geweest op het parket,
zowel voor de organisatie als
voor zijn eigen persoon verstan
dig om elders aan de slag te
gaan.
Hij rept zelf van een luxepro
bleem. Met het bereiken van de
leeftijd van 57 jaar is functio
neel leeftijdsontslag geen punt.
„Maar ik wil nog graag één keer
een nieuwe uitdaging meema
ken." Veurink zegt niet met een
gefrustreerd gevoel Middelburg
achter zich te laten. „Ik heb hier
met vreselijk veel plezier ge
werkt en zal zeker een heleboel
mensen missen."
De staande magistraat toont
zich content met ontwikkelin
gen op het gebied van de reorga
nisatie van het OM en de 'pure
winst' die is geboekt met de aan
sturing van de politie. De ver
houdingen binnen het regionaal
college van Zeeuwse burge
meesters kunnen naar de smaak
van Veurink nog wel een bijstel
ling hebben. „Een beetje gezon
de rivaliteit is goed, maar men
moet geen concurrerende posi
tie opbouwen. Iedereen heeft te
kort, politiezorg is een schaars
product. Je moet zo evenwichtig
mogelijk met elkaar met het
verdelingsvraagstuk omgaan."
Veurink vindt het jammer dat de
binnen het regionaal college
verenigde burgemeesters elkaar
soms zo slecht weet te vinden.
„Dat verdient geen schoon
heidsprijs."
Onder druk
De aankondiging dat minister
Sorgdrager van Justitie geen
nieuwe zittingsperiode wil in
gaan kan de officier niet tot een
nadere kanttekening verleiden:
„Ik kijk wel uit. Dat is politiek!"
Wel vindt het hij ernstig te be
treuren dat de verhoudingen de
laatste jaren zo zwaar onder
druk hebben gestaan. „Dat is
slecht voor iedereen." Veurink
onderschrijft graag de mening
van anderen dat het uit beeld
verdwijnen van superprocu
reur-generaal Docters van
Leeuwen voor het verande
ringsproces van het OM als een
groot gemis wordt ervaren.
Veurink zegt er graag aan te
hebben bijgedragen dat justitie
meer openheid is gaan betrach
ten als het gaat om publiciteit.
„We waren echt een bolwerk."
Het OM krijgt al wel veel aan
dacht via de zittingen, „maar
we moeten ook de bereidheid
hebben om vanuit een zo groot
mogelijke openheid te spreken.
Afwegingen als privacybelang
van slachtoffers, verdachten en
andere partijen en onderzoeks
belang kunnen echter een rem
leggen op de openhartigheid.
Behoedzaamheid in opereren is
geboden om te voorkomen dat
zaken doorwerken in uitspra
ken van rechters, nationale om
budsman of Hoge Raad. Zelfs
kan er een kort geding uit voort
komen.
Dr. A Schaper: „Italianen hebben nog zin voor het imieke en aparte."
foto Willem Mieras
Oud-rector dr. A. Schaper schrijft reisgidsen over Italië
door Marten de Jonqh
KLOETINGE - Uit zijn boekenkast haalt
dr. A Schaper een verfomfaaide kaart van
Italië tevoorschijn. Een kaart die net zo be
reisd is als hij zelf. Veel tochten heeft de
oud-rector van het Goese Lyceum erop uit
gestippeld. Na zijn loopbaan in het onder
wijs begon de 74-jarige inwoner van Kloe-
tinge aan een tweede carrière: die van reis
boekenschrijver. Dit voorjaar verscheen de
tweede druk van zijn werkje over Toscane,
Umbrië en de Marken. Een leidraad voor de
Italiëganger.
Italië - Schaper kan er uren over praten.
Weinig landen met zo'n grote verscheiden
heid in geschiedenis, landschap en cultuur.
„In elk plaatsje is wel wat bijzonders te zien.
Het verleden is overal tastbaar." Schaper
mag graag in het gezelschap van Italianen
verkeren. „Je moet natuurlijk altijd oppas
sen met generaliseren, maar Italianen zijn
over het algemeen heel open en gemakkelijk
te benaderen. Vlotte mensen zijn het. Je
hoeft maar een paar woorden in hun taal te
spreken en ze doen alles voor je." Wat Scha
per ook bewondert in Italianen is hun
smaak, hun gevoel voor stijl en design. „Ze
hebben nog zin voor het unieke en aparte.
Dat is bijvoorbeeld terug te vinden in de ge
raffineerde en smaakvolle manier van arti
kelen ontwerpen. Kleding, schoenen, tas
sen, sjaals; je ziet het overal in terug."
Idee
De inwoner van Kloetinge ontwikkelde zich
tot reisboekenschrijver na zijn pensione
ring. Een oud-collega die ook net was ge
stopt met werken, bracht hem op het idee.
Reisboeken over Griekenland schreef hij.
Zoiets zag Schaper ook wel zitten. Van zijn
hand zij n bij E lmar Reishandboeken inmid
dels diverse werkjes verschenen. Niet alleen
over Toscane, maar ook over Apulië, Basili-
cata en Calabrië en over Sicilië. Een boek
over Campanië staat op stapel. Het moet
volgend voorjaar verschijnen, zodat vakan
tiegangers er in hun rugzak een plekje voor
kunnen vrijhouden.
Hoe een voormalig rector van een scholen
gemeenschap ertoe komt reisboeken te gaan
schrijven? „Ik ben eigenlijk teruggevallen
door Ernst Jan Rozendaal
MDDDELBLTRG - Over de
schilderes Anneke van der
Feer (Sneek 1902 - Amster
dam 1956) is weinig bekend.
De laatste vijf jaar van haar
leven woonde en werkte ze in
Veere. Ze was zijdelings be
trokken bij de Zeeuwse
Kunstkring die in 1955 werd
opgericht. Na haar dood raak
te ze in de vergetelheid. Tot
voor kort. Want Joost J. Bak
ker, eigenaar van de Middel
burgse galerie De Vier Geme
ten, nam Van der Feer vorig
jaar op in zijn documentatie
van 'Veerse Joffers' en in zijn
galerie Icon in Middelburg
loont Niels Augustin een aan
tal van haar aquarellen en te
keningen.
Van der Feer maakte voorna
melijk portretten en land
schappen. Haar aquarellen
vertonen invloeden van im
pressionisme en expressionis-
me. Haar stijl is sober en haar
kleurgebruik gedempt. In een
gave techniek schilderde ze
onnadrukkelijke taferelen.
De expositie in galerie Icon
bevat onder meer werk waar
op het Zeeuwse landschap is
uitgebeeld en een weerslag
van reizen naar Joegoslavië en
Frankrijk.
Van der Feer was een vriendin
van de Veerse schilderes
Claire Bonebakker. Op haar
uitnodiging kwam ze 's zo
mers vaak in Veere schilderen,
zoals sinds de jaren twintig
zoveel kunstenaars hebben
gedaan. In 1951 vestigde ze
zich in Veere. Ze ging samen
wonen met de beeldhouwer
Herman Schutte, een assis
tent van Philip ten Klooster.
Bieden waren overtuigd com
munist.
Joris Ivens
Dat Van der Feer dat al vele j a-
ren was, blijkt uit de autobio
grafie Aan welke kant en in
Anneke van der Feer: Haven te Veere, de Kaai.
welk heelal van filmer Joris
Ivens. Over het jaar 1928
schreef hij: „Anneke kende ik
al lang. Ze was schilderes,
communiste en we verkeerden
in Amsterdam in dezelfde po
litieke en artistieke milieus."
In 1932 ontmoetten Ivens en
Van der Feer elkaar weer in
Moskou en zij gingen daar
enige tijd samenwonen. An
neke van der F eer bleef langer
in Moskou dan Ivens. Later
vertelde ze hem dat haar ver
trouwen in het communisme
er een flinke knauw had ge
kregen: „Begin 1939, toen we
elkaar in Parijs terugzagen,
zou ze me met een half woord
te verstaan geven wat ze toen
allemaal had doorgemaakt:
Joris, je hebt geen idee. Er zijn
daar vreselijke dingen ge
beurd. Het is maar goed dat je
niet gebleven bent, je zou be
slist problemen hebben gekre
gen."
Bescheiden
De Middelburgse kunstschil
der Piet Rijken herinnert zich
dat Van der Feer in de jaren
vijftig nog steeds het commu
nisme aanhing. Ze werd daar
volgens hem niet op aangeke
ken. „Ze kwam er voor uit,
maar ze propageerde het com
munisme niet. Ze hield zich
rustig. Ik kwam wel bij haar
thuis. Ook als schilderes was
ze bescheiden. Ze was niet een
van de initiatiefnemers bij de
oprichting van de kunstkring,
ze heeft misschien een paar
keer mee geëxposeerd. Maar
lang niet altijd."
Hartkwaal
Van der Feer stierf op drieën
vijftigjarige leeftijd aan een
hartkwaal. „Ik weet nog dat
ze daar soms verschrikkelijke
pijn van had", zegt Rijken.
„Op een gegeven moment
werd ze in het ziekenhuis op
genomen en wist ze dat ze ging
sterven."
Galeriehouder Augustin is,
nadat hij werk van haar aan
kocht, in de ban geraakt van
Van der Feer. Hij hoopt haar
weer onder de aandacht te
brengen. „Ik vind het werk
van ontzettend goede kwali
teit in een heel eigen stijl.
Maar dat blijft natuurlijk een
kwestie van smaak.
De expositie in galerie Icon duurt
tot 1 september. Do, vri en za ge
opend.
Total Touch: dansmuziek, gevoelige soulnummers en flink wal show.
foto Charles Strijd
door Pascalle Cappetti
HULST - Bekende Nederlandse artiesten laten
steeds vaker hun oog vallen op Hulst. Na Marco
Borsato kiest nu ook de populaire band Total
Touch cultureel centrum Den Dullaert uit om zijn
nieuwe tournee te starten. Was Marco goed voor
een volle bak, de sporthal is vrijdag nog niet voor
de helft gevuld. Dat moet haast wel een teleurstel
ling zijn voor Trijntje en broer Tjeerd Oosterhuis.
Maar zoals een professionele band betaamt, laten
zij zich niet kennen. Trijntje, gekleed in een engel
achtige, witte doorschijnende jas, geeft dan ook te
kennen er veel zin in te hebben. Het publiek, een
lage opkomst of niet, krijgt waar het recht op
heeft: stevige, bijna agressieve dansmuziek, ge
voelige soulnummers en flink wat show. Natuur
lijk horen daar ook de hits 'Standing strong to
gether', 'Somebody else's lover' en 'One moment
your mind' bij. De nummers van de nieuwste cd
This way, die donderdag in de platenwinkels ver
schijnt, vallen zichtbaar in de smaak. Dat kan ook
bijna niet anders, want met deze cd borduurt To
tal Touch duidelijk voort op het geluid en het rit
me van de vorige. Die formule werkt blijkbaar.
Pas wanneer de acht bandleden unplugged het
oude nummer 'Higher and Higher' ten gehore
brengen, en Trijntje behalve als zangeres duide
lijk als bandleidster optreedt, lijken zij de halfle
ge zaal even te vergeten en hebben ze duidelijk lol
in wat zij doen. De djembee, rammelaar, gitaar en
het houten blokje aan de ene kant, de zangers, in
clusief Tjeerd, aan de andere kant. Achtergrond
zangeres Caroline heeft 'zo hard gewerkt' dat zij
van de leadzangeres alle gelegenheid krijgt zich
zelf te profileren. Twee nummers zingt ze, en als
beloning is er applaus en gejoel van de toeschou
wers.
door Jacques Cats
MIDDELBURG - Een recente
uitspraak van de Hoge Raad die
een omvangrijke Zeeuwse
drugssinokkelzaak deed kelde
ren, is voor officier van justitie
mr. J. Valente geen reden om bij
de pakken neer te zitten. Samen
met andere in een landelijk
overleg verenigde recherche-of
ficieren zoekt hij naar mogelijk
heden om de zaak juridisch be
wijsbaar te krijgen.
Hoewel door de uitspraak van
de Hoge Raad vier verdachten
vrijuit zijn gegaan is daarmee
volgens persofficier van justitie
mr. D. Veurink niet de totale
zaak 'over de kop gegaan'. De
vier verdachten - allen broers
uit Eindhoven - behoren niet tot
de leiders van de bij de drug
smokkel betrokken criminele
organisatie. De grote vissen kan
straks nog wat anders ten laste
worden gelegd.
De zaak draait om de aanvoer in
Vlissingen van een partij van 57
kg cocaïne vanuit Suriname. De
douane trof de narcotica aan bij
een controle in een container.
Op last van Valente werden de
drugs vervangen door pakjes
frituurvet. Vervolgens wachtti
het opsporingsapparaat af
zich afhalers zouden komen op.
dagen. Dat bleken de vier broeij
te zijn. Om meer zicht achter dj
organisatie te krijgen werden dj Ui
mannen tijdens het transpor
van het frituurvet, dat ze voo
drugs hielden, gevolgd en ij ff'
Eindhoven aangehouden.
Beroep
Omdat de mannen alleen fpiiz
tuurvet hadden vervoerd kon P°
den ze niet worden veroordeeld
zo oordeelde de Hoge Raad. Va
lente had celstraffen van five
tot vijf jaar geëist. De officie!t(
van justitie heeft inmiddels wei
beroep aangetekend, maar wi
samen met de andere recherche u
officieren in het land tevens on.
derzoeken waar precies de gren
zen liggen van het bewuste artj fc'
kei van de opiumwet. Biedt dii a
geen ruimte dan zullen, zo ver
wacht Veurink, de opsporingsal
methoden moeten worden ver s
anderd. Hij noemt het voor helf£
opsporingsonderzoek 'absoluut
frustrerend' dat door de nieuw
jurisprudentie belangrijki
drugszaken onderuit worde
gehaald.
op wat ik vroeger deed, voordat mijn loop
baan in het onderwijs begon. Geografie en
geschiedenis heb ik gestudeerd. Mijn be
langstelling voor Italië sluit daar goed op
aan. Zie het als een hobby."
Een jaar
Ongeveer een jaar doet Schaper over de sa
menstelling van een boek. Hij reist een
maand rond, maakt zelf foto's en duikt een
maal thuis zijn studeerkamer in. De schrij
ver verdiept zich grondig in geschiedenis en
geografie. Neemt veel boeken, folders en
ander informatiemateriaal door. Ook raad
pleegt Schapers de producten van zijn col
lega's. „Omdat ik benieuwd ben wat zij er
van bakken. En om te voorkomen dat mijn
eigen werk te veel lijkt op dat van anderen.
Wie de boekjes leest, krijgt een aardig beeld
van wat Italië te bieden heeft. Schaper heeft
zijn serie over het land nog lang niet com
pleet. Kan zich nog jaren uitleven. Al zou hij
best een beetje opzien tegen het beschrijven
van Rome en Venetië. „Daarover is al zoveel
geschreven dat ik een beetje huiverig ben
om daar ook nog iets over te beweren."
door Edith Ramakers
MIDDELBURG - De onderne
mingsraad van Thuiszorg Wal
cheren in Middelburg is onte
vreden over het resultaat van de
onderhandelingen voor een col
lectieve arbeidsovereenkomst
(CAO). De raad vraagt aan de
bonden AbvaKabo en CFO om
de CAO-onderhandelingen
weer op te pakken. „De CAO
Thuiszorg steekt mager af bij de
andere CAO's in de zorgsector",
stelt voorzitter J. van Boven van
de ondernemingsraad Thuis
zorg Walcheren.
Het akkoord is voor de onderne
mingsraad onacceptabel. Enke
le directies van de Zeeuwse
Thuiszorginstellingen lieten
zich positief uit over het onder
handelingsakkoord van begin
mei. „Maar in werkelijkheid be
tekent de CAO een achteruit el
gang voor de werknemers in di
thuiszorg."
De ondernemingsraad maaki
zich zorgen omdat het voor or 'A
ganisaties in de thuiszorg moei
lijk wordt om personeel te be 'o
houden en nieuw personeel aa: P1
te trekken. De onderneming; v'
raad rekent voor dat de loons
verhoging van 3,75 procent nip i-r-
met terugwerkende krach
geldt. Dit jaar betekent dat ee: k
verhoging van 1,7 procent.
De reiskosten gaan van 68 tem
naar 60 cent per kilometer. „Di Di
is voor mensen in de thuiszorg te
een achteruitgang. En die ein
dej aarsuitkering is eenmalig e: p=
niet structureel." Ook het in
krimpen van de werkweek vai
37 naar 36 uur pakt zeker voo;®
de nieuwe werknemers niet po- -3
sitief uit, is de ervaring van dl 'l
ondernemingsraad.
door Marcel Modde
TERNEUZEN - Wie hen heeft
gezien op het Vlaamse No Bor
ders No Limitsfestival in 1996,
danwel op de Beer is Los vorig
jaar in Terneuzen weet wat het
is om een concert van de vier
dwaze Antwerpenaren mee te
maken. Sin Alley heeft in de zes
jaar van haar bestaan een on
wrikbare reputatie als live-act
opgebouwd. Niet alleen als
voorprogramma van giganten
als The Cramps, Dick Dale en
ZZ-Top, maar ook puur op eigen
kracht. Vrijdag 29 mei staan ze
wederom in Terneuzen, dit keer
op het podium van het jongeren
centrum Kalashnikov.
Begonnen als degelijke roots-
groep ontwikkelde Sin Alley
meer en meer een typische eigen
stijl, die in de vakbladen sim
pelweg wordt omschreven als
popmnsic with loud guitars.
Onmiskenbaar blijft evenwel cle
invloed die bands als Blondie,
Soundgarden en Garbage heb
ben gehad op de muzikale vor
ming van het viertal rond de
roodharige zangeres Martine
van Hoof. Het concert in Ter
neuzen is voorlopig het laatste
optreden van Sin Alley in het
openbaar. De bandleden ver-
dwij nen kort nadien in de studio
voor de opname van hun nieuwe
album, waarvan wordt ver
wacht dat het hun wel eens de
'definitieve doorbraak' zou
kunnen opleveren.
Sin Alley is tevens de laatste
band waarmee de organiseren
de Stichting Blues Promotion
Zeeuws-Vlaanderen dit seizoen
uitpakt. „De zomermaanden
gelden over het algemeen als de
festivaltijd, dus valt er binnen
het clubcircuit weinig te pro
grammeren.", aldus program
meur Piet vanüoucke.
Deze week kreeg de stichting
een onverwacht presentje van
de provincie, in de vorm van ne
genduizend gulden subsidie.
Vorig jaar nog werd de organi
satie meegedeeld dat ze in
kader van het nieuwe cultuur
beleid niet langer hoefde te re
kenen op een structurele bijdra
ge uit Middelburg, maar
voortaan per activiteit een po
ging moest worden gewaagd.
Sin Alley, vr 29 mei in Kalashnikov
in Terneuzen, aanvang: 22 uur.
Noordgouwse
kunst in Frankrijk
NOORDGOUWE - Beeldend
kunstenares Tine Heestermans
uit Noordgouwe exposeert van
af vandaag (zaterdag) in La Ga
lerie du Musée van het Absint-
museum in het Franse Auvers
sur Oise, ten noorden van Parijs.
Zij toont daar een selectie uit de
tentoonstelling De Groene Mu
ze. Marie-Claude Delahaye, di
rectrice van het Franse muse
um, zag Heestermans werk in
Middelburg en nodigde haar ui!
De kunstenares zal ook nieuw
werk tentoonstellen. Haar
Franse expositie is gebaseerd op
teksten van de schrijvers J. K
Huysmans en Baudelaire.
doorErnst Jan Rozendaal
MIDDELBLTRG - De meeste re
acties op de kunstwerken die
veertien kunstenaars in de
nacht van donderdag op vrijdag
in het geheim hebben aange
bracht in lege nissen in Middel
burg zijn positief. Alleen de
Hervormde Kerk reageert ont
stemd op de geheimzinnigheid
rond het project en overweegt de
beelden van de gevels te verwij
deren. De kunstenaars hadden
het gemeentebestuur en de eige
naren van gebouwen waarop
kunst is aangebracht van tevo
ren niet om toestemming ge
vraagd.
„Ik vind het een toelaatbare en
leuke vorm van anarchie", zegt
wethouder M. L. Strous ..Dit
initiatief sluit goed aan bij het
pleidooi voor meer kunst in de
openbare ruimte dat ik heb ge
houden. Dit is een praktische
uitwerking daarvan, weliswaar
niet officieel of in samenspraak,
maar daar heb ik in dit geval
geen moeite mee. Het is natuur
lijk niet de bedoeling een
gewoonte te maken van het
plaatsen van beelden zonder
toestemming."
Ook directeur Lex ter Braak van
de Stichting Beeldende Kunst
Middelburg (SBKM) is te spre
ken over het initiatief. „Ik vind
het idee mooi: de omkering van
de Beeldenstorm die ook in Mid
delburg heeft gewoed. Het is
ook mooi dat het 's nachts is ge
beurd. De zon komt op en er is
iets toegevoegd aan de stad. Ge
zien de maat van de werken zou
je kunnen spreken van spiritue
le dauwdruppels."
Koster A H. Boer van de Engel
se Kerk reageert afwijzend op
de bekende foto van het door
napalm getroffen Vietnamese
meisje die in drie panelen boven
de ingang van het kerkgebouw
is bevestigd. „Zo'n ding hoort
toch niet aan de gevel van een
kerk? Maar ja, wie ben ik om dat
eraf te halen?"
Voorzitter D. A Hazelaar van de
Hervormde Kerkvoogdij sluit
niet uit dat dat op het korte ter
mijn gebeurt, niet alleen bij de
Engelse Kerk maar ook bij de
Nieuwe Kerk waar twee mar
meren sokkels tegen de muur
staan. „Ik moet eerlijk zeggen
dat ik het nog niet heb gezien,
maar het feit dat dit zonder
overleg is gedaan, vind ik be
treurenswaardig." Begin vol
gende week wordt over de kwes
tie vergaderd.
Pastor H. Grossert was wel van
tevoren ingelicht over de mar
meren stenen die zijn aange
bracht in de muur van de
Petrus/Pauluskerk aan het
Bachtensteene. „Ik vind het
idee goed en dat het aan de gevel
van een kerk gebeurt is geen
probleem. Het valt nauwelijks
op en met de kunstenaar is afge
sproken dat de stenen nog kun
nen worden weggehaald. Ik wil
nu wachten op reacties van de
parochianen. De kunstenaar,
heeft gewerkt met de getallen!
van de gulden snede. Dat kan
ook worden geïnterpreteei'd als
de goddelijke snede, heeft hij me
verteld. Dat soort informatie
wil ik wel doorgeven aan mijn
achterban."
Eigenaar Renny Minnaert van
jazzcafé Desafinado noemt de
beelden aan zijn gevel en aan
een elektriciteitshuisje even
verderop schitterend. „Dit is
spontaan gebeurd, met weinig
middelen. Ik noem het een soort
improvisatie."
H. J. Boesen, die tegenover het
pand van de Directie Rijkswa
terstaat in de Gortstraat woont
reageert enthousiast. „Het is
toch mooi dat mensen zoiets in
de stad doen? Wie het niks vindt
moet maar snel doorlopen
niet kleinzerig doen."