Vriendschap kracht sprintteam
Mueller voelt zich als
kind In snoepwinkel
Dit kan toch niet waar zijn
Fax voor Marianne
PZC sport dinsdag 17 februari 1998 21
In Nagano valt voor Marianne Timmer alles op zijn plaats Wim Schenk: mooiste plak
Plak Timmer levert geld op
Russinnen winnen estafette
Wegtrappen blokje enige fout
Russisch duo klasse apart
de visie van leen pfrommer
Romme treft De Jong
op de tien kilometer
NAGANO
83^33—1-5-7-87-
oud wereldrecord
Gatriona LëMay-Doan (Can)
(29/11/19$ 7, Calgary)
irTi i .57.58'b ;:r;T:v'
goud en
nieuw wereldrecord I
brons
Christine Witty (VSt)
(16/02/1998, Nagóno)
Gunda Niemanp (Dui)
16/02/1998, Nagano)
Marianne Timmer (Ned):
(16/02/1998, Nagano) i
NAGANO
1100m
1500m
Tussentijden schaatsrecord 1500m ten opzichte van oude wereldrecord LeMay-Doan
door Henk Stouwdam
NAGANO - De coach en zijn
pupil lagen plotseling rolle
bollend op het ijs. Onschuldig
en niet geregisseerd, maar
omdat Peter Mueller en Mari
anne Timmer hun evenwicht
verloren nadat ze elkaar in de
armen waren gevallen. De
gouden race van de Groningse
zette Mueller in vuur en vlam.
De coach zag zijn werk be
loond. En uit ondervinding
weet de Amerikaan hoe speci
aal die momenten zijn. „And
woh, Timmer was today very
special."
Muellers ogen glinsterden en
zijn gezicht glom van trots.
Hij voelde zich als een kind in
een snoepwinkel. De coach
genoot. Van het moment dat
Timmer over de baan vloog en
van herinneringen aan ver
vlogen dagen toen Mueller
eerst zeil en later als coach
van Bonny Blair en Dan Jan
sen Olympisch goud won. Het
gevoel van die sensatie onder
ging hij gisteren opnieuw.
„Man, je kunt alles winnen,
maar Olympisch goud...
That's so special."
De kick voor Mueller was dat
Timmer eindelijk waarmaak
te wat hij haar zo vaak had
voorgehouden. Dat ze de beste
is, dat ze kan winnen, maar
dat ze daar zelf in moet gelo
ven. Grootspraak, bluf? „Na
tuurlijk niet. Je moet wel rea
listisch blijven. And man,
Timmer is .special. Today she
was very special."
Niet zo laconiek
Hoewel het Gronings goud
haantje verklaarde Muellers
woorden meestal voor kennis
geving aan te nemen, is er toch
iets van blijven hangen. Vol
gens de coach is Timmer be
paald niet zo laconiek als ze
wil doen geloven. „Zo'n hou
ding is typisch Nederlands,
maar neem van mij aan: van
binnen brandt het vuur. Tim
mer is so special, man. And to
day she was very special."
Timmer maakte voor Mueller
een beetj e goed wat er met Jan
Bos een dag eerder op de 1000
meter was misgegaan: Nota-
bene op een afstand waar niet
op Olympisch goud was gere
kend. Mueller had zijn pupil
wel medaillekansen op de
1500 meter toegedicht, maar
zo'n uitbarsting als gisteren,
dat had zelfs de rasoptimist
uit Amerika niet voor moge
lijk gehouden. Het bevestigde
maar weer eens zijn stelling
dat Nederland barst van het
sprinttalent.
„Het was ooit mijn droom om
met al die talenten in Holland
te kunnen werken. Als je dan
geen succes hebt, ben je een
slechte coach. Dit is het beste
team dat ik ooit heb gehad. Zo
jong en dan al zo goed. En ik
vertel je dat over vier jaar in
Lake Placid Andrea Nuyt op
het podium van de 500 meter
kan staan. Listen, ik zeg niet
dat het gaat gebeuren. Maar
ze kan het. Zo goed is dat
meisje. En zo zijn er meer."
Hongerig
Mueller houdt van de Europe
se mentaliteit. „Omdat ieder
een er zo hongerig is", ver
klaart hij zich nader.
„In tegenstelling tot Ameri
kanen doen Europeanen wat
ik graag wil. En ze zijn honge
rig, ze willen vaak nog meer.
Kijk naar de voorbereiding, in
een periode als het leven van
een schaatser zwaar is. Van ju
ni tot oktober heb ik ze over de
kling gejaagd. Maar toen is de
basis voor alle successen ge
legd. Man, I killed these guys.
But they loved it."
Zijn geheim? Dat heeft Muel
ler niet. De basis, zegt hij, is
fun. „De sprintploeg is een
grote familie. Er is veel che
mie. We hebben veel plezier
met elkaar, ook al is het niet
altijd rozengeur en mane
schijn. Maar er is good fun en
dat maakt het werken oke.
Specially met Timmer. And
man oh man, today she was
veiy special.GPD
NAGANO - Vol trots bekeek Wim Schenk maandagavond in
Nagano de huldiging van olympisch kampioene Marianne
Timmer. Succes van de mannen was in Japan ingecalculeerd,
het goud en het wereldrecord van Timmer op de 1500 meter
niet. Voorzitter Schenk sprak van de mooiste dag in zijn leven
en voor de KNSB. „Hier had dus niemand mee rekening ge
houden. Goud voor de vrouwen, geweldig. Dit is de mooiste
plak. Omdat het zo'n verrassing is.ANP
SAPPEMEER - Terwijl Nederland amper wakker was en de
vi'oege televisiekijkers na de hoofdprijs van Marianne Tim
mer nog moesten bijkomen, draaide het sportmarketingbu
reau Spron in Groningen al op volle toex-en. De onverwachte
gouden medaille van de schaatster uit Sappemeer maakt van
het nuchtere en schuchtere 'Timmertje' een beroemde Neder
lander. En daar moet, aldus Ger van Gelder van Spron, op
worden ingespeeld. Dat betekent: reclame en pr-contracten.
Bols is bij voorbaat de winnaar in de reclamerace die onge
twijfeld zal ontstaan rond Marianne Timmer. Als enige rea
geerde het bedrijf op het 'aanbod Timmer'. Een onbegrijpelij
ke zaak vindt Ger van Gelder. „Wij hebben direct gezegd dat
ze medailles gaat winnen." Andere grote bedrijven stelden
zich afwachtend op. En zullen zich nu, denkt Van Gelder, wel
voor het hoofd kunnen slaan. GPD
HAKUBA - De Russische vrouwen hebben de gouden medail
le veroverd op de 4x5 kilometer estafette. Het kwartet be
staande uit Nina Gavriljoek, Olga Danilova, Elena Valbe en
Larissa Lasoetina eindigde in een tijd van 55.13,5 voor Noor
wegen en Italië. Na de drie overwinningen op de individuele
nummers behaalde Rusland het vierde goud bij het skilopen,
SID
NAGANO - Ach en wee, nu kunnen de Nederlandse schaat
sers nog sprinten ook. Waar blijven wij dan? Zo is de teneur
van de buitenlandse media na de winst van Ids Postma op de
olympische 1000 meter. Volgens de Washington Post maakte
Postma in zijn gouden race in de M-Wave slechts een foutje.
Omdat hij kort na de start, een blokje van de baan trapte. „Ne
derlanders op een nieuw territorium", schreef maandag de
Calgary Herald zorgelijk. ,,Na de langere afstanden behoren
zij nu ook op de 1000 meter tot de absolute top." Volgens het
Noorse Dagbladet dankte Postma zijn winst aan een super
dag. „Hij had niets te verliezen en won alles, tot zijn en ieders
verrassing. "In de Berliner Zeitung wordt aan de laatste ronde
van Postma herinnerd. „Die was fenomenaal", schrijft, het
Duitse dagblad. ANP
NAGANO - Het Russische duo Pasja Grisjoek en Evgeni Pla-
tov zorgde voor een primeur door hun olympische titel in het
ijsdansen te prolongeren. De twee kunstrijders kwamen gis
teren in Nagano na de vrije dans als beste uit de bus, net als
vier jaar geleden in Lillehammer. De zilveren medaille ging
naar landgenoten Anjelika Krylova en Oleg Ovsyannikov.
Het Franse koppel Marina Anissina en Gwendal Peizerat ver
overde brons. De finale werd een half uur onderbroken toen
de stroom uitviel tijdens de kür van het Wit-Russische duo
Tatjana Navka/Nikolai Morosov.
De 26-jarige Grisjoek en de 30-jarige Platov kwamen daarna
het ijs op en werkten een perfecte vrije dans af op de muziek
„Memorial Requiem" van Michael Newman. Alle negen jure
rende landen gaven het duo de meeste punten, waaronder
twee 6,0 scores. RTR
Marianne Timmer, knock-out na haar geslaagde coup op de 1500 meter, wordt overeind geholpen door
coach Peter Mueller. foto Rick Bowmer/AP
Ongeloof bij grootouders Marianne Timmer
door Jan Niemeijer
SAPPEMEER - „Ik dacht, dat
kan toch niet waar zijn." In hui
ze Broekema aan het Westeind
in Zuidbroek heerste gisteroch
tend eerst grote verbijstering,
en brak toen de feestvreugde
los. De grootouders van schaat
ster Marianne Timmer (23) uit
Sappemeer hadden dan ook to
taal niet gerekend op een gou
den plak (1500 meter) voor hun
oudste kleinkind.
Alle kaarten zijn gezet op de ra
ce van aanstaande donderdag
over 1000 meter, de sterkste af
stand van sprintster, die trou
wens zaterdag al haar goede
vorm toonde op de 500 meter. Ze
boekte op deze afstand met
39.03 een nieuw Nederlands re
cord.
Het onverwachte succes op de
1500 meter beleefden oma en
opa Broekema in familiekring
voor de televisie. Maar daarna
was het met de rust gedaan. „De
telefoon hield niet op", aldus
oma Marie Broekema-Meijer
(67). Zij bekent dat ze de gouden
race van haar kleindochter met
stijgende verbazing heeft beke
ken, hoewel ze deze week via
een fax van Marianne al wel be
greep dat ze in goede vorm stak.
„Maar ik dacht toen ik de tijden
zag, wat gebeurt er toch? Dit
kan toch niet waar zijn, terwijl
we al tevreden zouden zijn ge
weest als ze bij de eerste acht
was geëindigd. Nee, onze dag
kan niet meer stuk. Ik wou dat ik
erbij was geweest", aldus me
vrouw Broekema-Meijer.
Terwijl de schuchtere Marianne
bij de huldiging en het Wilhel
mus zelf tegen haar tranen
vocht, bleef het aan het West-
eind niet droog. „We hebben
eventjes gehuild, dat mag u best
weten," aldus mevrouw Broeke
ma.
De race over 1000 meter, de af
stand waarop 'Timmertje' vorig
jaar wereldkampioene werd,
wordt, donderdag door opa en
oma Broekema en zeventig van
de in totaal 150 'officiële' fans
bekeken in de tv-studio te Hil
versum. De reis wordt georgani
seerd door de fanclub, die wordt
aangevoerd door Wil Prenger.
Zij woont een paar huizen van
de familie Timmer, en stak van
morgen vrij wel direct na de gou
den race de vlag uit. De ver
wachtingen voor de 1000 meter,
de meest geliefde afstand van
'Timmertje', zijn nu hoog ge
spannen. „Want," zegt oma in
Zuidbroek, „er zit volgens ons
nóg een plak in." GPD
„Dit zijn de momenten waarom sport zo mooi en meeslepend is. Als
sporter en als trainer droom je van olympisch goud. Het gebeurt op
een moment dat niemand het verwacht. Iedereen rekent op Nie-
mann maar plotseling staat Timmer met het goud om de nek.
Ik heb natuurlijk een speciale band met Marianne. De ene keer is die
indringend, dan weer niet. Marianne is een meisje dat heel erg ge
voelig is voor de sfeer. Ze houdt van huiselijkheid, van gemoedelijk
heid. Ze is een gevoelsmens. Als je haar vertrouioen beschadigd,
kost het erg veel tijd en energie dat terug te winnen. Ik weet me nog
een voorbeeld te herinneren. We waren in de zomer ergens op een'
trainingskamp. De ploeg had een probleem te besprekenWenne-
mars, Bos, Oonk en Timmerwilden daarmetmij overpraten. Op het
laatste moment haakten Jan en Erben af. Marianne ging het gesprek
wel aan, maar er was een breuk in het vertrouioen met Jan en Erben
ontstaan.
Marianne is wel een meisje dat gemakkelijk te beïnvloeden is. Ze
heeft de neiging om het negatieve denken van andere mensen over te
nemen, om daarin mee te gaan. Dat kan pas, vind ik, wanneer je het
zelf hebt waargenomen. Timmer was ook niet sterk genoeg in de
campagne die werd gevoerd om mij te beschadigen. Kort voor de
WK-afstanden in Warschau koos ze voor Peter Mueller. Uit alle rich
tingen is Marianne onder druk gezet om voor Mueller te kiezen. Ze
doet zichzelf soms heel flink voor, maar is dat niet altijd. Ze had later
ook spijt van haar keuze, ik kon er niets meer aan doen, omdat ik
weg ivas bij de bond. Ze moest dus wel bij Mueller blijven. Ik heb'
haar geadviseerd door te gaan. Ik vond het wel prettig om te horen
en ik vond het moedig van haar.
Zij heeft, structuur nodig. Zij vjas de enige rijdster die bij mij trai
ningsschema's van het gehele seizoen opvroeg, ze wilde weten wan--
neer de medische tests werden gehouden. Marianne heeft baat ge-
had bij mijn aanpak. Zonder structuur is ze onzeker. Daarom kreeg
ze ook problemen metAb Krook. Ab is rechtlijnig en vaak kort en za
kelijk. Iedereen zegt dat ik streng was maar Ab gaat veel strenger
met zijn pupillen om dan ik. Misschien heeft het iets met mijn mili
taire achtergrond te maken. Ik spreek hier geen waardeoordeel uil,
maar de kiem van het conflict tussen Ab en Marianne is hier uit ont
staan.
Er zijn mensen die kritiek op mijn werkioijze hebben. In wezen lij
ken Mueller en Pfrommer veel op elkaar. Zoals Peter op dit moment
werkt, zo werkte ik ook. Hij heeft dezelfde bevlogenheid, dezelfde
betrokkenheid. Helaas stoten positieve polen elkaar af. Ik train iels
anders. Ik vind dat sprinters niet alleen maar vierhonderd meters
moeten rijden. Die moeten ook langere afstanden schaatsen, fietsen
en skeeleren. Je moet pijn kunnen verdragen. Een wedstrijd wordt
vaak beslist in de laatste ronde. Op dat moment is de pijn ontzettend
groot. Ik had pupillen die daar niet tegen konden. Ik noem hier geen
namen, maar ze vonden dat Leen zo serieus met de sport bezig was.
Ja, ik ben geey stapperstype. Ik hoef niet zo nodig iedere avond in de
kroeg te zitten.
Het is kunst van de trainer om een sfeer te creëren, ivaarin Mariann e
zich prettig voelt. Je moet als trainer weten ivat je moet doen om
haar optimaal te laten presteren. Als je voelt dat ze afstandelijk
wordt, is er iets mis. Dan moetje direct reageren. Dat valt niet altijd
mee, omdat de andere leden van de ploeg ook om aandacht vragen.
Ik heb haar na het goud van gisteren een fax gestuurd met de felici
tatie, maar ook met het advies zich niet gek te laten maken. Ze moet
iedereen op een afstandje houden en zich op de 1000 meter richten.
Want dat is eigenlijk haar afstand.
NAGANO - De Nederlandse schaatsers verzorgen op de laatste af
stand van de mannen het slotakkoord.
Gianni Romme, olympisch kampioen op de vijf kilometer, treft van- -
ochtend op de tien kilometer de nationale recordhouder Bob de
Jong in de zevende en voorlaatste rit. Rintje Ritsma en Bart Veld-
kamp, tegenwooi'dig voor België uitkomend, zijn de laatste mannen
die in de baan komen.
Loting 10.000 m (start 07.00 uur), le: Sajoetin (Rus) - Bouliette (VSt); 2e:
Tamburrino (VSt) - Baumgartel (Dui); 3e: Ten Kortenaar (Oos) - Saetre
(Noo); 4e: Sighel (Ita) - Hereide (Noo); 5e: Taubenrauch (Dui) - Shirahata
(Jap); 6e: Dittrich (Dui) - Storelid (Noo); 7e: De Jong (Ned) - Romme (Ned);
8e: Ritsma (Ned) - Veldkamp (Bel). ANP
door Gijs van Oosten
NAGANO - De manier waarop
Marianne Timmer gisteren na
kaar gouden Olympische race
op de 1500 meter ploeggenoot
Erben Wennemars en coach Pe
ter Mueller op het ijs begroette,
staat symbool voor de kracht
van het Nederlandse sprint
team. De explosie van de 23-ja-
rige uit Sappemeer die leidde
tot een wereldrecord (1.57,58)
was vooral een individuele pres
tatie, maar ook een die werd ge
dragen door een groep van acht
sprinters die in nog geen jaar
tijd dikke vrienden van elkaar
zijn geworden.
„Marianne is gewoon zichzelf",
zegt moeder Jans die met haar
man Lucas in Nagano verblijft.
Daarmee wil ze zeggen dat haar
dochter nooit haar gevoelens
verbergt. Haar gezicht was gis
teren een open boek. Verbaasd
en verward nam ze haargouden
medaille in ontvangst, ze kon
het eenvoudig niet geloven. Ook
als ze chagrijnig is omdat be
paalde zaken niet lopen zoals zij
dat zou wensen, uit ze dat. Tim
mer zei drie weken geleden tij
dens het WK sprint in Berlijn
nog 'in een dip' te verkeren en
een lachj e kon er nauwelijks van
af.
En ze kon zich ook afzetten te
gen de groep en haar coach
Mueller met wie ze twee taal
barrières moest overbruggen.
Die tussen man en vrouw en die
tussen Engels en Nederlands.
Maar vooral de laatste weken
kwamen de twee op een lijn,
vooral omdat Timmer steeds be
ter in haar vel kwam te zitten.
Het was daarom vertederend
om de trainer met zijn pupil uit
dolle vx-eugde languit op het ijs
te zien liggen. Op de vraag of de
smak op het ijs pijn had gedaan,
antwoordde ze beslist ontken
nend.
Niet onverwacht
Mueller over Timmer: „Dit
komt voor mij niet onverwacht.
Als Marianne echt iets wil, dan
kan ze het." Timmer stamelde
gisteren in eerste instantie al
leen de woorden 'ik geloof het
niet'. „Met brons was ik al heel
gelukkig geweest."
Timmer profiteerde dit jaar ook
steeds meer van de spx'intgroep.
Zo voerde ze gisteren de trainin
gen met Jan Bos en Erben Wen
nemars als een van de verklarin
gen voor haar supei*vorm aan.
Het is de filosofie van Mueller
om met een gi'ote maar hechte
groep de weg naar de top in te
slaan. Atleten dienen zich aan
elkaar op tatrekken, zelfs in een
individuele sport als schaatsen.
Mueller fungeert als coach, bin
dende factor en sfeermaker.
Zo was er bij voorbaat al geen
sprake van dat Wennemars na
zijn schouderblessure mogelijk
vi-oegtijdig naar huis zou gaan.
Hij was onderdeel van het team
en volgens Mueller was er voor
hem wel degelijk een motive
rende taak weggelegd. Wenne
mars hield gisteren het ronde-
boi'd vast en hoewel Timmer
bekende geen enkele notie van
haar doorkomst tijden te heb
ben gehad, vond ze zijn aanwe
zigheid wel prettig. „Exben is
19 9 8
mijn mascotte", zei ze gister
avond tijdens de huldiging in
het Holland House.
Ook de aanwezigheid van haar
vriend Kevin Overland, de Ca
nadese sprinter die bx-ons won
op de 500 meter, werkte voor
haar inspirerend. Met hem deel
de ze het eerste geluk nadat in de
laatste rit Gunda Niemann - die
alleen moest rijden omdat toe
vallig haar 'schoonzus' Cindy
Overland zich afmeldde - er niet
in was geslaagd om haar tijd te
verbeteren. Kevin Overland is
volgens moeder Jans Timmer
een 'lieve jongen die best in de
familie past'.
In Nagano kwam voor Timmer
alles samen: ze voelde zich
thuis, gedijde in de prettige
sfeer en zag haar vorm ondanks
een vexwelende rugblessure met
de dag groeien. Timmer viel gis
teren als een tijger de wexeld
aan. Gunda Niemann kreeg het
zilver en 'Chris Witty het brons.
LeMay leed verschrikkelijk
pijn. „Max'iarme was een tijdje
zoekende", legt haar moeder, ei
genaresse van een kapsalon, uit.
„Vandaag vond ze de topvorm
die ze nodig had."
Marianne Timmer werd als
meisje van vijf jaar door haar
oma op het ijs gezet. Ze schaats
te op het Achterdiepeen sloot in
Sappemeer die voor de scha
penfokkerij van haar ouders
lag. Een paar jaar later nam ze
deel aan de kampioenschappen
van Hoogezand-Sappemeer en
werd ze spoedig lid van de ijs-
club in Boi'gercompagnie waar
na de weg via de gewestelijke
naar de nationale selecties werd
bewandeld. Ze deed, samen met
haar broer Jantinus ook aan
fietscross en later leerde ze ook
paardrijden. „Marianne deed
meestal precies wat ze wilde",
vertelt haar moeder „Ze was
een heel lief meisje.
Overstap
Timmer kwam in 1994 in de
kernploeg allround maar de
ziekte van Pfeiffer belemmer
den haar ontwikkeling. In 1996
maakte ze de overstap naar de
kernploeg opleiding spx'int van
Leen Pfrommer en boekte ze op
de klapschaats een grote voor
uitgang. Vorig jaar werd ze ver
rassend wereldkampioen op de
1000 meter en besloot ze tot ver
driet van Pfrommer in de ploeg
van Mueller te stappen.
Ze ging niet als favoriete van
start op de metrische mijl. Het
goud leek geresei-veerd voor
Niemann, LeMay-Doan of Wit
ty maar niet voor de 23-jarige
Groningse schaatsster. Timmer
versloeg de veel krachtigere
vrouwen op grond van haar ga
ve techniek en haalde als derde
Nederlandse vrouw na Anriie
Borekink in 1980 en Yvonne van
Gennip in 1988 een gouden me
daille op de Winterspelen. Zelf
zei ze daarover: „Hoe je het
wendt of keert, schaatsen is in
de eerste plaats een technische
sport." Donderdag volgt de
1000 meter, een afstand die Tim
mer het beste ligt. „Peter zei
steeds tegen mij: je bent de bes
te. Doe effe normaal, zei ik. Nu
heeft hij toch gelijk gehad. Ik Marianne Timmer straalt van geluk op het erepodium. Christine Witty (links) won het brons, Gunda
kanhet nogniet geloven." GPD Niemann (rechts) zilver. foto Hans Steinmeier/ANP
