Niemand neemt me mijn passie af
De tweede kans is raak
Roe Schrier
blijft overeind
in hectiek
van Veere
Arjan Human
maakt furore bij
Cercle Brugge
on Schrier (42) overleef de eind vorig jaar een couppoging
van enkele spelers van Veere. De voetbaltrainer is tot op
het bot beledigd en beschadigd, zou oneerlijk zijn en de sfeer
verzieken, maar nooit gebruikte Schrier de media om terug te
slaan. „Ik wil me niet tot hetzelfde niveau verlagen. Gelukkig
kan ik ook goed afstand nemenvan het voetbal. Anders had ik
nu in een psychiatrisch ziekenhuis gezeten." Vuilspuiterij is
aan hem niet besteed. Maar zijnpositie laat ookweinig ruimte
voor openhartigheid. Want: „Ik wil het seizoen afmaken. Dan
heb ik hier driejaar gezeten. Dat is mijn voorgangers niet ge
lukt." Ron Schrier, aan de vooravond van ivat een waardig af
scheid van Veere moet worden. Mijn passie voor voetbal
houdt me op de been. Die passie laat ik me doorniemand afne
men."
Een monoloog van een echte liefhebber.
Er zijn maar drie clubs in
y Zeeland die hun ambities
duidelijk kenbaar maken. Hoek,
Kloetinge en Veere. Ze halen spelers
weg bij andere clubs. Iedereen wil
graag zo'n goede sponsorgroep
hebben. Daardoor ontstaat bij veel
mensen pure afgunst. Door die
afgunst ontstaat een jungle. Als je
ziet, hoeveel aandacht een
middelmatige voetballer in Zeeland
krijgt... Als je hier vier goede
wedstrijden speelt waarin je twee
keer scoort, ben je al een Zeeuwse
Van Basten. Terwijl het vergeleken
met Brabant of de Bandstad geen
reet voorstelt."
Veere is niet de makkelijkste club.
Er zal hier altijd kritiek zijn. Maar
als trainer heb ik me nog nooit laten lei
den door kritiek van buitenaf. En zeker
niet door kritiek van mensen die aan de
bar een biertje drinken en dan ongenuan
ceerde uitspraken doen."
,Ik heb mezelf nog nooit in de krant uitge
laten over andere mensen. Je moet nooit
spugen in de ruif waaruit je eet. Doe je dat
wel, dan toon je te weinig respect. Wat
heeft het ook voor zin om terug te slaan?
Dan verlaag je je tot hetzelfde niveau. En
dat wil ik niet."
„Bij Veere waren de verwachtingen dit
seizoen te hoog gespannen. Jongens met
veel kwaliteiten gingen weg, en hun ver
vangers moeten zich op het niveau van de
eerste klasse nog bewijzen. Veere is een
goede middenmoter. Niet meer en niet
minder."
„Vroeger had je trainers als Michels en
Kessler, het autoritaire type. Tegenwoor
dig moet een trainer veel democratischer
zijn. Voetballers willen graag gezellig een
bakje koffie met de trainer drinken. Ik
noem het randvoorwaarden. Ze worden
belangrijker dan de prestaties zelf. Mi
chels hing een briefje op de deur, waarop
je kon lezen wie er in de basis stonden. Nu
moet je voor en na een wedstrijd duidelijk
maken waarom je iemand opstelt. De
communicatie wordt steeds belangrijker.
Maar het gaat ten koste van de presta
ties."
„Ik heb nooit problemen gehad met de
communicatie. Maar als je iets vijf keer
hebt uitgelegd, en als er dan nog over ge
sproken moet worden, dan houdt het een
keer op. Een voorbeeld. Spelers die er
naast staan, gooien meteen hun kop in de
wind. Bij Veere heb ik een selectie van 23
man, dus zit ik altijd met ontevreden spe
lers. Vijf, zes van hen, zijn spelers die van
buitenaf naar Veere zijn gekomen. Voor
hen is het nog wennen aan het niveau van
de eerste klasse."
„Ik heb nooit overwogen om op te stap-
Ron Schrier, met z'n vijftien weken oude zoontje Gino. „Hij verrijkt ons leven. Dat gevoel, wanneer je thuiskomt... echt onbeschrijflijk. Als je ziet wat er allemaal geschreven
wordt, dat trek ik me zonder meer aan. Ik ben niet van staal. Maar als je dan zo'n kleine ziet, ben je al het andere snel vergeten." foto Ruben Oreel
pen. Ieder mens heeft z'n grens qua accep
tatie. Mijn grens was één keer bijna be
reikt. Na het crisisberaad tussen het
bestuur en de spelersgroep, in november.
Na de wedstrijd tegen Seolto. Toen heb ik
met bestuursleden en sponsors gespro
ken. We zijn er toen uitgekomen, het be
stuur en de sponsors hebben zich toen po
sitief in mijn lichting uitgesproken-
Anders was ik weggeweest. Ik kan nu
weer normaal werken. Ik heb wel meteen
tegen het bestuur gezegd dat ik na dit sei
zoen niet verder wil bij Veere.
„Natuurlijk lig ik 's nachts wel eens wak
ker. Maar dat is nooit van dingen die al ge
beurd zijn. Ik kijk enkel vooruit. Met Goes
speelden we ooit nacompetitie voor pro
motie naar de hoofdklasse. Dan kan ik 's
nachts wakker liggen, doordat ik pieker
over hoe we een belangrijke wedstrijd
moeten aanpakken. Nee, van de gebeurte
nissen bij Veere heb ik niet wakker gele
gen. Als ik lees dat Arthur van Huizen me
oneerlijk vindt, en me verwijt dat ik de
sfeer verpest, dan vind ik dat natuurlijk
niet leuk. Het houdt me bezig, ik denk er
aan wanneer ik in de auto stap. Maar op
het werk gaat de knop weer om en dan ben
ik het kwijt."
„Vijftien weken geleden is Gino, ons
zoontje, geboren. Hij verrijkt ons leven.
Dat gevoel, wanneer je thuiskomt... echt
onbeschrijflijk. Als je ziet wat er allemaal
geschreven wordt, dat trek ik me zonder
meer aan. Ik ben niet van staal. Maar als je
dan zo'n kleine ziet, ben je al het andere
snel vergeten."
„Ik kan sowieso goed afstand nemen, ben
vrij nuchter. Dat moet ook wel, want an
ders had ik allang in het PZZ (psychia
trisch ziekenhuis) gezeten. Weet je, het
verbaast me alleen dat zo'n Van Huizen
zulke uitlatingen doet. Het heeft geen zin
om te reageren. Dan ga je roeren in de
strontpot waarin iedereen roert. En daar
wordt niemand beter van. Van Huizen
wordt volgend seizoen trainer van Krui-
ningen. Hij zal het dan zelf ook onder
gaan. Hij zal straks nog wel eens aan Ron
Schrier terugdenken.
Relativeren
„Ik kan sport en het gezin goed scheiden.
Vroeger nam ik dingen te lang met me
mee, maar nu kan ik redelijk relativeren.
Soms ben ik zaterdagavonds wat stille
tjes, maar zondags ben ik alles weer kwijt.
Ik vind de negatieve publicaties best ver
velend voor m'n directe omgeving, maar
die mensen weten hoe ik werkelijk ben.
Familie, vrienden, collega's. Ook al komt
er in de krant, mede doordat ik me niet
verweer, een andere Ron Schrier naar bo
ven. Ik heb er geen last van in m'n privé-
leven. Ik ben ook niet bang dat ik nu een
slechte naam als trainer krijg. Dit is mijn
derde jaar bij Veere. Ik ben ook hier gepro
moveerd, alleen dit jaar is mijn naam wat
te negatief beücht. Maar ik ben nog steeds
dezelfde persoon, met dezelfde passie."
„Mijn goede eigenschappen? Honderd
procent inzet, en mijn praktische en theo
retische kennis. Ik heb het diploma Oe-
fenmeester I, kan altijd kennis overbren
gen. Dat doe ik op een manier die van alle
betrokkenen veel energie vraagt. Ik wil er
iets voor terugzien. Ik ben een rustige
trainer, een Cruijff-idolaat in alle opzich
ten. Bij Dosko (jeugd), Goes, Middelburg
en ook bij Veere heb ik succes gehad. Met
de jeugd van Dosko promoveei'den we
twee keer, met Goes ging ik van de derde
klasse bijna naar de hoofdklasse, bij Mid
delburg heb ik een verjonging doorge
voerd en ook met Veere ben ik gepromo
veerd. De resultaten zijn zichtbaar."
Te autoritair
„Natuurlijk heb ik ook slechte kanten.
Helaas ben ik ook maar een mens. Ik wijs
altijd eerst naar mezelf, na een nederlaag.
Ook ik heb fouten. Bij Veere? Had ik wat
democratischer moeten zijn. Op bepaalde
•punten ben ik te autoritair geweest. En op
sommige momenten heb ik te weinig ge
communiceerd. Zo van: zo gaan we het
doen, daar valt verder niet over te praten.
Deze groep van Veere heeft behoefte aan
communicatie. Dat heb ik verkeerd inge
schat."
„Dat Paul Hermsen (de opgestapte hoofd
sponsor, red.) het voor me opneemt, en dat
het dan ook nog iemand is die zeer goed
ingeburgerd is bij Veere, ja, dat is natuur
lijk prettig."
„Ik heb geen moeite om nu met het be
stuur en de spelers samen te werken. Na
Seolto hebben we het uitgesproken. Ik
kan nu mijn werk gewoon afmaken. En
heb er ook plezier in, ja. Vind je dat
vreemd? Ik hou gewoon van het spelletje.
Ik train graag, drie keer in de week. Dat is
m'n lust en m'n leven. Dat zal ik blijven
doen zolang ik het kan. Niemand zal me
mijn passie afnemen."
„Mijn voorgangers Jan Meulmeester en
Piet Puype hielden het maar anderhalf
jaar uit bij Veere. Ik wil mijn contract uit
dienen. Dan heb ik drie jaar Veere achter
de rug. Dat is mijn voorgangers niet ge
lukt. Een waardig afscheid, dat zou mooi
zijn. Ik weet dat het ook mogelijk is. We
zijn met Veere aan een hele goede serie be
zig. Met de beker en oefenduels erbijheb
ben we nu zes duels op rij gewonnen.
Daarom hoop ik ook dat de wedstrijd te
gen Kloetinge morgen doorgaat. Zij staan
bovenin, zijn favoriet. Maar wij zitten in
een lekker ritme."
„Voor volgend seizoen heb ik nog geen
club. Onlangs heb ik een club in Brabant
afgebeld, omdat de afstand te groot was.
Kan ik niet combineren met mijn werk. Ik
ben buitendienstmedewerker van een
verzekeringsmaatschappij in Middel
burg, In Zeeland is de spoeling erg dun,
maar ik wacht wel af wat er komt. Het
moet een club zijn die bij me past, een club
met ambities. Met Goes ben ik in de derde
klasse begonnen. Waarom zou het bij een
andere vereniging niet lukken om samen
omhoog te komen?"
„Het zou raar zijn als ik geen club zou
krijgen. Voetbal is mijn grote passie. Maar
ik ken geen angst. Het leven gaat door.
Nuchter? Aan de ene kant wel. Aan de an
dere kant: ik ben al sinds mijn achtste
week in, week uit met voetballen bezig.
En doe dat nog steeds graag. Ik zal wel al
tijd werkzaam blijven in de voetbalwe
reld."
Gerard Borgman
Eigenlijk had Arjan Human zijn droom,
beroepsvoetballer te worden, al lang
opgegeven. Twee seizoenen mocht de 19-ja-
rige Middelburger in de jeugdopleiding van
Feyenoord aan het profmetier ruiken, maar
na die periode keerde hij gedesillusioneerd
terug naar de rijen der amateurs. Human
leek in de vergetelheid weg te zakken, tot de
Belgische profclub Cercle Brugge hem een
tweede kans bood. Eind oktober veroverde
hij bij de tweedeklasser een basisplaats en
sindsdien dragen de supporters de hard
werkende Ollander op handen.
Ruim drie maanden geleden werd trainer Rudy
Verkempinck de laan uitgestuurd bij het wis
selvallig presterende Cercle Brugge. De bijna 100
jaar oude vereniging was vorig seizoen voor het
eerst sinds'26 jaar gedegradeerd uit de Belgische
eerste klasse, en voor aanvang van de nieuwe
voetbaljaargang had het ambitieuze bestuur
niets minder geëist dan een directe terugkeer naar
de elite-klasse. Na slechts drie zeges in acht wed
strijden werd Verkempinck bedankt voor bewe
zen diensten.
Voor Arj an Human kwam het vertek van de oefen-
meester bepaald niet ongelegen. De 19-jarige
Middelburger was in de zomer overgekomen van
zaterdag-tweedeklasser Dauwendaele en wacht
te in het tweede elftal vol ongeduld (elf goals in
tien wedstrijden) op zijn vuurdoop in Cercle's
hoofdmacht. „In de pers riep Verkempinck altijd
dat ik een groot talent was, maar hij wilde me nog
niet voor de leeuwen werpen. Daardoor bleef ik
maar wachten op mijn kans", blikt Human na af
loop van een ochtendtraining in het spelershome
terug.
Verkempincks opvolger Ronny Desmedt, jaren
lang assistent van de huidige Belgische bonds
coach George Leekens, durfde het wel meteen aan
met de gretige Zeeuw. Eind oktober, in het beker
duel met Excelsior Moeskroen, verscheen Human
voor het eerst in de basis. Desmedt geeft toe dat hij
een gok nam door de jeugdige aanvaller zijn ver
trouwen te schenken.,Het publiek was als gevolg
van de matige prestaties zeer kritisch. Ik vost dat
Arjan meteen zou moeten presteren om het res
pect van de supporters en zijn medespelers te win
nen. Het was af te wachten hoe hij daar mee om
zou gaan", zegt de 50-jarige coach.
grote Feyenoord. Vooral op het eerste seizoen in
Rotterdam-Zuid kijkt hij met veel voldoening te
rug. „Dat was een prachtig jaar. Met de B1 werden
we kampioen van Nederland door Ajax in een
rechtstreeks duel te verslaan. Bovendien leerde ik
er in Jack van de Berg een trainer kennen, die een
vriend voor het leven is geworden. Urenlang ston
den we samen op het veld om mijn zwakke punten
bij te schaven. Onder zijn leiding ging mijn spel
met sprongen vooruit."
Schoolprestaties
Maar terwijl de jeugdige spits al voorzichtig
droomde van een glorieuze entree in De Kuip,
noopten belabberde schoolprestaties hem een
jaar later tot het abrupt staken van zijn hemelbe
storming. „Voor aanvang van mijn tweede sei
zoen had ik met mijn ouders en de club afgespro
ken, dat in geval van slechte schoolprestaties het
verhaal Feyenoord meteen over en uit zou zijn. Ik
volgde dat jaar op een speciale topsportschool in
Rotterdam de havo, maar zelfs daar bleef ik zit
ten. Mijn droom spatte als een zeepbel uiteen. Het
was mijn eigen schuld dat ik weg moest bij Feye
noord."
Teleurgesteld keerde hij terug naar Zeeland, naar
de amateurs van Dauwendaele. Daar trok de ste
vig gebouwde spits al snel de aandacht van clubs
als Hoek, RBC, MVV en Cercle Brugge. De
Zeeuws-Vlaamse hoofdklasser stond als eerste
bij Human op de stoep. „Met het bestuur had ik
een positief gesprek. Maar toen bekend werd dat
Ad Gladdines naar Hoek zou gaan, heb ik de zaak
meteen afgeblazen. Ik wilde niet het risico lopen
op de bank te belanden. Dat zou voor mijn ont
wikkeling funest zijn geweest."
Meteen
°.RBC en MW vielen ook meteen af, waarna Hu-
man bij Cercle Brugge een testwedstrijd afwerk
te. „Ik was net hersteld van een blessure en mei-kte
dat ik kracht en conditie tekort kwam. Maar tot
mijn verbazing kon ik; meteen een contract teke
nen." Ronny Desmedt: „Arjan speelde inderdaad
niet best, maar wat meteen opviel was dat hij wel
de basiskwaliteiten had. Arjan toonde gevoel
voor de combinatie en wist precies hoe hij zich als
spits moest opstellenDat was voor mij de belang
rijkste reden om tegen het bestuur te zeggen: me
teen vastleggen die jongen."
Sinds juli is Human zodoende full-time met voet
ballen bezig. Hij spreekt van een unieke tweede
kans op een profloopbaan, die dit keer zeker niet
gedwarsboomd zal worden door studiebeslom
meringen. „Nu ik 19 ben, vinden mijn ouders dat
ik mijn eigen keuzes moet maken in het léven.
Mijn moeder had maar een eis. Ze zei:jal& jè' Voor
het voetballen kiest, ga er dan ook! hiét heel je hart
voor. Vond ik wel een mooie Uitspraak."
Maarten Wijffels
Human beschaamde het in hem gestelde vertrou
wen niet en speelde tegen Moeskroen een ijzer-,
sterke wedstrijd. Bovendien pakte Cercle, met
Human als schaduwspits, in de volgende drie
competitiewedstrijden telkens de volle winst.
Sindsdien lijkt zijn kostje gekocht in Brugge.
„Zijn ontwikkeling is in een stroomversnelling
geraakt", constateert Desmedt, „Ik verwacht dat
hij binnen twee jaar is uitgroeid tot een speler van
eerste klasse-niveau."
Veertien wedstrijden (vier goals) heeft Arjan Hu-
man inmiddels achter zijn naam staan in het eer
ste elftal. „Ik had mezeli een jaar gegeven om te
wennen aan het hogere niveau", geeft hij toe.
„Maar het gaat allemaal sneller dan verwacht.
Voor mij is het gunstig dat Cercle na de degradatie
een andere weg is ingeslagen, De club wil bouwen
aan een jonge ploeg, met veel spelers uit de eigen
jeugdopleiding."
Met Cercle is Arjan Human toe aan de vierde club
in zijn nog prille voetballoopbaan. Na een blauwe
maandag bij Zeelandia maakte hij als D-pupil de
overstap naar Middelburg. Daar werd het talent
Human op 15-jarige leefti jd weggeplukt door het
Arjan Human, in actie tijdens een training van Cercle Brugge. „Het gaatmet mij allemaal veel sneller dan verwacht.
foto Charles Strijd
