Tolken op de toren van babbel
PZC
Leider Stnn Fein neemt risico's
PZC
m WÊÊ
feiten en meningen
Uitbreiding Europese Unie leidt tot 272 talencombinaties
Verkwanseling
Knesset accepteert
stuntwet die telling
van Palestijnen belet
donderdag 11 december 1947
donderdag 11 december 1997
Duizenden tolken en verta
lers bevolken nu al de Euro
pese instellingen en het worden
er nog veel meer als de rege
ringsleiders zaterdag beslissen
over uitbreiding van de Europe
se Unie. De keuze voor één taal
is geen oplossing: met alleen
middelbare school Engels of
Frans kotnje er niet.
door Mare Peperkoorn
Met zichtbaar genoegen
wordt de anekdote aange
haald. Over het Europese
staatshoofd, zelf ook meerdere
talen machtig, dat tot zijn ver
bazing merkte dat de tolk een
geheel eigen draai aan zijn
woorden gaf. 'Dat heb ik hele
maal niet gezegd', riep het
staatshoofd de tolk tot orde.
'Klopt' antwoordde deze zonder
blikken of blozen, 'dit was wat u
had móeten zeggen'.
Noël Muylle, directeur van de
gemeenschappelijk tolken
dienst van de Europese Com
missie, kan er nog steeds om la
chen. Want hoewel oud - het
voorval speelde zich af tussen de
grondleggers van de Europese
Unie - is het verhaal zeker niet
gedateerd. Met vijftien landen
en elf talen spelen de tolken een
cruciale rol bij het functioneren
van de Europese Unie. „Zonder
ons valt alles stil", weet Wolter
Witteveen, hoofd van de Neder
landse tolkengroep.
Het belang van de tolleen wordt
eerder groter dan kleiner. Als de
Europese staatshoofden en re
geringsleiders komend week
einde de deur openzetten voor
Polen, Hongarije, Tsjechië, Est
land, Slovenië en Cyprus, ko
men er immers zes nieuwe talen
bij. Een eenvoudige rekensom
leert dat het aantal vertaalcom
binaties daarmee stijgt van 110
nu naar 272 straks.
Ook Witteveen en Muylle ken
nen de cynische verhalen over
de 'Toren van Babbel' die Euro
pa heet. En wil die toren niet be-"
zwijken onder die nieuwe last,
zijn maatregelen nodig. „Goede
tolken vind je niet zomaar op
straat", stelt Witteveen. Ont
stemd vult Muylle aan: „Men
doet alsof de oplossing uit de
lucht komt vallen.
Stress
Het gaat beiden aan het hart, de
stiefmoederlijke behandeling
van het tolkenprobleem door
Europese leiders. Want tolken
zijn niet gewoon mensen met
een talenknobbel. „Een tolk
draagt gedachten over", doceert
Muylle. „Hij luistert niet naar
woorden maar naar wat de spre
ker zegt. Daarvoor is kennis no
dig van de taal, maar ook van de
cultuur van het land, de ge
schiedenis. Wij werken daarom
uitsluitend met 'native spea
kers', tolken uit het land zelf dus
waarvoor ze vertalen. Vier we
ken op vakantie met een Berlitz-
reisgids is niet voldoende."
Daarnaast moet de tolk stress
bestendig zijn. Muylle: „Ik kan
u verzekeren dat er een zekere
stress aan vast zit als Kohl en
Chirac met elkaar op topniveau
spreken." Witteveen kent de
spanning waaronder tolken
werken uit eigen ervaring. „Tij
dens zo'n Europese top werkt de
Nederlandse tolkencabine voor
minister-president Kok, minis
ter VanMierlo, Euro-commissa
ris Van den Broek en de Belgi
sche premier Dehaene. Dan
moet alles gewoon kloppen."
Ook als de spreker snel spreekt,
of onsamenhangend of uiterst
vage verhalen afsteekt. En dat
komt nogal eens voor, op Euro
pees niveau.
Dat de EU-machinerie niet da
gelijks in spraakverwarring
vastloopt, komt mede door het
leger tolleen van Muylle c.s. Vijf
honderd zijn er in vaste dienst
en daarnaast verlenen bijna
driehonderd freelancers hand
en spandiensten. „Achthonderd
tolken, dat is drie keer zoveel als
de VN er in New York en Genève
bij elkaar hebben", zegt Muylle
met gepaste trots. Zij werken
uitsluitend voor de Europese
Commissie (het dagelijks be
stuur van de EU), de Europese
ministerraden, de Euro-top en
enkele adviserende comités. Het
Europees Parlement telt nog
eens ruim eigen 250 vaste tolken
en het Hof van Justitie zo'n der-
tig-
Miljardenzaak
En dan zijn er de duizenden ver
talers, want alle nota's, voor
stellen en de onvermijdelijke
wijzigingen daarop dienen ook
op papier te verschijnen in de elf
officiële werktalen van de EU.
Naar schatting eenderde van de
EU-ambtenaren zit daar alleen
omwille van de taal. Een miljar
denzaak, al deze tolken, verta
lers, typisten en kopieerders.
Overdreven? De heren gaan ei-
even voor zitten. Om het tot hun
eigen tolken winkel te beperken:
zoals de Nederlandse delegatie
in de eigen taal wil horen wat de
anderen zeggen, eisen die ande
ren op hun beurt ieder voor zich
een vertaling van de Nederland
se inbreng. Omdat de gemiddel
de tolk drie tot vier talen mach
tig is, heeft qlk land minimaal
drie tolken nodig voor een EU-
vergadering waar elf talen ge
sproken worden. Met vijftig tot
zestig vergaderingen per dag is
het legertje van achthonderd
dan beslist niet overdreven.
Wie de rekensom uitbreidt met
nog eens zes talen, slaat de
schrik om het hart. Met zeven
tien talen heeft ieder land per
vergadering vijf tot zes tolken
nodig. Maar waar vind je de Ne
derlanders die Ests begrijpen,
Sloveens of Tsjechisch? En vice
versa: welke Est kan het Neder
lands vertalen of het Fins?
Journalisten volgen de vertaling van de verschillende tolken (op de achtergrond) via koptelefoon.
foto Rob Keeris/GPD
Die zijn er in het begin onvol
doende, beamen Muylle en Wit
teveen. Hoewel de Oost-Euro-
pese nieuwkomers een sterke
tolkentraditie kennen - een
overblijfsel uit de tijd van de
Russische overheersing - zal de
eerste jaren vaak worden terug
gevallen op wat wel de U-bocht-
constructie wordt genoemd: de
Estse tolls die alleen het Engels
machtig is 'pikt' gewoon de En
gelse vertaling van het Neder
lands, Duits etc.. Ook de Finnen,
die in 1995 tot de EU toetraden,
maken nog vaak gebruik van
deze methode.
Skyboxen
Misschien is het maar goed ook
dat er niet direct enkele honder
den tolken aan de poort ramme
len. De huisvesting is namelijk
nog zo'n probleem waar het da
gelijks bestuur van de EU een
krampachtig stilzwijgen over
bewaart. De aparte skyboxen,
de cabines voor de tolken in de
verschillende perszalen, .zitten
vol en ruimte voor meer is er
niet. Witteveen glimlacht gela
ten. „Hoe dachten de dames en
heren politici überhaupt te ver
gaderen met 21 landen?" Als ie
dere minister alleen een (niets
zeggend) openingswoordje ten
beste geeft, duurt dat al gauw -
zonder plaspauze - twee uur.
Muylle blikt, nog verder vooruit,
want de eerste golf met zes
nieuwkomers wordt onvermij
delijk gevolgd door een tweede:
Bulgarije, Roemenië, Slowa
kije, Turkije, Litouwen en Let
land staan te trappelen. De ge
dachte dringt zich op om dan
een heel ingrijpend besluit te
nemen: beperk het aantal in de
EU gebruikte talen tot maxi
maal vijf: Frans, Duits, Engels,
Italiaans en Spaans.
Frankrijk lanceerde dat idee in
1994 ook al eens. „Dat lukt
nooit", meent Witteveen. „Als je
voor één taal kiest, is dat Engels,
maar dan komen de Fransen in
verzet. Kies je voor die twee dan
■willen de Duitsers ook mee
doen, en zo gaat dat verder."
Witteveen heeft nog een argu
ment om de weg van minder ta
len te mijden. „Hier in de EU
wordt onderhandeld tot op het
bot. Het gaat bijna altijd om
geld, veel geld zelfs. Degene die
dan denkt aan zijn middelbare
schoolEngels of Frans genoeg te
hebben, kan wel eens bedrogen
thuis komen. En arm." GPD
De vondst van een deel van het archief van de
Duitse roofbank Lippmann-Rosenthal, vorige
week in een Amsterdams grachtenpand, heeft
meer aan het licht gebracht dan alleen de nauwgezette
manier waarop de Nederlandse joden werden uitge
kleed voordat ze in de Tweede Wereldoorlog naar de
vernietigingskampen werden gezonden. Het voorval,
en wat erna is gebleken, heeft ook pijnlijk duidelijk ge
maakt hoe Nederland in en na de oorlog omsprong met
deze zo zwaar getroffen bevolkingsgroep. De weinige
overlevenden van de jodenvervolging die na de oorlog
terugkeerden, ontmoetten niet alleen nauwelijks sym
pathie voor hun lot; de meesten waren ook al hun bezit
tingen kwijt. Waardevolle spullen waren ofwel door
middel van het geoliede apparaat van de bank Lipp
mann-Rosenthal geconfisqueerd ofwel eenvoudig in
beslag genomen door vrienden en bekenden die er niet
op hadden gerekend dat de eigenaars nog weerom zou
den komen.
De ongeïnteresseerdheid voor wat de joodse bevol
kingsgroep was overkomen, paste deels in het tijds
beeld. Iedereen had tijdens de oorlogsjaren geleden -
nou ja, toch in elk geval ongemakken doorstaan. En
moest Nederland niet opnieuw worden opgebouwd? Er
was geen tijd om bij de pakken neer te zitten en te treu
ren om wat in het verleden was voorgevallen. In dat
tijdsbeeld hoorde halverwege de jaren 60 ook de sug
gestie nu maar eens te stoppen met die jaarlijkse doden
herdenking op 4 mei. In die sfeer heeft mogelijk ook de
verkoping/verloting onder ambtenaren van het minis
terie van Financiën plaatsgehad van kleinoden die na
de oorlog boven water waren gekomen en waarvan de
eigenaren niet te vinden waren.
Het past in de geest van déze tijd zo'n veiling te be
schouwen als verkwanseling van joods bezit. Het daar
mee getoonde gebrek aan eerbied voor de slachtoffers
van de jodenvervolging en het ontbreken van het besef
dat die vulpen, dat horloge en die broche mogelijk de
laatste blijk van het leven van een tragisch omgekomen
landgenoot waren, doen vandaag de dag onwerkelijk
aan. Terecht heeft minister Zalm, als erfopvolger aan te
spreken op het gedrag van de ambtenaren van toen, een
onderzoek gelast.
Vanuit joodse kring is woensdag aangedrongen op een
parlementaire enquête naar wat er in en na de oorlog
met joods bezit is gebeurd en naar de opvang van de uit
concentratiekampen en schuiladressen teruggekeerde
joden. De tijd lijkt rijp voor zo'n veel breder onderzoek.
Niet om af te rekenen met het verleden, want - dat mag
de les uit de mentaliteit van verdringing van de eerste
decennia na de oorlog zijn - dat lukt toch niet. En dat
hoeft ook niet. Het is van historisch en maatschappelijk
belang duidelijk te maken op welke manier Nederland
met zijn vervolgde bevolkingsgroep is omgesprongen.
door Ad Bloemendaal
In een theatraal vertoon
van macht heeft Israël zijn
greep op Oost-Jeruzalem
verder versterkt. Binnen 24
uur nadat het kabinet het
had goedgekeurd, aanvaard
de de Knesset gisteravond
een wetswijziging die het
houden van een Palestijnse
volkstelling in het bezette
stadsdeel moet voorkomen.
Met hetzelfde doel is er in
Oost-Jeruzalem al twee da
gen een massale politie
macht op de been, versterkt
met agenten in burger van de
nationale veiligheidsdienst
Shin Bet. Minister Avigdor
Kahalani van Openbare Vei
ligheid heeft laten weten dat
Palestijnse veldwerkers die
de census uitvoeren zullen
worden aangehouden.
De Israëlische nervositeit
heeft niets te maken met vra
genlijsten, maar alles met de
status van Oost-Jeruzalem.
De Palestijnse Autoriteit wil
daar de hoofdstad vestigen
van een toekomstige Pales
tijnse staat. Israël daarente
gen beschouwt het Arabi
sche stadsdeel als een
onlosmakelijk onderdeel van
zijn 'eeuwige en ondeelbare
hoofdstad'. Na de Zesdaagse
Oorlog van 1967 heeft het on
der internationaal protest
Oost-Jeruzalem ingelijfd en
er zijn wetgeving van toepas
sing verklaard.
Een maand geleden heeft de
Palestijnse Autoriteit (PA)
van Jasser Arafat een half
miljoen vragenlijsten op de
post gedaan, bestemd voor
alle Palestijnen in de delen
van de Westelijke Jordaan-
oever en de Gazastrook waar
Palestijns burgerlijk gezag
van toepassing is.
Een mededeling van de PA
dat de census ook in Oost-Je
ruzalem wordt gehouden,
heeft in Israëlische rege
ringskringen de stoppen
doen doorslaan. Premier Ne
tanyahu noemde het 'on
denkbaar' dat 'de Israëlische
soevereiniteit in Jeruzalem'
wordt geschonden door het
houden van een volkstelling.
Israël heeft sterke argumen
ten tegen de Palestijnse tel
ling in Oost-Jeruzalem.
Volgens de Israëlisch-Pales-
tijnse tussentijdse overeen
komst (getekend in Washing
ton in 1995) mag de PA alleen
overheidsinstituten vestigen
en gezag ontplooien in de ge
bieden waar ze civiele auto
riteit heeft. Oost-Jeruzalem
valt daar niet onder. De Pa
lestijnen staan minder sterk
met hun argument dat er in
Oost-Jeruzalem verkiezin
gen mochten gehouden voor
de Palestijnse Wetgevende
Raad en dat 'dus' ook een
census is toegestaan. Maar in
wezen gaat het niet om een
juridisch-technisch dispuut:
het is een voorhoedegevecht
in de strijd om de uiteindelij
ke status van Jeruzalem.
De bliksemprocedure, waar
mee het Israëlische parle
ment gisteren het amende
ment aanvaardde, is ook
gebruikt in 1981 bij de zoge
noemde 'Golan-wet'. Toen
breidde Israël, op initiatief
van premier Menachem Be
gin, binnen een dag zijn ju
risdictie uit tot de op Syrië
veroverde Golan-hoogte.
Het amendement van giste
ren komt op een ongelukkig
tijdstip: juist nu Israël onder
zware Amerikaanse druk
staat omverder te gaan in het
vredesproces en nu er in Te
heran een conferentie gaan
de is van de islamitische
wereldorganisatie. In de
praktijk verandert het niets
aan de bestaande toestand,
maar de internationale ge
meenschap zal er een nieuw
bewijs in zien dat Israël de
voorziene onderhandelingen
over de status van Jeruzalem
niet serieus neemt.
Bijna-staat
De volkstelling is van groot
belang omdat niemand pre
cies weet hoeveel inwoners
de Westelijke Jordaanoever
en de Gazastrook tellen. Dat
bemoeilijkt economische
planning. De enquêteformu
lieren van de census bevatten
78 vragen over de meest uit
eenlopende zaken, zoals het
bezit van duuixame con
sumptiegoederen, de ge
zondheidstoestand en mid
delen van bestaan.
Om een maximale deelname
te verzekeren, is de volkstel
ling de afgelopen weken met
veel tamtam aangekondigd.
Padvinders gingen de straat
op met leuzen als 'De census
is de manier om onze staat op
te bouwen' en 'Weer een stap
op de weg naar een onafhan
kelijk Palestina'. GPD
Historische ontmoeting in Downingstreet duidt op Noord-Iers compromis
door Hans Geleijnse
De camera's zullen vanmid
dag driftig snorren en klik
ken voor de deur van Downings
treet 10. Er moet een historisch
moment worden vastgelegd,
maar heer des huizes Tony Blair
zal angstvallig buiten het bereik
van de lenzen blijven. Een stuk
minder beschroomd zijn Blairs
gasten, een zeven personen ster
ke Sinn Fein-delegatie onder
leiding van partijleider Gerry
Adams. Na afloop geeft Adams
voor de deur van Downingstreet
10 een persconferentie.
Of Adams zich echt prettig zal
voelen, mag worden betwijfeld.
Hij kent de geschiedenisboeken
goed genoeg om te weten dat de
laatste Sinn-Fein-bestuurder
die in Downingstreet bij een
Britse premier aan tafel schoof
dat met de dood moest bekopen.
Dat was Michael Collins, die in
1921 namens Sinn Fein met de
toenmalige premier Lloyd Ge
orge het verdrag afsloot dat Ier
land zelfstandig maakte maar
tevens scheidde van Noord-Ier-
land. Een jaar later werd Colli ns
neergeschoten door verbitterde
rivalen.
Deze historische parallel is de
afgelopen dagen herhaaldelijk
getrokken in Britse en Ierse
kranten. Niet in het minst door
dat het wemelt van de dissiden
ten in de republikeinse gelede
ren. Maandag kwam de formele
bevestiging dat een groep onte
vredenen met het huidige vre
desproces zich van de partij
heeft afgescheiden. Een klap
voor Adams, want de leidster
ervan is Bernadette Sands, een
zus vandein 1981 alsgevolgvan
een hongerstaking overleden
Bobby Sands .Sands wordt in de
republikeinse beweging als held
en martelaar vereerd.
Verraad
Bernadette Sands en haar me
destanders - door Sinn Fein ge
marginaliseerd als een Gideons
bende - beschouwen Adams en
zijn vrienden als verraders van
de Ierse zaak. Ze menen dat de
huidige Sinn-Feintop zich neer
legt bij een nationale grens tus
sen de 26 Ierse en zes Noord-Ier
se provincies. Volgens Sands
moét de bevolking aan beide
kanten van de grens met demon
straties en andere protestacties
bewust gemaakt worden van dit
gevaar.
Sands wijst daarbij op ontwik
kelingen in de al maanden
voortslepende vredesonderhan
delingen in Belfast. Er zit wei
nig vaart in, maar het sein staat
onmiskenbaar op compromis.
een vies woord in de van extre
misten vergeven Ierse politiek.
Adams en zijn mede-onderhan
delaar McGuinness lijken er
niet meer voor weg te lopen. 'Als
er (bij het volgens plan afsluiten
van de besprekingen in mei vol
gend jaar, red) geen verenigd
Ierland uit de bus rolt, betekent
dat nog niet dat het'streven er
naar is geschrapt. Het resultaat
is slechts een fase in die ontwik
keling', zei Adams afgelopen
zondag in een interview.
Dat klinkt een stuk realistischer
dan de kordate eis die Adams
voor de ongeduldig wachtende
achterban reserveert. 'Ik zal in
Downingstreet onverkort staan
op terugtrekking van de Britse
militaire macht in Noord-Ier-
land', zei hij maandag. Adams
weet maar al te goed dat daar
van geen sprake zal zijn zonder
vredesakkoord.
Zelfbestuur
De contouren van dat akkoord
zijn zelfbestuur voor Noord-
Ierland, dat formeel onderdeel
blijft van het Verenigd Konink
rijk, niaar met de instelling van
een secretariaat voor 'grens
overschrijdende kwesties' ook
Ierland bestuurlijk een vinger in
de pap geeft. Het zelfbestuur
voorziet in een Noord-Ierse re
gering met een eigen parlement,
waarin voor de protestanten
weliswaar een meerderheidspo
sitie is weggelegd, maar de ka
tholieke minderheid ruim is
vertegenwoordigd.
De Ierse premier Ahern heeft al
voorgesteld om de Ierse grond
wet en Britse wetgeving zo te
wijzigen dat elke aanspraak op
Noord-Ierland verdwijnt en'
wijzigingen in de huidige status
slechts kunnen worden bereikt
met instemming van de Noord-
Ierse bevolking. Het blijft voor
lopig nog gehakketak over juri
dische begrippen, maar nadat
Ahern het maandag allemaal
nog eens besproken had met Da
vid Trimble, de leider van de
grootste protestante partij in
Noord-Ierland, leek de lucht
aanzienlijk opgeklaard. Wel
licht niet in het minst doordat
Ahem openlijk zei dat Trimble
een prima eerste minister van
een toekomstige Noord-Ierse
regering zou zijn.
Tegen die achtergrond zal
Adams in Downingstreet vra
gen om een paar concrete bewij
zen dat Noord-Iers zelfbestuur
niet het einde van de rit is. Ge
voegd bij een paar gebaren van
goede wil, zoals het vrijlaten
Mini-radio
Een Duitse technicus heeft een
radiotoestel geconstrueerd
met minimale afmetingen. Het
apparaat, dat nog geen pond
weegt, is tien centimeter lang
en zes centimeter hoog. Het
drie-lampstoestel kan, met
zijn vier meter lange antenne,
wel veertig radiostations ont
vangen.
ABC-cabaret
In Groede is het ABC-cabaret
van Wim Kan en zijn vrouw
Copry Vonk aan zijn Zeeuwse
toernee begonnen. Wim Kan
legde het publiek uit was ca-
baret eigenlijk is en hoe hij in
het Jappenkamp hij elke week
optrad voor de krijgsgevange
nen. Kan zong,begeleid door
pianist Cor Lemaire, enkele
liedj es over zijn kamp tij d
VVD opgericht
De groep Stikker-Oud zal in
1948 met een nieuwe partij
deelnemen aan de verkiezin
gen. Naam van de niéuwste
loot aan de stam van de Neder
landse politiek luidt Volkspar-
tij voor Vrijheid: en Democra
tie, De leiding van de partij
bestaat uit liberalen én oucl-
vrijzinnig democraten.
Sigaretten
De prijzen voor sigaretten en
tabak gaan omlaag. Sigaret
ten worden in elke prijsklasse
12 cent goedkoper. Dat bete
kent dat het duurste pakje 7 2
cent zal kosten.
Politiefunctionarissen nemen 16 september dit jaar de schade op van een bomaanslag op de veemarkt
van het Noord-Ierse Markethill. Deze veroorzaakte geen slachtoffers. De aanslag was gericht tegen
deelname van Sinn Fein aan de vredesbesprekingen. foto Crispin Rodwell/RTR
van 'politieke gevangenen' kan
hij vervolgens proberen zijn
achterban te overtuigen.
Blair op zijn beurt zal vandaag
moeten slikken als hij met van
terrorisme verdachte gespreks
partners aan tafel schuift.
Adams en mede-onderhande
laar Martin McGuinness blijven
hardnekkig ontkennen dat ze
dubbelfuncties hebben in de
IRA, maar met Sinn-Fein-be-
stuurslicl Martin Ferris zit Blair
tegenover een onmiskenbaar
veroordeelde terrorist. Ferris
kwam vorig jaar vrij na tien jaar
gevangenisstraf wegens wapen
smokkel voor de IRA
Echt nieuw is die ervaring ech
ter niet voor Blair. Hij ontving
eerder al de leiders van protes
tante milities, die moorden en
aanslagen op hun kerfstok heb
ben en celstraffen uitzaten. Net
zoals Sinn Fein hebben zij zich
voor Downingstreet aanvaard
baar gemaakt door mee te doen
aan de onderhandelingen op be
lofte van geweldloosheid en de
mocratische gezindheid. 'Je
moet risico's nemen om vrede te
bereiken' is het motto van Blair.
Met nieuwe moordaanslagen in
Belfast - dit keer van protestan
te extremisten - heet zoiets een
understatement. GPD
Uitgever:
W. F de Pagter
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
M. van Zuilen (adjunct)
Centrale redactie:
Postbus 18
4380AAVIissingen
Tel. (0118) 484000
Redactiefax: (0118) 470102
's avonds op zondag t/m
vrijdag: vanaf 19.00 uur
in het weekeinde:
verwijzing via de
telefonische boodschap
op de kantoren
Vlissingen:
Oostsouburgseweg 10
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Goes: Voorstad 22
4461 KN Goes
Tel. (0113) 273000
Terneuzen: Axelsestraat 16
4537 AK Terneuzen
Tel. (0115) 694457
Axel: Nassaustraat 15
4571 BK Axel
Tel. (0115) 568000
Hulst: 's Gravenhofplein 4
4561 AJ Hulst
Tel. (0114) 373839
Zierïkzee: Oude Haven 41
4301 JKZierikzee
Tel. (0111)415380
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Openingstijd Zierikzee
8.30-17.00 uur
Zaterdags in Vlissingen
van 8.00 tot 10.30 uur
City OnLine Internet
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
http://www.clty.nl
e-mail: pzcredcity1@pzc.nl
Bezorgklachten: maandag
t/m vrijdag: op de kantoren
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 14.00 uur:
op de kantoren door de klacht in te
spreken op de band of de
verwijzing op te volgen
Overlijdensadvertenties:
tijdens kantooruren en
uitsluitend maandag-
t/m vrijdagavond van 20.30
tot 22.00 uur en zondagavond
van 20.00 tot 22.00 uur:
Tel. (0118) 484000
Fax(0118) 470100
Abonnementsprijzen:
(met ingang van 1 januari 1998)
per kwartaal 95,00
franco per post 125,50
per maand 34,75
per jaar 366,50
franco per post 485,00
bij automatische afschrijving
per termijn 1,50 korting
losse nummers
maandag t/m vrijdag 1,75
zaterdag 2,50 p.st. (alle
bedragen inclusief 6 pet. btw)
Postrek.nr.: 3754316
t.n.v. PZC ab.rek, Vlissingen
Advertentietarieven:
180 cent per mm; minimumprijs per
advertentie 27,-;
ingezonden mededelingen
2,5 x tarief.
Voor brieven bureau van dit blad
7,-meer.
Volledige tarieven met
contractprijzen op aanvraag
(alle advertentieprijzen
exclusief 17,5 pet. btw)
Giro: 35 93 00, Uitgeverij
Provinciale Zeeuwse Courant B V.
Vlissingen
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV
Wegener Arcade NV
