Architect machteloos tegenover pleinvrees Davilex is een goede leraar PZC 1 Inrichten met 3D droomhuis Virtuele dierentuin groeit gestaag wetenschap en techniek 41 Agorafobici projecteren angsten op stedelijke ruimte \V Van lood tot multimedia Cursussen voor eerste kennismaking met computer computertaal Youp van 't Hek ook op Internet zaterdag 1 november 1997 Agorafobie of plein vrees is een kind met vele namen. De wetenschappers zijn het niet eens of zij het ook nog pleinduizeligheid, straatangst, ruimtevrees of topofobie moeten noemen. Feit is dat agorafobie als een wurgende angst plots en onaangekondigd op de meest onverwachte plaatsen kan opduiken, zoals in grote winkelcentra, op pleinen en in brede straten, op of onder bruggen, in treinen, tunnels en liften. Een ander vaststaand gegeven is dat agorafobie vrijwel altijd toeslaat in de publieke sfeer van een grote stad. Een open ruimte op het platteland blijkt niet dezelfde pleinvrees op te roepen als een even grote ruimte in de stad. De psychiatrie wijst daarom soms met een beschuldigende vinger naar de stad als grote boosdoener. Architecten en stedebouwkundi gen zitten dan ook met het ver schijnsel agorafobie een beetje in hun maag. Zij vragen zich terecht af of zij schuld hebben aan of bij machte moeten zijn deze neurose want dat is agorafobie in werke lijkheid door een aangepaste ar chitecturale of stedebouwkundi- ge aanpak te voorkomen. Moderne stad Het verschijnsel agorafobie lijkt immers stilaan de pan uit terijzen. Agorafobie is eind vorige eeuw vrijwel gelijktijdig ontstaan met de ontwikkeling van de moderne grote stad. Overeenkomstig de on gebreidelde bouw in al die steden is de frequentie van pleinvrees spectaculair gestegen. Naar schatting 50 procent van de he dendaagse neurosen zou terug te voeren zijn op een of andere vorm van agorafobie, want ook een ver schijnsel als claustrofobie (de vrees ingesloten te zijn) ligt in de zelfde oorzakelijke lijn. Merkwaardig is ook dat ongeveer 85 procent van de agorafobielij- ders vrouwen zijn. Vragen genoeg dus, niet alleen voor psychiaters en sociologen maar ook voor ar chitecten, stedebouwkundigen, urbanisten en ingenieurs. „Neen", zegt Marijke De Vreese met grote stelligheid, „agorafobie heeft geen oorzakelijk verband met architectuur of stedebouw en een architect kan geen antwoord op agorafobie geven". Zij heeft met succes haar proefschrift over agorafobie verdedigd tot het be halen van de graad van architect burgerlijk ingenieur van de facul teit Toegepaste Wetenschappen aan de universiteit van Gent. In haar studie onderzoekt zij het his torisch en maatschappelijk kader van de agorafobie-neurose en heeft zij speciaal oog voor de rol die de gebouwde omgeving en de architectuur daarin spelen. Maatschappelijk „Agorafobie is geen zaak van ar chitectuur maar eerder een maat schappelijk gegeven", stelt De Vreese. „Zoals de meeste neurosen is agorafobie een projectie van angsten op gebouwde ruimten. De stad, de gebouwen zijn enkel het Agorafobie duikt als een wurgende angst plots en onaangekondigd op onverwachte plaatsen op, zoals in grote winkelcentra, op pleinen en in brede straten. foto Willem Mieras scherm waarop geprojecteerd wordt en niet andersom. Het is niet een gebouw of een ruimte maar de mens zelf die oorzaak is. Agorafobie is een persoonlijk en zeer subjectief angstverschijnsel dat zich op een zichtbaar en tast baar vooi-werp richt waarvoor men kan vluchten. Je kan hoog stens stellen dat in het geval van agorafobie de stedelijke ruimte als bedreigend wordt ervaren en zich als klankbord leent voor die angst." „Als architect zat ik natuurlijk ook met de vraag waarom gebou wen en het complexe geheel van een grootstad angst oproept en uiteraard moest ik voor een ant woord bij de psychiatrie, de psy choanalyse en de sociologie te recht. Want het vreemde is wel dat het alleen de stedelijke ruimte is die angst inboezemt. Een uitge strekte grasmat of weiden doen dat blijkbaar niet. Ik moest dus gaan zoeken in de ontstaansge schiedenis van agorafobie en de specifiteit van fobiën bestuderen. En dan kom je toch wel tot verras sende ontdekkingen." Marijke De Vreese worstelde zich dan ook door de lijvige literatuur ter zake, te beginnen met de Berlijnse psycholoog Carl Otto Westphal, die in 1871 voor het eerst melding maakt van agorafo bie, tot uiteraard Freud en de daaropvolgende generatie van psychoanalisten en sociologen. Zij merkte al vlug dat er heel wat con troverse bestaat over de histori sche en maatschappelijke inter pretatie van agorafobie. Rond het laatste kwartaal van vo rige eeuw bleek deze fobie zo goed als onbestaand. Zij duikt pas op met de snel groeiende afkeer voor de grootschaligheid van de laat- negentiende eeuwse grootstad. Een aantal auteurs zoekt de oor zaak daarvoor in het verlangen naar de verloren gegane veilige en overzichtelijke kleinschaligheid, in de afkeer van het onpersoonlij ke en in de idealisering van het in tieme. Het nu alom geprezen 'cocooning' kan de moderne ver taling van dit verlangen zijn. De grootstad brengt immers ver vreemding mee, wat tot onbeha gen en angsten leidt met agorafo bie als extreme vorm. Een andere verrassende ontdek king van Marijke De Vreese is de veelvuldige verwijzing van agor afobie naar vrouwen, maar dan meestal de welgestelden, die de grote stad al te gemakkelijk asso ciëren met een verzamelplaats voor het zogenaamde 'lompenpro- letariaat' van rond de eeuwwisse ling'. Een bewijs daarvoor kan misschien gevonden worden in de vlucht van de welgestelde burgerij naar de betere wijken en de exclu sieve woongebieden buiten de stad. Agorafobie stoelt in dit geval op een uitgesproken vermijdings patroon. De Vreese vond echter onvoldoen de informatie over een mogelijk voorkomen van agorafobie in de minder welvarende lagen van de bevolking, misschien omdat deze niet de financiële mogelijkheden en dus ook niet de toegang tot pro fessionele hulpverlening bezitten. Freud ziet dan weer de oorzaak van agorafobie niet in de stedelij ke ruimte en dan vooral aan de straat zijn verbonden. De straat is van oudsher een bron van angst voor de keurige vrouw omdat ze de belofte en het aanbod van verlei ding inhoudt. De veelheid en de nadrukkelijke aanwezigheid van fysische lichamelijkheid zorgt te gelijk voor genot en angst. Van daar ook de uitgaansbeperkingen die vrouwen van de negentiende- eeuwse burgerij werden opgelegd. De Nederlandse auteur Abram de S waan beweert dat deze uitgaans beperkingen nu nog - zij het onbe wust - worden herbeleefd in de ag orafobie. Nauw verbonden met agorafobie is ook de betekenis van bescher mende cocon die aan het veilige ei gen huis wordt toegekend. Vol gens Helène Deutsch en enkele andere auteurs kan het verlaten van de vertrouwde muren van het huis geassocieerd worden met het verlaten van de beschermende baarmoeder. Deze scheidings angst zou dan een paniekreactie veroorzaken. Merkwaardig is vol gens Marijke De Vreese dat in vele klachten van agorafobiepatiënten deze huiselijkke scheidingsangst ook geprojecteerd wordt op een dreigende of werkelijke scheiding van dierbaren, ondermeer bij overlijden, echtscheiding of zie kenhuisopname. Mensen die met zo'n scheiding worden geconfron teerd, ontwikkelen blijkbaar ge makkelijk agorafobie. Uitlokker Hoe dan ook, het mag volgens de Gentse architecte uit deze uitge breide literatuurstudie duidelijk blijken dat agorafobie een psychi sche aandoening is en dat de ar chitectuur en de stedelijke ruimte hoogstens een uitlokkende factor kan zijn. Net zoals andere fobieën worden uitgelokt door onder meer dieren, door bliksen, door gelui den of zelfs door geuren. „Verwacht van architecten dus geen soort anti-fobische bouwstijl of andere stedebouwkundige han digheidjes die agorafobie zouden moeten uitschakelen. Want stel dat je voor agorafobici meer intie me en knusse ruimten zou gaan ontwerpen, dan lok je gegaran deerd voor anderen claustrofobie uit, omdat die dan weer angst heb ben in kleine en besloten ruimten. Fobici en neurotici zullen altijd wel iets vinden dat hun angst voedt en daar kan je als architect niets aan doen." Johan Lamoral Zelfs al surfend over de oneindige informatiezee blijkt de mens behoefte te hebben aan warmte en gezelschap. Zo stikt het van de huisdieren in cyberspace. Reserves tegen veeleisende gezelschapsdieren blijken in de digitale wereld niet langer te bestaan. Massa's virtuele pets worden gedownload en vervolgens liefdevol verzorgd. De cyberpet-rage is echter niet alleen psychisch, maar ook technisch niet geheel onschade lijk. Hoeveel werktijd gaat er niet verloren aan het downloaden en verzorgen van de virtuele beest jes? Om nog maar te zwijgen van de vervolgens haperende appara tuur. Toch breidt de virtuele dierentuin zich gestaag uit. Creatures, dogz, catz, reptiles, insects (www.aus- boys.com/virtual/), Norns en fish- es dartelen vi'olijk over het beeld scherm. En net zoals bij het uitlaten van de hond in het park, bloeien er ook achter het toetsen bord mooie sociale contacten op. In plaats van de inhoud van de krant of de laatste roddels worden 's ochtends de wederwaardighe den van de cyberpets besproken. Sommige collega's zijn zelfs aan geslagen en daardoor tijdelijk minder productief als hun beest is overleden of maken zich oprecht zorgen tijdens hun vakantie. Voor degenen die zich naast een volle agenda geen veeleisend ge zelschap kunnen permitteren, is de Technosphere-site een uit komst. Wie hier - www.techno- sphere.org.uk - inlogt kan zelf een 'creature' samenstellen. Na de keuze voor een herbivoor of carni voor, is het zaak het 'virtuele le ven' van uiterlijk en naam te voor zien. Daarna is het gedaan met de opvoedkundige invloed van de 'ouder' en verdwijnt de creature in de 'driedimensionale wereld'. Via e-mail wordt de 'verwekker' op de hoogte gehouden van het wel en wee van zijn Technosphere-beest. Wie weinig geduld heeft kan zelf inloggen - via een persoonlijke co de - om te zien waar zijn creature zich bevindt, of het goed heeft ge geten, hoe veel energie het heeft en hoe vaak het cyberseks gehad heeft. Drukte Wegens grote drukte op de site - waardoor Technosphere niet zel den onbereikbaar is en daarmee de bezorgde 'ouder' in het ongewisse laat - plegen de makers vooral te berichten als het beestje is gestor ven of als het blijde kennis geeft van een geboorte. Een troost bij onheilstijdingen als 'Berripet has sadly died of starvation' of 'Hop- haar died in the fight it initiated against Landcruiser' is echter dat de ouder zich geen opvoedkundige missers hoeft aan te rekenen. De populaire MOPy fish (www. in- teractive.hp.com/fish/main.html) vergt daarentegen de nodige aan dacht. Volgens aanbieder Hewlett Packard heeft de goudvis, die zich aandient als Screensaver, een kal merend effect op de gestreste mens. Zolang hij tijdig voedsel krijgt en de eigenaar regelmatig met hem speelt. Wie hem daaren tegen verwaarloost, kan te maken krijgen met een agressief vismon- ster of, nog erger, een beest dat le venloos boven in het 'aquarium' drijft. Het kale aquarium wordt boven dien steeds boeiender: hoe meer de gebruiker print, hoe meer punten hij verdient om het aan te kleden met plantjes, rotsen en bubbeltjes. De computerfabrikant hoopt na tuurlijk dat het streven naar pun ten ontaardt in een verbeten com petitie op de werkplek. Allerminst rustgevend dus. Muisklik Daarom kan de bezitter maar be ter de enige goede raad opvolgen: met een simpele muisklik kan het virtuele vissenleven worden be ëindigd. Troost u bij deze brute daad met gedachte dat het zeker de harde schijf van de computer ten goede komt. Zo blijkt ook uit de online discussie tussen (ex)vis- bezitters: 'MOPy slokte zoveel ruimte op van de nog kleine vrije ruimte die ik over had op de c- drive, dat na decompressing van al die files mijn computer er gelijk mee stopte. MOPy kreeg een vis- waardige begrafenis.' Berrit de Lange TechnoSphere Par the litest alb dick bsis 1 Creature 1 IZmwdZ Links TechoSpfcsre is being developed vlih support from Telematics De sign froup Fërtiaps you would like to visit the Cv»ore? Een overzicht van de druk kunst, van de uitvinding van het papier in China tot de nieuw ste computertechnieken op het gebied van afdrukken. De cd-rom 'The Gutenberg Saga' uit de serie Eureka! van Infogrames behan delt dit onderwerp op een twee slachtige manier. Aan de ene kant wordt door mid del van ernstig sprekende (Engel se) stemmen een degelijk betoog gehouden, slechts verlevendigd met wat illustraties, aan de ande re kant wordt diep door de knieën gegaan voor de jongere gebrui kers met tekenfilm-achtige frag menten en een simpele rondgang door het zoveelste virtuele muse um. Volgens de handleiding moet de ze cd-rom geschikt zijn voor ie dereen vanaf 11 jaar en ouder. Door deze zelfopgelegde eis komt de Gutenberg Saga niet echt uit de startblokken. Goed, alles wat je over druktechnieken wilt we ten, kun je op deze schijf terug vinden, maar het is allemaal wat saai en voorspelbaar. De cartoon- fragmenten zijn aardig, maar blijven niet boeien. Bovendien moet je de pc eerst op 256 kleuren zetten. Daar zit je dan met je mil joenen kleuren mogelijkheden op je Pentium-pc of Powermac. Blijft over een cd-rom die een beetje tussen tafellaken en servet zit; te moeilijk en te droog voor de jonge computeraars, te saai en braaf voor de volwassenen. The Gutenberg Saga maakt deel uit van de cd-rom serie Eureka!, een serie cd-roms over de evolu tietheorie, het sterrenstelsel, de geschiedens van de farao's en de ruimtevaart. Gedistribueerd door Boneco. Eric Borsje Systeemeisen pc: 486 PC of hoger, Windows 3.1 of hoger. Systeemeisen Apple: 68040 processor of hoger, sys tem 7.1 of hoger. Prijs per deel uit de serie f49,95. Davilex, het Nederlandse softwarebedrijf, heeft zijn serie cursussen voor computer programma's, die tot nu toe ingingen op Windows 95 en het Internet, uitgebreid met les- cd's over twee nieuwe programma's, die in huis kamer en op kantoor langzamerhand gemeen goed aan het worden zijn: Microsofts spread sheet Excel en tekstverwerker Word. de cursor van de leraar over het Excel- of Word- scherm dwaalt om de besproken onderdelen en functies aan te wijzen. Aan sommige van deze lessen is een oefening verbonden, waarmee het geleerde meteen (gesi- De cursussen zijn duidelijk bedoeld voor en goed besteed aan hen, die nog geen ervaring met de programma's hebben. De basisprincipes worden helder en duidelijk uitgelegd in een flink aantal hoofdstukken. Een prettige vrou wenstem vertelt de lesstof, terwijl op de monitor muleerd) in praktijk kan worden gebracht. De leerling krijgt daar meteen een cijfer voor, af hankelijk van het aantal goede/foute beslissin gen. Eindexamen Het slot van de cursus heeft nog een eindexamen in petto, waarbij de student tien (niet al te moei lijke) vragen over het programma voorgescho teld krijgt. Slagen levert een 'diploma' en een schouderklopje van de 'juffrouw' op. De cursus wordt gecompleteerd met een uitgebreide woorden- en begrippenlijst, alsmede tips en trucs. De lesstof worden gegeven in Word 97 en Excel 97, maar zijn ook geschikt om te leren werken met de versies 7.0 van deze program ma's. Bezit van de software is niet vereist, omdat de lessen geheel met eigen werkschermen uit deze programma's draaien. Davilex voegt met deze cursussen een uitste kend pakket toe aan de Nederlandstalige soft ware. Dat het bedrijf zich niet heeft verloren in de duizenden details en mogelijkheden die de tekstverwerker en de spreadsheet kennen, maakt de cursus des te geschikter voor een eer ste kennismaking. Al die extra grapjes komen later nog wel eens, als de leerling écht aan het werk gaat.. Will de Raaff Cursus Word. Cursus Excel. Davilex Software. Mini mum systeemeisen 486, 8MB RAM, 20MB vrij op harddisk, 2-speed CD-romspeler. VGA 256 kleuren, Soundblaster comp. geluidskaart, muis, Windows 95. Prijs (perstuk) f49,95. Met het wisselen van de sei zoenen krijgt iedereen het wel eens in zijn hoofd. Dan moet er met meubilair gesleept worden en is het tijd om het interieur an ders in te richten. Nog drastischer gaat het er aan toe als de beslis sing is genomen om te verhuizen, of om een nieuwe woning te laten bouwen. In al deze gevallen kan het computerprogramma '3D droomhuis' van de firma Easy Computing een helpende hand bieden. Het kan zelfs het einde loos heen en weer slepen van het bankstel overbodig maken, wat de rug ten goede komt. 3D droomhuis is een programma i met enorm veel mogelijkheden, maar het is ook bepaald geen ge makkelijk programma om rflee aan de slag te gaan. Even vlotjes een schetsje op papier maken is heel wat simpeler dan een com putertekening van een woning maken of een interieur in beeld brengen. Niet voorniets wordt bij het programma een ruim 250 bladzijden dik instructieboek ge leverd. De opmerking in de folder 'in een handomdraai maakt u de com plete bouwplannen van de wo ning' mag dan ook sterk overdre ven worden genoemd. Dan zitten er al heel wat uurtjes werken met het programma op. Dat wil niet zeggen dat het programma niet deugt, integendeel. De mogelijk heden zijn enorm. Complete flat gebouwen of droombungalows kunnen ontworpen worden, vol ledig voorzien van interieurs. Die kunnen allemaal vanuit allerlei hoeken bekeken worden. Ook is het mogelijk om eens te zien hoe zo'n pand er 's nachts uitziet of wat voor effect de gekozen ver lichting biedt. Met behulp van de muis kan ook door de zelf ontworpen woning gewandeld worden. Zelfs aan ge luidseffecten zoals het klapperen van deuren of voetstappen is ge dacht. In totaal staan op de cd- rom 1400 objecten, zoals deuren, ramen, meubelen, beplanting en zelfs auto's. Technisch inzicht Wie met het programma aan de slag gaat moet wel enig technisch inzicht hebben, juist omdat het zoveel mogelijkheden heeft. Een voorbeeld daarvan is de moge lijkheid de grootte en de kleurca- paciteit van het 3D-beeldpunt in te stellen. Wie zijn project helemaal af heeft kan het in de vorm van een video film van maximaal één minuut presenteren. Dat maakt het programma ook aantrekkelijk voor aannemers en architecten die bouwprojecten aan hun klanten willen presente ren. René Schrier 3D droomhuis, uitgever Easy Compu ting. ISBN 90-5167-639-5. Prijs f 249,50. Youp van 't Hek heeft zij n Hek werk Theater Produkties op Internet gezet. Via http://ww- w.hekwerk.nl is veel informatie te vinden over de programma's van Youp en van artiesten die in zijn stal zijn ondergebracht, zoals De Vliegende Panters, die 'u mee nemen in hun orgieën van pré- puberale jongensfantasieën' en David Vos, technicus achter de schermen, die zich heeft ontwik keld tot een verdienstelijk vertol ker van Brel-liederen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1997 | | pagina 41