Ik ben blij dat ik hier nog sta Het gebeurde heel snel, in een seconde PZC zeeland 22 Bewoonster getroffen pand liep net de huiskamer uit toen vliegtuigje neerstortte Van Gelder opgelucht dat geen bewoners zijn getroffen bij ongeluk Zeeland Airport scoort slecht met aantal ongelukken zaterdag 1 november 1997 door Rinus Antonisse De brokstukken van het verongelukte vliegtuig liggen her en der verspreid in de tuinen. Eén van de slachtoffers is geborgen. Een zeil onttrekt de werkzaamheden aan het zicht. foto's Ruben Ort door Nicole Kluijtmans MIDDELBURG - Het sport- vliegtuig heeft een spoor van vernielingen achtergelaten in de Johan G. Schorerstraat. Bij nummer 30 raakte het vliegtuig iets boven de goot het dak. Van de woning op nummer 32 is de voorgevel vernield. De ruit van de woonkamer ligt aan digge len. In de muur gaapt een gat waardoor het isolatiemateriaal zichtbaar is. Het huisnummer plaatje ligt tussen de puinresten in de tuin. Het vliegtuig is in het tuintje drie huizen verderop neergekomen. Meer dan .een berg brokstukken is er niet van over. Bedolven onder de resten liggen nog de twee slachtoffers. „Ik ben blij dat ik hier nog sta. Op het moment dat het vliegtuig neerstortte, hep ik gelukkig net van de huiskamer naar de keu ken. Ik wilde net mijn kat te eten geven", vertelt bewoonster An nie Bal, die inmiddels wat is be komen van de eerste schrik. Ze komt uit de woning van haar buren. In haar eigen woning is het een grote ravage. Niet alleen ligt de huiskamer vol scherven, alles ligt overhoop. ,,Ik dacht eerst dat er twee auto's op elkaar waren gereden. Ik rook overal benzine. Nadat ik de kat boven had opgesloten, ben ik via de achterdeur het huis uitgegaan. Nu mag ik van de politie niet meer naar binnen." Haar echtgenoot komt erbij staan en kijkt met een sip ge zicht naar de enorme ravage. „Ik wist van niets. Ik kwam rond half vijf thuis van mijn werk. Ik zag meteen dat er iets aan de hand was. Dat was even schrik ken. Gelukkig wachtte mijn vrouw me op, zodat ik wist dat haar niets was overkomen", verzucht hij. Zijn buurvrouw J. M. Esser komt poolshoogte nemen. Ze was niet thuis toen het ongeluk gebeurde, maar ze heeft het wel gehoord. „Ik was bij mijn dochter, die woont een straat verderop. Het was een enorme klap. Ik besefte niet me teen dat het een vliegtuig was. Eerst dacht ik aan een grote vrachtwagen omdat het au toalarm was afgegaan. Dat ge beurt wel vaker als er een vrachtwagen voorbijrijdt." Op verzoek van de politie blij ven de meeste bewoners van de Johan G. Schorerstraat binnen. De bewoners van het huis op nummer 38 in wier tuin het vliegtuig terecht is gekomen zijn niet thuis. Hun buren van nummer 36 staan voor het slaapkamerraam en nemen ge laten het slagveld in ogen schouw. Inmiddels zijn politie- en brandweermensen bezig met de wrakstukken in het tuintje. Omstreeks kwart over vijf, een uur na de crash, wordt om de tuin een oranje zeil gespannen zodat het publiek dat in groten getale is toegestroomd niet kan meekijken. Iedereen wordt op een afstand gehouden als de politie in sa menwerking met mensen van een begrafenisonderneming de stoffelijke overschotten gaat bergen. Als de lijkwagens weg rijden, wordt het zeil wegge haald en over de brokstukken gelegd. Een politieagent legt uit dat er wordt gewacht op een team van de Rijksluchtvaart dienst dat het technisch onder zoek gaat uitvoeren. Dat kan nog een poos duren omdat het team vastzit in het drukke vrij- dagavondverkeer. Zolang blijft de straat afgesloten. In het zorgcentrum Rustenburg aan de Vrijlandstraat wordt la ter op de avond een bijeenkomst gehouden voor de direct omwo nenden. Hier worden ze door de politie geïnformeerd over de gang van zaken en kunnen ze te recht bij slachtofferhulp. Het is volgens politiewoordvoerder Jan van Mourick ook een mo ment om emoties van zich af te praten. Rakelings „Bij veel mensen dringt nu pas het besef door dat ze er goed van afgekomen zijn. Het vliegtuig is nu in de lengterichting in de straat terechtgekomen. Boven dien is het eerst rakelings langs de flat aan de Rentmeesterlaan gevlogen. Je moet er niet aan denken wat er allemaal voor ernstigs had kunnen gebeuren." MIDDELBURG - Commissaris van de koningin drs. W. T. van Gelder, zelf een fervent zweefvlieger, toont zich in een eerste reactie erg getroffen door het vliegtuigongeluk boven de Mid delburgse Magistraatwijk. Kort voor het ongeluksvliegtuig neerstortte had de commissaris vrijdagmiddag zelf met in structeur in een motorzweefvliegtuig boven Zeeland gevlo gen. „Het ongeluk spreekt me enorm aan. Ik ben zelf zweef vlieger en kom ook regelmatig in de buurt van stedelijke gebieden," aldus de commissaris. Hij is opgelucht dat er geen bewoners zijn getroffen. „Toeval lig hebben we ondeiweg besproken hoe hoog je boven een stedelijk gebied moet vliegen om in geval van panne de be bouwing te kunnen ontwijken. We stelden vast dat je mini maal op 2000 voet hoogte moet zien te blijven - zo tussen 600 en 700 meter - zodat je altijd als de motor uitvalt glijdend een woongebied nog kunt ontwijken," vertelt drs. Van Gelder. Bij zijn terugkeer op Zeeland Airport en het afsluiten van.de han gar dacht de commissaris dat hij de laatste was die vertrok. Kort daarna hoorde hij dat de PH-LVK nog binnen had moe ten komen, maar nooit meer de thuisbasis zou bereiken. door Rinus Antonisse ARNEMUIDEN - In de discussies over uit breiding van het aan tal vliegbewegingen op het vliegveld Mid- den-Zeeland-Zee- land Airport speelt de veiligheid een be langrijke rol. Het is voor tegenstanders een belangrijk argu ment in hun protes ten. Ze wijzen erop dat toename van liet aantal starts en lan dingen ook een grote re kans op méér onge lukken met zich mee brengt, niet alleen op het vliegveld zélf, maar ook in de (direc te) omgeving. Duidelijk is wel dat vliegveld Midden- Zeeland naar verhou ding vrij vaak voor komt in het overzicht van vliegtuigonge lukken in Nederland. In de ruim vijfentwin tig jaar dat het vlieg veld bestaat, hebben zich voor zover be kend op en rond de luchthaven tot nu toe zeven incidenten voorgedaan. Op an dere kleine vliegvel den zonder verharde start- en landings baan gebeurt veel t minder vaak iets ern stigs. Kort na de opening van de luchthaven, august us 1970, wordt de provincie opge schrikt door een ern stig ongeval. Een vliegtuigje dat vanaf Midden-Zeeland een rondvlucht maakt over het Veer.se Meer, stort in dichte mist neer op de Haringvre ter. Er zijn drie doden te betreuren. Winddraaiing Het ©lijft daarna veie jaren stil rond Mid den-Zeeland, wat be treft ongevallen. Een onverwachte draai ing van de wind is in 1977 twee inzittenden van een motorvlieg tuigje bijna fataal. Hun toestel stort neer op het vliegveld. De twee passagiers ko men er vanaf met lichte verwondingen. In 1989 valt bij een opmerkelijk ongeluk één dode op Midden- Zeeland. Een sport- vliegtuig raakt bij de landing verstrikt in een omlaagkomende lier van een zojuist opgestegen zweef vliegtuig. Een 52-ja- rige leerlingvlieger uit Oostvoorne komt om. Zijn instructeur wordt zwaargewond. Er worden direct maatregelen geno men om te voorkomen dat motor- en zweef vliegtuigen elkaar in de weg zitten Een 23-jarige in woonster van Arne- muiden verliest in 1992 het leven bij een vliegtuigongeval met een vierpersoons Ces- snal72 sportvli eg- tuig. Twee inzitten den raken zwaarge wond, Oorzaak: een mislukte doorstart bij harde zijwind. Twee jaar later breekt een Cessna-182 door midden. De Belgische piloot maakte een st- uitlanding. Hij komt met de schrik vrij. Hangar In oktober 1995 vindt weer een ernstig on geval mét dodelijk af loop plaats. Een sportvliegtuig be landt na een mislukte doorstart in een han gar. Een 39-jarige Goesenaar die in de hangar aan het werk is, overlijdt ter plaat se. Er zijn vier licht gewonden. In de han gar wordt dan ge werkt aan het vlieg tuig dat twee jaar la ter op 31 oktober 1997 boven de Middel burgse Magistraat- wijk neerstort. De twee inzittenden van het kleine vliegtuig komen om het leven. Wonder boven won der blijven de wijkbe woners ongedeerd. Buurtbewoners: „Het moest een keer misgaan door Guido van der Heijden MIDDELBURG -„Het gebeur de in een seconde, heel snel." Ooggetuige Yolanda Otto zag het kleine vliegtuigje door de Middelburgse J. G. Schorer straat gieren en neerstorten. „Ik kwam met mijn dochtertje de brandgang uitlopen die in de Schorerstraat uitkomt. Vanuit de richting van de flat zag ik in eens een vliegtuig de straat in vliegen. De motor maakte een vreemd geluid. Het leek alsof de piloot de huizen wilde ontwij ken en weer wilde optrekken. Het maakte een kwartslag en sloeg tegen de gevel van num mer 32. Eén vleugel raakte het dak. Ik ben nog vijf minuten blijven kijken maar toen begon nen m'n benen te trillen en mijn dochter kreeg pijn in haar buik. Thuis heb ik meteen een sigaret je gerookt. Dat doe ik anders nooit." Terugslag Het dochtertje dat ook getuige was van de crash, zit een uur la ter in de huiskamer van de fami lie Otto televisie te kijken. „Ik heb maar een videoband voor haar opgezet, om haar wat af te leiden," zegt Yolanda, die zelf met enige afstandelijkheid over het voorval kan praten. „Nu ben ik nog rustig, maar straks zal er wel een terugslag komen." Yolanda's man Gradus zegt zich al eerder zorgen te hebben ge maakt over het volgens hem grote aantal vliegtuigjes dat over de Magistraatwijk vliegt. „En ze vliegen zo laag dat ik soms, als ik op de zolder ben, denk dat ik ze kan aanraken. We mogen eigenlijk nog van geluk spreken dat het vliegtuig niet meer kon optrekken anders was het over de huizen gegaan en bij ons op het huis neergestort." Tientallen mensen staan bij de afzettingen aan de in -en uit gang van de J. G. Schorerstraat. Een jongetje rijdt met zijn fiets de stoep op en roept tegen tegen een vriendje: „Ik heb een mens gezien, helemaal dood." Van het zelfbouwvliegtuigje is maar weinig over. Wat brokstukken liggen verspreid in de voortui nen. Nummer 32 is het zwaarst gehavend. De voorgevel van de woning is ernstig beschadigd en een vleugel heeft het dak en de dakgoot geraakt. De schade aan de huizen op nummer 34 en 36 is minder. In de voortuin van num mer 38 is het toestel uiteindelijk tot stilstand gekomen. De twee slachtoffers worden achter een zeil afgevoerd. Er wordt door de omstanders druk gespeculeerd over de vliegroute en over de vraag of er wel of geen motor te horen was. Velen zijn het erover eens dat er te veel vliegverkeer boven de wijk is. „Het moest een keer misgaan," meent een omstan der. Verwrongen Ronald Janissen en Ronnie Moerings waren bijna als eer sten ter plekke. Ze zagen een berg puin waarin twee lichamen lagen. Janissen: „Er hing een benzine geur en ik waarschuwde men sen om hun sigaret uit te maken. We hebben meteen gekeken of ze nog leefden. Ik ben geen arts en ik mag geen conclusies trek ken, maar ik kon wel zien dat we niet meer konden helpen; ze za gen zo wit en één lag er helemaal verwrongen bij. Ik heb wel eer der slachtoffers van auto-onge lukken gezien, we konden niks meer doen." Bewoner Bal staat van de schrik te bekomen: de voorgevel van zijn huis is vernield door het ongeluk. De gevel van nummer 32 in de J. G. Schorerstraat is volledig vernield; ook binnen is het een grote ravage.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1997 | | pagina 22