Op jacht naar een basisplaats
Zeiler en clubman in hart en nieren
Axel heeft zege
nodig om onderste
regionen te verlaten
sport vrijdag 3 oktober 1997 z 29
tussen schelde en grens
Dethlef Pieters mikt na tennisavontuur op succes in aanval van Philippine
Van de Bos
wil crossjaar
in stijl afsluiten
vooruitzichten
achter de schermen
Dethlef Pieters: „Ik heb me in het tennis altijd moeten bewijzen. Ik heb op de baan geleerd te in
casseren. Dat is bij voetbal heel belangrijk. Het is een gezonde situatie dat iedereen voor zijn plek
moet knokken. Of je al tien jaar in het eerste elftal voetbalt, maakt niets uit. foto Charles Strijd
door Eddy van der Hooft
TERNEUZEN - De voetbal
competitie is dit weekeinde aan
de vijfde speeladg toe en nog al
tijd gaat het crescendo met
HVV24 en Terneuzense Boys.
Beide teams leden nog geen en
kel verliespunt en gaan fier aan
de leiding. HW verdedigt dit
weekeinde zijn eerste plaats te
gen Middelburg (uit) en Terneu
zense Boys krijgt Bevelanders
op bezoek. Andere interessante
krachtmetingen zijn: Vlissin-
gen-Terneuzen, Axel-Internos,
Kapelle-AZVV en Steen-Phi-
lippine.
Ondanks een groot aantal bles
sures slaagde HW'24 er vorige
week opnieuw in een overwin
ning te boeken. Uit tegen Inter
nos werd het 0-1, waarmee de
voorsprong op de nummer twee
van de ranglijst vergroot werd
tot vijf punten. Was HW voor
de rust nog nauwelijks beter
dan de tegenstander, na de her
vatting creëerde de ploeg van
trainer Ko Stoutjesdijk zich zo
veel meer kansen dat op de zege
weinig af te dingen viel. ..In de
eerste helft speelden we mis
schien wat te krampachtig om
dat de automatismen ontbra
ken", keek laatste man Pascal
de Block eerder deze week terug
op de topper. „Na de rust liep het
in elk geval een stuk beter."
Morgenavond (zaterdag) speelt
HW24 uit tegen Middelburg,
op het ongebruikelijke tijdstip
van half acht. Voor het duel met
de nummer vijf van de ranglijst
kunnen de Zeeuws-Vlamingen
in elk geval nog geen beroep
doen op Angelo Verbraeken, Jan
Leendertse en Jean-Pierre de
Keïjzer. Vrijwel zeker is ook dat
Dennis en Harm Rietjens en
Jürgen de Block nog niet be
schikbaar zijn, maar hoop doet
leven. „Dennis en Jürgen heb
ben de looptraining hervat", al
dus De Block. ..En ik verwacht
ook dat de rentree van Harm
niet ver weg meer is.
Terneuzen
Temeuzen mocht zondag in de
thuiswedstrijd tegen Unitas'30
eindelijk de eerste zege van deze
competitie begroeten, maar
moest zich daarbij wèl drie rode
kaarten laten welgevallen. Tij
dens de wedstrijd werden Dan
ny Magito en Michel de Vries
van het veld gestuurd en na af
loop kreeg ook doelman Peter
Huls een rode prent voorgeto
verd. Het was een overwinning
met een wrange nasmaak dus,
maar dat maakte de vreugde er
na afloop niet minder om. „Het
knappe was dat we ook met
twee spelers minder nog zo goed
bleven voetballen", vond aan
valler Tom Nieuwelink bijvoor
beeld. „En dat we daarbij nog zo
veel scoorden ook.
Zondag hoopt Terneuzen (uit
tegen Vhssingen) de eerste zege
een passend vervolg te kunnen
geven. „We zijn nu tenslotte op
de goeie weg", aldus Nieuwe
link. de maker van het zo be
langrijke derde doelpunt tegen
Unitas. Voor het duel met Vlis-
singen zijn Peter Harteveld en
Anrico van Hecke nog niet be-
schikaar. Het meespelen van Pe
ter Nieskens en Eric Tissink is
vanwege hun blessures twijfel
achtig.
Axel
Na een voortvarende start, vier
punten uit twee wedstrijden, is
Axel in twee weken tijd afgegle
den naar een plaats in de onder
ste helft van de ranglijst. Na de
nederlaag tegen Patrijzen, volg
de vorige de verliesbeurt tegen
Moerse Boys. In de slotminuten
zette de Brabanste opponent
met twee gelukkige treffers een
1-0 achterstand om in een 2-1
zege. „Verliezen is nooit leuk",
zei aanvaller Gino van de
Broecke daags na de wedstrijd.
„Maar de manier waaróp maak
te het zondag extra sneu
Aan de vooravond van de thuis
wedstrijd tegen Internos weet
Axel dus waaraan het toe is.
„We moeten zondag minimaal
één punt pakken", meent Van de
Broecke. „Maar als 't even kan
moeten we voor de volle winst
gaan. Opnieuw een nederlaag
zou ons tenslotte al in de proble
men kunnen brengen."
Voor het duel met Internos (Van
de Broecke: Ik ken ze niet,
maar afgaand op het feit dat ze
tweede staan, moeten ze wel iets
kunnen") kan Axel nog geen be
roep doen op Job Zwegers en
Tristan van Acker, die beiden
herstellende zijn van een bles
sure. Nicki de Wolff is voor één
wedstrijd geschorst en ont
breekt dus eveneens.
AZVV
In de tweede klasse van het za
terdagvoetbal herstelde AZW
zich vorige week enigszins van
de zware 3-0 thuisnederlaag te
gen Dauwendaele door in St.
Annaland WHS op 1-1 te hou
den. Qua voetbal was de wed
strijd niet om over naar huis te
schrijven, gaf verdediger Peter
van de Velde begin deze week
toe, maar qua werklust en inzet
had AZVV zich van zijn beste
kant laten zien.
Morgen (zaterdag) hoopt de Ax-
else ploeg verder uit het dal te
komen in de uitwedstrijd tegen
Kapelle, een tegenstander die
AZVV - zegt Van de Velde -
„over het algemeen redelijk
ligt". Zo won AZW vorig jaar
de uitwedstrijd met 1-4 en werd
hetindenacompetitieO-1. „Ka
pelle is een ploeg die probeert te
voetballen. Automatisch krijg
je dan meer ruimte dan tegen
ploegen als WHS", weet Van de
Velde uit ervaring.
In het treffen met de nummer
voorlaatst (Van de Velde: „On
begrijpelijk eigenlijk dat ze mo
menteel zo laag staan, zoveel is
er toch niet veranderd") kan
AZW terugvallen op dezelfde
groep die de 1 -1 tegen WHS tot
stand bracht. Michel d'Oliesla-
gers en Adrie Meijer zijn nog
steeds niet voldoende fit bevon
den.
Terneuzense Boys
Terneuzense Boys kent in zijn
streven naar promotie nog altij d
geen tegenslag. Vier wedstrij
den leverden het maximale aan
tal punten op en daarbij werd er
zaterdag tegen Wolfaarstdijk
ook nog eens goed gevoetbald.
„Het enige wat we onszelf kon
den verwijten was dat we te wei
nig scoorden", vond aanvaller
Mare de Kunder.
Morgen (zaterdag) is Bevelan
ders -in Terneuzen- de eerstvol
gende tegenstander van de
'Boys', die bij winst een belang
rijke slag kunnen slaan omdat
de vier belangrijkste concur
renten onderling in de slag moe
ten. Zo speelt Colijnsplaatse
Boys thuis tegen SSV en gaat
Heinkenszand op bezoek bij Se-
rooskerke. Helemaal volledig is
de selectie van Terneuzense
Boys morgen overigens niet.
Gert-Jan Vlaander en Akke
Ganpat kampen beiden met een
enkelblessure. Ralf Zegers is
nog geschorst en Jaap Pijpelink
is op huwelijksreis.
Vierde klasse
In de vierde klasse van het zon
dagvoetbal ondervond Bres-
kens zondag nog maar eens dat
de eerste plaats geen enkele ga
rantie voor een overwinning is.
Op eigen veld leed de formatie
van Piet Puijpe een even pijnlij
ke als verrassende nederlaag te
gen Sluiskil (1-2). Aan de voor
avond van de vijfde speeldag is
daarmee niet langer Breskens
koploper, maar gaan Zierikzee
en Steen samen aan de leiding
met een totaal van tien punten.
Van dat tweetal speelt Steen
zondag op eigen veld tegen Phi
lippine en krijgt Zierikzee Luc-
tor'88 op bezoek. Breskens
steekt de Westerschelde over in
een poging het geschonden bla
zoen tegen Hansweertse Boys
op te poetsen. Verderop het pro
gramma staan Sluiskil-Koe
wacht, Hontenisse-Clinge en IJ-
zendijke-Grenswachters.
In de vierde klasse van het za
terdagvoetbal krijgt midden
moter Zaamslag Waarde op be
zoek.
Gino van de Broecke krijgt met Axel bezoek van Internos. „Als 't
even kan moeten we voor de volle winst gaan. Opnieuw een neder
laag zou ons tenslotte al in de problemen kunnen brengen."
foto Charles Strijd
doorWim de Vos
KOEWACHT - Herman van de
Bos is al een paar jaar onge-
naakbaar in de 500cc-categorie
tijdens de motorcrosswedstrij-
j den om de RES Trofee in Axel.
Dit seizoen demonstreert de
crosser uit Koewacht opnieuw
een grote overheersing. Er zijn
tot nu toe negen wedstrijden
verreden. In totaal betekent dat
achttien manches en daarvan
schreef de inmiddels 31-jarige
Van de Bos er liefst zestien op
zijn naam. Morgen, zaterdag,
staat de laatste wedstrijd van
dit jaar op het Smitsschorrecir-
cuit op het programma.
Voor Herman van de Bos is het
soms niet leuk meer. „Je weet
i bijna vooraf al dat je gaat win-
j nen. Het verschil is erg groot",
aldus Van de Bos die er daarom
ook over denkt om volgend jaar
niet meer in de 500cc uit te ko-
men. „Ik denk er over om vol-
I gend seizoen bij de licentiehou
ders mee te doen. Dan heb ik
veel meer tegenstand. En moet
ik veel harder knokken om bij-
voorbeeld tiende te worden dan
te winnen bij de vrijetijdrijders.
Daar heb ik toch veel meer vol-
doening in."
Als Van de Bos volgend jaar in
de wedstrijden om de RES Tro-
fee bij de licentiehouders gaat
rijden, houdt dat niet in dat de
Zeeuws-Vlaming ook een licen-
I tie aan zal gaan vragen. Die tijd
ligt voor hem achter de rug. „Ik
J ben vijftien, zestien jaar gele-
r den bij de BLB in België als li-
5 centiehouder begonnen. Dat
heb ik zo'n acht jaar vol gehou-
den. Nu hoeft dat niet meer. Als
licentiehouder moet je iedere
zondag vroeg op om aan de wed-
strijden deel te gaan nemen.
Dan ben je een hele dag van huis
om alles bij elkaar één uur te
crossen. Nu ga ik 's-zaterdags
tegen één uur van huis en kan ik
net zo lang rijden. Zo denken er
veel over", geeft Van de Bos aan
als vermoedelij k één van de oor
zaken van het succes van de
wedstrijden om de RES Trofee.
Morgen, zaterdag, is dus de
laatste wedstrijd van dit jaar.
Voor Van de Bos is de spanning
er feitelijk al vanaf. Zijn eerste
plaats in het klassement komt
zo goed als zeker niet meer in ge
vaar. „En dan komt de winter er
aan. Hopelijk blijft het goed
weer zodat er lang getraind kan
worden op het circuit. Een za
terdag zonder crossen is toch
geen echte zaterdag", besluit
Van de Bos.
Hnnr Peter van Kouteren
PHILIPPINE - Dethlef Pieters
groeide op in een voetbalfami
lie, maar koos op jonge leeftijd
bewust voor tennissen. Hij rook
aan de nationale jeugdtop en
speelde met Animo op hoog lan
delijk niveau. Vorig jaar zette de
inmiddels 24-jarige Pieters een
punt achter zijn tennisloopbaan
en keerde hij terug in de voet
ballerij. Als aanvaller knokt hij
voor een basisplaats bij vierde
klasser Philippine.
Dethlef Pieters is terug bij 'af,
nadat hij negen jaar lang actief
was op de tennisbaan. Hij groei-
de op in Vogelwaarde en kreeg
1 het voetballen met de paplepel
[ingegotenZijn vader had ge-
voetbald en was jeugdbegelei-
der, broer Maikel maakte deel
uit van Zeeuwse jeugdselecties
I en zelf speelde hij als verdediger
I in de jeugd met onder anderen
Arno Wauters en Rudy Raes. Op
13-jarige leeftijd maakte Pie-
ters kennis met tennis. „Ieder-
een zei dat er meer in zat", weet
hij nog. „Ik leerde Mike en Rob
Simon kennen en zo ging het
balletje rollen. Ik heb nog tot
mijn zestiende jaar 'interregio
naal' gespeeld met Vogelwaar-
de. Omdat het tennissen op dat
moment heel erg goed ging, heb
ik toen voortennis gekozen. Met
in het achterhoofd het idee dat
later altijd nog kon gaan
voetballen."
>Pieters stopte halverwege een
voetbalseizoen, waarin hij door
Vnoeste arbeid op de tennisbaan
niet trainde bij Vogelwaarde.
Hij stond 's zaterdagmorgens
.'drie uur op de baan en speelde 's
(middags tot de winterstop com-
;.petitievoetbal. „Er waren spe
llers die wel trainden, maar niet
speelden. Toen ben ik zelf zo re-
[.eel geweest dat ik de knoop heb
doorgehakt. Ook om alle heibel
eromheen te voorkomen."
Sjeng Schalken
Het bleek al snel een verstandi-
ge beslissing, waarvan hij nooit
spijt heeft gehad. Dethlef Pie-
ters ontwikkelde zich als ten-
jMisser aan de hand van Mike en
i Jtob Simon en schaarde zich on-
der de besten van Nederland.
„Ik heb in de jeugd toch een paar
i keer aan het Nederlands kampi-
oenschap meegedaan en heb
'zelfs nog eens in de halve finale
Schipper Guido Verstraeten, de bevlogen secretaris van watersportvereniging De Honte
door Lucien Roelandt
gestaan", blikt hij terug. „Ik heb
met Sjeng Schalken in de kost
gelegen, maar heb er wel altijd
veel voor moeten doen en laten
om zo ver te komen. Mijn leven
bestond uit school en tennis.
Van de zeven dagen in de week
was ik er vijf met tennissen be
zig. Tim van Veldhoven was
meer getalenteerd, maar ik had
een goed karakter om te trainen
Er is overwogen om me één of
twee jaar volledig op tennissen
toe te leggen, maar ik ben blij
dat het anders is gelopen. Mijn
ouders hebben zich er sterk voor
gemaakt dat ik mijn school
(mts) afmaakte. Bovendien hing
er natuurlijk een financieel
plaatje aan. Je moet capacitei
ten hebben, een dosis geluk en
het kost je al gauw anderhalve
ton voor twee jaar. Dat is een in
vestering, wordt er dan gezegd.
Maar het is ook een smak geld."
Dethlef Pieters gaf voorrang
aan zijn studie, maar speelde
met Animo eerst met het ge
mengde team en later met de
mannenploeg op hoog niveau.
Een breuk met de broers Simon
nam hij op de koop toe. „Ik ben
altijd tevreden over de Simons
geweest", geeft hij toe. „Ze kre
gen het voor het zeggen bij
ADOR in De Braakman. Wie bij
hen trainde, moest voor de door
hen opgerichte vereniging
ADOR spelen. Ik bleef bij Ani
mo, omdat ik vond dat die club
altijd goed voor me was ge
weest. Bovendien had Animo
gravelbanen en had hun trainer
Filip Versluys ervaring en ook
een goede naam."
Caféploeg
Zo'n anderhalf jaar geleden be
gon het voetballen weer te krie
belen. Dethlef Pieters trapte
voor een caféploeg in België in
middels een jaartje tegen een
bal en was toe aan een nieuwe
uitdaging. „In België speelden
we wedstrijdjes van 35, 40 mi
nuten, 's zaterdagmiddags. Ik
ben nogal snel en speelde voor
in. Ik had altijd gezegd dat ik
nog wel eens een basisplaats
wilde veroveren in een ploeg in
de vierde of derde klasse. Ik
kwam in Philippine wonen. Op
een gegeven moment vroeg de
voorzitter of ik interesse had om
te komen voetballen. Niet veel
later had ik een gesprek met
Ruud Cornelis, die trainer
werd."
Het vergde een korte aanpas
singsperiode, waarin het balge
voel langzaam maar zeker weer
helemaal terugkwam. „Ik kon
in het begin best merken dat ik
een hele tijd toch niet had ge
voetbald", bekent hij. „Voor mij
was alles in Philippine nieuw. Ik
Toen ik hier kwam, had Philip
pine zes man voor de verdedi
ging en anderhalve man voor de
aanval. Ik ben snel, kan een re
delijke pass geven en heb een
behoorlijke timing. De trainer
was er van overtuigd dat ik
voorin moest spelen. Ik speelde
niet beter, maar ook niet minder
dan een ander. Ik heb vorig sei
zoen een aantal wedstrijden vrij
aardig gespeeld, maar raakte
geblesseerd. Ik scheurde een
binnenband van mijn knie. Na
de winterstop heb ik nog even
gevoetbald, maar in overleg met
onze verzorger Ambroos Hessel
en de trainer is besloten om de
knie goed te laten genezen."
Topfit
Dethelf Pieters gaf zichzelf
twee jaar om een basisplaats te
verwerven en had zijn zinnen
gezet op een nieuwe competitie.
„Ik ben vroeg aan de voorberei
ding begonnen en ben nu top
fit", verzekert hij. „Ik heb niet
één training gemist en een rede
lijke tot vrij goede voorberei
ding achter de rug. Maar toen de
competitie begon, besliste de
trainer niet in mijn voordeel.
Dan kun je kwaad worden en al
les doen wat niet gepast is. Maar
ik heb me voorgenomen om ge
woon te doen en op het moment
dat ik mag invallen een basis
plaats af te dwingen. Ik heb ge
tennist en heb mezelf altijd
moeten bewijzen. Ik heb op de
baan geleerd te incasseren. Dat
is bij voetbal heel belangrijk. Er
kunnen er maar elf spelen, maar
je zult het toch met zijn zestie
nen moeten klaren. Je moet niet
mekkeren, maar erover praten
en hopen dat je een trainer hebt,
die dat ook kan."
Afgelopen zondag stond de 24-
jarige aanvaller voor het eerst
vanaf de aftrap in het veld, na
dat hij eerder genoegen had
moeten nemen met invalbeur-
tjes van een kwartier en een half
uur. „Ik vond het een overwin
ning op mezelf dat ik in de basis
stond", zegt hij. „Na zeventig
minuten was de kaars uit en
werd ik gewisseld. Het is een ge
zonde situatie dat iedereen voor
zijn plek moet knokken. Of je al
tien j aar in het eerste elftal voet
balt, maakt niets uit. Voor mij
telt maar één ding: ik wil bij de
eerste elf zijn. Ik wil een vaste
waarde worden. Dan is mijn sei
zoen goed."
TERNEUZEN - Het gezicht
van Guido Verstraeten oogt die
zaterdagmorgen bijna nog
somberder dan het weer. De
Scheldefeesten, een tweedaag
se zeihvedstrij d van de Terneu
zense watersportvereniging
De Honte, dreigen door de mist
in het water te vallen. Amper
twintig meter zicht, de grauwe
sluier maakt het onverant
woord om van start te gaan.
Maanden van voorbereiding,
het vele werk achter de scher
men, het lijkt allemaal voor
niets te zijn geweest.
Dat men uiteindelijk met veel
vex-traging toch nog van start
kon gaan, heeft het gezicht van
Verstraeten, die aan zijn eerste
jaar als secretaris bezig is, aar
dig opgefleurd. De kater is ech
ter niet geheel verdwenen. Niet
zo verwonderlijk. Door de ver
traging is het tij gekeerd en
moeten de jachten stroom op
waarts. Als dan halverwege de
race ook de wind nog gaat lig
gen, en daardoor een deel van
de schepen het keerpunt niet
kan halen, heerst er bij Ver
straeten een lichte teleurstel-
ling.
„Al maanden van te voren leef
je naai' zo'n evenement toe.
Omdat je van het weer afhan
kelijk bent, weet je dat dit kan
gebeuren. Maar niemand had
dit natuurlijk verwacht. Een
hele week prachtig weer en
dan dit. Dan denk je: al dat
werk, het is allemaal voor niets
geweest. Werk van een hoop
vrijwilligers, want ik ben be
slist niet de enige die vooi'af
met de wedstrijd bezig is. Maar
gelukkig vatte iedereen het
sportief op. Dat is nu typisch
het sfeertje wat de Schelde
feesten al jaien kenmerkt.
Eenmaal in de wedsti'ijd wil ie
dereen winnen. Maar als het
tegen zit loopt men gelukkig
niet te kankeren."
Het was dat sfeertje dat Guido
Verstraeten, toen hij door zijn
voorganger werd gevraagd om
secretaris te worden, al snel
overstag deed gaan. Slechts
met wat bestuurservaring van
de Stichting Jazz Festival Ter-
neuzen in zijn bagage, werd hij
de as waar in de vereniging De
Honte alles om di'aait. Jazz en
zeilen, twee werelden van ver-
schilVerstraeten heeft er geen
moeite mee en heeft er abso
luut geen spijt van dat hij de
functie van secretaris op zich
was pas in het dorp komen wo
nen, ik moest de mensen leren
kennen en ik ki'eeg te maken met
een trainer, die ik niet kende.
Guido Verstraeten: „Men vergaapt zich te veel aan die mooie dure jachten. Maar ook met een tweedehands jachtje en heel wat minder
luxe kun je veel plezier beleven. Een groot deel van het onderhoud kan men zelf doen. Daardoor behoort deze sport ook voor de gewone
man tot de mogelijkheden." foto Charles Strijd
heeft genomen. Daar kan zelfs
een door de mist deels mislukte
zeilrace niets aan veranderen.
„Ik was twaalf toen ik met de
zeilsport ben begonnen. Ik ben
nu zesenveertig en heb er al die
tijd enoi'm veel plezier aan be
leefd. Dan moet je ook eens iets
tei'ug doen, denk ik. Jammer
genoeg is niet iedereen die me
ning toegedaan. Daardoor
komt het dikwijls op dezelfde
mensen neer. Gelukkig hebben
we daar bij De Honte niet over
te klagen. Alhoewel we best
wat jeugd zouden kunnen ge
bruiken. We beginnen een
beetje te vergrijzen."
Vei'straeten heeft wel een ver-
klaring voor d"ie vergrijzing.
De zeilsport wordt naar zijn
mening nog te veel als een eli
taire spoi't gezien. „Ten on
rechte", zegt hij. „Men ver
gaapt zich te veel aan die
mooie dux'e jachten. Maar ook
met een tweedehands jachtje
en heel wat minder luxe kun je
veel plezier beleven. Een groot
deel van het onderhoud kan
men zelf doen. Daardoor be-
hooi't deze sport ook voor de
gewone man tot de mogelijk
heden."
„Bovendien moet men niet me
teen over een eigen jacht be
schikken", gaat Verstraeten
verder. „De schippers zitten
bijna altijd om bemanning
vei'legen. Een ideale gelegen
heid om als opstapper de sfeer
eens te pi'oeven en het zeilen te
leren. Zo ben ik uiteindelijk
ook begonnen."
Sfeer
Behalve schipper van zijn
jacht de Giacomo zit Vei'strae
ten nu ook aan het roer van de
watersportvereniging De Hon
te. En zorgt hij, net als aan
boord, dat ook daar de zaakjes
in oi'de zijn. „Alles bij elkaar is
het me best meegevallen. Die
wedstrijden zoals de twee
daagse Scheldefeesten en de
Mosselrace als afsluiting van
het seizoen, vei*gen nogal wat
werk. Maar dat is niet alleen
mijn werk. In het bestuur
di'aagt ieder zijn steentje bij en
we beschikken over een aantal
mensen dat allerlei hand- en
spandiensten verricht. Dat sa
menspel zorgt er ook voor dat
alles op ï'olletjes loopt. Boven
dien is de vei'standhouding
met de beheerder van de jacht
haven, de Stichting Jachtha
ven Terneuzen. prima. Zo
di-aagt het gebruik van hun
kantine in belangrijke mate bij
aan de sfeer binnen de vereni
ging."
Ook de computer zorgt volgens
Vei'straeten voor een belang-
rijke ontlasting. „Vi-oeger was
het door de berg rekenwerk na
afloop ondenkbaar dat je als
organisator ook nog mee kon
doen aan de wedstrijd. Dankzij
de computter is het berekenen
van de uitslag een fluitje van
een cent. Onze wedstrijdleider
klaart dit karwei nu in z'n een
tje." Hoewel alles op rolletjes
loopt, heeft Guido Versti'aeten
toch nog wel wat wensen. Een
belangrijke daarvan beti'eft de
meetbrief. Nodig voor deelna
me aan de wedstrijden om de
onderlinge handicap van de
jachten te berekenen. „Er zijn
heel wat leden met een jacht
zonder meetbrief. Ik zou deze
willen aani'aden: vi'aag ook
eens zo'n meetbrief aan en doe
ook eens mee aan een wed
sti'ijd Zij zullen dan merken
dat het best meevalt met de ri
valiteit, vooral in de lagere I
klassen, en dat beslist niet met I
het mes op tafel wordt gestre- I
den. Het zou ook de sport ten
goede komen, want door de
uitbreiding van de klassen
krijg je steeds meer versnippe
ring. Daar zijn vooral de lagere
klassen de dupe van. Als deze
oproep gehoor zou krijgen,
brengt dit wel wat meer werk
met zich mee. Maar dat heeft
ons vrijwilligersteam er graag
voor over", besluit de zeiler en
clubman in hart en nieren.
PAAL Al PERK
dolf
