As van dierbare in achtertuin
PZC
Watertoren Axel oogst waardering
als locatie in Kunstenaarsroute
GS houden vast aan
afwijzing herindeling
Zeeuws-Vlaanderen
Rijke afwisseling op
muzikaal kerkepad
zeeland
11
kunst cultuur
agenda
Tahiti is een appèl aan de volle lach
Wanneer gaat üw geld
profiteren van de beurs?
S? §3 94 95 96
maandag 15 september 1997
door Jacques Cats
De omgeving betitelt haar gedrag
als morbide. Maar de vrouw die
in het Info Magazine van de Vereni
ging voor Crematie AVVL aan het
woord wordt gelaten, vindt er zelf
niks engs aan om bij mooi weer de urn
met de as van haar man mee te nemen
tot achter in de tuin. Daar zet ze de
vaas neer op een plek waar haar man
zo vaak, verdiept in een boek, te vin
den was.
„Iemand die dood is, is niet weg", zegt
de vrouw. „Die is er nog, in het hart en
in je herinneringen. Die urn staat daar
min of meer als een symbool."
Waar nu nog vreemd tegenaan wordt
gekeken, is straks de gewoonste zaak
van de wereld. De wetgeving gaat bin
nenkort weer een stapje verder. Is het
sinds enkele jaren mogelijk dat nabe
staanden wat na de crematie van een
dierbare resteert in een bus mee naar
huis krijgen, straks wordt ook toege
staan die as in de eigen tuin uit te
strooien. Gaat de eigenaar van de
grond ermee akkoord dan kan dat net
zo goed gebeuren op een andere plek
waaraan persoonlijke herinneringen
kleven of die zich vanwege de sfeer
van de locatie uitstekend leent om er
in gemoedsvolle momenten naartoe te
gaan en daar te mijmeren over wat is
geweest.
Drie kilo
Minimaal een maand bewaart het cre
matorium de bijna drie kilo gezeefde
en gemalen as van een overledene in
een hermetisch afgesloten bus. Dan
komt het moment dat de nabestaan
den voor de beslissing komen te staan:
moet de as worden verspreid op een
speciaal veld bij een crematorium of
begraafplaats, bijgezet of, al dan niet
in een urn, worden begraven? In 1991
kwam daar de mogelijkheid bij om de
as thuis te bewaren. Er moest dan wel
een verklaiing worden getekend dat
de as niet mocht worden verstrooid
buiten de aangewezen terreinen en de
zee.
Voorschriften
De Tweede Kamer heeft dezer dagen
de wettelijke voorschriften verruimd.
Als de Eerste Kamer er ook mee ak
koord gaat, mogen de nabestaanden
de as van een overledene met ingang
van volgend jaar in principe overval
deponeren. Met de versoepeling van
de regels honoreert het kabinet de
wensen uit de samenleving. Verzoe
ken bijvoorbeeld om de as een laatste
rustplaats te geven op een eigen land
bouwbedrijf, of om - wat laatst in deze
regio als wens werd uitgesproken - de
Strooiveld bij het crematorium in Bergen op Zoom: een van de mogelijke asbestemmingen.
foto Willem Mieras
as van een familielid op de Oesterdam
achter te laten. Volgens woordvoerder
De Bruijne van begrafenis- en crema-
tieondememing De Jonge Uijl in
Zierikzee wordt met de bijstelling van
de richtlijnen nu gelegaliseerd wat
eerder al stiekem werd gedaan. „Na
bestaanden kunnen die asbussen nu
onder bepaalde voorwaarden thuis
bezorgd krijgen, maar er wordt geen
controle op uitgeoefend wat ze er ver
volgens mee doen. Er zijn er die rond
uit zeggen dat ze die as gewoon ergens
willen verspreiden. Bijvoorbeeld in
een park waar iemand graag wandel
de. Of op een sportveld omdat de per
soon in kwestie met voetbal te maken
had. Wij konden dan alleen maar zeg
gen: dat mag niet. Maar dat werd ge
negeerd." De Bruijne kan zich niet
herinneren of er ooit iemand is be
straft omdat-ie de regels aanzijn laars
had gelapt. „Dan zou je bij het strooi
en gesnapt moeten worden. En dat is
een hele kleine mogelijkheid."
Het strooiveld van het Bergen op
Zoomse crematorium ligt dichtbij de
doorgaande route van rijksweg 58.
Het ruisen van wind door de bomen op
het voor het ritueel benutte bosper
ceel overheerst, maar op de achter
grond is daar het geluid van het langs-
zoevend verkeer als onmiskenbaar
teken dat het leven doorgaat. „Fami
lieleden gaan tegenwoordig na een
crematie bewuster om met de defini
tieve asbestemming", signaleert be
heerder Hommel. Daarom komt het
steeds minder voor dat het crematori
um wordt belast met de verstrooiing
en dat daar verder niemand bij is. In
het laatste geval markeert het crema-
toriumbeheer op een plattegrond
waar dat heeft plaats gehad. Zijn er
wel nabestaanden bij aanwezig dan
wordt alleen het gebied in de admini
stratie verwerkt, „want de familie
weet veel beter bij welke boom het is
gebeurd dan wij
Een medewerker van het crematori
um begeleidt de korte plechtigheid,
maar nabestaanden mogen zelf de
verstrooiing uitvoeren. Daarvoor
wordt een soort groot zoutvat ge
bruikt, een bus met allemaal gaatjes,
waardoor de as gelijkmatig verspreid
wordt. In sommige gevallen wordt de
handeling afgesloten met het uitspre
ken van een gebed of een tekst, ande
ren geven er de voorkeur om na het
leggen van een bloemstukje in stilte
bij de plek te blijven,
waarbij ieder zich
overgeeft aan de eigen
gedachten „Nadien
bieden wij nog een
kopje koffie aan zegt
Hommel, die veel posi
tieve reacties krijgt.
„Het roept best wel
wat emoties op, maar
men heeft het gevoel
dat men op die dag iets
voltooit." Ter herinne
ring kunnen nabe
staanden het identifi
catiesteentje dat het li
chaam in de oven bege
leidde meekrijgen.
Hommel vindt het
goed voor de gevoels
waarde, dat de ver
strooiingsmogelijkhe
den worden verruimd
en men een eigen plek
je kan kiezen. ..Mensen
kunnen altijd in een
bepaalde plaats heb
ben gewoond. Zo krijg
je het gevoel dat pa of
ma weer terug naar
huis komt". De nieuwe
regels maken het ook
mogelijk dat nabe
staanden een kleine
hoeveelheid as van de
overledene met zich
meedragen, bijvoor
beeld in een medaillon.
Beheerder M. Jilleba
van het Middelburgse
crematorium plaatst
daar een kanttekening
bij: „Straks overlijdt
er een beroemdheid en worden er vijf
honderd medaillons met as verkocht.
Is dat wel zo wenselijk?"
Volgens Jilleba en A van de Pas van de
afdeling Groenbeheer van de gemeen
te Middelburg zal ook na ingang van
de nieuwe regeling een strooiveld of
de mogelijkheid van bijzetting een be
paalde status blijven houden. „Men
sen vinden het misschien eng om die as
in hun tuin te hebben".
Het is op dit moment nog niet bekend
of het vragen van toestemming voor
verstrooiing buiten het eigen particu
liere terrein aan de crematoria of aan
de nabestaanden wordt overgelaten
Van de Pas verwacht dat de Vereni
ging van Nederlandse Gemeenten al
gemene richtlijnen zal opstellen,
waarbij wordt aangegeven waar er
geen bezwaar tegen verstrooiing be
staat. „Die regeling is nodig om te
voorkomen dat er bij wijze van spre
ken iemand komt die zegt: ik wil de as
op de donderdagse weekmarkt ver
strooien tussen de groentekramen."
t
i
HULST; HEIKANT, TERHOLE
Muzikaal Kerkepad met Theodora
Geraets, viool; Regina Albrink, pia-
no en Pieter Gouderjaan, hoorn, met
werken van Hindemith, Szymanow-
ski en Brahms; Henneman Strijk-
I kwartet met composities van Hen-
i neman en het Utrecht String Quar
tet met werken van Vaughan Wil
liams, Sallinen, Sculthorpe en Tsjai-
kovski. Festival van Zeeuwsch-
Vlaanderen.
doorJos Verpoorten
Wie had gedacht dat de ne
derigste locatie van het
muzikale kerkepad - deze keer
door het Festival van
Zeeuwsch-Vlaanderen in het
oosten van de regio gesitueerd,
te weten het aandoenlijk lelijke
kerkje van Terhole - beter zou
voldoen dan de luisterrijke am
biance van de Hulster Basiliek.
Toch is dit niet zo verwonder
lijk, daar in beide kerken ka
mermuziek werd uitgevoerd; en
dan blijkt toch de rijke akoes
tiek van de trots der Hulstena
ren, ook al is het gebouw in ver
band met de restauratie slechts
gedeeltelijk in gebruik, voor de
ze muziekvorm niet geschikt.
I Eerlijkheid gebiedt te zeggen
dat pianiste Regina Albrink, die
zich in Zeeuws-Vlaanderen ook
best eens solistisch mag komen
presenteren, op knappe wijze,
middels toucher en subtiel pe-
daalgebruik, de meeste valkui
len die de akoestiek met name
J voor pianisten in petto heeft
wist te omzeilen. Haar spel
maakte van de drie uitvoerden-
den misschien nog wel de mees-
I te indruk. Het was in ieder geval
bijzonder muzikaal, technisch
j onberispelijk en in hoge mate
geëngageerd.
Zij werd op deze punten overi
gens op de voet gevolgd door
violiste Theodora Geraets, al
had deze in Szymanovski's La
fontaine d'Aréthuse aanzienlijk
minder affiniteit met de impres
sionistische sfeer dan haar be
geleidster. Haar benadering was
nogal fors en nadrukkelijk ro
mantisch, iets dat de componist
(althans volgens de program
matoelichting) afwees. Een
overakoestische ruimte is voor
een aan boventonen rijk instru
ment als de viool meestal niet zo
nadelig. Anders ligt dit voor de
moderne, wijdgemensureerde
koperen blaasinstrumenten en
zeker voor de ronde (boven-
1 toonarme) toon van de hoorn.
Hoornist Pieter Gouderjaan,
voor wiens techniek en toon-
kwaliteit beslist niets dan lof,
I kwam van het drietal dan ook
het minst uit de verf. Hij liep re
gelmatig in de valkuil van een,
door de galm uitgelokte, iets te
hoge intonatie. Voorts was zijn
houding - zeker ten opzichte
van zijn gedreven kompanen -
in Brahms Trio te laconiek,
waardoor de indruk ontstond,
ook al door de van nature trage
re aanspraak van zijn instru
ment, dat hij door de anderen op
sleeptouw werd genomen.
De royale nagalm van de
Rooms-Katholieke Kerk in Hei
kant was daarentegen een kolfj e
naar de hand van Ig Henneman
en haar kwartet. Sterker nog, zij
had zich in haar composities,
die overigens veel ruimte laten
voor improvisatie, volledig la
ten leiden door de architectuur
van het gebouw. De onder ande
re op kerkmuziek uit de Middel
eeuwen geënte maar naar onze
tijd getransporteerde stukken
lieten, ook door de vaak ruimte
lijke opstelling en de juist dan
haast voelbare interactie tussen
de musici, een diepe indruk ach
ter.
Het optreden van het Utrecht
String Quartet in Terhole was,
als afsluiting van dit aan afwis
seling zo rijke kerkepad, en aan
gename verrassing. Een wel
haast perfect samenspel, ver
zorgde frasering en dynamiek
en een eensgezind hoewel tame
lijk 'dun' timbre zijn de kwali
teiten van het integer musice
rende ensemble. Stoort bij veel
strijkkwartetten de soms over
dreven ronkende toonvorming,
bij deze bescheiden musici zou
een wat uitbundiger, minder te
rughoudende speelwijze niet
misstaan. Na een groot deel van
de middag en avond te hebben
doorgebracht op 'stoelen' en een
'bank' die zo duidelijk niet op
comfortabel zitten zijn bere
kend, was het een genoegen op
te mogen staan voor een alles
zins verdiend applaus.
GOES, Prins van Oranje
'Tahiti', nonsense-theater van Wur-
re Wurre, met Tom Roos en Philippe
De Martelaere. Regie van Jos Hou-
ben.
doorWillem Nijssen
Het Nazomerfestival Zee
land uit de Kast omvat dit
jaar ook voorstellingen die in
één of ander opzicht verwant
zijn aan waar het drie jaar gele
den allemaal mee begonnen is:
poppentheater. Voorstellingen
die even woordenloos of even
beeldend kunnen zijn als dat
poppentheater rekenen de orga
nisatoren nu ook tot hun do
mein. En Tahiti (een titel die al
nergens op slaat) van Wurre
Wurre past daar voortreffelijk
in. Gegroeid vanuit het straat
theater zijn Tom Roos en Philip
pe De Martelaere in de schouw
burg beland. En ze zijn daar op
hun plaats. Want hun program
ma zit zo doortrapt in elkaar,
dat geconcentreerd toezien een
voorwaarde is.
Niet dat de voorstelling op zich
moeilijk is. Het verhaal vertelt
zichzelf: twee mannen van
zwerver-achtig uiterlijk ont
moeten elkaar op een bankje in
het park. En tussen hen beiden
komen dwaze en komische
voorvallen op gang. Waarbij
ook het kleine meetelt: een enkel
gebaartje, een verbaasde trek in
het gezicht, een miniem geluid.
En in de zaal komt dat beter tot
zijn recht dan op straat.
Wat gebleven is, is het direct
werkzame amusementsgehalte.
Na een voorzichtige opbouw
wordt vooral geappelleerd aan
de volle lach. Vanuit verrassen
de wendingen, absurde inval
len. Terwijl de één de benen eens
strekt en zijn rug soepel buigt,
drinkt de ander water uit een
plastic fles, die hij daarna op-
frommelt. En dat knetter-kra
kende geluid valt dan precies
samen met het buigen van die
rug.
Met dat soort scherp getimede
'toevalligheden' is iedereen te
vermurwen. En zo gaat Wurre
Wurre van de ene inval naar de
andere en buiten ze de mogelijk
heden van het spel zo ver moge
lijk uit. Zoeken daarin het ab
surde.
Altijd is de nonsense aansteke
lijk en origineel. Gebracht met
een onderkoeld vakmanschap.
Nauwelijks te beschrijven,
maar verfrissend om te onder
gaan. Met weinig middelen veel
zeggen maakt steeds opnieuw
indruk. En als daar dan ook nog
zo ontspannen bij gelachen kan
worden, is het helemaal een ca
deautje.
door René Schrier
MIDDELBURG - Zolang dit
college van Gedeputeerde Sta
ten zitting heeft, in principe de
komende twee jaar, hoeft
Zeeuws-Vlaanderen niet op een
gemeentelijke herindeling te re
kenen. Zo reageert gedeputeer
de drs. G.L. C.M. de Kok
(PvdA, bestuurlijke organisatie)
op de instemming van de Twee
de Kamer met een wetsvoorstel
om de spelregels voor het wijzi
gen van gemeente- en provin
ciegrenzen te veranderen. Wat
GS betreft is er niets veranderd
aan de argumenten om niet met
een fusievoorstel te komen.
Die argumenten zijn: in
Zeeuws-Vlaanderen zijn geen
knelpunten die een herindeling
nodig maken; het Rijk draagt
niet voldoende bij aan de kosten
van een herindeling en een
herindeling is veel meer een ver
antwoordelijkheid van de
staatssecretaris geworden. Nu
die verantwoordelijkheden zo
liggen, moet de staatssecretaris
ook maar het initiatief nemen
om tot een herindeling te ko
men, vindt De Kok. En dan mag
ze meteen de kosten voor haar
rekening nemen.
De rol van de provincies in de
hele procedure van henndeling
wordt kleineren de sturende rol
van de rijksoverheid groter. Dit
moet vooral de periode van be
sluitvorming verkorten. In de
BERGEN OP ZOOM - Roxy, 20 uur:
Absolute Power; Anaconda;
Cinemactueel, 20 uur: Face/Off;
Conspiracy Theory; 20.30 uur: The
Pillow Box;
GOES - Grand, 20 uur: Face/Off;
HULST - De Koning van Engeland,
20 uur: Face/Off; Bean; Nothing to
Lose; Mimic; Absolute Power; Con
spiracy Theory;
MIDDELBURG - Cinema, 20.30 uur:
Nelly et Mr. Arnaud;
VLISSINGEN - Alhambra, 19 uur:
Men in Black; Bean; Mimic; 19 en
21.30 uur: Nothing to Lose; 21.30
uur: Face/Off; Conspiracy Theory;
Absolute Power;
TENTOONSTELLINGEN
AARDENBURG - Archeologisch
Museum, 13-17.30 uur: '{in de)
Kaart kijken', Het verleden in het
West-Zeeuws-Vlaamse landschap
van heden, (t/m 30/9);
Galerichel, 13-18 uur: Beeldentuin
met werk 21 kunstenaars (t/m
sept.);
SINT ANNA TER MUIDEN - v.m. Ge
meentehuis, 11-17 uur: Karen v.d.
Kerkhove, olieverfschilderijen en
Digna Blaauw, keramische objec
ten (t/m sept.);
BROUWERSHAVEN v.m. Stad
huis, 9-13 uur Marianne E. Klap
wijk, schilderijen, tekeningen en et
sen (t/m 3/10);
GOES - Stadskantoor, 9-17 uur: Fo
to expositie 'Lens op Azië' van Wil
lem Rijn, Carolien Cappon en Rode-
ric Apes (t/m 25/9);
HEINKENSZAND - Gemeentehuis,
8.30-12.30 uur: Nelly van Nieuwen-
huijzen, 'Zeeland heeft een hori
zon', acrylschilderijen en aquarel
len (t/m 16/10);
HULST - Galerie Rattenfanger,
13.30-17 uur: Lydia Klop-Steendijk,
aquarellen, olieverf, potlood en
pastelkrijt (t/m 11/10);
KAPELLE - Gemeentehuis, 8.30-12
en 13-16 uur: Foto's werkgroepen
van de Koninklijke Ned. Matuurhis-
torische Vereniging (t/m 3/10);
MIDDELBURG - Zeeuws Museum,
11-17 uur: 'Nehalennia 350 jaar'
(t/m 1/3/98);
Roosevelt Study Center, 11-12.30
en 13.30-16.30 uur: Leendert van
der Pool, tekeningen (t/m 31/10);
NEELTJE JANS - Waterland, 10-
17.30 uur: 'Waterwereld, leven in de
delta van Bangladesh' (t/m 30/9);
OOSTKAPELLE - Zeeuws Biolo
gisch Museum, 12-17 uur: Expositie
jaren tachtig kon het nog acht
tot tien jaar duren voor een her-
indelingsknoop daadwerkelijk
werd doorgehakt. Nieuwe wet
geving in 1990 blijkt dat te heb
ben teruggebracht tot gemid
deld bijna tweeënhalf jaar.
Maar dat is nog altijd veel te
lang, gezien de onzekerheid die
bestaat in tal van gemeentehui
zen.
Advies
De Tweede Kamer had er daar
om vorige week donderdag wei
nig moeite mee dat het niet lan
ger aan de provincies is om een
soort ontwerpregeling te maken
voor een herindeling, maar dat
hun rol beperkt wordt tot een
advies. De regeringspartijen
wijzigden samen met het CDA
het wetsvoorstel zodanig dat
met kan worden volstaan met
een advies van Gedeputeerde
Staten, maar dat het moet gaan
om een advies van Provinciale
Staten.
Het wetsvoorstel voorziet ook in
een aanscherping van het finan
ciële toezicht op gemeenten die
opheffing in het vooruitzicht
hebben. In praktijk blijken ge
meenten dan over te gaan tot
'potverteren'. Ze doen uitgaven
die ze normaliter niet zouden
doen, zoals geld uitgeven aan
zwembaden, sporthallen,
straatverlichting, het gemeen
tehuis en salarisverhoging voor
ambtenaren.
van botten van fossiele zoogdieren;
De Flora voltooid (t/m 28/9);
SLUIS - De Raadskelder, 14-17 uur:
YvesVelter, schilderijen (t/m 12/10);
ST. LAURENS - Boerderijgalerie 'De
Osseberg', 14-17 uur: Leny Sander-
see.a. (t/m 27/9);
TERNEUZEN - Bibliotheek, 12-20.30
uur: Tentoonstelling over het Cari-
bisch gebied (t/m 15/9);
VEERE - Stadhuis, 12-17 uur: Vond
sten in Veere (t/m sept.);
De Schotse Huizen, 12-17 uur: Werk
llona Schmit (t/m 30/9);
Grote Kerk, 10-17 uur: 'Landschap
pen' van Martin Kers, foto's (t/m
17/9);
VLISSINGEN Stedelijk Museum,
10-17 uur: 'Van Zeeuwse Admirali
teittot marine in Zeeland' (t/m 28/9);
Atrium Hoge School Zeeland, 9-21
uur: Wido Blokland en Henrie Bor
sten, sculptuur en David Claerbout,
video (t/m 27/9);
HULPCENTRA
Alarmnummer voor
geheel Zeeland:
tel. 112.
Centraal Meldpunt Milieuklachten
Zeeland, tel. 0118 412323.
SOS Telefonische Hulpdienst Zee
land, tel. 0118 615551 (dag en nacht
bereikbaar).
Chr. Hulpdienst Zeeland voor men
sen in nood, tel. 0118 625414.
Stichting Blijf van m'n lijf Zeeland,
tel. 0118 469869 (dag en nacht be
reikbaar).
Kindertelefoon Zeeland, tel. 0800
0432 (gratis), dag. van 14.00-20.00
uur.
Bureau Vertrouwensarts Kinder
mishandeling, tel. 0118 628800.
Aids Infolijn, tel. 0118 638384.
De politie houdt vandaag snel
heidscontroles op de Vrouwenpol-
derseweg bij Vrouwenpolder, op
Rijksweg N61 in Zeeuws-Vlaande
ren en op de provinciale weg N252
bij Terneuzen.
Barbara van der Wiel had in de Axelse Watertoren een stilleven
van druppende waterzakjes, potten, pannen en sponzen
gecreëerd. foto Charles Strijd
door Manon Kotvis
AXEL - Het geluid van stro
mend water, druppende wa
terzakjes met daaronder pot
ten en pannen, maar ook
moderne schilderijen, beelden
en gedichten. Al deze kunst
werken hingen, stonden of wa
ren geschreven in de waterto
ren in Axel die afgelopen
weekeinde voor de derde maal
als één van de locaties voor de
vierde Kunstenaarsroute was
ingericht.
De watertoren kon zeker de
bijzonderste van de in totaal
zeven expositielocaties wor
den genoemd, omdat het jonge
monument zelf al een beziens
waardigheid is. De kunste
naars waren het hier roerend
mee eens. Dichter André van
de Veeke: „We vinden de ruim
te heel mooi, omdat het een in
dustriële, strenge en impone
rende ruimte is." Ook de be
zoekers waren enthousiast.
Ruim driehonderd mensen
kwamen zaterdag en zondag
een kijkje in de toren nemen.
Van de Veeke en de vijf andere
kunstenaars hadden zich min
of meer gericht op het thema
'water'. Zo had Lysandre Be
gijn, studente aan de Kunst
academie te Gent, een geluids
installatie geïnstalleerd waar
uit het geluid van stromend en
druppelend water te horen
was, toonde kunstschilder Ben
Huisman schilderijen waarop
bewegend water centraal staat
en had Dennis Bastiaansen
houtsnedes van drie-dimen
sionale afbeeldingen van wa
tertorens opgehangen. Bert
Begijn exposeerde met zeven
doeken van gelijk formaat, die
allemaal met water te maken
hebben en enkele van Fred
Huismans metalen werken,
drie knotwilgen, stonden bij
de ingang van de toren. De
druppende waterzakjes, met
daaronder potten, pannen en
sponzen waren een productie
van Barbara van der Wiel. Met
dit werk wil zij haar fascinatie
uiten voor alledaagse dingen,
zoals toevallige gebeurtenis
sen en gewone processen uit de
keuken.
Kunstbos
Deelnemers aan de Kunste
naarsroute in Axel konden dit
weekeinde behalve in de wa
tertoren, ook in cultureel cen
trum De Halle, het stadhuis,
het streekmuseum Het land
van Axel, Hotel Café Restau
rant De Graanbeurs en auto
center Snoodijk terecht. In
Koewacht exposeerden vier
kunstenaars. Ook Kunstuit
leen Terneuzen was daai-bij
aanwezig. Maar de Kunste
naarsroute was dit jaar méér
dan alleen exposities op ver
schillende locaties. Bij de rou
te werden onder andere het
'kunstbos' Smitschorre en
beelden, monumenten en ker
ken in Zuiddorpe en Axel be
trokken. Aan de Kunstenaars
route deden circa 25 kunste
naars mee.
Organisator H. A Hendriks-
Tak spreekt van een zeer ge
slaagd evenement. De combi
natie van Kunstenaarsroute
met het mooie weer en de Open
Monumentendag bracht veel
mensen op de been. Honderd
vijftig personen legden de ge-
hele.route af. Zij kwamen zon
dagavond tijdens een feest
avond in De Halle in aanmer
king voor één van de door de
kunstenaars afgestane kunst
werken.
(Advertentie)
itunsi'DfX
VSB BeursprofijtSparen: wèl het rendement, niet het risico.
Het mooie van VSB BeursprofijtSparen is, dat u de voordelen combineert
van sparen en beleggen. Niet alleen krijgt u uw inleg altijd gegarandeerd
terug, maar u profiteert ook van de positieve ontwikkelingen van de beurs.
Geïnteresseerd in deze spaarbeleggingsvorm, waarbij u geen enkel risico
loopt? Wacht dan niet te lang. Slechts een beperkt aantal deelnemers kan zich
inschrijven. Kom dus snel langs. Of bel gratis met de adviseurs van VSB Bank:
0800:8182, 24 uur per dag, 7 dagen in de week.
VSB'BANK
VSB. Daar kom je verder mee.
Imemer wwwvïb.r.1 «n f/ortil
