Greene ontstijgt de anonimiteit
Human went snel
bij Cercle Brugge
Marion Jones in een
flits naar wereldtop
IJskonijn De Goey
blijft altijd zichzelf
Vroemen en Laros overleven schifting
Attent optreden levert Maase finaleplaats op
Wereldrecord volgende doel van nieuw Amerikaans sprintfenomeen
door Pim van Esschoten
ATHENE - Kamiel Maase had
zijn doel simpel geformuleerd.
De finale halen en niets min
der. De missie slaagde na een
attent gelopen tien kilometer.
„En redelijk gemakkelijk. Nou
ja, het deed wel pijn op het
laatst," zei hij na zijn zesde
plaats in z'n tweede tijd ooit
(27.57,78). En wat betreft die
veelbesproken, harde baan van
Athene: „Na vijf kilometer
dacht ik nog, het valt wel mee.
Maar twee kilometer voor tijd
voelde ik het wel. Door de wrij
ving kreeg ik hete voeten.
Haile Gebrselassie won de se
rie met de Leidse atleet. Vragen
wenste hij na afloop niet te be
antwoorden, maar last leek hij
niet te hebben gehad van de
door hem gevreesde baan. De
houder van het wereldrecord
hep het grootste deel van de ra
ce achter de rug van Maase, die
de eerste kilometers op kop
hep. „Ja, dat werd me een beet
je opgedrongen. Ik vond het
niet erg, want lopen in de bin
nenbaan vind ik wel prettig.
Ook toen daarna de versnellin
gen van achter uit het veld
kwamen, kon Maase steeds
simpel volgen.
„Ik heb het bord ook steeds
goed in de gaten kunnen hou
den, zag dat bij rondetijden
van 66 en 67 seconden de man
nen er vanachter moesten af
vallen." Maas moest achtste
worden voor een plaats in de fi
nale (woensdag) en finishte
dichter bij winnaar Gebrselas
sie dan Julio Rey, de nummer
zeven. „Het kan nog harder in
de finale, maar aan de andere
kant is een seconde per ronde
ook wel veel." GPD
door Frans Dreissen
ATHENE - De pitbull rukte zich
los van de ketting en gaf alle
schreeuwlelijkerds eens flink
van katoen. De 23-jarige Ame
rikaan Maurice Greene hapte in
de finale 100 meter gretig toe en
schonk de sprint een nieuw ge
zicht. 'Mr Confidence' ver
trouwde volledig op zijn kwali
teiten en ontsteeg met een tijd
van 9.86 seconden definitief de
anonimiteit. „Mijn volgende
doel is het wereldrecord," aldus
Greene, exponent van een nieu
we Amerikaanse sprintgenera
tie.
Donovan Bailey (9.91), Tim
Montgomery (9.94), Frank Fre
dericks (9.95) en Ato Boldon
(10.02) bogen diep voor de nieu
we beul uit Kansas City. De geur
van de nederlaag was bijtend en
doordringend. Verhezen stinkt.
Vooral op de 100 meter. Olym
pisch- en wereldkampioen Do
novan Bailey keek zuur. Hij
verbeet de pijn van een lichte
hamstringkwetsuur en een eer
dere virusinfectie. „Ik ben de af
gelopen weken bijna zeven kilo
aan gewicht verloren. Dat
wreekt zich. Gelukkig heb ik
mijn wereldrecord nog. Ik ben
strijdend ten onder gegaan.
Meer kon ik niet doen.
„IJs verdomme." Ato Boldon,
het krachtpakket met de groot
ste mond, koelde zijn overver
hitte hezen. De pijn zat diep.
Maar Boldon was wel de eerste
om zijn clubmakker Greene te
feteren. Samen met de belofte
volle Amerikaan Montgomery
knielden ze op de baan om in ge
bed te verzinken. „Ik heb me af
gelopen jaar min of meer over
Maurice Greene ontfermd. Ik
was gewaarschuwd. De mensen
zeiden al: pas op met al je advie
zen, want Greene wordt nu echt
een bedreiging. Maar ik gun
hem het succes van harte
Progressie
Maurice Greene is een sprint-
rookie. Vorig jaar trad hij toe tot
de stal van kampioenenkweker
John Smith en sindsdien hjkt hij
van succes verzekerd. Zijn pro
gressie dit seizoen is opmerke
lijk. De vrijgezel doorbrak de
10- en 20-secondenbarrière
(100 en 200 meter) en was met
viermaal 9.90 seconden tevens
de meest constante topsprinter.
„De switch naar trainer John
Smith is de sleutel voor het suc
ces. Ik had nieuwe inspiratie no
dig, nieuwe ideeen," aldus
Greene, die tijdens het vorige
WK nog sneuvelde in de tweede
schifting.
De toekomst hjkt nu definitief
aan de jeugd. Greene, die tussen
de races door klaagde over
kramp in het linkerbeen, brak
alvast een lans voor de nieuwe,
aanstormende sprintlichting.
„We komen eraan. Montgome
ry, Boldon en ik. We zijn de on
derdanigheid van de afgelopen
jaren zat. Ik heb bovendien be
loofd om de Amerikaanse sprint
nieuw leven in te blazen. En ik
heb woord gehouden. "De sprint
y
Middelburger scoort tegen Hoek
door Gerard Borgman
HOEK - Het stond fraai en veel
belovend op papier. Arjan Hu-
man. Nummer negen. In de ba
sisopstellingvan Cercle Brugge.
Rudy Verkempinck, de trainer
van de Belgische tweedeklasser,
gunde weliswaar met name de
jeugd speeltijd in en tegen Hoek.
Maar toch. Het compliment
mocht er wezen. „Arjan is één
van de aangename verrassingen
uit de voorbereiding", zei de
trainer na de zege (0-4) op de za
terdag-hoofdklasser.
De 18-jarige aanvaller uit Mid
delburg heeft het goed naar zijn
zin in Brugge. Gedreven door
een mislukte missie in de jeugd
opleiding van Feyenoord, is
Arjan Human bezig zijn her
nieuwde kans in het profmilieu
te pakken. Een kleine vijf weken
voorbereiding heeft hij achter
de rug, de overstap van Dau-
wendaele naar Cercle Brugge is
hem meegevallen.
Human: „Aanvankelijk was het
met name conditioneel heel
zwaar, maar het gaat nu steeds
beter. We hebben een hele gezel-
Van Gaal
presenteert
boek over
Ajax-jaren
DEN HAAG - Louis van
Gaal, coach van Barcelo
na, heeft een boek ge
schreven. Het heet „Mijn
jaren bij Ajax" en wordt
donderdag gepresenteerd.
De verhandeling gaat
over de zes bewogen jaren
die Van Gaal als toptrai-
ner bij Ajax doormaakte.
Hij won in die fase onder
meer landstitels en«Euro-
pesebekers. Van Gaal ver
trok aan het einde van het
vorige seizoen bij de club.
Momenteel verblijft Van
Gaal met Barcelona op
trainingskamp in Neder
land, onder meer om wed
strijden te spelen tegen
AZ (gisteren, 1-2) en FC
Twente. Donderdag, bij
het vertrek naar Spanje,
houdt de coach het boek
ten doop op Schiphol.
ANP F
werd tot gisteren getiranniseerd
door dertigers (Christie) en bij-
na-dertigers (Bailey). „Het
woord is nu aan de jongeren.
De 100 meter in de atletiek is
haast tot kunst verheven. „Het
is pure dans-choreografie. Elke
beweging moet tot in het klein
ste detail kloppen," aldus Ato
Boldon. Zijn juweeltje in het ooi-
van Ato Boldon symboliseert
vastberadenheid. Mike Marsh
wil met zijn spierwitte schoenen
aan zijn donkere agressie ver
spreiden en verwarring zaaien.
Maurice Greene huppelt op en
neer van pure spanning. De se-
ries zijn een formaliteit. Op Bol
don na (9.87) gaat iedereen al
vroeg in de remmen.
Vervolgens wacht een lange
nacht tot de halve eindstrijd en
de uiteindelijke finale. De tien
tellen van de waarheid. Vooraf
gegaan door tal van rituelen. De
verkleedpartij, het opbouwen
van de spanning, de psychologie
sche oorlogsvoering. Frank Fre
dericks belichaamt stilte, vrede.
Geen gehuppel of dijenkletsen.
Hij is een ikoon. Hij program
meert zich als het ware. Hij
knielt, zet zijn vingers achter de
lijn en wacht geduldig de start
procedure af.
Renpaard
Bailey daarentegen is een ren
paard. Hij briest, heeft iets van
een vulkaan die op uitbarsten
staat. De Canadees is doodsbe
nauwd voor de onvolkomenhe
den, die hem In de series zo
kwetsbaar hebben gemaakt.
Maurice Greene prevelt wat
voor zich uit, doet een schietge
bedje en staart door de tunnel
van zijn gedachten naar de
meet. Dan het startschot, de ex
plosie. Spieren spannen en drei-
,gen te scheuren bij zoveel bruut
en bombastisch geweld. 9.86 se
conden. Een flits en een zucht en
het is voorbij. Het verwachte
vuurwerk, een wereldrecord,
blijft echter uit. „Ik heb sinds 22
september, de dag dat ik bij John
Smith kwam, elk etmaal kei
hard gewerkt. Ik zie de wereld
titel als een bekroning. Maar dit
is slechts het begin. Dat wereld
record komt er heus wel. Ik denk
al heel gauw." GPD
lige groep en ik merk dat ik me
optrek aan het hoge niveau. Ik
ben hier op profniveau bezig. Al
bijna vijf weken lang, continu
voetbal. Dat wilde ik graag,
daarom ben ik ook niet naar
Hoek gegaan."
Balvaster
In een dikke maand heeft de
vooruitgang grote vormen aan
genomen. „Op de training gaat
het steeds beter. Ik krijg vaker
ballen aangespeeld en laat zelf
ook meer zien. Ik ben balvaster
geworden en rustiger aan de bal.
Het gaat allemaal sneller dan ik
zelf had verwacht. Anderen,
met name mijn vader, hadden
het wel verwacht. Maar ik had
er minder vertrouwen in, dacht
dat de overgang groter zou
zijn."
Human overtrof ook de ver
wachten van Rudy Verkem
pinck, de 31-jarige aimabele
oefenmeester van het gedegra
deerde Cercle. „Arjan heeft me
verbaasd. Hij is een van de aan
gename verrassingen uit de
voorbereiding. Hij maakt enor
me vorderingen, bijvoorbeeld
qua passeerbewegingen. Arjan
is fysiek enorm sterk, heeft het
lichaam van iemand van 25. Hij
is een echte winnaar. Het enige
wat nog ontbreekt is de final-
touch, de koelbloedigheid in de
afronding."
Dat bleek zaterdag tegen Hoek.
Human speelde sterk in de com
binatie, was nauwelijks van de
bal te krijgen, toonde een goed
spelinzicht, stond telkens op de
juiste plaats, trof één keer doel,
maar liet ook drie riante kansen
onbenut. „Ik denk dat het toch
met het hogere niveau heeft te
maken", zocht de spits naar oor
zaken. „In de tweede klasse bij
Dauwendaele kon ik een bal
drie keer aannemen, even rustig
kijken en dan schieten. Hier
moet alles in één keer. Maar op
de trainingen merk ik dat ik ook
op dit gebied vooruit ga."
Kerstmis
„Door die gemiste kansen kijk
ik heen", zei Verkempinck. „Het
scoren komt wel. Arjan moet ge
woon doorgaan met hard wer
ken. Hij heeft een contract voor
de tweede selectie en zal bi] het
begin van de competitie ook een
stapje terug moeten doen. Maar
we gaan hem dit seizoen zeker
gebruiken. Een plek op de bank
zit er zeker in. En wellicht staat
hij met kerstmis wel in de basis.
Dat ligt aanzijn eigen evolutie."
zie ook pagina 18
Maurice Green laat iedereen zijn tong zien bij de 100 meter sprint. Donovan Bailey, Franky Fredricks (achter Bailey), Tim Montgomery en
Ato Boldon (van rechts naar links) hebben het nakijken. foto Ch risto ph R uckstu h I
door Pim van Esschoten
ATHENE - De debutante bleek
bestand tegen de druk van de fa-
vorietenrol. Wat goed is komt
snel. Razendsnel soms. Na een
voorbereiding van nog geen vier
maanden schoot Marion Jones
op een opmerkelijke koele en
winderige avond naar het we
reldgoud op de honderd meter.
Een flits van slechts 10,83 sec.
Toch was er even twijfel over
haar zege. Vooral omdat de
Ukraïnse verrassing Pintusevi-
ch na haar sterke slotmeters
zich de winnaar waande. Een
halve baan verder kwam de ont
nuchtering, De twijfelende Jo
nes stak pas na de officiële me
dedeling van de stadionspeaker
de armen in de lucht. Aan de
overkant van de baan zakte Pin-
tusevich ineen. Voor heel even
dan, de teleurstelling was snel
verwerkt. Dolgelukkig met haar
tijd (10,85) en het zilver, richt ze
zich nu op de 200 meter.
Pintusevich bleek de bedreiging
voor Jones, waar Merlene Ottey
mocht worden verwacht. Maai
de 37-jarige Jamaicaanse be
zweek onder de druk. Ze ver
speelde veel van haar energie
door na de eerste, valse start
zo'n zestig meter vol door te
sprinten. Pas toen merkte ze
haar misser. In de race werd ze
zevende.
Ottey kansloos en Gail Devers,
Irina Privalova en Gwen Tor-
rence afwezig. De sprint bij de
vrouwen toont in het post-
olympisch jaar met Pintusevi
ch, de nummer drie Fynes (Ba-
hama's) en vooral Jones andere
gezichten. En Jones zei gisteren
al „de komende jaren op dit ni
veau te blijven".
Trevor Graham, haar coach,
voorspelt een grootse toekomst
voor Marion Jones (22). „Ze zal
een ster in de atletiek worden.
Vergelijk haar maar met Carl
Lewis." Dat is nu net wat de 22-
jarige Jones liever niet heeft. Ze
wil Marion Jones zijn en blij ven.
Maar de 'flyer' die ze is, met die
zo natuurlijk ogende pas, lijkt
ze het vrouwenlijke evenbeeld
van King Carl. En net als bij de
negenvoudig olympisch kampi-
Marion Jones.
oen combineert ze sprint en ver
springen.
Maar jumpshot en reverse-dri fa
ble zijn bij Jones beter ontwik
keld. Vier jaar lang gaf zij de
voorkeur aan basketbal op de
universiteit van North Caroli
na, waar ook Serge Zwicker tot
maart dit. jaar furore maakte.
Als spelverdeelster van de Tar
Heels pakte ze in seizoen '93/'94
zelfs de titel bij de universiteits-
ploegen. En dat telt in de Ameri
kaanse sportcultuur. Jones is
een nieuwe ster, een sportvrouw
met een verleden en een veelbe
lovende toekomst. GPD
Johnson woedend
over verandering
dopingreglement
ATHENE - Michael Johnson
heeft bij de wereldkampioen
schappen atletiek in Athene
hard kritiek geuit op de nieuwe
regelgeving over doping door de
overkoepelende federatie, de
IAAF.
De titelverdediger op de 400
meter noemde de lichtere straf
fen een stap terug. Donderdag
besloot de IAAF gebruikers van
anabolen na een eerste vergrijp
niet langer voor vier, maar voor
twee jaar te schorsen. „Ik ben
tegenstander van deze maatre
gel", zei de tweevoudig olym
pisch- en wereldkampioen.
„Vroeger wist iedereen die werd
betrapt zeker dat hij één keer de
Olympische Spelen zou missen.
Dat was een terechte straf. Dit
lijkt nergens op RTR
door Paul van den Bosch
LONDEN - Dat Ed de Goey
strafschoppen kan stoppen, had
hij een week eerder bewezen.
Drie stuks liefst tegen Newcast
le United, tijdens het Umbro-
toernooi in Liverpool.
Een commercieel niemendalle
tje, vergeleken bij de Charity
Shield, waarin De Goey gister
middag zijn visitekaartje had
kunnen neerleggen op het heili
ge gras van Wembley. Eén-één
na negentig razendsnelle, maar
nauwelijks onderhoudende mi
nuten tegen kampioen Man
chester United; daarop volgde
meteen de strafschoppenserie.
Niet alles dat Ruud Gullit aan
raakt bij Chelsea verandert in
goud. Voor De Goey was dit keer
geen heldenrol weggelegd. En
omdat zijn teamgenoten Sin
clair (gestopt door Schmeichel)
en Di Matteo (over) misten,
bleef Gullit verstoken van een
tweede prijs.
Aan Ed de Goey lag het niet.
„Hij heeft weinig te doen ge
had," vond Gullit, die ondanks
zijn fysieke ongemakken in
voetbaltenue op de bank had
plaatsgenomen. „Net als Sch
meichel trouwens. Dat tekende
de wedstrijd. Het was een fou-
tenfestival, eigenlijk was het
helemaal niks."
Maar wel in een ongekende am
biance. „Dan kun je toch zien
dat de Super Cup in Nederland
niet veel voorstelt," vergeleek
De Goey. „Die leeft ntet zoals
hier. Het was ongelooflijk zoals
dat stadion tekeer ging. De ene
helft rood, de andere helft
blauw. Dat zijn dingen waar je
als voetballer toch wel van
droomt, ja."
Hij wilde er maar mee zeggen
dat het deze zomer de verstan
digste keuze uit zijn carrière is
geweest om de vertrouwde Kuip
te verruilen voor het avontuur
op Stamford Bridge. Om na
zeven jaren zijn horizon te ver
breden in het voetbalmaffe En
geland. Als enige was hij een
meubelstuk geworden bij Feye
noord, 'zijn' club waar hij echter
niet alles meer met de mantel
der liefde wilde bedekken.
Hij geniet in Londen, zegt hij.
Van de aandacht, van de ambi
ance, de fans. Maar hij geniet
van binnen. Aan zijn lijf nog al
tijd geen polonaise. Een groet
naar de supporters, een gebalde
vuist bij een Chelsea-doelpunt.
Hij toonde de ingetogenheid die
zo vertrouwd is na al die jaren in
de Kuip. Het is die kalmte, die o
zo herkenbare kalmte. Dat is
wat De Goey typeert. Alsof dit
niet het kolkende Wembley was,
alsof hij niet zijn vuurdoop on
derging als doelman van Chel
sea, misschien wel het allerbe
langrijkste in het leven van al
die duizenden fanaten in het
blauw op de tribunes.
„De afgelopen dagen en weken
heb ik hier heerlijk getraind,
mijn wedstrijdjes gespeeld," zei
De Goey. „Ik zat gewoon goed in
mijn vel, voelde me heel goed.
En dat is dan mijn grote kracht,
dat ik dan ontspannen kan kee
pen. Ook al is het dan hier op
Wembley, in dit stadion."
De Goey keepte koel en solide,
was alleen kansloos bi] de knik
kende kopbal van Ronny John-
sen, waarmee Manchester Uni
ted in de tweede helft de 1-0 van
Mark Hughes wegpoetste. Het
waren eigenlijk twee identieke
doelpunten: vrije kopballen in
overvolle strafschopgebieden.
„Ook dat was tekenend," vond
Gullit.Zeker als je door een lo
terij verliest."
Bij het betreden had De Goey
binnen een mum van tijd zijn
vrouw op de bomvolle tribunes
ontdekt. Binnenkort steekt ook
zij het Kanaal over, een niet te
onderschatten factor in het le
ven van De Goey. Meteen na de
laatste strafschop volgde het
onderonsje met Gullit en inval
ler Jordi Cruijff. De Hollandse
enclave gisteren op Wembley,
waar ondanks de peperdure
vreemdelingenlegioenen een
oer-Engelse wedstrijd werd op
gevoerd. In dit geval in de on
aantrekkelijke zin van het
woord. GPD
Groningen
en Cambuur
spelen duel in
de gevangenis
VEENHUIZEN - Cam
buur en FC Groningen
hebben zaterdag toch hun
onderlinge oefenwed
strijd gespeeld. Dat
gebeurde achter de ge
vangenismuren van in
richting Bankenbosch in
Veenhuizen.
Het duel was in het diep
ste geheim voorbereid. De
wedstrijd eindigde in 2-2.
Het duel zou aanvankelijk
in Roden plaatshebben.
Burgemeester Verkerk
verbood de wedstrijd ech
ter. Hij was bang voor rel
len. ANP
door Pim van Esschoten
Marcel Laros in actie tijdens de 3000 meter steeple. Met Simon Vroemen plaatste hij
zich voor de halve finale. foto Soenar Chamid/WFA
ATHENE - Simon Vroemen voelde de
faalangst. „In de series eruit, dat is een af
gang. Het geeft negatieve druk." Marcel
Laros herinnerde het zich maar al te goed
van Goteborg, het WK van twee jaar te
rug. „Ach, die series kom ik wel door,"
dacht hij destijds. Het pakte anders uit en
ook Laros voelde zo de schrik voor een
roemloos einde op een vroege zondagmor
gen. Daarom was er bovenal opluchting,
dat beide steeple-lopers de eerste schif
ting overleefden.
Vroemen deed het met overtuiging, Laros
met een gelukje. Sprintend om de zesde en
laatste kwalificatieplek met Antones
Vouzis, zag de Bredase atleet de Griek
over de laatste hindernis vallen. Latei-
bleek ook de achtste plaats in zij n serie ge
zien de tijd nog voldoende was geweest
voor de halve finale van vanavond. Maar
dat was achteraf. Door de valpartij van de
Griek oogde de grimas bij Laros plotse
ling als een glimlach. Vaak heeft hij de
pech, nu zat het hem eens lekker mee.
Maar het kostte Laros moeite tevreden te
zijn. Hij hoopte dat de stijgende lijn van de
afgelopen weken zich zou vertalen in een
overtuigende race. „Maar het was niet'su-
per wat ik deed."
Om half vijf was de wekker afgelopen in
hun hotelkamer, vier uur voor de race.
Vroemen zag bij zijn aankomst op het in-
loopveld tot z'n verbazing hoe Moses Kip-
tanui zich niet echt prepareerde op zijn
steeple-serie, maar het Keniaans trio op
de vijf kilometer nog liep te trainen. Op
vallend was ook hoe rustig de drievoudig
wereldkampioen zich in de serie hield.
Hangend achter in het veld, in de laatste
ronde haast achteloos versnellend.
De Utrechter zelf was blij dat hij de laat
ste ronde niet meer hoefde aan te zetten.
Op het grote tv-scherm in het stadion kon
hij zien dat z'n'vierde plaats onbedreigd
bleef. De pijn zat op dat moment al flink in
de benen. „En als je langzamer gaat lopen,
ga je bij elke balk tijd verliezen."
Vroemen kwam uit op 8.28,96, Hij zou be
gin dit seizoen verheugd over zo 'n Lij d zij n
geweest. Maar sinds hij vorige maand tij
dens de Papendal Games onder de 8.22
dook en een week later in Hechte! zelfs op
8.19,16 uitkwam, is de tijd van Athene
'gewoongeworden. Wat in de halve finale
mogelijk is, kunnen Vroemen en Laros
echt niet zeggen. „Maar de druk is anders.
Geen faalangst, maar de spanning om te
presteren," aldus Vroemen. GPD
