1
Nieuwe NAVO niet voor iedereen
PZC
EPZ plukt wrange vruchten
van activiteiten distributeurs
Stem van de angst
bleef uit in Mexico
De boer en de prinf
feiten en meningen
Roemenië, Slovenië en Baltische staten blijven nog in de wachtkamer
dinsdag 8 juli 1997
van onze correspondente
in Brussel
Aly Knol
Op het bureau van secretaris
generaal Javier Solana van
de NAVO staan twee telefoons.
Een witte die een directe, gehei
me, verbinding met Washington
verzorgt, en een zwarte voor te
lefoontjes naar de overige vijf
tien lidstaten. Het kantoor-ar
rangement is een getrouwe
weergave van de machtsver
houdingen in de Alliantie.
Nu de Verenigde Staten keihard
hebben laten weten dat ze er
niets voor voelen om in de eerste
uitbreidingsronde van de NAVO
meer landen op te nemen dan
Hongarije, Polen en Tsjechië,
lijkt het pleit beslecht. De overi
ge staats- en regeringsleiders
mogen vandaag en morgen op
de speciale NAVO-top in de
Spaanse hoofdstad Madrid nog
zo hard pleiten voor vijf in
plaats van drie nieuwelingen,
veel kans maken ze niet.
Zoethoudertje
Secretaris-generaal Solana
houdt het er formeel op dat er
'niets is voorgekookt' en dat in
Madrid nog een 'diepgaand de
bat' zal worden gevoerd over de
voors en tegens van drie of vijf.
Maar Solana's woorden worden
alom beschouwd als een diplo
matiek zoethoudertje.
De Verenigde Staten hebben
vooral intern moeilijkheden
met een uitbreiding met meer
dan drie nieuwe landen. In de
Senaat wordt steeds luider ge
mord over de kosten die een
'grote' uitbreiding met zich
meebrengt. Bovendien begin
nen meer en meer Amerikanen
zich af te vragen of uitbreiding,
enkele jaren geleden zelf door
de Verenigde Staten op de rails
gezet, wel echt meer veiligheid
en stabiliteit in Midden- en
Oost-Europa zal brengen of
juist nieuwe conflictstof zal
aandragen.
Beginpunt
Secretaris-generaal Solana ge
looft in de onderneming. „Wij
gaan geen nieuwe scheidslijnen
creëren", zei hij afgelopen zon
dag in Madrid, ..maar juist
slechten." De NAVO-top zal
volgens hem 'geen winnaars of
verliezers' opleveren. De bij
eenkomst is 'geen eindpunt,
maar juist een beginpunt, de ba
sis voor een nieuwe Alliantie en
voor een nieuw Europa'. Maar
dat nieuwe Europa is niet vanaf
het begin voor iedereen toegan
kelijk.
Roemenië, dat in de aanloop
naar de top vooral door Frank
rijk werd 'gesponsord', en Slo
venië, dat Italië achter zich wist,
vallen vrijwel zeker uit de eerste
boot. Premier Wim Kok zei af
gelopen vrijdag al dat de Ver
enigde Staten 'zich vast hebben
ingegraven' op hun positie van
maximaal drie nieuwe leden.
Het beste dat er voor deze twee
afvallers kan uitrollen, is een
aparte verklaring. Daarin zal de
NAVO dan plechtig moeten be
loven dat de deur die nu open
gaat, straks niet plotseling weer
in het slot valt. Onzeker is of er
in Madrid al tijdstippen zullen
worden genoemd, waarop een
tweede of derde uitbreidings
ronde van start gaat.
Overigens verlangen niet alleen
Roemenië en Slovenië zo'n ver
klaring. Met name de drie Balti
sche staten Estland, Letland en
Litouwen hameren er ook op.
Vergeten
De Balten zijn als de dood dat ze
in de toekomst opnieuw worden
vergeten. Hun trauma over de
inval van de Sovjet-Unie in
1940, na maar enkele jaren on
afhankelijkheid, is nog steeds
groot. Maar tegelijkertijd is hun
geografische ligging, aan de
noordrand van Rusland, een
bron van zorg in het Westen.
Als er één gebied is, waar het
met goed nabuurschap nog niet
echt wil vlotten, dan is het wel
aan de Oostzee. De Baltische
landen kennen alle drie kleine,
middelgrote tot grote Russische
minderheden, waarmee de rela
ties moeizaam zijn. Als Rusland
het wil, kan het zich van de ene
dag op de andere 'geprovoceerd'
voelen en navenante stappen
ondernemen.
Als Polen straks tot de NAVO
wordt toegelaten, is er hoe dan
ook al een probleem in het ge
bied: de Russische exclave Kali
ningrad die tussen Polen en Li
touwen ligt en nog steeds een
grote militaire basis is. Met de
intreding van Polen krijgt Rus
land daar voor het eerst zelf
over een lengte van 200 kilome
ter een grens met NAVO-territo-
rium. Of de onlangs met Rus
land getekende 'charter' over
een speciale band tussen Mos
kou en de NAVO daarvoor vol
doende soelaas biedt, moet nog
worden bewezen.
Sovjet-tanks
Vast staat wel dat de top in Ma
drid, voorgekookt of niet, een
historisch moment wordt. Sinds
de oprichting was de Alliantie
een buffer tegen het communis
tische Oostblok. Nu zal de
NAVO voor het eerst tenminste
drie landen opnemen, die tot
voor enkele jaren nog tot het
Warschaupact behoorden.
Daarbij gaat het om landen, die
tegen hun wil aan het einde van
de Tweede Wereldoorlog onder
Sovjet-invloed kwamen te
staan en economische handvat
ten als het Marshall-plan moes
ten missen.
Polen is door de eeuwen heen
telkens opnieuw door het Wes
ten in de steek gelaten als de
grote bum- Rusland weer eens
expansieneigingen kreeg. Hon
garije zag in 1956 Sovjet-tanks
door zijn straten denderen,
Tsjechië in 1968. De eerste drie
nieuwkomers zijn vanuit die
optiek symbolisch goed op hun
plaats.
Hen nu in de NAVO opnemen is
bovendien vermoedelijk goed
koper dan een direct lidmaat
schap van de Europese Unie.
Daar is het nog te vroeg voor;
hun economieën en die van de
huidige EU-lidstaten kunnen
dat nog niet aan. De eerste EU-
uitbreiding wordt dan ook pas
voor 'ergens' in de volgende
eeuw voorzien, vermoedelijk
rond het jaar 2005.
Toetreding tot de NAVO kan al
veel eerder. De bedoeling is de
ratificatie van de uitbreiding,
die in de zestien NAVO-landen
nodig is, in 1999 af te sluiten als
de Alliantie vijftig jaar bestaat.
Dat wordt mogelijk ook het mo
ment, waarop andere kandida
ten worden uitgenodigd voor
hun toelatingsexamen. GPD
van onze correspondente
in Mexico-Stad
Katrien Gottlieb
In Mexico is het tij gekeerd.
Voor het eerst sinds 1911
verloor de Institutionele Re
volutionaire Partij (PRI)
haar alleenheerschappij in
wat heuse democratische
verkiezingen leken. Twee
voudig presidentskandidaat
Cuauhtémoc Cardenas van
de linkse Partij voor de De
mocratische Revolutie (PRD)
werd met 48 procent van de
stemmen gekozen tot burge
meester van Mexico-Stad.
Alfredo del Mazo, kandidaat
van de PRI, kreeg niet meer
dan een kwart van de stem
men. Belangrijker nog dan de
afstand die de PRI moet doen
van het stadsbestuur, is dat
zij ook de meerderheid ver
loor in het Huis van Afge
vaardigden en twee gouver
neursposten kwijtraakten
aan de oppositiepartijen
PAN en PRD.
Niet eens zozeer de overwin
ning van de PRD. maar meer
het historische verlies van de
PRI werd gisteren overal in
Mexico-Stad gevierd. Veel
ménsen spreken over het
'verdiende loon' wat de PRI
'nu eindelijk' een ten deel
valt. Men houdt de partij ver
antwoordelijk voor de ern
stige economische crisis in
1994 en de reeks van corrup
tieschandalen onder het
bewind van voormalig presi
dent Carlos Salinas de Gor-
tari. De Mexicanen hebben
het eindelijk gedurfd de re
gering te straffen, zegt men
op straat.
De nederlaag van de PRI was
weliswaar voorspeld, maar
toch hield iedereen rekening
met de zogenaamde 'voto del
miedo' (angststem) en de ge
avanceerde trukendoos van
de PRI om verkiezingswinst
binnen te halen. Over het al
gemeen werd echter weinig
fraude gerapporteerd.
De verkiezingen kenden een
hoge opkomst en verliepen
zonder ernstige problemen.
Hier en daar werd 'hulp' ge
boden bij het invullen van de
stembiljetten door aanhan
gers van de PRI. In de zuide
lijke deelstaat Chiapas
staken leden en/of symphati-
santen van het Zapatistisch
Bevrijdingsleger EZLN en
kele stemlokalen in brand.
Subcomandante Marcos, lei
der van de 'zapatisten-op-
stand' van 1994, riep vorige
week op tot een boycot van de
verkiezingen uit protest te
gen de militarisering van het
gebied waar zijn leger zich
bevindt.
Volgens het Federale Verkie
zingsinstituut (IFE), dit jaar
een hergestructureerde, on
afhankelijke organisatie,
haalde de PRI niet meer dan
ruim 37 procent in het parle
ment. Voor het behoud van de
meerderheid hadden zij 42
procent nodig. De rechtse
Nationale Actie Partij kreeg
iets meer stemmen dan de
Partij voor de Democratische
Revolutie (PRD): 28 procent
tegen 26 procent. In de.Se
naat behield de PRI wel een
meerderheid. Daar waren
maar 32 van de 128 zetels
verkiesbaar. Behalve voor de
sleutelpost in Mexico-Stad
werd in het land over zes gou
verneursposten, 260 burge
meestersposten en een aantal
provinciale raden gestemd.
President Ernesto Zedillo
wenste de nieuwe burge
meester 'veel succes' bij het
uitoefenen van zijn taak. Hij
zei blij te zijn met de 'onom
keerbare stap' die het land in
de richting van de democra
tie heeft gemaakt. Het was de
eerste keer dat Mexico zelf de
burgemeester mocht kiezen.
Voorheen ging deze post
meestal naar een hard wer
kende PRI-politicus.
Mislukken
Zedillo is in zekere zin initia
tiefnemer van de electorale
hei-vormingen waardoor de
PRD en de PAN kans kregen
om te winnen. Boze tongen
beweren dat de PRI onmoge
lijk voor een waarachtige de
mocratie kan zijn omdat er
veel te veel economische be
langen spelen. Ze zouden
'maar al te graag' afstand
van de chaotische en vrijwel
onbestuurbare stad hebben
gedaan, waar voor hen en
misschien zelfs voor de PRD
geen 'enkele eer aan te beha
len valt'. Een andere visie is
dat de PRI ruim baan gaf aan
de PRD om vervolgens tri
omfantelijk af te wachten
hoe zij jammerlijk zal mis
lukken.
Het duurt vijf maanden
voordat het nieuwe bestuur
zich heeft geïnstalleerd.
GPD
doorTheo Giele
Groot alarm bij het personeel
van de vier regionale elek
triciteitsproducenten EPZ,
UNA EPON en EZH. De voor
genomen fusie op 31 maart 1998
tot één Grootschalig Productie
Bedrijf (GPB) zou leiden tot een
forse inkrimping van het perso
neelsbestand; bijna eenderde
van de 5.300 banen zullende ko
mende drie jaar teloorgaan.
Met heiplaatsing en vervroegde
pensionering hopen de produ
centen gedwongen ontslagen te
voorkomen. Personeelsinkrim
ping gevoegd met de mogelijk
heden om scherper brandstof in
te kopen moet leiden tot een
kostenbesparing van 200 mil
joen gulden in 2001. Dit najaar
moet er een uitgewerkt plan lig
gen.
De vakbonden zijn niet te spre
ken over de gevolgen die de fusie
voor het personeel heeft. Het
niet uitsluiten van gedwongen
ontslagen is slecht gevallen. Bo
vendien zijn de afgelopen drie
jaar al zevenhonderd banen ge
schrapt. A Pastoors van de bond
AbvaKabo wijst erop dat in de
CAQ vastligt dat tot 2000 nie
mand ontslagen mag worden.
De uitvoering van het plan loopt
echter tot 2001. Acties zijn
voorlopig nog niet aan de orde.
De bonden eisen eerst ophelde
ring over een aantal onduide
lijkheden.
De vier grote stroombedrijven
hebben, verspreid over het land,
zo'n 35 grotere centrales staan
naast een aantal kleine opwek
kingseenheden. Alles bij elkaar
kunnen de EPZ en haar drie col
lega-producenten 15.630 Mega-
Watt-(MW) in stelling brengen.
De EPZ als geheel kan 4.522
MW opwekken. De kolen- en
gasgestookte centrale (403 MW)
en kerncentrale in Borssele (449
MW) zijn wat vermogen betreft
van een gemiddelde grootte. De
rest van het EPZ-vermogen
staat opgesteld in Geertruiden-
berg (Donge- en Amercentrales,
1.819 MW), Maasbracht (Claus
centrales, 1.280 MW), Bugge-
num (Maascentrale, 223 MW) en
in Moerdijk (339 MW).
Beconcurreren
In een nog niet zo erg grijs verle
den had je met deze opsomming
99,9 procent van alle elektrici
teitsproductie beschreven. Die
tijd is voorbij. Het aandeel van
de grote producenten slinkt en
dat is onder meer te wijten aan
de eigenaren. De EPZ is geheel
Een deel van het elektriciteitsnet bij Borssele.
in handen van de energiedistri
butiebedrijven Delta, PNEM
(Noord-Brabant) en MEGA
Limburg. Maai- die distribu
teurs beginnen zich steeds meer
als producenten te gedragen en
daarmee hun dochter-onderne
ming EPZ te beconcurreren.
Delta Nutsbedrijven bijvoor
beeld bouwt samen met Dow
Benelux een grote centrale in
Terneuzen die stoom levert voor
het chemisch bedrijf en stroom
voor het net. Delta lijkt, wat de
elektriciteitstak betreft, straks
weer op de oude PZEM die stiel
van stroommaker combineerde
met die van verkoper aan de
klant. Een merkwaardige ont
wikkeling, want de toenmalige
PZEM moest in de jaren tachtig
juist haar centrales afsplitsen
omdat de productie en distribu
tie diende te worden geschei
den.
De EPZ'ers, van wie er 559 in
Borssele werken, voelen zich
door die concurrentie stiefmoe
derlijk behandeld. „Onze eige
naren, de distributiebedrijven,
zijn meteen onze grootste con
currenten. Die gunnen ons geen
schijn van kans. Met 1.500 ont
slagen stopt het niet. We staan
voor een sterfhuisconstructie",
klonk het uit de mond van J.
Wemer, voorzitter van de on
dernemingsraad van de EPZ.
Die irritatie is begrijpelijk. Dis
tributiebedrijven storten zich in
allerlei avonturen op de vrije
markt. Zij kunnen meest nieu
werwetse wijzen van stroomop
wekking uitproberen. De EPZ-
centrales zijn mastodonten uit
een tijd dat big beautiful was in
stroomland. En niet geheel ten
onrechte, want het zijn deze
centrales die garant moeten
staan voor de stroomvoorzie
ning. Ongebreidelde groei van
stroomproductie door 'derden'
maakt het voor de EPZ en haar
drie collega's steeds lastiger om
in te schatten hoeveel stroom zij
moeten leveren. Voorde stroom-
producenten, opgegroeid in de
traditie van onwrikbare centra
le meerjarenplanning, is de hui
dige situatie volslagen anar
chie.
Sterfhuis
'Sterfhuisconstructie' is tref
fend gekozen door OR-voorzit-
ter Wemer. In 1993 werd een 600
MW-eenheid in Geertruiden-
berg geopend. Toen werd al ge
zegd dat dit de laatste nieuwe
grootschalige stroomfabriek
zou zijn. Volgens het Elektrici
teitsplan 1997 worden de ko
mende vijf jaar drie centrales
(twee in Geertruidenberg en één
in Buggenum) uit bedrijf geno
men. Dit betekent een terug
gang in vermogen van 758 MW,
17 procent van het EPZ-totaal.
Daar staat de bouw van één be
scheiden centrale (230 MW) in
Geleen tegenover. Van de be
staande centrales lijkt de posi
tie van de conventionele centra
le in Borssele nog de beste. Deze
door Robin McDowell
De twee co-premiers vaii
Cambodja vormden al
tijd al een vreemd stel: de ge
zette, glimlachende, intellec
tuele prins en de magere
voormalige keuterboer en
guerrillastrijder. Nu lijkt het
erop dat de boer alleen aan de
top wil staan en dat hij zijn
militaire macht gebruikt om
zich van de prins te ontdoen.
Hun Sen en prins Norodom
Ranariddh werden na de ver
kiezingen van 1993 co-pre
miers in een coalitieregering.
Maar ze bleven altijd eikaars
vijand. Nooit keken ze elkaar
aan en als ze iets tegen elkaar
moesten zeggen deden ze dat
via een ander. Op het laatst
hadden ze ieder hun privéle-
ger als bescherming tegen de
ander.
Oerwoud
Hun Sen, een voormalig lid
van de gevreesde rebellenbe
weging Rode Khmer, begon
zijn politieke carrière in het
oerwoud met een geweer
over zijn schouder. Hij heeft
zijn in de guerrillastrijd op
gedane vaardigheden mee
gebracht naar de politieke
arena. Ironisch genoeg was
het ooit Ranariddhs vader, de
huidige koning Norodom Si
hanouk, wiens patriottische
oproep Hun Sen bij de Rode
Khmer deed belanden. In
1970 werd er een door de VS
gesteunde staatsgreep ge
pleegd, als gevolg waarvan
Sihanouk (toen nog prins) in
Peking in ballingschap ging.
Vanuit China riep hij zijn
volk op zich aan te sluiten bij
de toen nog onbekende rebel
len van de Rode Khmer om
zich tegen het nieuwe regime
te verweren. Hun Sen was
een van de duizenden Cam-
bodjanen die aan de oproep
gehoor gaven. In 19 7 5 nam de
Rode Khmer Phnom Penh in.
Het zou het begin zijn van
een moorddadig regime dat
aan twee miljoen Cambodja-
nen het leven kostte. De
meeste van de Sihanouk-
aanhangers in de gelederen
van de beweging waren toen
al geëlimineerd. Terwijl Hun
Sen in de Cambodjaanse
jungle vocht, doceerde Rana
riddh rechten aan een Franse
universiteit. Hij deed toen
nog niet aan politiek.
In 1977 deserteerde Hun Sen
omdat hij niet wilde deelne
men aan een offensief te
Vietnam. Hij sloot zich-
bij een Vietnamese ven.
groep. Achttien maanden
ter keerde hij terug e
Cambodja. Hij werd mini;
van Buitenlandse Zaken
de nieuwe door Vietnam!
installeerde regering.
Veel Cambodjanen hebb
een diepgewortelde haat
gen Vietnam. Toen de R.)
Khmer door de Vietnam4
uit de regering werd veifL
ven, kwam er een soort if
bond tussen Ranariddh er,1
Rode Khmer tot stand, Bil!
tien jaar lang vochten deiiT
alistenvanRanariddhzij;J]
zij met de rebellen teneiJ
de Vietnamezen en de oi
Vietnam gesteunde regerif
waarin Hun Sen een yjj
aanstaande rol speelde.®
hun land te verdrijven. k
In 1991 kwam het tot een?01
desakkoord. Hun Sen,dier
middels premier was, P
Ranariddh stonden plotP
ling aan dezelfde kant,
ze zijn hun vijandschapr..11'
vergeten. Twee jaar Ir!
won Ranariddh de o:f(
auspiciën van de VN gel?1
den verkiezingen, maarc!c
te dreigen met een oplc'Jjj
van de burgeroorlog kiv
Hun Sen ook een plaatsi#
regering.
Het zou niet lang durenvor
dat er scheuren in hun pi>
nerschap verschenen. a,
Sens partij is veel betergl;
ganiseerd dan die van
rivaal. Zijn aanhangers!
bruikten geweld en inty'
datie om te voorkomend
royalisten een sterke la-f
lijke organisatie konden r
bouwen. En Ranariddh bi5
niet in staat gebruik terli
ken van zijn aanvankel
populariteit. Zijn partij
uiteen in inziende factie
werd geplaagd door con
tie - een euvel waar ookf
Sens partij onder
gaat.
Verkiezingen
Voor volgend jaar stond?
verkiezingen op de age
Het viel niet te verwart
dat een van de beide co-;
miers bereid zou zijn zoi
strijd de macht uit hand;
geven. Maar naar het
laat aanzien heeft de t
geen risico willen neme:
heeft hij besloten de r:
aan de kant te zetten. 4P
zie ook pagrn|
dinsdag 8 juli 1947
Evita uitgefloten
De Argentijnse presidents
vrouw, Eva Peron, is gisteren
bij haai' bezoek aan Italië uit
gefloten. Zij heeft claarom
haar tweeweekse good-will
tour afgebroken. Zelf zegt
Evita dat zij te moe is om de
tocht voort te zetten. Vandaag
zou de voormalige actrice het
communistische bolwerk
Noord-Italië bezoeken. Hier
zijn veel tegenstandersvan
Peron.
Lege kampen
Ondanks de grote woningnood
staan veel Zeeuwse wederop-
bouwkampen leeg. Er is te
weinig animo voor. Begrijpe
lijkerwijs zoeken veel arbei-
ders liever onderdak bij fami
lies. De kampen word
omgebouwd tot gevang
sen en particuliere wonit
Doodstraf SD'er
Plet Bijzonder Gerechts i£
Leeuwarden heeft gistere
28-jarige Groninger ter "j
veroordeeld. De voorn J;
SD'er is schuldig beu
aan moord, poging tot dfj
en hulp bij arrestaties enï
zoèkingen.
Zeemansvrouwen L
Verzetsstrijders die in N
log voor de geallieerden
den, moeten de toen otïk
gen uitkering terugbfgi
Hun echtgenoten fe I
daartegen gisteren bij
ningin protest aangetr'
foto Lex de Meester
uit 1987 daterende centrale
staat pas voor 2013 op de nomi
natie om gesloten te worden. De
kerncentrale sluit, zoals het er
nu naar uitziet, in 2004.
Hoeveel waarde er aan die ge
plande sluitingsdatum moeten
worden gehecht is niet helemaal
duidelijk. Zo zal de in vermogen
grootste centrale in Nederland,
in de Eemshaven, eind dit jaar
stoppen. Dat is vijf jaar eerder
dan gepland. Ook de Dongecen-
trale van de EPZ gaat vijf jaar
voor de geplande datum dicht.
In 1998 zal nog eens 600 MW
vervroegd uit productie worden
genomen. De relatief jonge cen
trale in Borssele loopt weinig
gevaar.
Wie het lijstje bekijkt ziet twee
centrales in het Friese Bergum
in het oog springen. De twee (elk
met een vermogen van 332 MW)
staan op de lijst voor 2000 en
2001 en kunnen uitsluitend
worden gestookt met aardgas,
een (dure) brandstof die de rege
ring liever niet gebruikt ziet
worden in elektriciteitscentra
les. Ook de uit 1978 daterende
Hemwegcentrale (599 MW) in
Amsterdam is een kandidaat.
Deze centrale kan weliswaar
ook zware olie stoken, maar
door het sluiten van de Hem weg
(geplande sluiting in 2004)
wordt er wel een grote sprong in
de tijd gemaakt. Het vuur in
Bergum zou immers tóch al op
korte termijn worden gedoofd.
Uitgever:
W. F. de Pagter
Hoofdredactie:
A L. Oosthoek
M. van Zuilen (adjunct)
Centrale redactie:
Postbus 18,
4380 AA Vlissingen,
Tel. (0118) 484000;
Redactiefax: (0118) 470102.
's avonds op zondag t/m
vrijdag: vanaf 19.00 uur.
in het weekeinde:
verwijzing via de
telefonische boodschap
op de kantoren.
Vlissingen:
Oostsouburgseweg 10.
Postbus 18,
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000.
Middelburg: Markt 51
4331 LK Middelburg
Tel. (0118) 681000
Goes: Voorstad 22,
4461 KN Goes.
Tel. (0113) 273000.
Terneuzen: Axelsestraat 16,
4537 AK Terneuzen.
Tel. (0115) 694457.
Axel: Nassaustraat 15,
4571 BK Axel.
Tel. (0115)568000.
Zierikzee: Oude Haven 41
4301 JK Zierikzee
Tel (0111)415380.
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur.
Openingstijd Middelburg
van 08.00 tot 16 30 uur.
Openingstijd Zierikzee
8 30-17.00 uur
Zaterdags in Vlissingen
van 8 00 tot 10.30 uur
Bezorgklachten: maarc»
t/m vrijdag: op de kantoren j
gedurende de openingstijd
zaterdags tot 14.00 uur.
op de kantoren doordeklacf j
spreken op de band of de
verwijzing op te volgen.
Overlijdensadvertentieiii
tijdens kantooruren en
uitsluitend maandag- M
t/m vrijdagavond van 20.30 w
tot 22.00 uur en zondagavo"!
van 20 00 tot 22.00 uur
Tel. (0118) 484000. V
Fax(0118)470100.
Abonnementsprijzen: f
per kwartaal 92,85,
franco per post 122,00; t
per maand 34,00 A
per jaar ƒ356,50, V
franco per post 471,50 F
bij automatische afschrijvifll
per termijn 1,50 korting fc
losse nummers
maandag t/m vrijdag 1.75. J
zaterdag 2,50 p,st. (alle F
bedragen inclusief 6 pet. bwf
Postrek.nr.: 3754316
t.n.v. PZC ab.rek. Vlissingen®
Advertentietarieven: 1
180 cent per mm. mimrr-''f
per advertentie 27,-;
ingezonden mededelmge" K
2.5 x tarief. M
Voor brieven bureau van dit"
7,- meer.
Volledige tarieven met
contractprijzen op aanvrasc
(alle advertentieprijzen
exclusief 17.5 pet btw)
Giro: 35 93 00. Uitgeverij
Provinciale Zeeuwse Cours!
Vlissingen
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV
Wegener Arcade NV
