Thuishaven voor een schipperskind
Wil de 'echte' makelaar opstaan?
ZMFuitstoot van
zwaveldioxide bij
Pechiney kan lager
zeeland
De strijd tussen makelaars en onroerend-goedhandelaars
lezers schrijven
WOONH
bidbusBsH»»
Advertentie
door Marcel Modde
Juul', naamgeefster van het Terneu-
zense sehippersinternaat, hangt
tegenwoordig eenzaam in het was
hok. Onder het portret uit haar beste
jaren staan karren geparkeerd met
een berg gemerkte kleding. In iedere
kar hangt wel een plastic zakje. De in
houd gaat retour naar de vermoedelij
ke eigenaren. Niet voorzien van een
label en dus geoormerkt als onwel
kom zwerfvuil.
Buiten, naast de hoofdingang, houdt
de koningin-moeder nog immer fier
de wacht, in het brons. De sculptuur
van schipper en beeldhouwer Jan Ve-
gter werd 29 jaar geleden het boeg
beeld van het toen nieuw geopende i n-
ternaatsgebouw aan de Rozenstraat
en verhuisde in 1993 mee naar het al
weer derde onderkomen op rij van de
schipperskinderen in de Scheldestad.
Onderhoudsman Teus de Groot is in
de werkplaats druk bezig met het ver
ven van ronde papiertjes voor in but
tons. „Ik wilde het hele spul eerst
spuiten, maar dan waaien ze weg."
Minimaal zeshonderd mensen (ou
ders, oud-pupillen en dito medewer
kers) woi'den zaterdag 5 juli verwacht
op de eerste grote reünie van 'Konin
gin Juliana', één van de tien huizen
van de Stichting Hervormde Interna
ten voor de Schippersjeugd in Neder
land, die dit jaar vijftig wordt. Voor
iedereen is er een button in de kleur
van de jaargang waar ze ooit deel van
hebben uitgemaakt. „Dan kunnen ze
elkaar tenminste wat makkelijker
vinden", zegt voorzitter Tini Kielman
van de jubileumcommissie.
Kopje koffie
De drang om terug te keren naar de
plek waar vele schipperskinderen uit
de regio Zuidwest een belangrijk deel
van hun jeugd hebben gesleten, is
groot. Regelmatig kloppen oud-pu
pillen aan voor een bakje koffie, als ze
toevallig weer eens in Temeuzen ver
zeild raken. Het tekent volgens ad
junct-directeur Erik Wijnans de sfeer
van het internaat door de jaren heen.
Geen plek waar kinderen na vakan
ties met de haren naartoe moeten wor
den gesleept. Integendeel, zo hebben
oude rotten als De Groot, Hanny Re-
kers van de administratie en opper
kok Koos de Graaf door de jaren heen
ervaren.
De Groot, opa van twee schipperskin
deren: „Ze verlangen naar het inter
naat. Aan boord is het klein en de be
wegingsvrijheid beperkt. Bij ons heb
je ruimte om te spelen. Plus de gezel
ligheid van een grote club met veel
leeftijdsgenoten." Rekers: „Vroeger
als de kinderen terugkwamen van va
kantie, dan stormden ze hier door die
gangen. Uitgelaten dat ze waren.
Godsienokkie!" De Graaf: „Ja, dat
was altijd heel gezellig..." Het inter-
van onze verslaggeefster
VLISSINGEN-OOST - Pechi
ney heeft veel meer mogelijkhe
den om de uitstoot aan zwavel
dioxide (SO._.) terug te brengen
dan het bedrijf doet voorkomen.
De Zeeuwse Milieufederatie
vindt dat Pechiney ten onrechte
tamboert op een slechte financi
ële situatie en problemen met
preventie en ontzwaveling.
De ZMF baseert zich op een rap
port dat ingenieursbureau Has-
koning maakte in opdracht van
het bedrijf. Daaruit blijkt dat er
mogelijkheden genoeg zijn. „We
zijn benieuwd hoe Pechiney het
Bedrijfsmilieuplan (BMP) nu
gaat aanpassen", zegt Henk de
Groote van de ZMF. „Pechiney
heeft het in zich om een relatief
schoon bedrijf te worden."
Het BMP van Pechiney is door
de vergunningverleners niet
goedgekeurd omdat er te weinig
gebeurde om de uitstoot van SO.,
tegen te gaan, maatregelen die
Pechiney al eerder afhankelijk
had gesteld van een energiecon
tract voor een laag prijsje. Vol
gens Henk de Groote gaat t
gerucht dat de afgesprokenprj
nog lager ligt dan in het vori]
contract. „Pechiney kan da;]
om erg goedkoop producers
Ze hebben goedkope energy
afgedwongen door met verlj
aan werkgelegenheid te dn,
gen, ze werken in een af gescld
ven fabriek en de aluminiid
markt trekt aan."
Geld
Voor het geld hoeft Pechinevh
dus niet te laten, en ook m
voor de techniek. „We hebb:
begrepen dat het bedrijf zoe!
naar mogelijkheden in de pit
ventieve sfeer.
Zo zijn er laagzwavelige cob
op de markt, verkrijgbaar
Zuid-Amerika. Daar zit mind
dan de helft aan zwavel in dan
wat de fabriek nu verstool
Ook blijkt het mogelijk omt:
goedkope, hoogzwavelige cos
te gebruiken, waarmee het oj
zwavelen door nawassing re
clabeler wordt."
Pechiney heeft ontzwavel
achteraf altijd als te duur afg
daan. De ZMF betwijfelt dat.
foto Charles Strijd
aan een sehippersinternaat zal blijven
bestaan, zo is hun stellige overtuiging.
Al zullen misschien de doelstellingen
wat moeten worden bijgesteld, erkent
de directeur.
De kok is in de keuken bezig met het
letterlijk klaarstomen van de avond
maaltijd. Eten wat de pot schaft, hoeft
niet meer; er zijn twee keuze-menu's.
Los daarvan mogen de kinderen op
verjaardagen ook nog eens een voor
keur opgeven. „Maal honderd", re
kent De Graaf de mogelijkheden trots
voor. „Dus overliet eten hoeven ze niet
te klagen."
En 'Juul'? Eind oktober 1959 bij de of
ficiële plichtplegingen rond het tijde
lijk internaat sprak C. Srriit, toenma
lig voorzitter van het schoolfonds
voor schipperskinderen van de Ne
derlands hervormde kerk, zijn dank
uit voor de bereidheid van Hare Ma
jesteit haar naam aan de instelling te
willen geven. „Een erezaak, die ver
plichtingen oplegt", zei Smit bij die
gelegenheid. Óf een uitzicht op de vui
le was daar aan beantwoordt...?
vrijdag 4 juli 1997
van onze verslaggever
René Schrier
GOES - In de Nederlandse ma
kelaarswereld is al jaren discus
sie over de vraag wie nu een
'echte' makelaar is en wie zich
niet met die titel mag sieren. Met
dat 'echt' wordt bedoeld een be
ëdigd makelaar, althans volgens
het Wetboek van Koophandel.
Dat wil zeggen iemand die door
de arrondissementsrechtbank
beëdigd is. De NVM en de Lan
delijke Makelaars Vereniging
(LMV). laten alleen 'echte' ma
kelaars tot hun club toe.
Dat is, zo zeggen de NVM en de
LMV, een garantie dat consu
menten met een vakbekwaam
persoon van doen hebben, die
ook vakdiploma's behaald
heeft. En daarmee kijken beide
makelaarsverenigingen kri
tisch in de richting van de VBO
die immers ook niet-beedigde
handelaren in onroerend goed
tot haar gelederen toelaat.
Politiek
De discussie is recent in politiek
Den Haag weer eens aange
zwengeld door een motie van
D66, WD en PvdA In die motie
wordt er voor gepleit de beëdi
ging af te schaffen. Het kabinet
heeft de motie inmiddels aan
vaard, maar de beëdiging zal
pas over ruim twee jaar worden
beëindigd. De Tweede Kamer
heeft wel aangegeven dat de ti
tel makelaar beschermd kan
blijven. Hoe dat precies in het
vat wordt gegoten, moet nog
worden uitgewerkt.
Praktijk
De consument zal het in de
praktijk niet zo veel uitmaken.
Zie je een leuk huis dat je wil ko
pen. dan moet je je gewoon bij
dat ene kantoor vervoegen dat
met het huis adverteert. En of
dat dan een beëdigd makelaar is-
of niet, is verder niet aan de or
de. Anders is het voor mensen
die een huis te koop aanbieden.
Die kunnen een makelaar kie
zen. Dat gebeurt meestal op
grond van tamelijk willekeurige
motieven.
Reclame
Zaken als mond-tot-mond re
clame, een kantoor in de buurt
of eerdere ervaringen kunnen
daarbij een rol spelen. Overi
gens gebeurt het steeds vaker
Makelaar Langkemper in Goes is aangesloten bij de NVM.
foto Dirk-Jan Gjeltema
Minnaard Vastgoed in Goes is geen lid van de NVM.
dat ook kopers een eigen make
laar meenemen. Met name de
NVM, de Nederlandse Vereni
ging van Makelaars, timmert
met reclamecampagnes hard
aan de weg. Van de VBO, de Ver
eniging van Bemiddelaars in
Onroerend goed, mag in princi
pe iedereen die in onroerend
goed handelt lid worden. In
principe dus, want de VBO stelt
wel degelijk eisen aan het lid
maatschap. Zo moeten de VBO-
leden in het bezit zijn van het di
ploma Vastgoedadviseur of van
het SVM-diploma (Stichting
Vakexamen Makelaardij). Of
minimaal drie jaar aantoonbare
foto Dirk-Jan Gjeltema
ervaring hebben op de onroe
rend goedmarkt als vastgoed
adviseur/makelaar en te goeder
naam en faam bekend staan.
De titel makelaar is dus be
schermd en daar willen de NV-
M'ers en LMV'ers dus zo weinig
mogelijk concurrenten bij heb
ben? Dat is niet zo, volgens J.
Langkemper, makelaar in Goes
en publiciteitsman van de NVM.
„Wij maken ons er in de eerste
plaats sterk voor dat de klanten
er van op aan kunnen dat ze met
vakbekwame makelaars van
doen hebben. Waar wij verder
moeite mee hebben is het feit
dat er bemiddelaars zijn die zelf
ook handelen. Dat wil zeggen
dat ze zelf huizen kopen en weer
verkopen. Daar zijn we tegen.
Iemand die in onroerend goed
bemiddelt moet er zelf geen be
langen bij hebben. Een echte
makelaar mag dat dan ook
niet."
Oud zeer
M. D. Minnaard, VBO-onroe-
rend goed bemiddelaar in Goes
is het daar niet mee eens: „Dat
zelf kopen door handelaren is
inderdaad een oud zeer bij de
makelaars. Ik kan me daar wel
iets bij voorstellen. Vroeger wa
ren het niet altijd even frisse
jongens die zich daar mee bezig
hielden.
Maar die handel heeft wel dege
lijk een functie. Stel dat iemand
een huis wil kopen, maar niet
maanden lang twee huizen kan
betalen, dan is het toch plezierig
dat een handelaar zijn oude huis
overneemt. Verder geven han
delaren ook wel minimum-ga
rantieprijzen. Als een huis om
wat voor reden niet verkocht
kan worden nemen zij het voor
de van te voren afgesproken ga
rantieprijs af."
Overigens geven zowel Lang
kemper als Minnaard aan dat de
verhouding tussen de make
laars, bemiddelaars en handela
ren in Zeeland lang niet slecht
is.
Gezond
Minnaard: „Dat was vroeger
misschien wel zo. Toen kwam
het nog wel voor dat makelaars
neerkeken op handelaren in on
roerend goed die niet beëdigd
waren en dus geen 'echte' make
laar.
Nu is er gewoon sprake van een
gezonde concurrentie in Zee
land. Alle marktpartijen wer
ken goed samen. Een aantal
Zeeuwse kantoren heeft de
krachten zelfs gebundeld in het
samenwerkingsverband Woon-
mized."
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZC verscb
nen berichten, artikelen of commentaren. De reactietijd beloopt uife
lijk 7 dagen.
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen word,
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. De-,
dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Over^
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
Varkens II
Uit het ingezonden stuk van Ton
Besselink (PZC 28-6) getiteld
'Varkens' blijkt duidelijk dat de
schrijver ernstig tekort schiet in
kennis van psychologie en eco
nomie.
Een van de economische wetten
luidt, dat wanneer de vraag
naar een bepaald goed stijgt, de
producenten van dat goed daar
op onmiddellijk inspringen. Ten
gevolge van het feit dat de wel
vaart na de Tweede Wereldoor
log niet alleen groter is gewor
den, maar zich ook over meer
bevolkingsgroepen heeft ver-
spreid, is het verbruik van vlees
sterk toegenomen. Vlees van
varkens, in de intensieve vee
houderij gefokt, is veel goedko
per dan vlees van scharrelvar-
kens en wordt dan ook veel meer
gekocht.
Denkt de heer Besselink nu echt
dat de mensen alleen maar vlees
van scharrelvarkens zullen eten
terwille van een schoner milieu
en een beter leven voor de var
kens voordat zij geslacht wor
den? Iedereen die met twee be
nen op de grond staat, weet wel
beter. Zodra het fokken van var
kens in Nederland aan banden
wordt gelegd, zal het buiten
land met genoegen het tekort
opvullen.
mr. J. W. Th. Vermeulen
Kamperstraat 3
Sluis
Ziekenfonds
Het bericht Ziekenfondsgrens
AOW'ers omhoog (PZC 25 juni)
geeft mijns inziens een onjuist
beeld. Er wordt geschreven over
bejaarden met een inkomen bo
ven de 31.500 gulden dat per 1
juli gewijzigd wordt in een inko
men boven de 38.300 gulden.
Hier wordt echter onder inko
men verstaan de AOW-uitke-
ring plus pensioen of inkomen
uit dienstbetrekking.
Een bejaarde die een AOW-uit-
kering ontvangt, geen pensioen
ontvangt maar wel een hoog in
komen geniet uit vermogen of
lijfrente, enz. valt onder de
verplichte ziekenfondsverzeke
ring met een zeer lage premie.
Daarentegen een bejaarde die
een AOW-uitkering ontvangt
plus pensioen en deze beide uit
keringen een bedrag van respec
tievelijk ƒ31.500,- of ƒ38.1
te boven gaan kunnen zich
leen particulier verzekeren
hebben hierbij geen keus, all<
de standaardpakketpolis is
gelijk, de hiervoor verschuil
de premie wordt door de ovt
heid vastgesteld, evenals
verplicht risico, de premie vi
een echtpaar bedraagt tha.
ƒ491,26 per maand. In dezepaj
mie is begrepen een bijdra;
voor de ziekenf ondsverzekei
van bejaarden.
De premie voor ziekenf ondsvt
zekering van bejaarden
draagt een fractie van laatste
noemd bedrag. Het is dus zot
bejaarden met een groot vem-j
gen en een zeer hoog inkor
verplicht verzekerd zijn bij
ziekenfonds tegen een zeer
premie en dat bejaarden
naast hun AOW enig pensic
zich alleen maar partici
kunnen verzekeren tegen
premie van bijna 500 gulden:
maand. Wie dacht er nog dat;
ziekenfondsverzekering er
leen maar voor de lage int;
mens was?
A Jooa
Walchersewegi
Middelh j
Toekomst
Waar dat naai- toe moet met
werkgelegenheid in Zeel.
als je dat in de PZC las van 2 ji
Volgens mij kun je beter de pij
vincie dichtspijkeren. Toekoid
voor jongeren is er niet mes
Zeeland vergrijst zeggen i
Geen boot maar een dure turoj
die wel betaald wordt door ij
burgers. Transport en recreatii
sector, wat een stilte straf!
Kerncentrale Borssele dicj
geen licht en elektriciteit m^
Kunnen we gaan afnemend
buitenland. We gaan terug na
het Stenen Tijdperk. Dat bles
met de stroomstoring afgelopj
week. Word niet ziek; de zon
sector wordt ook gekort. Zova
bedden minder en personeel?
ook niet meer nodig. Veelbedr;
ven gingen al voor: Schelt
Hoechst enz. Overheid is eroj
schuldig aan. Die is gerichte
het buitenland. Het eigen las
wordt langzamerhand in eé
hoekje geduwd.
W. van Door
W. Druckerlam
VHssin^l
Het sehippersinternaat Koningin Juliana in Temeuzen is een thuis voor veel kinderen.
naat werd in september 1959 opge
richt in verband met de opening van
een schippersschool in de Schelde
stad. In eerste instantie werd volstaan
met vier verbouwde flatwoningen,
maar al snel bleek er behoefte aan een
groter pand. Er kwam drie verdiepin
gen hoge nieuwbouw aan de Rozen
straat, net buiten het stadscentrum.
Halverwege de jaren tachtig kende
het internaat een piekperiode met 134
kinderen, terwijl er officieel maar
plaats was voor 128 pupillen in de
leeftijd van zes tot en met zeventien
jaar.
In 1993 betrok de stichting een nieuw
complex aan de Van Steenbergenlaan
en werd daarmee de modernste Ne
derlandse (en enige Zeeuwse) instel
ling in z'n soort. 'Koningin Juliana'
biedt werk aan zestig mensen, varië
rend van koks tot de conciërge, was-
en vouwvrouwen, begeleiders en ad
ministratief personeel. De begelei
ding is 24 uur per dag aanwezig,
inclusief de weekeinden. In de school
vakanties is het internaat tegenwoor
dig gesloten. De kinderen leven -ver
deeld in zes gemengde groepen van zes
tot en met vijftien jaar- in aparte hui
zen op het terrein. Daarnaast is er nog
een zogenaamde sluisgroep voor de
oudsten, waar ze door taken als zelf
koken en inkopen doen, worden voor
bereid op een zelfstandig bestaan. In
september komt er voor vier van hen
een huis aan de overkant van de straat
beschikbaar, zodat ze nog meer eigen
verantwoordelijkheid krijgen. De
meeste kinderen in 'Koningin Juliana'
hebben een eigen kamer. Alleen de
jongsten slapen met z'n tweëen. Dooi
de jaren heen is de belangstelling voor
een plaats in het schippershuis wat
minder geworden, aldus Wijnans. Het
aantal bewoners schommelt momen
teel rond de honderd. Hij wijt die ten
dens aan. veranderingen in de binnen-
vaartsector. Schippers besluiten om
economische redenen vaker tot
krachtenbundeling op één schip. Ook
wordt niet meer zo kwistig in eigen
kring getrouwd.
Trouwen
„Vroeger konden ze er wat van met de
aanwas van klein grut. Dat zo'n schip
klein was, maakte niks uit", lacht De
Groot. „Ze trouwden een schippers-
dochter en het hele verhaal begon
weer opnieuw. Nu zie je steeds vaker
dat een vrouw van de wal wordt ge
trouwd. Die blijft meestal gewoon
thuis als de man gaat varen en dus
hoeven de kinderen niet naar het in
ternaat."
Wijnans en de zijnen liggen niet echt
wakker van deze tendensDe behoefte
permanent vernieuwend:
bijvoorbeeld door de immer exclusieve
ontwerpen die hun weg vinden naar
het design-centrum in kapelle
vanuit diverse europese landen en
de laatste tijd, volkomen terecht,
ook meer uit eigen land
regelmatig exposeren beginnende
kunstenaars en zij, die reeds
naam en faam verwierven,
in deze inspirerende omgeving
met het jubileumcadeau borduurt
bas+mar de jager voort op een
traditie: via een bepaald besteed
bedrag wordt u de trotse bezitter
van één van de gesigneerde glazen
objecten van de glaskunstenaars
willem en bernard heesen
bas+mar de jager
kerkplein 57 kapelle
0113 343810
1962-1997
35 jaar oud... altijd jong
en voortdurend in beweging
