Machtsblok sloopt concurrentie Britse topper zondagsheid op Wimbledon Dierlijk instinct zit Mike Tyson dwars John van Lottum een taaie pitbull Kampioen Boogerd en Breukink hand-in-hand over de finish op NK Brazilië wint Copa America Moncassin aangeklaagd 9S maandag 30 juni 1997 van onze verslaggever Guido Bindels MEERSSEN - Hand-in-hand kwamen ze over de eindstreep. Michael Boogerd pakte Erik Breukink vast, de oude ron derenner wees met zijn hand naar de jonge en stak z'n duim omhoog. Boo gerd priemde een wijsvinger richting hemel en genoot. Maar keek toch nog snel even of zij n voorwiel eerder over de eindstreep ging dan dat van Breukink. De afspraak bij het Nederlands kampi- j oenschap was snel gemaakt. Op het moment dat Boogerd zijn ploegmaat Breukink achterhaalde zei die meteen: Michael, jij gaat winnen. De Hagenaar j was in de zevende hemel. Er moest ech ter nog een stukje gefietst worden en j tja, je weet het maar nooit. „Natuurlijk was ik nerveus", gaf Boogerd later eer- lijk toe. „Je hoort zoveel verhalen over beroepsrenners die elkaar flikken. Daarom heb ik het nog maar een paar keer aan Erik gevraagd.Die paar keer waren in werkelijkheid vele keren. Breukink moest er inwendig om la chen. „Michael is een echte Hagenees hè, slecht van vertrouwen." Oh, oh Den Haag, mooie stad achter de duinen, klonk het gisteravond laat vanuit de café's in Meerssen. En zelfs al had hij het gewild, Erik Breukink had er niets aan kunnen veranderen. „Mi chael was verreweg de beste, hij ver diende de titel meer dan wie ook. Hij had me eraf kunnen rijden waar hij maar wou." „Het eerste rondje nadat hij bij me was gekomen, voelde ik me als een dood vo geltje. Hij heeft daarna zelfs op me ge wacht. Hij wilde dat ik bij hem bleef, dat we samen naar de eindstreep zou den rijden. Dat was een mooi gebaar van hem. En toch was hij op die laatste meters nog bang dat ik nog een jumpje ,zou maken. Man, ik durfde het niet j eens. Al die Hagenaars zouden me heb- |ben vermoord." 1 Michael Boogerd staat bekend als een jonge, goedlachse wielrenner. Een Imannetje met lef, een gemakkelijke [prater. Een coureur ook met genoeg zelfvertrouwen. Hij heeft een even op- geruimd als onstuimig karakter en juist dat onstuimige maakt van hem een kleurrijk en populair sportman. Maar het zorgt er tevens voor dat de on rust vaak door zijn lichaam giert, on rust die er bij het NK bijna de hele dag was. Zelfs na de huldiging, zelfs toen het rood-wit-blauw al lekker stevig rond zijn schoudei-s zat, was hij niet echt kalm. „Jongens, de dopingcontro le? Wanneer is die? Ik moet de tijd in de gaten houden, want ik wil cüt shirt echt niet meer inleveren". Onbetwist Michael Boogerd was gisteren onbe twist de man van de wedstrijd, de man van een kampioenschap dat volledig door zijn ploeg werd gecontroleerd. Het in aantal minder sterke TVM-blok reed de hele dag in de stromende regen achter de feiten aan. Veel tij d en energie werd besteëd aan een lékke band van Maarten den Bakker, maar ook zonder deze pech hadden de mannen van Cees Priem geen echte vuist kunnen maken tegen de oppermachtige équipe van Theo de Rooy. Breukink, die het hele seizoen al op merkelijk goed rijdt, was ondanks een valpartij vroeg in koers een perfecte helper. Toen de kampioen van i993 sa men met Michael Boogerd, Servais Knaven (TVM) en John van den Akker (Foreldorado) voorop reed, was dan ook meteen duidelijk dat de finale deze keer veel eerder begon dan tijdens de voorgaande acht edities op de omloop in Meerssen. Om beurten sloopten Breukink en Boo- gei'd de twee medevluchters. Bij de achtste demarrage was het verzet defi nitief gebroken en het was Breukink die daar in eerste instantie van profi teerde. Op dat moment was er nog veer Michael Boogerd (rechts) maakt het ploegenspel van de Raboploeg af op de finish in Meerssen. Erik Breukink geniet mee van het succes. foto Ed Oudenaarden/ANP tig kilometer te rijden. Breukink wist zeker dat hij vroeg of laat gezelschap zou krijgen van zijn teamgenoot. „Mijn ontsnapping was een opening, niet meer dan dat. Als Knaven en Van den Akker sterker waren geweest, was het een ander verhaal geworden. Dan had Boogerd moeten blijven zitten. Maar ik wist al dat hij ze eraf zou rij den. En ik wist ook dat hij sterker was dan ik. Anders had ik er echt nog om ge reden. Nu was ik al blij dat we samen over de eindstreep konden gaan." Alpe d'Huez Het deed een beetje denken aan het nummertje dat Bernard Hinault en Greg LeMond ooit op Alpe d'Huez op voerden. Maar waar de actie van de twee teamgenoten in de Tour één en al show was, daar kwam die herhaling bij Breukink en Boogerd recht uit het hart. Hinault en LeMond vlogen elkaar in dertijd de dagen erna bijna letterlijk in de hax-en, Breukink en Boogerd gaan volgende week als echte makkers de Ronde van Frankrijk in. Boogerd is blij dat Breukink op de val reep nog op zijn besluit om geen Tour meer te rijden is teruggekomen. „Ik stond vorige week op het punt om hem te bellen. Ik hoorde dat hij ook in de Ronde van Zwitserland weer goed was. Ik reed in de Route du Sud en zei nog te gen Erik Dekker: Breukink is gek als hij niet mee naar Frankrijk gaat." En Breukink: „Michael is nu vierde jaars prof. Hij weet best wel hoe de koers in elkaar steekt. Hij kan goed po sitie kiezen, maar hij moet nog rustiger worden." In de cols tijdens de Tour wacht Boo gerd vooral een rol als helper van kop man Peter Luttenberger en tweede man Patrick Jonker. Toch hoopt de meest talentvolle ronderenner van de huidige generatie Nederlanders zelf ook op een eindklassering in de top- t wintig. De vorm is er. Die is er eigenlij k al het hele seizoen. Dat benauwd hem meteen een beetje. „Vorig jaar reed ik een slecht NK en een super-Tour. Nu was er een super-NK en moet ik nog maar afwachten hoe het in de Tour gaat. Het gaat eigenlijk al het hele sei zoen heel goed en soms denk ik: ooit moet er toch een terugslag komen. Dat zal toch niet uitgerekend in de Tour het geval zijn?" GPD zie ook pagina 15 Tim Henman gelooft in zijn kansen tegen Krajicek (van onze verslaggever René van Hattum LONDEN - Wat vraag je een [tennisser die na een gevecht van 3 uur en 58 minuten op het cen tre court van Wimbledon met 14-12 in de vijfde set heeft ver loren? Die durf je bijna niets te vragen, want die is helemaal uitgewoond. Maar die hóef je ook niet te vragen hoe hij zich voelt, want dat kun je zien. Hij zit kapot. Volledig. Vooral men taal. Hoe dat er uitziet? Dat ziet er uit als een gezicht zonder uit drukking. Vlak en glazig. Ogen open, maar die zien niets. Of Paul Haarhuis had genoten van de waanzinnigste dag die Wim bledon ooit meemaakte? „Of ik geniet hangt teveel van winnen af. Als ik win heb ik veel geno ten. Nu niet." Ruim 13.000 mensen dachten daar gisteren om kwart over zes heel anders over. Die hadden kippenvel. Het was koud ge worden na vier uur gekluisterd te hebben gezeten rond het cen tre court, maar daar kwam het niet door. Het kwam omdat de Britse held Tim Henman al bij 4- iAdvertentie) 5 in de vijfde set twee match points had overleefd op de ser vice van Haarhuis en alsnog won. En toen was het vijftig mi nuten later geworden. Daar door werd de tweede middelste zondag in 111 jaren tennis om de open Engelse titel de mooiste dag die Wimbledon ooit kende. Gewoon omdat Wimbledon voor één dag wel Wembley leek. 'Natuurlijkhad hij geen last ge had van het publiek, zei Haar huis op een Britse vraag of het waanzinnig meelevende pu bliek hem uit zijn concentratie had gehaald. Als hij er last van zou hebben gehad, had hij wel drie kéer met 6-2 verloren, zei hij. Maar die ene schreeuw dan toen hij op matchpoint voor de wedstrijd serveerde en prompt een dubbelfout sloeg?. En daar na nog één. „Kan gebeuren," zei Haarhuis. Had niets met die schreeuw te maken. „Soms sla je een dubbelfout, soms niet. Daarvoor had ik ook al dubbel- fouten geslagen en daarna ook nog een paar. Dat kwam niet door die schreeuw. Hij antwoordde als een machi ne, zonder emotie. Haarhuis kan nog wel eens grappig uit de hoek komen, ook als hij verloren heeft. Gisteravond was de fut er helemaal uit. Voetbalstadion Natuurlijk had hij wel eens het idee gehad, dat hij in een voet balstadion was beland in plaats van op het altijd zo beschaafde Wimbledon. Maar dat het der- tienduizendhonderdenachttien tegen hem alleen zou worden, dat wist hij van tevoren al. Want toen zaterdagmiddag werd be sloten om op zondag de hekken open te gooien en hij vervolgens op centre court tegen publieks lieveling Henman werd neerge zet, wist Haarhuis wel wat hem stond te wachten. „Want toen in 1991 ook op zondag werd ge speeld, kreeg je ook dit publiek binnen." Voetbalpubliek bedoelde Haar huis. En er vormde zich een rij van negen kilometer op de stoe pen rond Wimbledon en de 13.118e stoel op centre court was pas echt bezet toen Haar huis en Henman aan hun vijde set begonnen. konden tenslotte ook meedoen met de grootste orkaan van ge luid die ooit over Wimbledon joeg toen Henman tenslotte bij 13-12 zijn beslissende passeer- slag langs Haarhuis sloeg. Paul Haarhuis was toen allang vergeten dat hij zaterdag in de tweede ronde een puike partij had gespeeld tegen de Austra liër Larkham. Vergeten was toen ook allang dat Richard Krajicek, de titelverdediger uit Den Haag .zaterdag en gisteren twee stapjes dichter naar een nieuwe Wimbledonkroon was geslopen. Bijna vergeten was ook dat dat zaterdag moeizaam was ge gaan, in vijf sets, ten koste van Andrei Pavel. En het duel dat de kampioen gisteren in drie sets van David Rikl won, verdween bij het adembenemende duel Ontknoping Maar wie toen kwam maakte het mooiste nog mee. De ont knoping van 26 games, waarin Haarhuis bij 5-4 als eerste maar één klap van de winst was. En daama Henman aan de beurt was, bij 12-11, maar zijn retum in het net viel. Die laatkomers Scheidsrechter Mills Lane bekijkt het rechteroor van Holyfield, na dat hij door Mike Tyson is gebeten. foto Mark Terrill/AP van onze sportredactie LAS VEGAS - Mike Tyson is vaak vergeleken met een beest. Met de boksring als territorium. Snel als een luipaard, sterk als een buffel en gemeen als een slang. Het bleef bij beeldspraak tot nu toe. Zaterdagnacht, in Las Vegas, bleek Tyson wel de gelijk een beest. Als ware hij Hannibal Lector, zo hapte hij in het WBA-wereldtitelgevecht tegenstander Evander Holy field tot twee keer toe in het oor. Diskwalificatie was het logi sche gevolg. Daarmee eindigde de meest bizarre bokspartij ooit. De problemen begonnen in de tweede ronde van het zoveelste gevecht van de eeuw De hoof den van Tyson en Holyfield raakten elkaar. „Per ongeluk", volgens scheidsrechter Mills Lane. Daar dacht Tyson anders over. De wond boven zijn rech teroog bloedde hevig. „Hij gaf me een kopstoot, dat deed hij in de eex-ste ronde ook al." Hij nam wraak. Iron Mike was weer op straat. In Brownsville Brooklyn, de achterbuurt van New York waar hij opgroeide. En ovexTeefde. Zijn dierlijke in stinct regeerde zijn lichaam. Als een x-azende sloeg hij in de derde ronde in op de kampioen. De linkse hoeken wax-en mokersla gen, maar Holyfield wankelde niet. Tot 33 seconden voor het einde van de xxmde. De twee mastodonten leunden zwaar tegen elkaar met de hoof den in elkaax-s lijf geboord. Ineens spi'ong Holyfield op, ker mend van de pijn. Zijn hand schoen bedekte zijn x-echteroor. Het bloed sijpelde in straaltjes eruit. Tyson keek met wilde ogen toe. In de botsing had hij zijn mondstuk uitgedaan en zijn tanden gezet in het x-echtei'oor van Holyfield. Met de kracht van krokodillenkaken scheux-de hij een deel af. De afdrukken bleven als stil bewijs achter. De iingdokter keek naar de ver wonding en verklaarde, merk- waardig genoeg, dat het gevecht door kon gaan. De scheidsrech ter gaf Tyson twee straf punten en waarschuwde hem. „Nog één keer en ik diskwalificeer je." Een paar seconden later botsten de lijven opnieuw op elkaar. Weer een gil. Tyson had nu het linkeroor van Plolyfield te pak ken. Lane stopte het gevecht en diskwalificeerde Tyson. Tyson kon het niet verkroppen en wilde Holyfield te lijf. Politie en bewakingspersoneel moes ten de ring in om hem tegen te houden. Met moeite konden zé het 'beest' in bedwang houden. Het gejuich was voor de diepge lovige Holyfield, die zijn 34e profzege behaalde. ANP/RTR van Haax-huis helemaal naar de achtergrond. Het was pas in de 'nazit' met Haarhuis en Hen man dat iedereen weer op aai'de terugkeerde. Want ixx de volgen de ronde, morgen, treft Henman Kx-ajicek. Daar wilde Haarhuis de Bx-itse persmensen best nog wel wat over zeggen. „Ik heb af gelopen twee weken op gx-as te gen Tim en Richax-d gespeeld, maar Richax-d is in een betex-e vorm. Tegen Tim heb ik steeds kansen gehad, tegen Rxchax-d niet. Normaal gesproken wint Richard dat. Bovendien zal er dan een heel ander publiek zijn dan vandaag." En Henman zei natuuiiijk pre cies wat zijn chauvinistische landgenoten wilden hox-en. „Ik denk dat ik ook van Kx-ajicek kan winnen, ja." GPD zie ook pagina 20 van onze sportredactie LONDEN - Volgens veel trai ners is hij lui en lastig. Vol gens John van Lottum halen luie en lastige spelers de der de ronde van Wimbledon niet. Dat lukte de 21-jarige qualifier wel. via een mooie 6-3 6-3 6-3 overwinning te gen Renzo Furlan. Jan Siemerink wekte zater dag tegen Furlan niet echt de indruk voor zijn kansen te vechten. Volgens sommige tx-ainex-s mist hij pit. Van Lot tum daarentegen is een pit bull, die ergens zijn tanden in zet en nooit meer los laat. Van Lottum (366e op de we reldranglijst) werd vlak voor zijn vertrek naar Londen uit de Jong Oranje-selectie ge zet. Het was zijn zoveelste aanvaring met de bond. Mi- chiel Schapers gaf hem acht tien maanden geleden een hei-kansing, maar ook de nieuwe bondscoach had niet het idee het enfant tei-rible (met Franse moeder en Ne- dei-landse vadex-) op het rech te pad te kunnen kxijgen. Van I Lottum won vorige week drie j potjes in de kwalificaties. In de eex-ste ronde tegen de Bul- I gaar Stanoitsjev leek hij zich zelf uit de wedstiïjd te vloe- ken. Bij een 2-0 achterstand in sets herstelde hij zich ech- ter goed. Tegen Furlan speelde het j heethoofd af en toe zelfs koelbloedig. „Voox-al op de j belangx-ijke punten heb ik goed gespeeld. Ik heb aange- toond dat ik echt niet zo heel i veel problemen met m'n con- centx-atie heb." Hij verdiende op Wimbledon j inmiddels ruim 50.000 gul- den en stijgt zo'n honderd plaatsen op de wereldrang- lijst. Maar de wereldreis langs het rijtje naamloze na men in de mondiale midden moot kan nog verder gaan. j Van Lottum acht zich niet kansloos tegen Marcelo Rios. De als negende geplaatste Chileen bleef zondag Dennis van Scheppingen in vier sets de baas (6-2 6-3 6-7 7-6). ANP LA PAZ - Brazilië heeft van nacht de Cona America gewon- xxen. In de linale won de rege rend wereldkampioen met 3-1 van Bolivia. Zonder de licht geblesseei'de Romai'io kon Brazilië geen mo ment imponeren. Voox-al in het tweede bedrijf was het gastland heer en meester. Het houtwerk stond drie keer een treffer van Bolivia in de weg. Vijf minuten voor de rust kwam Brazilië aan de leiding, toen Ed- mundo in buitenspelpositie een inzet van Denilson over de lijn werkte. Op slag van rust kwam Bolivia langszij. Ex*win Sanchez pegelde van afstand, 'doelman Oscar Taffarel blundei-de als een dronken dx-enkeling (1-1). Na dat Edmundo ontsnapte aan x-ood, hij sloeg een tegenstander in het gezicht, zoi-gde Ronaldo tien minuten voor tijd voor de beslissing met een hard schot in de kruising (2-1). In de slotmi nuut scooi'de Ze Robexdo 3-1. Tim Henman steekt de handen omhoog na zijn overwinning op Paul Haarhuis. foto Dave Caulkin/AP van onze sportredactie BONN - De Duitse wielrenner Rolf Aldag heeft de Fransman Frédéric Moncassin aange klaagd, zowel bij de Internatio nale Wielren Unie (UCI) als bij de rechter. De Telekom-renner wil dat de UCI de Franse sprin ter bestraft wegens onsportief gedrag. De beide renners raakten twee weken geleden in de Dauphiné slaags met elkaar Moncassin gaf Aldag na de finish een kop stoot, omdat hij hem had gehin derd in de massaspurt. De Duit ser brak een neusbeentje en moest daai-aan woi'den geope reerd. Die kosten probeert Al dag nu te verhalen op de Gan- renner. Aangevuld met de pre mies die hij misliep na zijn ge dwongen opgave in de Dauphi né. In de Ronde van Frankrijk ko men beide kemphanen elkaar weer tegen. Moncassin en Zabel zijn concuxrenten voor de groe ne trui. Aldag is de belangrijk ste sprintvoorbereider van Za bel. SID

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1997 | | pagina 13