Clinton wil sporen achterlaten
PZC
Het IJzeren Gordijn hindert Polen nog
Koopman heerst
over de dominee
feiten en meningen dinsdag 27 mei 1997
Reis naar Europa van vitaal belang voor aanzien Amerikaanse president
Cargo Card
toegangspas
havengebied
dinsdag 27 mei 1947
door Louis Burgers
Het enthousiasme waar
mee het buitenland het
Nederlandse economische
'poldermodel' omarmt, mist
zijn weerslag niet. Zelfs
chronische pessimisten zoals
werkgeversvoorzitter Blan-
kert, milieuactivisten en ver
tegenwoordigers van de
agrarische sector blijken het
leven nog slechts van de zon
nige kant te kunnen zien.
Op een congres van de jubile
rende Wereldomroep in Am
sterdam overheerste het
oranjegevoel. Het lijkt alsof
iedereen begint te applaudis
seren wanneer Nederlandse
bedrijven gevraagd wordt
hoe hun buitenlandse colle
ga's over ons denken.
Calvinistische zwartkijkerij
is uit. De dominee heeft het
onderspit gedolven, de koop
man heerst. Ons imago
straalt frisheid uit en daad
kracht.
Het symposium 'Buitenbeeld
van Nederland' kreeg te ho
ren dat de meeste grote
bedrijven weinig moeite heb
ben zich elders als een Ne
derlands bedrijf te manifes
teren. Daar wordt redelijk
positief op gereageerd, zo
heeft het NIPO uitgezocht.
Wij zijn betrouwbaar, des
kundig, goed georganiseerd
en tolerant. De handelsgeest,
kwaliteit en politieke stabili
teit worden geroemd.
Vlekjes
Vanzelfsprekend zijn er nog
wel vlekjes. Daar bestaat zo
iets als het drugsbeleid. Bet
weterig en bemoeizuchtig
zijn we ook wel, gaven de
sprekers enigszins be
schroomd toe.
In de jaren zeventig en tach
tig zijn we teruggevallen tot
de economische midden
moot. Dank zij het Polder
model klimmen we uit dat
dal. De inhaalrace wordt ge
wonnen. „We zijn een aardig
land, met gemiddeld best
aardige mensen en een relax
te samenleving".
Maar zijn we dat ook? Zo'n
vraag paste misschien niet in
het 'oranjegevoel' van de bij
eenkomst dat met de aanwe
zigheid van Pieter van Vol
lenhoven en (later) prins
Bemhard ook een echt
'Oranjegevoel' kreeg.
In Nederland kan geld wor
den verdiend, zegt Dick van
Karnebeek namens de trans
portsector. Iedereen wil te
genwoordig onze polders
zien, zegt mevrouw Tamini-
au namens de toeristenbran
che. ING-directeur Frans
van Loon meldt dat de drugs
ellende nog wel veel buiten
landers bezighoudt, maar
dat de beslissers zich daar
niet aan storen. Belangrijker
is het dat wij de sociale ba
lans weten te behouden, dat
wij het ook op dat punt beter
doen dan andere landen.
Loftuiting
Zo komt de ene loftuiting na
de andere. TNO-adjunct-di-
recteur Laurens Hoedema-
ker en Jaap van der Veen van
het Produktschap Tuinbouw
wijzen op de klompen, de tul
pen en het Delfts Blauw
waarmee Nederland massaal
verkocht wordt.Wat te den
ken van ons openbaar ver
voer, het samenhangende mi
lieubeleid, de fietspaden en
zelfs het beeld van Neder
land als schoon en opge
ruimd land.
Straks zal ons grootste pro
bleem nog worden dat wij op
onze lauweren gaan rusten,
dat we er niet langer voor
werken, dat we lui en vadsig
worden. Wij kunnen jaren
achtereen praten over de
aanleg van een Betuwelijn oi
hogesnelheidslijn, terwijl de
Fransen zo'n spoorweg in
drie jaar aan weten te leggen.
Inclusief inspraak, zo laat
Van Karnebeek weten.
Van Loon verklaart onze suc
cessen vanuit dat wat we niet
zijn: in Latijns-Amerika zijn
we geen Yankees, in Oost-
Europa geen Duitsers en in
Azië geen Japanners. Maar
we zijn daar wel.
De directeur van het Neder
lands Bureau van Toerisme,
Hans Cornelissen, is er be
duusd van. Het lijkt wel alsof
we met z'n allen katholiek
geworden. Calvijn is niet
meer. Toch niet helemaal. Als
echte calvinisten lunchen we
met een sapje, een glaasje
melk, een broodje. Het glas
witte wijn ontbrak in het
Tropeninstituut. GPD
van onze correspondent
in Washington
Hans de Bruijn
Voor een president die de re
putatie heeft zich vooral te
concentreren op de binnenland
se Amerikaanse politiek, is Bill
Clinton de afgelopen vierenhalf
jaar toch opmerkelijk vaak de
grens overgestoken. Hij maakte
zesendertig buitenlandse rei
zen, een meer al dan zijn als ty
pische buitenlandkenner te
boek staande voorganger Geor
ge Bush.
Maar volgens het Wite Huis is
geen van die buitenlandse avon
turen van zo'n vitaal belang ge
weest voor Amerika en 'de toe
stand in de wereld' als de reis
naar Europa waaraan Clinton
gisteren begon. De trip naar Pa
rijs en Den Haag wordt in Was
hington zonder aarzeling om
schreven als hét gebeuren dat
Clintons buitenlandspolitieke
betekenis voor de eeuwigheid
zal vastleggen.
Tot nog toe is zijn buitenlands
beleid vooral gekenmerkt ge
weest door crisisbeheersing: het
Amerikaanse optreden in de
burgeroorlogen in Somalië,
Haïti of Bosnië was vooral een
reactie op gebeurtenissen op het
ontstaan waarvan hij nauwe
lijks invloed had. Het bevestig
de het beeld dat een groot deel
van de wereld nog steeds van de
VS hebben: dat van 's werelds
politieman.
Maar de ondertekening in Parijs
van het samenwerkingsak
koord tussen Rusland en de
Navo, en de herdenking in Den
Haag van de Marshallhulp ge
ven de Amerikaane president
eindelijk een kans om een echte
visie op de transatlantische po
litiek te formuleren waaraan
het sinds het einde van de Koude
Oorlog ontbroken heeft. Vol
gens zijn medewerkers is dat
wat hij deze week ook gaat
doen.
Symboliek
Het is een week vol symboliek.
Het begon gisteren - op Memori
al Day, de dag dat de Amerika
nen hun gevallenen herdenken -
met een speech op de nationale
begraafplaats van Arlington, en
een kranslegging op het graf
van George Catlett Marshall, de
generaal die aan de basis stond
van de Amerikaanse militaire,
economische en politieke be
trokkenheid met Europa na de
Tweede Wereldoorlog.
Vandaag volgen de bijeenkomst
met Boris Jeltsin in Parijs en de
Marshallplanherdenking in
Den Haag. „Het is het afsluiten
van een tijdperk en het begin
van een nieuw", zei vorige week
Samuel Berger, Clintons natio
nale veiligheidsadviseur. „Een
kans om een visie op de transat
lantisch toekomst te formuleren
tegen de achtergrond van de
herinneringen aan het verle
den'.
Het is op zich al opmerkelijk dat
de eerste Amerikaanse presi
dent die na de oorlog geboren is,
en die bovendien zelf nooit 's
lands wapenrok gedragen heeft,
de afgelopen drie jaar al diverse
malen centraal heeft gestaan bij
de herdenkingen van Amerika's
grootste militaire successen van
een halve eeuw geleden. Nu is
het echter tijd om definitief de
blik naar de toekomst te richten.
Oost-Europa
Daar hoort alleszins ook de re
devoering bij die Clinton vrij
dag zal houden als afsluiting
van het academiejaar aan de
militaire academie van West
Point in de staat New York. Die
zal hij immers gaan gebruiken
om zijn weinig geïnteresseerde,
en in elk geval sceptische land
genoten te overtuigen van de
noodzaak van de uitbreiding
van de NAVO met Polen, Tsje
chië en Hongarije.
Volgens Samuel Berger gaat
Clinton die uitbreiding verko
pen als „de eigentijdse versie
van het Marshallplan". Net zo
als de Amerikanen na 1945 de
West-Europeanen de helpende
hand toestaken, is het volgens
de president nu de allerhoogste
tijd om hetzelfde te doen met de
landen in Oost- en Centraal-
Europa, die veertig jaar lang
hebben gezucht onder het juk
van het communisme.
De NAVO-uitbreiding is vol
gens Clinton de beste garantie
dat zich nooit meer een herha
ling van die zwarte bladzijden
uit de Europese geschiedenis zal
voordoen. En dat mag best een
stevig prijskaartje dragen. De
bezwaren in het Amerikaanse
Congres tegen de 200 miljard
gulden die de uitbreiding zal
gaan kosten zal Clinton afdoen
als een kortzichtige kruide
niersmentaliteit.Maar hij zal
nog heel wat zendingswerk
moeten verrichten voordat de
Senaat er - met de vereiste twee
derde meerderheid - mee zal in
stemmen. De meningsverschil
len tussen Moskou en de NAVO
over de betekenis van het nog
niet eens getekende akkoord -
hebben de Russen nu wel of niet
een veto over NAVO-besluiten?
- heeft de bereidheid om er blin
delings mee in te stemmen niet
vergroot.
Het akkoord heeft de vragen
over de zin en de levensvatbaar
heid van de NAVO in het tijd
perk na de Koude Oorlog weer
doen toenemen. Als de Russen
immers geen bedreiging meer
zijn, wat is dan de zin van het
uitbreiden van het bondgenoot
schap met Oost-Europeanen?
En als Moskou nog steeds als een
opponent wordt gezien, dan
maakt die uitbreiding dat juist
alleen maar erger.
Clinton staat de komende dagen
voor de taak die paradoxen vo'or
de Amerikanen en de vele scep
tici elders in de wereld te ver
klaren en aanvaardbaar te ma
ken. Dat is geen geringe opgave,
maar niemand anders dan de
leider van enig overgebleven su
permacht is daartoe in staat.
Clinton beschouwt die taak als
een historische, die zijn plaats
in de geschiedenisboekjes zal
bepalen.
NAVO
Die plaats is iets wat hem erg be
zighoudt. Het wegwerken van
het begx-otingstekort, de hervor-
ming van de verzorgingsstaat of
het sluiten van handelsakkoor
den met Mexico en Canada zijn
belangrijke resultaten, maar
geen waar onmiskenbaar het
stempel 'Clinton' op staat. Zij
wax-en of het gevolg van druk
van de oppositie, of van de gun
stige economie of van het wex-k
van anderen.
De uitbreiding van de NAVO en
het tot stand brengen van een
geheel nieuwe transatlantische
veiligheidsstructuur kan Clin
ton echter zonder bortskloppe-
rij als 'van hem' beschouwen.
Ook al was de uitbreiding mede
ingegeven door de wens in 1996
stemmen te winnen van de grote
Oost-Europese immigrantenge
meenschap in de VS, dat doet
niets af aan de historische bete
kenis van het plan. De binnen
landse politiek is bij geen enkel
besluit van een Amerikaans
president, en zeker van Clinton,
ooit ver weg. Maar dit kan Clin
tons eerste buitenlands-politie
ke succes van geheel eigen ma
kelij worden en dat geeft er voor
hem een andere dimensie aan.
De binnenslands zo door banale
gebeurtenissen geplaagde pre
sident zal de komende dagen
dan ook zijn xxiterste best doen
om zich aan zijn volk en de we
reld als een visionair te presen
teren. GPD
President Bill Clinton en Hillary Clinton vlak voor hun vertrek naar Europa. foto Wilfredo Lee/AP
van onze redactie
economie
De toegang tot de ECT-
Maasvlakte-termi-
nal is slechts het begin, in
de naaste toekomst moet
de Cargo Card hét toe
gangspasje voor de Rot
terdamse haven worden.
Wie wil frauderen heeft
pech: het pasje en de gere
gistreerde handafdruk
van de houder vormen een
unieke combinatie.
Belangrijker nog is dat de
Cax-go Card - vooralsnog
bestemd voor vi-achtwa-
genchauffeurs die in de
haven containers komen
halen en brengen - leidt
tot een aanzienlijke tijds
besparing. Want gekop
peld aan een systeem voor
elektronisch beiichten-
verkeer (elektronic data
interchange) kunnen ver-
voerdei-s bij ECT de komst
van een chauffeur melden
en minimaal een deel van
de administx-atieve afhan
deling vast klaar maken.
De Cai-go Cai'd is maan
dag door de Rottei'damse
wethouder J. H. A van den
Muijsenberg haven) offi
cieel in gebi'uik genomen.
Dit jaar krijgen alle leden
van de Vereniging van
Zeecontainervervoerdex-s
VZV, circa 1.500 chauf
feurs) de kaart gx-atis. Re
derij P O Nedlloyd
meldde gisteren dat alle
door hem aangeleverde
containers slechts mogen
worden getranspoxteerd
door chauffeui's met een
Cargo Cax-d. Dat betreft
nog eens tweehondex'd
chauffeurs.
De Cai'go Caixl is voorzien
van een pasfoto, de gege
vens van de houder en een
chip. In die chip 'de af
druk' van de linkexiiand
van de chauffeur opgesla
gen. Aan de poort van de
containeiferminal is een
appai'aat dat de handaf
druk van de chauffeur
leest en vergelijkt met de
informatie die in de chip is
opgeslagen. Het gaat om
de afdioik van de linker
hand, want mogelijk hoeft
de chauffeur in de naaste
toekomst zijn tx-uck met
meer uit en is het leesap-
pai'aat na het opendraai
en van het poi-tiei-raam
letterlijk en figuurlijk
binnen handbei-eik. GPD
Nieuwe jachthaven
De nieuwe jachthaven van
Terneuzen valt bijzonder in
de smaak. De jachtenbezit-
ters vinden het vooral erg
prettig dat er geexx opont
houd is door bruggen of slui
zen. Ter gelegenheid van de
opening worden grote zeil
wedstrijden gehouden.
Te veel sigaren
De burgemeester van Oot-
marsum heeft verklaard dat
de sigax-enfabriek Reinders
in Ootmax'sum vooiiopig ge
stopt is met de productie.In
de magazijnen liggen twee
honderdduizend sigaren op
geslagen, waarmee men geen
raad weet. Niet dat er geen
vraag naar is, maar nog
Uitgever:
W. F. de Pagter
Hoofdredactie:
A L Oosthoek
M. van Zuilen (adjunct)
Centrale redactie:
Postbus 18.
4380 AA Vlissmgen,
Tel. (0118) 484000;
Redactiefax: (0118)470102
's avonds op zondag t/m
vrijdag, vanaf 19.00 uur.
in het weekeinde:
verwijzing via de
telefonische boodschap
op de kantoren.
Vlissingen:
Oostsouburgseweg 10.
Postbus 18,
4380 AA Vlissingen.
Tel. (0118) 484000.
Middelburg: Markt 51
4331 LK Middelburg.
Tel. (0118)681000.
Goes: Voorstad 22.
4461 KN Goes.
I Tel (0113)273000
Terneuzen: Axelsestraat 16,
4537 AK Terneuzen.
Tel (0115)694457
Axel: Nassaustraat 15.
4571 BK Axel
Tel. (0115) 568000.
Zierikzee: Oude Haven 41
4301 JK Zierikzee
Tel. (0111)415380.
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17 00 uur
Openingstijd Middelburg
van 08.00 tot 16.30 uur.
Openingstijd Zierikzee
8.30-17.00 uur.
Zaterdags in Vlissingen
van 8.00 tot 10.30 uur
steeds gelden de distributie-
voorschiiften.
Tankmijn
Bij Kloetinge is een vracht
wagenbestuurder er genadig
vanaf gekomen toen hij met
zijn auto op een tankmijn
reed. De wagen werd welis
waar zwaar beschadigd,
maar P. Bliek liep slechts
li chte verwondingen op
T extielproductie
De productie van textiel is
nog maar magertjes. Volgens
de officiële cijfers zal voorel-
ke man één kostuum per drie
jaar en één jas per vier jaar
beschikbaar zijn. Voor de
vrouwen is dit één japon en
één mantel per driejaar.
Bezorgklachten: maandag
t/m vrijdag: op de kantoren
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 14.00 uur.
op de kantoren door de klacht in ie
spreken op de band of de
verwijzing op te volgen.
Overlijdensadvertenties:
tijdens kantooruren en
uitsluitend maandag-
t/m vrijdagavond van 20.30
tot 22 00 uur en zondagavond
van 20 00 tot 22.00 uur.
Tel. (0118) 484000.
Fax(0118)470100.
Abonnementsprijzen:
per kwartaal 92.85,
franco per post 122,00;
per maand 34,00
per jaar 356,50,
franco per post 4 1,50
bij automatische afschrijving
per termijn 1,50 korting
losse nummers
maandag t/m vrijdag 1,75,
zaterdag 2,50 p st. (alle
bedragen inclusief 6 pet. btw).
Postrek.nr. 3754316
t.n.v. PZC ab.rek. Vlissingen.
Advertentietarieven:
180 cent per mm, minimumprijs
per advertentie 27,-;
ingezonden mededelingen
2,5 x tarief.
Voor brieven bureau van dit blad
7,- meer.
Volledige tarieven met
contractprijzen op aanvraag
(alle advertentieprijzen
exclusief 17,5 pet. btw).
Giro: 35 93 00, Uitgeverij
Provinciale Zeeuwse Courant B.V-
Vlissingen
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV
Wegener Arcade NV
van onze medewerker
Rogier Jobse
De argumenten van voor- en
tegenstanders van uitbrei
ding van de NAVO in zowel het
Westen als de Russische Federa
tie (RF) zijn zo langzamerhand
wel bekend. Maar net als na de
Tweede Wereldoorlog wordt
over de hoofden van de cen-
traal-europese landen heen be
slist of en zo ja onder welke
voorwaarden de uitbreiding zal
plaatsvinden. En daarbij dreigt
de vroegere bezetter van die
landen een dikke vinger in de
pap te krijgen.
Voor een land als Polen is dit
emotioneel extra bitter. Andere
centraal-europese landen kwa
men in die periode niet of één
maal in opstand (de DDR in
1953, Hongarije in 1956, Tsje-
cho-Slowakijein 1968).Maar in
Polen bleef men ageren tegen
het communistische regime:
vanaf de bloedige opstanden in
Poznan (1956) en die van
Gdansk (1970) via de oplichting
van Solidai-iteit in 1980 tot tus
sen 1989 en 1995 de macht
vreedzaam was overgenomen
van de communistische partij.
Polen - één van de weinige cen
traal-europese staten met een
lange geschiedenis - wil nu ein
delijk wel eens zelf beslissen
over zijn veiligheid.
De rol van buff ex-staat is daarbij
onbespreekbaar Daarmeeheeft
Polen afschuwelijke ervaringen
opgedaan. Het is al meermalen
vermalen tussen grootmachten
en letterlijk van de (land)kaart
geveegd. Na de Eerste Wereld-
ooiiog werd Polen weer een
zelfstandige (buffex-)staat. En
het ging daax-aan in de jaren der
tig op dé bekende manier ten
ondex-, Verandexing in de macht
van Duitsland en de Sovjetunie
maakte de Poolse positie on-
houdbaai-, omdat het zonder
steun yan buitenaf zijn eigen
veiligheid niet meer kon waar
borgen. Aangezien Polen geen
hulp kon verwachten van
Frankrijk of Engeland en wei
gerde om een satelliet van
Duitsland of de Sovjet-Unie te
worden, zorgden Hitler en Sta
lin in 1939 voor de vierde Poolse
(vex-)deling in de geschiedenis.
Keuzevrijheid
Toen in 1990 het proces van de
hereniging van Duitsland in een
impasse dreigde te komen, ver
schenen in het Westen publica
ties - onder anderen van Henxy
Kissinger - waarin geopperd
werd om in Centi-aal Europa een
bufferzone te vormen (waarin
o.m. Polen). De westelijke on-
derhandelaars hebben dit idee
echter niet overgenomen. Ze
De toenmalige Poolse vakbondsleider Lech Walesa, later president.
wilden vooral niet de indruk
wekken dat de Duitse hereni
ging ongunstige consequenties
voor de veiligheid van de Sov
jetunie zou kunnen hebben.
Het idee paste echter wel in de
visie van de (toen nog bestaan
de) Sovjetunie. Voorafgaand
aan de ineenstox-ting van de
Sovjetunie in 1991 probeerde
het nog (vergeefs) door verdi-a-
gen met centraal-europese lan
den hun vrijheid van keuze
m.b.t. hun veiligheid (bondge
nootschap) te bepei'ken. Ook
van de huidige Russische Fede-
ratie(RF) is de voorkeur voor
Centraal Europa als bufferzone
bekend.
Bolwerk
Inmiddels is wel duidelijk dat
Polen geen deel meer hoeft uit te
maken van een 1500 km brede
bufferzone tussen Westeuropa
en de RF. Maar maakt lidmaat
schap van de NAVO dan geen
bolwerk of voox-post van Polen
met aan zijn grens een nieuwe
scheidslijn door Eui-opa?
Het is opvallend hoe met deze
uitdx-ukking (ontex-echt) wordt
gezinspeeld op het vi-oegere
IJzeren Goi'dijn. Het is natuux-
lijk juist dat bij uitbreiding van
een bondgenootschap dit laat
ste een nieuwe grens kxijgt.
Maar deze behoeft onder totaal
verschillende omstandigheden
niet hetzelfde effect te hebben.
Aan weerszijden van die nieuwe
grens kunnen niet eens grote, tot
de tanden bewapende parate le-
gerkoipsen staan. Door het na
leven van het CSE-verdrag (met
afspraken over 'uitdunning'
van troepen) is dit niet meer mo
gelijk. Zelfs als de RF zich hier
aan niet meer zou willen houden
dan is zijn krijgsmacht (en eco
nomie) daai'toe de eerstkomen
de jax-en niet in staat. En de
NAVO-landen vex-delen eerder
teveel 'vredesdividend' dan te
weinig om bedreigend te zijn.
Dat laatste is de NAVO trou
wens nooit geweest. Als de be
volking van de RF dit volgens de
RF-i'egexing nog niet beseft dan
is het de taak van die RF-rege-
ring om dit eindelij k duidelij k te
maken.
Zone verkleind
Het was overigens de R F zelf die
de bovengenoémde 'neutrale'
zone terugbracht tot 600 km
toen het neutrale Wit-Rusland
toetx-adtot hetvex-dx-agvanTasj-
kent (1992), een collectief vei-
ligheidsverdx-ag van GOS-le-
den. Het recentelijk getekende
Unie-verdrag tussen de RF en
Wit-Rusland ligt in het verleng
in 1989 met zijn vrouw tijdens een
de hiervan, ongeacht de NAVO-
wens van Polen.
Als toekomstig NAVO-lid be
hoeft Polen hierop niet panisch
te i"eagei-en. Met Duitsland ver-
ankei'd in West-Europa, de
CSE-afspi'aken en de waarboi'g
van zonodig collectieve verde
diging is voorlopig veiligheid en
stabiliteit voor economische
ontwikkeling verzekerd. Polen
heeft dan niet zozeer de functie
van oostelijk NAVO-bolwerk
maar kan juist een constructie
ve bx-ugfunctie naar het oosten
veiwullen.
Overeenkomstig de voorwaar
den voor NAVO-lidmaatschap
heeft Polen in Centraal Eux-opa
geen conflicten met buurlanden
en is daannee een stabiliserende
factor. Dit kan ook Oekx-aïne
waarmee de betrekkingen nor-
maal zijn politiek en econo
misch ten goede komen. Het is
van groot belang dat deze nieu
we, onafhankelijke staat niet
aan zijn binnenlandse proble
men en die met de RF ten onder
gaat. Polen kan de afstandelijke
houding van Westeuropa t.o.v.
Oeki'aïne helpen verandex-en.
Vrijwilligheid
Polen kan op grond van de hui
dige militaire verhoudingen ex-
bij de NAVO op aandringen vrij-
mis door de paus in Gdansk.
foto Mazzimo Sambucatti/AP
willig - niet op grond van druk
van de RF - af te zien van het sta
tioneren van kernwapens of
buitenlandse ti-oepen op zijn
grondgebied. Maar niet onvoor
waardelijk. Deze tex-ughou-
dendheid zou uitdnikkelijk ge
koppeld moeten worden aan een
gelijksoortige beperking in Wit-
Rusland. Maar ook eventuele
Oekraïns-Russische militaire
ontwikkelingen, die ovei'igens
op korte termijn niet waar
schijnlijk lijken.
Tenslotte kan Polen de NAVO
ondersteunen bij haar bereid
heid om bij de herziening van
het CSE-verdrag aan NAVO-
kant extra x-educties toe te pas
sen omdat bij voorbeeld Poolse
strijdkrachten destijds bij het
nu niet meer bestaande War-
schau-Pact werden gerekend.
Polen (en andere nieuwe NAVO-
leidstaten) kunnen in deze
brugfunctie vooxtgaande ont
wapening en economische en
politieke stabiliteit in Centraal
en Oost-Europa helpen bevor
deren, Dan wordt zowel het de
bat over NAVO-uitbreiding
gedemilitax-iseex-d als het recht
van zelfstandige centraal-eux-o-
pese staten op een veilige ont
wikkeling gerespecteerd.
