In de wurggreep van PSV Harry van Raaij: bij een kampioenschap valt alles in het niet vrijdag 23 mei 1997 Stipt op tijd begint Harry van Raaij zijn dag als voorzitter van PSV. Met soms een korte adempauze, voordat het hecti sche voetbalbedrijf een 60-jarige Philips- pensionaris in de wurggreep neemt. „Ik neem wel eens stiekem de lift naar boven, voordat iedereen op mijn dak valt." Dollars, marken, ponden, lires, pesetas, guldens. Zijn vader, een timmerman, keek ooit in de portemonnee en zag niet meer dan een kwartje blinken. Henricus Jaco- ba Maria van Raaij praat in miljoenen of - afhankelijk van de valuta - miljarden, zonder met de ogen te knipperen. Hij is gewend te stoeien met getallen, die in de loop der jaren groter en groter zijn gewor den. „Ik ben eenvoudig begonnen, heb hbs gedaan en ging daarna bij de accoun tantsdienst van Philips aan de slag. In de avonduren volgde ik de opleiding voor re gisteraccountant. Dat valt niet mee, kan ik je vertellen." „Mijn ouders waren niet rijk. Daarom ook moest ik na de hbs meteen aan de slag. Te genwoordig ligt dat toch wat gemakkelij ker, ga je eerder naar de universiteit. Mijn vader was timmerman, na de oorlog is hij z'n eigen bedrijfje begonnen. Hij maakte houten bakken om de jeeps. Ik heb hem te gen mijn moeder wel eens horen zeggen dat hij nog maar een kwartje in z'n porte monnee had. Toen ik jong was, had hij zijn eerste klus als zelfstandig ondernemer. Twee huizen, in Deurne en in Groesbeek. Die afstand moest hij per fiets afleggen, een auto had hij niet. Niemand in die tijd. 's Ochtends om zeven uur ging hij de deur uit, 's avonds om tien uur kwam hij terug." Boerenverstand „We woonden eerst in Haps, dat behoort nu tot de gemeente Cuijk. Later zijn we naar St.Anthonis verhuisd vanwege de zaak van mijn vader. In die dorpen woon den gezinnen met veel kinderen. Het ka tholieke zuiden, ja. En al die mannen moesten werken om die gezinnen te on derhouden. Geen probleem, je had auto matisch veel speelkamei'aden. Na de lage re school ging tachtig procent werken. Of ze deden hooguit twee jaartjes de am bachtsschool. Ik had een normaal boeren verstand. Maar mijn ouders deden veel moeite mij naar de hbs te krijgen. Daar blonk ik vooral uit in de financiële vak ken. Op mijn eindlijst had ik een 9 voor boekhouden en een 8 voor financiële re kenkunde. Dat is het enige wat ik nog weet. De rest van die lijst ben ik vergeten, haha." „Je kiest dan automatisch voor de admi nistratieve hoek. Ik ging op kamers in Eindhoven. Dat was in die jaren, rond '54, net in ontwikkeling. Niet een stad als an dere steden. De mensen kwamen uit heel Nederland, om voor Philips te werken. Je had al snel nieuwe contacten." „Ik heb zelf gevoetbald. Maar ik was heel slecht. Ik speelde in St.Anthonis als rechtsbuiten of rechtsbinnen in de vierde klasse bij DSV, De Snel Voeters. Ik had geen favoriete club. Ik woonde op een ka- mertj e bij het St. Josef-ziekenhuis en ging bij Eindhoven kijken. Dat was toen de be tere club, ze streden in die jaren om de landstitel. Het was de volksclub. De men sen van de fabriek, zo zeiden ze hier, gin gen naar Eindhoven. PSV was toen meer de vriendenclub van Philips, natuurlijk zaten er mensen van de Raad van Be stuur." Heftige discussies „Het is een raar verhaal hoe ik in het be stuur van PSV ben gekomen. Met be stuurslid Piet Brouwers had ik altijd hef tige discussies. Ik snapte niks van het beleid, PSV verkocht altijd de beste spe lers. Ik wilde zelfs mijn seizoenkaart inle veren. Maar Brouwers zei dat ik, als ik het zo goed wist, in het bestuur moest gaan zitten. Onder Jacques Ruts ben ik er toen zo ingerold." „Destijds was het makkelijker te combi neren met het werk. Lang niet zo hectisch als nu, het is niet te vergelijken. In 1984 was debegroting 5 miljoen gulden. Tegen woordig het tienvoudige. En nog is het niet genoeg. Vroeger keek je alleen of je in de buurt van de topploegen als Ajax en Feyenoord kon komen. Naar het buiten land keek je niet. Pas later werden de in ternationale aspecten veel meer uitge buit. Dat is een proces van jaren geweest. Een proces ook met verstrekkende gevol gen. Op de kaart van Europa is Eindhoven een nietig vlekje, de Nederlandse markt heeft duidelijke beperkingen. PSV speelt volgend seizoen Champions League en moet dan opboksen tegen grootmachten uit Zuid-Europa, Duitsland en Engeland. Van Raaij acht de ploeg van trainer Dick Advocaat in de breedte sterk genoeg. Maar juist de bovenlaag heeft de dunheid van een vlies. Alert zijn „We moeten ons goed realiseren dat niet alle toppers in de Nederlandse competitie willen spelen. In mijn periode bij PSV heb ik nog nooit zulke problemen gehad als het afgelopen jaar. Door het Bosman-ar rest kopen landen als Spanje, Engeland en Italië alles wat een beetje naam heeft. Bovendien bestaat er geen limiet meer voor het aantal buitenlanders in een ploeg. Voor ons heeft het geen zin mensen te halen die niet beter zijn dan de spelers die we nu hebben. We moeten alert zijn op die plaatsen waar we ons kunnen verbete ren. Vergis je niet, Ajax en Feyenoord sla gen ook niet zomaar." ..Ik heb altijd gezegd dat je een investe ring in al z'n consequenties moet over zien. Hoe oud is iemand, wat voegt hij toe? Ik kijk ook liever wat een topper mij per jaar mag kosten. Het transferbedrag vormt daarop maar een klein onderdeel." „Toen we Ronaldo vorig jaar verkochten voor 35 miljoen gulden was het groot nieuws. Moet je tegenwoordig zien. Zulke berichten worden in een paar regels afge daan. Als we een speler willen hebben en hij kost meer dan vijftien miljoen gulden? Nou en? Dat is dan pech. Ik schrik er niet van. Ik schrik wel als Pierre van Hooijd- onk vijftien miljoen moet kosten. Die jon gen zit met moeite bij het Nederlands elf tal. Dan betaal ik liever wat minder voor Gilles de Bilde." Met een grijns praat Van Raaij over de komst van de Belgische aanvaller, januari dit jaar van Anderlecht overgenomen. Weggekaapt voor de neus van Feyenoord Hij wordt het financiële brein van de Philips Sport Vereniging in de jaren tachtig en negentig genoemd. De architect van de superaankopen Komario en Ronaldo. Maar vanaf 28 oktober 1996 trekt Harry van Raaij (60) als opvolger van Willem Maeyer ook als beleidsbepaler in Eindhoven aan de touwtjes. „Vooral om de identiteit van PSV te waarborgen." In 1996 ging hij na een 42-jarig dienstverband bij Philips met pensioen; sinds die tijd komt hij als voorzitter van de landskampioen-in-spé om in het werk. De veertiende titel van PSV, morgen (zondag) binnen te halen met een overwinning op Willem H, geldt als het beste excuus. „Daarbij valt alles in het niet." Harry van Raaij: „Op de kaart van Europa is Eindhoven een nietig vlekje." en pas op 6 april tegen NAC (2-2) debute rend, nog wel met een doelpunt. De Bilde moest een maandenlange schorsing uit zitten vanwege een geruchtmakende slag in het gezicht van Eendracht Aalst-speler Krist Porte en had meer van dat fraais op zijn kerfstok. PSV, toch de 'nette' familie club, had maling aan de smet die op de ge wiekste spits rustte. En stevende met her nieuwd elan op de titel af. „Waarom vroeg niemand wat toen we Jan Wouters of Sören Lerby kochten? Ik heb de beelden van De Bilde bekeken. Let wel, ik praat het niet goed. Maar in België is rond die jongen een hetze ontstaan. Ik blijf vinden dat jonge mensen fouten mo gen maken. Je mag niet alleen oordelen op de gevolgen." „Het imago van 'nette club' moeten we houden. Natuurlijk heb ik er over nage dacht. In een opwelling reageerde ik als iedereen. We hebben met hem gesproken. Hij had spijt. En ach, je moet 't zien als een emotioneel iets. Het is gewoon een leuke jongen. Hoe hij zit, hoe hij loopt. Je kunt aan alles zien dat het een kwajongen is. Dat straalt er vanaf. En dat bedoel ik als een compliment. Persoonlij k geniet ik van hem. Hij heeft toch een moeilijke jeugd gehad. En als je dan na zulke dingen toch opstaat..." „Ik ben geen Scheringa van AZ, wil me niet met de technische invulling bemoei en. Maar het is duidelijk dat de andere spelers door De Bilde beter zijn gaan foto Peter Smulders/GPD voetballen. Hij completeerde de ploeg op een aspect dat we misten. Brutaliteit, ja, absoluut. Dat hadden we nodig. Ik zie het ook bij Björn van der Doelen. Die komt er wel." „Kijk, ik hou van een voetballer als Ro- mario. Je moet ieder individu beoordelen op z'n specifieke kwaliteiten. Romario heeft een gave. Maar voor iemand die het op karakter ver weet te brengen heb ik respect.of misschien is bewondering een beter woord. Het komt ook overeen met mijn eigen karakter." Doorzettingsvermogen en schranderheid brachten hem in de top van het Philips- concern. Het zijn kwaliteiten die ook van pas kwamen in de hoedanigheid van pen ningmeester, welke functie hij in twee pe riodes ('83-'90 en '93-'96) bekleedde. De Harry van Raaij over aanwinst Gilles de Bilde (foto). „Je ziet aan alles dat het een kwajongen is." foto Hans van Weel/GPD pauze had overigens net zo goed het einde van zijn bestuurlijke bemoeienis met de landskampioen-in-spé kunnen beteke nen. Van wege mij nwerkbenikerdriejaarals penningmeester tussenuit geweest. Ik kon eerste man accountancy worden bij Philips, het was niet meer te combineren. Bovendien vond ik het niet erg om het eens aan een ander af te staan en van een afstand toe te kijken. Ik had ook niet het idee dat ik terug zou komen. M^tar de pro blemen waren groot. Ruts ging weg als voorzitter, rond manager Ploegsma waren er problemen. Maeyer werd voorzitter, maar hij kende de voetbalwereld niet. Dus vroegen ze mij weer." Willem Maeyer gold als de harde, zakelij ke crisismanager. Hij bracht de verouder de selectie van PSV enkele jaren terug een slechte boodschap, zonder pardon moest het gros van de spelers de biezen pakken. Van Raaij volgde vorig jaar oktober, één maand na zijn pensionering, Maeyer op. Hij zou het gemoedelijke gezicht binnen de club vertegenwoordigen. Maar al on der Maeyer drukte Van Raaij nadrukke lijk zijn stempel op de koerswijziging. „Veel dingen zijn in goed overleg gegaan.^ Bij Philips heb ik de nodige veranderings processen meegemaakt. Natuurlijk, je moet met de menselijke kant uit het oog verliezen. Maar als het nodig is hoor je maatregelen te nemen." Eén van die maatregelen schokte de trou we supporters. PSV wilde extra geld ge nereren door de uitgifte van certificaten, die op hun beurt recht gaven op de aan schaf van seizoenkaarten. „Ieder vogeltje is nu eenmaal anders gebekt. Die Maeyer is ook echt niet zo hard. Het idee van de certificaten kwam van mijIk weet het, de kranten stonden er vol van. Maar Ajax doet nu precies hetzelfde. Ik heb er slechts een enkel regeltje over gelezen. Ach, we moesten toen gewoon investeren om de selectie te veranderen. En dan kun je niet altijd bij de sponsor aankloppen. Schuw Een nieuwe tijd, een nieuw geluid. Maey er verkondigde een impopulaire bood schap en moest tot zijn schrik voor de schijnwerpers van televisiekijkend Ne derland verantwoording afleggen. De zelfde schuwheid is ook Van Raaij eigen, al zijn er verschillen „Het enige grote na deel is de publiciteit. Dat is voor mij echt de schaduwkant. Maeyer had er een gru welijke hekel aan. Ik accepteer het." Opgegroeid in Haps en St. Anthonis, kind van het katholieke zuiden. In PSV klopt een Brabants hart, zegt Van Raaij. Met hem heeft de club misschien ook precies de juiste voorzitter. Ondanks cle wat stroeve tong, ondanks het schrille con trast met westelijke collega's als Michael van Praag (Ajax) en Jorien van den Herik (Feyenoord). „Een echte Brabander als voorzitter, net als Maeyer, is niet slecht voor deze club. Ik ben er ook trots op. De club moet er alles aan doen de eigen iden titeit te behouden. We hebben het imago van een fabrieksploeg. Dat is een onjuiste conclusie. Met Philips hebben we gewoon een sponsorrelatie, misschien zijn de fi nanciële banden zelfs minder nauw dan tussen Ajax en ABN/Amro. Historisch hebben we natuurlijk wél andere banden. Logisch. Want dit is een relatief kleine plaats en Eindhoven is op een bepaalde manier gegroeid. We moeten een club zijn die presteert vanuit de kleine stad en toch in staat is met de grote steden te concurre ren. Als provincieclub zijn we erin ge slaagd aansluiting te vinden bij de metro polen. Maar we bestrijken wel een veel kleiner gebied. Meer zoals Volendam zich door de eredivisie beweegt. Ik voel mij niet minder. Ik voel mij anders." Groter groeien PSV wil groter groeien. Naar een begro ting van 80 miljoen gulden - het is nu 45 miljoen - rond de eeuwwisseling. Opmer kelijk genoeg werd het contract met hoofdsponsor Philips vorig jaar openge broken en verlengd tot 2000. Tegen het, naar huidige maatstaven, schamele be drag van 5,5 miljoen gulden per seizoen. Bij een gewijzigd perspectief, bijvoor beeld deelname aan de Champions Lea gue, zou de overeenkomst herzien kunnen worden. Zo sprak Van Raaij vorig jaar de verwachting uit. Nu PSV zich opmaakt voor het Europese miljoenenbal, blijkt het toch wat anders te liggen. „We willen het sponsorcontract omzetten in een part nership. Je moet het over een langere pe riode zien." Gevoelig ligt de materie, tegen de achter grond van recente saneri ngenzeker bij de achterban van het Philips-concern. „Kijk, als ABN/Amro het bedrag aan Ajax verhoogt en tegelijk maatregelen voor de baliemedewerkers neemt, hoor je niemand." Geluiden dat topman Cor Boonstra de financiële kraan richting PSV zou willen dichtdraaien, worden door Van Raaij ten stelligste bestreden. „Hij wil juist heel graag verder in dat partnership met PSV. Hij ziet ook wel dat we veel voor het bedrijf kunnen beteke nen. De relatie is zakelijk, doch funda menteel anders dan bij andere clubs. Het is historisch gegroeid, heeft een emotio nele kant. Vroeger ging je doordeweeks in de Philips-fabriek werken, zondags ging je naar Philips kijken. Zo heette het. Dat kun je niet weggooien. NV Eredivisie Zijn vader was timmerman. Henricus Ja- coba Maria van Raaij is voorzitter van PSV. „Ik streef geen macht en geen publi citeit na. Ik krijg er ook geen geld voor. Maar ik word nu wel helemaal opgeslokt door het voetbal. Mijn vrouw heeft al ge zegd dat het nog erger is dan vóór mijn pensionering. Maar, gezien de huidige ontwikkelingen met bijvoorbeeld de NV Eredivisie is er geen andere mogelijkheid. Bovendien vind ik dat je als PSV gewoon mee moet doen, ik moet die verantwoor delijkheid wél nemen. Ik zou met mijn vrouw gaan golfen, boeken willen lezen, reizen maken. Volgens mijn vrouw is het grote probleem dat ik niet 'nee' kan zeg gen. Maar ach, bij een kampioenschap, in mijn eerste jaar als voorzitter, valt alles in het niet." Mark Caldenhoven Mare Hoeben

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1997 | | pagina 25