Een fris blaadje van buiten
0
Gevarieerd Eenakterfestival
lijdt wat aan bloedarmoede
PZC
Grap van de Tre4a9s
is serieus geworden
Jubilerend Porgy is
bruisender dan ooit
Aangename voorstelling van de Barbier van Sevilla
zeeland
11
agenda
kunst cultuur
ïgMS
maandag 21 april 1997
door Jacques Cats
Je hoeft de daad niet te ac
cepteren om met de dader
om te gaan. Dat is een opmer
king om even voor te gaan zit
ten. En een wijle over na te den
ken. Arjen Rolaff heeft 'm
geplaatst. Hij coördineert het
bezoek van vrijwilligers aan
gedetineerden, die in het Mid
delburgse Huis van Bewaring
nooit iemand over de vloer
krijgen. „Wat iemand ook ge
daan heeft: het is een mede
mens, die recht heeft op een
luisterend oor", zo licht Rolaff
zijn opmerking nader toe.
Er genieten 144 personen een
gedwongen verblijf in de nor te
Middelburg. De helft daarvan
krijgt nooit bezoek. Geen fami
lie, geen vrienden, niks. Hoe
dat komt kan op verschillende
i manieren worden verklaard.
Contacten met de buitenwacht
kunnen zijn vervallen, omdat
naasten zich van de persoon in
kwestie hebben afgewend on
der het motto: je bent crimi
neel, dus slecht. En: ééns een
boef, altijd een boef, zoals het
opschrift van een ander stem
pel luidt. Ook is het mogelijk
J dat relaties zijn stukgelopen.
Of iemand schaamt zich ervoor
zijn familie in de bajes te ont
vangen. En verder kan het zijn
dat familie en bekenden in een
ver buitenland wonen.
Nood
Nooit iemand van buiten te
kunnen ontmoeten versterkt
de psycho-sociale nood van
personen die achter de plank
zitten. Rolaff heeft een hekel
aan het woord 'gedetineerde'
omdat het zo stigmatiseert. Hij
praat liever over 'de mensen
binnen de inrichting' of 'zij die
binnen zitten'. Maar een enkele
keer noemt hij het beestje bij de
naam als hij zegt: „Vierentwin
tig uur per dag gaat voor een
gedetineerde alles over de in
richting. Om het verblijf wat
dragelijker te maken voor de
mensen is een fris blaadje van
buiten zeer welkom. En dan
bedoel ik daar geen jonge
vrouw mee." Die bezoeker
moet zeker niet iemand zijn die
de achter het traliewerk opge
borgen individuen tot iets wil
bekeren of met het belerende
vingertje klaar staat. „We heb
ben geen behoefte aan bekeer-
Inchecken via een handscan behoort tot een van de strenge veiligheidseisen om in Middelburg het Huis van Bewaring binnen te komen.
foto Ruben Oreel
ders en betweters", stelt de co
ordinator.
Het vrijwilligersbezoek aan -
het maakt niet uit -en moorde-
naar, een verkrachter of een
huis-, tuin- en keukendief,
loopt pas sinds enkele weken-
,in navolging van enkele ande
re plaatsen in het land. Rolaff
heeft een tiental onbezoldigde
medewerkers in de kaartenbak
om er inhoud aan te geven.
Jong, oud, man, vrouw. Perso
nen met totaal verschillende
achtergronden maar met de
zelfde grondhouding: ze voelen
zich geroepen wat te betekenen
voor een ander.
Tijdens een introductiegesprek
probeert de coördinator in te
schatten of iemand geschikt is
voor die taak. „Een vx-ij williger
mag er niet onderdoor gaan. Je
kunt met een emotioneel pro
bleem komen te zitten wanneer
je op bezoek gaat bij een gede
tineerde die iemand heeft ver
kracht en aids heeft en je broer
heeft aids. Daarom ga ik, als er
verzoeken voor bezoeken bin
nen komen, na wie van de vrij
willigers het beste bij die aan
vraag past."
D e vrij williger s worden slechts
zeer summier op de hoogte ge
steld van de achtergronden van
de personen met wie ze een
praatje gaan maken. Ze krijgen
niet te horen waarvoor iemand
zit. „Dat is helemaal niet be
langrijk voor ons", zegt Rolaff.
„De vrijwilligers krijgen zelfs
de nadrukkelijke instructie
daar niet over te praten. Tenzij
de persoon er zelf over begint."
Voor de rest kent de gespreks
stof geen muren. Het kan over
enorm filosofische kwesties
gaan als de inhoud van het ik-
zijn, maar ook over hoe groen
een grassprietje is, hoe be
schaafd de vogels in de vrije
natuur zingen en dat de hop in
de voorjaarstuin al welig tiert.
„Er moet vooral ook ruimte
zijn voor dat soort basale za
ken", zegt Rolaff. „Die kleine,
menselijke, dagelijkse levens
dingen."
Gevi-aagd naar hun voorkeur
wie ze graag in de baj es zouden
willen ontvangen, houden de
aanvragers zich over het alge
meen op de vlakte. 'Geeft niet',
wordt er vaak gezegd. 'Laat
maar iemand komen. Dat vind
ik fijn'. Soms heeft iemand be
hoefte aan contact met een wat
ouder persoon. En als een Suri
naamse gedetineerde graag
met een landgenoot wil praten
dan wordt zo mogelijk met die
wens rekening gehouden.
Rolaff: „Maar wil iemand be
zoek van een blond meisje met
die en die maten, dan spijt me
dat erg. Dan wordt de bezoek
aanvraag iets te seksistisch in
gevuld en dat is niet de opzet
van het project."
Op het punt van 'inchecken'
voor een ontmoeting van hoog
uit één uur per week moet het
vrijwilligersbezoek aan de
zelfde strenge eisen voldoen als
de familieleden die een ver
want persoon in de bak willen
begroeten. Zo wordt men gron
dig gecontroleerd op ijzerwa
ren De detectiepoort staat der
mate fijn afgesteld dat de
techniek ook nog sputtert als er
een beugelbh passeexd.
Het wordt aan de vrijwilligers
zelf overgelaten hoe het verder
gaat met het contact. Blijft het
bij een éénmaüg bezoek? Gaat
de ene week de ene vrijwilliger
langs en de ander een volgende
keer? Is de frequentie één keer
in de week of één keer per
maand? Om de vier weken
vindt in de groep vi'ijwilligers
een xiitwisseling plaats van er
varingen en worden - ter be-
vordex-ing van de deskundig
heid - pex'sonen die meer van
bepaalde onderwerpen afwe
ten uitgenodigd om een ver
haal af te steken.
Intieme relaties
Of er tijdens vrijwilligersbe-
zoeken intieme relaties kunnen
ontstaan? „Ik slxxit niks uit",
zegt Arjen Rolaff. „Wij zijn al
lemaal mensen. Er is ook niks
op tegen om op iemand verliefd
te worden. In dat geval is het
overigens wel beter niet meer
als vrijwilliger op bezoek te
gaan. Dat zou alleen maar pro
blemen opleveren: je mag als
vrijwilliger niks van een gede
tineerde aannemen, niks ge
ven. zelfs geen pakje vloeitjes
of shag en ook geen telefoon
nummer of een brief'."
Het project loopt naar tevre
denheid. Maar één ding zint
Arjen niet: er zijn gedetineer
den die om een bijzondex-e re
den hebben afgehaakt. De een
zaamheid. de zware druk van
het geïsoleerde bestaan kan
nog zo groot zijn, het gevoel
van vernedering stijgt daar bo
venuit om als gedetineei'de na
afloop van het bezoekuui" te
worden gevisiteex*d en lijd
zaam te moeten ondei'gaan dat
bewaarders in de bilnaad Urnen
om na te gaan of daar wellicht
drugs zijn vei'boxgen. De coör
dinator: „Ik kan begrijpen dat
het om veiligheidsredenen no
dig isIk ageer ook niet tegen de
geling. Maar de situatie op zich
is wel heel erg pijnlijk."
EVENEMENTEN
GOES - Openbare Bibliotheek, 20
uur: Inleiding 'Literatuur in Verzet'
door mevr. Magreet de Lange;
MIDDELBURG - Zeeuwse Biblio
theek, 20 uur: Lezing 'Talentontwik
keling in de sport' door dr. J.H.A.
van Rossum;
BERGEN OP ZOOM - Roxy. 20 uur:
The empire strikes back en The Eng
lish patient;
Cinemactueel, 20 uur: Dante's Peak
en The Devil's own; 20.30 uur; Le
Gareu;
GOES - Grand, 20 uur: One fine day,
HULST - De Koning van Engeland,
20 uur: In love and war, One fine
day, Dante's Peak, The English pati
ent, The empire strikes back en Jer
ry Maguire;
MIDDELBURG - Cinema, 20.30 uur:
Ugetsu Monogatari;
VLISSINGEN - Alhambra, 20 uur:
Dante's Peak, The Devil's own, The
English patient en The empire stri
kes back;
TENTOONSTELLINGEN
HEINKENSZAND - Gemeentehuis,
8.30-12.30 uur: A. van Hoorn, olie
verfschilderijen (t/m 27/5);
HULST - Galerie Rattenfanger,
13.30-17 uur: Trees Verwilligen,
schilderijen (t/m 24/4);
Streekmuseum, 14-17 uur: Exposi
tie over Stijn Streuvels en Reynaert
de Vos (t/m 17/5);
Stadhuis, 9-12 en 13-16 uur: Exli-
brissen van Reynaert de Vos (t/m
9/5);
MIDDELBURG - Zeeuwse Biblio
theek, 17.30-21 uur: Werken cursis
ten MIKV (t/m 16/5); Werk Inge van
der Kooij (t/m 31/5); 'Dichters dich
terbij' (t/m 10/5);
Zeeuws Museum, 11-17 uur: Rei-
mond Kimpe, De gulden midden
weg, schilderijen en tekeningen
(t/m 15/6);
Ramschip Schorpioen, 10-17 uur:
Maritieme werken leden IKV Mid
delburg (t/m 11/5);
OOSTKAPELLE - Zeeuws Biolo
gisch Museum, 12-17 uur: Onder
waterfoto's van de Grevelingen en
de Oosterschelde (t/m 25/5); Expo
sitie van botten van fossiele zoog
dieren;
OUDDORP - Bezoekerscentrum De
Grevelingen, 10-17 uur: Natuurex-
positie 'Het leven van hommels'
(t/m 26/4);
SLUIS - Raadskelder, 14-17 uur:
Marcel Verschoor, beelden en schil
derijen (t/m 28/4);
VEERE - Grote Kerk, 10-17 uur:
Klaus Peter Noever (Objecten) en
Theo Windges (Foto's) (t/m 19/5);
VLISSINGEN - Theo van Doesburg
centrum, 9-17 uur: Yvonne Slagter,
schilderijen (t/m 4/5);
Stedelijk Museum, 10-17 uur: 'Van
Zeeuwse Admiraliteit tot marine in
Zeeland'(t/m 28/9);
ZIERIKZEE - Galerie "Galerij", 13-16
uur: Tien Heestermans, "NaarMar-
sella" tekeningen, collages en schil
derijen (t/m 19/6).
HULPCENTRA
Alarmnummer voor geheel Zee
land: tel. 112.
Centraal Meldpunt Milieuklachten
Zeeland, tel. 0118 412323.
SOS Telefonische Hulpdienst Zee
land, tel. 0118 615551 (dag en nacht
bereikbaar).
Chr. Hulpdienst Zeeland voor men
sen in nood, tel. 0118 636251, van
10.00-14.00 en 20.00-23.00 uur,
weekends van 20.00-23.00 uur.
Stichting Blijf van m'n lijf Zeeland,
tel. 0118 469869 (dag en nacht be
reikbaar).
Kindertelefoon Zeeland, tel. 0800
0432 (gratis), dag. van 14.00-20.00
uur.
Bureau Vertrouwensarts Kinder
mishandeling, tel. 0118 628800.
Aids Infolijn, tel. 0118 638384.
Juliana Korpsen
presenteren zich
MIDDELBURG - In sporthal
De Kruitmolen in Middelburg
wordt zaterdag 26 april de jaar
lijkse showpresentatie van de
Juliana Korpsen Middelburg
gehouden. Hel programma start
om 20.00 uur.
Junior Drumcorps Johan Friso,
Nederlands jeugdkampioen,
laat zijn nieuwe show zien, met
nummers als The Muppet Show,
Sounds of Kiev en Send in the
Clowns,
Juliana drum bugle corps
speelt dit jaar een mengelmoes
van jazz. Geopend wordt met
Happy Days are hei-e again, ge
volgd door My Favourite Things
uit de Sound of Music, Na Au
tumn Leaves volgt If I could re
ach you van Randy McNeal.
Met deze show zal Jxdiana haar
drievoudige eerste plaats op het.
Wereld Muziek Concours te
Kerkrade verdedigen, Juliana
en Johan Friso zijn te zien tij
dens de taptoe op de Markt in
Middelburg op 30 april.
De politie houdt vandaag snel
heidscontroles op de N289 tussen
Kapelle en Goes, in Hoofdplaat en
op de N61 tussen Zaamslagveer, IJ-
zendijke en Margrette.
MiaKlaaijsen, Marja van Santen, Janny Scholte en Ineke ïmanse
(vlnr) willen het als Tre4a's helemaal gaan maken met Het Levens
lied, de triangel en hun accordeons. foto Ruben Oreel
van onze verslaggeefster
Edith Ramakers
VLISSINGEN - De blauwe jurk
straalt onkreukbaarheid uit en
voelt als vanouds synthetisch
De nieuwe trevira is kleur-
sr en als totale Tre4a-ver-
schijning, een van de betere
vrouwelijke clichés van de jaren
vestig. De Tre4a's doen de Sel-
vera's (Twee reebruine ogen...)
verstommen. De vier Vlissingse
vangeressen vinden zelf dat de
ftc4a's hangen tussen kunst en
liitsch.
In het Vlissingse hotel Piccai'd
bereikten ze zondagavond tij
dens een voorronde van een ta
lentenjacht, waarvan de finale
11 mei wordt gehouden, de
eerste plaats. Maureen MacGil-
laviy mag oók door naar de fi
nale. Wat begon als .een gx'ap is
intussen serieus gewox-den. Mia
Rtaaijsen (47), Ineke Imanse
fh), Janny Scholte (47), enMax-
lavan Santen (48) spraken twee
banden geleden in een café
®et bravoxire over hun zang-
iechnische kwaliteiten. Om-
ganders hoox-den dat en wilden
■neer over hun repertoire weten.
We schepten op en zeiden dat
We samen tot de betere uitvoe-
van een smartlap komen.
Steeds meer mensen x-aakten ge
dresseerd en we gooiden er
een schepje bovenop. Aan
ad einde van die avond hadden
drie boekingen. Toen moes
ten we wel gaan x-epeteren."
'len jaar zangles van Rob van
ter Mexxlen en enkele j ai-en clo-
te-haiTnony ervaring lieten zich
liet verloochenen. „Marja en ik
tengen vroeger ook al tijdens de
afwas tweestemmig", zegt Ine-
telnianse. „Alleen Janny heeft
?ten les gehad, maar zij is een
'natuuxtalent." Bij Ans Schil
ders 'de moeder van de smart
lappen' uit Kapelle kochten de
Tre4a's enkele lp's en bekeken
teksten van Lou Bendy, Wil Der
by, de Selvera's, de Sweet
Sixteen. „Daar zijn we mee be
gonnen. In Kapelle zijn we 5
april eerste geworden in de ca
tegorie Levenslied met Jack
Lenny's Achter in het stille
Klooster. We zingen nog vaak
over kommer en kwel. Als ik
naar je blinde ogen kijk, van
Derby bijvoor-beeld. Maar
Louise zit niet op je nagels te
bijten komt eraan. We zijn ge
vraagd om voor de stichting
40/45 op te treden. Daarvoor oe
fenen we speciaal het nummer
van Vera Lynn in From the time
we say goodbye. Hallo Ban
doeng ligt ook binnen onze mo
gelijkheden. Wacht maar tot we
bij onze eerste Chinees optre
den."
Lachen
Tijdens het repetex-en onderbre
ken ze regelmatig het gezang om
bij te komen van een koldex-ieke
situatie. „We lachen wat af om
elkaar. We ontdekten bijvoor
beeld hoe een onzinnige tik met
de triangel of twee ritmische
klappen met stokjes op de lach
spieren kunnen werken. Die
proberen we direct in onze acts
in te passen."
Tijdens de Vlissingse straatthe
aterdag zullen ze de bezoekers
verrassen en in de tussentijd
voeren ze acts in horeca-etablis-
sementen uit. „Het is het begin.
Onze stemmen passen mooi bij
elkaar. We oefenen door en wor
den beroemd. Wacht maar af,
we komen nog op de televisie
met ons eigen levenslied en onze
accordeons."
van onze verslaggever
Herre Stegenga
ZIERIKZEE - De reacties over
het Zeeuws Eenakterfestival
liepen na afloop uiteen. Ron
Thiry en Esme Soesman, de
helft van de viei'koppige jury,
spi'aken van een 'leuk en geva
rieerd' festival. Ali Pankow
van de organisatie, zelf regis
seuse, signaleerde wat 'bloed
armoede'. Zo zou niet elk ge
zelschap de spanningsopbouw
goed hebben afgerond. Het
jaarlijkse festival van het
Zeeuwse Centrum voor Ama-
teux'theater (ZCA) werd vrij
dag, zaterdag en zondag ge
houden in de Conceidzaal in
Zierikzee.
Het Eenakterfestival biedt een
dwarsdoorsnede van de diver
se activiteiten die toneelgroe
pen in Zeeland ontplooien.
Het is geen wedstrijd, hoewel
een jury alle optredens beoor
deelt. Dit jaar bestond dit
team uit de Amsterdamse dra
maturge Joke Eibers, drama
turge Esme Soesman uit Zie
rikzee, regisseur Cees
Möhlmann uit Zierikzee en
Ron Thixy, cursist middenka
der-regieopleiding in Vlissin-
gen. Soesman en Thiry lieten
zich vooral positief uit over het
afwisselende programma.
„Alles kan, als het maar goed
is", vexidaarde Esme Soes
man. Alle deelnemers ontvan
gen binnenkort een schrifte
lijk rapport van hun
px'estaties. Elke voorstelling is
door twee juryleden apart be-
oox'deeld zodat het rapport
twee visies weerspiegelt.
Toneelgroep ODI uit Vogelwaarde bracht tijdens het Eenakterfestival een Chinese tragedie.
foto Pieter Honhoff
Behalve de geconstateerde
bloedarmoede had Pankow
weinig reden tot klagen. Zo
was de opkomst goed. „De eer
ste avond, vrijdag, was het me
teen redelijk druk. Terwijl het
festival in vooi"gaande jax-en
wel eens wat aarzelend op
gang kwam. Ook zaterdag
middag hadden we veel pu
bliek, vaak ook even afwach
ten. Van de nazit is deze editie
effectief gebruik gemaakt,
meldde ze tevreden. „Deelne
mers dinven elkaar aan te
spreken over hun voorstelling.
Geen keiharde kritiek, maar ze
lopen tenminste niet meer in
een boogje om elkaar heen."
Pankow mei'kteop dat dit jaar
opvallend veel aandacht wei'd
besteed aan de vormgeving op
het toneel.
Overigens wox'dt in de derde
week van november voor de
eerste keer het 'Festival van de
Wereldpremières' gehouden.
Vier nieuwe eenakters, het re
sultaat van een sehxijvei'scur-
sus, worden dan aan het pu
bliek gepresenteerd. Het plan
om met dit evenement het tra
ditionele Eenakterfestival te
vervangen, heeft het ZCA uit
eindelijk laten vax-en. Pankow:
..Geen of-of, maar en-en. Het
Eenakterfestival zoals we dat
nu kennen, is veel te geliefd om
er mee te stoppen.
van onze verslaggever
Marcel Modde
TERNEUZEN - Het is iets wat
de leek uooit zalJsunnen begrij
pen, maar voor de ingewijde een
vanzelfsprekendheid is. Veertig
jaar lang een toonaangevende
jazzclub, in Terneuzen, dat is
toch alle reden om elkaar uit
bundig te feliciteren wanneer
het feestje wordt gevierd. Oude
gezichten, frequente bezoekers
uit een wat minder ver verleden,
Porgy Bess zat zaterdagavond
bomvol trots publiek. Trots
vooral dat ze deel mogen uitma
ken van een fenomeen. Een en
keling voldaan smullend van de
toepasselijke Samba Negerzoe-
nen tussen twee slokken cham
pagne door.
Porgy Bess lijkt vitaler dan
ooit tevoren. De voorbije veertig
jaar schijnen in de laatste we
ken, met de golf van aandacht
voor het favoriete podium van
menig groot Amerikaans jazz-
of bluesax-tiest wanneer ze Eu
ropa aandoen, de weg te hebben
geplaveid voor zo mogelijk een
nog mooiere toekomst. Grond
legger Frank 'de Neger' Koulen
moet ergens vanaf een wolkje
tevreden hebben neergekeken
op al dat vrolijks dat hij. bijna
twaalf jaar geleden alweer,
heeft achtergelaten.
Plasgoot
Dus dankte één van de motoren
achter het cultuurpodium aan
de Noordstraat, dokter Hans
Zuiderbaan, cQinpaan en
'bouwmeester' Willem de Bruijn
voor het feit dat hij de karakte
ristieke plasgoot (de muur die
het uxinoir vormt voor de man
nelijke bezoekers van het café)
destijds bij de gi-ote verbouwing
toch maar intact heeft gelaten.
De Bruijn kreeg een bloemle
zing ovei'handigd uit de protes
ten op rijm die werden geuit te
gen de dreigende modernisering
van dat specifieke kamertje.
„Ook nog gefeliciteerd Willem!
Dus werd een boek ten doop ge
dragen over veertig jaar cultuur
aan de Noordsti-aat, waarin aan
de hand van veel foto's en inter
views een i-exs wordt gemaakt
door het i*oemruchte verleden
en heden van Porgy Bess. Niet
zomaar een kroeg, zo onder
streepte burgemeester Ron Bar-
bé de naam die het café heeft op
gebouwd tot in New York, maar
één met de nodige betekenis
voor Terneuzen. Aan Barbé de
eer om het eerste officiële exem
plaar te overhandigen aan
Franks weduwe Vei"a, die met
nagenoeg haar voltallige fami
lie aanwezig was op het verjaar
dagsfeest. Het ovationeel ap
plaus toen zij het podium
beklom, was veelzeggend.
Monniken
Barbé prees het 'monniken
werk' dat de samenstellers van
'40 jaar Porgy Bess* in korte
tijd hebben veiTicht teneinde de
uitgave tot stand te brengen. Te
meer omdat ze zelf niet bepaald
als een monnik leven, zo refe
reerde de burgemeester aan het
regelmatige verschijnen van
sommige makei's in de plaatse
lijke dranklokalen voor 'over
leg'.
En geheel in de geest van Porgy
ging het feest nog tot in de vroe
ge urntjes dooi: Oscar Harris,
die in Terneuzen ooit zijn eerste
schreden op het (inter)nationalo
podium zette, zong natuurlijk
zijn partijtje mee. Opgewarmd
door de Djazzy Fo(u)r, Jan en
Harm en Randy's Boogie Squad.
De soul van The Dudes zorgde
voor een memorabel einde.
TERNEUZEN, Zuidlandtheater
Het Grote Theater van Lodz met 'II
Barbiere di Sivigliavan Gioacchino
Rossini. Dirigent: Aleksander Tracz
door Jos Verpoorten
Amper een week na de opvoering in
Middelburg van Rossini's Barbier
van Sevilla door de Roemeense Staats-
opera kon men deze in Oost-Europa
blijkbaar zo populaire opera zaterdag
in Terneuzen horen en zien. Dit keer
door leden van Het Grote Theater van
Lodz, die dit repertoirestuk echter in
der haast uit de kast hadden gehaald,
daar zij op zeer korte termijn moesten
invallen voor een verhinderde Kamer
opera Warschau.
Het pleit voor het vakmanschap van di
rigent Aleksander Tracz en compagnie,
dat deze versie het beluisteren toch al
leszins waard was, hoewel het orkest in
de korte voorbereidingstijd duidelijk
meer aandacht had besteed aan het re-
peteren met de zangers, dan aan de in
strumentale intermezzi. Vooral de Ou-
vertui'e en de inleiding tot de tweede
akte hadden hier, blijkens rammelend
samenspel en onzuivere koperblazers,
onder te lijden. Alert en accuraat was
men wel in de ondersteuning van de vo
calisten, die over het algemeen een goe
de prestatie op de planken zetten.
Rossini laat zijn hoofdrolspelers al in
het begin van de opera een veeleisende
aria zingen. Hierin was Anna Jeremus
als Rosina met knap gezongen colora
turen het overtuigendst. Slechts de al
lerhoogste tonen gaven niet de indruk
moeiteloos te worden geproduceerd.
Geforceerder klonk tenor Leszek
Swidzinski in de hogere i"egionen van
Almaviva's serenade. In latere bijdra
gen bleek deze nog j onge zanger zich op
dit punt aanzienlijk te hebben hersteld.
In de ovei'bekende halsbrekende ont
boezeming van Figaro schoot de vir
tuositeit van bariton Rafal Songan net
te kort om deze aria een onbekommerd
genoegen te doen zijn.
De beste acteerprestaties werden ove
rigens geleverd door de bassen Pjotr
Micinski en Tomasz Fitas. die in hun
komische rollen van jaloerse Bartolo en
doortrapte Basilio in hun element wa
ren. Ook vocaal waren zij uitstekend op
dreef.
Sterke kanten van deze productie wa
ren zeker ook het enthousiasme, de
fraaie kostuums en de hier en daar ple
zierig potsierlijke grimering.
Een minpuntje was het gebruik van een
elektronisch apparaat i n plaats van een
onvervalst(!) klavecimbel. Het is mijns
inziens niet vergezocht te stellen, dat
een praktijk als deze uiteindelijk kan
leiden tot het vervangen van het gehele
orkest door één vaardige, met compu
ters gewapende keybordspeler.
Niettemin een aangename voorstelling
waaraan de talrijk opgekomen toe
schouwers duidelijk veel plezier had
beleefd.
