Zeeland denkt te weinig Europees
Bartel Bartels bloeit op in
nieuwe band The Bartales
Niet zomaar een plekje
PZC zeeland donderdag 10 april 1997 1^
Videofilm Blue Splr
Afstand tussen Middelburg en Straatsburg/Brussel is vaak nog groot Milieufederatie plaat?
kunst cultuur
Eervolle vermelding
foto's Ruden Riemens
van onze verslaggeefster
Mieke van der Jagt
GOES - Duurzame ontwikke
ling is nog niet voldoende de ba
sis voor het Streekplan Zeeland,
vindt de Zeeuwse Milieufedera
tie. In een reactie op het ont-
werp -streekplan zegt de ZMF
het ontwerp in grote lijnen te
onderschrijven, maar op onder
delen heeft de federatie nog wel
wat kanttekeningen. Zo wordt
een ruimtelijke visie voor het
blauw-groene hart van Zee
land, zoals die in de Randstad
voor het Groene Hart is ontwik
keld, node gemist. De ZMF
vindt ook dat niet alleen het kre-
kengebied in Zeeuws-Vlaande-
ren tot de blauwgroene topkwa
liteit kan worden gerekend,
maar ook de Zak van Zuid-Be
veland.
De Milieufederatie wil daar
naast niet meegaan met de rede
nering dat alleen bevolkings-
groei het voorzieningenniveau
in Zeeland kan redden. Beter
dan voetstoots aannemen dat
groei de oplossing is zou de pro
vincie het debat moeten aan
gaan over de Randstadnormen.
Omdat veel overheidsuitkerin-
gen per hoofd van de bevolking
worden berekend, komt Zee
land er vaak bekaaid af.
De provincie kan beter streven
naar meer verantwooixle nor
men en een evenwichtiger be
volkingsopbouw. Voor dat laat
ste heeft Zeeland zeker troeven
in handen aangezien did
industriegebieden als de
naalzone en het Sloege
woongebieden liggen met
landschappelijk uitzonde
hoge kwaliteit. Daar moe
provincie dus vooral zuinj
zijn. j
Duurzaamheid zou ook he
verwoord moeten worden b
revitalisering van industrii
reinen. De pijlen in het sit
plan zijn daarbij gericht oj
staande industrieterrei
maar ook de grote industri
bieden bij de zeehavens
nieuw te ontwikkelen tem
zouden duurzaamheid als
draad voor de inrichting mo
hebben.
Over de ontwikkeling van
industrieterrein bij Rilland
ZMF heel beslist: nee. Goi
aangewezen als regionaal
vangpunt en op zo korte afs
moet er geen tweede opv
punt komen. In het voorges
lanschappelijk beleid mis
ZMF de Ecosysteemvisie D
de uitwerking van het Nat
beleidsplan, die vergas
maatregelen voor natuui]
wikkeling beschrijft als
streefbeeld voor Zeeland
Ecosysteemvisie zou in een
komstgericht streekplan, dj
provincie wil maken, leidt
moeten zijn. Het herstel vai
tuariene relaties (lees: ont
dering) zou als een van de
gangspunten in het streek]
moeten worden opgenomen
van onze verslaggeefster
MIDDELBURG - Drum- en Bugleeorps Blue Spirit uit Middell
heeft als eerst showcorps in Nederland een professionele video!
laten maken. De band is bedoeld om mensen die interesse hebbi
het corps te laten zien hoe Blue Spirit eruit ziet en wat ze kunn
„Binnen het bestuur van het showcorps bestond de behoefte
een videopresentatie al langer", vertelt Marco Janssen van
Spirit. „Een videoband laat meer zien dan welk soort folder
ook." De band kan organisatoren van evenementen inlichten
de muzikale mogelijkheden van het corps.
De band is ook bedoeld om nieuwe leden een indruk te geven
Blue Spirit. Naast beelden van het corps in actie bevat de prese
tie een interview met de Amerikaan Pete Burneko. Hij vertelt oj
leuke manier over wat een showcorps is. De productie van he
heel heeft een tijdje geduurd. Janssen: „We zijn er vorig jaar me
gonnen. De band moest geen amateuristisch geheel worden. We
len ons kunnen presenteren op een professionele manier. Bij el
is er een paar weken door een professioneel team aan gewerkt. I
die weken zijn wel verspreid over een lange periode. Het gehi
gemonteerd en bewerkt in een professionele studio."
door René Schrier
?TTet belang van Zeeland
XJLmoet op alle niveaus ver
dedigd worden. Ook het Euro
pese niveau. Het gaat niet altijd
om geld. De provincie moet in
spelen op ontwikkelingen.' Fer
me taal van de gedeputeerde
met Europese Zaken in zijn por
tefeuille, CDA'er L. Coppoolse,
aan de vooravond van het
Zeeuwse Statenbezoek aan
Straatsburg.
Hij voegt eraan toe dat wie iets
wil bereiken op Europees ni
veau, over een lange adem moet
beschikken. Zeeland is een
nietige vlek op de Europese
landkaart. Zij het niet voor de
Europarlementariërs die deze
provincie als aandachtsgebied
tot hun takenpakket rekenen.
Op de een of andere manier heb
ben ze allemaal wel wat met
Zeeland. De een heeft er een
tweede woning, de ander heeft
tot haar tiende jaar op Tholen
gewoond en dan is er natuurlijk
de enige echte Zeeuwse Euro
parlementariër: Johanna Boo-
gerd-Quaak uit Zaamslag.
Hoe groot is werkelijk de af
stand tussen Middelburg en
Brussel/Straatsburg? Frits Cas-
tricum (PvdA)Je ziet nu dat de
havens van Rotterdam en Vlis-
singen samenwerken. Ook an
dere havens zoals Antwerpen en
Gent kijken ineens over de
Zeeuwse grens. Daar sta je na
tuurlijk niet dagelijks bij stil,
omdat die ontwikkelingen niet
zo snel gaan, maar ik denk dat
het een gevolg is van de vorming
van de Europese Unie. De goe
derenstromen op die interne
markt nemen toe. Je ziet dat al
lerlei stukjes van de legpuzzel
die eei'st heel ver van elkaar la
gen, dichter naar elkaar toe
schuiven. En die ontwikkelin
gen zijn nog steeds gaande.
Raakvlakken
Ook Elly Plooij-van Gorsel
(WD) gaat die kant op. „We
hadden tot voor kort te maken
met staatsgrenzen. Nu die zijn
afgeschaft zie je dat Euregio's
gevormd worden. Die hebben
veel natuurlijker en logischer
grenzen." De Europarlementa
riërs kunnen zonder al te diep te
graven allerlei voorbeelden op
sommen van directe raakvlak
ken tussen Zeeland en Europa.
Zoals de mislukte poging van
Het Europarlement in Straatsburg.
Zeeland om Europese subsidie
te krijgen voor de Westerschel-
detunnel. Castricum moet er
nog een beetje om lachen: eerst
zeggen dat het een verbinding
van regionale betekenis wordt
en vervolgens proberen er Euro
pese subsidie voor te krijgen.
Daar staan echter tal van pro
jecten tegenover die wel dege
lijk financieel vanuit Europa
ondersteund worden. Het gaat
om tientallen mil j oenen guldens
die de laatste paar jaar naar
Zeeland zijn doorgesluisd.
Europa dus toch als melkkoetje?
Nee, zegt CDA-Europarlemen-
tarïer Wim van Velzen, want de
gebieden die subsidie krijgen
moeten er zelf ook een even hoog
bedrag naast leggen, de zoge
naamde co-financiering. Daar
om liggen er nog miljoenen Eu
ropese subsidie op Italië te
wachten. Dat land heeft geen
geld (over) voor de co-financie-
ring. Van Velzen: „Ik vind die
co-financiering cruciaal. Als je
dat niet doet, wordt Brussel in
derdaad een soort vleespot."
Omdat de Europese Unie niet
onbelangrijk is voor de ontwik
keling van Zëeland, is het zaak
dat de Zeeuwen het Europarle
ment weten te vinden. Van
Velzen: „Dat gebeurt ook. Op
het moment dat DELTA Nuts
bedrijven besluit zich los te
koppelen van de samenwerking
in Züid-Nederland, hangt een
aantal lieden vanuit Zeeland bij
mij aan de bel om te vragen wat
dat voor consequenties heeft."
Van Velzen is regelmatig te zien
op vergaderingen van zijn
Zeeuwse partijgenoten. Andere
Europarlementariërs, met uit
zondering van Boogerd, onder
houden de contacten vooral
schriftelijk en telefonisch. Ze
merken overigens op hun beurt
ook niets van het bestaan van
een mogelijke Zeeuwse lobby.
Bóogerd kent Zeeland het best
foto Europees Parlement
en is tamelijk kritisch over de
manier waarop de Zeeuwse be
stuurders en belangengroepe
ringen van zich laten horen. „Ik
denk dat Zeeland er wel zijn
voordeel mee kan doen dat ie
mand uit die provincie in het
Europarlement zit. Maar dan
moeten ze dat wel gebruiken.
Nu is er sprake van een zekere
onderbenutting. Grote steden
zijn wat dat betreft toch wat
brutaler in het claimen van een
stukje belangenbehartiging."
Voor Boogerd staat het als een
paal boven water dat Zeeland
voordeel heeft van een eigen
ambtenaar in Brussel. En als de
provincie dat niet kan betalen is
het wellicht mogelijk in samen
werking met andere provincies.
„Je moet weten hoe de hazen lo
pen." Van Velzen onderstreept
dat: „Als je ergens niet aanwe
zig bent, loop je contacten mis
en verlies j,e informatie. Het is
kennelijk heel erg Nederlands
om niet lijfelijk aanwezig te zijn
en om de telefoon en de fax te
gebruiken. Nederlanders willen
niet investeren in tijd. Die wil
len direct resultaat. Dat gaat
niet in Europa
Belgen
Ter illustratie voert Elly Plooij
de baggerwerken voor de ver
dieping van de Westerschelde
aan. Dat werk hadden de Belgen
Europees moeten aanbesteden.
Ze deden dat niet en gunden de
opdracht aan een Belgisch be
drijf.
„Dat is dus niet volgens de Eu
ropese regels gebeurd. Daar had
het Nederlandse bedrijfsleven
en misschien wel indirect het
Zeeuwse ook van kunnen profi
teren. Vandaar dat er in het Eu
ropees Parlement vragen over
zijn gesteld. Dat is echter alle
maal zo gelopen, omdat er veel
te laat is gereageerd. In Brussel
zagen we dit al aankomen. Als
in Nederland met die informatie
iets was gedaan, was het heel
anders gegaan."
Boogerd: „Kijk maar naar de
verkeersafwikkeling van de
Westerscheldetunnel. Vlaande
ren heeft gelijk als het zegt dat
Zeeland niet al dat verkeer naar
Vlaanderen kan sturen, zonder
daar met die regio over te pra
ten. Vlaanderen moet in zijn
waarde gelaten worden en Ne
derland moet af van dat wat
hautaine gedrag. Er moet meer
Europees gedacht worden. Zo is
er tot mijn stomme verbazing
nog steeds geen studie gedaan
naar de effecten van de invoe
ring van de Euro voor Zeeland."
Zo somber wil gedeputeerde
Coppoolse het nu ook weer niet
afschilderen. Als het gaat om de
toekomst van de structuurfond
sen voor de landbouw en om het
landbouwbeleid op zich, is er
'redelijk wat overleg'. Dan wil
het provinciaal bestuur toch
weten wat de consequenties
voor Zeeland zijn. Coppoolse:
„Ik geloof heilig in de uitbouw
van de Europa Gemeenschap.
Misschien is het tempo niet zo
geweldig, maar ik heb er hoge
verwachtingen van.
Dit is de eerste aflevering van
een serie van drie over de Euro
pese Unie.
Het optreden van The Bartales, vrijdag in De Piek in Vlissin-
gen, maakt onderdeel uit van het door muziekblad Oor en
popzender Radio 3FM ondersteunde project Circus Pop.
Hierdoor krijgen talentvolle popmuzikanten uit België en
Nederland de kans om in een aantrekkelijke entourage op te
treden in plaatsen waar universiteiten en hogescholen zijn ge
vestigd. De komende tivee jaar wordt, in voor- en najaar,
maandelijks twee bands een kant-en-klare tournee langs het
clubcircuit aangeboden. De Piek is het enige Zeeuwse poppo
dium dat aan Circus Pop meewerki.
The Bartales en Shamus zijn de eerste bands die in het kader
van Circus Pop rondreizen. Voor hun optreden zal de zaal op
een spectaculaire manier worden omgetoverd in een circus
piste. In mei en juni staan optredens op het programma van
Beeswamp, Keaton, Mendoza Dance Parti en The Wizards of
Ooz.
van onze verslaggeefster
Caroline Moerland
AMSTERDAM - De komende
weken speelt Bartel Bartels drie
keer in de provincie waar hij z'n
middelbare-schooltijd door
bracht. Met z'n nieuwste band
The Bartales is hij tezieninVlis-
singen, Ovezande en Goes. Bar
tels heeft met Zeeland geen an
dere relatie dan 'met een
heleboel plekken waar ik een
soort geschiedenis heb opge
bouwd'. Maar dat hij binnen
kort in 't Beest in Goes staat,
vindt hij leuk. ,,'t Beest is mijn
muzikale baarmoeder", zegt de
in Amsterdam wonende zanger
en muzikant.
Een andere plaats waar Bartels
iets van zichzelf heeft achterge
laten, is Barcelona. Hij ging er
heen op een moment dat hij het
helemaal had gehad met audi
ties doen en in bands spelen.
Voor die tijd maakte hij deel uit
van onder meer Vicious Velvet
en Revolver Ook 'speelde hij
mee met iedereen', onder wie
George Kooymans (GoldenEar-
ring) en Richard Janssen (Fatal
Flowers, Shine, Rex). Tot het
maken van een eigen cd kwam
het echter niet. „Ik voelde me
het lelijke eendje van de club."
Dat schijfje is er nu wel: Barta
les. Achteraf bezien is de kiem
voor Bartels' debuut gelegd in
zijn Spanje-tijd. Hij speelde op
straat in Barcelona en zonderde
zich daarna een tijdje af in de
bex'gen, waar hij veertig liedjes
op tape zette. Eenmaal terug in
Amsterdam, trok hij in bij Wou
ter Planteydt van Sjako. In
diens acht sporen-huisstudio
nam het duo met behulp van gi
taren, fanfare-instrumenten en
alles wat geluid maakt Bartales
op. „Het is een heel goede pro
ductie geworden", zegt Bartels
enthousiast. „Het is ongeloof
lijk hoe Wouter dat geflikt
heeft."
Diversiteit
Recensenten roemen vooral de
d i vei'si tei t van Bartales„Wat ik
eerst als xxadeel van mijn muziek
zag, blijkt nu juist de kwaliteit
te zijn." Op de cd zijn invloeden
te hox-en van Bai'tels' grote hel
den Iggy Pop, Tom Waits, Lou
Reed, Mink DeVille en Keith Ri
chards (Rolling Stones). Het is
z'n muziek ten goede gekomen
dat hij dit keer alle nummers al
leen heeft geschreven. „In
bands heb je gauw te veel kapi
teins op één schip. Als ik met an
deren samenwerkte, had ik niet
goed voor ogen waar ik precies
heen wilde met mijn muziek."
Hij haast zich te zeggen dat The
Bax-tales nu weer een echte band
is geworden. Een clubje, volgens
Bartels, zoals in de jongensboe
kenserie De Kameleon.
Vrijdag komen ze naar De Piek
in Vlissingen, waar ze een duo-
optreden geven met Shamus
vanaf 22.00 uux-. Vexvolgens
staan The Bartales 8 mei op
Klomppop in Ovezande en op 17
mei in 't Beest in Goes. Bartels
verwacht geen oude bekenden
meer tegen te komen in Zeeland,
laat staan dat hij zich zenuw
achtig maakt, „Zodx'a ik hoor
dat ik het podium op kan, is het
blik op oneindig en fietsen
maar."
Wim Bakker exposeert schilderijen in Brussel
van onze verslaggever
MIDDELBURG - De Middel
burgse fotograaf Ruden Rie
mens is met twee foto's verte
genwoordigd in het jaarboek
met prijswinnaars van De Zil
veren Camera 1996 dat deze
week verschijnt. Voor deze fo
to's, die op 4 mei 1996 werden
gepubliceerd in de PZC, heeft
Riemens een nominatie - eer
volle vermeldiixg - ontvangen
ixx de categorie Portretten Se
ries.
Riemens verbleef begin vorig
jaar in Zuid-Frankrijk voor
een fotografie-opdracht. De
bewoners van enkele dorpjes
inspireerden hem tot een foto
serie. Op aandrang van and
ren besloot hij voor het eei
zijir werk in te sturen voor e
prijsvraag. „Waarom, dat we
ik nu eigenlijk nog niet. H
beste antwoord is een wede
vraag. Waarom rxiet? Ik hie
nooit rekening met een pri
Het enige wat ik dacht was d
ik best graag in dat boek t
recht wilde komen. En d
bleek nou net de prijs te zi
voor een nominatie."
Voor De Zilveren Camera 19
wei'den 4136 foto's ingestuu
door 284 fotografen.
Publicatie: De Zilveren Camt
1996, Uitgeverij De Zilveren C
merade, Utrecht, f 3.9,50.
fotografie Ruden Rieme
van onze verslaggever
Ernstjan Rozendaal
WILHELMINADORP - Het
huis van beeldend kuixstenaar
Wim Bakker staat midden in het
landschap tussen Wilhehnina-
dorp en Wolphaartsdijk. Als hij
voor uit zijn raam kijkt ziet hij
heel in de verte Goes liggen;
achter, vanuit zijn atelier, heeft
hij vrij zicht over akkers en wei
landen. Het is dan ook niet ver
wonderlijk dat het landschap de
laatste jaren zijix belangrijkste
thema is geworden. Alle werken
vaxx de afgelopen jaren dragen
de titel Over landschap. „Voor
mij houdt dat trouwens alles
in", zegt Bakker. „Ook de on
macht om iets te grijpen."
Bakker exposeert op het ogen
blik in Galerie De Markten in
Brussel. De tentoonstelling
maakt deel uit van de manifes
tatie Oranjebloesems, die tot
doel heeft de Nederlandstalige
aanwezigheid in Bx-ussel te ac-
centueren. Dat gebeux-t door
tentoonstellingen, concerten,
voorstellingen en lezingen. Offi
cieel duxxrt deze Vlaams-Neder
landse veertiendaagse van 15
tot en met 30 april, maar veel
van de activiteiten beginnen
eerder of eindigen later.
De expositie van Bakker is vori
ge week begonnen en duurt tot
20 april. Als mede-organisator
van het kunstenaarsinitiatief
Trechter 5 was Bakker vorig
jaar betrokken bij de tijdelijke
plaatsing van De Cilinder - een
verplaatsbare tentoonstellings
ruimte - in het hartje van Brus
sel. Zodoende knoopte hij con
tacten aan met De Max-kten,
waar nu dus een expositie aan
zijn wérk is gewijd. „Ik reed in
het goede treintje mee, waar
door ze geïnteresseerd raakten.
Ze zijn vorig jaar komen kijken
naar de tentoonstelling van mij
in Vlissingen en dat gaf de door
slag. Voor mij is het natuurlijk
prachtig dat ik daar mijn werk
kan laten zien.
Zijn fascinatie voor het land
schap wordt in België als ty
pisch Hollands beschouwd. „De
BRT vroeg me hoe het was voor
zo'n poldei'jongen om in de gro
te stad te zijn. Ik heb dat omge
draaid en gevraagd of de Bx-us-
selaren een landschap kunnen
herkennen. Dat is wezenlijk
voor mij. Ik schilder namelijk
niet zomaar een plekje."
Want hoewel zijn schilderkunst
bepaald wordt door landschap,
licht en ruimte, zou het een mis
ser zijn om Bakker als een land
schapschilder te betitelen. „Ik
ben er niet op uit het landschap
xiit te beelden. Mijn schilderijen
zijn geen vensters van waaruit
een blik op de omgeving wordt
geworpen. Als ik een zware
structuur op het doek aanbreng,
probeer ik niet de Zeeuwse klei
te imiteren maar wil ik eerder
het begrip aax'de uitdrukken. En
blauw staat niet voor de Ooster-
schelde, maar voor water, lucht
en ruimte. Ik wil iets universeels
uitdrukken. Ik probeer door
voorspelbare zaken heen te
prikken. Dan pas wordt het
boeiend voor mensen, denk ik."
De objecten van Bakker houden
het midden tussen een sculptuur
en een schilderij. De verf is grof
en dik aangebracht op panelen
die vaak van hobbels en gx-oeven
zijn voorzien. De werken kun
nen afzonderlijk worden be
schouwd, maar meestal hangt of
legt Bakker ze in series naast el
kaar. „Soms zijn het meer beeld
houwwerken dan schilderijen.
Mijn schilderijen moeten
kunnen staan op de grom
merk dat ik minder voorzit
ben gaan werken. De we
zijn dikker van structuu
groter geworden. Minder
seltjes. Ik zit nu op de grem
het di'ie-dimensionaliteit."
Expositie Wim Bakker, tot 20
in Galerie De Markten,
Graanmarkt 5, Brussel.
