V akantieganger als kasteelheer Op de fiets naar alle hoeken van de wereld Ardennen Happy Chateau in de Van Rijn kan niet lang stilzitten 34 35 41 37 zaterdag 5 april 1997 vrije tijd De basis voor zijn onrust werd in zijn jeugd gelegd. Frank van Rijn, tweede zoon van de opperbevelhebber der landstrijdkrachten en latere chef defensiestaf Willem van Rijn, bleef nooit lang op dezelfde plek. „Mijn va der werd steeds elders gedetacheerd. Ik heb alleen in Den Haag wat langer gewoond: de eerste acht jaar van mijn leven. Nadien heb ik in verschillende plaatsen gewoond, zelfs enige tijd in Frankrijk. Ik heb op vijf lagere en drie middelbare scholen gezeten, voordat ik via de hts op de toenmalige TH in Delft terechtkwam. We bleven nergens lang. Mijn spulletjes stonden bij wijze van spreken langer in verhuiswagens dan in mijn kamer. Tijd om echte vrien den te maken had ik nauwelijks en als ik vriendschap sloot, dan moest ik me alweer opmaken voor het afscheid." De talloze verhuizingen hebben het le ven van Frank van Rijn bepaald, om niet te zeggen dat zijn bestaan er volle dig door op zijn kop is gezet. Wellicht ligt daar de bron van alle onrust, die hij nu, op zijn 48ste, nog niet kwijt is. Van Rijn kan niet lang stilzitten. Omdat hij er ook spoedig achterkwam dat hij, elektrotechnisch ingenieur, geen zake lijk talent is, ook niet was geschapen als leraar natuurkunde én niet in de wieg was gelegd voor welke andere carrière dan ook, besloot hij van de nood een deugd te maken. Frank van Rijn koos 25 jaar geleden voor iets waarvoor hij op de wereld is gekomen en werd ontdekkingsreiziger. Boeken Op de fiets heeft hij inmiddels alle we relddelen doorkruist. Om te voorko men dat hij zijn belevenissen vergeet, beschijft hij zijn avonturen in boeken. ,,Ik heb bij elkaar 345.000 kilometer afgelegd", zegt hij zonderzelfs met zijn oogleden te knipperen. „Dat is bijna even ver als de afstand tussen de aarde en de maan". Binnenkort verschijnt zijn zesde reis boek. In de bijna 200 pagina's dikke bundel, getiteld De rode kangoeroe, verhaalt Van Rijn over zijn avonturen in Australië, Dezer dagen is het eerste exemplaar overhandigd aan Jurek Juszczyk, zaakgelastigde van de am bassade van Australië. „Ik voel me een ontdekkingsreiziger in de ruimste zin van het woord", zegt Frank van Rijn - woeste baard, bril op het hoofd, sjofel gekleed - in zijn 'boe- kenlaboratorium', de verlaten bunga low in het al even verlaten Drentse land nabij het dorpje Doldersum. „Ik ben helaas in een verkeerde tijd gebo ren. Er valt niet zo veel meer te ontdek ken. Ik heb boeiende tochten door Afrika gemaakt, door Azië, de beide Amerika's. Ik heb dingen meegemaakt, die een normaal mens nooit zal overko men: ik was alleen niet de eerste die over dat gebied schreef. Er zijn duizen den en nog eens duizenden boeken over Afrika verschenen. Bovendien gunt de televisie iedereen zo maar een kijkje in de rimboe. Een simpele druk op de knop en de meest afgelegen plekken op aarde komen in beeld. Ik had graag een paar eeuwen eerder geleefd". Hoewel het vak van pionier is uitge storven, ontdekt Van Rijn op zijn toch ten toch steeds nieuwe dingen. „Ik maak geen echte reisboeken. Ik noem mijn boeken humoristische documen ten; belevenissen van een vogelvrije fietser. Ik volg nooit het gebaande pad. Ik kom op plekken waar weinigen ko men". Frank van Rijn, niet op zijn bestem ming als elektrotechnisch ingenieur, misplaatst als leraar natuurkunde tus sen 'slapende scholieren met een walk man op het hoofd', is als schijver en professioneel reiziger wel succesvol. „Mijn artikelen vinden gretig aftrek en mijn boeken worden goed gelezen. Ik ben anders dan anderen. Mijn vader en mijn broer hebben, of hadden, hoge functies bij de marine en landmacht. Ik ben een Einzelganger. Als ik mijn boe ken schrijf, dan leef ik als kluizenaar. Zodra mijn manuscript af is, plan ik mijn volgende reis. Dat proces her haalt zich eindeloos". Hij is een avonturier. „Ik wil steeds nieuwe dingen zien. Toen ik 18 was ben ik er voor het eerst met een vriend op de fiets op uit getrokken. Sindsdien heeft het reisvirus me te pakken. Als ik thuis kom na een verre trip, dan begint het na eenpaar weken al weer te kriebelen. Ik leef alleen voor het reizen, maar ook van reizen. Dat is ook meteen de reden waarom ik nooit ben getrouwd. Een baan kan ik makkelijk opzeggen; vrouw en kinderen niet". Van Rijn heeft weinig nodig. „Ik leef sober, het üefst ver weg van alle druk te", zegt hij. M'n boeken en artikelen brengen voldoende geld in het laatje om nieuwe reisplannen te maken". Australië De oud-Hagenaar heeft inmiddels ruim negentig landen gezien. Zijn be levenissen heeft hij opgetekend in boe ken - 1001 redenen om terug te gaan, Zuid-Afrika op de fiets (1989), Op de fiets door Sahara en Sahel (1990), De knipoog van het nijlpaard (1991), Pel grims en pepers, fietstocht door Azië (1993), Vijfentwintig jaar later, een verzameling reisverhalen, en nu De ro de kangoeroeBelevenissen van een reiziger door Australië. Australië was het enige continent dat hij nog nooit had gezien. „Dat was ei genlijk de drijfveer om daar naar toe te gaan. Bovendien had ik er zo veel over gehoord, dat ik het land met eigen ogen móest zien. Wat me het meest heeft ge troffen? Die enorme stilte, die verla tenheid. Ik heb dagen, weken, gereisd met schorpioenen, slangen en af een toe een kangoeroe als enige reisgezel len. En soms waren zelfs zij er niet. Eenzaam heb ik me er, ondanks die stiltes, nooit gevoeld. In China had ik dat gevoel wel, terwijl ik daar miljoe nen mensen om me heen had". Mike Belinfante Le Beau Séjour is een van de huizen die zijn jonge organisatie Happy Chateau verhuurt aan mensen die er een paar da gen uit willen in familieverband of met club of bedrijf. Bijna tienjaar geledenbe sloten Mark en zijn collega Onno Bult hun kennis en ervaring bij het inkopen en ver huren van vakantiewoningen in een eigen bedrijf te steken. Dat werd Happy Home, gevestigd in Alkmaar. Maar eer het zover was moesten er nog wat plooien in de rela tie met hun gezamenlijke baas worden gladgestreken. Die liet zijn twee mede werkers niet zomaar gaan en hield hen aan een concurrentiebeding. Mark Hel derman: „Vervelend natuurlijk, maar het had toch ook een voordeel. We waren ge noodzaakt naar mooie bestemmingen te zoeken in minder bekende gebieden. Dat is ons uitstekend gelukt. Vooral in de be- ginj aren konden we niet genoeg vakantie woningen aanslepen." De zolderkamer waar de wieg van Happy Home stond, is inmiddels verruild voor een prachtig gerestaureerd oud kaaspak huis in Alkmaars centrum. Daar werken nu tien mensen om het uitgebreide aan bod vakantiehuizen uit zes landen aan de man te brengen. Met inmiddels een nieu we loot aan de stam: Happy Chateau. De Alkmaarse nieuweling verhuurt nu ook kastelen en landhuizen aan mensen die in groepsverband iets willen ondernemen. Het kan een familie zijn die een heugelijk feit heeft te vieren, een bedrijf dat er eens met zijn medewei'kers op uit wil om in een sfeer van ontspanning zaken door te ne men, een groep vx-ienden of een club om activiteiten te ondernemen in de natuur Vorig jaar startte Happy Home met één kasteel in z'n programma; in het Vlaamse Diksmuide. Maar dat was niet bijster be vredigend. „Er was zoveel belangstelling voor dat we steeds nee moesten zeggen te gen opbellers." CharmarV Maar het gat in de markt was ontdekt. Happy Chateau wérd in het leven geroe pen en drie onderkomens in de Ardennen toegevoegd aan het aanbod. Met de be doeling verder uit te breiden richting Luxemburg, Franse Ardennen en Eifel. De huizen vallen op door hun bijzondex-e ligging en hun charmant uitexiijk. Niet door weelderige interieurs. Wie een paar dagen de glansx-ol vexwacht te spelen van een zich in luxe badende kasteelheer en - vrouw, moet de fantasie wat temperen. Le Beau Séjour in Remouchamps wordt be heerd door negen kinderen Bonhomme. Verhuur van het huis is noodzakelijk we gens de hoge kosten. Het interieur is com pleet, van een wat ouderwetse eenvoud met statig meubilair. Het huis ontleent zijn charme onder meer aan een mooie Fx-anse tuin en aan zijn ligging midden in het levendige (toeristische) stadje. Het kasteeltje schreef historie in de Tweede Wereldoorlog. Het was hoofdkwartier van de Amex'ikaanse luchtmacht ten tijde van het beruchte Ardennenoffensief. Idyllisch Wie zijn keus laat vallen op Le Moulin de Lembree, kiest voor een heel andere am biance. Dit is de plek voor natuux-min- naars, rustgenieters, wandelaars en voor hen die 's avonds voor een gesprek bij de (grote) open haard zijn te porren. Het is een oude watei-molen, idyllisch gelegen aan een watertje in Ferrières, zo'n vijftig kilometer onder Luik in een uitbundig stukje Ardennen. Groots is ook het ontwaken in het land huis Chateau de Jevoumont bij het plaatsje Theux. Voor je slaapkamexraam ontx-olt zich een weids, glooiend land schap tot ver beneden in het dal. Twintig hectai'e grond beslaat het domein van Chateau de Jevoumont. Het staat ook open voor de vakantieganger, evenals een buitenbad. Hier huldigt de bankiersfamilie Hen- richs, al generaties lang eigenaresse, de regel: respect voor de omgeving. En dat is te zien ook. Duidelijk is dat de stijl vanhet huis met z'n antiek meubilair zich niet leent voor vette feestneuzenlol. De streek rond Theux is er een van historie, van in teressante dox-pen en romaanse kerken. Spa met zijn sfeer van de belle epoque ligt in de buux-t. Alle huizen zijn te huur voor een week, weekend of voor een midweek. De prijzen variëren naar gelang van het huis en het seizoen. Voor een weekend kan men al te recht voor 31,- per persoon en per nacht. In Chateau de Jevoumont is het goed koopste tarief voor een weekend ƒ56,-. Elk huis biedt ruim twintig slaapplaatsen en keukenruimte voldoende om zelf de maaltijden te kunnen verzorgen. Maar Happy Chateau biedt desgewenst een uit- voex'ig pakket aan, zoals vex-voer met een VIP-bus, gidsen en talrijke activiteiten. Mountainbiken, kanovaren, paardrijden? Het kan verzorgd worden. Een x'ond- vlucht maken boven je kasteel of kleidui- venschieten? Geen px'obleem. Net zomin als eten. Happy Chateau zorgt als men wil voor de vakmensen die een galadiner kunnen opdienen of een aardige lunch serveren. Kortom, voor wie even de kasteelheer wil uithangen, begint in Alkmaar de victorie. Chris van Twisk Modern ontdekkingsreiziger Frank van Rijn heeft inmiddels 345.000 kilometer op de fiets afgelegd. „Als ik thuis kom na een verre trip, begint het na een paar we ken alweer te kriebelen." Landhuis Chateau de Jevoumont bij het plaatsje Theux: groots ontwaken. Het kasteeltje Le Beau Séjour in Remouchamps wordt door Happy Chateau verhuurd aan mensen die er een paar dagen uit willen in familieverband of met club of bedrijf. In oma's tijd draaide de toen nog spaarzame buitenlandse vakantie vaak uit op een tocht per ongemakkelijke bus naar het o zo verre België. Remouchamps en zijn grotten en de waterval van Coo waren de onverbiddelijke reistoppers in een tijd toen alles nog anders was. Dwalend door het kasteeltje Le Beau Séjour dat dokter Bonhomme een eeuw terug voor zijn zeer uitgebreid gezin liet neerzetten in het stadje Remouchamps, lijkt die tijd te zijn teruggekeerd. De rivier de Amblève speels voor het huis, de grootste zaal van de beroemde grotten pal eronder; op 23 meter om precies te zijn. „Dus niet te hard stampen", adviseert Mark Helderman lachend bij onze rondgang. Voor de moderne badkamer zijn ex- tal van noviteiten, zoals de Soundpool. En: Op bezoek bij de tuindokter. IJsjes in alle soorten en maten. Cartier, de keizer van de juwelen. Ouderen worden snel te dik. De haai wordt door de mens over de kling gejaagd. Het ï-oofdier wordt steeds vaker slachtoffer van de visserij. Puzzel en postzegels Motorrijders onderschatten het belang van goede motorkleding. Eigenzinnige modellen van Lancia. Satelliet bespiedt de zon. Tandarts fotografeert digitaal. Parkeex-meter krijgt echte ogen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1997 | | pagina 33