In Ahoy9 is
alles anders
Dennis Voshart en
Astrid Koole strijden
morgen om korfbaltitel
Morgen is het de dag waarop korf balminnend Nederland een jaar heeft zitten
wachten. In sportpaleis Ahoy' treden de sterkste korfbalploegen van
Nederland aan om uit te maken wie van de twee de beste is. Tienduizend
toeschouwers zijn getuige. Voor de Zeeuwse kijkers, die als vanouds in Rotterdam-
Zuid in groten getale aanwezig zullen zijn, heeft het duel iets extra's. Dennis
Voshart uit Scharendijke verdedigt de eer voor Deetos (Dordrecht) en Astrid Koole,
tegenwoordig woonachtig in Zierikzee, doet dat voor PKC uit Papendrecht. Ze
beseffen dat er veel op het spel staat. Een korfballer die Ahoy' wint, voelt hetzelfde
als degene die op de Olympische Spelen het goud krijgt omgehangen.
Astrid Koole (rechts) behaalde in 1995 met PKC de nationale korfbaltitel op het veld.
foto ANP
Dennis Voshart tegen Astrid Koole. Ze
zitten aan een tafeltje in de Dordtse
stationsrestauratie. Allebei de haren nat,
want de hemel heeft zijn sluizen weer eens
wijd geopend. De sfeer is gemoedelijk.
Niks geen psychologische oorlogsvoe
ring, niks geen achterdochtige blikken of
loopgravenoorlog. Astrid Koole en Den
nis Voshart hebben elkaar kort voor het
hoogtepunt in hun carrière nog best het
een en ander te vertellen, al wilde Dennis
geen afspraak maken in de accommodatie
van PKC. „Ik vond het gewoon een beetje
stom om daar een interview te doen. An
deren zouden denken, wat doet hij nou
hier." Gezellig keuvelen, de één met een
kopje koffie, de ander met en kopje thee.
Zaterdag moet het gebeuren. Niet eerder,
zeker niet later.
Jan-Sjouke van den Bos, Vosharts trainer,
karakteriseerde de aard van de korfballer
kortgeleden treffend: „Wij hoeven BMW
niet als sponsor, zoals de hockeybond.
Voor Opel Kadett is korfbal de uitgelezen
doelgroep." Korfbal, de hoeksteen van de
samenleving.
Dennis Voshart (26) beantwoordt volko
men aan dat beeld. Hij mag dan vorige
week vrij dag voor de tweede keer zijn uit
geroepen tot de beste mannelijke korfbal
ler van Nederland, enige vorm van zelf
verering is hem vreemd: „Ach, die prijs is
leuk, maar het blijft een teamsport. Het is
net als bij voetbal. De scorende spits staat
in de belangstelling, de ijzersterke verde
diger veel minder.
De Schouwenaar - werkzaam op de cam
ping van zij n ouders - wil de verslaggever,
die véél minder van korfbal afweet dan
hijzelf, graag uitleggen hoe de vork in de
steel zit. Astrid Koole (25) ook trouwens.
De directiesecretaresse zet de puntjes op
de i, scherpt conclusies nog wat aan en
plaatst een en ander in een breder kader.
Astrid Koole en Dennis Voshart kennen
elkaar al jaren. Ze speelden twee jaar sa
men bij het Middelburgse Swift, in de sei
zoenen '90-'91 en '91-'92. Bovendien
kwamen ze samen uit voor Jong Oranje.
Daarna vertrok Voshart naar DKOD (uit
Heelsum bij Wageningen), waar hij vier
jaar actief was. Aan het begin van het hui
dige seizoen koos hij voor Deetos, voorna
melijk omdat die ploeg veel dichter bij
huis speelt dan DKODAstrid Koole werd
drie jaar geleden benaderd door korfbal
goeroe Ben Crum ombij PKC te spelen. Ze
hoefde niet lang na te denken om op dat
aanbod in te gaan.
Gevestigde orde
Gevestigde orde tegen aanstormend ta
lent. In feite zijn Astrid Koole en Dennis
Voshart; uit hetzelfde hout gesneden. Ze
karakteriseren zich als korfballers die
zich door hard werken naar het hoogste
niveau van Nederland - en dus de wereld -
hebben opgewerkt. Nee, ze zijn beslist
geen supertalenten. Alleen staat Voshart
een paar sporten hoger op de ladder: twee
keer korfballer van het jaar, een keer we
reldkampioen met Oranje. Astrid Koole is
minder ver. Zij heeft bij PKC (nog) niet die
positie veroverd die Voshart nu bij Deetos
inneemt. Deetos leunt voor een belangrijk
deel op Voshart. In het aanvalsvak wordt
hij in stelling gebracht, want hij is degene
die met scherp schiet. Resultaat: ruim
tachtig treffers dit seizoen. Koole is nog de
waterdrager die Voshart vroeger was.
Rennen, vliegen, draven, zorgen voor de
aanvoer waaruit een ploeggenoot kan
scoren.
Astrid Koole weet wat voor inspanning
het kost om zo groot te worden als haar ge
sprekspartner. Ze heeft bij de verkiezing
van de korfballer van het jaar op Voshart
gestemd: „Ik heb gewoon veel bewonde
ring voor hem. Ik ken Dennis uit de tijd
van Swift. Als je ziet hoe hij zich heeft op
gewerkt naar dit niveau, als je ziet wat hij
allemaal heeft geleerd. Hij is een complete
korfballer geworden. Dat is gewoon heel
knap."
Dennis Voshart wil niet achterblijven:
„Astrid kan ook zo ver komen. Als ze nog
wat meer overzicht krijgt, als haar schot
nog iets beter wordt, zit ze bij de vrouwen-
top. Het is een kwestie van aan jezelf blij
ven schaven. Bij ons op de camping staan
zes korven. Reken maar dat ik daar veel
op schiet. Door dat kleine beetje extra
word je een topper.
Ervaring
Man met ervaring tegen debutante. „Het
licht gaat uit, de spotlights gaan aan, je
naam wordt omgeroepen en tienduizend
man juicht je toe. Echt, voordat de wed-
strij d begint, zit j e van onder tot boven vol
met kippenvel.Dennis Voshart heeft het
pandemonium van Ahoy' al eens meege
maakt. In 1995 speelde hij met DKOD de
finale tegen Rohda. Hij verloor toen, en
heeft er nog steeds een beetje de pee in.
Alles anders
„Als je in Ahoy' komt is alles anders. De
vloer is glad, de zaal is veel groter Je weet
in het begin absoluut niet waar de zijlijn
loopt. Als je schiet, zie je geen muren. Dat
is moelij k mikken. Je moet veel meer op
gevoel spelen. En dan dat publiek. Als de
scheidsrechter voor het eerst fluit, ben je
je zenuwen heus nog niet kwijt. Tegen
Rohda heb ik toen in de eerste helft met
m'n krachten lopen smijten. Ik was zo
verschrikkelijk enthousiast. In de tweede
helft had ik daardoor geen kracht meer. Ik
had mezelf gesloopt."
Voor Astrid Koole is Ahoy' nog vreemd.
Twee keer stond ze op het veld in de finale
van het NK, maar die wedstrijden waren
van een heel andere orde, moet ze erken
nen. Maar het was leuk dat ze de tweede
keer tegenover DKOD stond, met Dennis
Voshart in de gelederen. DKOD won toen,
zij het met klein verschil. „Wie het best
met de spanning kan omgaan wint", ver
moedt Koole.,Wat dat betreft is Deetos in
het voordeel."
Favoriet tegen underdog. Dat PKC mor-
wedstrijd gooide PKC tegen Oost-Arn
hem in de laatste seconden de bevrijdende
treffer door de korf. De 13-13 was genoeg
voor de finale.
Het lot van Deetos hing in poule B even
aan een nog dunnere draad. De ploeg,
gestail als favoriet, morste nauwelijks
punten maar Blauw-Wit bleef maar aan
klampen. In de laatste competitiewed
strijd kwamen de Amsterdammers zelfs
op gelijke hoogte door Deetos in een
rechtstreeks duel te kloppen. De Dordte-
naren wonnen afgelopen zondag het be
slissingsduel en plaatsten zich alsnog
voor Ahoy'. Dennis Voshart was blij met
dat scenario. „De vorige keer heb ik twee
weken lopen denken aan die finale. Ik
kwam er geen moment van los. Nu zat die
extra wedstrijd er tussen. Pas nu kunnen
we ons gaan voorbereiden."
Astrid Koole: „Wij maken ons helemaal
niet druk. We hebben vorige week flink
gefeest, want niemand had verwacht dat
we in Ahoy' zouden staan. We vinden ook
dat we niks meer te verliezen hebben. Al
les wat we nu nog pakken is meegenomen.
Op papier heeft Deetos meer kwaliteit.
Jiska Brandt speelt in het nationale team,
Dennis zit daarin, Eva de Mulder speelt
voor België. En ze hebben spelers die
vroeger voor Oranje speelden. Dat soort
spelers hebben wij veel minder. Voor mij is
Deetos dan ook favoriet."
Voorgevechtje
Daar is dan toch nog even een voorge
vechtje. Voshart lacht wat cynisch. Hij
weet dat PKC optimaal geprofiteerd heeft
van de onderschatting die alom heerste.
foto Cor Mantel
Hij weet dat Deetos juist daarvoor op zijn
hoede moet zijn. „Ach, dat soort woorden,
daar prikken wij natuurlijk zo doorheen."
Toch schuilt er wel degelijk waarheid in
de woorden van Koole. Wat er ook gebeu
ren zal, PKC houdt na Ahoy' een spette
rend feest in eigen hal. Deetos doet dat
alleen wanneer er gewonnen wordt. „An
ders wordt het een afsluiting", weet Vos
hart.
Waar ze het in elk geval over eens zijn: ze
moeten zaterdag genieten, wat er ook ge
beurt. „Dit maak je misschien nooit meer
mee", zegt Astrid Koole. Dennis Voshart:
„Zo dacht ik er vorige keer ook over. Maar
pas toen we verloren hadden, besefte ik
dat er iets fantastisch gaande was. Me
teen na de wedstrijd ben ik op een bankje
gaan zitten en ben ik om me heen gaan kij -
ken. Dat was het eerste moment dat ik
door had dat ik alles goed in me op moest
nemen."
Astrid Koole moet er vandoor. Ze moet
gaan trainen. „Tot zaterdag", zegt ze
glimlachend, terwijl ze haar toekomstige
tegenstander de hand schudt. „Tot zater
dag", antwoordt Dennis. Kom daar bij
voetbal maar eens om.
Voshart blijft nog even zitten. Zijn trai
ning begint een half uurtje later. „Mis
schien is het wel waar wat ze zegt", erkent
hij nu. „Deetos is op papier natuurlijk de
grote favoriet. Maar wij kunnen daar wel
mee omgaan."
Dennis Voshart, in every inch een korfbal
ler. Een winnaarstype bovendien. Astrid
Koole ook trouwens.
Koen de Vries
Dennis Voshart, voor de tweede keer in Ahoy'.
Dennis Voshart en Astrid Koole zijn het, als het gaat over de korfbalfinale, over één
ding eens: „We moeten proberen er van te genieten." foto Dirk-Jan Gjeltema
gen in Ahoy' staat, is volgens Astrid Koole
een klein wonder. De ploeg begon het
seizoen uitermate slecht. Op het veld
haalden de Papendrechters vier punten
uit zeven wedstrijden en toen ze de zaal
ingingen, verloren ze meteen van Rohda.
Onder een nieuwe trainer ging het daarna
beter, maar echt imponeren deed PKC
nooit. „Toen het zo slecht ging, overwoog
ik te stoppen. Onderling zat het niet lek
ker, ik begon tegen het reizen öp te zien.
Gelukkig heb ik doorgezet."
Kenners wisten dat het eens zou ophou
den met de ingezette succesreeks. Ze
vergisten zich. Het sleutelduel met Die
Haghe werd gewonnen en in de laatste
