Eén beleid
voor bouw
woningen
PZC
Koper wacht nog steeds op huis
Theaterplan wekt behalve
tevredenheid scepticisme
Culturele Prijs Goes voor
Galerie Van den Berge
Dooddoeners van het domme denken
zeeland
13
Oproep van gedeputeerde
kunst cultuur
Raad Borsele hoort
oude argumenten over
opslag kernafval aan
vrijdag 21 februari 1997
van onze verslaggever
Conny van Gremberghe
TERNEUZEN - De Zeeuws-
Vlaamse gemeenten moeten sa
men een volkshuisvestingsbe
leid ontwikkelen, afspraken
maken over grondprijzen en de
uitgifte van bouwgrond vertra
gen. Gebeurt dat niet, dan
wacht Terneuzen volgens gede
puteerde G. van Zwieten (ruim
telijke ordening en volkshuis
vesting) rampspoed. „Dan loopt
de stad verder leeg en zal de
leegstand over vijf jaar twintig
procent bedragen", zei hij don
derdag in Terneuzen.
De gedeputeerde sprak tijdens
de eerste bijeenkomst in een
reeks van drie over het ontwerp-
streekplan. Doel van de avon
den is de burgers informatie te
verschaffen over het streekplan
Zeeland, dat het provinciebe
stuur eind dit jaar wil vaststel
len. Het plan dient de komende
tien jaar als belangrijkste pro
vinciale beleidsinstrument voor
de ruimtelijke ordening. In Ter
neuzen (en maandag 24 februari
in 't Huis van Nassau in Zierik-
zee en dinsdag 25 februari in de
Abdij in Middelburg) konden
tijdens de zitting geen bezwaren
worden ingediend. Daarvoor
dient een bijeenkomst op 3 april
in Middelburg.
De bijeenkomst werd door pro
vinciale ambtenaren gebruikt
om de veertig belangstellenden
te informeren over over recrea
tie- en milieuzaken, landbouw
en de landelijke gebieden, wo
ningbouw en demografische
ontwikkelingen. Zaken die in
het plan aan bod komen.
Afstemmen
Met name de laatstgenoemde
thema's bleken gevoelig te lig
gen. Van Zwieten ging daar op
in. Hij stelde dat hij in de toe
komst het instrument van
gedwongen sturing van wo-
ningbouwontwikkeling zal ge-
van onze verslaggever
Maurits Sep
MIDDELBURG - Gemengde
gevoelens overheersen donder
dag na de presentatie van het
rapport 'Bouwstenen- en plan
kenkoorts' over de stand van
zaken en de toekomst van de po
diumkunsten in Zeeland. Tevre
den zijn de gemeenten over de
analyse van het huidige aanbod
van voorstellingen en accom
modaties. Sceptisch zijn zij ech
ter over de belangrijkste aanbe
veling in het rapport: bouw een
theaterzaal met duizend plaat
sen in Middelburg. Vooral de
kosten - 25 miljoen gulden -
temperen de vreugde.
„Ik ben blij dat objectieve bui
tenstaanders schrijven dat er
zo'n schouwburg in Middelburg
moet komen", zegt wethouder
M. L. Strous (cultuur) van Mid
delburg in reactie op het rapport
van het Amsterdamse raadge
vend bureau voor de kunsten
STOA Veel minder te spreken is
hij over de onderbelicht geble
ven rol van de provincie bij de
realisering van dat theater.
„Want het wordt geen Middel
burgse maar een Zeeuwse
schouwburg, voor heel Midden-
en Noord-Zeeland."
Als de provincie niet substanti
eel bijdraagt, moet Middelburg
zich ernstig afvragen of het die
kar wel moeten trekken, vindt
Strous. „Voor de exploitatie en
de kapitaallasten is per jaar vier
miljoen gulden nodig. Middel
burg kan dat natuurlijk met al
leen dragen. Ik had een doortas
tender optreden verwacht van
de provincie. Als die niet mee
doet, moeten we echt pas op de
plaats maken.Wat Middelburg
wèl over heeft om dat nieuwe
theater te verwerven, wil hij nog
niet zeggen. „Ik kijk wel uit. Het
is politiek zeer onverstandig om
bruiken omdat hij dat nodig
acht. „Dat wil niet zeggen dat
gemeenten die nu nieuwbouw-
plannen in exploitatie hebben
genomen opeens vergaande be
perkingen worden opgelegd.
Maar ik vind wel dat de gemeen
tebestuurders in Zeeuws-
Vlaanderen een keer in een hok
moeten gaan zitten om een aan
tal zaken regionaal af te stem
men. Als Hulst zich niets aan
trekt van de problemen van
Terneuzen en de Kanaalzone
geen oog wil hebben voor wat er
in West-Zeeuws-Vlaanderen
gebeurt, dan gaat het onherroe
pelijk fout en aan gaat zeker de
rem erop."
Van Zwieten zei zich met name
te bekommeren om Terneuzen,
dat volgens hem 'langzaam
maar zeker leegloopt'.,,Als we
in hetzelfde tempo blijven door
bouwen, dan staat over vijf jaar
tijd twintig procent van de wo
ningen in Terneuzen leeg. Moe
ten we die stad dan maar laten
schieten? Natuurlijk niet. Ik
vind het ook pijnlijk om het
dogma van vrije woningkeüze
los te moeten laten. Maar ramp
zalig hoeft dat niet te zijn, om
dat er nog veel te winnen valt.
Zijn woningen niét te verhuren,
dan moeten ze gesloopt kunnen
worden, dan moet in zo'n wijk
meer groen komen, moeten de
huizen die er nog staan verbe
terd, verruimd worden. Verkoop
die huurwoningen. Daar moe
ten de woningbouwcorporaties
samen met de instanties aan
gaan denken en zij niet alleen;
ook de projectontwikkelaars
moeten beter nadenken over
wat zij in een stad kunnen doen,
buiten geld verdienen met bou
wen op een weiland aan de rand
van de stad", zei Van Zwieten.
De gedeputeerde hield de ge
meentebestuurders voor, dat hij
de komende tijd met de Zeeuws-
Vlaamse gemeentebestuurders
zal proberen om dat regionale
beleid vorm te geven.
hkVms
H. de Vries bij zijn nog steeds niet afgebouwde woning: 'Op een nieuwe auto krijg je drie jaar garantie, maar als je een huis Iaat bou
wen, is er geen enkele instantie waar je bij terecht kunt'. foto Dirk-Jan Gjeltema
van onze verslaggeefster
Mariëtte Hitzert
BROUWERSHAVEN - H. de Vries, van
beroep politieagent, woont met vrouw en
kind al een jaar op zijn boot in de jachtha
ven van Brouwershaven. Ze wachten op
de oplevering van hun huis, dat ze in okto
ber 1995 kochten van projectontwikke
laar CHA een vennootschap van make
laar A Bart en H. R. Flipse. Net als de
meeste andere kopers van een woning aan
deNöorwëgënlaan in Brouwershaven had
De Vries zijn oude woning alvast ver
kocht. Maar de bouwtijd van tien weken,
die was voorgespiegeld, werd tien maan
den en nog langer. Nu, zestien maanden
later, is hij tienduizenden guldens armer
en is de woning nog steeds niet gereed.
„Het is een drama."
Voor hij het contract met CHA tekende,
had De Vries eerst wat navraag gedaan. Er
leek geen vuiltje aan de lucht. Binnen een 1
week, er waren nog maar twee kavels te
koop, zette hij zijn handtekening. ,,Ik wist
toen nog niet dat de aannemer, Mol
Pleysicr Bouw. op springen stond." Toch
ging, weliswaar met vertraging, de eerste 1
paal voor de laatste zes woningen half ja
nuari degrondin. „Dat was een feestelijke 1
gebeurtenis, met vuurwerk. Het leek heel i
wat. De woningen zouden in april worden
opgeleverd."
Eind maart. De Vries had zijn oude huis
verkocht, voer het gezin naar de Brouwse
jachthaven. De nieuwe aannemer, J. A de
Keüning van Tebo, stond op het punt te
beginnen met de bouw. „Begin april wer
den de funderingen gelegd. Het zag er re
delijk professioneel uit. Ik dacht dat het
nu eindelijk ging gebeuren." De prefab-
bouw ging echter niet door. In plaats
daarvan zou de woning van aan elkaar ge
lijmde blokken cellenbeton worden ge
bouwd. „Half april waaiden twee muren
om, waarna de aannemer de brokken er zo
weer oplijmde. Het was een knoeiboel. Als
leek zag ik dat het er niet goed uitzag."
Vernietigend
De Vries schakelde de vereniging Eigen
Huis in. De bouwkundige schreef 'een ver
nietigend rapport'. Een tweede
deskundige gaf eenzelfde oordeel. De ge
meente legde de bouw stil wegens 'ernsti
ge technische gebreken'. Na toezeggingen
van De Keuning werd de bouwstop opge
heven, De Vries: „Hij heeft eèn"enkel din-
getje verbeterd, maar het bleef een grote
puinhoop. De verankering van de muren
deugde niet, de isolatie was niet goed aan
gebracht, de totale stabiliteit van het huis 1
was onvoldoende."
Vijf van de zes kopers schortten hun beta
lingen op en stapten naar de rechter, maar
nog voor de uitspraak kwamen ze tot een
schikking met CHA en Tebo. Een extern
ingenieursbureau zou een herstelplan
maken en toezicht houden op de bouw.
„Van de uitvoering van dat plan kwam
niets terecht. Er werd niets daadwerkelijk
hersteld", zegt De Vries bitter. Hij schat
zijn schade inmiddels op een ton „Dit
doet verschrikkelijk zeer. Je betaalt vanaf
het begin voor zo'n huis. De keuken die we
hadden besteld, zou in april 1996 worden
geleverd. Onze spullen zijn opgeslagen en
onze boot is niet geschikt om op te wonen.
Alles loopt in de soep.
Hoewel in oktober 'niks' gebeurde en in
november 'een klein beetje', maakte De
Vries half november op verzoek van toe
zichthouder J. W. Jansen uit Drachten
34.000 gulden over in de hoop dat de
woning alsnog afgebouwd zou worden.
Zonder resultaat. Met twee andere gedu
peerden stapte De Vries opnieuw naar de
rechter. De andere twee gaven het gevecht
op en tekenden voor de oplevering van een
niet afgebouwd huis. De Vries: „We willen
dat het huis zo snel mogelijk goed afge-
boüwd wordt. Als je een nieuwe auto
koopt, heb je drie jaar garantie. Maar als
je een huis laat bouwen, is er geen enkele
instantie waar je bij terecht kunt."
M. Flipse, die namens zijn vader als zaak
waarnemer zegt op te treden, zei woens
dag in een reactie dat 'de hele kwestie
draait om betalingen'. „De aannemer
heeft het contract met een drietal klanten
opgezegd in verband met' betalingsach
terstanden", aldus Flipse. Verder wil hij
geen commentaar geven.
van onze verslaggeefster
Caroline Moerland
HEINKENSZAND - Een lawi
ne van informatie kregen de
Borselse raadsleden donderdag
over zich uitgestort in de discus
sie over de opwerking van ra
dioactief afval. En zoals gebrui
kelijk lagen de beweringen van
verschillende partijen zo ver uit
elkaar dat niet viel op te maken
wie nou de waarheid sprak.
Vertegenwoordigers van elec-
triciteitsproducent EPZ en
Greenpeace waren uitgenodigd
om hun standpunten toe te lich
ten. Het draaide allemaal om de
vraag: moet je kernafval eerst
opwerken of direct opslaan
Greenpeace pleit voor het laat
ste en D. Samsom van de milieu
organisatie legde uit waarom. Ir.
J. den Boer van de Borselse
kerncentrale is er voor dat de
EPZ kernafval naar Frankrijk
blijft transporteren. Daar wordt
het opgewerkt en vervolgens
komt het terug naar Nederland.
Ook hij droeg tal van argumen
ten aan om het EPZ-standpunt
te onderbouwen.
Waarheid
„Wat is nou eigenlijk de waar
heid?" vroeg CDA-raadslid mr.
M. Vermue vertwijfeld nadat
het tweetal een lawine van in
formatie had gegeven. „Ik vind
het jammer dat er zulke grote
verschillen in interpretatie mo
gelijk zijn. Hoe moet ik hier als
leek mee omgaan gezien de
zwaarte van de problematiek
Directeur dr. H. Codée van de
Centrale Organisatie voor Ra
dioactief Afval Covra schoot
haar te hulp. „Of je nou opwerkt
of niet, de radioactiviteit van
het materiaal wordt niet min
der." Hij gaf echter aan dat door
het het materiaal naar Frank
rijk te brengen, Nederland een
deel van de radioactiviteit daar
achterlaat. En dat is een wezen
lijk element in de discussie.
Daarmee gaf hij in feite ook aan
welke gevolgen een keuze voor
directe opslag voor de gemeente
Borsele kan hebben. Het niet
meer transporteren van nucle
air afval betekent dat het mi
lieuprobleem volledig op het
bordje van Nederland oftewel
Borsele wordt gelegd. Codée zei
er echter van overtuigd te zijn
dat ook niet-opgewerkt afval op
een veilige manier kan worden
opgeslagen. Overigens is' de Co
vra daar niet op voorbereid en
zou het veel geld kosten. Die
kosten vormen voor EPZ een be
langrijk argument om te blijven
kiezen voor opwerking.
Volgens Greenpeace is directe
opslag juist voordeliger, maar
niet zo voordelig als eerder is
beweerd. Nieuwe berekeningen
gaan ervan uit dat directe op
slag 238 miljoen gulden goedko
per is, terwijl de milieuorgani
satie eerder sprak over 284
miljoen. Dat is nog altijd een
heel verschil met de cijfers van
Den Boer, die donderdag zei dat
directe opslag een miljard gul
den duurder is dan opwerking.
Meisje (9)
zwaargewond
bij ongeval
YERSEKE - Een negenjarig
meisje uit Yerseke raakte don
derdagmiddag zwaargewond
bij een verkeersongeval in haar
woonplaats. Het slachtoffer zat
op haar fiets toen zij door een
vrachtauto werd geraakt. Het
ongeluk gebeurde gebeurde
rond kwart voor vijf op de split
sing Dam-Burenpolderweg.
De vrachtauto sloeg af en raakte
daarbij het meisje dat stond
voorgesorteerd. De politie ver
moedt dat de bestuurder van de
vrachtwagen de bocht te krap
nam. Het slachtoffer is met
hoofdletsel opgenomen in het
Goese Oosterscheldezieken-
huis.
Jazzconcert
Philip Catherine
TERNEUZEN - De Belgische
gitarist Philip Catherine heeft
zijn band voor het optreden
vrijdagavond in Porgy Bess in
Terneuzen uitgebreid met de
Nederlandse pianist Bert van de
Brink.
Dat betekent dat Catherine nu
drie van de meest gerenom
meerde Nederlandse jazzmusici
als begeleiders meeneemt. Be
halve van Van de Brink krijgt hij
op het podium ook ondersteu
ning van bassist Hein van de
Geyn en drummer Hans van
Oosterhout. Aanvang concert:
21 uur.
Donald Bleyleve (links) en Chris de Jong dondei
over de podiumkunsten.
in de Abdij tijdens de p
itatie van hun rapport
foto Lex de Meester
nu al een getal te noemen."
Veere. Vlissingen. Goes en
Schouwen-Duiveland zijn wat
dat betreft al net zo terughou
dend en willen eerst van elkaar
lezen hoe over het rapport
wordt gedacht. Voor 1 mei van
dit jaar moeten de schriftelijke
reacties van alle gemeenten bo
ven de Westerschelde binnen
zijn bij de provincie. Maar dat
die met geld over de brug moet
komen, staat ook voor deze vier
gemeenten als een paal boven
water.
„Laat ik het niet merken",
briest burgemeester drs. R. C. E.
Barbé van Terneuzen. „Laat ik
niet merken dat de provincie er
aan meedoet en dat ze ons, met
een theaterplan op de plank,
niet helpen.Het zou hem overi
gens niet verbazen als dat toch
gebeurt. „Ik weet toch hoe de
hazen lopen in Zeeland: alle
maal naar Middelburg." Gede
puteerde G. L. C. M. de Kok
(cultuur) laat zich donderdag
echter niet uit over een eventue
le bijdrage van de provincie.
,We hebben een budget voor po
diumkunsten. We zullen moeten
onderzoeken wat wel of niet
mogelijk is."
Het grootste theater van Zee
land in Middelburg, voor 25
miljoen gulden - Barbé wenst
Strous en de zijnen veel succes.
Maar echt logisch vindt hij het
niet. „Wij bouwen hier voor 17
miljoen gulden een theater met
ongeveer achthonderd plaat
sen. Wij hebben het geld. Een
kleine extra inspanning en men
is er al." De stelling van de on
derzoekers dat de Westerschel
de een psychologische barrière
is die Zeeuwen van boven de ri
vier ervan weerhoudt in Terneu
zen naar de schouwburg te
gaan, ook na de WOV-tunnel,
wijt hij aan Amsterdamse arro
gantie. „Wij in Zeeland denken
juist dat die tunnel die barrière
opheft. Binnen de Amsterdamse
grachtengordel zien ze dat
blijkbaar anders."
Concurrentie
In de nieuwe schouwburg moet
ook een kleinere zaal met twee
honderd plaatsen komen. Als de
kleine Zeeuwse theaters de pro
grammering maar goed op el
kaar afstemmen, hoeft die geen
concurrent te zijn van bijvoor
beeld het Arsenaaltheater en
het Vestzakttheater in Vlissin
gen, 't Beest in Goes of Mondra-
gon in Zierikzee, stellen de on
derzoekers Donald Bleyleve en
Chris de Jong. In die gemeenten
is men daar echter nog aller
minst van overtuigd, al wordt
het belang van nauwe samen
werking erkend.
Hoewel cultuurwethouder mr.
S. J. Heijning van Goes de kans
dat de nieuwe schouwburg in
Goes komt te staan nog niet he
lemaal verkeken acht, gaat zijn
Veerse collega M. Brouwer-te
Roller ervan uit dat-Middelburg
de gelukkige wordt. „Er is toch
een gevoel van: zo'n voorziening
hoort in de provinciehoofdstad
te staan." Hoe dan ook, die
schouwburg moet er komen,
vindt wethouder Strous van
Middelburg: „Zo niet, dan is dat
de culturele drooglegging van
Zeeland."
Tom van den Berge en Joyce van Elzakker:...een blijk van erkenning is natuurlijk altijd leuk...
foto Willem Mieras
GOES, 't Beest
'Dans met mijmuzikaal theaterpro
gramma van Jan Rot en Hans Breetveld
door Willem Nijssen
Dans met mij is een hybride program
ma. De kern bestaat uit een melo
drama (vreselijk melo), daaromheen
wordt gezongen, worden filosofischeuit-
stapjes gemaakt, en leest Jan Rot een
brief aan zijn oma voor. Uit die brief ho
ren we ook, dat in dat toneel-verhaal al
les besloten ligt waaraan Jan Rol en
Hans Breetveld een gloeiende hekel heb
ben.
En dat is - ondanks de eenvoud van het
verhaal - nogal veel. Renate en Wilbert
drijven namens de eigenaar Han een ver
lopen dansschool. Een instituut waal
meer Brabants gekoffietafeld, a la New
Age gecursust en wekelijks gebingoot
wordt dan gedanst.
Vreselijke types zijn het, deze twee. Ze
vertegenwoordigen alles wat er aan ho
mo- en buitenlandershaat gedacht kan
worden. Wilbert is een oude viezerik.
„Een man met wie je drie minuten leuk
voor de dag kunt komen, en dan een jaar
nodig hebt om alles uit te leggen." Hij
wordt door Renate Potentate stevig on
der de plak gehouden. Uit stil protest
trapt, hij elke keer weer 'per ongeluk' in
de kattenbak. En hij loenst naar alle
vrouwen. Zij houdt dat allemaal in de ga
ten, en gebruikt het voor haar machts
spel.
Samen hopen ze uit de erfenis van de
wegkwijnende eigenaar de dansschool te
verwerven. Tot die tijd moeten ze boven
hun school een oud-KNIL-man dulden,
door Han met een royaal hart daar geïn
stalleerd. Renate geeft hem alle denkba
re namen met oosterse klank, maar
weigert ooit zijn eigenlijke naam uit te
spreken. En als hij tenslotte de dans
school erft, probeert ze op slinkse wijze
een handtekening van hem los te krijgen.
Als dat alles mislukt, krijgen haar vijan
den een smerige trap na. En zijn die twee
overgeleverd aan eikaars laffe haat, die
liefde moet heten.
Een vreselijk melodrama, zo dik aange
zet, dat er smakelijk om te lachen valt.
Daar zorgt alleen al de fraaie uitdossing
voor. En Jan Rot mag dan de zanger zijn
en Hans Breetveld de acteur, maar ze
kunnen allebei het andere ook. Ze creë
ren lekkere vette types, en vallen tussen
door terug op de specialiteit van Jan Rot:
het nederlandstalige pop-levenslied.
Met verschillende leuke tot bizarre ver
tolkingen, waaronder een ironische ver
taalde bewerking van het melige 'Falling
in love with you' en een geslaagde pasti
che van 'Vaderlief, toe drink niet meer.
'Dans met mijwordt uit de mond van Re
nate en Wilbert een verzameling dood
doeners van het domme denken. Leuzen
als „Het leven is een kruiswoordpuzzel,
er blijven altijd wel een paar vragen
open." en „Kanker dat krijg je, en aids
dat zoek je op." komen er voor de goede
verstaander onbarmhartig af, en Jan Rot
en Hans Breetveld spelen er ongegeneerd
mee. Het geheel wordt een mengeling,
waarvan de verwarring net verontrus
tend genoeg is om ook zelf even na te den
ken over schijnbaar onvertogen wijshe
den als „Alleen wie openstaat voor
verandering, heeft kans op blijvend ge
luk." Leef maar zonder die succes-agen
da mentaliteit.
van onze verslaggever
Marten de Jongh
GOES - Het werk dat zij expo
seren moet een zekere
bezetenheid uitstralen. Zij
presenteren kunstenaars met
obsessies is wel eens gezegd.
Hun eigen bezetenheid zien
Tom van den Berge en Joyce
van Elzakker nu beloond met
de Culturele Prijs Goes 1996.
Een waardering van de Cultu
rele Raad Goes voor het werk
dat het duo verricht met Gale
rie Van den Berge.
Het juryrapport mag vleiend
worden genoemd. Van den
Berge is gekozen uit een flink
aantal kandidaten vanwege
de principiële keuze voor
kwaliteit van kunst. De cultu
rele raad roemt het kwalita
tief hoge niveau gedurende
een groot aantal jaren, de lan
delijke uitstraling van de ga
lerie en de aanwezigheid op de
Kunst-Rai en andere belang
rijke kunstbeurzen. Geprezen
wordt ook de gedurfde aan
pak jonge kunstenaars een
kans te geven om zo in te spe
len op vernieuwende ontwik
kelingen in de beeldende
kunst. De galerie vormt een
professioneel platform voor
actuele kunst in de provincie
en bereikt met minimale mid
delen een maximum resultaat
Erkenning
Van den Berge en zijn vrouw
Van Elzakker knikken in
stemmend als ze de opsom
ming lezen. Daarin kunnen zij
zich wel herkennen. Of zij blij
zijn met de prijs? „Een blijk
van erkenning is natuurlijk
altijd leuk", zegt Van den Ber
ge. „Maar", voegt hij daar in
één adem aan toe „Hadden we
die prijs niet gekregen dan'
was van teleurstelling geen
sprake geweest." Galerie Van
den Berge presenteert zich
niet als Goese of Zeeuwse ga
lerie. Nee, van meet af aan
stond de initiatiefnemers een
landelijke uitstraling voor
ogen. Een doel dat inmiddels
is bereikt. Al ruim zes jaar is
de galerie boven het gemeen
te-archief te Goes een ver
trouwd adres. Ook voor kun
stenaars en bezoekers die van
ver komen.
Gaat het over de soort kunst
die zij presenteren dan wegen
de prijswinnaars hun woor
den op een goudschaaltje. Zij
willen zich niet laten vastpin
nen op een stroming of genre.
Abstract of figuratief, dat
doet er in principe niet toe.
Van den Berge: „We brengen
kunstenaars die individueel
werken aan een oeuvre waar
bij het autobiografische van
belang is. Kunstenaars die be
zig zijn met een heel klein
stukje van de werkelijkheid.
We vinden het interessant als
hun visie ons opnieuw doet
twijfelen aan die werkelijk
heid."
Loterij
Van den Berge en Van Elzak
ker combineren het galerie-
werk beiden met een baan in
het onderwijs. Echte liefheb
bers zijn het. Een rondgang
door hun huis gaat onvermij
delijk gepaard met een uitleg
bij de kunstwerken die er han
gen. Zelfs voor het winnen van
zeven miljoen gulden in de
postcodelotenj zouden ze hun
galerie niet opgeven. Van deri
Berge: „Dan zouden we hoog
uit verhuizen naar een andere
locatie. Bijvoorbeeld naar de
begane grond van het gebouw
waarin we nu zitten."