Kolonisten voelen zich misleid Kamerleden hebben oogkleppen PZC PZC feiten en meningen Zwaar bewaakte Israëlische enclave in Palestijns Hebron Miljarden op het nippertje grens over donderdag 2 januari 1947 donderdag 2 januari 1997 Noam Arnon: steeds meer bouwen, steeds meer mensen hierheen brengen. foto Ad Bloemendaal/GPD van onze correspondent in Tel Aviv, Ad Bloemendaal De onderhandelingen over een her groepering van het Israëlische le ger in Hebron zijn op een oor na gevild. Binnenkort zal tachtig procent van de 120.000 inwoners tellende stad in han den zijn van de Palestijnse Autoriteit en de Palestijnse politie. De rest blijft wat het is: een zwaar bewaakte Israëli sche enclave met vierhonderd inwo ners. Zelfs de meest fanatieke kolonisten be seffen nu dat de teerling is geworpen. „We kunnen alleen nog maar hopen dat er ergens in de toekomst een eind zal komen aan deze verschrikkelijke ont wikkeling", verzucht Noam Arnon, de belangrijkste woordvoerder van de Is raëlische nederzetting in Hebron. We staan aan de rand van de nieuw ge bouwde Avraham Avinu-wijk van de Israëlische enclave, met uitzicht op het Grossplein en de kasba, de Arabische markt. De volgende dag zal een Israëli sche kolonist - geen inwoner van He- bron - op deze plaats zijn M-16 geweer leegschieten en zeven Palestij nen ver wonden. Ideologie Op een van de gebouwen is een groot bord aangebracht met de tekst: 'Deze markt is gebouwd op joods grondge bied, dat de Arabieren na het bloedbad van 1929 van de joden hebben gesto len', Het jaar 1929, toen bij een Arabi sche pogrom in Hebron 67 joden zijn vermoord, speelt een belangrijke rol in de ideologie van de kolonisten. De Pa- lestijnen hebben hun eigen martelaars: in februari 1994 schoot de kolonist Ba- ruch Goldstein in de Ibrahimi-moskee 29 moslims dood. Wat de kolonisten in Hebron het meest dwars zit, is dat hun ideaal - van He- bron weer een joodse stad te maken - verder weg lijkt dan ooit. Maar Arnon zegt dat ze het er niet bij zullen laten zitten. „We hebben hier overal joods ei gendom - braakliggend land en leeg staande huizen - dat we willen gaan be wonen. Wij gaan onze rechten opeisen. Joden mogen hier geen tweederangs burgers worden". De vierhonderd kolonisten van Hebron beschouwen zich als stoottroepen, die zijn geroepen om Gods belofte aan het joodse volk te vervullen. Dat vraagt om een speciaal wereldbeeld, met speciale definities. Niet zijzelf, maar de 120.000 Palestijnse inwoners van de stad zijn indringers. Joden hebben rechten. Ara bieren plichten. De leden van de Pales tijnse politie zijn 'tei-roristen', de Palestijnse Autoriteit is 'de terreuror ganisatie' en Jasser Arafat is 'de terro ristenleider.' De Arabieren en 'de link sen' in Israël zijn erop uit hen in een 'getto' te dringen, om later de hele stad 'Judenrein' te maken. De vreugde in Hebron over de verkie zing van Likud-leider Benjamin Ne tanyahu tot premier, in mei van dit jaar, heeft al lang plaats gemaakt voor ge voelens van diepe teleurstelling. „Na tuurlijk zijn we kwaad op hem", zegt Arnon. Het akkoord dat nu wordt on dertekend, verschilt volgens hem 'op een paar kleine en onbelangrijke de tails na' niet van de oorspronkelijke overeenkomst tussen Arafat en Peres. Het verschil is misschien dat minder Is raëliërs zich actief verzetten, nu Ne tanyahu het voor het zeggen heeft. Af gelopen zaterdag had een dag van massaal Israëlisch protest moeten wor den in het centrum van Hebron, tegen het op handen zijnde akkoord. Maar uiteindelijk kwamen er nog geen dui zend betogers opdagen. Volgens Ai-non is de idee dat de vier honderd kolonisten in Hebron het vre desproces gegijzeld houden, niet meer dan 'een uitvinding van de media'. Het volk denkt er anders over, meent hij. „De meerderheid heeft gekozen voor Netanyahu, een man die vele malen heeft beloofd dat hij het leger niet uit Hebron zou terugtrekken". Daarom voelt hij zich niet geïsoleerd. „Hon derdduizenden joden steunen ons. Al lemaal mensen die op Netanyahu heb ben gestemd. Wat de regering nu doet, gaat in tegen de opinie van de meerder heid. Dit is een krankzinnige overeen komst. Waarom er niet meer hier ko men demonstreren? Ik weet het niet. Misschien zijn ze ten einde raad omdat ze zijn misleid door de regering en dooi de premier". Oorlog Op de daken in de onmiddellijke omge ving van de Avraham Avinu-wijk ziet het groen van de soldaten. Arnon wijst op de zware barricades van zandzak ken. „Overal om me heen zie ik dat de regering zich voorbereidt op oorlog. En terecht, lijkt me. De kans op bloedver gieten is groot. Als je PLO-troepen, ter roristen dus, de stad binnenhaalt, dan is vrede uitgesloten. Wij zijn een ge meenschap van burgers en we kunnen ons niet voorbereiden op een gevecht tegen een terreurorganisatie. Het enige dat wij kunnen doen, is onze gemeen schap versterken. Dat wil zeggen: steeds meer bouwen, steeds meer men sen hierheen brengen en hier kinderen groot brengen. Wij moeten als gemeen schap proberen hier een normaal leven te leiden. Wij willen vrede en de PLO vertegenwoordigt het tegengestelde van vrede". Arnon geeft toe dat leven in vrede in een stad als Hebron niet gemakkelijk is. „Maar we wonen hier nu eenmaal niet om een gemakkelijk leven te lei den. We willen de oudste joodse ge meenschap ter wereld herbouwen. Dat is ons recht en onze plicht en we eisen van de Arabieren dat ze dat erkennen. Ze moeten ons als buren aanvaarden. Tot op heden heeft de wereld niet van de Arabieren geëist dat ze de j oodse ge meenschap hier erkennen. En nog steeds verlangen de Arabische leiders, met inbegrip van de burgemeester van deze stad, dat Hebron Judenrein moet worden". Relatie „Ik vind dat de wereld ons moet steu nen, tegen deze golf van haat en tegen de terreurorganisaties", aldus Arnon. „Naar mijn idee zijn de meeste Arabie ren in Hebron best bereid een goede re latie op te bouwen met de joden, maai de Harnas en de PLO willen de stad Ju denrein maken. Het grootste probleem is dat de Israëlische regering niet mee werkt aan het kweken van een goede relatie. Ze geeft liever macht, wapens en grondgebied aan het leiderschap van de terreurorganisaties". De Shahadehstraat, een belangrijke doorgaande route in het centrum van Hebron, is afgesloten voor auto's van Palestij nen sinds de massamoord door Baruch Goldstein. Op die manier is de Palestijnse bevolking gestraft voor de daad van een Israëlische extremist. Het oorspronkelijke Hebron-akkoord voorzag in de heropening van de straat en waarschijnlijk zal Netanyahu ook op dit punt moeten toegeven, zeer tot verdriet van de kolonisten. Noam Arnon voorspelt bloedvergieten omdat straks Palestijnse auto's vlak langs door kolonisten bewoonde hui zen rijden. „Hier in Hebron is in totaal ongeveer honderd kilometer straat. Jo den mogen zich alleen in deze ene straat van twee kilometer vrij bewe gen, Dat wil zeggen dat we in een getto leven. Maar in de joodse getto's van het verleden zijn nooit duizenden vijande lijke soldaten en auto's binnenge bracht. De regering moet duidelijk zijn. Als wij hier in een getto leven, dan moeten we worden beschermd". Provocaties Hij meent ook te weten dat de Pales tijnse Autoriteit huizen in de onmid dellijke omgeving van de Israëlische enclave wil gaan renoveren, om er vrij gelaten Palestijnse gevangenen te ves tigen. „Heel dicht bij de ramen van de joodse gezinnen, zodat ze terreuracties en provocaties kunnen uitvoeren, met als gevolg dat wij geen normaal leven kunnen leiden". Na de afsluiting van de Shahadeh straat zijn bijna alle Palestijnse winke liers er bij gebrek aan klandizie ver trokken. De enigen die er nog zaken doen, zijn Said Abu-Sneineh en zijn neef Issam. Said beklaagt zich er over dat de kolonisten er een speciaal beha gen in scheppen zijn op een tafel uitge stalde sandalen over de straat te gooi en. Dat gebeurt een paar keer per week, zegt hij. Voor vreedzaam samenleven is men bij de Abu-Sneinehs dan ook aan het ver keerde adres. De discussie gaat voorna melijk over de vraag waarheen de kolo nisten van Hebron zouden moeten vertrekken. Said neemt genoegen met hun afreizen naar Tel Aviv, maar dat is Issam niet voldoende. „Alle joden moe ten terug naar waar ze vandaan komen, naar New York, Polen, Frankrijk en Marokko"zegt hij Geen wonder dat de neven geen hoog gespannen verwachtingen koesteren van een akkoord over Hebron. „Zolang er hier kolonisten zijn, is er geen over eenkomst", vat Said de hopeloosheid van de situatie treffend samen. GPD door Peter Bruijns Druk, druk, druk. Hon derden accountants, be lastingadviseurs en notaris sen hebben de kerstdagen en de weekeinden puffend op kantoor doorgebracht. Ze moesten massaal overwer ken om de laatste grote stroom fiscale vluchtelingen over de grens naar België te helpen. Tientallen mensen en vele honderden BV's verhuisden vlak voor de jaarwisseling naar het buurland. Volgens hoogleraar internationaal belastingrecht prof. dr. D. Juch kent de kapitaalvlucht in 1996 zijn weerga in de ge schiedenis niet. Hij schat dat vorig jaar vijftig miljard gul den aan Nederlands vermo gen naar België is gevlucht. „Het is de afgelopen weken een gekkenhuis geweest", verzucht accountant H. Mae- nen in Maastricht. Het han delsregister van de Zuid- Limburgse Kamer van Koophandel bevestigt een groot aantal zeer recente uitschrijvingen. Volgens ac countant P. Goessens van het Maastrichtse kantoor Deloitte Touche zijn er de laatste tijd alleen al in Zuid- Limburg zo'n 75 BV's uitge schreven richting België. In heel Nederland gaat het om vele honderden BV's. Veroorzaker van alle drukte is staatssecretaris Vermeend van financiën. Om de belas- tingvlucht een halt toe te roe pen heeft hij nieuwe belas tingmaatregelen in petto. Alle directeuren-eigenaren die nu nog naar België ver huizen, krijgen een verhoog de belastingaanslag aan de broek. Alleen zij die er voor de jaarwisseling al zaten, ontspringen de dans. Sinds Vermeend in de zomer zijn plannen bekendmaakte, is een ware exodus op gang ge komen. De Vreemdelingendienst van de gemeente Lanaken draait al enkele weken op volle toe ren, vertelt ambtenaar V. Kuijper. Tientallen Neder landers lieten zich nog voor de jaarwisseling in het bevol kingsregister inschrijven. Ie dereen die erover dacht om de komende vijf jaar weg te gaan, ging na Vermeends plannen hals over kop op zoek naar een huis in België. Veel drukker was het nog met de verplaatsing van BV's. Ondernemers die al langer in België wonen, halen nu ook hun kasgeldvennootschap pen naar hun woonland. Bij de Kamer van Koophandel in Tongeren zat de wachtkamer de afgelopen weken vol met Nederlandse accountants met stapels dossiers op hun schoot. Namens hun Neder landse cliënten lieten ze op het laatste nippertje tiental len bedrijven (vooral kas geldvennootschappen) in België inschrijven. In die kasgeldvennootschappen zitten de winstreserves van de ondernemingen. Vermeend heeft vanaf 1 ja nuari de grens van het zoge noemde 'aanmerkelijk be lang' van 33% verlaagd naar 5%. Daardoor moeten veel meer ondernemers meer be lasting betalen. Directeuren grootaandeelhouders moe ten nu 25% inkomstenbelas ting betalen als ze (samen met him verwanten) meer dan 5%aandelen in een be drijf hebben en die aandelen met koerswinst verkopen. Vermeend behandelt alle vermogende Nederlanders die naar België verhuizen alsof ze dit aanmerkelijk be lang verkopen. Door ze allen een conservatoire aanslag van 25% op te leggen, heeft hij de verhuizing onaantrek kelijker gemaakt. Als emi granten niet meteen kunnen betalen, moeten ze aandelen in onderpand geven of een bankgarantie afgeven. Een andere belangrijke sti mulans om snel te verkassen, is het idee van Vermeend om het 'nul-inkomen' van direc teuren-grootaandeelhou ders te schrappen. Tot nu toe konden directeuren-eigena ren door zichzelf geen inko men te geven en te leven van geleend geld hun belastbaar inkomen op nul houden. Zo hoefden ze geen inkomsten belasting en geen vermo gensbelasting te betalen. Vanaf 1 januari schat de fis cus het inkomen. En dat zal dan minimaal gelijk zijn aan het salaris van de best ver dienende werknemer. GPD Jan van Walsem (D66) wil hoger salaris politici Zestien uur per dag bij el kaar op schoot en nog zijn Kamerleden bang hun baantje te verliezen„Ze durven alleen een mening te geven die uit en te na is doorgesproken en voorge kauwd", zegt Jan van Walsem, zelf Kamerlid voor D66. Meer salaris moet de kwaliteit van de volksvertegenwoordiger opkrikken. „Als ik ver schil van andere Kamerle den is het omdat ik meest al rechttoe rechtaan zeg ivat ik vind." van onze verslaggevers Wilco Dekkeren Mare Peeperkorn Witte raven zijn het, onder nemers die voor de poli tiek kiezen. Door collega-werk gevers meewarig nagekeken en door raspolitici argwanend be groet. D66-Tweede Kamerlid Jan van Walsem (49) is zo'n zon derling. In 1994 verruilde hij het bedrijfsleven voor de 'sissende Haagse slangenkuil', zo werd hem verzekerd. En dan nog een ton aan salaris inleveren ook. Ze verklaarden hem voor gek. Maar niet alleen zijn ondeme- mersverleden maakt hem tot een buitenbeentje aan het Bin nenhof. Hij neemt ook nog eens geen blad voor de mond, Terwijl vliegtuigbouwer Fokker aan de rand van de afgrond stond en 'Den Haag' onder druk zette met veel geld over de brug te komen, zei Van Walsem dat het maar eens over moest zijn met staats steun aan de vliegtuigbouwer. Populair werd hij er niet mee, net zo min als met zijn vroegtij dige uitspraak dat VVD-staats- secretaris Linschoten diende op te stappen. „Als ik verschil van andere Kamerleden is het om dat ik meestal rechttoe rechtaan zeg wat ik vind. Anderen den ken misschien hetzelfde maar zijn bang dat hun hoofd er dan af gaat. Het zij zo. Als ik niet meer kan zeggen wat ik denk, vertrek ik. Maar je loopt risico's met zo'n houding, dat besef ik ook wel. Het is in zo'n situatie dan ook wel zo prettig dat je achteraf gelijk blijkt te heb ben." Borrel Het nieuwe jaar nodigt uit tot bespiegeling. De sigarendoos komt op tafel. „Ik rook altijd bij een borrel", verklaart Van Wal sem. Tweeënhalf jaar is hij in middels Kamerlid maar pas het laatste jaar trekt hij regelmatig de publiciteit. Het eerste jaar was een leerproces, vertelt hij nu. Hij kreeg' bovendien de krachtige waarschuwing van ei-varen collega's zich gedeisd te houden. „Als je hier binnen komt, waarschuwt iedereen je heel erg voorzichtig te zijn. Vooral met de pers, omdat die altijd uitspraken uit hun ver band zouden rukken, omdat die je altijd besodemieteren. Dan denk ik: daar ben je zelf bij. Als het gebeurt zeg ik dat wel tegen die journalist. Daar ben ik niet bang voor. Het Parool heeft mij neergezet als de doodgraver van Fokker. Wel. dat is hun mening en daar ben ik het niet mee eens. Voor de rest heb ik er geen pro blemen mee." Van Walsem beaamt dat het me rendeel van zijn collega's min der heldhaftig is. „De meeste politici zijn bang uitspraken te doen waarvoor ze afgestraft kunnen worden. Ze durven al leen een mening te geven als die uit en te na is doorgesproken en voorgekauwd in fractie. Ka merleden zijn bang hun baantje te verliezen. Maar als je daar zorgen om maakt, breek je nooit discussies open." - Wat trof de 'ondernemer Van Walsem' het meest op het Bin nenhof? „De geslotenheid van het we reldje. Je trekt hier drie dagen lang zestien uur per dag met el kaar op. Dan ontstaat de nei ging, omdat je elkaar zo goed kent en zo vaak samen optreedt, het elkaar niet al te moeilijk te maken. Daar hou ik niet van. Je hoeft niet onbeschoft te zijn, maar elkaar aanvallen moet kunnen. Dat komt ook de duide lijkheid ten goede. Het tweede waar ik aan moest wennen is dat je absoluut geen baas bent over je eigen agenda. Hier regeert de altijd overvolle Kameragenda. Het feit dat je geen enkele ande re afspraak kunt maken, vind ik zeer frustrerend. Mi jn kritiek op Kamerleden was - en is - dat ze na verloop van tij d oogkleppen op hebben. Ze ko men de Kamer niet meer uit. Ze werken wel hard hoor, maar veel te veel achter het bureau. Ka merleden weten te weinig wat er werkelijk aan de hand is. Je krijgt een soort beroepsblind heid Je leest alleen maar amb telijke stukken, ziet alleen maar ambtenaren en collega-Kamer Tweede-Kamerlid Jan van Walsem (D66): een ondernemer op het Bonnenhof. foto Cees Zorn/GPD leden, en als je een beetje aardi ge portefeuille hebt de parle mentaire pex-s. Maar daarbuiten bestaat ook nog een hele wereld. We zitten op het Binnenhof de wereld te bespreken en zeggen: buiter^ regent het, maar als we dat niet willen gebeurt het niet. Dat mag mij niet overkomen, ik zal veel naar buiten gaan. Maar hoeveel energie het kost om dat vol te houden, daar sta ik van te kijken. Als je zegt, ik heb een af spraak buiten de Kamer, word je dat niet in dank afgenomen." Regels - Beslotenheid en beroepsblind heid, waar leidt dat toe? „Het gevolg is, en dat kan iedere burger dagelijks merken, dat er teveel regels zijn en teveel on praktische regels. Neem de re gels voor stankoverlast waar door de bakkerij die brood bakt wordt verboden. Een zinnig mens komt er niet op, maar hier aan het Binnenhof blijkbaar wel. Uiteindelijk is die maatre gel nog op het nippertje terug gedraaid, maar dat lukt niet altijd. De allochtonenwet bij voorbeeld, een heet hangijzer. Ik heb het zelf aangekaart, want die wet werkt niet. Als je dat echter hardop zegt, krijg je de hele lading over je heen. Dat heb ik wel gemerkt. Degenen die de wet ingediend hebben, roepen: dat is van ons. niet aankomen, wat wij gemaakt hebben is goed. Terwijl ik zeg: je moet gewoon reëel zijn. Als na twee jaar blijkt dat de wet niet goed werkt, moet je die veranderen. Maar die ver anderingsgezindheid is blijk baar niet aanwezig, althans on voldoende." - Waarom zijn er zo weinig on dernemers op het Binnenhof? „Ten eerste is besturen een vak apart. Niet elke ondernemer is een goed bestuurder. Dat den ken ze altijd wel van zichzelf, dat ze het sneller en beter zou den doen, maar dat is niet zo. Ten tweede is de beloning van Kamerleden en bewindsperso nen, vergeleken met het be drijfsleven, veel te laag. Ik heb een ton bruto ingeleverd, mijn omgeving verklaarde me voor gek. Ik deed het echter willens en wetens. Ik ben een idealist. Maar er is wel een beter salaris systeem nodig. Volgend jaar zal ik voorstellen om elk Kamerlid het basissalaris te geven dat we nu hebben, zo'n 124.000 gulden. Wie echter in de drie vooraf gaande jaren meer verdiende krijgt het verschil erbij. Dus als iemand in de jaren daarvoor ge middeld twee ton verdiende krijgt hij er 76 mille bij. Ambte naren hebben dat nu al. Zo'n re geling zou je kunnen aftoppen tot een maximumsalaris van bijvoorbeeld 250.000 gulden. Ministers zouden dan zo'n drie ton moeten gaan verdienen. Er ontstaan dan verschillen tus sen Kamerleden in salaris, dat is een nadeel. Maar je krijgt wel een betere kwaliteit Kamerlid. Er zij n nu goede mensen die niet voor de Kamer kiezen vanwege het te lage salaris. Dat zie je ook terug in de eenzijdige samen stelling van de huidige Tweede Kamer. De meeste hebben een ambtelijke achtergrond. Ik wil niet zeggen dat die per se slecht zijn, pertinent niet. Maar de eenzijdige samenstelling maakt het functioneren van de Tweede Kamer natuurlijk minder." Gêne - Meer geld voor politici, wat vinden uw collega 's daarvan? „Ik heb het er met andere Ka merleden overgehad. Ze onder kennen het probleem maar nie mand doet wat. Er bestaat een grote gêne om over het eigen sa laris te spreken. Maar als je al begint met jezelf weg te gooien doet een ander het zeker. Ik ben ervan overtuigd dat een ruime Kamermeerderheid mijn sala- risvoorstel steunt, althans bij een anonieme schriftelijke stemming. Van de 150 Kamerle den trek ik die van GroenLinks en SP af, die menen het echt als ze zeggen dat ze niet meer dan 124.000 willen verdienen. Maar ik denk dat 125 Kamerleden zouden zeggen: prima,.helemaal mee eens. Maar ze durven niet, want dan staat er de volgende dag in de krant. 'Iedereen moet de broekriem aanhalen behalve de Kamerleden zelf'. Dan denk ik: so what? Wil je de kwaliteit nu verbeteren of niet? Meer sa laris helpt daarbij - Kunt U dat uitleggen aan de oudere wiens kunstgebit niet meer wordt vergoed? En aan de bijstandsmoeder die weer geen vakantie-extraatje krijgt? „De discussie met een bij standsmoeder is altijd moeilijk. Misschien zou je kunnen zeg gen: met betere bestuurders kun je problemen als rond het kunst gebit en vakantiegeld voorko men. Je hebt natuurlijk altijd mensen die zeggen: wat een idi oten, ik moet van 1.250 gulden per maand rondkomen. Maar dat is geen vergelijking. Dan zou je Kamerleden bijstand moeten geven. Zij die het land besturen beslissen over de be steding van 250 tot 300 miljard gulden. Dat is niet de eerste de beste baan. Als je daar de goede personen voor wilt hebben moet daar een behoorlijke vergoe ding tegenover staan. Dat snap pen de meeste mensen echt wel, daar ben ik van overtuigd." - U begon uw politieke loopbaan op uw zestiende, bij de JOVD. Vanwaar de overstap later naar D66? „Omdat ik de WD een conser vatieve partij vind, te weinig veranderingsgezind. Bovendien heeft D66 meer oog voor een sa menleving waarin iedereen min of meer tevreden is. Daar moet je naar streven anders gaat men elkaar naar het leven staan. Of je het nu de tweedeling of drie deling noemt, niemand leeft meer prettig - ook niet degenen die het financieel goed hebben - als je samenleving op z'n kop staat en iedereen zit te kanke ren. Ik ben bang dat als de WD de grootste partij wordt die twee deling een feit is. Met als gevolg een ontwrichte samenleving, waar zij die het goed hebben forten moeten gaan bouwen om degenen die het niet goed heb ben van zich af te houden. Dat is een reëel gevaar met een grote WD. Als ze de verkiezingen wint zal de WD ook de minis ter-president leveren. Dan neemt hun regeringsinvloed echt toe. Dat lijkt me niet erg ge wenst. We zullen de kiezer voor ogen hóuden dat ze voor een voort zetting van dit beleid D66 moe ten kiezen. Een WD/PvdA-ka- binet blaast zichzelf binnen een maand op. Want dan vliegen ze elkaar naar de strot." GPD Engelse mijnen Op nieuwjaarsdag zijn alle ko lenmijnen in Engeland gena tionaliseerd. Minister-presi dent Attlee verklaart dat hij van dit staatsmonopolie grote voordelen verwacht voor de mijnwerkers en de burgers. Op de mijnen in Zuid Wales han gen de vlaggen uit; latei- in dë. week zal de nationalisatie op grote schaal worden gevierd. Bevrijding De politie van Charleville in Frankrijk heeft op nieuw jaarsmorgen de 33-jarige Charlotte Thiembault bevrijd. Haar vader hield haar zesen- haif jaar lang opgesloten op een zolderkamertje, waarvan het ene kleine venstertje was afgesloten door een ijzeren luik. De vader verklaart dat hij zijn dochter op deze manier wilde behoeden voor de te leurstellingen van het leven. Monument De Amsterdamse beeldhou wer J. W. Havermans krijgt de opdracht om een monument te maken voor de gevallenen op 10 december 1944 in Renesse. Hij is de winnaar van de prijs vraag waarmee de ontwerper van het monument is geselec teerd. Doelpunten Het record aantal doelpunten in een voetbalwedstrijd in 1946 is gescoord in de laatste week van het jaar. Axel 2 won van IJzendijke 2 met maar liefst 34-0. Directie: K. Scherphuis, W. F de Pagter en F. van de Velde. Hoofdredactie: A. L. Oosthoek M. van Zuilen (adjunct) Centrale redactie: Postbus 18, 4380 AA Vlissingen, Tel. (0118) 484000; Redactiefax: (0118) 470102. 's avonds op zondag t/m vrijdag, vanaf 19.00 uur. in het weekeinde: verwijzing via de telefonische boodschap op de kantoren. Vlissingen: Oostsouburgseweg 10, Postbus 18, 4380 AA Vlissingen. Tel. (0118) 484000. Middelburg: Markt 51 4331 Ll< Middelburg, Tel. (0118)681000. Goes: Voorstad 22, 4461 KN Goes. Tel. (0113)273000. Terneuzen: Axelsestraat 16, 4537 AK Terneuzen. Tel. (0115) 694457. Hulst: Servicepunt Boekhandel Duerinck, Gentsestraat 12, Tel. (0114) 314058. Axel: Nassaustraat 15 4571 BK Axel. Tel. (0115) 568000. Zierikzee: Oude Haven 41 4301 JK Zierikzee. Tel. (0111) 415380. Opening kantoren: Maandag t/m vrijdag van 8.00 tot 17 00 uur. Openingstijd Zierikzee 8.30-17.00 uur. Zaterdags in Vlissingen van 8.00 tot 10.30 uur Bezorgklachten: maandag t/m vrijdag: op de kantoren gedurende de openingstijden; zaterdags tot 14.00 uur: op de kantoren door de klacht in te spreken op de band of de verwijzing op te volgen. Overlijdensadvertenties: tijdens kantooruren en uitsluitend maandag- t/m vrijdagavond van 20.30 tot 22.00 uur en zondagavond van 20.00 tot 22.00 uur: Tel. (0118) 484000. Fax(0118)470100. Abonnementsprijzen: per kwartaal 92,85, franco per post 122,00; per maand 34,00 per jaar 356,50, franco per post 471,50 bij automatische afschrijving per termijn 1,50 korting losse nummers maandag t/m vrijdag 1,75, zaterdag 2,50 p.st. (alle bedragen inclusief 6 pet. btw). Postrek nr3754316 t.n.v PZC ab.rek. Vlissingen. Advertentietarieven: 180 cent per mm; minimumprijs per advertentie 27,-; ingezonden mededelingen 2,5 x tarief. Voor brieven bureau van dit blad 7,- meer. Volledige tarieven met contractprijzen op aanvraag (alle advertentieprijzen exclusief 17,5 pet btw). Giro: 35 9300, Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant B V Vlissingen PZC-ombudsman: C. van der Maas. Auteursrechten voorbehouden Uitgave PZC

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1997 | | pagina 2