Kolonisten voelen zich misleid
Kamerleden hebben oogkleppen
PZC
PZC feiten en meningen
Zwaar bewaakte Israëlische enclave in Palestijns Hebron
Miljarden op het
nippertje grens over
donderdag 2 januari 1947
donderdag 2 januari 1997
Noam Arnon: steeds meer bouwen, steeds meer mensen hierheen brengen. foto Ad Bloemendaal/GPD
van onze correspondent
in Tel Aviv,
Ad Bloemendaal
De onderhandelingen over een her
groepering van het Israëlische le
ger in Hebron zijn op een oor na gevild.
Binnenkort zal tachtig procent van de
120.000 inwoners tellende stad in han
den zijn van de Palestijnse Autoriteit
en de Palestijnse politie. De rest blijft
wat het is: een zwaar bewaakte Israëli
sche enclave met vierhonderd inwo
ners.
Zelfs de meest fanatieke kolonisten be
seffen nu dat de teerling is geworpen.
„We kunnen alleen nog maar hopen dat
er ergens in de toekomst een eind zal
komen aan deze verschrikkelijke ont
wikkeling", verzucht Noam Arnon, de
belangrijkste woordvoerder van de Is
raëlische nederzetting in Hebron.
We staan aan de rand van de nieuw ge
bouwde Avraham Avinu-wijk van de
Israëlische enclave, met uitzicht op het
Grossplein en de kasba, de Arabische
markt. De volgende dag zal een Israëli
sche kolonist - geen inwoner van He-
bron - op deze plaats zijn M-16 geweer
leegschieten en zeven Palestij nen ver
wonden.
Ideologie
Op een van de gebouwen is een groot
bord aangebracht met de tekst: 'Deze
markt is gebouwd op joods grondge
bied, dat de Arabieren na het bloedbad
van 1929 van de joden hebben gesto
len', Het jaar 1929, toen bij een Arabi
sche pogrom in Hebron 67 joden zijn
vermoord, speelt een belangrijke rol in
de ideologie van de kolonisten. De Pa-
lestijnen hebben hun eigen martelaars:
in februari 1994 schoot de kolonist Ba-
ruch Goldstein in de Ibrahimi-moskee
29 moslims dood.
Wat de kolonisten in Hebron het meest
dwars zit, is dat hun ideaal - van He-
bron weer een joodse stad te maken -
verder weg lijkt dan ooit. Maar Arnon
zegt dat ze het er niet bij zullen laten
zitten. „We hebben hier overal joods ei
gendom - braakliggend land en leeg
staande huizen - dat we willen gaan be
wonen. Wij gaan onze rechten opeisen.
Joden mogen hier geen tweederangs
burgers worden".
De vierhonderd kolonisten van Hebron
beschouwen zich als stoottroepen, die
zijn geroepen om Gods belofte aan het
joodse volk te vervullen. Dat vraagt om
een speciaal wereldbeeld, met speciale
definities. Niet zijzelf, maar de 120.000
Palestijnse inwoners van de stad zijn
indringers. Joden hebben rechten. Ara
bieren plichten. De leden van de Pales
tijnse politie zijn 'tei-roristen', de
Palestijnse Autoriteit is 'de terreuror
ganisatie' en Jasser Arafat is 'de terro
ristenleider.' De Arabieren en 'de link
sen' in Israël zijn erop uit hen in een
'getto' te dringen, om later de hele stad
'Judenrein' te maken.
De vreugde in Hebron over de verkie
zing van Likud-leider Benjamin Ne
tanyahu tot premier, in mei van dit jaar,
heeft al lang plaats gemaakt voor ge
voelens van diepe teleurstelling. „Na
tuurlijk zijn we kwaad op hem", zegt
Arnon. Het akkoord dat nu wordt on
dertekend, verschilt volgens hem 'op
een paar kleine en onbelangrijke de
tails na' niet van de oorspronkelijke
overeenkomst tussen Arafat en Peres.
Het verschil is misschien dat minder Is
raëliërs zich actief verzetten, nu Ne
tanyahu het voor het zeggen heeft. Af
gelopen zaterdag had een dag van
massaal Israëlisch protest moeten wor
den in het centrum van Hebron, tegen
het op handen zijnde akkoord. Maar
uiteindelijk kwamen er nog geen dui
zend betogers opdagen.
Volgens Ai-non is de idee dat de vier
honderd kolonisten in Hebron het vre
desproces gegijzeld houden, niet meer
dan 'een uitvinding van de media'. Het
volk denkt er anders over, meent hij.
„De meerderheid heeft gekozen voor
Netanyahu, een man die vele malen
heeft beloofd dat hij het leger niet uit
Hebron zou terugtrekken". Daarom
voelt hij zich niet geïsoleerd. „Hon
derdduizenden joden steunen ons. Al
lemaal mensen die op Netanyahu heb
ben gestemd. Wat de regering nu doet,
gaat in tegen de opinie van de meerder
heid. Dit is een krankzinnige overeen
komst. Waarom er niet meer hier ko
men demonstreren? Ik weet het niet.
Misschien zijn ze ten einde raad omdat
ze zijn misleid door de regering en dooi
de premier".
Oorlog
Op de daken in de onmiddellijke omge
ving van de Avraham Avinu-wijk ziet
het groen van de soldaten. Arnon wijst
op de zware barricades van zandzak
ken. „Overal om me heen zie ik dat de
regering zich voorbereidt op oorlog. En
terecht, lijkt me. De kans op bloedver
gieten is groot. Als je PLO-troepen, ter
roristen dus, de stad binnenhaalt, dan
is vrede uitgesloten. Wij zijn een ge
meenschap van burgers en we kunnen
ons niet voorbereiden op een gevecht
tegen een terreurorganisatie. Het enige
dat wij kunnen doen, is onze gemeen
schap versterken. Dat wil zeggen:
steeds meer bouwen, steeds meer men
sen hierheen brengen en hier kinderen
groot brengen. Wij moeten als gemeen
schap proberen hier een normaal leven
te leiden. Wij willen vrede en de PLO
vertegenwoordigt het tegengestelde
van vrede".
Arnon geeft toe dat leven in vrede in
een stad als Hebron niet gemakkelijk
is. „Maar we wonen hier nu eenmaal
niet om een gemakkelijk leven te lei
den. We willen de oudste joodse ge
meenschap ter wereld herbouwen. Dat
is ons recht en onze plicht en we eisen
van de Arabieren dat ze dat erkennen.
Ze moeten ons als buren aanvaarden.
Tot op heden heeft de wereld niet van
de Arabieren geëist dat ze de j oodse ge
meenschap hier erkennen. En nog
steeds verlangen de Arabische leiders,
met inbegrip van de burgemeester van
deze stad, dat Hebron Judenrein moet
worden".
Relatie
„Ik vind dat de wereld ons moet steu
nen, tegen deze golf van haat en tegen
de terreurorganisaties", aldus Arnon.
„Naar mijn idee zijn de meeste Arabie
ren in Hebron best bereid een goede re
latie op te bouwen met de joden, maai
de Harnas en de PLO willen de stad Ju
denrein maken. Het grootste probleem
is dat de Israëlische regering niet mee
werkt aan het kweken van een goede
relatie. Ze geeft liever macht, wapens
en grondgebied aan het leiderschap
van de terreurorganisaties".
De Shahadehstraat, een belangrijke
doorgaande route in het centrum van
Hebron, is afgesloten voor auto's van
Palestij nen sinds de massamoord door
Baruch Goldstein. Op die manier is de
Palestijnse bevolking gestraft voor de
daad van een Israëlische extremist. Het
oorspronkelijke Hebron-akkoord
voorzag in de heropening van de straat
en waarschijnlijk zal Netanyahu ook
op dit punt moeten toegeven, zeer tot
verdriet van de kolonisten.
Noam Arnon voorspelt bloedvergieten
omdat straks Palestijnse auto's vlak
langs door kolonisten bewoonde hui
zen rijden. „Hier in Hebron is in totaal
ongeveer honderd kilometer straat. Jo
den mogen zich alleen in deze ene
straat van twee kilometer vrij bewe
gen, Dat wil zeggen dat we in een getto
leven. Maar in de joodse getto's van het
verleden zijn nooit duizenden vijande
lijke soldaten en auto's binnenge
bracht. De regering moet duidelijk
zijn. Als wij hier in een getto leven, dan
moeten we worden beschermd".
Provocaties
Hij meent ook te weten dat de Pales
tijnse Autoriteit huizen in de onmid
dellijke omgeving van de Israëlische
enclave wil gaan renoveren, om er vrij
gelaten Palestijnse gevangenen te ves
tigen. „Heel dicht bij de ramen van de
joodse gezinnen, zodat ze terreuracties
en provocaties kunnen uitvoeren, met
als gevolg dat wij geen normaal leven
kunnen leiden".
Na de afsluiting van de Shahadeh
straat zijn bijna alle Palestijnse winke
liers er bij gebrek aan klandizie ver
trokken. De enigen die er nog zaken
doen, zijn Said Abu-Sneineh en zijn
neef Issam. Said beklaagt zich er over
dat de kolonisten er een speciaal beha
gen in scheppen zijn op een tafel uitge
stalde sandalen over de straat te gooi
en. Dat gebeurt een paar keer per week,
zegt hij.
Voor vreedzaam samenleven is men bij
de Abu-Sneinehs dan ook aan het ver
keerde adres. De discussie gaat voorna
melijk over de vraag waarheen de kolo
nisten van Hebron zouden moeten
vertrekken. Said neemt genoegen met
hun afreizen naar Tel Aviv, maar dat is
Issam niet voldoende. „Alle joden moe
ten terug naar waar ze vandaan komen,
naar New York, Polen, Frankrijk en
Marokko"zegt hij
Geen wonder dat de neven geen hoog
gespannen verwachtingen koesteren
van een akkoord over Hebron. „Zolang
er hier kolonisten zijn, is er geen over
eenkomst", vat Said de hopeloosheid
van de situatie treffend samen. GPD
door Peter Bruijns
Druk, druk, druk. Hon
derden accountants, be
lastingadviseurs en notaris
sen hebben de kerstdagen en
de weekeinden puffend op
kantoor doorgebracht. Ze
moesten massaal overwer
ken om de laatste grote
stroom fiscale vluchtelingen
over de grens naar België te
helpen.
Tientallen mensen en vele
honderden BV's verhuisden
vlak voor de jaarwisseling
naar het buurland. Volgens
hoogleraar internationaal
belastingrecht prof. dr. D.
Juch kent de kapitaalvlucht
in 1996 zijn weerga in de ge
schiedenis niet. Hij schat dat
vorig jaar vijftig miljard gul
den aan Nederlands vermo
gen naar België is gevlucht.
„Het is de afgelopen weken
een gekkenhuis geweest",
verzucht accountant H. Mae-
nen in Maastricht. Het han
delsregister van de Zuid-
Limburgse Kamer van
Koophandel bevestigt een
groot aantal zeer recente
uitschrijvingen. Volgens ac
countant P. Goessens van het
Maastrichtse kantoor
Deloitte Touche zijn er de
laatste tijd alleen al in Zuid-
Limburg zo'n 75 BV's uitge
schreven richting België. In
heel Nederland gaat het om
vele honderden BV's.
Veroorzaker van alle drukte
is staatssecretaris Vermeend
van financiën. Om de belas-
tingvlucht een halt toe te roe
pen heeft hij nieuwe belas
tingmaatregelen in petto.
Alle directeuren-eigenaren
die nu nog naar België ver
huizen, krijgen een verhoog
de belastingaanslag aan de
broek. Alleen zij die er voor
de jaarwisseling al zaten,
ontspringen de dans. Sinds
Vermeend in de zomer zijn
plannen bekendmaakte, is
een ware exodus op gang ge
komen.
De Vreemdelingendienst van
de gemeente Lanaken draait
al enkele weken op volle toe
ren, vertelt ambtenaar V.
Kuijper. Tientallen Neder
landers lieten zich nog voor
de jaarwisseling in het bevol
kingsregister inschrijven. Ie
dereen die erover dacht om
de komende vijf jaar weg te
gaan, ging na Vermeends
plannen hals over kop op
zoek naar een huis in België.
Veel drukker was het nog met
de verplaatsing van BV's.
Ondernemers die al langer in
België wonen, halen nu ook
hun kasgeldvennootschap
pen naar hun woonland. Bij
de Kamer van Koophandel in
Tongeren zat de wachtkamer
de afgelopen weken vol met
Nederlandse accountants
met stapels dossiers op hun
schoot. Namens hun Neder
landse cliënten lieten ze op
het laatste nippertje tiental
len bedrijven (vooral kas
geldvennootschappen) in
België inschrijven. In die
kasgeldvennootschappen
zitten de winstreserves van
de ondernemingen.
Vermeend heeft vanaf 1 ja
nuari de grens van het zoge
noemde 'aanmerkelijk be
lang' van 33% verlaagd naar
5%. Daardoor moeten veel
meer ondernemers meer be
lasting betalen. Directeuren
grootaandeelhouders moe
ten nu 25% inkomstenbelas
ting betalen als ze (samen
met him verwanten) meer
dan 5%aandelen in een be
drijf hebben en die aandelen
met koerswinst verkopen.
Vermeend behandelt alle
vermogende Nederlanders
die naar België verhuizen
alsof ze dit aanmerkelijk be
lang verkopen. Door ze allen
een conservatoire aanslag
van 25% op te leggen, heeft
hij de verhuizing onaantrek
kelijker gemaakt. Als emi
granten niet meteen kunnen
betalen, moeten ze aandelen
in onderpand geven of een
bankgarantie afgeven.
Een andere belangrijke sti
mulans om snel te verkassen,
is het idee van Vermeend om
het 'nul-inkomen' van direc
teuren-grootaandeelhou
ders te schrappen. Tot nu toe
konden directeuren-eigena
ren door zichzelf geen inko
men te geven en te leven van
geleend geld hun belastbaar
inkomen op nul houden. Zo
hoefden ze geen inkomsten
belasting en geen vermo
gensbelasting te betalen.
Vanaf 1 januari schat de fis
cus het inkomen. En dat zal
dan minimaal gelijk zijn aan
het salaris van de best ver
dienende werknemer. GPD
Jan van Walsem (D66) wil hoger salaris politici
Zestien uur per dag bij el
kaar op schoot en nog zijn
Kamerleden bang hun
baantje te verliezen„Ze
durven alleen een mening
te geven die uit en te na is
doorgesproken en voorge
kauwd", zegt Jan van
Walsem, zelf Kamerlid
voor D66. Meer salaris
moet de kwaliteit van de
volksvertegenwoordiger
opkrikken. „Als ik ver
schil van andere Kamerle
den is het omdat ik meest
al rechttoe rechtaan zeg
ivat ik vind."
van onze verslaggevers
Wilco Dekkeren
Mare Peeperkorn
Witte raven zijn het, onder
nemers die voor de poli
tiek kiezen. Door collega-werk
gevers meewarig nagekeken en
door raspolitici argwanend be
groet. D66-Tweede Kamerlid
Jan van Walsem (49) is zo'n zon
derling. In 1994 verruilde hij het
bedrijfsleven voor de 'sissende
Haagse slangenkuil', zo werd
hem verzekerd. En dan nog een
ton aan salaris inleveren ook. Ze
verklaarden hem voor gek.
Maar niet alleen zijn ondeme-
mersverleden maakt hem tot
een buitenbeentje aan het Bin
nenhof. Hij neemt ook nog eens
geen blad voor de mond, Terwijl
vliegtuigbouwer Fokker aan de
rand van de afgrond stond en
'Den Haag' onder druk zette met
veel geld over de brug te komen,
zei Van Walsem dat het maar
eens over moest zijn met staats
steun aan de vliegtuigbouwer.
Populair werd hij er niet mee,
net zo min als met zijn vroegtij
dige uitspraak dat VVD-staats-
secretaris Linschoten diende op
te stappen. „Als ik verschil van
andere Kamerleden is het om
dat ik meestal rechttoe rechtaan
zeg wat ik vind. Anderen den
ken misschien hetzelfde maar
zijn bang dat hun hoofd er dan
af gaat. Het zij zo. Als ik niet
meer kan zeggen wat ik denk,
vertrek ik. Maar je loopt risico's
met zo'n houding, dat besef ik
ook wel. Het is in zo'n situatie
dan ook wel zo prettig dat je
achteraf gelijk blijkt te heb
ben."
Borrel
Het nieuwe jaar nodigt uit tot
bespiegeling. De sigarendoos
komt op tafel. „Ik rook altijd bij
een borrel", verklaart Van Wal
sem. Tweeënhalf jaar is hij in
middels Kamerlid maar pas het
laatste jaar trekt hij regelmatig
de publiciteit. Het eerste jaar
was een leerproces, vertelt hij
nu. Hij kreeg' bovendien de
krachtige waarschuwing van
ei-varen collega's zich gedeisd te
houden. „Als je hier binnen
komt, waarschuwt iedereen je
heel erg voorzichtig te zijn.
Vooral met de pers, omdat die
altijd uitspraken uit hun ver
band zouden rukken, omdat die
je altijd besodemieteren. Dan
denk ik: daar ben je zelf bij. Als
het gebeurt zeg ik dat wel tegen
die journalist. Daar ben ik niet
bang voor. Het Parool heeft mij
neergezet als de doodgraver van
Fokker. Wel. dat is hun mening
en daar ben ik het niet mee eens.
Voor de rest heb ik er geen pro
blemen mee."
Van Walsem beaamt dat het me
rendeel van zijn collega's min
der heldhaftig is. „De meeste
politici zijn bang uitspraken te
doen waarvoor ze afgestraft
kunnen worden. Ze durven al
leen een mening te geven als die
uit en te na is doorgesproken en
voorgekauwd in fractie. Ka
merleden zijn bang hun baantje
te verliezen. Maar als je daar
zorgen om maakt, breek je nooit
discussies open."
- Wat trof de 'ondernemer Van
Walsem' het meest op het Bin
nenhof?
„De geslotenheid van het we
reldje. Je trekt hier drie dagen
lang zestien uur per dag met el
kaar op. Dan ontstaat de nei
ging, omdat je elkaar zo goed
kent en zo vaak samen optreedt,
het elkaar niet al te moeilijk te
maken. Daar hou ik niet van. Je
hoeft niet onbeschoft te zijn,
maar elkaar aanvallen moet
kunnen. Dat komt ook de duide
lijkheid ten goede. Het tweede
waar ik aan moest wennen is dat
je absoluut geen baas bent over
je eigen agenda. Hier regeert de
altijd overvolle Kameragenda.
Het feit dat je geen enkele ande
re afspraak kunt maken, vind ik
zeer frustrerend.
Mi jn kritiek op Kamerleden was
- en is - dat ze na verloop van tij d
oogkleppen op hebben. Ze ko
men de Kamer niet meer uit. Ze
werken wel hard hoor, maar veel
te veel achter het bureau. Ka
merleden weten te weinig wat er
werkelijk aan de hand is. Je
krijgt een soort beroepsblind
heid Je leest alleen maar amb
telijke stukken, ziet alleen maar
ambtenaren en collega-Kamer
Tweede-Kamerlid Jan van Walsem (D66): een ondernemer op het Bonnenhof. foto Cees Zorn/GPD
leden, en als je een beetje aardi
ge portefeuille hebt de parle
mentaire pex-s. Maar daarbuiten
bestaat ook nog een hele wereld.
We zitten op het Binnenhof de
wereld te bespreken en zeggen:
buiter^ regent het, maar als we
dat niet willen gebeurt het niet.
Dat mag mij niet overkomen, ik
zal veel naar buiten gaan. Maar
hoeveel energie het kost om dat
vol te houden, daar sta ik van te
kijken. Als je zegt, ik heb een af
spraak buiten de Kamer, word je
dat niet in dank afgenomen."
Regels
- Beslotenheid en beroepsblind
heid, waar leidt dat toe?
„Het gevolg is, en dat kan iedere
burger dagelijks merken, dat er
teveel regels zijn en teveel on
praktische regels. Neem de re
gels voor stankoverlast waar
door de bakkerij die brood bakt
wordt verboden. Een zinnig
mens komt er niet op, maar hier
aan het Binnenhof blijkbaar
wel. Uiteindelijk is die maatre
gel nog op het nippertje terug
gedraaid, maar dat lukt niet
altijd. De allochtonenwet bij
voorbeeld, een heet hangijzer. Ik
heb het zelf aangekaart, want
die wet werkt niet. Als je dat
echter hardop zegt, krijg je de
hele lading over je heen. Dat heb
ik wel gemerkt. Degenen die de
wet ingediend hebben, roepen:
dat is van ons. niet aankomen,
wat wij gemaakt hebben is goed.
Terwijl ik zeg: je moet gewoon
reëel zijn. Als na twee jaar blijkt
dat de wet niet goed werkt, moet
je die veranderen. Maar die ver
anderingsgezindheid is blijk
baar niet aanwezig, althans on
voldoende."
- Waarom zijn er zo weinig on
dernemers op het Binnenhof?
„Ten eerste is besturen een vak
apart. Niet elke ondernemer is
een goed bestuurder. Dat den
ken ze altijd wel van zichzelf,
dat ze het sneller en beter zou
den doen, maar dat is niet zo.
Ten tweede is de beloning van
Kamerleden en bewindsperso
nen, vergeleken met het be
drijfsleven, veel te laag. Ik heb
een ton bruto ingeleverd, mijn
omgeving verklaarde me voor
gek. Ik deed het echter willens
en wetens. Ik ben een idealist.
Maar er is wel een beter salaris
systeem nodig. Volgend jaar zal
ik voorstellen om elk Kamerlid
het basissalaris te geven dat we
nu hebben, zo'n 124.000 gulden.
Wie echter in de drie vooraf
gaande jaren meer verdiende
krijgt het verschil erbij. Dus als
iemand in de jaren daarvoor ge
middeld twee ton verdiende
krijgt hij er 76 mille bij. Ambte
naren hebben dat nu al. Zo'n re
geling zou je kunnen aftoppen
tot een maximumsalaris van
bijvoorbeeld 250.000 gulden.
Ministers zouden dan zo'n drie
ton moeten gaan verdienen.
Er ontstaan dan verschillen tus
sen Kamerleden in salaris, dat is
een nadeel. Maar je krijgt wel
een betere kwaliteit Kamerlid.
Er zij n nu goede mensen die niet
voor de Kamer kiezen vanwege
het te lage salaris. Dat zie je ook
terug in de eenzijdige samen
stelling van de huidige Tweede
Kamer. De meeste hebben een
ambtelijke achtergrond. Ik wil
niet zeggen dat die per se slecht
zijn, pertinent niet. Maar de
eenzijdige samenstelling maakt
het functioneren van de Tweede
Kamer natuurlijk minder."
Gêne
- Meer geld voor politici, wat
vinden uw collega 's daarvan?
„Ik heb het er met andere Ka
merleden overgehad. Ze onder
kennen het probleem maar nie
mand doet wat. Er bestaat een
grote gêne om over het eigen sa
laris te spreken. Maar als je al
begint met jezelf weg te gooien
doet een ander het zeker. Ik ben
ervan overtuigd dat een ruime
Kamermeerderheid mijn sala-
risvoorstel steunt, althans bij
een anonieme schriftelijke
stemming. Van de 150 Kamerle
den trek ik die van GroenLinks
en SP af, die menen het echt als
ze zeggen dat ze niet meer dan
124.000 willen verdienen. Maar
ik denk dat 125 Kamerleden
zouden zeggen: prima,.helemaal
mee eens. Maar ze durven niet,
want dan staat er de volgende
dag in de krant. 'Iedereen moet
de broekriem aanhalen behalve
de Kamerleden zelf'. Dan denk
ik: so what? Wil je de kwaliteit
nu verbeteren of niet? Meer sa
laris helpt daarbij
- Kunt U dat uitleggen aan de
oudere wiens kunstgebit niet
meer wordt vergoed? En aan de
bijstandsmoeder die weer geen
vakantie-extraatje krijgt?
„De discussie met een bij
standsmoeder is altijd moeilijk.
Misschien zou je kunnen zeg
gen: met betere bestuurders kun
je problemen als rond het kunst
gebit en vakantiegeld voorko
men. Je hebt natuurlijk altijd
mensen die zeggen: wat een idi
oten, ik moet van 1.250 gulden
per maand rondkomen. Maar
dat is geen vergelijking. Dan
zou je Kamerleden bijstand
moeten geven. Zij die het land
besturen beslissen over de be
steding van 250 tot 300 miljard
gulden. Dat is niet de eerste de
beste baan. Als je daar de goede
personen voor wilt hebben moet
daar een behoorlijke vergoe
ding tegenover staan. Dat snap
pen de meeste mensen echt wel,
daar ben ik van overtuigd."
- U begon uw politieke loopbaan
op uw zestiende, bij de JOVD.
Vanwaar de overstap later naar
D66?
„Omdat ik de WD een conser
vatieve partij vind, te weinig
veranderingsgezind. Bovendien
heeft D66 meer oog voor een sa
menleving waarin iedereen min
of meer tevreden is. Daar moet
je naar streven anders gaat men
elkaar naar het leven staan. Of
je het nu de tweedeling of drie
deling noemt, niemand leeft
meer prettig - ook niet degenen
die het financieel goed hebben -
als je samenleving op z'n kop
staat en iedereen zit te kanke
ren.
Ik ben bang dat als de WD de
grootste partij wordt die twee
deling een feit is. Met als gevolg
een ontwrichte samenleving,
waar zij die het goed hebben
forten moeten gaan bouwen om
degenen die het niet goed heb
ben van zich af te houden. Dat is
een reëel gevaar met een grote
WD. Als ze de verkiezingen
wint zal de WD ook de minis
ter-president leveren. Dan
neemt hun regeringsinvloed
echt toe. Dat lijkt me niet erg ge
wenst.
We zullen de kiezer voor ogen
hóuden dat ze voor een voort
zetting van dit beleid D66 moe
ten kiezen. Een WD/PvdA-ka-
binet blaast zichzelf binnen een
maand op. Want dan vliegen ze
elkaar naar de strot." GPD
Engelse mijnen
Op nieuwjaarsdag zijn alle ko
lenmijnen in Engeland gena
tionaliseerd. Minister-presi
dent Attlee verklaart dat hij
van dit staatsmonopolie grote
voordelen verwacht voor de
mijnwerkers en de burgers. Op
de mijnen in Zuid Wales han
gen de vlaggen uit; latei- in dë.
week zal de nationalisatie op
grote schaal worden gevierd.
Bevrijding
De politie van Charleville in
Frankrijk heeft op nieuw
jaarsmorgen de 33-jarige
Charlotte Thiembault bevrijd.
Haar vader hield haar zesen-
haif jaar lang opgesloten op
een zolderkamertje, waarvan
het ene kleine venstertje was
afgesloten door een ijzeren
luik. De vader verklaart dat hij
zijn dochter op deze manier
wilde behoeden voor de te
leurstellingen van het leven.
Monument
De Amsterdamse beeldhou
wer J. W. Havermans krijgt de
opdracht om een monument te
maken voor de gevallenen op
10 december 1944 in Renesse.
Hij is de winnaar van de prijs
vraag waarmee de ontwerper
van het monument is geselec
teerd.
Doelpunten
Het record aantal doelpunten
in een voetbalwedstrijd in
1946 is gescoord in de laatste
week van het jaar. Axel 2 won
van IJzendijke 2 met maar
liefst 34-0.
Directie:
K. Scherphuis,
W. F de Pagter en
F. van de Velde.
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
M. van Zuilen (adjunct)
Centrale redactie:
Postbus 18,
4380 AA Vlissingen,
Tel. (0118) 484000;
Redactiefax: (0118) 470102.
's avonds op zondag t/m
vrijdag, vanaf 19.00 uur.
in het weekeinde:
verwijzing via de
telefonische boodschap
op de kantoren.
Vlissingen:
Oostsouburgseweg 10,
Postbus 18,
4380 AA Vlissingen.
Tel. (0118) 484000.
Middelburg: Markt 51
4331 Ll< Middelburg,
Tel. (0118)681000.
Goes: Voorstad 22,
4461 KN Goes.
Tel. (0113)273000.
Terneuzen: Axelsestraat 16,
4537 AK Terneuzen.
Tel. (0115) 694457.
Hulst: Servicepunt
Boekhandel Duerinck,
Gentsestraat 12,
Tel. (0114) 314058.
Axel: Nassaustraat 15
4571 BK Axel.
Tel. (0115) 568000.
Zierikzee: Oude Haven 41
4301 JK Zierikzee.
Tel. (0111) 415380.
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17 00 uur.
Openingstijd Zierikzee
8.30-17.00 uur.
Zaterdags in Vlissingen
van 8.00 tot 10.30 uur
Bezorgklachten: maandag
t/m vrijdag: op de kantoren
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 14.00 uur:
op de kantoren door de klacht in te
spreken op de band of de
verwijzing op te volgen.
Overlijdensadvertenties:
tijdens kantooruren en
uitsluitend maandag-
t/m vrijdagavond van 20.30
tot 22.00 uur en zondagavond
van 20.00 tot 22.00 uur:
Tel. (0118) 484000.
Fax(0118)470100.
Abonnementsprijzen:
per kwartaal 92,85,
franco per post 122,00;
per maand 34,00
per jaar 356,50,
franco per post 471,50
bij automatische afschrijving
per termijn 1,50 korting
losse nummers
maandag t/m vrijdag 1,75,
zaterdag 2,50 p.st. (alle
bedragen inclusief 6 pet. btw).
Postrek nr3754316
t.n.v PZC ab.rek. Vlissingen.
Advertentietarieven:
180 cent per mm; minimumprijs
per advertentie 27,-;
ingezonden mededelingen
2,5 x tarief.
Voor brieven bureau van dit blad
7,- meer.
Volledige tarieven met
contractprijzen op aanvraag
(alle advertentieprijzen
exclusief 17,5 pet btw).
Giro: 35 9300, Uitgeverij
Provinciale Zeeuwse Courant B V
Vlissingen
PZC-ombudsman:
C. van der Maas.
Auteursrechten voorbehouden
Uitgave PZC