Op natuurijs is het toch leuker Soberheid, visie en kracht Zevibel tegen sluiting van Waddenzee voor de schelpdiervisserij zeeland 17 Jacht op waterwild gestaakt Reclame voor Tholen op vlag Man gewond bij auto-ongeluk Politie bekeurt 85 hardrijders Secretarie Oostburg langer open kunst cultuur Kapellenaar met strijkers betrapt dinsdag 31 december 1996 van onze verslaggeefster Lianne Sleutjes KAMPERLAND - Leen de Vos, voorzitter van de Kamperlandse ijsclub Ons Ver maak, bekent het grif: de spierpijn teistert zelfs hem. Sinds eerste kerstdag bindt hij iedere middag de schaatsen onder. Maar ook met een ijsclublidmaatschap van zeker dertig jaar protesteert zijn lijf nog elke dag. „Het is ook logisch. Je staat op een smal ijzertje en moet daarop in balans blijven. Dan gebruik je spieren en spiertjes waar je normaal niets mee doet." De Vos ziet echter licht aan het einde van de tunnel: zijn spier pijn wordt elke dag ietsje minder. Op zijn vrije middag is hij met dit weer al tijd te vinden op het schaatsbaantje van Ons Vermaak. Dat ligt voorin in Kamper land, op de hoek van de Burgemeester de Moorweg, de Noordstraat en de Ruiter- plaatweg. Het stuk grond, door De Vos ge schat op veertig meter breed en honderd meter lang, is eigendom van de gemeente. In november wordt de afwatering gestaakt. Het laag gelegen weiland loopt dan auto matisch onder water zodat, als het vriest, een schaatsbaan ontstaat. Je hoeft geen clublid te zijn om over het ijs te mogen zwieren. „De baan is niet afgeslo ten, iedereen kan erop. We kunnen geen mensen weren maar dat willen we ook niet. Het is een stukje grond van de gemeente. Je doet met dat baantje ook iets leuks voor de kinderen." Elk jaar, voor het onder water komt te staan, maken de clubleden, - 'nou ja, dat is eigenlijk het bestuur' - het wei landje schoon. Het riet wordt verwijderd zodat er een mooi ijsoppervlak kan groeien Ligt de baan er eenmaal, dan houdt de club haar sneeuwvrij. „Daar zou ik graag meer vrijwilligers voor hebben. Maar dat zit er niet in. Het bestuur moet officieel zeven be stuursleden tellen. Onze vorige voorzitter overleed, toen ben ik noodgedwongen voorzitter geworden. En sindsdien zijn we nog met zijn zessen. Je krijgt gewoon geen aanvulling." Ons Vermaak is geen officiële schaatsvereniging meer, het lidmaatschap van de schaatsbond is opgezegd. Het leden bestand van de Kamperlandse ijsclub slinkt. Er zullen nu zo'n negentig mensen lid zijn. „De contributie is 7,50 gulden per jaar, dat is toch niet al te veel geld denkt De Vos. „Maar als er een jaar geen ijs ligt, vallen de mensen af, typisch. Misschien promoten we onze club niet genoeg. Om te promoten moet je toertochten organiseren. Daar is ons schaatsbaantje niet groot genoeg voor, je kunt er geen officiële wedstrijden op houden. Maar och, dat is ook onze intentie niet meer. We vinden het leuk om het baan tje als een sociaal ontmoetingspunt voor Kamperland in stand te houden. Zo lang het nog gaat blijft de ijsclub en haar be stuur bestaan", lacht de voorzitter optimis tisch. Club en bestuur zijn nodig om de con trole op en om het baantje uit te voeren. Niet zozeer voor de veiligheid van de schaatsers, je krijgt hooguit een paar natte voeten als je door het ijs zakt. „Het voordeel van het baantje is dat het aan de rand van het dorp ligt. Dat is tegelijk het nadeel. Zo dra het donker wordt, komt de jeugd vaak om te vernielen. Ze hoeven immers niet eerst twee kilometer te fietsen om er te ko men, zoals bij het Bokkegat in Wissenker- ke. Afgelopen donderdag lagen er wel tweehonderd stokken van dat afgestoken vuurwerk op de baan. Wat moetje daar tgen doen. Vertrek je als bestuur om half negen 's avonds dan komen ze om kwart voor negen de ijsbaan op", zucht hij. Ondanks die kanttekening blijft hij er lol in houden als het vriest. ..Je moet wel eerst door die kou heen maar ben je er eenmaal dan is het altijd leuk. Elders ga ik niet schaatsen, ik ben altijd op Kamperland ge bleven." Hij is er eentje van de oude stem pel, zegt hij zelf, een schoonrijder. „Dat is echt zwieren over de baan. Kijk, zoiets als een pirouette kan ik niet meer. Ik zou het ook niet meer durven, de leeftijd gaat tel len. Ik ben nu vijftig jaar. Soms ben ik ang stig om te vallen. Maar ik kan nog steeds sierlijk rijden. En mooie rondjes maken, beentje over, dat gaat nog net. Dat moet ik wel bijhouden want als ik het nu niet meer doe, gaat het straks helemaal niet meer." Hij zou het wel mooi vinden als de haven van Kamperland dichtvriest. „Dan kun je een heel stuk over het Veerse Meer rijden. Dat hebben we in het verleden wel eens ge daan. Dat zal in 1981 zijn geweest. Maar ik heb zelf de intentie niet meer om grote toer tochten te doen. Daar is mijn conditie niet goed genoeg voor. En je moet er fanatiek voor zijn." En fanatiek, dat betekent door- trainen in een ijshal om de vaardigheden op peil te houden. „Wij hebben leden die dat wel doen, die gaan naar Dordrecht. Dat doe ik niet." „Zeker, met kunstijs heb je een mooie vlak te, een mooie vloer. Maar het spreekt me niet aan. En natuurlijk in natuurijs heb je altijd scheuren door verzakkingen. Maar ik schaats van oudsher buiten. Het is een beet- j e nostalgie. Het is ook een beet j e spannend je moet altijd opletten. Het is altijd uitkij ken, maar dat moetje eigenlijk je hele leven doen." MIDDELBURG - De jacht op waterwild wordt met ingang van 1 januari gesloten. Gedeputeerde Staten hebben dit be sloten naar aanleiding van het huidige winterweer en de voor spellingen voor de komende tijd Het waterwild heeft het moeilijk te overleven nu al het open zoete en brakke water bevroren is. Nu te gaan jagen, zou niet verantwoord zijn. aldus GS. Alle jachtvergunningen die betrekking hebben op waterwild worden ingetrokken Voor de tussenliggende dagen is de be trokkenen gevraagd vrijwillig te stoppen met jagen. Soorten als de wilde eend, de grauwe gans, kolgans, rietgans en de smient moeten door de jagers met rust gelaten worden. Ook niet bejaagbare watervogels als de blauwe reiger en de roer domp worden door de jacht gehinderd in hun pogingen voed sel te bemachtigen. Met de maatregel willen GS de rust in de vogelgebieden terugbrengen. SINT-MAARTENSDIJK - 'Tholen, daar kun je niet omheen'. Deze slogan, waarmee de gemeente Tholen al jaren reclame maakt, zal nu ook op vlaggen prijken. Donderdagochtend wordt het eerste exemplaar van zo'n 'pr-vlag' officieel gepre senteerd in het gemeentehuis in Sint-Maartensdijk. In totaal zullen er honderd exemplaren worden vervaardigd. De ge meente zal er zelf tien gaan gebruiken en de overige negentig exemplaren aanbieden aan plaatselijke bedrijven en instel lingen. AARDENBURG - Een 35-jarige Aardenburger moest zon dagavond met verwondingen aan een enkel worden overge bracht naar het streekziekenhuis De Honte in Terneuzen. De man was betrokken geraakt bij een auto-ongeluk op de krui sing Beekman-Bogaardstraat in zijn woonplaats. De Aarden burger reed zonder te kijken het kruispunt op met zijn auto. Een botsing met de auto van een 39-jarige automobilist uit het Belgische Mendig volgde. Beide voertuigen gleden door de gladheid door over het kruispunt en knalden tegen de auto van de 26-jarige Eedese aan, die juist kwam aanrijden. Alle drie de voertuigen werden zwaar beschadigd, de auto van de Aardenburger moet als total-loss worden beschouwd. Bij controle bleek dat de gewonde automobilist te veel ge dronken had. Een ademanalyse wees uit dat de man ruim tweemaal de toegestane waarde alcohol in zijn bloed had. MIDDELBURG - Bij snelheidscontroles in het kader van het project Middelburg-stormvloedkering-Bruinisse heeft de politie Walcheren maandag 85 automobilisten op de bon ge slingerd. De politie controleerde met radarapparatuur op de Noordweg in Sint Laurens (tussen 10.30 en 17.20 uur), op de Vrouwenpolderseweg in Vrouwenpolder (tussen 11.20 en 17.10 uur) en op Neeltje Jans (tussen 11.45 en 16.45 uur). Het meeste aantal overtredingen vond plaats op Neeltje Jans Daar overschreden 69 bestuurders de maximumsnelheid van 80 en 100 kilometer per uur. Eén automobist maakte het wel erg bont. Hij reed 144 kilometer per uur OOSTBURG - De openingstijden van het gemeentehuis in Oostburg worden in 1997 op de woensdagen verruimd. Het gemeentehuis is dan geopend van 9.00 tot 18 00 uur. De eerste dag, waarop het gemeentehuis langer open is, is 8 januari Marnix Steffen concertmeester Zeeuws Orkest van onze verslaggever MIDDELBURG-Het Zeeuws Orkest heeft net voor de jaarwisseling en kele stappen gezet die de semi-professionele status van het orkest moeten uit bouwen. Zo is met ingang van 1 januari de 28-jarige Marnix Steffen benoemd tot eerste concertmeester, als opvolger van de in maart vertrokken inr. F. K. Adriaanse. Voorts is de stichting Con certen Het Zeeuws Orkest opgericht. Daardoor moet de continuïteit van het or kest gewaarborgd blijven. Tegelijk maakt de oprich ting van de stichting het mogelijk dat het Zeeuws Orkest uit de regeling amateuristische kunstbe oefening wordt gelicht en wordt ondergebracht bij de professionele podium kunsten; dit is onder meer voor de subsidiëring van belang. De in Delft gebo ren Marnix Steffen heeft het afgelopen jaar tijdens verschillende concerten als concertmeester van het orkest gefungeerd. Hij begon zijn vioolstudie aan het Rotterdams conserva torium en studeerde onder meer bij Vaclav Novak, Zachar Bron, Alexander Bron en Natalie Moroso- va. Steffen maakte verschil lende concertreizen naar het buitenland. Hij werkt nu als free-lance violist en is concertmeester van on der meer het Aquarius Ensemble en Concerto Rotterdam. Voorts gaat zijn belangstelling uit naar directie. Hij is diri gent van het Roterodamus Strijkorkest. Directie stu deerde hij bij Arie van Beek en Wolfgang Harrer in Wenen. In november trad Steffen als concertmeester op tij dens de najaarsserie van het Zeeuws Orkest, waar van Omroep Zeeland op Nieuwjaarsdag tussen 11 en 13 uur een in Vlissingen gemaakte opname uit zendt. Solist is dan Dmitri Mahktin in het vioolcon cert van Sibelius Op het programma voorts Princi pals van dirigent Dirk Brossé en de negende symfonie van Dvorók. door Nico Out De achtste expositie in de reeks 'Selektie' toont kunst die zich beperkt tot stevige uit spraken over licht, kleur, vorm en ruimte. Te beginnen in de kel der van de Souburgse Waterto ren waar Harrie Vandevliet een verbinding legt met een eerder project in Den Bosch. Hij plaatste daar in een kelder van een huis een steen met de tekst 'onder anderen' Een foto van de wand met die steen verscheen als advertentie in Metropolis, een kunsttijdschrift. Zo maakte hij een anonieme ruimte als het ware toegankelijk. Je zou een fysieke ruimte ook kunnen zien als een metafoor voor de geest. De ingreep van de beeldhouwer is dan een projec tie, gericht op de geest van het publiek. Zo'n projectie tref ik aan in de kelder van de waterto ren. Op een stuk tussen de wan den gespannen canvas is een fo to zichtbaar, een kleuren versie van de afbeelding in Metropolis. De goudbruine schakeringen zijn prachtig. Dat is mooi mee genomen. Maar in feite projec teert Vandevliet een beeld van een kelder in een kelder. Hij schept verwarring - is het deze kelder of een andere? - en maakt via de foto zijn visie op kunst en kunstenaarschap zichtbaar. Een andere, meer concrete, visie op sculptuur is te vinden op de eerste verdieping, het tijdelijke domein van Arie Berkulin. Het fysieke komt naar voren in de gebruikte materialen, hun be werking en de robuuste vormen van de beelden, waarin cirkel, vierkant en driehoek zich als bepalende elementen vertonen. De waarneming lijkt het start punt van deze sculptuur die zich verder kenmerkt door krachtige vormen, uitgekiende verhou dingen en een perfecte uitvoe ring. Hoewel zeker in één geval een aanwijsbare relatie met de zichtbare realiteit opvalt, zijn de beelden toch vooral driedi mensionale spanningsvelden, waarin de genoemde kenmer ken wijzen op een dialoog met de klassiek en moderne beeld houwkunst De kwaliteit van Berkulins werk ligt voor mij in de synthese van eenvoud, kracht en vefijning. Hij voegt iets toe aan wat er is, zonder op zoek te zijn naar makkelijke ef fecten. Licht Dat geldt ook voor Piet Diele- man. In zijn schilderijen onder zoekt hij via kleur (licht) en vorm de ruimtelijke mogelijk- Sculptuur van Arie Berkulin in de Watertoren, Oost-Souburg. heden van het platte vlak. De laatste tijd volstaat Dieleman vaak met het aanbrengen van zwartgelijnde rasters over mo nochrome kleurvlakken. De strenge lijnen vormen bijvoor beeld tien staande rechthoeken, vijf boven en vijf onder. Eén van de boeiende aspecten van de schilderijen is dat. de vlakken niet allemaal gelijk van maat zijn, hoewel dat op het eerste ge zicht wel zo lijkt. Een ander gegeven is de tegen stelling tussen de rationele or dening en de vaak expressieve schildertrant binnen de rasters. Het harmonieuze beeld dat ont staat verzoent rede en emotie met elkaar. Behalve de grote werken op papier en linnen han gen er ook kleine schilderijtjes. Een schitterende reeks in zee groene tinten en doekjes waarin verschillende, steeds verrassen de, oplossingen te zien zijn van de schildrkunstige problemen die Dieleman zich stelt. Henric Borsten plaatste drie TV-toestellen in de lage ruimte op de derde verdieping. Ze zijn als het ware met elkaar in ge sprek. Hun conversatie betreft de kleur, die als effen vlakken in een rustig ritme hun beeldbui zen vult. Omdat de TV's op een vlak zijn geplaatst dat deels be staat uit spiegel- en deels uit ge woon glas, verdubbelt het beeld van één van de toestellen zich en ontstaat ook de illusie dat de vloer en daarmee de ruimte wordt opengebroken. Wat mij ook opviel, was het contrast tus sen de grijze monumentaliteit van de omgeving en de vluchtige lichtheid van het TV-beeld. In mijn ogen genoeg voor een mooie visuele ervaring. Maar wie weet is er nog meer aan de hand... In het voormalige watervat toont Wido Blokland een instal latie getiteld 'Samsara'. Deze keer zie ik bollen in plaats van laarzen en spiegels, de vormen waarmee Blokland meestal zijn publiek zicht biedt ten aanzien van depositie die je als beschou wer in de ruimte hebt Wat bete kent 'Samsara'? De encyclope die biedt uitkomst. Samsara is een Indische term voor het op genomen zijn in de stroom van het 'wereldgebeuren'. De zeven bollen hebben elk een andere kleur en zijn op één na voorzien van een opening gelijk aan de schacht van (toch!) een rubber laars. De opening is steeds an ders gericht, waarmee Blokland mogelijk suggereert dat de posi tie die mensen innemen veran dert, wellicht zonder dat ze die zelf altijd kunnen bepalen. En is de bol zonder opening een sym bool van volmaaktheid na het doorstaan van de kringloop dei- existenties? Hoe dan ook: het ensemble voegt voor mij een nieuwe dimnensie toe aan het intirgerende oeuvre van Blok land. Levendig Tussen de exposities die Henric Borsten en Leo van Kampen op het voorplein in een lokaal van GHL organiseren zat zoveel ruimte dat er een gat ontstond. Dat wordt nu opgevuld met an der werk. Op het voorplein plaatste Hein Verwer uit Mid delburg een rij jonge bomen en zes markeringen van hout, die wijzen op bouwactiviteit. Daar- foto Ruben Oreel mee is het plein verlevendigd, terwijl tevens de verwachting wordt opgeroepen dat hier iets gaat groeien. We wachten af. Binnen exposeert Rob Verf knap en strak geschilderde doeken die mij doen denken aan 'stills' uit computeranimaties. Bizarre poppetjes annex machines hou den zich in steriele ruimten on ledig met martelpraktijken en verleidingsspelletjes. Ondanks de 'lichte' schildertrant roepen de doeken een dreigende ver vreemding op. In de tekeningen zijn stripachtige vamps gewillig lustobjecten voor poppetjes die lijken op de figuren in de schil derijen, waarvan een exemplaar ook als beeldje aanwezig is. Heel anders en buitengewoon subtiel zijn de kleine 'abstracte' werken waarin Verf concreet en toch ongrijpbaar het vrouwelijk geslachtsdeel verbeeldt 'De Selektie VII", Watertoren, Oost-Souburg. Tot en met 26 ja nuari. Hein Verwer, tot en met 9 februari: Rob Verf, tot en met 12 januari. GHL, Gravenstraat, Middelburg. van onze verslaggever Marten de Jongh GOES - De Zeeuwse vissersver eniging Zevibel is tegen sluiting van nog meer gebied in de Wad denzee voor de schelpdiervisse rij. Dat zegt Zevibelvoorzitter J. D. de Voogd in een reactie op uitspraken afgelopen weekein de van de Waddenvereniging en de Vogelbescherming. De na tuurorganisaties vinden dat in 1998 alle droogvallende platen gesloten moeten zijn. Een veel te voorbarige conclu sie, aldus de Voogd die zich er gert aan de wijze waarop de dis cussie over de Waddenzee wordt aangezwengeld. Waddenvereniging en Vogelbe scherming vinden dat kokkel en mosselvissers alleen mogen doorgaan als zij kunnen aanto nen dat hun werk geen funda mentele schade toebrengt aan het gebied. Nog eens veertien procent van de droogvallende platen sluiten zou voor de vis sers geen probleem zijn. Zij kunnen het mosselzaad immers uit de geulen halen. De natuur organisaties menen echter nu al dat zelfs die maatregel onvol doende zal zijn. Zij vinden een totale sluiting het overwegen waard. De organisaties kondig den zondag aan hun plannen de ze week t^sturen naar Minister Van Aartsen van Landbouw. Natuurbeheer en Visserij. Reden voor Zevibel om hen schriftelijk om opheldering te vragen. De vereniging is be nieuwd naar de brief die de mi nister krijgt en wil argumenten horen. Vraag is ook hoe het is ge steld met de communicatie tus sen de milieuorganisaties en an dere belanghebbenden zoals Zevibel. Overleg met hen bleef geheel achterwege. De Voogd: „Ik dacht dat we de laatste jaren toch redelijk goed met elkaar overweg konden." De vissers willen zich het recht voorbe houden om indien noodzakelijk ook actief te zijn op de droog vallende platen. Volgens De Voogd hoeven vogels geen hon ger te lijden in dat geval. Zij kunnen immers ook de mossel percelen bereiken waar het zaad verder wordt opgekweekt De Zevibelvoorzitter meent dat de natuurclubs te voorbarig, zijn. De evaluatie van het beleid voor Waddenzee en Ooster- schelde staat gepland voor 1997 of uiterlijk het jaar daarop. Het wachten is nog op de onder zoeksresultaten die duidelijk moeten maken of dat beleid werkt. In 1993 werd ruim een kwart van de Waddenzee geslo ten voor de schelpdiervisserij. Volgens de overheid een goede manier om zowel de natuur te beschermen als de visserij over eind te houden. Of nieuwe sluitingen van visgebieden noodzakelijk zijn moet de eva luatie uitwijzen. Ook J. D. Holstein, woordvoer der namens de kokkelvissers, toonde zich maandag verbolgen over de handelswijze van de na tuurorganisaties „Het is heel eerfvoudig om te zeggen: alles moet dicht. Het onderzoek is nog gaande. De natuurorgani saties gaan ruimschoots voor hun tijd in de aanval. Dat is niet echt behoorlijk. Het geeft aan wat ons te wachten staat de ko mende jaren." GOES - De politie in het district Oosterscheldebekken heeft bij een controle maandag een 19- jarige inwoner van Kapelle be trapt met illegaal vuurwerk. De man bleek een doos met on geveer honderd strijkers bij zich te hebben. Tegen de Kapelle naar werd proces-verbaal opge maakt. (Advertentie) WINTER UITVERKOOP van donderdag 2 t/m zaterdag 4 januari, slechts 3 dagen 50% 10% kassakorting ook op de afgeprijsde artikelen Ooststraat 2, tel. 0118-583495 foto Dirk-Jan Gjeltema Leen de Vos: „Mooie rondjes maken, beentje over, dat gaat nognet.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1996 | | pagina 17