'Hoge verwachtingen Mediator
>r""
Gastronomie in een smederij
Reizen weerspiegeld in kunst
PZC zeeland donderdag 3 oktober 1996 z 17
Pleidooi beperken
vangst kuitzieke vis
Kamervragen over
rampenbestrijding
Z-Vlaanderen krijgt netwerk fietsroutes
Minder glazuur en meer ronde vormen
Nieuw Aardenburgs Roemeens centrum moet contacten stimuleren
kunst
van onze verslaggever
Harmen van der Werf
VLISSINGEN - Vissers moeten
de vangst van kuitzieke vis in de
eerste maanden van het jaar zo
veel mogelijk beperken. Voor
zitter J. Nooitgedagt van de Ne
derlandse Vissersbond pleit
hiervoor. Kuitzieke vis brengt
weinig geld op en het is ook be
ter voor de visstand om zwange
re vissen te laten zwemmen.
Nooitgedagt wil in overleg met
de producentenorganisaties,
waarin vissers vertegenwoor
digd zijn, tot een vrijwillige be
perking van de vangsten komen.
„Dat is goed voor de uitstraling
van de Nederlandse visserij
sector."
Nooitgedagts pleidooi is niet
nieuw. De vis verwerkende in
dustrie wil niets liever. Kuitzie
ke schol is mager. Visverwerkers
kunnen daar weinig mee. Zij
hebben liever vettere vis in de
rest van het jaar. Hoewel Nooit
gedagts voorstel niet nieuw is
heeft het wel aan actualiteit ge
wonnen. De Nederlandse visse
rij mag niet meer zoveel schol
aanvoeren. Het quotum voor dit
jaar is met ruim 25 procent ver
minderd en de voortekenen wij
zen erop dat in 1997 opnieuw
een verlaging wordt doorge
voerd.
De vissers worden gedwongen
hun quotum nog beter te behe
ren, om er even veel geld mee te
verdienen. Dat zwangere schol
aanzienlijk minder opbrengt, is
dit jaar overduidelijk gebleken.
Met name bij de grootste soort
schol is het verschil opmerke
lijk. Eén kilo bracht in februari
in Vlissingen slechts 1,96 gul
den op, tegen 5,40 gulden in sep
tember. Scholprijzen zijn overi
gens hoog. De kleinste soort
schol die het meest wordt aan
gevoerd, deed afgelopen maand
3,85 gulden per kilo, tegen 3,05
gulden dezelfde periode vorig
jaar.
Nooitgedagt hierover: „Op dit
moment zullen er vissers zij n die
zich de haren uit hun kop trek
ken. Begin dit jaar is veel aange
voerd voor lagere prijzen. En nu
is het individuele quotum te
krap om van de hogere prijzen te
profiteren."
Open deur
Dat een beperking van de schol
vangsten in de eerste maanden
van het jaar 'gunstig' is, is 'bijna
een open deur'aldus de voorzit
ter van de Nederlandse Vissers
bond. „Maar de vissers moeten
het wel willen. Daarom pleit ik
ook niet voor een vangst verbod.
Vissers moeten er zelf van over
tuigd zijn. Als ze trouwens wil
len weten of het nuttig is, hoe
ven ze hun accountant maar te
bellen. Die kan het voordeel di
rect berekenen."
Of Nooitgedagt veel steun zal
krijgen uit. de visserijsector,
moet nog blijken. Zijn collega
K. Kramer van de Federatie van
Visserij verenigingen voelt in ie
der geval niets voor een ver
plichte stilligperiode in het al
lereerste kwartaal van het jaar.
van onze Haagse redactrice
DEN HAAG - De Tweede-Ka
merfractie van de VVD vraagt
de ministers van Defensie en
Binnenlandse Zaken of bij een
ramp in Zeeland de krijgsmacht
inderdaad alleen steun biedt tij
dens werkdagen.
Volgens diverse berichten in de
pers zou dat komen omdat de
oproepplicht van de militairen
is vervallen. Als er een ramp ge
schiedt op vrijdag na kantoor
uren, begint de hulp dan pas op
maandag, vraagt de WD. De
partij wil weten waarom dit
nieuwe beleid is ingevoerd.
Om in noodgevallen toch van
militaire hulp verzekerd te zijn,
is de provincie van plan met de
Belgische overheid een overeen
komst sluiten. Belgische mili
tairen bieden dan voortaan hulp
bij calamiteiten. De WD wil
weten of Zeeland verstoken
blijft van snelle Nederlandse le-
gersteun vanwege het vertrek
van de landmacht uit Middel
burg en de personeelsverminde
ring bij de Vlissingse marineka
zerne. De partij oppert om delen
van de Nederlandse krijgs
macht die in West-Brabant zijn
gelegerd steun te laten verlenen
bij een Zeeuwse ramp.
van onze medewerker
Marcel van der Voort
an?AARDENBURG - Van de don-
i'kcre wolken die zich het afgelo-
Tien voorjaar boven het Roe-
ln jneens Business en Promotie
W0Tentrum Mediator in Aarden-
3+oPurS samenpakten was woens-
dagmiddag weinig meer te mer
ken. Het zonnetje scheen
zowaar toen het centrum offici-
Jeel werd geopend en de gebou-
0 wen door een priester religieus
Wefingewijd werden. Over de eer-
W,°'dere financiële problemen
;sprak men weinig woorden.
P H,Wij hebben veel moeilijkheden
'en gehad. Dat is geen geheim. Zelfs
hJfoveel dat de initiatiefnemers
jpijna uit elkaar zijn gegaan. Ge-
^fukkig is alles goed gekomen en
°e, Vij verwachten veel voor de toe
komst", liet uitbater Viorel Lo-
ewTiita aan de genodigden weten.
SP ïtoemenië verwacht veel van het
nPjlentrum cjat zakelijke en cul-
TÏurele contacten met Nederland
j;n België moet stimuleren. Vori-
maand gingen de deuren van
a het restaurant, en de slijterij
>pen. Voor de officiële opening
;wamen de Roemeense ambas
sadeur in Nederland B. Marim
in EU- ambassadeur E. Con-
W0IBtamtin een kijkje nemen bij het
project. Ook Marim denkt dat
Man die buren
mishandelde
langer vast
NOORDGOUWE - De voorlopi
ge hechtenis van de 49-jarige
man uit Noordgouwe die vastzit
wegens mishandeling van zijn
zjj)uren, is opnieuw met dertig da-
ncjjgen verlengd. Dat heeft Justitie
in Middelburg woensdag beves-
tigd.
ggjMet gerechtelijk onderzoek te-
Pjgen de verdachte loopt nog
stvcfteeds. Als hij de komende
Hclepaand niet wordt voorgeleid
)itJroor de rechtbank, kan het
oeli|/00rarrest °P 1 november nog
e véën keer met dertig dagen wor-
mpCenverlengd-
n jJDe verdachte houdt het hele
1 njfiorp al j aren in zijn greep met de
kaJ)edreigingen die hij uit. Zijn
a jjwoomaamste doelwit zijn zijn
j vo|iaaste buren, met wie hij in een
jarenlange vete is gewikkeld. De
[at 0ïuzie is al diverse keren uitgelo-
neeEpen op een handgemeen.
het centrum een goede toekomst
tegemoet kan zien. „Er was
eerst een tijd van dromen en
plannen maken voordat dit ge
niale idee echt werkelijkheid
werd. Dit is uniek in zijn soort.
Ik kan nu pas zeggen dat de weg
tussen Roemenië en Nederland
echt open ligt en ik ben vooral
blij dat wij in Aardenburg veel
Roemeense zaken kunnen laten
zien. Het moet de plaats worden
waar Nederlandse, Belgische en
Roemeense zakenlieden hun
contacten kunnen leggen en uit
bouwen. Ik hoop dat dit een
voorbeeld voor anderen wordt
en dat er volgelingen in andere
steden komen", zei de Roemeen
se ambassadeur vol vertrouwen.
Verlegen
Wethouder A Keijmel van
Sluis-Aardenburg verving
burgemeester Van Liere die ver
hinderd was. Ze voelde zich ver
legen tussen de diverse hoogge
plaatste genodigden.
„De voorheen zelfstandige ge
meente Aardenburg heeft dit
project in het verleden altijd ge
steund. De plannen pasten pri-
ma bij de verlangens van de ge
meente. In onze streek zijn er
bovendien vanaf het begin van
de jaartelling al Roemenen ge
weest. Wat ik eveneens waar
deer is dat bij de verbouwing
bouwvakkers uit dat land aan
het werk waren.Volgens uitba
ter Viorel Lonita is het de bedoe
ling dat het zakencentrum dat
eveneens in het gebouw wordt
gehuisvest tijdens de Roemeen
se Nationale dag op 1 december
geopend zal worden.
De Zeeuws-Vlamingen kunnen
zondag een kijkje nemen in het
pand aan de Markt. Dan is er ge
legenheid om onder begeleiding
van een muzikaal optreden van
het folklore-orkest Sergiu Ci-
pariu nader kennis te maken
met Roemenië.
De Roemeense kunstenaar Ho-
ria Puscariu exposeert op de
zolder van de nabij gelegen
'Paardenstal' mondgeblazen en
handgevormde glasobjecten,
zoals kandelaars en vazen. Op
de begane grond is een expositie
van ikonen-achter-glas van de
73-jarige Maria Poenariu uit
Transsylvanië te zien. Op de eer
ste verdieping van het Media-
tor-gebouw worden artistieke
foto's tentoongesteld over de
vooroorlogse architectuur in
Boekarest.
De opening van het Roemenië-centrum in het Mediatorgebouw in Aardenburg werd gevierd met muziek en dans.
foto Charles Strijd
van onze verslaggever
Harmen van der Werf
TERNEUZEN - Zeeuws-
Vlaanderen krijgt in navolging
van Walcheren een netwerk van
bewegwijzerde fiets verbindin
gen, die fietsers de aangenaam
ste en de veiligste routes wijzen
naar alle plaatsen in de regio.
HetToeristischBureauZeeuws-
Vlaanderen wil met dit project
'het fietsland Zeeuws-Vlaande-
ren', zoals directeur T. Maen-
hout zegt, helemaal compleet
maken.
Zeeuws-Vlaanderen telt al de
meeste bewegwijzerde fietsrou
tes in Zeeland. Die zijn opgezet
in het kader van de Euregio-
Scheldemond, het grensover
schrijdende samenwerkings
verband tussen de provincie
Zeeland en de Belgische provin
cies Oost- en West-Vlaanderen.
„Die fietsroutes zijn succesvol",
volgens Maenhout, „Veel men
sen maken er gebruik van."
Avontuur
Toch is er naar haar idee behoef
te aan een extra voorziening.
Fietsers willen, als zij een aantal
fietsroutes hebben gereden, wel
eens 'op avontuur', stelt Maen
hout zich voor. Maar dan moet
die groep wel op een aangename
en veilige manier door Zeeuws-
Vlaanderen kunnen koersen. De
huidige witte fietswegwijzers
met rode letters geven de kort
ste, maar niet de leukste routes
aan.
Het Toeristisch Bureau wil
daarom een nieuw netwerk van
fietsverbindingen creëren,
voorzien van witte wegwijzers
met groene letters. Het groen
staat voor 'natuurlijk'. „Wij
hebben in Zeeuws-Vlaanderen
erg veel mooie plattelandswe
gen", aldus Maenhout. „Daar
kunnen fietspaden niet tegen
op, zeker niet als de polderwe
gen in het kader van de
verkeersprojecten in Zeeuws-
Vlaanderen veiliger worden ge
maakt. De routes over platte
landswegen zullen vaak wel
langer zijn, maar recreatieve
fietsers hebben de tijd."
Subsidie
Met het fietsbewegwijzerings-
project is ongeveer 750.000 gul
den gemoeid. Er moeten 486
fietswegwijzers bij komen en 77
moeten worden aangepast. De
provincie heeft ondertussen
formeel haar goedkeuring gege
ven voor het plan. De financie
ring is nog niet rond. In tegen
stelling tot Walcheren, dat een
proefproject was in het kader
van het landelijke Masterplan
Fiets, moet er geld uit diverse
subsidiepotten verzameld wor
den.
Maenhout verwacht eind dit
jaar uitsluitsel over de financie
ring. Zij heeft goede hoop dat de
fietswegwijzers in 1997 in pro
ductie kunnen worden geno
men. „Vóór het seizoen 1998
moet alles in de grond zitten. En
dan is Zeeuws-Vlaanderen echt
een prachtig fietslandje."
Lartol -
d va
ertui
Roil
jj 1996 is het Jaar van het Industrieel Erfgoed. Komend najaar
,g I wordt daar in Zeeland met tal van activiteiten aandacht aan
ep J besteed. De PZC neemt daarop een voorschot met een weke-
lijkse serie waarin interessante industriële gebouwen en ob-
leidj iecten in de provincie worden belicht. Vandaag in de elfde af-
looi ^ever^n9 de voormalige smederij aan de Dam in Goes.
nde:l
Architectonische puristen vinden het gevelbrede zonnescherm niet
passen bij het beeldbepalende gebouw met zijn drie zadeldakjes.
?Ct£
n„eïvan onze verslaggever
„„.Frank Balkenende
ruffiGOES - De vlam zit tegenwoor
dig onder de pan, maar vroeger
recJspetterden er heel andere von
den. Toen klonken metalen tik
ken van hamer op hoefijzer. Nu
doorklieven kappende koks-
ore(Jmessen de stilte. De oude sme-
j.gjjderij van Massee aan de Dam
lotiJ^rd in de jaren tachtig restau-
elijkrrant Bon Vivant, lusthof voor
dlekkerbekken. Het beeldbepa-
jjlende gebouw met zijn drie za-
nw! deldakjes bleef goeddeels
^intact. Om de industriële archi-
m ^tectuur niet te bezoedelen, werd
evejde keuken onopvallend - dus zo
te jlaag mogelijk - aangebouwd.
„veI,Alleen architectonische puris-
wjj-jten vallen over het gevelbrede
.^zonnescherm aan de zijde van
[de oostvest.
iDe firma Massee stamt uit 1832.
Johannis Cornells Massee be-
[gon een handel in ijzerwaren en
{gereedschappen, wat toen zo
jfraai 'maliniersaffaire' heette.
INa driekwart eeuw verhuisde
het bedrijf in 1912 van de Grote
[Markt naar de Dam. Aan de
n l)f|ranc' v^n Goes was het immers
|iemFahkelijker manoeuvreren met
I diipaard en wagen. Er was nog een
ieo|
andere belangrijke 'reden voor
de gang naar de periferie van de
stad. Na de eeuwwisseling legde
Massee zich toe op de land
bouwmechanisatie, een be-
drijfspoot die meer ruimte verg
de.
Het bedrijf was er vroeg bij en
stak dat niet onder stoelen of
banken. In het door de firma
weduwe J. C. Massee Zoon in
1909 uitgegeven boek 'Onze
landbouwwerktuigen' wordt
die pioniersrol fijntjes onder
streept. „Onder leiding van den
in 1892 overleden firmant C. E.
Massee werden reeds verbin
dingen met fabrieken van land
bouwwerktuigen aangeknoopt
in een tijd dat nog weinigen in
ons land over de mogelijke ver
vanging van handenarbeid in
het landbouwbedrijf dachten.
Dankzij de energie van den
toenmaligen leider der firma
gelukte het hem de landbou
wers langzamerhand van de
voordeelen, verbonden aan het
gebruik van werktuigen, te
overtuigen en hem mag de in
voering van de zaaimachine in
ons land worden toegeschreven,
terwijl hij eveneens den stoot
gaf aan de toepassing van het
machinaal maaien en dor-
schen."
Revolutionair
De architecten De Koning en
Rothuizen ontwierpen de sme
derij met zeer veel oog voor de
bedrijfsactiviteiten. Revolutio
nair voor die tijd. Ook hielden
beide heren rekening met het
stadsgezicht. Aan de Keizers-
dijk stonden kleine huisjes en
een fors bedrijfspand met dito
zadeldak zou een onevenwich
tig beeld opleveren. De Koning
en Rothuizen ondervingen het
probleem van massaliteit door
drie kleinere zadeldakjes aan te
brengen. Omdat de werkvloer
één grote open ruimte diende te
zijn, vroeg dat om een speciale
stutconstructie. Dezelfde archi
tecten tekenden voor Massee
een handelsmagazijn, dat in
1915 aan de Frans den Hollan
derlaan werd opgetrokken. Ook
hier gingen functionaliteit en
oogstrelende symetrie hand in
hand. Het magazijn moest in
1982, na jaren van leegstand,
wijken voor een nieuwe weg
langs de binnenstad. Maar het
leeft nog steeds voort in het
Openlucht Museum in Arnhem.
Ineke Otte exposeert in Barcelona
van onze verslaggever
Ernstjan Rozendaal
GOES - De kunstwerken van
Ineke Otte weerspiegelen de rei
zen die ze over de hele wereld
maakt. Ze is gefascineerd door
de architectuur, natuur en cul
tuur van vreemde landen en de
vele tegenstellingen waarmee
ze daar keer op keer wordt ge
confronteerd. Gewoonlijk toont
de Goese kunstenares haar werk
in Nederland, maar de komende
maand krijgt ze de kans haar
van buitenlandse sferen vervul
de objecten ook in het buiten
land te laten zien. Samen met
zes andere Nederlandse kunste
naars exposeert zij in galerie
ZERO in Barcelona. Ze woont
zelf de opening van de tentoon
stelling bij en weet nu al dat ze
een week lang een soort dubbel
rol zal vervullen. „Het is een uit
daging om mijn werk daar te la
ten zien, maar ik weet zeker dat
naar aanleiding van mijn ver
blijf in Barcelona ook weer iets
nieuws zal ontstaan."
De expositie in Barcelona is on
derdeel van een uitwisseling
tussen haar Rotterdamse gale
rie De Brieder en ZERO. „Het
aardige is dat ik al eerder con
tact had met die galerie en ook
uitgekozen was voor een expo
sitie", vertelt Otte. „Maar ze
wilden me toen niet vertellen
met wie ik zou exposeren. Dat
vond ik wel belangrijk om te we
ten, dus besloot ik om het over te
laten gaan. Nu is mijn werk er
dus toch te zien." De tentoon
stelling heet heel simpel 7 artis-
tas de los Paises Bajosofte wel:
zeven kunstenaars uit Neder
land. Van een gezamenlijk the
ma is geen sprake, aldus Otte.
Passend
Zelf heeft ze een aantal kleurige
werken naar Spanje gestuurd,
toevallig goed passend bij de
sfeer van het land. Toevallig,
omdat de perioden waarin ze
haar objecten van veel kleuren
voorziet zich bij Otte afwisselen
met perioden waarin ze de ba-
siskleur van het materiaal dat ze
gebruikt - hout, lood, koper,
zink - handhaaft. Ze maakt alles
zelf, of ze daarvoor nu moet
schuren, gronden, schilderen,
zagen of lassen. „Een assistent
zou het best makkelijker ma
ken", erkent ze. „Maar ik wil het
idee hebben dat iets helemaal
van mezelf is. Daarbij komt dat
ik over een werk kan blijven na
denken als ik er een tijdje mee
bezig ben. Tijdens het werkpro
ces wordt het gevormd."
Ze vindt het moeilijk te om
schrijven wat voor beelden ze
maakt. „Als iemand ernaar
vraagt zeg ik: 'Ik maak beelden.
'O leuk, wat voor beelden?', vra
gen ze daarop. Dan val ik dus
stil, want wat voor beelden
van onze verslaggever
Hans Heijt
GROEDE - Bij het binnentre
den van de expositieruimte in de
Slijkstraat in Groede heeft de
bezoeker onmiddellijk een goed
overzicht van de ontwikkeling
die beeldend kunstenares Ria
Vegter uit Oost-Souburg heeft
doorgemaakt. De keien, vouw
werken, het portret en andere
objecten uit de beginperiode
zijn aan de rechterkant opge
steld. De linkerzijde van de
ruimte is gereserveerd voor de
veelal ronde, niet geglazuurde
voorwerpen van de laatste ja
ren.
Ria Vegter werkt sinds het begin
van de jaren tachtig met kera
miek en exposeert voor het eerst
in Zeeuws-Vlaanderen. De au
todidacte verzorgde wel al en
kele keren een tentoonstelling
op Walcheren. „Het komt mis
schien filosofisch over, maar het
werken met keramiek spreekt
Keramiek van beeldend kunste
nares Ria Vegter.
me aan omdat ik het belangrijk
vind om in gesprek met de klei te
komen", zegt de Oost-Souburg-
se beeldend kunstenares. „De
klei wil iets en ik wil iets. Het is
een vereiste om goed aandacht
te schenken aan de verhoudin
gen. Dat luistert heel nauw. Klei
is heel gevoelig voor de omge
ving." Vegter legt uit dat ze niet
met een draaitafel werkt, maar
haar kunstwerken opbouwt.
„Bij de grotere schalen moet ik
bijvoorbeeld op een bepaald
moment de klei laten drogen.
Maar dan moet ik tegelijkertijd
ook weer oppassen dat de klei
niet inkrimpt."
Bij de expositie in Groede valt
op dat Vegter vooral keien, pa
rabolen, bollen en andere voor
werpen maakt. Met uitzonde
ring van een masker toont ze
geen dieren en/of mensen, „Dat
ik werk met voorwerpen met
subtiele vormen is zo gegroeid.
Voor de kwaliteit van een kunst
werk is het heel belangrijk dat
de verhoudingen kloppen."
Kleuren
Dat Vegter veel aandacht be
steedt aan verhoudingen komt
vooral tot uiting bij haar series
van voorwerpen. Verder valt op
dat de beeldend kunstenares
een voorkeur heeft voor helder
blauw, mosachtig groen en an
dere lichte kleuren. „Natuurlij
ke basiskleuren spreken me aan.
In mijn huis kom je die kleuren
ook tegen. En dat geldt ook voor
de kleren die ik draag."
Vouwwerken en versierde keien
uit de beginperiode zij n nog van
glazuur voorzien. Bij de voorna
melijk ronde kunstobjecten uit
de laatste jaren ontbreekt de
glazuur in veel gevallen „Ik
vind niet geglazuurde voorwer
pen heel puur", verklaart Veg
ter. „Ze passen vaak goed in de
omgeving. Het is moeilijk aan te
geven waarom ronde vormen
me zo aanspreken. Maar ook
daarin komt die puurheid tot ui
ting."
De expositie van Ria Vegter bij
het Vlaemsche Erfgoed in Groe
de is te bezichtigen tot 31 de
cember dit jaar. Bezoekers kun
nen zich melden bij de herberg
en zijn van dinsdag tot en met
zaterdag welkom van 9.30 tot
12.00 uur en tussen 13.00 en
16.30 uur.
maak ik nu precies?" Het zijn in
ieder geval beelden waarin ver
schillende vormen en motieven
telkens terugkeren. Zo heeft Ot
te heel wat schaalobjecten ge
maakt waarin wolken zijn te
herkennen. „Ik hou ontzettend
van mooie luchten", verklaart
ze. Verder is haar opgevallen dat
haar beelden van de buitenkant
vaak hard en scherp zijn, voor
zien van priemende punten, en
van binnen zacht en rond. „Ik
was eens in een eeuwenoude
tempel in Egypte en daar zag ik
precies dezelfde vormen terug.
Ik kon het niet geloven. Ik heb
heel lang staan kijken, want ik
vond het prachtig."
Otte maakt ook designvoorwer-
pen. Met haar kunst heeft dat
niet zo veel van doen, vindt ze.
Het levert voornamelijk geld op
voor reizen die weer inspiratie
leveren voor nieuwe kunstwer
ken. ,Het is een drang in me. Zo
lang ik leef zal ik reizen en beel
den blijven maken. Ik zoek
steeds naar een vorm om iets
van de gedachten en gevoelens
die ik op een speciale plek heb
gehad vast te leggen."
Ineke Otte met een schaalobject. foto Willem Mieras
1 bf|®e architecten De Koning en Rothuizen ondervingen het probleem van massaliteit door de smederij te
00rz'en va" zadeldakjes. fotografie Willem Mieras
aaij
De eerlijke eenvoud van de sme
derij aan de Dam ging verloren
met de opmars van centrale ver
warming en luxer sanitair. Mas
see - het grootste deel van de
firma zat sinds 1972 al op be
drijventerrein Poel IV - had een
toonzaal nodig en verborg het
pand achter een glazen schijn-
gevel, die voor het gewenst
showroom-effect zorgde. Als
gevolg van de ontwikkeling van
het Schuttershofgebied verliet
Massee de Dam in 1985. Het ver
hullende glas werd neergehaald
en de smederij kwam weer te
voorschijn. De gastronomie
nam bezit van het industrieel
erfgoed, waarbij brandveilig
heidseisen verlangden dat de
kapconstructies intern uit het
zicht verdwenen. Niettemin is
het exterieur nog gaaf en gede
tailleerd, op clat zonnescherm
na. Maar met het terras op het
zuidoosten nodig om aange
brande klanten te voorkomen.
