Mooie afsluiting judoloopbaan M Atlanta kan geen Spelen organiseren PZC Hockeysters Zuid-Korea langs Oranje Bittere pil Jacco Eltingh en Jan Siemerink 999 Beachvolleyballers Everaert/Mulder starten met verlies Cuba's Dream Team vermorzelt Oranje Coach Van der Geest brengt Jenny Gal op koers naar olympisch brons Atlanta 1996 SpOrt WOENSDAG 24 JULI 1996 19 van onze verslaggever Henk Stouwdam ATLANTA - Cor van der Geest spuwt geregeld zijn gal, maar gisteren wist hij zich in te hou den. Jenny Gal won brons en dat was het enige wat telde. Dat was vanzelfsprekend het succes van de halfmiddengewicht, maar ook van de coach. Over al le verziekte verhoudingen in de Nederlandse judowereld wilde hij niet praten. Het was tijd voor feest. Met Jenny Gal heeft Van der Geest namelijk en lange weg naar succes afgelegd. Toen de Amstelveense zich acht jaar ge- leden met haar zusje Jessica bij zijn sportschool Kenamju meld de, voorspelden velen een kort stondige samenwerking. Het zou anders lopen. Van der Geest en de zusje Gal bleken beter bij elkaar te passen dan menigeen dacht. Maar het heeft Van der Geest wel bloed, zweet en tranen ge kost om met name Jenny er van 'te overtuigen dat topjudo een andere instelling vereiste dan die waarmee zij toentertijd de mat opstapte. Medogenloos „Weet je", doceert Van dei- Geest, „Jenny stamt nog uit een tijd dat er mooi, technisch werd gejudood. Vrouwenjudo is ech ter medogenloos geworden. Om de top te bereiken, moet er te genwoordig gevochten worden. Het heeft me erg veel moeite ge kost haar daarvan te overtuigen. Jenny vond vechten maar niks. Ik heb haar steeds weer moeten [uitleggen dat het anders moest. Dat heeft me zeker drie jaar ge kost." Zijn betrokkenheid bij Jenny Gal uit hij nadrukkelijk naast de mat. Druk gesticulerend, wild gebarend en waar nodig intimi derend begleidde de coach giste ren zijn pupil, die de finale op een haar na miste. Op weg naar de halve finale stribbelde alleen de Cubaanse Beltran flink te gen. Het laatste obstakel naar de gouden droom was de Japanse Yuko Emoto, die Jenny Gal goed kende van een trainings kamp op Papendal. Vooraf schatte ze haar kansen groot in; die Japanse was te pakken. Een yuko - volgen Van der Geest het enige foutje van Gal - kostte haar de zege. Emoto verdedigde geringe voorsprong be kwaam. om in de finale uiteinde lijk de gouden medaille ge grij pen. Dat verzachtte achteraf de pijn in het Nederlandsse kamp. Grootste domper De bronzen plak beschouwde Jenny Gal ook als een fraaie af sluiting van haar judocarrière. „Maai- daarvoor heb ik Jenny na de nederlaag in de halve finale ongelooflijk op haar sodemieter moeten geven", riep Van dei- Geest. „Want naast de olympi sche finale grijpen, is de grootste domper in je leven. Het is dan moeilijk je binnen vijf minuten op te laden voor een andere par tij. Je praat wel over brons, hè. Verliezen had betekend met lege handen naar huis gaan en daar had ik geen zin in." Als een bevrijde tijger trad Jen ny Gal haai- Turkse tegenstand ster Kobas tegemoet, om die binnen twee minuten met de na- zeurende pijn van een armklem gedesillusioneerd te laten af druipen. En toen realiseerde Gal zich, dat de bronzen plak op de Olympische Spelen ook mooi is. De vreugde was intens en het feestje met Van der Geest werd uitdundig gevierd. De coach kon zijn geluk niet op. „Van dit meisje ben ik gaan hou den, in de goede zin des woords welteverstaan. Daarom smaakt dit succes zoet. Vergeet niet dat zij drie jaar lang niks heeft ge presteerd. in haar ontwikkel- ding heeft stilgestaan. Pas na dat ook zij er van overtuigd raakte dat topjudo niet louter een kwestie van mooie, techni sche worpen is, kwamen de suc cessen. Zij is Europees kam pioen. tweede bij de wereldkam pioenschappen en nu de num mer drie van de Olympische Spelen. Dat is goud. En dik ver diend, want Jenny is een prach tige sportvrouw." van onze verslaggever Cees Olsthoorn ATLANTA - Aan de rand van Stone Mountain Park, op zo'n dertig kilometer van Atlanta, hebben ze pardoes een tennis park neergekwakt. Daar, in de bakoven van beton, strijden sporters die normaliter alleen voor een flink pak dollars hun rackets uit de tas halen, om de olympische titel. Veel toppers bedankten voor de eer, maar in tegenstelling tot Richard Krajicek reisden andere Ne derlandse cracks wel naar At lanta. Voor twee van de drie tennissers die gisteren in actie kwamen in het enkelspel, was de Olympische stop echter van korte duur. Jacco Eltingh en de als negen de geplaatste Jan Siemerink overleefden wel de brandende hitte - de thermometer schom melde tussen de 35 en 40 gra den -, maar niet de eerste ron de. Ze verloren van respectie velijk Frederik Fetterlein, een Deen van middelmatige kwali teit, en de Australiër Todd Woodbridge. Vooral voor Siemerink was dat een bittere pil, omdat hij vier jaar geleden in Barcelona ook al na één wedstrijd zijn spullen kon pakken. Het is te hopen dat Paul Haar huis vandaag beter voor de dag komt tegen het Amerikaanse servicekanon Mark Philip- poussis, anders kan Oranje in de singles alleen nog rekenen op Brenda Schultz-McCarthy. Na een stroeve start had de krachtpatster uit Heemstede geen kind aan de Tunesische lichtgewicht Selima Sfar6-4,6- 0. Jacco Eltingh zal zich onge twijfeld veel meer hebben voorgesteld van zijn olympisch debuut. Na een gedwongen rustperiode Wegens een knie blessure, is hij de laatste maan den driftig op zoek naar zijn oude vorm. In de trainingen begint het goede gevoel al aar dig terug te keren volgens El tingh, maar in de wedstrijden wil het nog niet erg lukken. „Ik heb de laatste zes, zeven maan den misschien tien partijtjes gespeeld. Dan is het logisch dat de automatismen er nog niet goed inzitten. Ik merk wel dat ik er dicht tegenaan zit", aldus Eltingh. Zelfs twee matchpunten waren gisteren echter niet aan El tingh besteed. Weliswaar be toogde hij na afloop met een stalen gezicht dat hij niet slecht had gespeeld, de reali teit was dat hij lange tijd ach ter de feiten aanliep, dat zijn backhand ondermaats was en dat hij alleen aan het eind van de tweede set Fetterlein zijn wil kon opleggen. Eltingh moest het in zijn eerste Olympische optreden vooral hebben van hard werken. Het zelfde gold voor zijn Deense op ponent, die de eerste set met 6- 4 naar zich toetrok en de twee de met dezelfde cijfers verloor. In de beslissende derde set ont snapte de Nederlander toen hij op 3-3 één en op 4-4 zelfs twee breakpunten wist weg te werken. Waarna hij zichzelf weer voor z'n kop kon slaan toen hij twee matchpunten liet liggen. Eltingh troostte zich met de wetenschap dat hij op het life:. H||fi Jacco Eltingh zoekt verkoeling tijdens zijn wedstrijd tegen de Deen Fetterlein. foto Paul Vreeker/ANP moordende hardcourt geen last had gehad van zijn knieën en dat hij het gevoel heeft dat hij al een heel eind op de goede weg is. Het enige vervelende is dat hij als gevolg van zijn ver plichte rustperiode ver is te ruggezakt op de wereldrang lijst (186) en niet meer automa tisch verzekerd is van een uit nodiging voor belangrijke toer nooien. Ellen van Langen toch in Atlanta ATLANTA (ANP) - Met een tas zonder sportspullen landde Ellen van Langen gisteren op de luchthaven van Atlanta. De geblesseerde atlete meldde zich alsnog op de Olympische Spe len „Ik ga stukjes schrijven voor een krant en atletiekwedstrij den bekijken", vertelde ze bij aankomst in Georgia. „Het is wel erg raar in burger hier rond te lopen." De klap van het niet kunnen meedoen heeft ze redelijk verwerkt. Een scheurtje in de hamstring noopte haar tot afzeggen, ondanks het feit dat ze met pijnstillende injecties probeerde alsnog tijdig fit te zijn. „De aanwezigheid in Atlanta past ook in het verwerkingspro ces. maar of ik naar de 800 meter-race ga kijken weet ik nog niet", vertelde ze. Judoka Klas niet in de prijzen ATLANTA (ANP) - Judoka Patrick Klas is gisteren in het olympisch judotoernooi uitgeschakeld. De 20-jarige Tilburger verloor zijn partij in de derde ronde in de klasse tot 78 kilogram op ippon van de Argentijn Gaston Garcia. Omdat de Argentijn vervolgens zijn partij in de kwartfinale verloor van de Frans man Boraus, mocht Klas niet meer deelnemen aan de herkan singen. Derde nederlaag softbalsters COLUMBUS (ANP) - De nationale softbalploeg figureert tij dens de Olympische Spelen. De bedoeling was een hoofdrol te spelen. Het team van bondscoach Ruud Elfers verloor gisteren in Columbus ook zijn derde wedstrijd. Na nederlagen tegen Ja pan (3-0) en de Verenigde Staten (9-0), was nu Taiwan veel te sterk (7-1). Nederland kan plaatsing voor de laatste vier wel uit het hoofd zetten, hoewel Elfers blijft hameren op de theoretische kans die blijft bestaan. Nederland moet dan wel de resterende vier duels (tegen Australië, China, Canada en Puerto Rico) winnen. De acht deelnemende landen spelen in een halve competitie alle maal tegen elkaar, waarna de beste vier strijden om de medail les. Heyns zwemt olympisch record ATLANTA (ANP) - De Zuid-Afrikaanse zwemster Penny Heyns heeft gisteren in de series van de 200 meter schoolslag het olympisch record van Kyoko Iwasaki verbeterd. In een rechtstreeks duel met de Japanse kwam Heyns. die eerder in de voorronde al een wereldrecord had gezwommen op de 100 school, tot 2.26,63. twee honderdste sneller dan de winnende tijd in Barcelona. Het wereldrecord, dat op naam staat van de Australische Rebecca Brown (2.24,76) bleef buiten beschou wing. Nederlands record 4x100 vrij ATLANTA (ANP) - De Nederlandse mannenestafetteploeg heeft gisteren bij het olympisch zwemtoemooi de finale van de 4x100 meter vrije slag bereikt. Het viertal Pie Geelen, Mark Veens, Martin van der Spoel en Pieter van den Hoogenband kwam tot 3.20,16. Dat was de derde tijd achter de Verenigde Staten en Duitsland. De verrichting was ook een royale verbe tering van het Nederlands record dat sinds een jaar op 3.22,38 stond. De nationale ploeg zwom dat. met Tim Hoeymans in de plaats van Van der Spoel, tijdens de Europese kampioenschap pen in Wenen. Geelen opende toen in 51,20, nu in 50,86. Van den Hoogenband besloot met een splittijd van minder dan 49 se conden. Bokser en ringrechter naar huis ATLANTA (SID) - Voor bokser John Keiman uit Barbados en een ringrechter uit Tunesië zijn de Olympische Spelen voorbij. Zij werden wegens onbehoorlijk gedrag naar huis gestuurd. Ve dergewicht Keiman werd in de eerste ronde uitgeschakeld door de Hongaar Janos Nagy. Toen hij uitwoede over de beslis sing van de scheidsrechter zijn handschoen in een hoek van de ring smeet, werd zijn accreditatie van Atlanta prompt ingeno men. De wereldboksbond (AIBAi schorste Keiman bovendien voor een jaar. De Tunesische ringrechter. die niet bij name werd genoemd, werd volgens AIBA-voorzitter Anwar Chowdh- ry betrapt op ten minste vier fouten. In het olympisch dorp is gezelligheid ver te zoeken van onze verslaggeefster Monique de Knegt ATLANTA - Aan de kleine huis vesting zijn de olympiërs snel gewend geraakt, maar de slech te organisatie is velen een doorn in het oog. Een kijkje ach ter het met hekken, stroomka bels en agenten beveiligde olympische dorp, waar 14.500 sporters en hun beleiders wo nen. Het dorp is zo groot als de Efte- ling, er is een speelhal, een enor me laserdisco, zwembad, er rijdt een treintje rond en alles is gra tis. Voor de atleten die voor 't eerst op de Spelen zijn is het een Eindelijk goud turn vrouwen VS ATLANTA (DPA/RTR) - Voor de turnvrouwen van de Ver enigde Staten was het gisteren in het Georgia Dome een histo rische das;. Bij de 15e deelneming aan de Olympische Spelen sinds 1936 veroverden ze voor het eerst goud in het landenklassement. Voor Rusland en Roemenië, dat in 1984 in Los Angeles voor het laatst op de hoogste tred van het podium stond. De 39.000 grotendeels Ameri kaanse toeschouwers zagen het gastland van het begin een voor sprong nemen bij de brug-onge- lijk en de evenwichtsbalk. Dat was voor de rond oud-wereld- kampioene Shannon Miller op gebouwde équipe voldoende om stand te houden bij de grondoe- fening en de paardensprong. De concurrentie was geïmponeerd door de ambiance en maakte te veel onnodige fouten. sprookje. Ze zijn al lang blij dat ze dit alles mogen beleven. Maar menigeen die vier jaar geleden in Barcelona is geweest, klaagt steen en been. Het organisatie comité ACOG is omgedoopt tot 'Atlanta Can't Organise Games' (Atlanta kan geen Spelen orga niseren). Buiten ruikt het naar stoofvlees, maar ook naar kool en zelfs iets kazigs. Binnen schept hockeys- ter Suzanne Plesman wat yog hurt en vruchten op van het im mense buffet in het restaurant dat 24 uur per dag open is en plaats biedt aan 3500 mensen. Aardappelen gepureerd, gebak ken, gekookt, pasta's, tientallen soorten groenten en fruit, twin tig broodsoorten, vlees, kip, vis. Nee. Plesman heeft geen wen sen. Ja, toch. „Bananen. Ik mis hier heel vaak bananen". Ploeg genote Nicole Kooien kan geen minpunt bedenken en tafelten nisster Emily Noor heeft ook en kel lof. De Nederlandse olympiërs ver blijven op steenworp afstand van de „vreetschuur" in de spiksplinternieuwe studenten huisvesting van de universiteit van Atlanta. Oranje deelt 'ge bouw blauw' met België en Ga bon. Achter het pand staan hon derdvijftig oranje fietsen gepar keerd. Aan de stenen gevel hangt de trotse vlag van de zwemploeg. In de grijze gangen ruikt het nog naar verf. Het is er kaal en koel. Twee meter lange volleybalspelers hangen voor de televisie in hun appartement. „Het is hier niet groot néé, maar ach, dat is goed voor de team geest", meent Olof van der Meu- len. De twaalf voordeurdelers hebben zes slaapkamers, twee badkamers en een huiskamer met keukenblok ter beschik king. Omdat er geen gordijnen zijn, hebben de heren hun kof fers tegen de ramen gehangen. „Gezellig hè?" Op de gang staan rekjes waarop onderbroeken drogen en overal slingeren De volleyballers Henk-Jan Held (links) en Bas van de Goor in hun kleine kamertje. GPD fotoWim Hendriks/ sportschoenen en kniebescher mers. De slaapkamers zijn met drie bij tweeënhalve meter rond uit klein. De bedden staan in een hoek tegen elkaar. Omdat er ook twee kasten staan, blijft er nau welijks bewegingsruimte over. Toch klagen de volleyballers nergens over. De zwemploeg evenmin. Maar die heeft dan ook de luxe van een zwemstadion voor de deur. Sporters die enkele kilometers moeten reizen voor hun wedstrijden worden regel matig tot razernij gebracht. Een drama „Breek me de bek niet open", foetert Maurits Hendriks, assis tent-coach van de mannen hoc- keyploeg. „Het transport hier is een drama". Na de wedstrijd te gen Maleisie heeft het mannen- team er twee uur over gedaan om thuis te komen, terwijl het tripje eigenlijk maar tien minu ten hoeft te duren. Aanvankelijk was er geen bus. toen stond hij klem en vervolgens reed hij bij het achteruit steken een brand- kraan omver. „Er zat geen bu schauffeur achter het stuur, maar een militair. Voor de veilig heid". Meteen na de aanrijding werden alle spelers gevraagd een schadeformulier in te vullen. „Niemand dus die wat had ge zien. Ja zeg!" Met verhitte hoofden kwamen de sporters twee uur later in het olympisch dorp aan. „Dit zou toch niet moeten mogen?" In de huiskamer van de hockey- coaches hangt een groot projec tiescherm voor het raam waarop hockeyfilms worden afgedraaid en geanalyseerd. Veel tijd om at leten uit andere landen te ont moeten is er niet. Sporters wor den opgeslokt door hun eigen trainingen en wedstrijden. Hen driks: „Olympische familie... Vooral uit de mond van sponsors en organisatoren kan ik het niet meer horen. Echt, ik ben dat spuugzat. Ik kan hier in het dorp niet eens geld opnemen omdat alles is verkocht aan VISA. Een goede isothonendrank kun je ook niet krijgen. Alle frisdran ken komen uit de fabriek van Coca Cola en die hebben alleen van dat suikerspul". Wachtwoord Buiten het gebouw heeft de Ne derlandse ploeg zelf een terras gemaakt om onderlinge contac ten te bevorderen, maar juist in de avond als het buiten prettig toeven is, moet stilte worden be tracht. Nee, veruit de meeste contacten worden gelegd met computerboodschapjes. Het eerste wat veel atleten en bege leiders doen wanneer ze terug komen in het dorp is op de com puters beneden in de hal hun wachtwoord intikken om te kij ken of er boodschappen zijn. Drie berichten zijn er die och tend voor Wiggers. chef d'equipe van het badmintonteam. „Dit olympische E-mail systeem is razend populair. Er worden ook veel amoureuze berichten ver stuurd. Door de jongelui dan hè." Wat de afzenders en ontvangers waarschijnlijk niet weten is dat alle berichten worden gelezen door een Nederlander die in op dracht van het het Amerikaanse organisatiecomité ACOG schunnige en beledigende tek sten moet verwijderen. Big Bro ther is Watching You, De man heeft er een dagtaak aan. Reactor Bijna niemand ook van de Ne derlandse atleten die weet dat ze vlakbij een atoomreactor ver blijven. De reactor van de Tech nische Universiteit Georgia is vorig jaar november weliswaar uitgeschakeld maar bevat vol gens wetenschappers nog steeds radioactieve materialen: tri- tiumhoudend zwaar water en ongeveer driehonderdduizend curieus kobalt 60. Volgens het Olympisch Comité van Atlanta is de situatie volkomen risico vrij, maar tegenstanders zien de reactor als een angstaanjagend mikpunt voor terroristische aanslagen. Bij een aanslag zou de catastrofe volgens enkele we tenschappers groter zijn dan die van Tsjernobyl. Het is een welles- nietes-verhaal waar atleten geen minuut van wakker liggen. „Ik kan me niet voorstellen dat Amerika met al zijn veiligheids maatregelen zijn naam en faam op het spel zet door ons naast een gevaarlijke reactor te huis vesten". ATLANTA (ANP) - Het Nederlandse vrouwen hoc keyteam heeft gisteren op de Olympische Spelen zijn eerste nederlaag geleden. De ploeg van bondscoach Tom van 't Hek verloor met 3-1 van Zuid-Korea. Voor Oranje was alleen De Ruiter succesvol. Zuid-Korea leidde toen met 2-0. Nederland speelde eerder gelijk tegen de Verenigde Staten (1-1) en Groot-Brittannië (1-1). Door het gelijke spel zal Oranje uit de resterende vier duels minstens zes punten moeten pakken om een kans te houden op een medaille. Gezien de vorm, waarin de nationale vrouwenploeg verkeert, lijkt dat een welhaast onmogelijke opgave. Bovendien stuit Oranje nog op favorieten als Duitsland en Australië. De ploeg van bondscoach Tom van 't Hek hield in de eerste helft redelijk stand tegen Zuid-Korea. Zes mi nuten na de hei-vatting brak Chang echter de ban Drie minuten later leek het duel beslist toen Cho uit een strafcorner de marge verdubbelde. Wietske de Ruiter bracht echter in de 52e minuut de spanning te rug. Zij vond het doel na een goed genomen strafcor ner: 2-1. Oranje drukte, kreeg negen minuten voor tijd nog een strafcorner, maar die werd niet verzilverd. De felle jacht op de gelijkmaker werd vervolgens abrupt beëindigd door Chang, ook al uit een strafcorner: 3-1. Vrouwen: Nederland - Zuid-Korea 1-3 (0-0). 41. Chang 0-1, 44 Cho 0-2 (sci. 52. De Ruiter 1-2 (se), 62. Chang 1-3 (sc). Scheids rechters: Chatas (VSt). Clarke tGBr). Gele kaart. Chang (ZKo). ATLANTA (ANP) - De uit Hulst afkomstige beachvolleyballer Michel Everaert had enkele da gen geleden nog alle vertrou wen in een goede afloop van het openingsduel. Met zijn maatje Sander Mulder zou hij het Por tugese tweetal Luis Miguel Maia/Joao Carlos Brenha aan de zegekar binden. Ook al had den de Nederlanders al eerder verloren van de Zuid-Europea nen. „We zijn in het afgelopen jaar gegroeid", aldus het Neder landse tweetal. Het liep anders. De Portugezen wonnen met 15-8 en veroordeel den het Nederlandse duo daar mee tot de verliezersronde. Dat hoeft overigens geen kwalijke gevolgen te hebben, want vanuit deze groep kunnen de besten zich plaatsen voor een topposi tie. Vandaag spelen Everaert en Mulder waarschijnlijk tegen Tsjechië. Dat duel moet gewon nen worden. Bij verlies is het Oranje-tweetal uitgeschakeld. Beach volleybal is de benjamin van de olympische familie. De sport debuteerde gisteren ge heel in stijl: veel zon, zand, mu ziek en bruingebrande fitnesslij ven. Alleen de zee ontbrak. Bij gebrek aan een echt strand is het luxueuze sport- en recreatiecen trum Lake Wood, 25 kilometer ten zuiden van het centrum, tij delijk omgedoopt in Atlanta Beach. De glittergirls en gla mourboys in exclusieve zwemkleding voelen zich er vol ledig thuis. Argeloze bezoekers van Lake Wood zullen zich deze week niet meteen bij een olympisch toer nooi wanen. Daarvoor is de sfeer te ontspannen, te vakantieach tig. Maar de 42 deelnemers (24 mannen, 18 vrouwen) zijn stuk voor stuk beretrots, dat ze een aandeel hebben in de olympi sche lancering van hun geliefde sport. „Het is een fantastische ervaring", gaf speelster Lisette van de Ven stralend toe. „Dit neemt niemand je meer af." Over haar eigen olympische ou verture was de 26-jarige Amster damse beachprof heel wat min der te spreken Met haar partner Deborah Schoon-Kadijk verloor ze gisteren kansloos van het der de Amerikaanse team Castro/ Richardson. Binnen 34 minuten was het duel in de tweede zand bak van het fraaie complex voor bij: 15-4. Het Amerikaanse kop pel is in Atlanta als derde ge plaatst, het Nederlandse duo als veertiende Het Oranjepaar ver loor eerder tijdens de World Se ries in Los Angeles ook al ruim (15-5) van het ervaren team, dat al dik zes ton aan prijzengeld op streek in het internationale prof circuit. ATLANTA (ANP) - Cuba's Dream Team heeft gisteren in het Fulton County Stadium van de Atlanta Braves het Neder lands honkbalteam vermor zeld. De ingecalculeerde neder laag liep uit op een nachtmer rie: 2-18. Op het eiland van Fidel Castro is honkbal net zo sterk en populair als voetbal in Nederland. Het moet dan ook wel gek lopen wil Cuba in het olympisch toernboi niet de finale spelen. Wellicht, en het liefst, tegen de Verenigde Staten. Het Nederlands honkbalteam won nog nooit van Cuba. zelfs niet van Cuba-B. Het wonder zou ook niet in Atlanta geschie den, zeker niet tegen de allerbes te spelers van het land. Zij vor men in de olympische arena Cu ba's Dream Team. Zes en een halve inning duurde de slach ting. Cuba nam de leiding in de eerste inning door een homerun van Kindelan die één man van de honken meenam. In de tweede slagbeurt krabbelde Oranje te rug door een solo-homerun van Marcel Joost. Byron Ward sloeg de tweede homerun in de zesde inning bij de stand 1-11. De vijf de en zesde inning lieten de Cu banen zien hoe de bal te raken. De klappen van Linares en Isaac haalden zelfs de tweede ring van het stadion. Coach Jan-Dick Leurs vond achttien runs van Cuba wat veel. „We hadden niet verwacht dat de uitslag zo hoog zou uitvallen. Niet dat het heel erg is, want wij hebben als ploeg andere doelen. We wisten dat we niet zouden winnen. Zeker toen Cuba de bes te werper (Omar Luis) op de heu- vel zette."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1996 | | pagina 19