Aannemer trotseert rechtbank
Deltavliegers
moeten vooral
hard werken
O
Wapensteen terug in kademuur
4 WEKEN
Hogeschool in rep en
roer na omstreden
benoemingen in top
I WBU zet bouw recreatiepark Renesse ondanks verbod voort
Lijk van vermiste Brit in
haven Yerseke gevonden
actieve vakanties
vervoer
VOOR 14,25
PRUIMING
zeeuwse almanak
Bon
PZC
zeeland
WOENSDAG 10 JULI 1996
van onze verslaggever
BURGH-HAAMSTEDE - Het
college van burgemeester en
wethouders van Westerschou-
wen moet eerst een hoorzitting
houden voordat maatregelen
kunnen worden genomen tegen
de Walcherse Bouw Unie
(WBU). Hoewel de bouwvergun
ning is geschorst, weigert het
bedrijf te stoppen met de aanleg
van het vakantiepark voor ge
handicapten aan de Rampweg
in Renesse. Volgens WBU-direc-
teur G. van Kralingen zijn er 'le
gitieme redenen' om door te
gaan. Wat die redenen zijn, wil
hij echter nog niet prijsgeven.
De bij wet verplichte hoorzitting
wordt vrijdag 12 juli gehouden.
Burgemeester H. Tees treedt op
als voorzitter. Deze rol is niet
weggelegd voor wethouder C. W.
Veerhoek. omdat hij tevens
voorzitter is van de Stichting
Renesse. de initiatiefnemer van
het project. „Ik heb een voorin
genomen standpunt",, verklaart
Veerhoek. „Ik wil gewoon dat
het park er komt."
Volgens de wethouder neemt
het college waarschijnlijk vol
gende week dinsdag een defini
tief besluit over de strafmaatre
gelen tegen de WBU. Dat het be
drijf in overtreding is. staat voor
hem vast. „Dit is natuurlijk niet
een klein zaakje."
Beroep
Het is inmiddels ruim een
maand geleden dat op last van
de president van de rechtbank
in Middelburg de bouwvergun
ning van het vakantiepark Den
Soeten Haerd werd geschorst.
De Natuur- en Vogelwacht
Schouwen-Duiveland bewerk
stelligde dit door bij de recht
bank beroep aan te tekenen te
gen het verstrekken van de ver
gunning. De natuur- en vogel
wacht verzet zich fel tegen het
uitbreiden van de verblijfsre-
creatie in het betreffende ge
bied.
De WBU is echter onverstoor
baar verder gegaan met de bouw
van het 160 rolstoelvriendelijke
woningen tellende park. Eerder
heeft de gemeente er al per brief
op aangedrongen dat het werk
werd stilgelegd. Ook werd ge
dreigd met de toepassing van
bestuursdwang of het opleggen
van een dwangsom. De hoogte
van die dwangsom kan het col
lege van Westerschouwen zelf
bepalen.
van onze verslaggeefster
YERSEKE - In de jachthaven
van Yerseke is dinsdagmiddag
het lichaam van de vermiste op
varende David Harding gevon
den. De 47-jarige Engelsman
werd sinds vrijdag 28 juni ver
mist. Hij verdween die avond
na een bezoek aan enkele hore
cazaken in het dorp. De politie
vermoedt dat de man op de dag
van zijn vermissing in het wa
ter is* gevallen. Er zijn geen spo
ren van een misdrijf aangetrof
fen. Sectie moet morgen duide
lijkheid verschaffen over de
doodsoorzaak.
Harding was één van de drie op
varenden van het Engelse zeil
jacht Rinowet, dat op 27 juni in
Yerseke afmeerde. Zijn drijven
de lichaam werd gisteren rond
half vier gevonden door mensen
die in de jachthaven bezig waren
met onderhoudswerkzaamhe
den aan hun boot. De overige
twee opvarenden van het Engel
se jacht verblijven nog steeds in
Yerseke.
Werknemers van een hestratingsbedrijf boren het gat voor de wapensteen.
foto Willem Mieras
GOES - Een steen met het Goese wapen
siert binnenkort de kadewand van de
stadshaven. Het gaat om een geschenk
van de Stichting Goese Kaden, die het vo
rig jaar tijdens de kadefeesten aan burge
meester drs. D. J. van der Zaag aanbood.
De plaquette is samengesteld uit twee
sluitstenen, die waren ingemetseld in de
stenen brug over de stadshaven.
Met de opkomst van de pleziervaart werd
besloten het eindstuk van de Goese haven
voor schepen toegankelijk te maken.
Daarom moest de stenen brug wijken voor
een ophaalbrug De kalkstenen waarop
het Goese wapen prijkt, werden na de
sloop gedeponeerd op het terrein van de
dienst gemeentewerken. Beide waren ech
ter niet meer honderd procent gaaf. De
Stichting Goese Kaden liet uit de twee
stenen één exemplaar vervaardigen, wat
met enig kunst- en vliegwerk lukte. Met
het oog op de kadefeesten, die volgende
donderdag beginnen, wordt de wapen
steen deze week ingemetseld in de kade-
wand aan de westzijde van het Sint Maar-
tensbruggetje.
Ralph van der Endt demonstreert een Deltawing in Nieuwvliet.
Het landschap glijdt onder je
weg. Hoog op een paar
honderd meter boven het
aardoppervlak hoor je alleen de
wind. Onder je beweegt alles als
in een slow motion-film. Met
sierlijke draaien keer je
langzaam terug naar het
landingsterrein. Het klinkt
allemaal niet zo actief, deze
beschrijving van een
willekeurige tocht van een
zeilvlieger. Maar het is werken,
zeker als je naar beneden wilt en
het zit een beetje tegen.
Of om met voorzitter Jan Martin
uit Sluis van de
zeilvliegvereniging Jan Van Gent
te spreken: „We denken niet zo
vaak, zat ik maar in de lucht,
want dat is zo gebeurd. Het komt
vaker voor datje denkt, was ik
maar beneden."
Zeilvliegen, deltavliegen of in het
Engels hanggliding, gebeurt in
Zeeland op twee plaatsen. Bij
Zoutelande waar van de duinen af
wordt gesprongen en te
Nieuwvliet waar zeilvliegers op
het vliegterrein van kampeerboer
Piet Provoost met een lier de
lucht in worden getrokken. In het
Zeeuws-Vlaamse Nieuwvliet huist
een van de zeven Nederlandse
zeilvliegclubs. Jan Van Gent. Ook
parapenters, parachutisten die
zich met een lier omhoog laten
trekken en vervolgens weer
afdalen, kunnen daar terecht. In
Nieuwvliet zijn de mogelijkheden
uitgebreider. In Zoutelande kan
alleen bij zuidwestenwind
gesprongen worden en in het
zomerseizoen niet overdag in
verband met de drukte op het
strand. De vliegers in Nieuwvliet
zijn alleen afhankelijk van het
weer. Waait het harder dan
windkracht 5, dan wordt het al
problematischer.
Iedere zeilvlieger kan op het
terrein in Nieuwvliet terecht, als
hij of zij kan aantonen over het
vereiste brevet te beschikken.
Afhankelijk van de vraag hoe snel
iemand de vaardigheid oppikt
duurt het toch wel anderhalf tot
twee jaar om dat brevet te halen.
Ook dat kan in Nieuwvliet,
bijvoorbeeld onder leiding van
instructeur Ralph van der Ent uit
Hilversum.
Zeilvliegen is eigenlijk de laatste
twee jaar een stuk aantrekkelijker
geworden, legt Martin uit, nu het
wordt gelijkgesteld met
zweefvliegen. Dat betekent dat
ook zogenaamde overlandtochten
gemaakt mogen worden. Dat wil
zeggen dat de zeilvlieger niet meer
hoeft te landen op het terrein
waar hij of zij opsteeg. Daardoor is
het mogelijk tochten af te leggen
van de ene plaats naar de andere.
De langste tocht vanaf Nieuwvliet
ging over een afstand van 68
kilometer.
Eenmaal in de lucht hoeft een
vlieger, zeker een beginnende,
zich niet eenzaam te voelen, legt
instructeur Van der Ent uit. Ze
krijgen een radio mee.
vergelijkbaar met een 27 mc-
bakje. Zo zijn de instructies vanaf
de grond te horen. Verder hebben
zeilvliegers een computertje aan
hun toestel bevestigd dat
informatie kan geven over de
hoogte, de stijg- en daalsnelheid,
de snelheid, eventueel de
temperatuur en andere
wetenswaardigheden.
Van de temperatuur trekken
zeilvliegers zich overigens niet
veel aan. zo blijkt al snel. Voor een
vlucht hullen ze zich gedeeltelijk
in een soort cocon, die flink
foto Pieter Honhoff
foto Charles Strijd
isoleert. Alleen de voeten zijn vrij
om bij het starten een paar
stappen te kunnen doen. Je moet
minstens wereldkampioen
zaklopen geweest zijn om dat met
een gesloten cocon - zeilvliegers
hebben het over een harnas - te
kunnen doen. Eenmaal in de lucht
wurmen ze hun benen er in,
trekken aan een touwtje en de rits
van de cocon sluit zich. Tegen de
nadering van de landing gebeurt
het omgekeerde.
Zoals de meeste enthousiaste
sporters beweren Martin,
Provoost en Van der Ent dat hun
sport niet duur is. Een nieuw
toestel kost 4500 tot 6500 gulden,
een goed tweedehandsje is er voor
2500 gulden. En daar komen dan
nog wel enkele accessoires bij.
Beginners moeten natuurlijk eerst
de cursus volgen.
Provoost is in 1991 met zijn
vliegterrein begonnen. Het
interesseerde hem en er bleek
belangstelling voor te zijn.
Verschillende Belgen weten de
weg naar Nieuwvliet al goed te
vinden. De locatie blijkt heel
geschikt voor gezinnen. Pa gaat
zeilvliegen en ma met het kroost
naar het strand. Als ze geluk
hebben kunnen ze naar elkaar
zwaaien. Horen doe je de
zeilvliegers niet. Ze maken
gebruik van wind en thermiek en
zijn op die manier heel
milieuvriendelijke bezig.
En hoe zit het met hoogtevrees
„Geen probleem", antwoordt Van
der Ent. „Mensen met
hoogtevrees stappen makkelijk in
een vliegtuig. Die zijn bang hun
ondersteunend vlak te verliezen.
Dat speelt bij het zeilvliegen niet.
Je hangt in je toestel en je
vleugels dragen je."
René Schrier
van onze verslaggever
Henk Postma
VLISSINGEN De Hogeschool
Zeeland is in rep en roef over de
jongste benoeming van twee
nieuwkomers op belangrijke
posten. Volgens de voorzitter
van de medezeggenschapsraad
A. van Hecke zijn sollicitatie
procedures met voeten getre
den en werden personeels-ver-
tegenwoordigers op een zij
spoor gerangeerd. „Dit levert
alleen maar gedemotiveerde
mensen op", vreest hij.
Binnen de hogeschool, waar
druk wordt gewerkt aan verster
king van -het management, be
staat al langer wrevel over het
benoemingenbeleid. Recente
lijk waarschuwde de medezeg
genschapsraad dat het aantrek
ken van steeds meer nieuwe lei
dinggevenden de financiële po
sitie van de hogeschool in ge
vaar kan brengen. Maar de on
vrede over de twee jongste be
noemingen. die eind vorige week
bekend werden gemaakt, spitst
zich toe op het verloop van de
sollicitatieprocedures.
In het ene geval, de benoeming
van A de Buck tot directeur Fa
cilitair Bedrijf, werden functie-
eisen zo hoog opgeschroefd dat
intere kandidaten niet meer aan
de bak kwamen. In het andere
geval, de benoeming van R.
Teeuwsen tot manager van de
opleiding verpleegkunde, wer
den eisen zodanig teruggedraaid
dat meer ervaren sollicitanten
uiteindelijk afvielen Althans, zo
is dat door voorzitter Van Hecke
van de medezeggenschapsraad
ervaren.
Vooral de aanstelling van
Teeuwsen, vertrekkend direc
teur van de voormalige vrou
wenvakschool Janneke Dierx,
heeft kwaad bloed gezet. De
meerderheid van de sollicitatie
commissie, namelijk de verte
genwoordigers van docenten en
studenten, verzette zich tegen
haar benoeming tot manager
van de verpleegkunde-oplei-
ding. Ze zou niet voldoen aan de
gestelde eisen: ruime ervaring
met het werkveld, veel kennis
van verpleegkunde en een eer
stegraads bevoegdheid om op
dat terrein onderwijs te geven.
Maar de topman van de hoge
school, algemeen directeur L.
Labruyère, dacht daar anders
over. Hij meent in Teeuwsen een
uitstekend manager te hebben
gevonden. Reden waarom hij
niet inging op een advies een
nieuwe sollicitatieprocedure te
starten. Volgens ingewijden
meldden zich ook kandidaten
die beter thuis zijn in de ver-
pleegkunde-sector, maar von
den die het geboden salaris niet
interessant genoeg.
De medezeggenschapsraad is
niet bevoegd in het benoemin
genbeleid te treden. Maar voor
zitter Van Hecke, die ook in de
sollicitatie-adviescommissie
zat, verwacht dat de raad de pro
cedurele kanten van de zaak aan
de kaak zal stellen. Omdat de
vakanties al zijn begonnen, kan
dat pas in het nieuwe schooljaar.
De bezwaren tegen de benoe
ming van Teeuwsen worden
deels gevoed door bezorgdheid
over de vraag of ze de belangen
van de verpleegkunde-opleiding
wel goed genoeg kan behartigen,
deels door oud zeer De gevoelig
heden hangen samen met het sa
menbrengen van de opleiding
verpleegkunde en de pedagogi
sche academie in één faculteit.
Tot directeur van die faculteit
werd A. Vermunt benoemd. Hij
is afkomstig uit de heao-sector.
De opleiding verpleegkunde had
liever een kandidaat uit eigen
kring. A. Huisman, benoemd ge
zien. Huisman kreeg nog wel de
functie van opleidingsmanager
aangeboden, maar hij weigerde
daarmee genoegen te nemen.
Algemeen directeur Labruyere
liet gisteren via zijn woordvoer
der weten dat hij bij de benoe
mingen 'zorgvuldig en afgewo
gen' te werk is gegaan, en dat de
vertrouwelijkheid hem niet toe
staat verder op de kwestie in te
gaan. Teeuwsen toonde zich ver
baasd over de commotie. Ze zei
gesolliciteerd te hebben omdat
ze juist wel over ervaring be
schikt, zowel in het onderwijs als
in de verpleging. Ze is bevoegd
om les te geven in sociaal-agogi
sche vakken, en droeg bouwste
nen aan voor het nieuwe stelsel
voor verpleegkunde-onderwijs
Advertentiei
leenmalig binnen zes maanden)
éJAj ik wil:
LI een proefabonnement van
4 weken voor 14,25
J een abonnement. De eerste twee
weken ontvang ik de krant
gratis.
Daarna wil ik betalen:
U per maand met automatische
afschrijving a 31,50
LI per kwartaal met
automatische afschrijving
a 89,50
Naam:
Stuur deze bon op in een open
enveloppe, zonder postzegel, naar:
PZC. afdeling abonnementen
Antwoordnummer 123
4380 VB Vlissingen.
Bellen gaat sneller (0118) 484216
1Advertentie
De ^Ponnigste Prijzen in^Jonnemaire!
om van te watertanden
Zuidweg 20. Zonnematte.
Tel Cl 11-401318
Vrijdag fcnojxiwmd.
maaiuldg gesloten
Runne parkeergelegenheid
X O H v
Goed. de Zierikzeeënaar
wordt een dagje ouder
Maar dat is nog geen excuus
om de verjaardag van een
kleinzoon te vergeten. Op
zijn horloge was het vijf
voor zes, maar hij begreep
dat het in werkelijkheid vijf
voor twaalf was.
Gehaast repte hij zich naar
de dichtstbijzijnde cd-win-
kei. waar de verkoopster
juist doende was deur en
■kassa af te sluiten. Ze be
keek de last-mtnute-klant
met een blik waaruit weinig
cliëntvriendelijkheid
sprak: wat-ie wilde hebben.
De man nam ruim de tijd om
zijn bestelling te plaatsen.
Hij drentelde op zijn gemak
door de winkel, liep wat cd-
bakken door en besloot uit
eindelijk tot de aanschaf
van een cd-bon. „Doe er
maar een van vijfentwintig
gulden."
De verkoopster legde de
waardebon zuchtend op de
toonbank, deed er met dui
delijke tegenzin een ca
deaupapiertje om en sprak
ongeduldig. ..Da's dan vijf
entwintig gulden."
De klant keek haar ver
baasd aan. „Zijn die dingen
tegenwoordig zó duur?" Hij
betaalde en verliet de win
kel. De verkoopster staarde
hem na. greep de telefoon
om onmiddellijk een vrien
din te bellen: 'nou héb ik
toch een malloot in de win
kel gehad'. Ze hebben lang
zitten giechelen, die ver
koopster en die vriendin.
Wat ze niet konden zien was
het tevreden glimlachje van
een oude Zierikzeeënaar
die een paar straten verder
op liep.
Het was hem wéér gelukt.
