Alex Zülle: meer giraf dan snoek
Macht en onmacht in verregende proloog
PZC
Hollandse missen
op het podium
Ze schreeuwen je
gewoon vooruit
De sport van het volk
sport
Zwitser wint proloog op verboden fiets, maar jury verleent pardon
Niet
draaien,
maar
duwen
MAANDAG 1 JULI 1996 20
van onze verslaggever
Peter Ouwerkerk
's-HERTOGENBOSCH - Alex
Zulle en de ONCE's, of te wel:
het totaalsucces van een ploeg
in de proloog van de 83e Tour de
France. Het waren de benen die
het hem moesten doen, maar de
fiets, en vooral: de positie op de
fiets gaf de finishing touch. Ook
al is die fiets vanaf nu weer ver
boden... De kenners spraken
over een fiets die heel dicht in
de buurt kwam van een ligfiets.
Niet dat de gele Look-karretjes
daar qua vormgeving iets van
weg hadden, maar waarvoor
wel het aureool: 'harder kan ei
genlijk niet' gold.
„Het is niet draaien, maar du
wen", zei Walter Godefroot,
ploegleider van Telekom. „Op
een orthodoxe fiets gaat het om
het ronddraaien van de pedalen,
op die van ONCE is het een
kwestie van wégtrappen." TVM-
renner Bart Voskamp: „Het gaat
om het laatste stukje van de af
zet. Daarin moetje zoveel moge
lijk kracht zien te leggen. En die
kracht moet worden omgezet in
snelheid." Motorola-ploegleider
Hennie Kuiper: „En die snelheid
wordt verkregen door er de laat
ste snufjes van aërodynamica in
te verstoppen. Het gaat om de
hoeveelheden watt die je produ
ceert, en die moetje met zo min
mogelijk weerstand door de
lucht laten glijden."
Voorover
Voor wie het te technisch wordt:
de tijdrijders van de laatste ja
ren lagen als het ware voorover
op de fiets. Triathlonstuur eron
der, en versnellen maar. Het pro
bleem was echter dat de renners
door hun gebogen houding als
het ware hun borstkas afsloten,
heel moeilijk konden ademen.
De Schot Graeme Obree, enige
tijd werelduurrecord-houder,
bracht een heel andere houding
in de praktijk. De foetushou
ding. Maar ook die leek amper
ruimte te laten voor de longen.
De ONCE-ploegleider Manoio
Saiz nu staat te boek als een spe
cialist van de techniek. De oud-
juniorencoach van de Spaanse
bond schijnt een bijzondere kijk
te hebben op de positie van de
tijdrijder op zijn fiets. En hij is
gaan nadenken en de windtun
nel ingestapt.
Saiz is met een in feite revolutio
naire aanpassing van de positie
gekomen. Hij heeft een frame
met nieuwe verhoudingen ge
bouwd. Met de loodrechte lijn
van de zadelpunt naar het brac
ket nog net binnen de normen.
De coureur ligt niet langer voor
over, hij zit veel meer rechtop.
De lange cranks doen de rest.
De manier waarop Zülle, Jala-
bert, Mauri en Jonker de tijdrit
reden had meer weg van een gi
raf dan van een snoek. Ogen
schijnlijk vingen ze veel meer
wind. Rechtop bijna, armen ge
strekt op het stuur. Maar Zülle
trapte er een versnelling van
55x11 mee weg; tot voor kort
slechts voorbehouden aan
stayers. Het uit platen en 'me-
cano-onderdelen' opgebouwde
frame gaf het maximale aërody
namische voordeel.
Zülle deed wat geheimzinnig
over zijn nieuwe houding, zater
dag. „Ik heb voor het eerst ge
test in de Ronde van Catalonië",
was het enige wat hij kwijt wilde.
„Denk niet datje één, twee, drie
aan een nieuwe positie went.
Dat duurt tijden."
Maar, de tests in de windtunnel
legden geen lege eierschalen.
Leerde men al in Catalonië,
waar de UCI-commissarissen
vreemd opkeken van het mate
riaal, maar instemden met het
gebruik ervan. Zülle won beide
tijdritten.
Zaterdag werd het ONCE-mate-
riaal ook aan een nadere inspec
tie onderworpen in de Tour. Ne
gen van de zesenzestig fietsen,
die de Spaanse loterij ploeg mee
heeft naar de Tour. De UCI-jury
vond het te kort dag om er een
veto over uit te spreken. Al
thans, vooraf. Zodat Zülle, de
man met de grootste longinhoud
(7,64 liter) van het hele Tourpelo
ton, de proloog kon winnen. En
zijn maten evengoed konden ex
celleren.
Maar nadat de fietsen later op de
avond nog een tweede keer on
der de loep waren genomen zou
men toch anders concluderen.
De fiets is in zoverre een nieuw
model, dat hij volgens de letter
van het reglement niet had mo
gen worden gebruikt. Nieuwe
model-fietsen moeten voor 31
augustus worden geshowd om
per 1 januari van het volgend
jaar in competitie te komen.
De proloogfiets van ONCE is
met onmiddellijke ingang ver
boden. De volgende tijdrit moet
op conventioneler materiaal. De
ONCE-ploegleider kreeg een
boete van 10.000 Zwitserse
frank, zo'n 12.000 gulden.
Het is in feite dezelfde sit.uatie
als in 1986, in Boulogne-Billan-
court, toen Thierry Marie op een
'vinzadel' de proloog naar zich
toetrok. Een zadel dat ook
prompt werd verboden. Maar
waarmee wel uiterst kostbare
publiciteit werd behaald. De ju
ry zou zijn omgekocht, wilde
toen het verhaal.
Bart Voskamp: „Je moet na
tuurlijk ergens grenzen trekken.
Anders kunnen ze beter meteen
ligfietsen toestaan. Iedereen
weet dat je daarmee het snelst
vooruit komt. Maar het is lo
gisch dat de grenzen steeds wor
den afgetast. Wij rijden bijvoor
beeld op het vlakke met beugel-
tjes aan het stuur. Om als je weg
bent minder weerstand te pak
ken. Ik zie niet in waarom het
niet zou mogen, maar of het van
te voren is aangevraagd?"
Toch, niemand hoeft Zülle iets
te verwijten. De vrijdag 28 jaar
wordende Zwitser met de Neder
landse moeder pakte in Den
Bosch zijn 45e overwinning bij
de profs, de 27e in een tijdrit.
Specialisten onderscheiden zich
altijd en overal. Ook al is het
soms met opvallend en achteraf
ook verboden materiaal.
Tourstart in Den Bosch: glibberen als in een waterballet
van onze verslaggever
Frits Bakker
's-HERTOGENBOSCH - Het beeld van
verkleumde renners: nat tot op het bot,
getekend door de eerste korte kracht
meting. Regenjacks in plaats van snel
le zonnebrillen en zo snel mogelijk weg
van al dat onheil. De Tour in 's-Herto-
genbosch op de zaterdag van de pro
loog. Volgepakte zitloges in de vertrek
hal, veel lege stoelen aan de finish. De
verwachting vooraf: 250.000 toeschou
wers op het parkoers van de rit tegen
het uurwerk. Maar de ruwe telling
haalt amper de helft van de nogal opi-
mistische prognoses.
De opening van het megacircus wordt
net als vorig jaar weggespoeld door de
regen. De Tourstart lijkt op een water
ballet. „We hebben alles, maar dan ook
alles in de hand", verzekert organisator
Ton Streppel van Den Bosch, in de da
gen voorafgaand aan de start. Alleen
het weer niet.
Macht tegen onmacht op een glibberig
parkoers. Alex Zülle, tegen twee-en-
twintig microfoons tegelijk: „Ik heb vol
gas gegeven, maar zonder grote risico's
te nemen." Jeroen Blijlevens, in een
hoekje van de Brabanthallen: „Mijn
Tour moet nog langer duren dan van
daag." Het verschil tussen de specialist
en de sprinter: 54 tellen. Het verschil
tussen macht en onmacht, want zijn het
niet alle toppers voor het klassement
die in de top-tien eindigen? Jeroen Blij
levens rijdt op reserve. Hij wordt getipt
om zondag de sprint te winnen, maar
wordt verslagen door een outsider:
Moncassin.
buitje." Jeroen Blijlevens, ëén van de
eerste starters, kijkt zorgelijk naar het
wolkendek. In de vertrekhal, vol schijn
werpers, hangt een benauwende hitte.
Het echte wielersfeertje? Nou ja. Ka
viaar en champagne voor de sponsors,
uitgestald aan de rand van de arena. De
gewone man (hoewel, met entreeprij
zen van boven de honderd gulden...) zit
in de nok van de Brabanthal.
Hij vangt hooguit een glimp op van het
hoogste politieke gezag. „En meneer
Kok", vraagt de verslaggever in de wan
delgangen, „wie wint er vandaag?" „Ik
weet het niet, maar voor de hele Tour
gok ik op Indurain." Mevrouw Terp
stra, met de camera's uit: „Mooi hè
Wim... Overal bij zijn en lekker niks we-
Dieptepunt
De Tour is èn route. De Pool Marek Les-
niewski opent zaterdag de reeks voor
197 renners, omdat er één niet komt op
dagen. Het Italiaanse blok is met 62
man verreweg het grootst, het deelne
mersveld telt 24 nationaliteiten. Voor
Nederland beginnen tien renners aan
de wedstrijd, die na 3835 kilometer ein
digt op de Champs Elysées in Parijs.
Voor de Belgen maar negen, een wrang
dieptepunt in de wielerhistorie van de
zuiderburen. Nog een paar aardige ge
gevens bij de start: de Italiaan Eros Poli
is de langste coureur van het peloton
(1.94 meter), Chepe Gonzales de klein
ste (1.57), Eros Poli is ook de zwaarste
(88 kg), Leonardo Piepoli de lichtste (55
kg) en Jan Ulrich heeft de laagste pols
slag per minuut (36).
Volgens metingen van de Tourarts aan
de vooravond van de proloog heeft Alex
Zülle de grootste 'capacité vitale'. De
Zwitser steekt met een waardecijfer
van 7.64 ver uit boven het gemiddelde
in het peloton (5.71). Zou het toeval zijn
dat hij zaterdag als snelste over het pro
loog-parkoers raast? Twee tellen snel
ler dan de favoriet Chris Boardman,
met een gemiddelde van 51.822 per uur.
En met een niet onaanzienlijke voor
sprong op Miguel Indurain (zevende op
twaalf seconden
Zaterdag in Den Bosch. Het KNMI is
nog wel zo mild geweest. „Kleine kracht
4. aan de bewolkte kant. kans op een
Brabant in de ban van de Tour de France. Het peloton baant zich een weg door de mensenmassa.
foto Laurent Rebours/AP
ten.Buiten de hal breekt er even chaos
uit. De luchtbrug boven het parkoers
bij de start dreigt in te storten. Duizen
den toeschouwers hopen zich op, om
dat ze niet kunnen oversteken. Het
bouwwerk wordt afgesloten voor repa
ratie.
De Tour op punt van vertrekken. Voor
zondag is er een lichte waarschuwing
uitgegaan van de GGD. De renners
wordt geadviseerd om een bril te dra
gen tijdens de eerste etappes. Er is uit
voerig inspectie gedaan op het traject
waar de processierups zijn sporen kan
nalaten. Volgens de GGD kent de route
twee probleemstukken. Zondag tussen
Son en Best, maandag op de weg naar
de Belgische grens.
Wat ook een nieuw fenomeen is in de
Tour: de neuspleister. Miguel Indurain
rijdt zonder, Jalabert en Zülle ook.
Maar veel renners van het tweede garni
tuur hebben er ëén opgeplakt, in'de
hoop dat ze beter gaan rijden. Jeroen
Blijlevens: „Ik heb hem vorige week op
het NK ook opgedaan, nu nog niet. Al
leen als het warm is, wil ik hem weer ge
bruiken. Je ziet het nu al overal in het
peloton. Ik hou eerlijk gezegd niet zo
van die polonaise aan mijn lijf, maar ze
zeggen dat je neusvleugels er verder
van gaan open staan. Dan krijg je meer
lucht binnen."
Je ziet het zondag zelfs tussen de rijen
toeschouwers, want in het Brabantse is
in deze dagen niets te gek. Als het maar
met de Tour heeft te maken. Disco's in
de open lucht, biertenten, fanfares en
honderdduizenden toeschouwers langs
de wegen. Veel spandoeken ook. Ge
woon en ongewoon. 'Marga groet Indu
rain.' En: 'Ik spaar petjes'. Het hoogste
kijkcijfer in de karavaan is voor een
luchtig geklede dame in een Fiat met
open dak. Ze maakt een gewaagde re
clame voor een dansschool. Zwaaiend
met het rechter been uit het dak haalt
ze halsbrekende toeren uit. De Tour
koorts heeft overal toegeslagen.
van onze verslaggever
Govert van Veen
DEN BOSCH - Er komen steeds min
der Nederlanders op het Tourpo
dium, maar steeds meer Nederlandse
Rondemissen. Scoorde Oranje vorig
jaar een op vier, nu bestaat al de helft
van het missenbestand uit fris en
goed opgeleid Hollands welvaren.
Stellen zich voor: Karin Loel'fen uit
Hoensbroek en Leandra Vatri (Haar
lem).
Het is zaterdag. De dames hebben zo
juist de laatste repetitie gehad. „En
dat was maar goed ook, want anders
zou er vanavond veel fout zijn ge
gaan." Karin mag de eerste gele trui
uitreiken, Leandra houdt het blikje
coca cola vast. Een wereld van ver
schil. Maar een dag later zijn de rollen
omgedraaid.
Ze zijn niet mis, de missen. In meer
dere opzichten niet. Slimme, goed uit
ziende jongedames. Prima opgeleid,
universitair niveau en mooi genoeg
om ook bij een modellenbureau inge
schreven te staan. Karin Loeffen
komt de Tour in via een studie fiscale
economie, een stage bij Philips Parijs
en het modellenbureau City One. Het
c.v van Leandra is net zo imponerend:
Europese studie aan de universiteit
van Amsterdam, een Erasmusbeurs,
een uitwisselingsprogramma, naar
Parijs en naar het bureau 'Hostesse de
France'.
Bankonizetten
„Ik voel me als een koningin," zegt
Karin Loeffen, De Tour staat op het
punt te beginnen en ze is goed voorbe
reid. Kranten gelezen, college van
Credit Lyonnais gevolgd, cijfers over
bankomzetten en Tourbudgetten
(„honderdtachtig miljoen franc, stel je
voor") en namen van (bekende) ren
ners. Ze heeft haar lesje geleerd. „Voor
mij mag er een Nederlander winnen,"
zegt ze wijsgerig, „Jeroen Blijlevens of
zo." En met veel kennis van zaken:
„Want ik geloof dat het Nederlandse
wielrennen wel een impuls kan ge
bruiken, is het niet."
Leandra Vatri houdt het op Italianen
en de kans dat zij gelijk krijgt, lijkt
dus een stuk groter. „M'n vader is Ita
liaans van geboorte. En die domineer
de de televisie tijdens de Tour." De
uitzendingen waren aan haar kenne
lijk niet besteed. Want veel heeft ze er
niet van opgestoken. Bij de naam Ma
rio Cipollini gaat haar geen lichtje
branden. „Daar kom ik rond vooruit."
Ze hebben bij Credit Lyonnais allebei
te horen gekregen van hun 'illustere'
voorgangster, de Nederlandse Tour-
miss Alwien Tulner. En van vooral
haar kritische kijk op het Tourgebeu-
ren. De Hilversumse vond het vorig
jaar eigenlijk maar niks. Ze speelde
een rol, die ze „verschrikkelijk oninte
ressant vond", en acteerde liever voor
film of in theater.
Karin Loeffen en Leandra Vatri voe
len die behoefte aan een kritische
kanttekening niet. Wellicht ook dat ze
daar door een toch enigszins ge
schrokken Credit Lyonnais op zijn ge
selecteerd. „Je speelt af en toe de rol
van een barbypop, maar dat weet je
tevoren. Als je dat verschrikkelijk
vindt, moet je er niet aan beginnen.
En ik word hier heus niet behandeld
als een dom blondje." Leandra Vatri is
trouwens donker. En overigens: er is
toch niks mis met een barbypop?
Wielersport is een sport van
het volk. Volk met een pet
op; een klak zeggen ze in België.
Bepakt met thuis gesmeerde bo
terhammen, een thermoskan
kojjïe, een rijstevlaai, een doosje
met blokjes worst en kaas, een
sinaasappel, een banaan, en als
het warm is een koelbox met
blikjes fris en bier.
De echte wielersupporter heeft
een klapstoel bij zich, en zet zich
langs de kant. Parkeert zijn auto
op een inrit of op grasveld in de
buurt, zet de radio aan, kijkt
naar een draagbare tv en maakt
soms een spa?idoek. Program
ma's heeft hij niet nodig, hij weet
icel wie ivie is.
In het café ivisselt de wielersup
porter de laatste koersinfo uit
met zijn geloofsgenoten. Ze zijn
aangesloten bij Het Vliegend
Wiel, Het Luchtschip, de Deinze-
of Netespurters. Ze zijn lid van
de supportersclub van Jeroen
Blijlevens of Johan Museeuw.
Lid a 10 gulden of 200 frank per
jaar, erelidin België al voor 1000
frank.
Wielersport is een sport van het
volk. De coureur komt van ouds
her voort uit de sociale onder
klasse. Een kansarme, die geen
trek had in de vlasbouw. Voor
wie het zien van de fabriek al
leen al een soort doping beteken
de. Slagen in het leven kon je
veel beter als coureur. Aan prij
zen, premies en combines viel in
de koers meer te schrapen dan
ooit met blote handen was te ver
dienen.
Wielrenners ivaren ook altijd de
ruwe bolsters met blanke pit. Die
voor de radio nooit vergaten de
groeten te doen aan thuis. Die
held ivaren in hun eigen kleine
wereld. Vedette, kampioen,
campionissimo. Een ster, maar
nog wel met beide benen op de
grond.
Maar sinds de verschijning van
Bernard Tapie in het peloton
zijn ivielrenners andere wezens.
Zonder het misschieri zelf te wil
len, na te streven. Edoch, wie
met geld omgaat wordt er door
besmet. En zijn hel niet de cou
reurs dan is het wel hun omge
ving.
Wielersport anno 1996 is niet
langer een kermiskoers, maar:
relatiemarketingPardonRe-
latiemarketingJe bent baas, ei
genaar van een bedrijf, presi
dent-directeur, corintiissaris, en
je wilt laten weten wat je alle
maal hebt bereikt in de wereld.
En probeert in de markt te zet
ten.
Je lokt je potentiële klant dus
naar een plek die normaliter o?i
bereikbaar blijft. Naar de wé
reld van de sport. Naar de VIP
box, de businessunit, de spon\
sorloge. Je zet hem op de ereiri
bune. Van bijvoorbeeld de Tout
de France.
Etappeioedstrijden hebben di
makke dat de karavaan altijd
maar voorttrekt, dat je geer.
'vaste' plaats kunt creëren uooj
de Romeinse keizer en zijn volgel
lingen. Dal je niet kunt toner,
waar 'de teerlingen' voor d(
leeuwen worden geworpen.
Maar in Den Bosch had mei
daar iets op gevonden. Daai
werd werkelijk iedere vierkantl
meter vercommerciallseerd er,
uitgebuit. Daar hoorde bij ieder(
zaal, iedere hoek een speciali
kaart of plastic badge. Exclusiej
voorbehouden aan...
En zo kon het gebeuren dat sa
terdag de start van de proloog
overdekt ging. In de Braban,
thai. Voor de ogen van vijfduii
zend relaties van bank en bë
drijf. Die vanachter kaarslicht
De ontsnapping
een drankje en een hapje de he\
ren coureurs alle succes ivem
sten. Ze beschaafd wegklaptei\
met bekakte bravo's! Ook de
nister-president, de slaalssecra
taris en 'Prins' Pieter van Man
griet.
De 197 renners doken vanaf eerj
podium de hal in, de proloog te\
gemoet. Stem van boven d(
champagne: „Mooie duik zeg
Maar wel allemaal van hetzeljj
de. Er zou eraf en toe eens een oi
z'n snufferd moeten gaan."
Buiten in de regen stonden dt
echte fans, de die-hards, geiva
vend met pet en paraplu. D(
échte liefhebbers van koers eij
Tour. Op de Looyerbrug zagen
ze Danny Nelissen uit de bochi
slippeJi. Na amper driehonderd
meter ging later Leon van Bon
onderuit. Vlak voor de Rabotri
bune. Waar alleen niemand zat.
Alle relaties waren voor de re
gen blijven schuilen in de hal.
De moraal? Wielersport zal al
Lijd een sport van hel volk blij.
Alex Zulle snelt naar de proloogzege. De fiets, waarop hij won, mag hij echter niet meer gebruiken.
foto Jacky Naegelen/Reuters
Nederlanders krijgen brok in keel
van onze verslaggever
Frits Bakker
's-HERTOGENBOSCH - Het
staat er echt. Michael Boogerd
is 57e in de tussenstand, één
plaats en één seconde voor een
wielermonument: Claudio
Chiappucci. Twee landgenoten
gaan de 24-jarige renner uit de
Rabobankploeg weliswaar nog
voor, maar hij geniet zichtbaar
van dat eerste succes. Boogerd:
„Ik heb in de proloog alles gege
ven, op het gevaar af dat de
Tour naar de Filistijnen is."
Het is een heel ander verhaal
dan dat van Erik Breukink,
vroeger een erkend specialist
tijdrijden. „Ik moet nog wel wat
harder kunnen." Hij kijkt wat
verstoord, terwijl zijn natte shirt
wordt uitgetrokken.
Moeilijke bochten, valpartijen,
maar een lekker gevoel over
heerst. Het kleine contingent
Nederlanders kijkt uitgelaten
terug op de eerste - en later ook
de eerste echte - dag van de
Tour. Zaterdag de proloog, zon
dagmiddag de rit door het wie-
lergekke Brabantse land. Met de
korte solo van Danny Nelissen,
de net-niet sprint van Blijlevens.
„Ze schreeuwen je gewoon voor
uit", vertelt Michael Boogerd
over de voortvarende start. „Ik
reed zaterdag de hal uit en kreeg
een brok in mijn keel. Maar van
daag (zondag) was het dus hele
maal een gekkenhuis. Je ziet aan
al die mensen dat we toch nog
altijd een wielerland zijn, ook al
doen we even niet mee in de
top."
Voorzichtig
Twee dagen Tour. zeven man in
de top-honderd. Erik Dekker,
drie dagen eerder nog nationaal
kampioen tijdrijden in Hulst,
rijdt zich zelfs binnen de top vijf
tien en stijgt een dag later nog
drie plaatsen. „Ik had vooraf ge
zegd: in de proloog bij de eerste
twintig, minder dan een halve
minuut van de winnaar, dan is
de Tourstart voor mij geweldig."
Dekker wordt veertiende op 26
seconden van Zülle. „Ik ben",
zegt hij zaterdag niettemin,
„heel voorzichtig begonnen, om
dat de berichten van onderweg
niet zo gunstig waren. Nelissen
en Van Bon van onze ploeg gin
gen onderuit in een bocht. Ze
hebben me gewaarschuwd voor
de gevaarlijke plekken."
Met zijn eindtijd is hij meer dan
tevreden. „Ik heb een paar echte
specialisten achter me gehou
den. Dat kan mijn moraal alleen
maar goed doen."
Erik Breukink (31e op 31 secon
den) vindt dat hij de bochten in
de proloog niet goed heeft gere
den. „Je moet explosief zijn om
na zo'n bocht weer snel op te
trekken. Dat kon ik vroeger be
ter dan nu." De routinier van Ra-
bo, vorig jaar twintigste in het
eindklassement, zoekt niet ver
der naar excuses. „Het is voor ie
dereen gelijk, want we hebbel
allemaal in die regen gereden. li
wil niet zeuren."
Boogerd, één dag later na dl
rondrit over ruim tweehonderd
kilometer: „Voor al die geloutei
de renners zal het vast wel hee
gewoon zijn. Voor mij niet. II
heb dit nog nooit meegemaakt
zo veel mensen die meeleven.'
Bart Voskamp: „Je reed af en tol
door een orkaan van geluid. Me;
de proloog was ik zelfs blij dat ij
de helm tot over mijn oren koi
trekken. Wat een enorme herrie
De Tour op zich is al bijzondet
in Nederland is het nog gekker.'
Danny Nelissen houdt aan de za
terdag een slechte nasmaal
over. De wereldkampioen bij di
amateurs slipt weg in een gladdi
bocht en maakt een valste start
Hij weet niet hoe snel hij wef
moet rijden van het parkoers. Dl
schade valt nog mee: 116e op 51
seconden van winnaar Zülle
Zondag aast hij op wraak. Hj
rijdt kilometers lang voor het pe
loton uit, maar bezwijkt ondei
het helse tempo.
Van kilometer
tot kilometer
0 km: 197 renners vertrekken op
de Markt in Den Bosch voor ril
over 209 kilometer door Brabant
en Gelderland. Het is bewolkt ei)
de temperatuur schommelt tus;
sen de zestien en achttien graf
den.
38 km: Eerste bonificatiesprinl
in Boekei: 1. Svorada (Tsj), 2j
Traversoni (Ita), 3. Bettin (Ita).
79 km: Bonificatiesprint Eind
hoven: 1. Cerioli (Ita), 2. Traven
soni, 3. Bettin. In de eerste twef
uur rijdt het peloton een gemid
delde van 36,200 km.
120 km: Laurent Jalabert komt
ten val in de bevoorrading. Zei
ploeggenoten brengen hem te
rug in het peloton.
137,5 km: Bonificatiesprint Deii
Bosch: 1. Svorada, 2. Traversoni
3. Abdoesjaparov (Oez).
168 km: De Colombiaan Buena
hora is de eerste echte uitvallen
De nummer acht in het eindklasj
sement van verleden jaar breekt
bij een valpartij zijn midden)
handsbeentje.
171 km: Opnieuw stuitert eet)
aantal renners op het asfalt: Le
blanc (Fra), en Abdoesjaparoj
behoren tot de slachtoffers. Ab>
doe arriveert op bijna tien minui
ten van de ritwinnaar.
190 km: Danny Nelissen doe
een uitbraak. Al snel heeft hij
meer dan vijftien tellen voof
sprong.
199: De maximale voorspron
van Nelissen is 23 seconden.
204: Het peloton slokt de Nedei
lander op.
209 km: Moncassin verslaat Blij
levens en Cipollini, die later ga
diskwalificeerd wordt, in d
sprint. Alex Zulle behoudt hei
geel.
