pzc
Deze rijkdom valt met te stelen
De vorst der
winkelstraten
wm
Vlissingse Plan Bee wil
eerst goede cd afleveren
to limits, no borders:
reelzijdig kunstfestival
Dijkpop verwerft
ach vaste plaats
lussen de festivals
zeeland
Dagje snuffelen in de
grote-mensen-wereld
week 25
straatnaam
MAANDAG 17 JUNI 1996 ~J
Plan Bce (vlnr):
Ronald Abresch
(gitaar). Peter
Veen (drums,
slagwerk), Rudy
Lockefeir (zang,
slagwerk), André
Szachnowski
(basgitaar, zang)
en Erwin
Meerman
(keyboards),
foto Rens de Bree
van onze verslaggever
Hans van den Dobbelsteen
Preview is de titel van de
juist verschenen eerste
demo van de Vlissingse for
matie Plan Bee. In het najaar
volgt de cd Masterplan. Drie
van de vijf bandleden van
Plan Bee speelden voorheen
in Gringo. Toen deze groep
enkele jaren geleden bijna
een platencontract op zak
had, haakte de zanger af. Om
dat de overige bandleden de
bui al zagen hangen, stelden
ze voor de zekerheid alvast
een plan B op. Het bleek een
slimme zet. Gringo ging ter
ziele en uit haar as herrees
Plan Bee. De leden van deze
pretentieuze vijfmans-for
matie hebben stuk voor stuk
veel ervaring opgedaan bij
andere bands. Plan Bee be
staat inmiddels een jaar.
„We gaan ons nou niet meteen
op optredens storten. Een uit
stekende cd afleveren heeft de
hoogste prioriteit zegt ex-
Gringo-lid Peter Veen beslist.
..Daarnaast moet er hard wor
den gewerkt aan het randge-
beuren, want een goede pre
sentatie is heel belangrijk
vervolgt hij snel Plan Bee
speelt voornamelijk eigen
werk. Zelf spreken de bandle
den het liefst van Poprock;
een combinatie van gevoelige
ballads, stevige rock en funk.'
dancenummers. „Maar niets
is heilig voor ons. De zanger
kan alles aan Misschien dat
we in de toekomst ook een
keer iets met jazz of country
gaan doen", aldus keyboards
speler Erwin Meerman
Plan Bee wil bovenal ever
greens maken. De ogen van
Veen beginnen te fonkelen bij
de gedachte ..Het zou te gek
zijo als onze kinderen over
twintig jaar nog steeds Plan
Bee draaien", droomt hij
hardop Vanuit reacties op de
demo blijkt dat velen invloe
den van Toto. Simple Minds
en Bon Jovi in het werk van de
Vlissingse formatie herken
nen. Zanger Lockefeir ver
wierf in 1988 grote bekend
heid via het televisiescherm.
Hij won in dat jaar KRO's
Soundmixshow met zijn ver
tolking van Rick Ashley
De bandleden Meerman,
Abresch en Szachnowski
schrijven de arrangementen.
Lockefeir onfermt zich over
de teksten. Ze gaan voorna
melijk over 'het leven'; onder
werpen als werk. relaties en
dromen passeren regelmatig
de revue. Liefhebbers van de
Engelse variant van het le
venslied moeten dus zorgen
dat ze tijdens de spaarzame
try-outs die de groep deze zo
mer geeft, aanwezig zijn. „We
doen onze uiterste best om
professioneel over te komen",
aldus Veen. ..Het publiek zal
hooguit na een optreden kun
nen zeggen; „De muziek vond
ik niks aan maar het plaatje
zag er goed uit." Meennan
knikt instemmend. „Hele
maal mee eens", zegt hij.
„Over smaak valt nou een
maal niet te twisten."
riek en een schoffel. Ik tuinier graag
en ik hou van netjes."
Dat is wel te zien. De bloementuin ligt
er pico bello bij. tussen de bomen in de
boomgaard staan aarbeien en boon
tjes in plaats van onkruid en ook aan
de moestuin kunnen de reclameveld
jes van Hak nog een puntje zuigen.
Ook in de honderden fuchsia's, die
hangen en staan, moet je een dor
blaadje met een lantaarntje zoeken,
„Met die fuchsia's ben ik al meer dan
25 jaar bezig. Een stekje hier. een
plantje daar en je hebt er zo een hele
boel. Maar fuchsia's zijn inmiddels big
business geworden. Tegenwoordig
moetje overal betalen voor een stekje
Dat vind ik niet leuk meer. Mensen die
bij mij in de tuin komen kijken, geef ik
gewoon gratis een stekje mee. Zo
hoort het. vind ik. Een vent in een dik
ke Mercedes met een hoop babbels
laat ik ook wel betalen, maar die ko
men hier nauwelijks. Dat komt omdat
ik me niet bekend maak als een open
tuin. ik adverteer niet. Bij mij stappen
fietsers af. en wandelaars. Of mensen
uit de omgeving. Die komen dan nog
eens terug om wat te buurten."
De tuin van de familie Koens mag dan
uitbundig bloeien, in de kas moet je
bukken voor een vracht aan perzik
ken en druiven, het blijft een beheerst
hof. Koens heeft de opvolging van
bloeiende planten, het mozaïek van
succulenten en de dans Van hangende
fuchsia's zelf geregisseerd. Verrassin
gen vindt hij in de bomen, in de klim
planten en in de heggen; nestjes met
blauwe eieren. Moeiteloos wijst hij ze
aan. „Kijk, deze is nog maar net met
leggen begonnen, hier in de heg zitten
vier jongen. We genieten elke dag van
de vogels. Een paar jaar geleden werd
er een lijster aangereden: dood. We
dachten dat de jongen in de kamper
foelie het niet zouden overleven maar
dat viel mee. Zeker zes lijsters hielpen
de overgebleven vogel met voeren.
Van zulke dingen genieten wij
In het nostalgische filmdecor, waarin
de familie Koens elk jaar opnieuw het
paradijs schept, is in de loop der jaren
meer veranderd dan je zou denken.
„Geloof maar niet dat dit er al eeuwen
zo bijligt, het was nog veel mooier
voor de ruilverkaveling Aan de an
dere kant kreeg ik toen de kans om er
een stukje bij te krijgen. Alles heeft al
tijd twee kanten. Kijk maar naar de
Deltawerken. Sinds die zijn voltooid,
komen de buien hier niet meer over.
Vroeger kon je de vliegende storm
zien aankomen. Als we hem boven de
lindeboom zagen, kon je de was wel
binnenhalen. Nu drijft zo'n bui met
hoog- of laag water weg. Daardoor is
het hier veel droger geworden. De boe
ren klagen er ook over. Maar we heb
ben ook nooit meer hagel en dat is
voor het fruit wel weer fijn."
ren in als kunstwerk met ge
bruik van audiovisuele midde
len en zijn er exposities en vi
deopresentaties.
De Stichting Hahamandad ver
zorgt sinds 1989 elk jaar een fes
tival voor underground cultuur.
De achtste editie van het evene
ment krijgt een veelzijdiger ka
rakter door de samenwerking
met het open jongerencentrum
Kalashnikov en de Stichting
Blues Promotion. „Door de sa
menwerking komen de vaste be
zoekers van de bluesconcerten
misschien makkelijker in aanra
king met andere cultuuruitin
gen", legt woordvoerder Leo van
de Velde van de Stichting Haha
mandad uit. „En andersom
geldt precies hetzelfde. Het is
natuurlijk wel afwachten hoe
het in de praktijk uitpakt."
De meeste bands op het festival
spelen op uitnodiging van Haha
mandad. The Konstruktivists is
één van de groepen van wie Van
de Velde hoge verwachtingen
heeft. De band speelt om vier
uur 's middags en is afkomstig
uit de underground. Van de Vel
de: „Vroeger was het een duo,
maar nu zijn ze met zijn vieren.
Ze weten goed te improviseren
en zijn door hun aandacht voor
techno 'up to date'."
Harry Coltello was twee jaar ge
leden ook al te gast op een eve
nement van Hahamandad en
presenteert zich solo met een
akoestische gitaar aan het pu
bhek. Coltello komt op 23 juni
terug naar Temeuzen voor een
optreden in café De Ster. Verder
kunnen bezoekers getuige zijn
van concerten van groepen als
Brainquake, Frontation en
Mom.
De crossoverband Isis betreedt
om 22.00 uur het podium en is
aangetrokken door Kalashni
kov. Isis wordt wel vergeleken
met bands als Therapy? en Mo-
torpsycho. De stevige rock van
de groep krigt door de zweverige
zang en electronische effecten
een psychedelisch sfeertje.
De Belgische groep Sin Alley is
een keuze van de stichting Blues
Promotion. Sin Alley begint
kort voor middernacht aan een
set met psychobilly met een ste
vige Cramp-saus. De vorig jaar
verschenen cd Headin' For Ve
gas telt negen eigen nummers en
vijf covers en werd door de mees
te muziekrecénsenten goed ont
vangen.
Naast muziek komen op het fes
tival mail-art, tape-acts en ande
re artistieke uitingen aan bod.
Het No Limits. No Borders Festi
val in en bij multifunctioneel
centrum De Triangel aan de
Korte Kerkstraat in Temeuzen
begint om 15.00 uur.
van onze verslaggeefster
Caroline Moerland
De vorst der winkelstraten.
Zo noemde een PZC-artikel
van 15 oktober 1956 de Goese
Lange Vorststraat. Sinds dat
jaar heeft zich alleen maar meer
middenstand gevestigd langs
deze belangrijke noord-zuid-
verbinding in het historische
stadshart. De naam is bij velen
in de regio bekend maar waar
hij vandaan komt, is onduide
lijk. De Lange Vorststraat heeft
ook een Korte evenknie, maar
met een grote en kleine koning
lijken beide niets te maken te
hebben.
Het woord 'vorst' heeft twee
gangbare betekenissen en één
iets minder bekende. Wie het
hoort denkt doorgaans aan een
koning of aan de vrieskou Ie
mand die bouwtechnisch is on
derlegd. zal de 'vorst' ook ken
nen als de nok van een dak. De
herkomst van de straatnaam
zou volgens het eerdergenoem
de PZC-artikel te maken hebben
met die minder bekende beteke
nis.
De schrijver van het stuk vond
in het gemeente-archief een uit
1546 daterende rekening van
schutterij De Edele Handboog,
waarin sprake was van een bak
ker 'in de Vorst'. Hij trok de con
clusie dat de bakkerswoning 'De
Vorst' moet hebben geheten
Het huis zou misschien aan de
ingang van de straat hebben ge
staan. die er later naar is ver
noemd. De schrijver vermoedt
dat het huis zo heette vanwege
een bijzonder hoge topgevel.
Zo midden in het stadshart gele
gen. moet de middenstand altijd
wel een rol hebben gespeeld in
de straat. Toch telde de verbin
ding rond de eeuwwisseling
slechts een paar winkels. Zo was
er het zaadje van een vodden
koopman. waar een ezel stond
die vrolijk naar de klanten balk
te. Verder waren er rond die tijd
twee café's en een synagoge.
Na de Tweede Wereldoorlog
kreeg de straat een ander karak
ter Lage huisjes met schuine da
ken maakten plaats voor 'hoog
bouw'. En steeds meer winke
liers verdienden hun brood in de
Lange Vorststraat. een ontwik
keling die al in de jaren twintig
van deze eeuw is begonnen. Ove
rigens was het ook rond die tijd
dat de verbinding als eerste in
Goes verlichting kreeg.
De middenstanders en de ge
meente vonden het in 1956 hoog
tijd om ook het plaveisel de al
lure te geven van een echte win
kelstraat. De bestuurders waren
bereid 100.000 gulden in het pro
ject te investeren, een heel be
drag in die tijd. Maar wat ze er
mee hoopten te bereiken is ge
lukt: de Lange Vorststraat is nog
steeds aantrekkelijk voor het
winkelend publiek.
van onze verslaggeefster
Mjeke van der Jagt
Al wonen ze wat afgelegen, J.
Koens en zijn vrouw zijn niet
bang. Alles wat ze aan rijkdom heb
ben zit stevig aan de wereld vast. dus
van dieven hebben ze niets te vrezen.
,De tuin en het huis, het uitzicht, het
geluid van de bomen en de vogels,
kortom deze plek, dat pakt niemand
van je weg. We zijn ook niet van plan
om ooit te verhuizen. Hier zijn we op
ons plaats." Die plaats is, ook zonder
de lusthof die Koens nauwgezet on
derhoudt. één van de mooiste plekjes
van Zeeland. Tussen Heinkenszand
enNisse ligt een weeltje, de Dolman
en in de bocht ligt het spulletje van
Koens: een huis met een schuur er
aan, een moestuin, een boomgaardje
en een ongelooflijk weelderige bloe
mentuin.
W
nonze verslaggever
ins Heijt
)nder het motto 'No limits,
no borders' hebben drie
Iturele instellingen in Ter
men de koppen bij elkaar ge
lken voor de organisatie van
een veelzijdig festival op zater
dag 22 juni in en bij multifunc
tioneel centrum De Triangel.
Naast muzikale optredens van
onder meer Messy, Bodycock
tail, Sin Alley en Harry Coltello
richten atelier Clijsen en Ver-
herbrugge de Willibrordusto-
Wbes was een van de bands die de tweede editie van Dijkpop het
taoeken waard maakte. foto Ruben Oreel
Bnonze verslaggever
jM Bosboom
Een prachtige locatie, schit
terend weer en een perfecte
&er. Dijkpop '96, afgelopen za-
ïrdag in het Dijktheater in
'lissingen, had alles in zich van
^geslaagd festival. Organisa
tor Hans Kempkes schatte het
JJ®tal bezoekers na afloop op
a 2000. zeker twee keer zo-
'^1 als vorig jaar. Daarmee
Wl Dijkpop zich al na twee
■toies een vaste plaats te heb-
verworven tussen de geves
te popfestivals in Zeeland.
bood opnieuw een aar-
staalkaart van de regionale
met namen zoals Sure as
In Geval van Noot,
Busted en - nog wat
bekend - Tribes. That,
Little Horny Hand en Jeuk Als
een soort all-star band sloot The
Unknown, een muzikale kruis
bestuiving van ouwe rotten in
het vak, het festival waardig af.
Enige minpuntje was het vuur
werk rond middernacht, dat om
veiligheidsredenen bij de Oran
jemolen werd afgestoken en
daardoor nauwelijks in het Dijk
theater was te zien.
Gezien het succes van dit jaar
denkt Hans Kempkes aan een
nog grotere opzet van Dijkpop
'97 „Het geld dat ik nu in het
vuurwerk heb gepompt, steek ik
toch liever in de muziek. Ik heb
al zoveel belangstelling gehad
van bandjes uit de regio die hier
óók willen spelen Daarom moe
ten we volgend jaar toch maar
eens gaan denken aan een twee
daags festival."
van onze verslaggever
Hans van den Dobbelsteen
Er kan weer geroefeld
worden! Weet u niet
wat dat is? Karin Uyl. lid
van het Roefelcomité Mid
delburg praat u graag even
bij. „Roefelen is een Vlaams
woord", zegt ze. „Het staat
voor snuffelen aan iets on
bekends; nieuwsgierig ma
ken en uitnodigen tot nader
onderzoek." Zaterdag, 22 ju
ni, krijgen kinderen in Mid
delburg van zes tot en met
twaalf jaar de gelegenheid
even in de 'grote-mensen-
wereld' te stappen. Ze mo
gen deze dag namelijk een
kijkje nemen achter de
schermen bij allerlei bedrij
ven en instellingen. Het is
voor de vierde keer dat deze
jaarlijkse Roefeldag wordt
gehouden.
„We zijn al vanaf november
van het vorig jaar bezig met
de organisatie", gaat Uyl
verder. „Er moesten heel
veel bedrijven, instellingen
en scholen worden bena
derd. We hebben in totaal
ongeveer 3000 Roefelkran-
ten onder de leerlingen van
diverse basisscholen ver
spreid." Vorig jaar namen
500 kinderen aan dit bijzon
dere evenement deel. Karin
Uyl verwacht dat dit aantal
komend weekend zal wor
den overtroffen.
Deelnemers kunnen vanaf
negen uur op de Vismarkt in
Middelburg gratis tickets
voor bezoekjes ophalen. Be
paalde instellingen zoals po
litie en brandweer zijn elk
jaar mateloos populair. In
zulke gevallen is het gewoon
een kwestie van. Wie het
eerst komt... Maar ook de
apotheker, dierenarts, bi
bliotheek en vele andere be
drijven en instellingen blij
ken zeer geliefd onder de
jeugdige bevolking.
Rondvaartboot
De duur van de 'werkbezoe
ken' varieert. Uyl: „In het
brughuis bij de Schroebrug
zijn de meesten na een kwar-
Karin Uyl.
tier uitgekeken. Maar een
tochtje met de rondvaart
boot bijvoorbeeld, neemt al
gauw anderhalf uur in be
slag. En een bezoekje aan de
kapper zal zeker een uur
gaan duren." De Middel
burgse is zaterdag onder
meer actief bij het uitdelen
van de tickets. Daarnaast
zal ze regelmatig een rondje
langs de deelnemende be
drijven en instellingen ma
ken, om te zien of alles naar
wens verloopt. Gemiddeld
leggen de kinderen op een
Roefeldag vier bezoekjes af.
„Ik vind het heel leuk dat de
sociale werkplaats dit jaar
ook meedoet Daar kunnen
de kinderen zelf naam
plaatjes graveren", gaat Uyl
enthousiast verder. „Maar
eigenlijk is alles gewoon
hartstikke leuk en interes
sant". voegt ze er snel aan
toe. „We hebben immers
voor elk wat wils."
Behalve in Middelburg zijn
er ook Roefeldagen in Yer-
seke (woensdagmiddag 19
juni) en Oudelande (zater
dag 22 juni).
„Mijn vader, ik heb hem nauwelijks
gekend, heeft dit huisje gebouwd, ne
gentig jaar geleden. Hij was klompen
maker. een gewone man met weinig
geld. dus hij bouwde zoveel mogelijk
met oude spullen. Die schuur, waarin
hij zijn klompen kapte, is opgetrok
ken van oud materiaal. Geloof maar
niet datje daar makkelijk een spijker
in krijgt. Zelf heb ik ook altijd hard
moeten werken voor een paar centen,
dus die filosofie paste mij ook wel. In
die tuin. dat moet ook zichbaar blij
ven, heb ik nooit zoveel geld gestopt.
De bestrating is bij elkaar gesprok
keld, de planten zijn zelf gestekt of uit
zaad gewonnen en ik mag graag zelf
enten of occuleren. Deze stamrozen
heb ik op rechte scheuten van wilde
rozen uit de Poel gezet. Nu heb ik een
sterke, prachtige stamroos, die ook
geweldig lekker geurt en nauwelijks
vorstgevoelig is. Het bestaat niet dat
je zoiets in een tuincentrum tegen
komt."
Trilgras
Dat gaat op voor meer dingen die in
Koens' tuin een plaats hebben gevon
den. „Hier heb je bijvoorbeeld een be-
vertje. trilgras noemen ze dat in het
Nederlands. Je ziet het haast nergens
meer. maar vroeger stonden al die dij
ken hier er vol mee. Als kleine jongens
plakten we er gekleurde papiertjes
aan. dan had je voor maanden een
prachtig boeket, dat nooit ophield te
bewegen. Wat dat betreft trekt de
schoonheid van de wereld zich steeds
meer op mijn eigen grond terug. Vroeg
was heel de Zak van Zuid-Beveland
mijn tuin: de dijken en de poelgron-
,den, je tuin. Ik ben opgegroeid op die
dijken, kende ieder plekje, de gewoon-
(en van vogels en dieren, de gedragin
gen van het weer."
J)at is afgelopen, je mag nergens
meer in en met de ruilverkaveling is
zoveel moois verdwenen, dat is met
geen pen te beschrijven. Ik probeer nu
wat van die oude dijksoorten in mijn
tel ik erover. Ze zeggen weieens:
„Schrijf toch een boek", maar ik ben
geen taaimens. Meer iemand voor een
tuin te bewaren. Gewoon voor mijn ei
gen plezier en tussen allerlei sierplan
ten in. De mensen die hier komen. ver-
Met weinig geld maar des te meer inzet heeft de familie Koens van haar tuin een van de mooiste plekjes
gemaakt.
Sinds de oorlog hebben alleen maar meer middenstanders hun v
gevonden naar de vorst der winkelstraten', foto Willem Mieras
