Heeren heeft geen lucht voor titel
Monique Schipper zag op
EK beulen van vrouwen
6%
Verkeerd broekje kost Aitnafa titel
Vermaat heeft nu
kleine voorsprong]
Succesvolle start
voor wielrenners
Davy Dubbeldam
rijdt al met allure i
van de echte prof
sport
20 J
Bronzen medaille voor Rutger Veerman op NK veldlopen
terugblik
vraagstuk
MAANDAG 4 MAART 1996
TILBURG (ANP) - De Ethiopi
sche asielzoeker Aiduna Ait-
nafa hoopt dat Nederland ooit
zijn nieuwe vaderland zal zijn.
Na de nationale titelstrijd
veldlopen, gisteren in Tilburg,
weet Aitnafa dat de Neder
landse atletiek de reglemen
ten naar de letter uitvoert.
Nadat hij op het erepodium
zijn kampioensmedaille in ont
vangst had genomen, kreeg de
22-jarige Afrikaan te horen dat
hij gediskwalificeerd was De
reden: hij droeg een broekje
van de verkeerde kleur.
Het initiatief tot het protest
kwam uit Nederlandse hoek.
Aitnafa trainde ooit onder Her
man Vleugels bij PSV. maar
ging daarna over naar Matti de
Vugt. In Tilburg bleek het pro
test. geïnitieerd te zijn door
Marcel Vleugels, de zoon van
Herman.
Land; en clubgenoot van Ait
nafa.Tadesse Woldemeskel.
die wel de witte broek van het
tenue van zijn Eindhovense
club droeg, kreeg de titel. Geta-
neh Tessema. de kampioen van
'95. schoof door de diskwalifi
catie op naar de tweede plaats.
Voor Tessema was het zijn eer
ste wedstrijd na een blessure
die hem twee maanden aan de
kant hield. Ook het brons
kwam in Ethiopische handen,
bij Fransua Woldemariam.
Greg van Hest was de beste Ne
derlander. Aanvankelijk zesde,
schoof de Tilburger door de dis
kwalificatie op naar de vijfde
plaats. Van Hest verloochende
in zijn woonplaats zijn karak
ter niet. De Brabander loopt
graag aanvallend en beklaagde
zich na afloop over de afwach
tende houding van zijn landge
noten. „Als zij de Ethiopiers
zien. leggen ze zich al bij voor
baat neer bij een vijfde of zesde
plaats. De Ethiopiers werken
samen. Het maakt hen in feite
niet uit wie wint. als het maar
één van hen is. Alleen heb je
geen kans tegen hen."
Nederland zal bij het WK veld
loop op 23 maart in Stellen-
bosch in Zuid-Afrika vertegen
woordigd zijn met zestien deel
nemers. Na afloop van de natio
nale titelstrijd zijn aangewe
zen: Vrouwen: Mieke Aanen.
Gabriëlle Vijverberg, Kristyna
Loonen. Grete Koens, Mieke
van der Kolk. Mannen: Greg
van Hest, René Godlieb, Mar
cel Versteeg, Kamiel Maasse,
Peter van de Velden. Marcel
Laros en Ron van Diepen
Meisjes: Daphne Panhuysen
en Pauline Rath. Jongens:
Gert-Jan Liefers en Jeroen
Broekzitter.
van onze verslaggever
Koen de Vries
TILBURG - Een kleine kilome
ter voor de finish van het Neder
lands kampioenschap veldlo
pen moest Irma Heeren eens ste
vig vloeken. Nog geen honderd
meter voor zich zag ze de ene na
de andere koploper de man met
de hamer tegenkomen. Daar
had ik bij moeten lopen, dan
had ik nu toegeslagen, bedacht
ze. Maar Heeren ondervond de
naweeen van een verkoudheid
en kon onvoldoende lucht vin
den voor een topprestatie. „Als
ik helemaal fit was geweest,
was ik hier zeker kampioen ge
worden."
Het was opvallend hoe luchtig
Heeren haar verlies accepteerde
na 5992 meter draven door een
Tilburgs park. Mijn tijd komt
nog wel, zag je haar denken. Het
NK-veldlopen was voor haar een
tussendoortje, in de voorberei
ding op het NK run-bike-run op
14 apnl. het daarop volgende EK
en de duathlon van Zofingen
(Zwitserland) op 11 mei.
Ontspannen leefde de rossige
Middelburgse naar de wedstrijd
van gisteren toe. Alleen vrijdag
en zaterdag nam ze wat gas te
rug op de training. Toen de spea
ker haar een paar minuten voor
de start als favoriete voor de titel
bestempelde, een fotograaf haar
nog even wilde portretteren en
de camera van Studio Sport vol
op haar inzoemde. nam de span
ning plotseling toe „Maar toen
we weg waren, was die meteen
weer verdwenen."
Al na een kilometer voelde Hee
ren. lopend in een korte broek en
een topje Je moet de warmte
toch kwijt kunnen raken"), dat
het niet helemaal goed zat. Ze
had moeite het hoge tempo van
Irma Heeren (806) achtervolgt Gabriëlle Vijverberg (809). Marian Freriks (813) probeert aan te klampen.
Grete Koens te volgen en kon
zich met moeite staande houden
in een kopgroepje van vijf. „Ik
moest een keuze maken. Of mee
blijven lopen, of me laten afzak
ken Heeren koos voor het eer
ste maar toen Koens, normaal
gesproken een slow-starter, een
gaatje sloeg, was het gebeurd.
Kristyna Loonen, Gabrielle Vij
verberg en Mieke Aanen konden
nog enigszins in het spoor van de
Arnhemse blijven, Heeren zag
het gat steeds groter worden.
„En toen zag ik het hele zootje in
elkaar storten", herinnerde Hee
ren zich. Op de voorlaatste heu
vel was Grete Koens plotseling
niet meer vooruit te branden
(„het werd opeens helemaal
zwart") en moesten ook Loonen
en Vijverberg fors tempo inleve
ren. Alleen Aanen, vorig jaar
tweede achter de nu afwezige
Vullings, jakkerde voort en pak
te de titel. Heeren kwam net te
kort om Vijverberg en Loonen te
achterhalen. Koens, net terug
van een trainingsstage van
drieënhalve week in Portugal,
haalde met moeite de finish. Ze
werd zesde.
Hoewel Anjolie Wisse (AV'56) en
Karin Bastian (Sporting Wal
cheren) ver achter Heeren stre
den, leverden ze in het veld van
zestig deelneemsters toch goede
prestaties. Bastian, iets te snel
gestart, eindigde op haar eerste
NK als 21e. Wisse verdeelde haar
race beter en werd 18e.
Het deelnemersveld bij de man
nen telde maar twee Zeeuwen:
Theo Rabout van Atletica en
Edwin de Leeuw van AV'56. Ra-
bout, de atleet uit Zuidzande
verloor in vergelijking tot vorig
jaar één plaats. Toen werd hij -
in een minder sterk veld - 66e, nu
67e. Edwin de Leeuw presteerde
onder de maat. Hij werd 86e. Het
verbaasde Rabout dat er in zijn
categorie maar twee Zeeuwen
van start gingen in Tilburg.
„Zo'n prachtig evenement, zo'n
schitterende entourage. Dit
moet je toch niet laten schieten
voor een of ander klein wed
strijdje in België waarmee je
geld kunt verdienen?"
De enige Zeeuwse medaille op
het NK veldlopen werd gewon
nen door Rutger Veerman, lid
van AV De Wielingen. De 15-ja-
rige inwoner van Oostburg die
veertien dagen geleden Neder
lands kampioen indoor werd op
de 1500 meter bij de jongens B.
legde nu beslag op de derde
plaats in die categorie. Veerman
zag een tweede plaats verloren
gaan omdat hij in de slotfase te
maken kreeg met buikkrampen.
Corné Daane van Atletica stelde
enigszins teleur met de 24e
plaats.
Maaike van Dijk van Sporting
Walcheren werd tiende bij de
cross over 3000 meter voor de
meisjes B. Pascal Meerman van
Atletica werd negentiende in de
korte cross 5000 meter) voor de
door Edith Ramakers
Ze voelde zich met de minuut
kleiner worden in het immen
se stadion van de Griekse stad
Thessaloniki. Het was 9 augus
tus 1991. Monique Schipper
had de finale bereikt van het
kogelstoten tijdens de Euro
pese jeugdkampioenschapen.
De kunstlichten maakten dat
het tartan leek te gloeien, de
tribunes waren tot de nok ge
vuld en zij - 16 jaar pas en af
komstig uit Zierikzee - waan
de zich in een droomwereld.
Vanaf het moment dat op een
levengroot bord haar naam
verscheen, beleefde ze de finale
als in een waas: Monique
Schipper. The Netherlands. De
adem stokte haar m de keel. In
het middelpunt van de belang
stelling verstijfde de Delta-
sportster. En alle souplesse
verdween uit haar lichaam. De
prestaties bleven in de heksen
ketel van Thessaloniki.onder
de maat. Ze was diep ontgoo
cheld.
Van haar persoonlijke records
met discus (51.16) én kogel
(15.21) bleef ze ver verwijderd.
De kogel plofte na 13.78 meter
op de grond, goed voor een elf
de plaats, terwijl de 43.54 met
de discus haar tot de achtste
plaats bracht. „Ik had kunnen
voorspellen dat dit zou gebeu
ren", reageert haar toenmalige
trainster Esther Goedhart.
„We hadden vooraf alles goed
doorsproken. Ze wist dat nie
mand verwachtte dat ze met
een medaille naar huis zou ko
men of dat ze daar een toppres
tatie zou leveren. Ze moest het
EJK opvatten als een leermo
ment."
Videobanden
Esther Goedhart, zelf een ge
vierd ex-atlete, bracht haar
wedstrijdervaring over op de
nog jonge Monique Schipper.
„Het komt maar zelden voor
dat een atlete die voor de eerste
keer aan een groot evenement
als het EJK meedoet, direct op
haar normale niveau presteert.
We hebben samen gesproken
over wat zij kon verwachten in
Griekenland, videobanden be
keken van andere internatio
nale evenementen en een op
haar toegespitst trainingspro
gramma afgewerkt."
„Ik was over haar prestatie ook
niet ontevreden Corrie de
Bruin stootte in Thessaloniki
minder dan Monique, maar een
jaar later stond De Bruin er wel
en afgelopen week heeft ze in
Den Haag de 18.00 meter over
schreden. Zo zijn er legio voor
beelden van atleten die een
lange aanloop nodig hebben",
zegt Esther Goedhart die als
afgevaardigde van de atle-
tiekunie Monique Schipper bij
het EJK van nabij kon volgen.
Monique Schipper herinnert
zich de lessen maar al te goed
en dacht ook dat ze vijfjaar ge
leden optimaal geprepareerd
was voor het Europees toer
nooi tot 19 jaar. Haar relative
ringsvermogen liet haar echter
in het broeierige stadion in de
steek. „Ik ben schijnbaar ie
mand die pas van iets door
drongen raakt, als ik het aan
den lijve ondervind. Ik was on
gelooflijk teleurgesteld over
mijn slechte reeks en ik vond
dat ik had gefaald. Direct na de
wedstrijd heb ik tegen Esther
gezegd dat ik topsport voor ge
zien zou houden."
Voorland
Het was niet alleen de spor
tieve tegenvaller, die haar be
gin augustus 1991 achtervolg
de. In Thessaloniki gingen
haar ogen open. Topsport was
niet haar voorland. Ze was on
der de indruk van de grote te
genstandsters 'oftewel, die
beulen van vrouwen' die zo
competitief waren ingesteld.
„Ik was en ben geen topsport
ster Het enige wat ik had. was
heel veel talent. Maar ik had
geen topsportmentaliteit. Ik
kon direct na afloop van een
wedstrijd naar de winnares lo
pen en haar van harte felicite
ren. Ik was dan ook echt blij
voor haar. maar dat past niet
bij een topsportster."
In het heetst van de strijd werd
9 augustus 1991
haar persoonlijkheid getest.
„En toen merkte ik dat ik niet
was geboren voor topsport. Ik
was te onzeker om weerstand
te bieden tegen de harde con
currentiestrijd Ik ben van na
ture iemand die tijdens een
wedstrijd ook met mijn tegen
standster wilde praten. Dan
liep ik naar Corrie de Bruin,
maar die moest van haar broer
Erik en haar ouders snel bij mij
vandaan gaan. Dat begreep ik
niet, dat was mijn wereld niet.
Ik ben ook veel te gemakkelijk
te intimideren. Als ik naar de
ring liep en iemand zei 'hé dik
ke kogelstootster', dan kon ik
geen meter meer stoten."
De puber wist na het. EJK zeker
dat ze niet verder door het le
ven wilde gaan als Monique
Schipper, die sterke kogel
stootster. „Maar in die tijd wist
ik niet zo goed hoe ik dat aan
mensen om me heen moest ver
tellen. Want dat was een an
dere vervelende eigenschap
van me. die ook al niet met top
sport te combineren is. Bij alles
wat ik deed vroeg ik mezelf af:
wat zullen anderen hiervan
denken. Esther bijvoorbeeld
had heel veel tijd in me gesto
ken en dan stop ik zo maar. Van
mijn sponsor had ik geld gekre
gen. Al die mensen moest ik te
leurstellen."
Ze volgde haar intuïtie en deel
de mee met topsport te stop
pen. Voor haar trainster was
het al eerder duidelijk dat Mo
nique Schipper niet op deze
manier verder kon. „Ik merkte
aan alles dat Monique ergens
mee worstelde. Ik had al een af
spraak met haar gemaakt om
er na mijn vakantie over te pra
ten, maar toen had ze haai' be
slissing al genomen. Ik was ui
teraard teleurgesteld, zo'n ta
lent als Monique krijgt een trai
ner maar één keer in het leven.
Maar het is haar keuze geweest
en een carrière als topsportster
begint altijd bij jezelf. Je zult
het zelf moeten kunnen op
brengen veel te trainen, te le
ven voor de sport. Topsport
vereist een gedisciplineerde
leefwijze."
Haar talent had ze graag aan
een ander gegeven, omdat ze
het niet optimaal heeft uitge
buit. „Ik schaamde me er vroe
ger bijna voor dat ik er niet al
les heb uitgehaald. Dat doe ik
nu niet meer. ik ben wijzer ge
worden. Er zijn mensen die top
sport vanzelfsprekend een
plaats in hun leven kunnen ge
ven. Voor mij geldt dat niet. ik
ben ook anders opgevoed. In
onze familie was ik de eerste
die zo intensief aan sport deed.
Ten opzichte van bijvoorbeeld
de sportfamilie De Bruin is dat
een groot verschil. Erik is Cor-
ries grote broer en hij is haar
voorbeeld. Zij is bij wijze van
spreken met de kogel in de
hand geboren. Voor haar houdt
de wereld op bij kogelstoten. Ik
heb bewondering voor de ma
nier waarop ze leeft, maar ik
persoonlijk kies voor een an
dere invulling. Als Corrie zo
doorgaat wordt ze wereldkam
pioene bij de senioren. Dat is
toch fantastisch."
Recreant
Na haar sportieve loopbaan
haalde Monique Schipper het
diploma MDGO agogisch
werk. Ze werkt nu als inval
kracht bij kinderdagverblijf de
Petteflet in Zierikzee en als al
gemeen medewerkster bij de
Schouwse Boer, een groepsho-
tel. Ze wilde als een recreant
aan atletiek blijven doen.
„maar ik merkte dat ik snel
weer in het oude patroon ver
viel. Toen ben ik helemaal ge
stopt. Ik hecht aan mijn sociale
leven. Van een weekendje stap
pen in Antwerpen kan ik even
veel genieten als een goeie mu
sical. Als ik maar de goeie men
sen om me heen heb."
Ze heeft ook warme herinnerin
gen overgehouden aan de atle
tiek. „Toen ik naar het EJK
ging, zaten er drie vrienden van
me op de tribune. Hans Saman,
Serge Schot, Danny Duynhou-
wer. Met de trein waren ze hele
maal naar Griekenland geko
men. Dat zal ik nooit vergeten.
Esther Goedhart was een heel
goeie trainster. Ik geloof niet
dat ik voor de sport te redden
was. Want ik ging bijna nooit
met tegenzin sporten."
Toch restte een leegte toen ze
'van de ene op de andere dag'
atletiek de rug toekeerde. Ze
verzuimde af te trainen. „Stom,
zeg ik nu, want mijn lichaam
heeft een flinke opdonder ge
kregen. Ik ben een echte puber
geweest, was tegendraads. Ik
had in die tijd ook weinig zin
om over atletiek te praten. Als
iemand tegen me zei dat ik
toch die kogelstootster was.
ontkende ik dat. Nu ben ik er
weer een beetje trots op. Ik heb
toch in zo'n Nederlands pakkie
op het. EJK gestaan. Nederland
vertegenwoordigd
Het hoogtepunt van haar
slechts vier jaar durende atle-
tiekloopbaan werd ook het
dieptepunt. „Ik heb van mijn
sport geleerd. Dat merk ik nu.
Op zestienjarige leeftijd moest
ik de keuze maken. Ik werd
door mezelf gedwongen om
duidelijk te zijn. Voor iemand
die dat van origine niet is. is dat
een belangrijke ontwikkeling.
Ik kan er niet goed mee om
gaan als alles om mij draait.
Laat mij maar gewoon Moni
que zijn."
van onze medewerker
Sjaak Sinke
BERGEN OP ZOOM - Ron Ver-
maat uit Nieuw Vossemeer
heeft door zijn overwinning in
de zwemloop van Bergen op
Zoom zijn achterstand op Mi-
quel van Tongeren (Arnemui-
den) omgebogen in een voor
sprong van acht punten. Dat
komt overeen met een tijdver
schil van 16 seconden.
De zwemloop van zaterdag in
Roosendaal moet de beslissing
brengen in de strijd tussen Ver-
maat (circuit-winnaar in 1994)
en Van Tongeren, die vorig sei
zoen de sterkste was. In de laat
ste wedstrijd in Middelburg ko
men de twee atleten niet aan de
start in verband met deelname
aan de landelijke Team-compe
titie.
Op de 1000 meter zwemmen in
het zwembad Gageldonk zette
Remco Berendse (Amsterdam)
in 12 minuten en 38 seconden de
snelste zwemtijd neer. Hij werd
op de voet gevolgd door Jordy
Meulenberg (Nieuwstadt) en
Ron Vermaat. Al na één ronde
van een kilometer nam Vermaat
de leiding. Hij stond die op het
heuvelachtige parcours niet
meer af.
Dank zij de snelle tijd van 46.43
passeerde Vermaat in de tussen
stand zijn rivaal Van Tongeren,
die met Sporting Walcheren uit
kwam op de 10 Engelse mijl van
Oostende naar Brugge.
Rens Lobbezoo (Souburg) jva
met een vijfde plaats de snejMé
Zeeuw in de zwemloop vans
do. Theo van Hal (Middelb T]
liet er in Bergen op Zoom gX
twijfel over bestaan dat hijter
sterkste veteraan H40 is. lijtot
derde wedstrijd in Kapiee
moest Van Hal zijn meerdere Ad
kennen in Kees van Gindeha
(Wouw). iter
Met een voorsprong van rr'31
één minuut ging de winst d"e'
Theo van Hal. Kees de ï®®1
(Goes) ging in zijn eerste i*"1
strijd als H50 meteen met dejge'
ste plaats aan de haal. tre
lUi
Bianca van den KiebéHa
(Steenbergen) is met haart
winning in Bergen op Zoom To
wel zeker van de derde cin ^el
zege op rij. Op de sprintafsi r'j'
leverde Paul Timmermans sel
len) met de derde plaats in 2
de beste Zeeuwse prestatie
Remy Vasseur (Vlissingen)jbe:
bij de mannen H14 met de h S(?f
ste eer strijken. Door dit ri bij
taat staat Vasseur nu op 's r
tweede plaats in het tussenkda:
sement. Snelste vrouw D21, vai
nette Willems (Middelbi &e:
moest met een tijd van 30.0 ^at
junioren Patricia Ackert ^oc
(Rosmalen) en Fenna te K ze£
(Breda) voor laten gaan. Pa
go<
Voor het Zeebra-zwemloo p
cuit 1996 volgen nog twee C
strijden: 9 maart in Roosen Ze
en op 16 maart in Middelbu on
tre
van onze verslaggever
VLISSINGEN - De Zeeuwse
amateurrenners hebben het sei
zoen voortreffelijk ingezet. Da
vy Dubbeldam uit Sluiskil won
zondag op Brabants grondge
bied de semi-klassieker Omloop
Houtse Linies.
De wedstrijd ging over tien ron
den, met een totaal van 142 kilo
meter. De topploegen van Euro
polis, Koga Miyata en Giant
speelden een belangrijke rol.
Dubbeldam, met zijn Foreldo-
rado-ploegmaats. Marcel van
der Vliet en Pelle Kil braken de
koers open. In een kopgroep van
negen man zat aanvankelijk ook
Michel Stobbelaar van Erotic.
Davy Dubbeldam hield na zijn
beslissende solo ruim tien secon-
gie
die
dn
Jiet
den voorsprong over op P;SP'
Kil. die Patrick van Passelijk"
slotkilometers nog achter {be'
liet, Van Passel werd derde. >ze
cel van der Vliet 7e, MarcelJvei
mijn 8e. Theo Akkermans
tic) 15e, Michel Stobbelaar
De renners van Zeeuws VI;
ren en Theo Middelkamp
zondag de Belgische wei
Maldegem-Klijt. Dennis
gever van Willebrord wot
koers, die werd beheerst
een kopgroep van vijftien'
ners. Raatgever was in de ^jei
ste kilometers ontsnapt. Igai
kopgroep reed Peter Mol |tn
een zevende plaats. JohanHoc
Schaik werd tiende. Van defeai
delkampers reed Francois Fgefc
se een prima koers. De Bevi
der werd in de finaloe door
lekke band teruggeslagen.
DC
JL oi
Ja, hij heeft het al va
ker geroepen. „Ik ivil
prof worden, ik móet het
kunnen, maar dan moet
ik het nu ivaarmaken."
En altijd eindigde zo'n
wielerjaar met: weer nét
niet... Davy Dubbeldam,
amateur uit Sluiskil,
heeft het nooit zo goed be
grepen. Waarom die wel.
en die wel, en ik niet? Het
uitzichtloze verhaal van
een klasbak.
Zo was het toch, he?
„Maar nu is het anders",
zei Davy Dubbeldam (23),
nadat hij zondagmiddag
met een korte solo de Om
loop Houtse Linies had
gewonnen. „Ik sta voor het eerst onder contract bij een ploi
Davy Dubbeldam
><fig
Foreldoradoi, die ook rijdt met beroepsrenners. Ik krijg ra is
de kans van mijn leven." En inderdaad: Dubbeldam reed gi!>p i
teren in een sterk bezette klassieker al met de allure van eewn
echte prof. me
Je hebt gereden dat de stukken eraf vlogen.
Davy Dubbeldam: „Je mag het andere jongens vragen, wamon
die zeiden na de koers: wat jij allemaal kon vandaag. Ik hekle:
gedemarreerd, ben teruggepakt, weer gedemarreerd, weêi i
teruggepakt. En in de laatste ronde was ik ineens iveg mfflek
Patrick van Passel. Da's toch even raar, want we hebben edÈei
hele winter samen getraind." 'oo
Dus toen ivas het een gelopen koers.
n t
Davy Dubbeldam: „Nou... zo lekker liep het niet tussen o4t\
tweeën. Ik was daarvoor ook een keer gedemarreerd, foeter
we net met drie man waren teruggepakt. Ik ging alleen op eetf t
kasseistrook, keek achter me en zag dat Van Passel kioamp\
aanrijden met een heel peloton in zijn wiel. Wat heb ik geait
vloekt toen. Je hebt me geflikt, riep ik." hei
Hoe kan dat dan? fu
tvv
Davy Dubbeldam: „Ja, iveet ik ook niet. Maar toen Patrid v;
even later zelfgingdacht ik: dan jij ook niet. Dat was weeroi
die kasseistrook. Hij ging vol door, ik ook en toen ik achte
me keek, zaten we met z'n tweeën. En daarna hebben we vet
schrikkelijk hard doorgetrokken."
Jij ivint, Patrick wordt derde achter Pelle Kil. Daarna no[
gesproken met hem?
Davy Dubbeldam: „Ik heb gewonnen, ik ben naar de huid
ging gegaan en we hebben niet meer gepraat. En ach, ik nee
Patrick iiiets kwalijk, hoor. Ik ivas eigenlijk wel blij dat h
nog derde was geworden. Patrick is een vriend van me en i
de wedstrijd gebeurt er wel eens iets."
Waarom wordt dit nu een ander jaar?
Davy Dubbeldam:Tja, waarom anders... Ik weet nu al da
het allemaal beter is. Ik zit in een betere ploeg, met sterk
renners die in de finale voor me willen rijden. En ik heb z
van tijd om te trainen, omdat ik sinds mei vorig jaar zonde
werk zit. Je zou het dus iveer m'n laatste kans kunnen not
men. Frits Schür. mijn vroegere ploegleider, heeft me te rui
gehaald. Het wordt nu of nooit."
En je bent weer een jaar wijzer.
Davy Dubbeldam: „Ik weet nu heel veel over koersen, ore
instelling, over mentaliteit. En Frits Schür weet wat hij a3
mij heeft. Ik reed vorig jaar in zijn ploeg een wedstrijd in Bu
garije. Samen met een Rus was ik de beste als het bergo
ging. Ik had natuurlijk ook al prof kunnen worden in t
ploegje waar je zelf geld mee moet brengen, maar ik wil
zelf afdwingen. Die kans krijg ik nu."
In heksenketel van Thessaloniki gingen ogen open van kogelstootster
Monique Schipper
Monique Schipper: ik ben niet geboren voor topsport. foto Willem Mieras
