Zwemloop gezonde kleindochter
Leo Anderson fungeerde als
secondant van Koeperman
PZC
sport
Mie Is Koole winnaar van derde wedstrijd van circuit
Goud voor Veerman
en Simpelaar op NK
Broers Kouwenhoven
hebben de wind mee
MAANDAG 19 FEBRUARI 1996
17
van onze verslaggever
toen (je Vries
KAPELLE - Het wordt eens tijd
dat de veronderstelling dat at
letiek de moeder van alle spor-
is, wordt bijgesteld. De kin
deren van de atletiek zijn al
lang volwassen en hebben in
middels voor nageslacht ge-
iorgd. Atletiek is geen moeder
meer, maar oma.
<en van de kleinkinderen van de
atletiek is de zwemloop. Een
aantal Zeeuwse fanatiekelingen
:enstateerde tien jaar geleden
lat triatleten zich in de zomer
scheel kunnen zwemmen, wiel
rennen en hardlopen, maar dat
zich in de winter kapot verve
len. Maar als je 's winters niet
iunt wielrennen, dan doe je dat
toch niet? Vandaar dat uit moe
der triathlon de zwemloop werd
geboren, een kindje dat dankzij
een gezonde dosis enthousias
me en een goede opvoeding har
monieus opgroeide.
Natiën jaar is de zwemloop (een
nisje van de run-bike-run) een
linke meid geworden. Het is
zo ver gekomen dat de
zwemloop de ouderdomskwalen
ran zijn moeder moet helpen
rerlichten. Jarenlang groeiden
de bomen van de Nederlandse
Triathlon Bond (NTB) de hemel
m. maar daaraan is een eind ge
komen. Eén van lokkertjes
raarmee de NTB zijn leden wil
terugkrijgen, is de zwemloop
naar Zeeuws model.
Dat de NTB garen bij de zwem
loop spint, bleek zaterdag weer
eens in Kapelle. Bij de zwemloop
aldaar (de derde in een serie van
zes van het zogenaamde Z wem-
loopcircuit) kwamen meer dan
tachtig deelnemers aan het ver
trek, voornamelijk afkomstig uit
Zeeland en West-Brabant. Maar
ook enkele Belgen verschenen
op het appel en twee razend fa
natiek Amsterdammers. De een
daalde strompelend de finish
omdat hij eerder in de week ver
schillende blaren had opgelopen
bij het testen van nieuwe schoe
nen. de ander stoof als een jonge
oond over de finish in sporthal
Groenewoud. „Hooe, hoeoeo.
Mark van der Plas, Pieter van Hal, Gert-Jan Ruit, Ron Vermaat en Sjaak de Kok (vlnr) gaan van start op het eerste onderdeel van de zwemloop.
Geweldig, al weer twee minuten
eraf."
Laatstgenoemde, de 23-jarige
Richard Berendsen, zou dankzij
de Zeeuwse zwemlopen wel eens
kunnen uitgroeien tot een in den
lande gewaardeerde triatleet.
Warm gemaakt door zijn metge
zel Mark van der Plas, is hij na
zijn eerste drie wedstrijden uit
zijn carrière al een beetje ver
slaafd. zoals hij zelf zegt. „Ik wil
de eens kijken of triathlon wat
voor mij was. In het bondsblad
stonden de wedstrijden van het
Zwemloopeircuit aangekon-
Nederlandse titel Anthony Boelbaai
UTRECHT - De Vlissingse karateka Anthony Boelbaai is Neder
lands kampioen geworden. In Utrecht bleef Boelbaai, lid van sport
school Hellemond, ongeslagen in de categorie min 70 kilogram. In
le finale bleef hij de baas over Roumimper van sportschool De
llooy.
digd. We spraken af daaraan
mee te doen."
Bij de eerste wedstrijd, in Vlis-
singen, finishte de student ge
neeskunde na 1000 meter zwem
men en 10.000 meter lopen in
ruim 54 minuten. Vorige week in
Oostburg (ze namen de trein van
8.00 uur en arriveerden bijna zes
uur later op de plaats van be
stemming) klokte hij 52 minuten
en zaterdag, bij zijn derde wed
strijd. 50.54.
Ook aan de drie resterende wed
strijden. in Bergen op Zoom.
Roosendaal en Middelburg, zul
len Berendsen en Van der Plas
deelnemen. En daarna zijn de
temperaturen waarschijnlijk
dermate gestegen, dat er ook se
rieus gefietst kan worden „Een
fiets heb ik eigenlijk nog niet",
erkent Berendsen, die van oor
sprong zwemmer is en de 100 me
ter vrije slag ooit in 55.4 aflegde.
„Voorlopig leen ik er wel eentje."
Ondanks zijn nog korte staat
van dienst maakt Berendsen
goede kans om als tweede in het
eindklassement van het Zwem
loopeircuit te eindigen. Miquel
van Tongeren uit Arnemuiden
zal hij niet kunnen bedreigen,
maar de overige concurrenten
staan op nog veel grotere achter
stand. En van Niels Koole. de
winnaar van zaterdag, hoeft hij
ook niets te vrezen, want de Mid
delburger zal waarschijnlijk aan
te weinig wedstrijden meedoen,
om in het eindklassement opge
nomen te worden.
Overmacht
Niels Koole legde met grote
overmacht beslag op de zege in
Kapelle. Toen hij na het zwem
men met ruime voorsprong op
naaste concurrent Van Tonge
ren het zwembad van Kapelle
uitstoof voor twee rondjes van
vijf kilometer hardlopen, was al
duidelijk dat er heel rare dingen
moesten gebeuren voordat een
ander als eerste over de finish
zou gaan. Halverwege het loop
onderdeel had hij ruim tweeen-
halve minuut voorsprong op
Van Tongeren en Berendsen op
gebouwd. Van Tongeren spartel
de nog wel wat tegen op het win
derige parkoers, maar kon nooit
een echte bedreiging vormen.
Berendsen finishte als derde.
Sjaak de Kok. Ron Vermaat en
Bram van de Wege verdeelden
onder elkaar de vierde, vijfde en
zesde plaats.
Voor Koole was de zwemloop in
Kapelle een tussendoortje. Hij
richt zich - noodgedwongen - op
het hardlopen en kiest zoveel
mogelijk wedstrijden buiten de
provinciegrenzen. Alleen wan
neer die er niet zijn, komt een
zwemloop in aanmerking. Hoe
wel de Middelburger zich bij de
subtop van het Nederlandse
hardlopen heeft gevoegd, gaat
zijn hart toch naar de triathlon.
Maar daaraan kan hij nog steeds
niet meedoen vanwege een hard-
foto Willem Mieras
nekkige rugblessure. Koole is
dus verliefd op de moeder, heeft
een verstandshuwelijk met de
oma, en gaat af en toe vreemd
met de kleindochter.
Deze ingewikkelde constructie
komt voort uit een ongelukje dat
Koole vorig jaar overkwam.
Door een val met zijn fiets tij
dens een training liep hij een ver
schoven ruggewervel en een be
knelde zenuw op. Alles zit inmid
dels weer op zijn plaats, maar de
spieren liepen zo'n knauw op.
dat het nog wel een jaar zal du
ren voordat Koole weer echt op
een fiets kan zitten.
Bij de vrouwen vochten Mitzy
Nieuwenhuize uit Hellevoetsluis
en Bianca van den Kieboom een
spannende strijd uit. Nieuwen
huize won, met minder dan een
halve minuut voorsprong op
haar Brabantse rivale. Bij de
mannen-veteranen moest Theo
van Hal uit Middelburg ze vlag
strijken voor Kees van Ginderen
uit Wouw.
door Mark Caldenhoven
Een unieke aanblik was het
wel. Hoog boven de hon
derden damliefhebbers had
den twee grootmeesters zich
achter een dambord genesteld.
Op een balkon in De Koren
beurs te Goes keken regerend
wereldkampioen Marcel Des
lauriers en uitdager Iser Koe-
perman neer op de honderden
bezoekers. Hoewel enkele
bordjes met het welsprekende
woord 'stilte' hen maanden om
rustig te blijven, waren 's we
relds beste dammers af en toe
genoodzaakt een verstoorde
blik over de rand te werpen.
Aan de kant van Iser Koeper-
man stond een vlaggetje van
de Sovjet-Unie, bij Marcel
Deslauriers dat van Canada.
De vijftiende partij stond op
het punt van beginnen.
Naast Iser Koeperman had Leo
Anderson plaatsgenomen. De
context van de historische ge
beurtenis van zaterdag 25 ok
tober 1958 ontging de Goese-
naar echter volledig. Hij deed
wat er van hem werd verlangd.
Niets meer en niets minder. Hij
zat als secondant naast Iser
Koeperman. moest het zetten-
verloop noteren en bij tijd en
wijle voor een drankje zorgen.
Gewoon omdat de 38-jarige
Goesenaar daarvoor door de
Provinciale Zeeuwse Dam-
bond was aangewezen. De
waarde van het ongewone aan
bod drong echter nauwelijks
tot Anderson door. Goed. hij
zat naast een 36-jarige damvir-
tuoos uit Kiev, maar verder...
„Het drong niet tot me door.
Nu realiseer ik me dat die twee
kamp Koepermans doorbraak
betekende. Daar is zijn fantas
tische loopbaan begonnen. Ik
kan geen tweede noemen die in
de geschiedenis van de dam
sport zo lang aan de top heeft
gestaan als hij. Koeperman
had een gave, was van veel
markten thuis. Hij heeft ont
zettend veel boeken geschre
ven. krante-artikelen, analy
ses. Oud-wereldkampioen Piet
Roozenburg heeft hem ooit
eens omschreven als peda
goog, strateeg, psycholoog en
causeur. Deslauriers was an
ders, een rustige, gemoedelij
ke. pijprokende man. Hij had
een enorm diep en scherp in
zicht in de combinaties. Ach
teraf bezien is Deslauriers ech
ter een begaafde eendagsvlieg
geweest."
De tweekamp om de wereldti
tel dammen had Zeeland al we
ken in zijn greep. Om de kosten
Per gemeente te drukken en de
damsport in het land te promo
ten. deden Iser Koeperman en
Marcel Deslauriers voor hun
tweekamp als een waar dam-
circus verscheidene plaatsen
in Nederland aan. Voor de vijf
bende partij was De Koren
beurs het nationale middel
Balkonremise met Deslauriers in 15e partij om de wereldtitel dammen
punt. Dat de gemeente Goes en
de Goese damclub GDC kon
den meedingen naar de organi
satie van één van de twintig
partijen was mede te danken
aan Huib van de Vreugde, de
voorzitter van de Nederlandse
dambond, die in Goes woonde.
Zeeuwse babbelaars
De historische gebeurtenis in
de bomvolle De Korenbeurs
zorgde voor een uitgelaten
stemming. Koeperman en Des
lauriers, die hun vijftiende par
tij begonnen met een voor
sprong van 16-12 in het voor
deel van de Oekraïner, werden
met alle egards behandeld. Met
een toespraak in het Duits van
de Goese loco-burgemeester
Van Melle en de overhandiging
van een doosje Zeeuwse babbe
laars, aangeboden door de 5-ja-
rige Jan-Kees van de Vreugde
en de 8-jarige Trix Ivens, werd
de partij in gang gezet.
Leo Anderson: „Ik was aange
wezen door de Provinciale
Zeeuwse Dambond als secon
dant. De laatste jaren verzor
gen topdammers vaak zelf hun
eigen notities. Toen deden se
condanten dat. Nee, je sprak
niet veel. Ik had nauwelijks
contact met Koeperman. Je
deed wat van je werd verwacht:
opletten en noteren. Soms
moest je flink bijsloffen als het
snel ging. Ik zat op het balkon
naast Koeperman. Nee. soufle-
ren was verboden. Soms zijn
dammers zo in gepeins verzon
ken dat ze niet zien dat hun
klok op vallen staat. Maar dan
nog mag je hen niet waarschu
wen. Al met al was mijn rol be
perkt."
Beneden in de zaal van De Ko
renbeurs werd het publiek door
demonstratieborden op de
hoogte gehouden van de stand
van zaken. „Regelmatig kwam
iemand van de ordenance een
papiertje halen met de laatste
zetten, zodat het publiek de
partij beneden kon blijven vol
gen." De vijftiende partij, waar
in Deslauriers met wit speelde,
ontpopte zich als de spannend
ste en, met 66 zetten, de langste
van de dammatch tot dan toe.
Een beslissing viel er niet. „Het
werd geen salonremise, maar
een balkonremise". lacht Leo
Anderson.
„Na de partij vond de analyse
plaats. Daarin vroeg ik regel
matig waarom hij dit niet of dat
niet had gedaan of waarom wel.
Iser Koeperman achter het dambord tijdens het toernooi om de wereldtitel van 1960. dat net
als in 1958ondermeer in Goesen Vlissingen werd afgewerkt. foto archief PZC
terugblik
25 oktober 1958
Ik stond met m"n oren te klap
peren. Wat ze zien. wat jij niet
hebt gezien... Ongelooflijk
Dan merk je pas dat hun ni
veau een paar trapjes hoger is
dan dat van jezelf. Koeperman
schudde zomaar een variant
uit zijn mouw waarvan ik zei:
hoe is het mogelijk? Hij was
een goochelaar met de schij
ven."
Koeperman zou de wereldtitel
eind oktober 1958 van Deslau
riers overnemen na een zege
van 22-18. Twee jaar later zou
de elektrisch ingenieur zijn ti
tel - in een olympisch jaar
wordt de strijd om de wereldti
tel uitgevochten in toernooi-
vorm - met onder meer wed
strijden in Goes en Vlissingen
met succes verdedigen. Hoewel
de Rus Tsjegolev enkele keren
als spelbreker fungeerde, ver
speelde de inmiddels naar de
Verenigde Staten uitgeweken
Koeperman pas in 1968 defini
tief zijn mondiale titel. In het
Italiaanse Bolzano was aan de
Rus Andris Andreiko ter sterk.
Verbeelding
Dat Leo Anderson pas later de
waarde inzag van de unieke
dampartij in Goes was niet
vreemd. Niet Koeperman of
Deslauriers sprak tot zijn ver
beelding. maar de Fransman
Maurice Raichenbach, tegen
wie hij als 17-jarige in Almelo
ooit eens tot diep in de nacht
een simultaan-seance had af
gewerkt. „Hij was mijn idool,
zoals een filmster dat kan zijn.
Later heb ik veel geleerd van
Reinier Keiler. Ik heb veel
dampartijen - afgekeken is
niet het goede woord - van hem
nagespeeld."
„Toch creëer je op den duur een
eigen stijl. Het spel van een
dammer weerspiegelt veel van
zijn karakter. Een doordouwer
in het leven is een doordouwer
achter het bord. Die neemt alle
risico's van de wereld, met de
kans een partij te verliezen.
Precies in het dagelijkse leven.
Je damstijl is inherent aan je
karakter. Natuurlijk moet je
een bepaald speelplan hebben,
maar dat hangt ook van je te
genstander af. Je moet altijd
een paar zetten vooruit den
ken, in de gaten houden, bere
kenen. En. niet te vergeten, be
denken watje tegenstander als
antwoord kan hebben op jou
zetten. Hoe je het ook wendt of
keert: je speelt altijd om te win
nen. Die eerzucht speelde bij
mij altijd mee."
Leo Anderson (76) verzorgt offi
cieel sinds 1950 wekelijks de
damrubrieken van deze krant.
Twee A-viertjes met vier dia
grammen per week, ruim 45
jaar lang. Een snelle rekensom
leert dat de Middelburger - ge
boren in Goes, als baby naar
Almelo verhuisd en in 1940 te
ruggekeerd naar Goes - ruim
2200 damrubrieken heeft afge
leverd. „Een astronomisch
aantal. Maar als elke dag een
draadje is. heb je in een jaar al
gauw een hemdsmouw."
Het gros van de voor de PZC
verzorgde rubrieken is opgesla
gen in een stoffig archief van de
Amsterdamse Universiteits Bi
bliotheek. „Je bent ze kwijt,
maai- ze worden voor altijd be
waard. Heel eervol." Van opge
ven wil hij vooralsnog niet we
ten. „Ik heb er nog steeds heel
veel plezier in. Al blijf ik met
mijn analyses voor een deel af
hankelijk van wat mensen in
sturen. Ik merk nog steeds dat
Zeeuwse dammers te beschei
den zijn. Pas als ik ze bel, klim
men ze in de pen."
Leo Anderson, die twaalf
Zeeuwse titels behaalde en in
1943,1948 en 1962 deelnam aan
de finale om het Nederlands
kampioenschap, damt zelf al
twee jaar niet meer. Hij kon het
niet meer opbrengen zich
steeds achter het bord te zet
ten. „De scherpte ging er af."
Dat gold soms ook voor zijn ru
brieken in deze krant. „Ik
streef altijd naar een bepaald
niveau, maar af en toe had ik
het idee van: voor wie doe ik
het eigenlijk? Maar als je zo
hoort dat je rubriek wel dege
lijk wordt gelezen, geeft dat
nieuwe moed. Hei damspel
blijft me mateloos boeien."
van onze verslaggeefster
DEN HAAG - Aan een gou
den medaille op het Neder
lands kampioenschap in
door voor kogelstoter Er-
win Simpelaar twijfelde
niemand, maar de zege van
Rutger Veerman op de 1500
meter kwam wel als een ver
rassing. Vooraf was Veer
man ais medaille-kandidaat
getipt, maar om als eerste
jaars B-junior de favoriet
Raymond Ploem te ver
slaan, was waarschijnlijk
nog te hoog gegrepen. Veer
man bewees gisteren echter
het tegendeel op de midden
lange afstand. Met twee
keer goud en een keer zilver
voor sprinter Martijn Mor
tier deed de Zeeuwse atle
tiek in Den Haag van zich
spreken.
Erwin Simpelaar van de
Goese vereniging AV'56
staat bij de A-junioren op
eenzame hoogte. Zijn groot
ste concurrent Mike van de
Bilt heeft dit jaar de over
stap naar de senioren ge
maakt, waardoor Simpelaar
het rijk bij de A's voor zich
zelf heeft. Simpelaar en zijn
trainer Bert de Jonge zagen
het NK indoor als "een aar
dige onderbreking' en pas
ten het trainingsprogramma
niet eens aan „We hebben
deze week zelfs de kracht
training opgevoerd. Dat doe
je natuurlijk niet als je een
wedstrijd heel serieus
neemt. Volgende week is het
NK voor senioren. Erwin
stoot dan met de 7 kilo zware
kogel en dat is een belangrij
kere graadmeter. Dit seizoen
wil hij proberen met de 7 kilo
kogel de limiet voor het WK
junioren te halen. Die ligt op
16.50 meter."
In Den Haag werkte Simpe
laar met de zes-kilo-kogel
een constante reeks af: 17.17.
17.36. 17.16. 17.12, 17.32 en
17.27 meter. Rudy Veldhuis
uit Zwolle eindigde op de
tweede plaats met 16.39 me
ter
Favoriet
Rutger Veerman van AV de
Wielingen won zaterdag zijn
serie van de 1500 meter en
liep in totaal de derde tijd:
4.24. Raymond Ploem van
PSV Eindhoven, met een op
gegeven tijd van 4.07 achter
zijn naam, werd gisteren bij
de finale door de omroeper
aangekondigd als de grote
favoriet voor de eindzege bij
de B-junioren wedstrijd.
Veerman (15) was alert. Het
tempo lag hoog in het pelo
ton dat als een langgerekte
trein over de houten mdoor-
baan ging. Veerman koos di
rect na het startschot positie
achter Ploem. Na 1 kilome
ter plaatste Veerman een
eerste versnelling. Hij kwam
aan kop. maar zag zich snel
weer voorbijgelopen door
Ploem. „Ik had daar eigen
lijk geen problemen mee. Ik
wilde op het rechte eind voor
de laatste bocht toeslaan,"
Zijn tactisch inzicht en door
zettingsvermogen werden
beloond. Hij passeerde
Ploem en bleef hem met een
uiterste krachtsinspanning
voor. In 4.09.16 werd hij Ne
derlands kampioen. Ploem
volgde met een eindtijd van
4.09.20. En passant verbeter
de Veerman zijn persoonlijk
record met twee seconden.
„In Gent liep ik drie weken
geleden nog 4.11. Met de dag
gaat het beter", zei Veer
man, die 'op afstand' bege
leid wordt door Kim Rey-
nierse uit Middelburg.
„Ik train meestal alleen.
Soms zijn Kim en ik een heel
weekeinde bezig en onze sa
menwerking loopt goed. Het
klikt gewoon tussen ons. En
als ik me zo blijf verbeteren,
dan is dat toch het bewijs
dat we op de goede weg zijn.
Vorig jaar liep ik outdoor
nog4.18.5
De Nederlandse kampioen
van vorig jaar bij de B-junio
ren. Michel Schrier van Atle-
tica uit Vlissingen. kon zijn
titel niet verdedigen. De
middenlange afstandsatleet
is geveld door een ernstige
voetblessure en werkt mo
menteel aan zijn herstel.
Record
Martijn Mortier van
RKHAV uit Hulst evenaar
de het Zeeuwse indoorre-
cord op de 60 meter sprint. In
de serie liep hij 7.21 en in de
halve finale kwam hij tot
7.14. wat een evenaring van
het Zeeuwse record voor B-
junioren inhield. De eerste
jaars B-junior moest in de fi
nale buigen voor Edwin van
de Kalker. De sprinter uit
Zwolle was in de serie al tot
de zeer snelle tijd van 6.96 ge
komen. In de eindstrijd liet
de favoriet de klokken stil
staan op 7.01. Mortier greep
zilver in 7.16 en verwees dis
trictskampioen Maarten
Keijzer nipt naar de derde
plaats.
Maritza op 't Hof van AV'56
was niet op dreef. De kogel
stootster kwam tot 12 13 me
ter en viel buiten de prijzen.
Clubgenoot Laurens Looze
van AV'56 bedwong bij het
hoogspringen bij de B-junio
ren een hoogte van 1 meter
Mirakuleuze wereldtitel in Brazilië
PORTE ALEGRE/ROTTER-
DAM (GPD) - In de fax die
bondscoach Jeroen Pels ter feli
citatie richting Brazilië had ge
stuurd, werd nog met geen
woord gerept over Atlanta'96.
Maar dat ze gaan, naar die
Olympische Spelen, daarvoor
hoeven Jan en Ben Kouwenho
ven eigenlijk geen schriftelijk
bewijs le hebben.
Hun tweede wereldtitel in de 470-
klasse staat daarvoor garant,
denken (en weten) de zeilbroers
uit Spijkenisse (Ben) en Alblas-
serdam (Jan). Zaterdagavond
voer de tweeling voor de kust
van het Braziliaanse Porte Ale-
gre naai' het mondiale goud. In
1994 (WK Helsinki) waren de
Kouwenhovens al eens de bes
ten in hun klasse.
Nog geen schriftelijke bevesti
ging dus. maar Jeroen Pels kan
tegen het duo morgen, na aan
komst op de luchthaven van
Brussel, het verlossende woord
spreken. De Rotterdammer
heeft Ben en Jan Kouwenhoven
vanmorgen officieel voorgedra
gen bij NOCNSF. dat de beslis
sende stem heeft. Daarvoor had
hij gisteren al contact met de
voorzitter van de Olympische
voorbereidingscommissie, Nick
de Jong.
„Het moet wel heel raar lopen,
wil de aanvraag niet gehono
reerd worden." zei Pels. „Met de
ze wereldtitel hebben ze natuur
lijk ruim aan de A-limiet vol
daan." Bij het WK in Brazilië
moest het tweetal bij de eerste
vijftien en eerste acht landen
eindigen. Het watersport ver
bond nomineerde eerder plank-
zeilster Dorien de Vries en het
Tornado-zeilduo Ron van Tey-
lingen/Herbert Dercksen voor
het Olympisch toernooi, voor de
kust van Savannah, Georgia.
Op de slotdag van de WK-strijd
moesten de gebroeders Kou
wenhoven in Porte Alegre der
tien punten goedmaken op de
leiders, de équipe-Merricks uit
Groot-Brittanië. De eerste twee
races beëindigden ze met een elf
de en vierde plaats. „Daardoor
móesten we in de laatste race
eerste worden." wist Ben Kou
wenhoven. „En bovendien
moest Merricks achterin het
veld eindigen. Wonder boven
wonder is dat gebeurd. Wij eer
ste. zij een slechte beurt en uit-
eindelijk hielden we driekwart
punt over."
Met hun tweede wereldtitel lo
genstraften de 'Kouwies' de be
slissing van de Olympische
Voorbereidingscommissie van
het verbond om hun vorig jaar
de A-status te ontnemen. De
prestaties voldeden twee jaar
lang niet aan de gestelde eisen
en dus moest het duo alle privile
ges inleveren, Atlanta leek ver
der dan ooit voor de geboren
Friezen, die het ook nog eens
zonder de hulp van de stichting
Rotterdam Topsport moesten
stellen.
Toch wilde Ben Kouwenhoven
gisteravond niet spreken van
een geslaagde wraak, ook al wa
ren hij en zijn broer destijds he
vig ontsteld over de manier
waarop de beslissing tot stand
kwam. „Nee, geen wraak. Ener
zijds konden we de beslissing
ook best wel een beetje begrij
pen. We voldeden niet aan de
normen, maar aan de andere
kant hield het verbond wel erg
weinig rekening met de wereldti
tel van een jaar eerder."
Ook alle financiën die zijn ver
bonden aan een sporter met een
A-status, vielen plotseling weg.
Met hulp van een sponsor kon
den de twee afreizen naar Brazi
lië, zelfs een week eerder om te
acclimatiseren. „We hebben
nooit getwijfeld dat we de Spe
len zouden halen," durft Ben
achteraf te stellen. „Anders wa
ren we natuurlijk nooit gegaan."
Een miraculeuze wereldtitel is
het wel. Niet alleen wisten de
broers op de slotdag naast de
juiste vorm óók het geluk aan
hun zijde. Eerder in het toernooi
slaagden ze er pas op de valreep
in zich te plaatsen voor de kwali
ficatieraces. In de voorronde
moesten de Kouwenhovens zich
bij de eerste achttien scharen: ze
werden precies achttiende.
Als Jan en Ben Kouwenhoven
zich niet hadden gekwalificeerd
in Porte Alegre. hadden ze later
dit jaar. tijdens evenementen in
Spa en Hyères of tijdens het EK.
een nieuwe kans gekregen.
„Maai' ik ben blij dat we het nu al
binnenhebben," aldus de Spij-
kenisser helft van de tweeling.
„Dat scheelt heel veel druk de
komende maanden."
In Brazilië baarde de wereldtitel
weinig opzien. „Het is niet be
paald een zeilminnend land."
concludeerde Ben Kouwenho
ven. „Nee. ook geen carnaval
hier Dat is meer in de buurt van
Rio de Janeiro. Wel is het heel de
dag te zien op de televisie. Veel
danseressen. Wij op de televisie?
Nee, dat zijn we volgens mij niet
geweest."