Zwemloop gezonde kleindochter Leo Anderson fungeerde als secondant van Koeperman PZC sport Mie Is Koole winnaar van derde wedstrijd van circuit Goud voor Veerman en Simpelaar op NK Broers Kouwenhoven hebben de wind mee MAANDAG 19 FEBRUARI 1996 17 van onze verslaggever toen (je Vries KAPELLE - Het wordt eens tijd dat de veronderstelling dat at letiek de moeder van alle spor- is, wordt bijgesteld. De kin deren van de atletiek zijn al lang volwassen en hebben in middels voor nageslacht ge- iorgd. Atletiek is geen moeder meer, maar oma. <en van de kleinkinderen van de atletiek is de zwemloop. Een aantal Zeeuwse fanatiekelingen :enstateerde tien jaar geleden lat triatleten zich in de zomer scheel kunnen zwemmen, wiel rennen en hardlopen, maar dat zich in de winter kapot verve len. Maar als je 's winters niet iunt wielrennen, dan doe je dat toch niet? Vandaar dat uit moe der triathlon de zwemloop werd geboren, een kindje dat dankzij een gezonde dosis enthousias me en een goede opvoeding har monieus opgroeide. Natiën jaar is de zwemloop (een nisje van de run-bike-run) een linke meid geworden. Het is zo ver gekomen dat de zwemloop de ouderdomskwalen ran zijn moeder moet helpen rerlichten. Jarenlang groeiden de bomen van de Nederlandse Triathlon Bond (NTB) de hemel m. maar daaraan is een eind ge komen. Eén van lokkertjes raarmee de NTB zijn leden wil terugkrijgen, is de zwemloop naar Zeeuws model. Dat de NTB garen bij de zwem loop spint, bleek zaterdag weer eens in Kapelle. Bij de zwemloop aldaar (de derde in een serie van zes van het zogenaamde Z wem- loopcircuit) kwamen meer dan tachtig deelnemers aan het ver trek, voornamelijk afkomstig uit Zeeland en West-Brabant. Maar ook enkele Belgen verschenen op het appel en twee razend fa natiek Amsterdammers. De een daalde strompelend de finish omdat hij eerder in de week ver schillende blaren had opgelopen bij het testen van nieuwe schoe nen. de ander stoof als een jonge oond over de finish in sporthal Groenewoud. „Hooe, hoeoeo. Mark van der Plas, Pieter van Hal, Gert-Jan Ruit, Ron Vermaat en Sjaak de Kok (vlnr) gaan van start op het eerste onderdeel van de zwemloop. Geweldig, al weer twee minuten eraf." Laatstgenoemde, de 23-jarige Richard Berendsen, zou dankzij de Zeeuwse zwemlopen wel eens kunnen uitgroeien tot een in den lande gewaardeerde triatleet. Warm gemaakt door zijn metge zel Mark van der Plas, is hij na zijn eerste drie wedstrijden uit zijn carrière al een beetje ver slaafd. zoals hij zelf zegt. „Ik wil de eens kijken of triathlon wat voor mij was. In het bondsblad stonden de wedstrijden van het Zwemloopeircuit aangekon- Nederlandse titel Anthony Boelbaai UTRECHT - De Vlissingse karateka Anthony Boelbaai is Neder lands kampioen geworden. In Utrecht bleef Boelbaai, lid van sport school Hellemond, ongeslagen in de categorie min 70 kilogram. In le finale bleef hij de baas over Roumimper van sportschool De llooy. digd. We spraken af daaraan mee te doen." Bij de eerste wedstrijd, in Vlis- singen, finishte de student ge neeskunde na 1000 meter zwem men en 10.000 meter lopen in ruim 54 minuten. Vorige week in Oostburg (ze namen de trein van 8.00 uur en arriveerden bijna zes uur later op de plaats van be stemming) klokte hij 52 minuten en zaterdag, bij zijn derde wed strijd. 50.54. Ook aan de drie resterende wed strijden. in Bergen op Zoom. Roosendaal en Middelburg, zul len Berendsen en Van der Plas deelnemen. En daarna zijn de temperaturen waarschijnlijk dermate gestegen, dat er ook se rieus gefietst kan worden „Een fiets heb ik eigenlijk nog niet", erkent Berendsen, die van oor sprong zwemmer is en de 100 me ter vrije slag ooit in 55.4 aflegde. „Voorlopig leen ik er wel eentje." Ondanks zijn nog korte staat van dienst maakt Berendsen goede kans om als tweede in het eindklassement van het Zwem loopeircuit te eindigen. Miquel van Tongeren uit Arnemuiden zal hij niet kunnen bedreigen, maar de overige concurrenten staan op nog veel grotere achter stand. En van Niels Koole. de winnaar van zaterdag, hoeft hij ook niets te vrezen, want de Mid delburger zal waarschijnlijk aan te weinig wedstrijden meedoen, om in het eindklassement opge nomen te worden. Overmacht Niels Koole legde met grote overmacht beslag op de zege in Kapelle. Toen hij na het zwem men met ruime voorsprong op naaste concurrent Van Tonge ren het zwembad van Kapelle uitstoof voor twee rondjes van vijf kilometer hardlopen, was al duidelijk dat er heel rare dingen moesten gebeuren voordat een ander als eerste over de finish zou gaan. Halverwege het loop onderdeel had hij ruim tweeen- halve minuut voorsprong op Van Tongeren en Berendsen op gebouwd. Van Tongeren spartel de nog wel wat tegen op het win derige parkoers, maar kon nooit een echte bedreiging vormen. Berendsen finishte als derde. Sjaak de Kok. Ron Vermaat en Bram van de Wege verdeelden onder elkaar de vierde, vijfde en zesde plaats. Voor Koole was de zwemloop in Kapelle een tussendoortje. Hij richt zich - noodgedwongen - op het hardlopen en kiest zoveel mogelijk wedstrijden buiten de provinciegrenzen. Alleen wan neer die er niet zijn, komt een zwemloop in aanmerking. Hoe wel de Middelburger zich bij de subtop van het Nederlandse hardlopen heeft gevoegd, gaat zijn hart toch naar de triathlon. Maar daaraan kan hij nog steeds niet meedoen vanwege een hard- foto Willem Mieras nekkige rugblessure. Koole is dus verliefd op de moeder, heeft een verstandshuwelijk met de oma, en gaat af en toe vreemd met de kleindochter. Deze ingewikkelde constructie komt voort uit een ongelukje dat Koole vorig jaar overkwam. Door een val met zijn fiets tij dens een training liep hij een ver schoven ruggewervel en een be knelde zenuw op. Alles zit inmid dels weer op zijn plaats, maar de spieren liepen zo'n knauw op. dat het nog wel een jaar zal du ren voordat Koole weer echt op een fiets kan zitten. Bij de vrouwen vochten Mitzy Nieuwenhuize uit Hellevoetsluis en Bianca van den Kieboom een spannende strijd uit. Nieuwen huize won, met minder dan een halve minuut voorsprong op haar Brabantse rivale. Bij de mannen-veteranen moest Theo van Hal uit Middelburg ze vlag strijken voor Kees van Ginderen uit Wouw. door Mark Caldenhoven Een unieke aanblik was het wel. Hoog boven de hon derden damliefhebbers had den twee grootmeesters zich achter een dambord genesteld. Op een balkon in De Koren beurs te Goes keken regerend wereldkampioen Marcel Des lauriers en uitdager Iser Koe- perman neer op de honderden bezoekers. Hoewel enkele bordjes met het welsprekende woord 'stilte' hen maanden om rustig te blijven, waren 's we relds beste dammers af en toe genoodzaakt een verstoorde blik over de rand te werpen. Aan de kant van Iser Koeper- man stond een vlaggetje van de Sovjet-Unie, bij Marcel Deslauriers dat van Canada. De vijftiende partij stond op het punt van beginnen. Naast Iser Koeperman had Leo Anderson plaatsgenomen. De context van de historische ge beurtenis van zaterdag 25 ok tober 1958 ontging de Goese- naar echter volledig. Hij deed wat er van hem werd verlangd. Niets meer en niets minder. Hij zat als secondant naast Iser Koeperman. moest het zetten- verloop noteren en bij tijd en wijle voor een drankje zorgen. Gewoon omdat de 38-jarige Goesenaar daarvoor door de Provinciale Zeeuwse Dam- bond was aangewezen. De waarde van het ongewone aan bod drong echter nauwelijks tot Anderson door. Goed. hij zat naast een 36-jarige damvir- tuoos uit Kiev, maar verder... „Het drong niet tot me door. Nu realiseer ik me dat die twee kamp Koepermans doorbraak betekende. Daar is zijn fantas tische loopbaan begonnen. Ik kan geen tweede noemen die in de geschiedenis van de dam sport zo lang aan de top heeft gestaan als hij. Koeperman had een gave, was van veel markten thuis. Hij heeft ont zettend veel boeken geschre ven. krante-artikelen, analy ses. Oud-wereldkampioen Piet Roozenburg heeft hem ooit eens omschreven als peda goog, strateeg, psycholoog en causeur. Deslauriers was an ders, een rustige, gemoedelij ke. pijprokende man. Hij had een enorm diep en scherp in zicht in de combinaties. Ach teraf bezien is Deslauriers ech ter een begaafde eendagsvlieg geweest." De tweekamp om de wereldti tel dammen had Zeeland al we ken in zijn greep. Om de kosten Per gemeente te drukken en de damsport in het land te promo ten. deden Iser Koeperman en Marcel Deslauriers voor hun tweekamp als een waar dam- circus verscheidene plaatsen in Nederland aan. Voor de vijf bende partij was De Koren beurs het nationale middel Balkonremise met Deslauriers in 15e partij om de wereldtitel dammen punt. Dat de gemeente Goes en de Goese damclub GDC kon den meedingen naar de organi satie van één van de twintig partijen was mede te danken aan Huib van de Vreugde, de voorzitter van de Nederlandse dambond, die in Goes woonde. Zeeuwse babbelaars De historische gebeurtenis in de bomvolle De Korenbeurs zorgde voor een uitgelaten stemming. Koeperman en Des lauriers, die hun vijftiende par tij begonnen met een voor sprong van 16-12 in het voor deel van de Oekraïner, werden met alle egards behandeld. Met een toespraak in het Duits van de Goese loco-burgemeester Van Melle en de overhandiging van een doosje Zeeuwse babbe laars, aangeboden door de 5-ja- rige Jan-Kees van de Vreugde en de 8-jarige Trix Ivens, werd de partij in gang gezet. Leo Anderson: „Ik was aange wezen door de Provinciale Zeeuwse Dambond als secon dant. De laatste jaren verzor gen topdammers vaak zelf hun eigen notities. Toen deden se condanten dat. Nee, je sprak niet veel. Ik had nauwelijks contact met Koeperman. Je deed wat van je werd verwacht: opletten en noteren. Soms moest je flink bijsloffen als het snel ging. Ik zat op het balkon naast Koeperman. Nee. soufle- ren was verboden. Soms zijn dammers zo in gepeins verzon ken dat ze niet zien dat hun klok op vallen staat. Maar dan nog mag je hen niet waarschu wen. Al met al was mijn rol be perkt." Beneden in de zaal van De Ko renbeurs werd het publiek door demonstratieborden op de hoogte gehouden van de stand van zaken. „Regelmatig kwam iemand van de ordenance een papiertje halen met de laatste zetten, zodat het publiek de partij beneden kon blijven vol gen." De vijftiende partij, waar in Deslauriers met wit speelde, ontpopte zich als de spannend ste en, met 66 zetten, de langste van de dammatch tot dan toe. Een beslissing viel er niet. „Het werd geen salonremise, maar een balkonremise". lacht Leo Anderson. „Na de partij vond de analyse plaats. Daarin vroeg ik regel matig waarom hij dit niet of dat niet had gedaan of waarom wel. Iser Koeperman achter het dambord tijdens het toernooi om de wereldtitel van 1960. dat net als in 1958ondermeer in Goesen Vlissingen werd afgewerkt. foto archief PZC terugblik 25 oktober 1958 Ik stond met m"n oren te klap peren. Wat ze zien. wat jij niet hebt gezien... Ongelooflijk Dan merk je pas dat hun ni veau een paar trapjes hoger is dan dat van jezelf. Koeperman schudde zomaar een variant uit zijn mouw waarvan ik zei: hoe is het mogelijk? Hij was een goochelaar met de schij ven." Koeperman zou de wereldtitel eind oktober 1958 van Deslau riers overnemen na een zege van 22-18. Twee jaar later zou de elektrisch ingenieur zijn ti tel - in een olympisch jaar wordt de strijd om de wereldti tel uitgevochten in toernooi- vorm - met onder meer wed strijden in Goes en Vlissingen met succes verdedigen. Hoewel de Rus Tsjegolev enkele keren als spelbreker fungeerde, ver speelde de inmiddels naar de Verenigde Staten uitgeweken Koeperman pas in 1968 defini tief zijn mondiale titel. In het Italiaanse Bolzano was aan de Rus Andris Andreiko ter sterk. Verbeelding Dat Leo Anderson pas later de waarde inzag van de unieke dampartij in Goes was niet vreemd. Niet Koeperman of Deslauriers sprak tot zijn ver beelding. maar de Fransman Maurice Raichenbach, tegen wie hij als 17-jarige in Almelo ooit eens tot diep in de nacht een simultaan-seance had af gewerkt. „Hij was mijn idool, zoals een filmster dat kan zijn. Later heb ik veel geleerd van Reinier Keiler. Ik heb veel dampartijen - afgekeken is niet het goede woord - van hem nagespeeld." „Toch creëer je op den duur een eigen stijl. Het spel van een dammer weerspiegelt veel van zijn karakter. Een doordouwer in het leven is een doordouwer achter het bord. Die neemt alle risico's van de wereld, met de kans een partij te verliezen. Precies in het dagelijkse leven. Je damstijl is inherent aan je karakter. Natuurlijk moet je een bepaald speelplan hebben, maar dat hangt ook van je te genstander af. Je moet altijd een paar zetten vooruit den ken, in de gaten houden, bere kenen. En. niet te vergeten, be denken watje tegenstander als antwoord kan hebben op jou zetten. Hoe je het ook wendt of keert: je speelt altijd om te win nen. Die eerzucht speelde bij mij altijd mee." Leo Anderson (76) verzorgt offi cieel sinds 1950 wekelijks de damrubrieken van deze krant. Twee A-viertjes met vier dia grammen per week, ruim 45 jaar lang. Een snelle rekensom leert dat de Middelburger - ge boren in Goes, als baby naar Almelo verhuisd en in 1940 te ruggekeerd naar Goes - ruim 2200 damrubrieken heeft afge leverd. „Een astronomisch aantal. Maar als elke dag een draadje is. heb je in een jaar al gauw een hemdsmouw." Het gros van de voor de PZC verzorgde rubrieken is opgesla gen in een stoffig archief van de Amsterdamse Universiteits Bi bliotheek. „Je bent ze kwijt, maai- ze worden voor altijd be waard. Heel eervol." Van opge ven wil hij vooralsnog niet we ten. „Ik heb er nog steeds heel veel plezier in. Al blijf ik met mijn analyses voor een deel af hankelijk van wat mensen in sturen. Ik merk nog steeds dat Zeeuwse dammers te beschei den zijn. Pas als ik ze bel, klim men ze in de pen." Leo Anderson, die twaalf Zeeuwse titels behaalde en in 1943,1948 en 1962 deelnam aan de finale om het Nederlands kampioenschap, damt zelf al twee jaar niet meer. Hij kon het niet meer opbrengen zich steeds achter het bord te zet ten. „De scherpte ging er af." Dat gold soms ook voor zijn ru brieken in deze krant. „Ik streef altijd naar een bepaald niveau, maar af en toe had ik het idee van: voor wie doe ik het eigenlijk? Maar als je zo hoort dat je rubriek wel dege lijk wordt gelezen, geeft dat nieuwe moed. Hei damspel blijft me mateloos boeien." van onze verslaggeefster DEN HAAG - Aan een gou den medaille op het Neder lands kampioenschap in door voor kogelstoter Er- win Simpelaar twijfelde niemand, maar de zege van Rutger Veerman op de 1500 meter kwam wel als een ver rassing. Vooraf was Veer man ais medaille-kandidaat getipt, maar om als eerste jaars B-junior de favoriet Raymond Ploem te ver slaan, was waarschijnlijk nog te hoog gegrepen. Veer man bewees gisteren echter het tegendeel op de midden lange afstand. Met twee keer goud en een keer zilver voor sprinter Martijn Mor tier deed de Zeeuwse atle tiek in Den Haag van zich spreken. Erwin Simpelaar van de Goese vereniging AV'56 staat bij de A-junioren op eenzame hoogte. Zijn groot ste concurrent Mike van de Bilt heeft dit jaar de over stap naar de senioren ge maakt, waardoor Simpelaar het rijk bij de A's voor zich zelf heeft. Simpelaar en zijn trainer Bert de Jonge zagen het NK indoor als "een aar dige onderbreking' en pas ten het trainingsprogramma niet eens aan „We hebben deze week zelfs de kracht training opgevoerd. Dat doe je natuurlijk niet als je een wedstrijd heel serieus neemt. Volgende week is het NK voor senioren. Erwin stoot dan met de 7 kilo zware kogel en dat is een belangrij kere graadmeter. Dit seizoen wil hij proberen met de 7 kilo kogel de limiet voor het WK junioren te halen. Die ligt op 16.50 meter." In Den Haag werkte Simpe laar met de zes-kilo-kogel een constante reeks af: 17.17. 17.36. 17.16. 17.12, 17.32 en 17.27 meter. Rudy Veldhuis uit Zwolle eindigde op de tweede plaats met 16.39 me ter Favoriet Rutger Veerman van AV de Wielingen won zaterdag zijn serie van de 1500 meter en liep in totaal de derde tijd: 4.24. Raymond Ploem van PSV Eindhoven, met een op gegeven tijd van 4.07 achter zijn naam, werd gisteren bij de finale door de omroeper aangekondigd als de grote favoriet voor de eindzege bij de B-junioren wedstrijd. Veerman (15) was alert. Het tempo lag hoog in het pelo ton dat als een langgerekte trein over de houten mdoor- baan ging. Veerman koos di rect na het startschot positie achter Ploem. Na 1 kilome ter plaatste Veerman een eerste versnelling. Hij kwam aan kop. maar zag zich snel weer voorbijgelopen door Ploem. „Ik had daar eigen lijk geen problemen mee. Ik wilde op het rechte eind voor de laatste bocht toeslaan," Zijn tactisch inzicht en door zettingsvermogen werden beloond. Hij passeerde Ploem en bleef hem met een uiterste krachtsinspanning voor. In 4.09.16 werd hij Ne derlands kampioen. Ploem volgde met een eindtijd van 4.09.20. En passant verbeter de Veerman zijn persoonlijk record met twee seconden. „In Gent liep ik drie weken geleden nog 4.11. Met de dag gaat het beter", zei Veer man, die 'op afstand' bege leid wordt door Kim Rey- nierse uit Middelburg. „Ik train meestal alleen. Soms zijn Kim en ik een heel weekeinde bezig en onze sa menwerking loopt goed. Het klikt gewoon tussen ons. En als ik me zo blijf verbeteren, dan is dat toch het bewijs dat we op de goede weg zijn. Vorig jaar liep ik outdoor nog4.18.5 De Nederlandse kampioen van vorig jaar bij de B-junio ren. Michel Schrier van Atle- tica uit Vlissingen. kon zijn titel niet verdedigen. De middenlange afstandsatleet is geveld door een ernstige voetblessure en werkt mo menteel aan zijn herstel. Record Martijn Mortier van RKHAV uit Hulst evenaar de het Zeeuwse indoorre- cord op de 60 meter sprint. In de serie liep hij 7.21 en in de halve finale kwam hij tot 7.14. wat een evenaring van het Zeeuwse record voor B- junioren inhield. De eerste jaars B-junior moest in de fi nale buigen voor Edwin van de Kalker. De sprinter uit Zwolle was in de serie al tot de zeer snelle tijd van 6.96 ge komen. In de eindstrijd liet de favoriet de klokken stil staan op 7.01. Mortier greep zilver in 7.16 en verwees dis trictskampioen Maarten Keijzer nipt naar de derde plaats. Maritza op 't Hof van AV'56 was niet op dreef. De kogel stootster kwam tot 12 13 me ter en viel buiten de prijzen. Clubgenoot Laurens Looze van AV'56 bedwong bij het hoogspringen bij de B-junio ren een hoogte van 1 meter Mirakuleuze wereldtitel in Brazilië PORTE ALEGRE/ROTTER- DAM (GPD) - In de fax die bondscoach Jeroen Pels ter feli citatie richting Brazilië had ge stuurd, werd nog met geen woord gerept over Atlanta'96. Maar dat ze gaan, naar die Olympische Spelen, daarvoor hoeven Jan en Ben Kouwenho ven eigenlijk geen schriftelijk bewijs le hebben. Hun tweede wereldtitel in de 470- klasse staat daarvoor garant, denken (en weten) de zeilbroers uit Spijkenisse (Ben) en Alblas- serdam (Jan). Zaterdagavond voer de tweeling voor de kust van het Braziliaanse Porte Ale- gre naai' het mondiale goud. In 1994 (WK Helsinki) waren de Kouwenhovens al eens de bes ten in hun klasse. Nog geen schriftelijke bevesti ging dus. maar Jeroen Pels kan tegen het duo morgen, na aan komst op de luchthaven van Brussel, het verlossende woord spreken. De Rotterdammer heeft Ben en Jan Kouwenhoven vanmorgen officieel voorgedra gen bij NOCNSF. dat de beslis sende stem heeft. Daarvoor had hij gisteren al contact met de voorzitter van de Olympische voorbereidingscommissie, Nick de Jong. „Het moet wel heel raar lopen, wil de aanvraag niet gehono reerd worden." zei Pels. „Met de ze wereldtitel hebben ze natuur lijk ruim aan de A-limiet vol daan." Bij het WK in Brazilië moest het tweetal bij de eerste vijftien en eerste acht landen eindigen. Het watersport ver bond nomineerde eerder plank- zeilster Dorien de Vries en het Tornado-zeilduo Ron van Tey- lingen/Herbert Dercksen voor het Olympisch toernooi, voor de kust van Savannah, Georgia. Op de slotdag van de WK-strijd moesten de gebroeders Kou wenhoven in Porte Alegre der tien punten goedmaken op de leiders, de équipe-Merricks uit Groot-Brittanië. De eerste twee races beëindigden ze met een elf de en vierde plaats. „Daardoor móesten we in de laatste race eerste worden." wist Ben Kou wenhoven. „En bovendien moest Merricks achterin het veld eindigen. Wonder boven wonder is dat gebeurd. Wij eer ste. zij een slechte beurt en uit- eindelijk hielden we driekwart punt over." Met hun tweede wereldtitel lo genstraften de 'Kouwies' de be slissing van de Olympische Voorbereidingscommissie van het verbond om hun vorig jaar de A-status te ontnemen. De prestaties voldeden twee jaar lang niet aan de gestelde eisen en dus moest het duo alle privile ges inleveren, Atlanta leek ver der dan ooit voor de geboren Friezen, die het ook nog eens zonder de hulp van de stichting Rotterdam Topsport moesten stellen. Toch wilde Ben Kouwenhoven gisteravond niet spreken van een geslaagde wraak, ook al wa ren hij en zijn broer destijds he vig ontsteld over de manier waarop de beslissing tot stand kwam. „Nee, geen wraak. Ener zijds konden we de beslissing ook best wel een beetje begrij pen. We voldeden niet aan de normen, maar aan de andere kant hield het verbond wel erg weinig rekening met de wereldti tel van een jaar eerder." Ook alle financiën die zijn ver bonden aan een sporter met een A-status, vielen plotseling weg. Met hulp van een sponsor kon den de twee afreizen naar Brazi lië, zelfs een week eerder om te acclimatiseren. „We hebben nooit getwijfeld dat we de Spe len zouden halen," durft Ben achteraf te stellen. „Anders wa ren we natuurlijk nooit gegaan." Een miraculeuze wereldtitel is het wel. Niet alleen wisten de broers op de slotdag naast de juiste vorm óók het geluk aan hun zijde. Eerder in het toernooi slaagden ze er pas op de valreep in zich te plaatsen voor de kwali ficatieraces. In de voorronde moesten de Kouwenhovens zich bij de eerste achttien scharen: ze werden precies achttiende. Als Jan en Ben Kouwenhoven zich niet hadden gekwalificeerd in Porte Alegre. hadden ze later dit jaar. tijdens evenementen in Spa en Hyères of tijdens het EK. een nieuwe kans gekregen. „Maai' ik ben blij dat we het nu al binnenhebben," aldus de Spij- kenisser helft van de tweeling. „Dat scheelt heel veel druk de komende maanden." In Brazilië baarde de wereldtitel weinig opzien. „Het is niet be paald een zeilminnend land." concludeerde Ben Kouwenho ven. „Nee. ook geen carnaval hier Dat is meer in de buurt van Rio de Janeiro. Wel is het heel de dag te zien op de televisie. Veel danseressen. Wij op de televisie? Nee, dat zijn we volgens mij niet geweest."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1996 | | pagina 17