Lijbers went aan dikke kuiten
Gerrie Mühren en de bal, voor altijd één
PZC
Blinker en Witschge zetten arbitrage door
sport WOENSDAG 31 JANUARI 1996 23
Vlissinger koerst bij Belgische handbalclub Olse Merksem af op play-offs
ROTTERDAM (ANP) - Regi
Blinker en Rob Witschge zet
ten bij de KNVB hun arbitra
gezaak tegen Feyenoord door.
Het afgedankte duo eist bij het
autonome college in Zeist een
onmiddellijke terugkeer in de
A-selectie.
Hun twee eerdere eisen, ont
binding van het contract en
een transfervrije status, heb
ben ze laten vallen. ..Blinker en
Witschge willen hun vak op een
normale manier uitoefenen
zei zaakwaarnemer Rob Jan
sen van Sport Promotion ..Dat
kan alleen als lid van de A-se
lectie. Tijdens de training wil
len ze hun plaats in het elftal
proberen te heroveren. Ik hoop
dat de arbitragecommissie bin
nen twee weken deze zaak in
behandeling neemt." Het be
stuur van Feyenoord liet eind
vorige week weten dat Blinker
en Witschge nog steeds tot de A-
selectie behoren. Voor hen
heeft trainer Arie Haan alleen
een speciaal oefenprogramma
samengesteld, zoals dat ook bij
geblesseerde spelers gebeurt,
aldus directeur Edelenbos.
Sinds twee weken traint het
overbodige tweetal samen op
Varkenoord. het complex van
de amateurs van Feijenoord.
..Het is absurd om te stellen dat
Blinker en Witschge nog ge
woon lid zijn van de A-selec
tie". bromde Jansen. ..Ze trai
nen op een andere tijd en op
een andere plaats. Ze worden
momenteel als paria's door
Feyenoord behandeld." Jan
sen erkende dat de werkrelatie
tussen Haan en Blinker
Witschge is verstoord. ..Maar
dat wil niet zeggen dat beide
spelers niet bij Feyenoord kun
nen blijven.
Arie Haan is misschien over
een jaar alweer weg uit de
Kuip. Dan staat er een ander
voor de groep Waarschijnlijk
kunnen ze met zijn opvolger
wel goed opschieten Blinker
en Witschge zullen Haan heus
wel overleven."
Schaatswedstrijd in Domburg
DOMBURG - IJsclub Domburg houdt morgenavond 'donder
dag) een marathon-afvalwedsirijd voor licentiehouders De
schaatswedstrijd wordt op de 300-meter ijsbaan aan de Roos-
jesweg te Domburg gehouden en begint om 20.00 uur. De eerste
vijftien minuten van de marathon worden genormaliseerd,
waarna er om de twee ronden een afvaller uit de strijd zal wor
den genomen. Er kan worden ingeschreven bij A. Riemens
(0118-58912) of vóór de wedstrijd. De kans dat de Zwinsteden-
marathon Sluis-Brugge-Sluis in korte tijd gehouden wordt, is
zeer klein. Het ijs heeft een dikte van 6.5 centimeter De organi
satie liet gisteren weten dat de wedstrijd, die in 1986 voor de
laatste keer gehouden is, pas bij een dikte van 12 centimeter
kan doorgaan.
Zwarte dozen in Formule I
LONDEN (RTRi De Formule I-bolides zijn vanaf het seizoen
'97 uitgerust met een zwarte doos. zoals die in vliegtuigen al
langer wordt gebruikt. Max Mosley. voorzitter van de interna
tionale automobielfederatie (FIAverklaarde gisteren dat het
komende seizoen experimenten plaatshebben met de doos.
waarin technische informatie is opgeslagen. Het project kost
ruim anderhalf miljoen gulden. De teams betalen de rekening.
Mosley zei verder dat de informatie in de zwarte doos alleen
wordt gebruikt als hulpmiddel voor de FI A in het geval van een
ongeluk. Op die wijze kunnen deskundigen een race recon
strueren. Zo had mogelijk de oorzaak van het dodelijke onge
luk van Ayrton Senna, anderhalf jaar geleden, achterhaald
kunnen worden. De gegevens zullen volgens Mosley niet wor
den aangewend om bij voorbeeld controversiële zaken in de
autosport goed te praten.
Portugese onderscheiding Robson
ESTORIL (RTRi - Bobby Robson heeft in Portugal de Vitor
Santosprijs gekregen. Deze onderscheiding wordt toegekend
aan mensen die zich nationaal en internationaal in het voetbal
hebben onderscheiden. De Brit Robson is coach van lands
kampioen FC Porto, die in de huidige competitie weer onaan
tastbaar bovenaan de ranglijst staat. Rinus Michels. de Portu
gese trainer Artur Jorge. FIFA-voorzitter Joao Havelange en
FI F A-secretaris Joseph Blatter werden eerder onderscheiden
met de Vitor Santosprijs
Betaald voetbal in wachtkamer
APELDOORN (ANP) - Het comité Betaald Voetbal Apeldoorn
heeft een afwijzing ontvangen van de KNVB Er komt voorlo
pig geen betaald voetbal in Apeldoorn. Volgens de licentie
commissie is er alleen plaats voor nieuwe clubs in het betaald
voetbal bij doorstroming door degradatie uit de eerste divisie
of door een faillissement. Er is op dit moment geen degradatie
regeling In Apeldoorn is met teleurstelling kennis genomen
van de beslissing. Het comité had een economisch sterk plan
met een multinational (Electroluxi als hoofdsponsor
Bailey overtuigd van komst Christie
LONDEN (AFP) - Linford Christie laat nog een waas hangen
rond zijn eventuele komst naar de Olympische Spelen, maar de
concurrentie kent geen twijfels. Donovan Bailey. Canadees en
wereldkampioen op de 100 meter, is ervan overtuigd dat de
Brit zijn olympische titel verdedigt in Atlanta ..Linford zal lo
pen". zei Bailey, die tijdens de finale van het WK in Göteborg
weinig te stellen had met Christie. De Brit kreeg in de magische
tien seconden in volle hevigheid last van een dijbeenblessure
„Hij is voortdurend in training. Van de zomer zal hij zijn top
vorm bereiken." Afgelopen weekeinde liep Christie in Perth
10.00 seconden op de 100 meter. Zelfheeft de 37-jarige atleet
wel gezegd dat hij de Olympische Spelen aan zich voorbij zal
laten gaan. ,,Ik heb niets te winnen, alles te verliezen", zei hij
eerder.
van onze verslaggever
Martijn Krabbendam
VLISSINGEN - 11 ij zegt het
goed naar z'n zin te hebben bij
Olse Merksem, de handbalfor
matie die uitkomt in de 'eerste
nationale' van België. Ja, Eric
I Lijbers vermaakt zich best in
liet land met de Bourgondische
levensstijl. De club is 'tof en de
sfeer goed. Alleen het handbal
is anders dan bij Delta Sport,
waarvoor hij eerder uitkwam.
„Harder, fysieker. Ik denk dat
er in Belg ie meer mag."
Toch viel de overstap van Zierik-
I pee naar Merksem voor Eric Lij
bers (26) best mee. „Ik speel al-
les. Al is het wel een pittige afde-
1 ling, moet ik zeggen. Zeker als je
bedenkt dat ik van Delta Sport
ben gekomen. Daar heb ik in de
tweede en eerste divisie ge-
i speeld. Daarom was het best
aanpassen. Vooral de voorberei
ding was zwaar. We moesten zo
veel lopen, op een gegeven mo
ment had ik van die dikke kui
ten. Net blokken beton
Ze zien hem in het Vlaamse niet
j als weer zo n 'Ollander' met een
I dikke nek. „Nee. want zo ben ik
niet. Ik heb me gewoon goed
aangepast en het prima naar
jn'n zin. Eens in de zo veel tijd
i gaan we naar de sauna, om daar
na gezellig wat te eten. Heel ge
moedelijk allemaal."
besondanks twijfelt hij over vol
gend seizoen, want het is nog
maar de vraag of Lijbers dan nog
steeds actief is voor Olse Merk
sem. „Ik zit met m'n werk", legt
hij uit. „Ik heb een vast contract
gekregen als operator en moet
sinds kort werken in ploegen
dienst. Zodoende kan ik niet el
ke week trainen. Als er dan ie
mand is die gelijkwaardig is,
maar wel altijd komt trainen
heeft diegene recht op een basis
plaats."
En daarnaast is er de afstand
tussen zijn woonplaats Vlissin-
gen en Merksem. net eventjes
onder Antwerpen. Bij elkaar
zo'n 180 kilometer. En dat vier
keer per week. „Met mijn werk
erbij kom ik wel aan de duizend
kilometer per week. Gelukkig
krijg ik een reiskostenvergoe
ding, anders was ik zeker niet
naar Olse Merksem gegaan."
Moordend
Ook het ritme opstaan, werken
en trainen is moordend. „Het is
zwaar", bekent Lijbers. „Ik sta 's
ochtends om kwart over zes op.
Ga dan werken van half acht tot
liail viel en ben daarna pas om
kwart over vier thuis. Om zeven
uur moet ik dan in Belgie zijn om
te trainen. Nou. na de training
blijf ik altijd even hangen met de
jongens, dan ben ik rond een uur
of twaalf pas thuis. En dan is
kwart over zes een vroeg tijdstip
hoor. Daarom ga ik aan het ein
de van het seizoen maar eens
met het bestuur praten. Gewoon
even met elkaar van gedachten
wisselen."
Toch klaagt Lijbers niet. „Nee.
ik heb er zelf voor gekozen en ik
speel nu natuurlijk op het hoog
ste niveau. Vergelijkbaar met de
Nederlandse eredivisie ja. In de
voorbereiding speelden we bij
voorbeeld tegen V&L Die wed
strijd wonnen we net met. een
punt verschil geloof ik. Het ni
veau tussen de Nederlandse en
Belgische competitie ligt onge
veer gelijk."
Sportief gaat het de handballer
voor de wind. Met Olse Merksem
balanceert hij op het randje van
de play-offs. „De eerste vier kwa
lificeren zich voor de play-offs",
legt Lijbers het systeem uit. „We
staan nu zevende, maar hebben
maar een achterstand van drie
punten op de nummer vier van
de ranglijst."
Zaterdagavond speelt Olse
Merksem tegen Ajax Lebbeke.
„Die moeten we winnen. Leb
beke staat weliswaar een Hink
aantal punten achter op ons.
maar uit hebben we daar verlo
ren. Dus hebben we nog iets
goed te maken."
In België heeft Lijbers te maken
met een oude bekende. Cees de
Ridder, jarenlang voorzitter van
de Zeeuwse handbalafdeling,
Eric Lijbers in actie voor Delta Sport.
ongeveer gelijk."
veau tussen het handbal in Nederland en Belgie ligt
foto PieterHonhoff
bekleedt een technische functie
bij de Merkemse handbalclub.
De Ridder is ook dè reden waar
om Lijbers nu in België speelt.
„Cees kende mij nog van de tijd
in Zeeland bij Olympus. Hij weet
wat hij aan me heeft. Daarom
vroeg hij me voor Olse te komen
spelen."
„Cees is heel belangrijk voor een
club", vervolgt Lijbers. „Hij is
echt ontzettend fanatiek. Eerst
heeft hij geprobeerd om hier een
club aan de top te brengen. Maar
in Merksem heeft hij meer moge
lijkheden. Hij is ook vrijwel al
tijd te vinden. Gaat-ie bijvoor
beeld met sponsors praten, of
het bestuur. Ik heb altijd goed
met Cees de Ridder kunnen op
schieten."
Eric Lijbers is eigenlijk toevallig
aan het handballen gegaan. In
zijn jonge jaren beroerden voor
al zijn voeten de bal. „Ik heb
vroeger altijd gevoetbald, in een
vriendenteam. Toen ik op een
geven moment verhuisd was ben
ik gestopt. Ik kreeg andere
vrienden die handbalden. Zelf
kon ik aardig hard gooien en zo
doende ben ik begonnen. Bij
Olympus."
Hij zou er tot z'n 22e blijven om
daarna de overstap te maken
naar Zierikzee. waar hij bij Delta
Sport ging spelen. „Daar heb ik
één jaar in de eerste en één jaar
in de tweede klasse gespeeld,
voordat Olse Merksem me bena
derde." Zijn oude ploeggenoten
zijn hem nog niet velgelen.
„Vaak komt er een aantal kij
ken Dat is dan natuurlijk hart
stikke gezellig. Maar als ik tijd
heb ga ik ook kijken hoor. Bij
voorbeeld naar het voetballen.
Vlissingen, daar spelen wat
vrienden van me. Of naar EMM
in Middelburg. Daar zijn enkele
oud teamgenoten actief. Ik ben
namelijk gek van sport."
Tijd staat niet stil voor jarige ex-international
Gerrie Muhren: „Er is talent genoeg, maar die bezetenheid, die echte bezetenheid, die mis ik."
foto Joop Boek
van onze verslaggever
Ype Minkema
VOLENDAM - Muhren. dat is
net zo Volendams als de paling.
Of de Dijk. Toch niet. Want
Opa Arnold kwam uit Alk
maar, en de wortels van de
stamboom liggen zelfs ergens
in diep in Duitsland. Na drie
generaties is de naam Muhren
zo Volendams als de Dijk. Of de
paling. Diep geworteld in die
kleine, gesloten gemeenschap
van ons-kent-alleen-ons. Al
leen. een bijnaam - het Volen-
dammer geboortebewijs - zul
len ze nooit krijgen.
Het was in 1916 een bijzonder
belangrijke kwestie in het
roomskatholiek Volendam.
Wie wordt de nieuwe 'boven
meester' van de lagere school,
een man van aanzien en status.
De keuze van het dorp valt - op
vallend - op een 'jas', een bui
tenstaander. Het wordt mees
ter Arnold Muhren uit Alk
maar. Hij komt met zijn vrouw
Alida Hansen uit Enkhuizen
naar Volendam.
De meester en zijn vrouw kre
gen veertien kinderen. En meer
dan zestig kleinkinderen. Zan
gers. zakenlui, priesters, voet
ballers. Ze maakten Volendam
wereldberoemd. Eén van de
kleinkinderen van Meester
Mühren wordt 2 februari vijftig-
jaar: Gerrie Mühren, van Jan
en Grietje.
Gerrie Muhren wordt vijftig. De
tijd staat niet stil. geen secon
de. Maar nooit zal die bal nog
van zijn schoen vallen. Gerrie
Muluen. in het shirt van rood
en wit. op de avond van 25 april
1973 in het Estadio Bernabeu.
Het passende podium voor
Real Madrid-Ajax. de voetbal
wedstrijd tussen twee groothe
den. De Koninklijke wordt ver
nederd. In de kolkende ketel
wipt Muhren. de bescheiden
nummer negen, de bal even op
en houdt 'm dan een paar keer
achteloos hoog. Het was een de
monstratie van macht, van
kracht. Maar het was alsof Ger
rie Muhren wilde zeggen: die
bal en ik zijn één.
Ze zullen altijd een zijn, de bal
en hij. Stilgelegd in de tijd Al
wordt-ie honderd. Gerrie Müh
ren is op de helft. Maar de bal.
die blijft. Zelfs op de beurs waar
kasteleins zich gratis laten vol
lopen bij de stand van het bier
merk en uit ballorigheid 'die
bal wel effe door die gaten zal
knallen'. De schoen knalt lief-
uelous legen iiel leci. De iiel-
hebber wint het van de afkeer,
altijd.
„Puntertje. Gewoon een pun
tertje." Ook als de zoveelste
vrouw op anti-voetbalhakken
zich aan de bal meldt, blijft de
liefhebber. En warempel, via de
punt van de schoen schiet de
bal zo maar door het gat in het
doel. En nóg een keer. Gerrie
Mühren draait zich om. kijkt de
menigte rond met ogen die
schreeuwen: 'zo. heb je dat ge
zien?' En zegt vervolgens tegen
de bijbehorende echtgenoot,
die zojuist drie keer had gemist:
„Dat zul je nog een jaar moeten
horen, vriend." De vrouw ge
niet.
Kastelein
Of die zwaarlijvige kastelein,
met bijpassende bierbuik. Hij
raakt de bal natuurlijk hele
maal verkeerd. Maar wonder
boven wonder valt de afwijking
nog best mee. „D'r zit voetbal in
die benen, duidelijk. Vroeger
hoog gespeeld zeker?" Nou. dat
was toch al wat jaartjes gele
den. En hoog? Ja, best wel.
Tweede klasse. Maar ja. die
knieblessure." Muhren leeft
mee. Zonde, zegt-ie.
Gerrie Mühren bespeelt zijn
klanten, al komen ze dan uit de
categorie-kastelein. Ze genie
ten. zo vaak worden we tegen
woordig niet meer gestreeld. Ze
laten zich daarom graag mee
voeren door de complimentjes,
En de voetballer geniet van het
simpele spel.
Eigenlijk, zegt de Volendam-
mer, eigenlijk doet hij dit voor
de sponsor. Maar leuk „Nee.
verschrikkelijk. Ik sta met het
zweet onder m'n oksels." Maal
ais hij zijn typische toneelstuk
je weer kan opvoeren, als het
puntertje dat hij zojuist heeft
voorgedaan door het gal ver
dwijnt, dan geniet hij zelfs van
de vreselijke bijzaken van het
leven. De liefhebber wint. Al-
tij d.
Voetbal, het werken met kinde
ren Dat geeft hem 'alles', zegt
hij. Het is zijn leven. De blijd
schap bij een demonstratie.
Hel ongecompliceerde van het
kind. „Hoe snel ze de dingen op
pikken. Koppen, schieten, je
doet 't één keer voor en binnen
vijf minuten hebben ze het on
der de knie."
Vijftien jaar geleden begon hij
al met demonstraties voor de
jeugd, de voetbalkampen De
laatste jaren gaat Gerrie op
toernee met broer Arnold
'Mühren Mühren' is een
succesformule. Gerrie: „Nu. in
de wintermaanden, hebben we
het natuurlijk rustig. Maar
straks barst het weer los." Ze
hebben liefst honderdvijftig
boekingen voor de mooie
maanden van het jaar. „Vanaf
maart, april elke dag."
Koppijn
De jeugd is leergierig Maar het
onderdeel overkoppen heeft hij
van het programma geschrapt.
Hij kreeg koppijn van het be
hendigheidsspelletje. „Ze haal
den moeiteloos de 1.500 keer.
Achter elkaar. Het duizelde me
nog luen ik iliuis vsas. Maar
mooi? Prachtig was het.
Maar een vak is het wel. „Die
kinderen, die kijken tegen je op
Ik ken de verhalen van de profs
die de jeugd niet begrepen. Ze
kwamen, deden hun kunstjes
en vertrokken weer. Die kinde
ren waren verschrikkelijk te
leurgesteld. Toen ik klein was.
en Dick Tol kwam op zijn fiets
langs, mocht ik altijd overkop
pen met hem. Een kleine
moeite, maar ik heb het nooit
vergeten."
Op 2 februari 1946 stapt vader
Jan Muhren zo trots als een
pauw door het dorp. Na drie
dochters - Alie, Jannie en En-
gelien - was er dan eindelijk een
zoon geboren. „En hij wordt de
eerste Volendammer in het Ne
derlands elftal", kraait hij. Het
dorp lacht. Die Jan, die wilde
'zó vreselijk graag' een zoon.
Maar Gerrie haalde Oranje en
was inderdaad de eerste van
het dorp. Sterker, na Gerrie
werd Arnold geboren. En ook
hij haalde het Nederlands elf
tal. „Zelf kon-ie geen bal voor
uit duwen. Dus talent is niet
erfelijk."
De brandende ambitie gaf va
der Jan wèl mee. „Er zat iets in
me dat ik nooit uitte Het ge
voel dat ik het kón. Op straat
was ik altijd de jongste, maar
toch keek iedereen al tegen me
op Toen al had ik het idee dat
er meer in zat."
Generatie
Hij is nog van de generatie van
de straat. In het donker, van
dik na etenstijd, van moeders
woede, van wéér geen warm
eten. van het snel toegestopte
boterhammetje en voor straf
met blote benen naar bed. Het
was ook de tijd dat alles rond
werd. Gerrie Mühren: „Als het
niet rond was. dan maakte je
het rond. Van kleren tot prop
pen papier, je voetbalde met al
les."
Anders dan nu. „D'r zit nog ta
lent genoeg. Je ziet meteen of 't
een voetballertje is. Het is de
manier van lopen, alleen, die
bezetenheid, die echte bezeten
heid. die mis ik.
Een mens zonder poespas, zegt
hij van zichzelf. Een huisje in
het Drentse Wittelte. al 23 jaar
onvindbaar voor ongewenste
gasten, en geen bungalow in de
Caribbean Vertolker van het
levenslied over de rijkdom van
een eenvoudig leven. Stilzitten,
rijk zitten wezen „Ik wil graag
hard werken voor m'n gezin",
zegt hij. „Je geniet pas van het
leven als je de andere kant hebt
gezien. Als je niks hoeft te doen.
kun je ook nergens van genie
ten.'
„Klagers, ik heb er zo'n hekel
aan. Er zijn geen ergere mensen
dan klagers. En hebben we het
slecht in Nederland? Met Ajax
ben ik de hele wereld over ge
weest. Ik heb ze gezien, de men
sen die het slecht hebben. Zij
mogen klagen. Wij niet. Nee. ik
kan d'r absoluut niet tegen.
Maar de mensen die veel heb
ben, willen nu eenmaal niks
missen." Ja. zegt hij. hij is an
ders dan zijn broer „Arnold
gaat te kermissen, ik niet. Ik
heb meer van m'n moeder."
Een ras-Volendamse. voegt hij
er aan toe
In Spanje, bij Betis. was er de
verleiding van een leven vol jo
lijt. Na de training ging de ploeg
naar de bar. Gerrie Mühren
bleef zichzelf en ging naar huis.
Het werkte andersom, hij hielp
zelfs de Spaanse volksaard te
veranderen. „We hadden een
oppas, Peppie. Haar man
kwam altijd diep in de nacht
thuis, trok zich niets aan van
haar gevoelens. Want zo hoorde
het te zijn: de man gaat het le
ven in en de vrouw blijft thuis.
Peppie kon daar niet meer te
gen. Mühren bedacht een plan:
„Ik zei: je gaat een avond met
Grietje uit en je komt diep in de
nacht thuis.' Het werkte De
man van de oppas huilde tra
nen van opluchting toen Pep
pie thuiskwam. Toen de voet
baller hem vroeg of hij nu snap
te hoe zijn vrouw zich altijd had
gevoeld, knikte hij. En hij huil
de weer.
Eén keer 'verloor' de liefhebber
van de liefhebbende echtge
noot en vader. Dat was voor
1974, het WK. De Volendammer
was natuurlijk geselecteerd, de
groep was al in Zeist bijeen.
„Maar ik zat al niet lekker in
mijn vel. Het vertrek van Cruijff
en al het gelazer er om heen.
had de sfeer al flink aangetast."
En vervolgens ging het thuis
flink mis. „M'n oudste. Johan.
kreeg ineens flink koorts. We
wisten niet wat het was. Het
was ons eerste kind. we wisten
ook niet hoe we er mee om
moesten gaan. Slapeloze
nachten hebben we gehad. Ik
stond te trillen op het veld
Muhren maakte .een keuze: hij
bleef thuis bij vrouw Grietje en
zoon Johan Oranje ging naar
Duitsland en werd tweede,
zoonlief had een relatief on
schuldig navelbreukje „Ach
teraf". zegt hij nu. „had ik mee
moeten gaan
Hakkelen
Het is middag op de Horecava.
de beurs voor de horeca De
taps van de biermerken staan
al weer even open Gerrie Muh
ren gruwelt al bij het idee De
alcohol doet z'n werk. Het
wordt luidruchtiger, rumoeri
ger. „Dit is vreselijk", zegt hij
onomwonden. Hij kan niet te
gen drukte, legt hij uit. Maar
een stadion met tachtigdui
zend krankzinnige en vijandige
fans. de beslissende strafschop,
dat laat hem volstrekt koud.
Sterker, hij geniet van de span
ning van dat moment van de
waarheid. Dat is niet te rijmen.
Mühren: „Dat doet me inder
daad niets." Maar als hij daar
na voor de camera moest uit
leggen 'wat er door hem heen
ging?' „Die paar seconden van
stilte voordat het interview be
gon, verschrikkelijk. Ik begon
altijd te hakkelen en te stotte
ren en te zweten. Daarna kon ik
m'n kleren uitwringen Ik was
doorweekt. Ik nam liever hon
derd van die strafschoppen dan
dat ik eén keer voor de camera
stond."
Het is een complex, geeft hij
toe. Van vroeger. „Daarom ben
ik al vijftien jaar niet meer in
een bar geweest." En: „Daarom
ga ik op een bank ook nooit in
het midden zitten. Altijd in een
hoek. Ik kan er niet tegen van
twee kanten tegelijk te worden
aangesproken."
Maar de hordes kinderen, die
komen van alle kanten, vragen
handtekeningen, trekken aan
kledingstukken. Mühren:
„Toch is dat anders. Dat is
jeugd. Daar kan ik wèl heel
goed mee opschieten." Het is
het verschil tussen moeten en
willen. „Als het moest, duwde
ik mezelf er dwars doorheen."
Want, om aan dé bal te komen,
moest hij zichzelf verslaan.
Vijftig, feest, abraham in de
tuin. „Gelukkig", verzucht hij.
„ik heb geen tuin. Dus geen
abraham En ook geen groot
feest. Het past bij Gerrie Muh
ren. Zoals hij na Volendam.
Ajax. Betis Sevilla. MVV. Hong
Kong, DS'79 in zijn geboorte
dorp op 39-jarige leeftijd de cir
kel rondmaakte. Zijn afscheid
Tien wedstrijden voor het einde
met een gebroken rib. Volen
dam degradeerde later, „Zo is
hel gciopen. zo heb ik hel uuk
gewild
De liefhebber loopt nog om de
dag tien kilometer. „Omdat het
moet. m'n lichaam wil die ener
gie kwijt." En hij speelt nog al
tijd als libero bij VZV in 't Veld.
Als een vijftigjarige vorst. „Ik
loop ze er nog allemaal uit. En
dik ook." Er is geen woord
grootspraak bij. De liefhebber
won altijd. Daarom staat Ger
rie Muhren nog steeds in het
bomvolle Estadio Bernabeu.
bij Real Madrid-Ajax. met de
bal op de voet. Voor altijd één.
