De snelle opmars van Tony Blair
Alle kernwapens de wereld uit?
Verbod op mijneif
is nog onhaalbaar
Politici en journalisten
verwarren de kiezer
Cleaning
Britse conservatieven in paniek over kapitalisme met menselijk gezicht
de franse kernproeven
Promovendus: CDA
moet keuzes maken
van onze correspondent
in Londen
Hans Geleijnse
In het Londense hoofdkwartier van
de Conservatieve partij zoeken de
"spin doctors' zich wezenloos naar het
politieke ei van Columbus. Er moet
een eenvoudige, de kiezer aanspreken
de formule zijn om de opmars van To
ny Blair af te stoppen. Maar deze on
ruststokers van de politiek, te vinden
op de pr-afdeling van de partij, kunnen
het antwoord niet vinden. De charis
matische Blair, leider van een partij
die zich als een wasmiddel verkoopt
onder de naam Nieuw Labour, lijkt on
grijpbaar.
De in het defensief gedrongen Tories
•weten eigenlijk slechts één middel te
bedenken tegen het fenomeen Blair:
hard schreeuwen dat het nieuwe etiket
slecht een verderfelijke lading dekt.
Dat zich achter de 43-jarige leider met
zijn onschuldige baby-face de staalhar
de staatssocialisten verbergen, die een
maal aan de macht gekomen Engeland
meedogenloos naai- de negentiende
eeuw zullen leiden.
De boodschap komt echter niet over. In
de opiniepeilingen ligt Labour meer
dan 20 procent voor op de Conservatie
ven. En niet sinds deze week, maar ei
genlijk al snel vanaf 1994, toen Blair na
de plotselinge dood van partijleider
John Smith het Labour-roer in handen
kreeg.
Wat zijn socialistische voorgangers niet
wilden of konden en wat de ongekroon
de kampioene van de Conservatieven
Margaret Thatcher evenmin klaar
speelde. bereikt Blair. Hij weet de natie
hoop op een betere toekomst te geven
met taalgebruik dat regelrecht uit het
woordenboek van Thatcher komt.
Geloofwaardig
politieke centrum ie plaatsen dat de
Tories met een onvervalst rechtse poli
tiek zouden moeten attaqueren.
Het effect was desastreus. Emma Ni
cholson, het Lagerhuislid dat overliep
naar de Liberaal-Democraten en de
Conservatieve meerderheid daarmee
tot drie zetels terugbracht, schreeuwde
van de daken dat rechts de macht in de
Conservatieve Partij had overgeno
men.
In de media werd nauwelijks gerept
De rol van de overheid beperken, de be
lastingdruk verminderen, bezuinigen
om de inflatie laag te houden, het on
derwijs verbeteren, de gezondheidszorg
stroomlijnen, de criminaliteit hard aan
pakken, noem het maar op. allemaal
Conservatieve stokpaardjes die nu
hoog op de agenda van Blairs Labour
prijken. Wat daar nadrukkelijk ont-
breekt is socialistische retoriek. En het
grote verschil met Thatcher en zeker
haar opvolger John Major is, dat Blair
zich geloofwaardig weet te maken als
begeesterde politicus die iets nieuws
heeft te bieden: kapitalisme met een
menselijk gezicht.
Niet slecht voor een tot het Christen
dom herbekeerde jongeling uit een
Conservatief gezin, die ooit de gitaar
teisterde in een rockgroep met de veel
belovende naam Ugly Rumours. Voor
zijn tegenstanders zijn het Lelijke
Waarheden geworden. Blair bestrijden
betekent je eigen graf delven.
De Iron Lady heeft dat al ervaren. Ge
schrokken door het 'appeal' van Blair
snelde zij Major te hulp. Eind vorig jaar
prees ze Blair als een groot leider, een
man die illustere voorgangers als Hugh
Gaitskell en Neil Kinnock in de scha
duw kan stellen. Een groot gevaar dus.
Onlangs probeerde ze de Tories hierte
gen te mobiliseren door Labour in het
Journalisten hebben behoefte
aan primeurs. Politici hebben
journalisten nodig om de kiezers te
bereiken. Beide groepen beïnvloe
den elkaar daarmee dusdanig dat
zij de kiezer op een dwaalspoor
brengen. Die conclusie trekken
vier wetenschappers van de Vrije
Universiteit (VU) en de Universi
teit van Amsterdam (UvA) in hun
vandaag verschijnende evaluatie
van de verkiezingscampagne 1994
'De democratie op drift'.
De onderzoekers Kleinnijenhuis,
Oegema en Bos (VU) constateren
met hun collega De Ridder (UvA)
dat de wisselwerking tussen politici
en journalisten vooral leidt tot
nieuwsgolven en zelden tot nooit
tot een inhoudelijk debat.
Het viertal baseert dat op grond
van 12.980 tekstfragmenten. 2.191
televisieshots en 525 krantenfoto's
uit het politieke nieuws uit de pe
riode Prinsjesdag 1993 tot en met de
kamerverkiezingen van mei 1994 en
de Euroverkiezingen even daarna.
Politici zouden het liefst kiezers
overtuigen zonder tussenkomst
van parlementaire journalisten,
maar hebben het journaille nodig
om grote groepen te bereiken. Onaf
hankelijke. kritische journalisten
willen op hun beurt geen doorgee
fluik zijn van propagandaverhalen,
maar zijn voor politieke primeurs
weer aangewezen op die politici, zo
stellen de onderzoekers. ANP
Tony Blair, partijleider van het 'nieuwe' Labour.
door Wilco Dekker
Het CDA ontbeert al
sinds haar ontstaan in
1980 een heldere ideologie.
Dat is de ware oorzaak van
de huidige problemen en
verdeeldheid bij de christen
democraten. Onder aan
sprekende leiders als Van
Agt en Lubbers viel het ge
brek aan een duidelijke vi
sie nooit zo op. maar onder
Heerma komt het duidelijk
naar voren.
Dat betoogt de Nijmeegse
historicus drs Rutger Zwart
in zijn proefschrift 'Gods wil
in Nederland. Christelijke
ideologieën en de vorming
van het CDA (1880-1980)',
waarop hij deze week hoopt
te promoveren. KVP. ARP
en CHU waaruit het Chris
ten Democratisch Appèl
ontstond vormden na het
loslaten van hun ideologi
sche veren wel succesvol een
nieuwe partij, maar kwamen
volgens Zwart nooit tot een
nieuwe heldere ideologie.
Dat gemis werd lange tijd
verdoezeld doordat het CDA
succesvolle en aanspreken
de leiders had.
Opvallend genoeg stelt
Zwart dat er van een 'bloed
groepen-strijd' in het CDA
momenteel geen sprake
meer is, ondanks de opwin
ding die geregeld in de partij
ontstaat over te veel of juist
te weinig katholieken of pro
testanten. Volgens Zwart
speelt die strijd alleen bij de
verdeling van de baantjes.
Vleugels
Al voorafgaand aan het ont
staan van het CDA worstel
den christelijke politici met
de vraag wat precies die
koers zou moeten zijn. Zo
was er in de jaren zeventig al
de strijd tussen de progres
sieven a la Aantjes en een
middenstroming. Nu is er
aan de ene kant een neo-libe-
rale vleugel die gecharmeerd
is van WD-aanvoerder Bol-
kestein en het CDA naar
rechts wil rukken (met als re
presentanten onder anderen
Brinkman en De Hoop
Scheffer. de nieuwe tweede
man van de CDA-fractiei en
aan de andere kant de 'ge
matigd-sociale vleugel'
waartoe bijvoorbeeld Lub
bers en Heerma behoren.
Ook PvdA en WD hebben
hun vleugels, erkent Zwart,
maar de problemen daarmee
zijn bij het CDA veel groter.
De 'linker' stroming schaart
het CDA automatisch onder
de voorstanders van een
sterke overheid, de andere
kant droomt juist van het
kabinet Bolkestein-De Hoop
Scheffer. Daarnaast zijn er
volgens Zwart CDA'ers die
een geheel eigen plaats voor
de partij claimen.
Nieuwe wegen
Met dit laatste doelt Zwart
op het Strategisch Beraad
onder leiding van voormalig
CDA-minister Frans An-
driessen. dat eind vorig jaar
met het rapport 'Nieuwe we
gen. vaste waarden' juist
probeerde een nieuwe ideo
logische CDA-koers voor de
komende tijd vast te leggen.
Ondanks de positieve com
mentaren op het stuk vindt
Zwart de poging niet ge
slaagd.
„Het is toch weer een beetje
van het één en beetje van het
ander. Bovendien is nog niet
duidelijk wat de partij er
mee gaat doen. Kiest het
CDA voor die rechtse koers
en voor een toekomstige
coalitie met de WD. of kiest
men voor een positie in het
midden, waardoor centrum
rechts en centrum-links mo
gelijk zijn? Zo verdeeld als
het CDA de afgelopen twee
jaar is, is de partij voor nie
mand een betrouwbare part
ner".
Het CDA, zo is de Nijmeegse
promovendus opgevallen,
heeft dan ook geen echt ant
woord op de voorspelling
van PvdA-premier Kok dat
de strijd straks slechts gaat
tussen liberalen en sociaal
democraten. Tussen WD en
PvdA dus. Het CDA speelt
daarbij geen rol. Het CDA is
daar wel heel boos over.
maar sterke argumenten te
gen deze voorstelling van za
ken heeft Zwart van christen
democratische zijde niet ge
hoord.
Kan de verdeeldheid in de
partij zo ernstig worden dat
het CDA weer uiteenvalt?
Zwart denkt van niet. „Daar
voor is de partij al te ver
gevorderd" Wat is dan de op
lossing? Een nieuwe sterke
man? Zwart:..Natuurlijk
kunnen ze dan weer stem
men gaan trekken. Mis
schien wel met iemand als
De Hoop Scheffer Niet met
de huidige aanvoerder Heer
ma? „Nee, die mist voor zo'n
rol toch te veel randvoor
waarden. Ik denk niet dat
dat nog goedkomt".
door Rogier Jobse
Het is al jaren merkwaardig
stil rond kernwapens.
Naast de duizenden kernwa
pens die voor ontmanteling lig
gen opgeslagen, zijn er toch nog
meer dan twintigduizend 'ac
tief. Of moeten we de protesten
tegen de Franse ondergrondse
kernproeven als een indirect
signaal opvatten? Een heel ver
schil met de jaren omstreeks
1980 toen diverse vakbonden en
partijen fel protesteerden en lid
kerken van de wereldraad van
kerken absolute morele veroor
delingen uitspraken.
Komt dit door de veranderde
strategische opvattingen bin
nen de Navo, de Russische Fede
ratie en China na 1989? Maar ie
dereen kan toch weten dat kern
wapens in hun strategische
planning nog een rol spelen?
In juni 1995 stelde een inleider
op een congres van de vredesbe
weging Pax Christi (die deel
neemt in het Interkerkelijk Vre
desberaad, IKV) over het feit dat
na de koude oorlog felle protes
ten uitbleven: 'Dat roept de
vraag op waar dat protest tegen
afschrikking, kruisraketten en
neutronenbom nu precies op ge
baseerd was. Was het oprech
te morele verontwaardiging
over de dreiging dat de schep
ping door mensenhand vernield
zou kunnen worden? Was het de
angst voor ons eigen hachje? Of
paste de strijd tegen de nu
cleaire afschrikking wellicht be
doeld of onbedoeld in een be
paalde (partij(politieke strate
gie? Ik blijf er vooralsnog van
uitgaan dat, zeker in de kerkelij
ke vredesbeweging, oprechte
morele motieven vooropgestaan
hebben. Maar dan moeten we
ook vaststellen dat die morele
verontwaardiging gevoed werd
door de context van de koude
oorlog waarin de nucleaire be
wapening tot een letterlijk af
schrikwekkend symbool van vij
andbeelden kon worden. Met
het verdwijnen van die context
zijn de morele verontwaardiging
en verontrusting verdwenen,
terwijl de wereld ook nu nog en
kele tientallen malen door kern
wapens kan worden verwoest'.
Een demonstratie in de Zuidkoreaanse hoofdstad Seoul tegen de
Franse kemproeven. Het protest was wereldwijd. foto AFP
Pugwash
In elk geval is de Pugwash bewe
ging even actief tegen kernwa
pens gebleven als vroeger. Haar
president kreeg hiervoor nog on
langs de Nobelprijs. Al tiental
len jaren werkt deze beweging
op de achtergrond aan weten
schappelijke en praktische bij
dragen om wapenbeheersing en-
vermindering mogelijk te ma
ken.
Zo ook voor het Non-prolifera
tieverdrag t NPVen een toekom
stig Alomvattend Verbod van
Kernproeven (AVK). Niet vanuit
de naïeve gedachte dat met een
NPV en een AVK de kernwapens
wel zullen verdwijnen.
Men beseft zeer goed dat er daar
naast een regeling met een ver
bod op produktie van splijtstof
fen voor kernwapens moet ko
men. met een deugdelijk contro
lesysteem voor alle staten. Aller
lei soorten duidelijke, interna
tionaal erkende veiligheids
garanties zijn als tussenstap no
dig om de verhouding te regelen
tussen kemwapenstaten en niet-
kemwapenstaten maar ook tus
sen kemwapenstaten onderling.
Het instellen van kernwapen-
vrije zones zou kunnen helpen.
Drempellanden landen die of
ficieel geen kemwapenstaat zijn
maar daarvoor wel de capaciteit
hebben moeten onder druk
worden gezet om verdere reduc
ties niet to frustreren. Na uitvoe
ring van START-2 zijn immers
nieuwe reducties nodig: eerst
naar het niveau van 'minimale
afschrikking" (circa duizend, het
perspectief ligt nu bij tiendui
zend). en via misschien nog een
tussenstap de stap naar nul
kernwapens.
Stappenplan
Het Nederlandse Pugwash-lid dr
B. van der Sijde stelde een totaal
ontwapeningsprogramma op
dat model stond voor de IKV-no-
ta 'Kernwapens de wereld uit en
het Non-proliferatieverdrag' van
27 maart 1995. De nota is een lo
gisch samenhangend stappen
plan om in 25 jaar de kernwa
pens de wereld uit te krijgen.
Er wordt wel een geweldig voor
over Thatchers kritiek op Labour. Wat
de koppen en voorpagina's haalde was
dat ze impliciet John Major neerzette
als een zwak leider, die met belasting
verhogingen de middenklasse van de
Conservatieven had vervreemd- en het
land uitleverde aan de Europese federa
listen.
Peter Lilley, minister van sociale zaken
en politiek bondgenoot van Thatcher,
trachtte de schade nog te beperken
door de schuld op de media te werpen.
„Zelfs als ze het telefoonboek van Lon
den had voorgelezen hadden de kran
ten er nog een aanval op Major van ge
maakt", brieste hij.
Het klonk eerder hulpeloos. Want de ge
wiekste Blair had inmiddels Thatcher
al geprezen als een staatsvrouwe van
betekenis, met helaas anno 1996 wat
ouderwetse ideeën. Achter al het Con
servatieve rumoer ging schuil dat zij,
behept met de arrogantie van de macht
maar afgemat na zestien jaar regeren,
zelfs door een oud paard van stal te ha
len niet opkonden tegen de vindingrijk
heid van Blair en zijn adviseurs.
Blair introduceerde bovendien tijdens
een lunch met zakenlieden in Singa
pore het begrip deelnemer-maatschap
pij. Niemand wist precies wat dat bete
kende. maar het haalde alle vooipagi-
na's en bleef daar een week lang. De To
ries, met als luid woordvoerder That
chers protégé en minister van defensie
Michael Portillo. smaalden dat Blair
gewoon een Conservatieve verworven
heid jatte: wij zijn het die een natie van
aandeelhouders hebben gecreëerd, zei
hij.
Scargill
Maar Portillo's 'shareholders' verbleek
ten bij Blairs 'stakeholders'. Het was
maar een kreet, zo gaf Blair zondag op
televisie-ontbijt bij BBC's David Frost
toe. Maar het stond wel ergens voor en
die boodschap kwam prima over: Een
aandeelhouder is nog geen aandeelheb
ber. Teveel mensen staan werkloos bui
tenspel. 8,3 procent van de beroepsbe
volking, een op de vier jongeren, verbor
gen werkloosheid meegerekend.
En tot Blairs grote vreugde werd hij ook
nog door eèn andere, maai- dan zeer
linkse vijand geholpen. De dogmati
sche mijnwerkersleider Arthur Scargill
verliet Nieuw Labour en richtte begin
deze week een nieuwe partij op: Socia
listisch Labour. Ongetwijfeld wordt dat
een splintergroepering bij de presen
tatie haakten al meteen een aantal
Schotse socialisten af maar Blair had
zich geen beter visitekaartje voor zijn
Nieuw Labour kunnen bedenken.
„Blair heeft het socialisme verraden,
Labour is geen partij van de arbei
dersklasse meer", oordeelde Scargill.
Alleen de Conservatieven weigeren dat
te geloven vooral bij gebrek aan eigen
ideeën.
Minister Sorgdrager van justitie gaat moeilijke!
den tegemoet. Niet omdat ze met de Tweede
mer nader van gedachten moet wisselen over de z<
Van Randwijck. Het ziet ernaar uit dat ze dat debati
litiek wel zal overleven. Maar daarna zal ze weinig;
hebben om zich te hernemen en met frisse moed dei;
teschoonmaak ter hand te nemen.
Binnen enkele weken valt het rapport van de commis f
Van Traa te verwachten. De complete uitkomst ds
van staat uiteraard niet vast, maar het is niet moeiliji
voorspellen hoe de rapportage er globaal zal uitzien I
de openbare verhoren, rees, naar iedereen heeft kunt
waarnemen, geen fraai beeld. Achter de fagade vant
kreukbaarheid, die men zo graag staande houdt, g;,EN
een wereld van geklungel schuil, zo is gebleken. ko"11
Wie de verrichtingen van justitie vanaf de zijlijn vol!?3'
moet ook zonder de IRT-affaire tot de slotsom raken "egr
het apparaat geregeld uiterst pijnlijke vormfoui crs
maakt, zonder dat daarop voor direct verantwoords niste
ke officieren zichtbaar een correctie volgt. De fon mer
ontaarden steevast in een discussie over versoepel;)oe'
van de regels waaraan het openbaar ministerie z 'Sei
moet houden. Daarbij wordt nogal eens voorbijgeg; om'
aan het feit dat zo'n versoepeling makkelijk leid;
nieuwe en grotere slordigheden. Over de rechten i ea ef|
verdachten wordt te gemakzuchtig gedaan. m
Dezer dagen werd nog eens duidelijk dat met verdj
ten in een aantal gevallen onzorgvuldig wordt or, ïalm
sprongen. De zakenman Joep van den Nieuwenhuy ag
weet daarvan mee te praten. Na eindeloze procedi rop
wordt hij niet langer beschuldigd van beursfraude *r 1
tussen is zijn reputatie ernstig beschadigd.
De Amsterdamse journalisten Krikke en Müter wc
er al evenzeer van mee te spreken. Ook zij lagen an:
half jaar lang onder vuur. Zij werden verdacht wen jng i
van betrokkenheid bij de terroristische beweging! oerc
Ra. Op de vraag: 'Wie is dat', moet het openbaar m erin
terie nu antwoorden: 'Zij niet'. Hoewel zelfs die corjea0
tering maar moeilijk over de lippen van de nijvere-
sers wil komen. De toeschouwer kan wachten op nie.
procedures waarin beledigde partijen schadever; „c
ding eisen. Dat gaat energie en geld vergen die bet? E;e
besteden waren geweest. aien
Natuurlijk kan justitie niet foutloos werken. Ven: en r
dens zullen een vervolg moeten krijgen in gedegen inkt
derzoek voor sluitend bewijs kan worden gele):
Maar de reeks vormfouten en de missers die de las: k.™
tjjd aan het licht kwamen, doen - gevoegd bij wal j
IRT-enquëte twijfel rijzen over de kwaliteit van:
gebodene. Ook als in aanmerking genomen wordt
geen enkele organisatie feilloos kan zijn. m v
Zodra de conclusies van de commissie Van Traa opt: tulii
liggen zal meer duidelijk zijn over de manier was den
Sorgdrager-cleaning te werk moet gaan. Hoe dan<; dier
zal blijken dat grondige correcties moeten wordend' met
gevoerd. Alleen zo kan het prestige van het open'D
ministerie op een peil gehouden worden dat men in;
ordentelijke rechtsstaat mag eisen.
schot genomen op een (nog) niet
bestaand onderling vertrouwen
en op de goede wil van alle kem
wapenstaten en drempellanden
waaronder ook (het nu nog be
dwongen) Irak, Iran en Noord-
Korea. En voor de laatste stap
naar nul kernwapens is ook nog
eens een onbeperkt vertrouwen
in de VN nodig als de Veilig
heidsraad hierop moet toezien.
En verder natuurlijk een perfect
controlesysteem inclusief sanc
ties.
Wie op grond van de geschiede
nis en van de huidige internatio
nale verhoudingen een vraagte
ken zet bij dit visioen kan overi
gens wel een aantal van de bo
vengenoemde stappen onder
steunen. Daarmee kan zeker de
hoognodige reductie van (en
controle op) kernbewapening
gediend zijn. Dat wil niet zeggen
dat kernwapens geen functie
meer hebben. Deze hangt af van
de veiligheidsomgeving waar
van de onstabiele Russische Fe
deratie. het om zijn superieure
militaire macht in Zuid- en Oost-
Azië gevreesde China en de
drempellanden deel uit maken.
In de nieuwe militaire doctrine
van de Russische Federatie heb
ben kernwapens niet alleen een
politieke functie. Zelfs de veilig
heidsgarantie van 'geen eerste
gebruik' is ingetrokken, waar
schijnlijk minder bedoeld voor
de Navo dan voor China.
China's houding tegen een AVK
en tegen medewerking in de Vei
ligheidsraad is onduidelijk en
het weigert om het zo gevreesde
verspreiden van rakettechnolo
gie tegen te gaan.
Afschrikking
Voor de Navo kan het aantal en
soort, kernwapens door het einde
van het Oost-West conflict dras
tisch verminderen. De gevechts
functie ter compensatie van een
conventionele overmacht van
de tegenstander is niet meer no
dig. 'Minimale afschrikking'
waarvoor veel minder kernwa
pens nodig zijn, moet oorlog tus
sen kemwapenstaten als poli
tiek middel uitsluiten. Dit geldt
ook de drempellanden die door
de verspreiding van rakettech
nologie Europa nucleair zouden
kunnen chanteren. De kernwa
pens van de Navo hebben dus
een politieke functie.
Gezien het bovenstaande kun
nen zowel voor- als tegenstan
ders van het toekennen van een
functie aan kernwapens steun
geven aan politieke en techni
sche oplossingen voor die stap
pen die beide groepen nodig ach
ten. Misschien wel samen als de
ene groep de ander niet moreel
of anderszins verkettert.
Dit is het derde en laatste deel van
een serie verhalen over de Franse
kernproeven
van onze correspondent
Bob Kroon
Er komt geen wereldwijd
verbod op landmijnen. Wel
komen er zeer waarschijnlijk
beperkingen en voorwaarden
voor het gebruik ervan. Dit ver
wacht Malender, de Zweedse
voorzitter van de deze week
hervatte VN-conferentie over
landmijnen.
De Amerikaanse regering heeft
voorstellen ingediend waarin de
meerderheid van de aanwezige
vijftig landen zich zou kunnen
vinden. De Amerikaanse gedele
geerde Mathieson zei dat de
veelal uit plastic vervaardigde
personeelmijnen metalen delen
moeten krijgen om ze met detec
toren op te kunnen sporen. Ook
moeten ze een zelfvernietiging-
mechanisme krijgen dat binnen
dertig dagen afgaat of anders
moeten de mijnen zichzelf bin
nen vier maanden moeten kun
nen 'deactiveren'.
Technici zeggen dat dit goed
koop en doeltreffend mogelfj
door de toepassing van eer»
terij-ontsteking die de mijn
zelf op non-actief stelt als da
terij is uitgeput. „Kwestkl 1101
een dollar per mijn", zeal
thieson.
Malender zei dat de era Helei
voorraden landmijnen iw[d<
grootste struikelblok m rfi§e
voor de uitbanning. Milita» tn-1
ders. ook in westerse lande; Kl v
schouwen mijnenvelden al! ?ere'
legitiem verdedigingsne: 'D?
vooral als grensbewaking V b
vijandige buurstaten. Wel- orile
aan een protocol gewerkt
landen zou verplichten alle
nenvelden in kaart te bre: jjj.V
en ook te 'onderhouden'.
Het lukraak afwerpen
booby-traps en permanecC"e
tieve plastic mini-mijl
wordt hoogstwaarschijnlijk 20n(
boden. Over dit soort d«
hoopt men het deze week ee ^ui
worden, opdat een anti-1 ,(C
mijnprotocol op een pol
slotconferentie in mei kam
den beklonken.
gels
anm
Directie:
K. Scherphuis.
W. F. de Pagter en
F. van de Velde.
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
M. van Zuilen (adjunct)
Vlissingen: Oostsouburgse-
weg 10, Postbus 18,
4380 AA Vlissingen.
Tel. (0118) 484000.
Middelburg: Markt 51,
4331 LK Middelburg.
Tel. (0118) 681000.
Goes: Grote Markt 2,
4461 AJ Goes.
Tel. (0113) 231800.
Terneuzen: Axelsestraat 16,
4537 AK Terneuzen.
Tel. (0115) 694457.
Hulst: Servicepunt
Boekhandel Duerinck,
Gentsestraat 12.
Tel. (0114) 314058
Axel: Nassaustraat 15.
4571 BK Axel
Tel. (0115) 568000.
Zierikzee: Oude Haven 41.
4301 JK Zierikzee.
Tel. (0111)415380.
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur.
Openingstijd Zierikzee
8.30-17.00 uur.
Zaterdags in Vlissingen
van 8.00 tot 10.30 uur.
Centrale redactie: Postbus 18,
4380 AA Vlissingen,
Tel. (0118) 484000:
Redactiefax: (0118) 470102.
's avonds op zondag t/m
vrijdag: vanaf 19.00 uur:
in het weekeinde: verwijzing via
de telefonische boodschap op de
kantoren.
ebbe
a nil
ienij
ad.
lore
"•'er.
et he
)rst
anm;
tt st
reek
ereid
sn, r
Itdee
rigeoc
Bezorgklachten: maandag
t/m vrijdag: op de kantoren
gedurende de openingstijden,
zaterdags tot 14 00 uur:
op de kantoren door de klacht
in te spreken op de band of da
verwijzing op te volgen,
Overlijdensadvertenties: tifë
kantooruren en uitsluitend ms/
dag- t/m vrijdagavond van 203!
tot 22.00 uur en zondagavonó
van 20.00 tot 22.00 uur:
Tel. (0118) 484000.
Fax(0118)470100.
Abonnementsprijzen: per
kwartaal 91,00, franco per p."
119,00; per maand 33,00,
per jaar 350,00; franco perP-^
460,00; bij automatische
afschrijving per termijn f,50
korting: losse nummers maars
t/m vrijdag 1.60. zaterdag
2.50 p.st. (alle bedragen md-
sief 6 pet. btw).
Postrek.nr.: 3754316 t.n.'
ab.rek. Vlissingen.
Advertentietarieven: 17606*
per mm; minimumprijs per
advertentie 26,40; ingezon#
mededelingen 2.5 x tarief.
Voor brieven bureau van dit
blad 7,- meer. Volledige
tarieven met contractprijzen
aanvraag (alle advertentieprv'
exclusief 17,5 pet. btw).
Giro: 35 93 00. Uitgeverij
Provinciale Zeeuwse Couran1:
Vlissingen
PZC-ombudsman:
C. van der Maas. Telefonisch
spreekuur maandag t/m vrijca."
9.30-12.00 uur.
Tel. (0118) 484401
Auteursrechten voorbehoud®'
Uitgave PZC
etc
itev
