De warme brocante
van Le Vieux Carmel
Moeder de Gans populair
in Belgische Voerstreek
PZC
Romantische vakantie
in voormalig
kloostercomplex
vrije tijd
35
België viert
eeuwfeest
stripverhaal
ZATERDAG 6 JANUARI 1996
Een vervallen klooster in de Ardennen kopen en dat met
de hulp van familie en vrienden in je vrije tijd
opknappen. Wie begint eraan? Een Westbrabants echtpaar
investeerde vijfjaar lang alle geld en tijd in een voormalig
nonnenklooster en mag zich nu eigenaar noemen van een
romantisch logis: Le Vieux Carmel in Rochefort.
Corry en John van Kempen in de salon van hun tot 'logis' verbouwde Karme
lietessenklooster. fotoGPD
Druipsteengrotten
Han en Rochefort
TD ochefort ligt midden in het gebied van de
xX druipsteengrotten. De grotten zijn ont
staan omdat de bodem uit zacht kalkge-
steente bestaat. Dat lost langzaam op onder
invloed van grondwater en het water van de
rivieren de Lesse en de Lhomme die door de
streek stromen. De grotten van Han zijn het
bekendst. Ze zijn dit jaar precies een eeuw
voor het publiek toegankelijk.
Van het dorp brengt een treintje de bezoe
kers naar de ingang van de grot. vier kilome
ter verderop. Daar wordt men door gidsen
mee naar binnen genomen. Via nauwe gan
gen en smalle spelonken komt men in grote
zalen vol stalagmieten en stalagtieten. De
rondleiding duurt ongeveer een uur waarin
ondergronds drie kilometer wordt afgelegd.
Ondenceg passeert men de rivier de Lesse.
die voor een groot deel ondergronds stroomt.
Het laatste stukje brengt een boot de bezoe
kers over de rivier weer naar het daglicht.
Speleologen hebben tot nu toe veertien kilo
meter grotten ontdekt, maar er moeten er
nog veel meer zijn. De grotten zijn van half
november tot half februari gesloten.
Rochefort
Minder druk bezocht, maar zeker zo mooi
zijn de grotten van Rochefort. Ze zijn ruiger
dan de grotten van Han en de bezichtiging is
vermoeiender door de vele trappen. Hoogte
punt van de rondleiding -in dit verband kan
beter worden gesproken van dieptepunt— is
de Sabbatzaal. een enorm hol van dertig me
ter hoogte, waar de gids een luchtballon los
laat die opstijgt tot aan het gewelf. Daarna
volgt een klank- en lichtspel. De ingang van
de grotten van Rochefort ligt in de heuvel pal
achter logis Le Vieux Carmel. De grotten zijn
van half november tot nieuwjaar en in maart
alleen op afspraak te bezoeken. In januari en
februari zijn ze dicht. Het seizoen begint weer
in april.
Wandelingen
De plaatselijke VVV heeft in de omgeving
van Rochefort wandelingen uitgezet die voor
een deel door het Nationaal Park van de Les
se en de Lomme lopen: een afwisseling van
bossen, rotspartijen en kolkende beken. Een
van de wandelingen iRésurgence d'Eprave)
voert naar de rots waar de rivier uit zijn on
dergrondse loop weer te voorschijn komt.
Voor sommigen is het een droom: je ei
gen hotelletje of restaurant beheren.
Liefst kleinschalig, zodat je nog contact
met de klanten hebt; bij voorkeur in een
oud pand dat al sfeer van zichzelf heeft. En
wie droomt er niet van een tweede huis in
Frankrijk of de Belgische Ardennen? Cor
ry Musters en haar man John van Kem
pen. afkomstig uit Bergen op Zoom en
Halsteren, waagden de gok. Ze waren op
zoek naar een vakantiehuis, maai-' koch
ten in een gekke bui een vervallen pand
dat eerder karmelietessenklooster en bur
gemeesterswoning was. Vijf jaar lang
spendeerden ze elke minuut vrije tijd en
elke cent aan de restauratie. Uiteindelijk
herrees uit de bouwval een karaktervol
'logis', dat bed en breakfast biedt in de
streek van de druipsteengrotten.
Het echtpaar Van Kempen-Musters leer
de Rochefort kennen door de bezoeken
die ze aan een vriend in het klooster
brachten. Jawel, het klooster van het
trappistenbier. In de loop der jaren raak
ten ze verliefd op de omgeving, de vriende
lijke uitlopers van de Ardennen. Ze gingen
op zoek naar een vakantieverblijf. Op een
dag zagen ze een oud pand aan de voet van
het kasteel van Rochefort met het bordje
'vendre' (te koop). „Het was net het slot
van Doornroosje", weet Corry Musters
zich nog te herinneren. „Het hek roestig,
de tuin verwilderd, varens onder de dak
goot... Ik sloot het pand direct in mijn
hart."
Schimmel
Haar man, van origine timmerman en nu
werkzaam in de sloop, zag het minder ro
mantisch. „Het dak lekte op meerdere
plaatsen, hoewel de verkoper bij de rond
leiding de teilen verborgen had: de kozij
nen waren rot en de schimmel stond op de
muren." Navraag leerde dat het pand uit
1626 stamt en oorspronkelijk een non
nenklooster was in de orde der Karmelie
tessen. Later trok de burgemeester van
Rochefort erin. Door een erfeniskwestie
stond het achttien jaar leeg.
De koop werd gesloten, hoewel familie en
vrienden zich afvroegen waar het echt
paar aan begon. „Zelf hebben we er altijd
in geloofd. We reisden elk weekend en alle
vakanties naar Rochefort om daar de boel
op te knappen." Het dak moest water
dicht worden gemaakt, waarvoor John
van Kempen zich hèt. vak van leidekker
eigen maakte. Als eerste vertrek werd de
torenkamer door zoon Stanny ingepikt.
„We vroegen ons af wat we met de rest van
de kamers moesten. Toen kwam ik op het
idee van logis met bed en breakfast, hoe
wel ik geen enkele horeca-achtergrond
heb", licht de gastvrouwe toe. De inrich
ting verzorgde ze zelf. De laatste bewoon
ster had wat spullen achtergelaten, zoals
een antieke piano, een theemeubel en fa
milieportretten, die nu de ontbijtkamer
sieren.
„Om de rest van de kamers te meubileren
werd ik een trouwe bezoekster van de vrij
dagmarkt in Antwerpen. Via een hande
laar op de markt in Bergen op Zoom
kwam ik aan de stoffen voor gordijnen,
spreien en ander beddegoed. De tapijten
heb ik zelf geknoopt."
Naast haar werk als binnenhuisarchitecte
droeg ze ook aan de herbouw een steentje
bij. Terwijl echtgenoot spanten sloopte en
herbouwde, deuren en ramen repareerde,
loogde de toekomstige logishoudster ei
ken panelen en vloeren. Alles werd in de
oude staat teruggebracht. Het blinkt en
ruikt er nu als vanouds naar de boenwas.
Alleen ter wille van de de luxe werden con
cessies gedaan aan de Spartaanse oor
spronkelijke inrichting. Zo werden op alle
kamers een bad en een toilet geïnstal
leerd. In heel het klooster kwam centrale
verwarming, waarbij muren van 1,20 m
dik voor de nodige boorproblemen zorg
den.
Met enig speurwerk achterhaalden de
nieuwe eigenaren de geschiedenis van de
vroegere bewoners. Het inspireerde tot de
namen van de kamers. Geen zielloze num
mering zoals in moderne hotels, maar ka
mers met de namen van vroegere bewoon
sters. elk in een eigen kleur en inrichting.
Kamer Madeleine is vorstelijk blauw, met
een hemelbed dat uitzicht biedt op het te
genovergelegen kasteel. De kamer er
naast heet Denise en is populair bij ro
mantisch aangelegde stellen vanwege de
Laura-Ashley-sfeer en het bad op pootjes.
Helena is de groene kamer, die uitkijkt op
de begroeide rotswand achter het huis.
Een rotswand die nog vol geheimen zit.
want er moeten onderaardse gangen van
het huis naar het kasteel lopen en naar de
kapel boven op de berg.
Van Kempen staat er niet van te kijken:
„Rochefort en Han zijn bekend om de
druipsteengrotten. Pas geleden zag ik een
eindje verderop uit een gat in een weiland
kikvorsmannen naar buiten kruipen: het
waren speleologen die de gangen en grot
ten onderzoeken."
Brocante
Er verrees een logis dat in de wandeigids
van Rochefort omschreven wordt met:
is prachtig gerestaureerd en heeft haar
eigen karakter en cachet van vroeger niet
verloren." Van één duidelijke stijl in de in
richting kun je niet spreken. Corry: „Ik
noem het zelf brocante, het Franse woord
voor een mengeling van antiek, klassiek,
curiosa en spulletjes uit grootmoeders
tijd."
Corry van Kempen doet zoveel mogelijk
zelf, bijvoorbeeld het ontbijt met zelfge
maakte jam serveren. Aan het vak van ho
telhoudster is ze inmiddels gewend.
„Toen we pas open waren, schrok ik wel.
Al die vreemde mensen in mijn huis, dacht
ik 's nachts ongerust! Nu ben ik eraan ge
wend. Het blijkt dat we geen herrieschop
pers, maar serieuze gasten trekken die de
natuur en de rust zoeken."
Het gastenboek op het kabinet -onder de
foto van de Gedempte Haven in Bergen op
Zoom— getuigt ervan. Le Vieux Carmel...
het was bedoeld als vakantiehuis, maar
het werd het nieuwe adres van de familie
Van Kempen-Musters. Rest nog het pro
bleem voor Van Kempen dat hij elke dag
drie uur met de auto heen en weer moet
naar zijn werk in Antwerpen: „Soms voel
ik me gast in mijn eigen hotel."
Willem de Weert
Belgie, stripboeken-land bij uitstek,
viert dit jaar het eeuwfeest van het
stripverhaal met tentoonstellingen,
beurzen, festivals, stripfeesten,
animaties, conferenties, debatten, het
openen van speciale toeristische
routes, het aanbieden weekend-
arrangenten en tal van andere
activiteiten.
De historie van het stripverhaal
begint, zo wordt algemeen
aangenomen, in 1896 bij Richard
F. Outcault, tekenaar van de serie
The Yellow Kid in de New York
Journal. Het eeuwfeest begint
dinsdag in het Brusselse stripmu
seum. Daar wordt dan de tentoon
stelling 100 jaar strips in de Ver
enigde Staten geopend. De exposi
tie duurt tot 7 april. Van februari
tot juni loopt de tentoonstelling
Wat Hergé aan het stripverhaal
heeft geschonken.
Morris (pseudoniem van de in 1923
in Kortrijk geboren Maurice de Be-
vere), de tekenaar van Lucky Luke
en tevens voorzitter van het Eeuw
feestcomité van het Stripverhaal,
opent zelf de tentoonstelling die
van 4 juni tot 6 oktober in het mu
seum zal zijn gewijd aan de vol
gendjaar vijftigjarige Lucky Luke.
Morris maakte op school al kari
katuren van zijn leraren. Hij
schonk op 12 juni 1947 het licht aan
zijn Lucky Luke in het blad Robbe
does. Een jaar later vertrok hij
naar Amerika, waar hij in zes jaar
tijds een grote naam opbouwde.
Hij maakte ook tekenfilms en tv-
series.
Srtipzegels
Ook andere Brusselse musea ko
men met tentoonstellingen. Zo
bieden de Koninklijke Musea van
Kunst en Geschiedenis van 7
maart tot 15 september de exposi
tie Onze stripverzameling aan. Het
Museum voor Posterijen komt in
de herfst met de tentoonstellingen
Zeventien jaar stripzegels en De
tekenaar Macherot. Ook het Mu
seum voor Natuurwetenschappen,
het Museum van het Leger en het
Museum van Elsene brengen met
exposities gewijd aan bekende
striptekenaars. Het Museum Au-
toworld heeft in maart en april de
tentoonstelling De auto. held van
de strip in huis. Het stadhuis van
Brussel en het Atominium zullen
het hele jaar door striptekeningen
tonen.
Lycky Luke viert volgend jaar zijn vijftigste verjaardag.
De Brusselse hotelsector heeft de
kans om met een aansprekend the
ma toeristen in de tent te lokken
dankbaar aangegrepen. Tal van
arrangementen zijn mogelijk en
ook in de hotels zelf zijn tentoon
stellingen ingericht. Verder is er
speciale stripwandeling door de
hoofdstad uitgezet, waarbij de
deelnemers reusachtige, op muren
en gebouwen getekende strips pas
seren. De strips zijn vervaardigd
door bekende tekenaars.
Dirk de Moor
Op 20 januari wordt, alweer in Brussel,
de Dag van het Filmfestival gevierd.
Striptekenaars presenteren dan hun
favoriete films en het Stripmuseum
staat bol van de activiteiten
Honderd jaar Stripverhaal wordt ook
in andere steden en streken van België
herdacht Van 2 tot 21 januari herbergt
Turnhout de tentoonstelling 'Suske en
Wiske in de hedendaagse kunst in
Vlaanderen' in het Cultureel Centrum
De Warande. Van mei tot september
brengt de Anticerpse Zoo de tentoon
stelling 'Suske en Wiske en de dieren die
zij tijdens hun avonturen zijn iegenge-
komen'. Ook elders in de stad worden
strip-exposities georganiseerd.
In de Belgische Voerstreek zijn
de afgelopen jaren heel wat
Nederlanders een restaurant of
cafeetje begonnen. Ze doen het
zonder uitzondering goed. Bij
zonder populair is de donker
bruine Herberg Moeder de Gans
van Barbara en Rogier Goes-
sens, gelegen aan het oude
dorpspleintje van Teuven, net
over de Zuidlimburgse grens. Die
werpt zich op als toeristische
krachtbron van de streek. Op de
kaart staan uitsluitend Voerense
streekspecialiteiten, de telefoon
cel bevindt zich in een oude
poepdoos op de binnenplaats en
je kunt er deelnemen aan bier-
proeverijen en huifkartochten.
De bierkenner draagt een raar
boerenhoedje en zijn stem richt
Honderd bieren
bij balkenbrij
en huitvleisch
zich onverhoeds op mij, als een
schijnwerper. „Dan zijn er men
sen die zich niet kunnen beheer
sen en hun glas in één teug leeg
drinken. Maar dat is geen proe
ven hè, da's niet de manier waar
op we dat doen". Nog even wie
belt zijn blik op de rand van mijn
halflege glas Westmalle tripel,
maar dan zweeft zijn puntig
reukorgaan een seconde in het
rond boven zijn eigen, nog onge
repte glas. Met aandacht en pas
sie het aroma opsnuiven. Zo
hoort het.
Het knappend haardvuur, de
lange houten tafel, de balken zol
dering. de binnenplaats met hob
belkeitjes, alle ingrediënten van
gezelligheid melden zich pre
sent. Bezoekers komen uit de
kou en beginnen zich krachtig in
de handen te wrijven: hier gaat
het gebeuren.
Tien bierproevers hebben zich
aan een lange tafel gezet en be
luisteren de voordracht van de
kenner. Voor 75 gulden brengt de
man een conférence die ander
half uur lang balanceert tussen
ernst en luim. Nu eens lichtzin
nigheid en schalkse grapjes, dan
weer vermaningen, gericht op
het onwetend volk dat maar
raakt drinkt, zonder zich te rea
liseren dat in het bier een enorm
brok historie en cultuur rond
drijft.
Bedriegen
Abdijbieren als Grimbergen en
Leffe worden vaak ten onrechte
versleten voor Trappistenbier.
Er zijn maar vijf echte Trappis
tenbieren: Chimay, Orval. Ro
chefort. Westmalle en Westvlete-
ren uit Belgie en La Trappe van
De Schaapskooi in Berkel-En-
schot bij Tilburg. „Laat u niet be
driegen", roept de kenner. Hij
laat bier bedreven 'walsen' in zijn
mond en onthult dat ook hij
voorheen een normaal mens is
geweest, stevig verankerd in de
ambtenarij voor hij het grote
licht zag.
Het bijzondere van Herberg Moe
der de Gans zit 'm in de vrijwel
onbeperkte mogelijkheden die
Barbara en Rogier Goessens hun
gasten bieden om kennis te ma
ken met alles wat de Voerstreek
aan attracties biedt. Behalve
bierproeverijen kun je bij hen te
recht voor huifkartochten, een
rondrit met een paardentram,
bezoek aan een stroopfabriek,
moutainbiketochten, natuur
wandelingen enz. In de herberg
treedt regelmatig een accordeo
nist uit Luik op, terwijl schalen
vol stoofvlees, konijnebout, ge
bakken trip (bloedworst), forel
len, kazen, luchtgedroogde boe-
ren-scheenk (ham), balkenbrij en
huitvleisch (zure zult) worden
rondgedragen. Via de herberg
kunnen allerlei gidsen worden
ingehuurd.
Rogier Goessens, voorheen als
ober werkzaam in allerlei Neder
landse restaurants, wil nooit
meer weg uit Teuven, een ver
stild plaatsje met de neogotische
Sint-Pieterskerk als middel
punt. Andere blikvangers zijn
het gemeentehuis uit de 18e
eeuw. het dorpsschooltje met lij
linden uit de vorige eeuw en na
tuurlijk Moeder de Gans, geves
tigd in een vakwerkboerderij uit
de 18e eeuw.
Poepdoos
Rondom het binnenplaatsje met
telefooncel in afgedankte poep
doos. waterput en uit steen ge
hakte drinkbak voor paarden,
zijn een biercafé. restaurant en
wintertuin gegroepeerd. De lo-
geergelegenheid boven een vroe
gere paardenstal omvat niet
meer dan wat matrassen op een
houten vloer en is dan ook vooral
bestemd voor groepen die niet
meer naar huis willen.
Wie Moeder de Gans eens wil be
zoeken kan beter gaan logeren in-
bijvoorbeeld - Buitenplaats De
Mechelerhof, gelegen aan de
rand van het kerkdorp Mechelen
in de gemeente Wittem. Het bun
galowpark heeft als bijzondere
attractie een Theaterbuffet in
het Grand Théatre. Voor 75 gul
den per persoon maak je van al
les mee. Zo word je bij binnen
komst onderworpen aan een on
derzoek op reinheid en lopen de
tonelisten tevens te 'oberen' Dat
leidt tot onverwachte verwikke
lingen. waaromtrent onder de
leutgevoeligen doorgaans een in
drukwekkend schateren los
barst.
Dirk de Moor
Le Vieux Carmel in het schilderachtige stadje Rochefort in de Belgische Ardennen.
